Po wyciągnięciu Etyki z więzienia

Hedge przenosi ich w kierunku
przygranicznej osady,

leżącej w cieniu Bradbarrier,
wielkiego muru otaczającego kraj.

Jej mieszkańcy niedługo zgromadzą się
na comiesięczne karmienie.

Tutejsi ludzie spędzają czas,
kolekcjonując dzieła sztuki i literatury

z całego kraju.

W dzień karmienia
przybywają żarłoczne pieco-boty.

Gdy jedzą, elektryczność działa
i ludzie dostają jedzenie.

Jeśli głodują - to samo spotyka ludzi.

Hedge'owi kończy się paliwo,

gdy wraz z Etyką docierają
na obrzeża miasta,

więc mają twarde lądowanie.

Na szczęście wszyscy są zbyt zajęci

przygotowywaniem karmienia,
by to zauważyć.

Na dzisiejszym karmieniu
Etyka może znaleźć przywódcę

podziemnego ruchu oporu.

Ta osoba zna lokalizację pierwszego
z trzech potężnych artefaktów.

Problem polega na tym,
że ani Hedge, ani Etyka nie wiedzą,

jak się nazywa ani jak wygląda.

Hedge ma jednak pewne informacje:

przywódca ma zielone oczy,

jeśli ma rude włosy, w imieniu ma
dwie takie same litery obok siebie.

Jeśli nosi okulary, 
jego imię ma dwie samogłoski.

Jeśli nie - imię ma 3 samogłoski.

Jest tylko jedna osoba,
dla której wszystko to się zgadza.

Jako uciekinierka

Etyka nie wmiesza się w tłum
bez przyciągania uwagi,

ale może dać Hedge'owi instrukcje.

Ma do tego jedno narzędzie:
operator warunkowy.

To stwierdzenie o formie "Jeśli A, to B".

Diagramy świetnie ilustrują
na czym to polega.

Ten warunek oznacza:
jeśli A jest prawdziwe, wykonaj B.

Są też warunki, które zakładają
kilka różnych możliwości.

Jeśli A jest prawdziwe, 
wykonaj instrukcję B.

Jeśli nie, wykonaj instrukcję C".

Jaką instrukcję powinna dać,
by Hedge znalazł przywódcę ruchu oporu?

Zatrzymaj, by znaleźć rozwiązanie samemu.

Warto najpierw uprościć ten problem.

Co, jeśli Hedge ma sprawdzić
tylko tę jedną osobę?

Jakie informacje musi o niej zgromadzić?

Może zapytać: "Czy ma zielone oczy?".

Jakie inne pytania powinien zadać,
by znaleźć przywódcę

i jak może prześledzić odpowiedzi?

Zatrzymaj, by znaleźć rozwiązanie samemu.

Człowiekowi rozwiązanie
wydaje się instynktowne,

ale Hedge nie jest człowiekiem,

potrzebuje usystematyzowanych instrukcji,

które zadziałają w każdej sytuacji.

Hedge musi analizować osadników
jednego po drugim,

aż znajdzie właściwą osobę.

Inaczej mówiąc, jak w przypadku
zamka w więziennej celi,

jest to pętla, która powtarza
te same instrukcje.

Tylko tym razem pętla zawiera serię pytań

w formie warunków i zakończy się,

jak tylko Hedge znajdzie swój cel.

Najpierw trzeba poukładać informacje.

Każda osoba ma charakterystyczne cechy
jak kolor oczu, włosów, okulary, imię.

Czy ta osoba ma zielone oczy?

Jeśli tak, postaw haczyk przy 
"kolor oczu". Jeśli nie, postaw X.

Jeśli ma rude włosy, czy imię
zawiera podwójne litery?

Jeśli tak, postaw haczyk przy 
"kolor włosów".

Jeśli nie ma zdwojonych liter w imieniu,
postaw X przy "kolor włosów".

Nikt rudowłosy bez podwójnej litery
nie będzie przywódcą oporu.

Zauważ, że jeśli będą
mieć niebieskie włosy,

Hedge ominie to pytanie i przejdzie dalej.

Przy ostatnim pytaniu, możemy zapytać:

"Jeśli mają okulary, czy ich imię ma
dokładnie 2 samogłoski?

Jeśli nie mają okularów, czy ich imię
ma dokładnie 3 samogłoski?".

W tłumie będą ludzie mający
okulary i 1 samogłoskę

lub osoby bez okularów,
ale z 2 samogłoskami.

To nie ich szukamy, więc dostaną X.

Przywódca oporu musi mieć
albo haczyki przy obu pytaniach,

albo pusto przy każdym pytaniu.

Puste pola wchodzą w grę,
bo jeśli ktoś ma niebieskie włosy,

zasada co do rudych go nie dotyczy.

Hedge mógłby zadać
każde pytanie każdej osobie

i wtedy wybrać tę,
która ma jedynie haczyki i puste pola.

Można jednak oszczędzić sporo czasu:
jak tylko Hedge postawi X,

powinien przejść do kolejnej osoby.

Nie trzeba znać odpowiedzi
na każde pytanie.

Wystarczy jeden X, by stwierdzić,
że to nie jest nasz cel.

Po kilku minutach kręcenia się w tłumie

Hedge znajduje Adilę, przywódczynię oporu,

i przyprowadza ją do Etyki.

Adila zgadza się pomóc im wykraść
pierwszy artefakt, węzeł mocy,

pod warunkiem,

że Etyka i Hedge rozpoczną rewolucję,

przeprogramowując pieco-boty,
które terroryzują miasto.

I jak na zawołanie, schodzą się roboty.