WEBVTT

00:00:07.505 --> 00:00:10.815
ที่งานเทศกาลแมรีแลนด์ในปี
ค.ศ. 2017

00:00:10.815 --> 00:00:14.055
เหล่าสุกรประกวดดูมีอาการไม่ดีเท่าไหร่

00:00:14.055 --> 00:00:19.145
เกษตรกรรายงานว่าบรรดาสุกรมีไข้
และมีอาการตาอักเสบและน้ำมูกไหล

00:00:19.145 --> 00:00:22.146
ในขณะที่เกษตรกรต่างกังวล
ว่าหมูจะเป็นอะไร

00:00:22.146 --> 00:00:27.746
หน่วยอนามัยก็ห่วง
ว่าผู้ร่วมงานจะป่วยหรือเปล่า

00:00:27.746 --> 00:00:32.394
เพราะบางคนก็สัมผัสกับหมู
แต่บางคนก็แทบไม่ได้เฉียดไปใกล้คอก

00:00:32.394 --> 00:00:37.543
ไม่นาน ปรากฏว่าผู้ร่วมงาน 40 ราย
ถูกตรวจพบว่ามีเชื้อหวัดหมู

00:00:37.543 --> 00:00:41.283
โดยส่วนใหญ่แล้ว สัตว์ที่ป่วย
จะไม่แพร่เชื้อมาสู่คน

00:00:41.283 --> 00:00:44.713
แต่เมื่อมันเกิดขึ้น
การติดเชื้อแบบข้ามสายพันธุ์

00:00:44.713 --> 00:00:46.613
หรือการที่ไวรัสมีเจ้าบ้านสายพันธุ์ใหม่

00:00:46.613 --> 00:00:50.063
อาจเป็นจุดกำเนิด
ของการระบาดที่น่ากลัวได้

00:00:50.063 --> 00:00:53.913
แล้วเชื้อโรคจากสายพันธุ์หนึ่ง
ข้ามไปติดอีกสายพันธุ์หนึ่งได้อย่างไร

00:00:53.913 --> 00:00:57.623
และทำไมการติดเชื้อข้ามสายพันธุ์
จึงอันตรายนัก

NOTE Paragraph

00:00:57.623 --> 00:01:03.133
ไวรัสเป็นปรสิตของสิ่งมีชีวิตเกือบทุกชนิด

00:01:03.133 --> 00:01:07.280
พวกมันมีช่วงชีวิตสามช่วง
ในการดำรงชีวิตและสืบพันธุ์

00:01:07.280 --> 00:01:11.336
ได้แก่ การสัมผัสกับเจ้าบ้าน
แพร่เชื้อเข้าไป และเพิ่มจำนวน

00:01:11.336 --> 00:01:14.726
จากนั้นก็แพร่กระจายไปยังเจ้าบ้านอื่น ๆ

00:01:14.726 --> 00:01:18.296
ยกตัวอย่างเช่น เชื้อหวัดในมนุษย์

00:01:18.296 --> 00:01:21.096
เริ่มแรก ไวรัสหวัดพบเข้ากับเจ้าบ้านใหม่

00:01:21.096 --> 00:01:24.066
และเดินทางเข้าไปในทางเดินหายใจ

00:01:24.066 --> 00:01:27.486
มันไม่ยากเท่าไหร่หรอก
แต่การมีชีวิตรอดในร่างกายใหม่นี้

00:01:27.486 --> 00:01:30.505
ไวรัสจะต้องฝังตัวเข้าไปให้สำเร็จ

00:01:30.505 --> 00:01:34.365
ก่อนที่จะถูกจับ
และทำลายโดยภูมิคุ้มกัน

00:01:34.365 --> 00:01:35.865
เพื่อที่จะทำให้ภาระกิจนี้ลุล่วง

NOTE Paragraph

00:01:35.865 --> 00:01:40.205
ไวรัสวิวัฒนาการจนมีปฎิสัมพันธ์จำเพาะ
กับสายพันธุ์ที่เป็นเจ้าบ้าน

00:01:40.205 --> 00:01:43.380
ไวรัสหวัดในคนปกคลุมไปด้วยโปรตีน

00:01:43.380 --> 00:01:48.830
ที่มีไว้จับรีเซปเตอร์ที่จำเพาะ
บนเซลล์ทางเดินหายใจของมนุษย์

00:01:48.830 --> 00:01:53.500
เมื่อมันเข้าไปในเซลล์ได้แล้ว
ไวรัสก็ทำการเจริญต่อไป

00:01:53.500 --> 00:01:56.459
เพื่อที่จะปล้นกลไก
การเพิ่มจำนวนของเซลล์

00:01:56.459 --> 00:01:59.369
และเพิ่มจำนวนสารพันธุกรรมของมันเอง

00:01:59.369 --> 00:02:04.189
ตอนนี้ ไวรัสต้องการเพียงยับยั้ง
และหลบหลีกภูมิคุ้มกันของเจ้าบ้าน

00:02:04.189 --> 00:02:08.326
ให้นานพอที่จะเพิ่มจำนวนได้มากพอ
และบุกเข้าไปในเซลล์อื่น ๆ

00:02:08.326 --> 00:02:12.166
ถึงตอนนี้ เชื้อหวัดสามารถที่จะถูกส่งต่อ
ไปยังเหยื่อคนถัดไป

00:02:12.166 --> 00:02:15.916
ผ่านการติดต่อทางสารคัดหลั่งที่มีเชื้อ

NOTE Paragraph

00:02:15.916 --> 00:02:20.696
อย่างไรก็ดี การไอจาม
ยังทำให้ไวรัสสัมผัสกับสัตว์เลี้ยง

00:02:20.696 --> 00:02:23.146
พืช หรือกระทั่งอาหารเที่ยงของคุณ

00:02:23.146 --> 00:02:28.686
ไวรัสสัมผัสกับสายพันธุ์ใหม่ ๆ ตลอด
และมันก็พยายามที่จะบุกเข้าไป

00:02:28.686 --> 00:02:31.185
บ่อยครั้ง มันทำไม่สำเร็จ

00:02:31.185 --> 00:02:36.635
ส่วนใหญ่ เจ้าบ้านสองชนิดนั้น
มักมีพันธุกรรมแตกต่างกันมากเกินไป

00:02:36.635 --> 00:02:39.223
สำหรับไวรัสที่ปรับตัวมาเพื่อติดเชื้อในคน

00:02:39.223 --> 00:02:43.483
เซลล์ผักกาดคงจะแปลกเกินไป
และไม่ได้มีสภาวะน่าอยู่เท่าไร

00:02:43.483 --> 00:02:47.883
แต่ก็มีไวรัสจำนวนมากมาย
ที่วนเวียนอยู่ในสิ่งแวดล้อม

00:02:47.883 --> 00:02:51.218
และพวกมันก็มีศักยภาพ
ที่จะพบกับเจ้าบ้านใหม่

00:02:51.218 --> 00:02:54.988
และเพราะว่ามันเพิ่มจำนวนต่อเนื่อง
เป็นล้าน ๆ

00:02:54.988 --> 00:02:57.988
พวกมันสามารถที่จะกลายพันธุ์อย่างสุ่ม
ได้อย่างรวดเร็ว

00:02:57.988 --> 00:03:01.998
การกลายพันธุ์ส่วนใหญ่
ไม่มีผลหรืออาจทำให้มันตาย

00:03:01.998 --> 00:03:07.808
แต่ในส่วนน้อย มันอาจทำให้เชื้อโรค
แพร่เข้าไปในเจ้าบ้านใหม่ได้ดีขึ้น

00:03:07.808 --> 00:03:12.878
และโอกาสที่มันจะชนะ
และทำลายสารพันธุกรรมได้ก็เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ

00:03:12.878 --> 00:03:17.688
หรือถ้าสายพันธุ์ใหม่มีความใกล้เคียง
กับเจ้าบ้านเดิมของไวัรัสนั้น

00:03:17.688 --> 00:03:20.383
สำหรับไวรัสที่ปรับตัวเข้ากับ
สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมอีกชนิด

00:03:20.383 --> 00:03:24.473
มันอาจพึ่งพาโชคจากการกลายพันธุ์
ไม่กี่ครั้งเพื่อติดเชื้อเข้าสู่คน

00:03:24.473 --> 00:03:26.958
และไวรัสที่ปรับตัวเข้ากับลิงชิมแปนซี

00:03:26.958 --> 00:03:32.918
ญาติทางพันธุกรรมที่ใกล้ชิดกับเราที่สุด
อาจไม่ต้องปรับเปลี่ยนอะไรมากเลย

NOTE Paragraph

00:03:32.918 --> 00:03:35.588
มันใช้มากกว่าเวลา
และความคล้ายกันทางพันธุกรรม

00:03:35.588 --> 00:03:37.908
ที่จะทำให้การติดเชื้อข้ามสายพันธ์ุสำเร็จ

00:03:37.908 --> 00:03:42.338
ไวรัสบางชนิดอาจบุกเข้าสู่เซลล์
ของเจ้าบ้านใหม่ได้ง่ายดาย

00:03:42.338 --> 00:03:45.730
แต่ไม่สามารถที่จะหลบหลีก
ภูมิคุ้มกันได้

00:03:45.730 --> 00:03:49.530
บ้างก็อาจพบกับความยุ่งยาก
กว่าจะติดต่อไปยังเจ้าบ้านใหม่ได้

00:03:49.530 --> 00:03:52.880
ยกตัวอย่างเช่น พวกมัน
อาจถูกส่งผ่านได้ ทางเลือดที่ติดเชื้อ

00:03:52.880 --> 00:03:54.510
แต่ไม่ใช่น้ำลาย

00:03:54.510 --> 00:03:58.510
อย่างไรก็ดี เมื่อมันสามารถที่จะติดต่อ
ข้ามสายพันธุ์ได้สำเร็จ

00:03:58.510 --> 00:04:01.180
ไวรัสจะอันตรายกว่าเดิม

00:04:01.180 --> 00:04:03.620
เมื่อมันสามารถเจริญได้
ในเจ้าบ้านสองชนิด

00:04:03.620 --> 00:04:08.780
เชื้อก็มีโอกาสเป็นสองเท่า ที่จะกลายพันธุ์
จนเป็นไวรัสที่เก่งกาจกว่าเดิม

00:04:08.780 --> 00:04:13.690
และการระบาดในเจ้าบ้านใหม่แต่ละชนิด
ก็มีโอกาสที่จะเพิ่มขึ้น

NOTE Paragraph

00:04:13.690 --> 00:04:17.030
นักไวรัสวิทยาติดตามดูการกลายพันธุ์

00:04:17.030 --> 00:04:21.370
ที่อาจทำให้ไวรัสอย่างเชื้อหวัด
กระโดดข้ามสายพันธุ์เจ้าบ้าน

00:04:21.370 --> 00:04:26.294
อย่างไรก็ดีการคาดคะเนความเป็นไปได้
ที่จะเกิดการระบาดเป็นสิ่งที่ท้าทายมาก

NOTE Paragraph

00:04:26.294 --> 00:04:31.294
ไวรัสมีความหลากหลายมาก
และเราก็เพิ่งจะเริ่มเข้าใจมัน

00:04:31.294 --> 00:04:35.221
นักวิจัยทำงานอย่างไม่หยุดหย่อน
เพื่อศึกษาชีววิทยาของเชื้อโรค

00:04:35.221 --> 00:04:39.371
และติดตามเฝ้าระวังประชากร
เพื่อระบุการระบาดครั้งใหม่อย่างรวดเร็ว

00:04:39.371 --> 00:04:44.917
พวกเขาก็จะสามารถพัฒนาวัคซีน
และคิดแนวทางหยุดยั้งโรคร้ายต่าง ๆ ได้