(Νεκταρία Παπανικολάου) Έχω κι άλλο καινούριο ανέκδοτο.

Λοιπόν, ο Χόνεκερ έρχεται πρωί-πρωί στο γραφείο του,

ανοίγει το παράθυρο, βλέπει τον ήλιο και λέει...

Μα τι έγινε;

Ωω, συγγνώμη.

Είμαι...

Ήταν... 
Δηλαδή είχα...

Όχι, παρακαλώ, συνάδελφε.
Παρακαλώ.

Γιατί να μη γελάσει κανείς με τον Γενικό Γραμματέα του Κόμματος;

Για πείτε μας λοιπόν...

Το ανέκδοτο έτσι κι αλλιώς θα το ξέρω ήδη.

Ελάτε λοιπόν. Πείτε μας.