1 00:00:09,218 --> 00:00:12,554 این میکرورپتور است، 2 00:00:12,554 --> 00:00:17,060 یک دایناسور گوشتخوار با چهار بال که تقریبا ۶۱ سانتی متر طول داشت، 3 00:00:17,060 --> 00:00:18,271 ماهی میخورد، 4 00:00:18,271 --> 00:00:21,209 و حدودا ۱۲۰ میلیون سال پیش زندگی میکرد. 5 00:00:21,209 --> 00:00:26,176 بیشتر چیزی که درباره آن میدانیم از فسیلهایی شبیه این است. 6 00:00:26,176 --> 00:00:29,970 پس، آیا رنگ آمیزی در اینجا بهترین حدس یک هنرمند است؟ 7 00:00:29,970 --> 00:00:32,286 پاسخ منفی است. 8 00:00:32,286 --> 00:00:35,414 میدانیم که این رنگ سیاه براق کاملا درست است 9 00:00:35,414 --> 00:00:40,608 زیرا دیرین شناسان سرنخهایی که در فسیل بوده است را تحلیل کردهاند. 10 00:00:40,608 --> 00:00:44,828 اما فهمیدن این نکته از شواهد نیازمند آزمایش دقیق فسیل 11 00:00:44,828 --> 00:00:50,031 و داشتن درک درستی از فیزیک نور و رنگ است. 12 00:00:50,031 --> 00:00:53,692 اول از همه، این چیزی است که در واقع ما در فسیل میبینیم: 13 00:00:53,692 --> 00:00:58,386 نقشهایی از استخوان و پر که حاوی مواد معدنی بازگو کنندهی داستان هستند، 14 00:00:58,386 --> 00:00:59,830 و از آن نقوش، 15 00:00:59,830 --> 00:01:02,436 میتوانیم ببینیم که این پرهای میکرورپتور 16 00:01:02,436 --> 00:01:07,572 شبیه پرهای دایناسورهای مدرن، یعنی پرندگان است. 17 00:01:07,572 --> 00:01:11,237 اما چه چیزی باعث این رنگ آمیزی متنوع و خاص پرندگان شده است؟ 18 00:01:11,237 --> 00:01:15,827 بیشتر پرها حاوی تنها یک یا دو رنگدانه هستند. 19 00:01:15,827 --> 00:01:18,953 رنگ قرمز روشن سهره کاکل قرمز امریکایی به خاطر کاروتنوئیدها است، 20 00:01:18,953 --> 00:01:21,409 همان رنگدانهای که باعث نارنجی بودن هویج میشود، 21 00:01:21,409 --> 00:01:23,745 و سیاهی صورتش به خاطر ملانین است، 22 00:01:23,745 --> 00:01:27,028 رنگدانهای که به موها و پوست ما رنگ میدهد. 23 00:01:27,028 --> 00:01:30,462 اما در پر پرندگان، ملانین تنها یک رنگ نیست. 24 00:01:30,462 --> 00:01:34,154 بلکه نانوساختارهای توخالی به نام ملانوزومها را ایجاد میکند 25 00:01:34,154 --> 00:01:37,267 که میتوانند به رنگ تمام رنگهای رنگین کمان بدرخشند. 26 00:01:37,267 --> 00:01:39,188 برای درک نحوه عملکرد آن، 27 00:01:39,188 --> 00:01:41,666 یادآوری چند نکته درباره نور مفید خواهد بود. 28 00:01:41,666 --> 00:01:46,935 نور اساسا یک موج الکترومغناطیسی کوچک است که در فضا سفر میکند. 29 00:01:46,935 --> 00:01:49,323 به بالاترین نقطهی موج، قله 30 00:01:49,323 --> 00:01:53,485 و به فاصلهی بین دو قله طول موج میگویند. 31 00:01:53,485 --> 00:01:58,235 قلهها در نور قرمز حدوداً ۷۰۰ میلیاردم متر از هم فاصله دارند 32 00:01:58,235 --> 00:02:01,481 و طول موج نور بنفش حتی از این هم کمتر است، 33 00:02:01,481 --> 00:02:06,160 حدود ۴۰۰ میلیاردم متر، یا ۴۰۰ نانو متر. 34 00:02:06,160 --> 00:02:10,241 وقتی که نور نور به سطح جلوی ملانوزوم توخالی یک پرنده برخورد میکند، 35 00:02:10,241 --> 00:02:13,747 مقداری از نور بازتاب میکند و مقداری از آن رد میشود. 36 00:02:13,747 --> 00:02:18,110 بخش عبور کردهی نور، پس از آن از سطح پشتی بازتاب میکند. 37 00:02:18,110 --> 00:02:20,553 دو موج بازتاب شده با هم تداخل میکنند. 38 00:02:20,553 --> 00:02:22,487 معمولاً آنها یکدیگر را از بین میبرند، 39 00:02:22,487 --> 00:02:24,667 اما وقتی که طول موج نور بازتاب داده شده 40 00:02:24,667 --> 00:02:27,839 با فاصلهی میان دو بازتاب یکی باشد، 41 00:02:27,839 --> 00:02:29,762 آنها یکدیگر را تقویت میکنند. 42 00:02:29,762 --> 00:02:33,044 نور سبز طول موجی حدود ۵۰۰ نانومتر دارد، 43 00:02:33,044 --> 00:02:36,328 پس ملانوزومهایی که ضخامتشان حدود ۵۰۰ نانو متر است 44 00:02:36,328 --> 00:02:38,283 نور سبز را بیرون میدهند، 45 00:02:38,283 --> 00:02:40,758 ملانوزومهای نازکتر نور بنفش را بیرون میدهند، 46 00:02:40,758 --> 00:02:43,551 و ملانوزومهای کلفتتر نور قرمز. 47 00:02:43,551 --> 00:02:45,987 البته قضیه از این پیچیدهتر است. 48 00:02:45,987 --> 00:02:49,711 ملانوزومها درون سلولها با هم بسته بندی شدهاند، و پارامترهای دیگری 49 00:02:49,711 --> 00:02:54,371 مثل نحوهی دسته بندی آنها درون پر نیز اهمیت دارد. 50 00:02:54,371 --> 00:02:56,824 برگردیم سراغ فسیل میکرورپتور. 51 00:02:56,824 --> 00:03:01,033 وقتی که دانشمندان اثر پرهای آن را با یک میکروسکوپ قوی بررسی کردند، 52 00:03:01,033 --> 00:03:04,307 نانو ساختارهایی شبیه ملانوزومها را پیدا کردند. 53 00:03:04,307 --> 00:03:09,156 بعد از آن تحلیل اشعه ایکس ملانوزومها این ادعا را ثابت کرد. 54 00:03:09,156 --> 00:03:13,384 آنها شامل موادی بودند که از تجزیهی ملانین به وجود میآیند. 55 00:03:13,384 --> 00:03:16,784 پس از آن دانشمندان ۲۰ پر از یک فسیل را انتخاب کردند 56 00:03:16,784 --> 00:03:20,961 و دریافتند که ملانوزومهای هر ۲۰ تا یک شکل هستند، 57 00:03:20,961 --> 00:03:25,041 پس تقریبا مطمئن شدند که این دایناسور یک رنگ واحد داشته است. 58 00:03:25,041 --> 00:03:29,369 آنها ملانوزومهای این میکرورپتورها را با پرندگان امروزی مقایسه کردند 59 00:03:29,369 --> 00:03:31,748 و شباهتهای نزدیکی پیدا کردند، 60 00:03:31,748 --> 00:03:37,115 اما به طور کامل با پرهای رنگینکمانی اردک یکسان نبودند. 61 00:03:37,115 --> 00:03:40,998 و با آزمایش اندازه و چینش مشابه ملانوزومها، 62 00:03:40,998 --> 00:03:45,880 دانشمندان دریافتند که پرها به رنگ سیاه درخشان بودهاند. 63 00:03:45,880 --> 00:03:48,897 الان که ما میتوانیم رنگ پرهای فسیل شده را پیدا کنیم، 64 00:03:48,897 --> 00:03:54,060 دیرین شناسان به دنبال فسیلهای بیشتری با ملانوزومهای بهتر باقی مانده هستند. 65 00:03:54,060 --> 00:03:57,853 آنها متوجه شدهاند که بسیاری از دایناسورها از جمله ولوسیرپتورها، 66 00:03:57,853 --> 00:03:59,522 احتمالا پر داشتهاند، 67 00:03:59,522 --> 00:04:04,857 که یعنی خیلی از فیلمهای ساخته شده از نظر بیولوژیکی خیلی درست نیستند. 68 00:04:04,857 --> 00:04:06,557 دخترهای باهوش.