(Νεκταρία Παπανικολάου) Έχω κι άλλο καινούριο ανέκδοτο.
Λοιπόν, ο Χόνεκερ έρχεται πρωί-πρωί στο γραφείο του,
ανοίγει το παράθυρο, βλέπει τον ήλιο και λέει...
Μα τι έγινε;
Ωω, συγγνώμη.
Είμαι...
Ήταν...
Δηλαδή είχα...
Όχι, παρακαλώ, συνάδελφε.
Παρακαλώ.
Γιατί να μη γελάσει κανείς με τον Γενικό Γραμματέα του Κόμματος;
Για πείτε μας λοιπόν...
Το ανέκδοτο έτσι κι αλλιώς θα το ξέρω ήδη.
Ελάτε λοιπόν. Πείτε μας.