[Script Info] Title: [Events] Format: Layer, Start, End, Style, Name, MarginL, MarginR, MarginV, Effect, Text Dialogue: 0,0:00:07.50,0:00:10.82,Default,,0000,0000,0000,,ที่งานเทศกาลแมรีแลนด์ในปี\Nค.ศ. 2017 Dialogue: 0,0:00:10.82,0:00:14.06,Default,,0000,0000,0000,,เหล่าสุกรประกวดดูมีอาการไม่ดีเท่าไหร่ Dialogue: 0,0:00:14.06,0:00:19.14,Default,,0000,0000,0000,,เกษตรกรรายงานว่าบรรดาสุกรมีไข้\Nและมีอาการตาอักเสบและน้ำมูกไหล Dialogue: 0,0:00:19.14,0:00:22.15,Default,,0000,0000,0000,,ในขณะที่เกษตรกรต่างกังวล\Nว่าหมูจะเป็นอะไร Dialogue: 0,0:00:22.15,0:00:27.75,Default,,0000,0000,0000,,หน่วยอนามัยก็ห่วง\Nว่าผู้ร่วมงานจะป่วยหรือเปล่า Dialogue: 0,0:00:27.75,0:00:32.39,Default,,0000,0000,0000,,เพราะบางคนก็สัมผัสกับหมู\Nแต่บางคนก็แทบไม่ได้เฉียดไปใกล้คอก Dialogue: 0,0:00:32.39,0:00:37.54,Default,,0000,0000,0000,,ไม่นาน ปรากฏว่าผู้ร่วมงาน 40 ราย\Nถูกตรวจพบว่ามีเชื้อหวัดหมู Dialogue: 0,0:00:37.54,0:00:41.28,Default,,0000,0000,0000,,โดยส่วนใหญ่แล้ว สัตว์ที่ป่วย\Nจะไม่แพร่เชื้อมาสู่คน Dialogue: 0,0:00:41.28,0:00:44.71,Default,,0000,0000,0000,,แต่เมื่อมันเกิดขึ้น\Nการติดเชื้อแบบข้ามสายพันธุ์ Dialogue: 0,0:00:44.71,0:00:46.61,Default,,0000,0000,0000,,หรือการที่ไวรัสมีเจ้าบ้านสายพันธุ์ใหม่ Dialogue: 0,0:00:46.61,0:00:50.06,Default,,0000,0000,0000,,อาจเป็นจุดกำเนิด\Nของการระบาดที่น่ากลัวได้ Dialogue: 0,0:00:50.06,0:00:53.91,Default,,0000,0000,0000,,แล้วเชื้อโรคจากสายพันธุ์หนึ่ง\Nข้ามไปติดอีกสายพันธุ์หนึ่งได้อย่างไร Dialogue: 0,0:00:53.91,0:00:57.62,Default,,0000,0000,0000,,และทำไมการติดเชื้อข้ามสายพันธุ์\Nจึงอันตรายนัก Dialogue: 0,0:00:57.62,0:01:03.13,Default,,0000,0000,0000,,ไวรัสเป็นปรสิตของสิ่งมีชีวิตเกือบทุกชนิด Dialogue: 0,0:01:03.13,0:01:07.28,Default,,0000,0000,0000,,พวกมันมีช่วงชีวิตสามช่วง\Nในการดำรงชีวิตและสืบพันธุ์ Dialogue: 0,0:01:07.28,0:01:11.34,Default,,0000,0000,0000,,ได้แก่ การสัมผัสกับเจ้าบ้าน\Nแพร่เชื้อเข้าไป และเพิ่มจำนวน Dialogue: 0,0:01:11.34,0:01:14.73,Default,,0000,0000,0000,,จากนั้นก็แพร่กระจายไปยังเจ้าบ้านอื่น ๆ Dialogue: 0,0:01:14.73,0:01:18.30,Default,,0000,0000,0000,,ยกตัวอย่างเช่น เชื้อหวัดในมนุษย์ Dialogue: 0,0:01:18.30,0:01:21.10,Default,,0000,0000,0000,,เริ่มแรก ไวรัสหวัดพบเข้ากับเจ้าบ้านใหม่ Dialogue: 0,0:01:21.10,0:01:24.07,Default,,0000,0000,0000,,และเดินทางเข้าไปในทางเดินหายใจ Dialogue: 0,0:01:24.07,0:01:27.49,Default,,0000,0000,0000,,มันไม่ยากเท่าไหร่หรอก\Nแต่การมีชีวิตรอดในร่างกายใหม่นี้ Dialogue: 0,0:01:27.49,0:01:30.50,Default,,0000,0000,0000,,ไวรัสจะต้องฝังตัวเข้าไปให้สำเร็จ Dialogue: 0,0:01:30.50,0:01:34.36,Default,,0000,0000,0000,,ก่อนที่จะถูกจับ\Nและทำลายโดยภูมิคุ้มกัน Dialogue: 0,0:01:34.36,0:01:35.86,Default,,0000,0000,0000,,เพื่อที่จะทำให้ภาระกิจนี้ลุล่วง Dialogue: 0,0:01:35.86,0:01:40.20,Default,,0000,0000,0000,,ไวรัสวิวัฒนาการจนมีปฎิสัมพันธ์จำเพาะ\Nกับสายพันธุ์ที่เป็นเจ้าบ้าน Dialogue: 0,0:01:40.20,0:01:43.38,Default,,0000,0000,0000,,ไวรัสหวัดในคนปกคลุมไปด้วยโปรตีน Dialogue: 0,0:01:43.38,0:01:48.83,Default,,0000,0000,0000,,ที่มีไว้จับรีเซปเตอร์ที่จำเพาะ\Nบนเซลล์ทางเดินหายใจของมนุษย์ Dialogue: 0,0:01:48.83,0:01:53.50,Default,,0000,0000,0000,,เมื่อมันเข้าไปในเซลล์ได้แล้ว\Nไวรัสก็ทำการเจริญต่อไป Dialogue: 0,0:01:53.50,0:01:56.46,Default,,0000,0000,0000,,เพื่อที่จะปล้นกลไก\Nการเพิ่มจำนวนของเซลล์ Dialogue: 0,0:01:56.46,0:01:59.37,Default,,0000,0000,0000,,และเพิ่มจำนวนสารพันธุกรรมของมันเอง Dialogue: 0,0:01:59.37,0:02:04.19,Default,,0000,0000,0000,,ตอนนี้ ไวรัสต้องการเพียงยับยั้ง\Nและหลบหลีกภูมิคุ้มกันของเจ้าบ้าน Dialogue: 0,0:02:04.19,0:02:08.33,Default,,0000,0000,0000,,ให้นานพอที่จะเพิ่มจำนวนได้มากพอ\Nและบุกเข้าไปในเซลล์อื่น ๆ Dialogue: 0,0:02:08.33,0:02:12.17,Default,,0000,0000,0000,,ถึงตอนนี้ เชื้อหวัดสามารถที่จะถูกส่งต่อ\Nไปยังเหยื่อคนถัดไป Dialogue: 0,0:02:12.17,0:02:15.92,Default,,0000,0000,0000,,ผ่านการติดต่อทางสารคัดหลั่งที่มีเชื้อ Dialogue: 0,0:02:15.92,0:02:20.70,Default,,0000,0000,0000,,อย่างไรก็ดี การไอจาม\Nยังทำให้ไวรัสสัมผัสกับสัตว์เลี้ยง Dialogue: 0,0:02:20.70,0:02:23.15,Default,,0000,0000,0000,,พืช หรือกระทั่งอาหารเที่ยงของคุณ Dialogue: 0,0:02:23.15,0:02:28.69,Default,,0000,0000,0000,,ไวรัสสัมผัสกับสายพันธุ์ใหม่ ๆ ตลอด\Nและมันก็พยายามที่จะบุกเข้าไป Dialogue: 0,0:02:28.69,0:02:31.18,Default,,0000,0000,0000,,บ่อยครั้ง มันทำไม่สำเร็จ Dialogue: 0,0:02:31.18,0:02:36.64,Default,,0000,0000,0000,,ส่วนใหญ่ เจ้าบ้านสองชนิดนั้น\Nมักมีพันธุกรรมแตกต่างกันมากเกินไป Dialogue: 0,0:02:36.64,0:02:39.22,Default,,0000,0000,0000,,สำหรับไวรัสที่ปรับตัวมาเพื่อติดเชื้อในคน Dialogue: 0,0:02:39.22,0:02:43.48,Default,,0000,0000,0000,,เซลล์ผักกาดคงจะแปลกเกินไป\Nและไม่ได้มีสภาวะน่าอยู่เท่าไร Dialogue: 0,0:02:43.48,0:02:47.88,Default,,0000,0000,0000,,แต่ก็มีไวรัสจำนวนมากมาย\Nที่วนเวียนอยู่ในสิ่งแวดล้อม Dialogue: 0,0:02:47.88,0:02:51.22,Default,,0000,0000,0000,,และพวกมันก็มีศักยภาพ\Nที่จะพบกับเจ้าบ้านใหม่ Dialogue: 0,0:02:51.22,0:02:54.99,Default,,0000,0000,0000,,และเพราะว่ามันเพิ่มจำนวนต่อเนื่อง\Nเป็นล้าน ๆ Dialogue: 0,0:02:54.99,0:02:57.99,Default,,0000,0000,0000,,พวกมันสามารถที่จะกลายพันธุ์อย่างสุ่ม\Nได้อย่างรวดเร็ว Dialogue: 0,0:02:57.99,0:03:01.100,Default,,0000,0000,0000,,การกลายพันธุ์ส่วนใหญ่\Nไม่มีผลหรืออาจทำให้มันตาย Dialogue: 0,0:03:01.100,0:03:07.81,Default,,0000,0000,0000,,แต่ในส่วนน้อย มันอาจทำให้เชื้อโรค\Nแพร่เข้าไปในเจ้าบ้านใหม่ได้ดีขึ้น Dialogue: 0,0:03:07.81,0:03:12.88,Default,,0000,0000,0000,,และโอกาสที่มันจะชนะ\Nและทำลายสารพันธุกรรมได้ก็เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ Dialogue: 0,0:03:12.88,0:03:17.69,Default,,0000,0000,0000,,หรือถ้าสายพันธุ์ใหม่มีความใกล้เคียง\Nกับเจ้าบ้านเดิมของไวัรัสนั้น Dialogue: 0,0:03:17.69,0:03:20.38,Default,,0000,0000,0000,,สำหรับไวรัสที่ปรับตัวเข้ากับ\Nสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมอีกชนิด Dialogue: 0,0:03:20.38,0:03:24.47,Default,,0000,0000,0000,,มันอาจพึ่งพาโชคจากการกลายพันธุ์\Nไม่กี่ครั้งเพื่อติดเชื้อเข้าสู่คน Dialogue: 0,0:03:24.47,0:03:26.96,Default,,0000,0000,0000,,และไวรัสที่ปรับตัวเข้ากับลิงชิมแปนซี Dialogue: 0,0:03:26.96,0:03:32.92,Default,,0000,0000,0000,,ญาติทางพันธุกรรมที่ใกล้ชิดกับเราที่สุด\Nอาจไม่ต้องปรับเปลี่ยนอะไรมากเลย Dialogue: 0,0:03:32.92,0:03:35.59,Default,,0000,0000,0000,,มันใช้มากกว่าเวลา\Nและความคล้ายกันทางพันธุกรรม Dialogue: 0,0:03:35.59,0:03:37.91,Default,,0000,0000,0000,,ที่จะทำให้การติดเชื้อข้ามสายพันธ์ุสำเร็จ Dialogue: 0,0:03:37.91,0:03:42.34,Default,,0000,0000,0000,,ไวรัสบางชนิดอาจบุกเข้าสู่เซลล์\Nของเจ้าบ้านใหม่ได้ง่ายดาย Dialogue: 0,0:03:42.34,0:03:45.73,Default,,0000,0000,0000,,แต่ไม่สามารถที่จะหลบหลีก\Nภูมิคุ้มกันได้ Dialogue: 0,0:03:45.73,0:03:49.53,Default,,0000,0000,0000,,บ้างก็อาจพบกับความยุ่งยาก\Nกว่าจะติดต่อไปยังเจ้าบ้านใหม่ได้ Dialogue: 0,0:03:49.53,0:03:52.88,Default,,0000,0000,0000,,ยกตัวอย่างเช่น พวกมัน\Nอาจถูกส่งผ่านได้ ทางเลือดที่ติดเชื้อ Dialogue: 0,0:03:52.88,0:03:54.51,Default,,0000,0000,0000,,แต่ไม่ใช่น้ำลาย Dialogue: 0,0:03:54.51,0:03:58.51,Default,,0000,0000,0000,,อย่างไรก็ดี เมื่อมันสามารถที่จะติดต่อ\Nข้ามสายพันธุ์ได้สำเร็จ Dialogue: 0,0:03:58.51,0:04:01.18,Default,,0000,0000,0000,,ไวรัสจะอันตรายกว่าเดิม Dialogue: 0,0:04:01.18,0:04:03.62,Default,,0000,0000,0000,,เมื่อมันสามารถเจริญได้\Nในเจ้าบ้านสองชนิด Dialogue: 0,0:04:03.62,0:04:08.78,Default,,0000,0000,0000,,เชื้อก็มีโอกาสเป็นสองเท่า ที่จะกลายพันธุ์\Nจนเป็นไวรัสที่เก่งกาจกว่าเดิม Dialogue: 0,0:04:08.78,0:04:13.69,Default,,0000,0000,0000,,และการระบาดในเจ้าบ้านใหม่แต่ละชนิด\Nก็มีโอกาสที่จะเพิ่มขึ้น Dialogue: 0,0:04:13.69,0:04:17.03,Default,,0000,0000,0000,,นักไวรัสวิทยาติดตามดูการกลายพันธุ์ Dialogue: 0,0:04:17.03,0:04:21.37,Default,,0000,0000,0000,,ที่อาจทำให้ไวรัสอย่างเชื้อหวัด\Nกระโดดข้ามสายพันธุ์เจ้าบ้าน Dialogue: 0,0:04:21.37,0:04:26.29,Default,,0000,0000,0000,,อย่างไรก็ดีการคาดคะเนความเป็นไปได้\Nที่จะเกิดการระบาดเป็นสิ่งที่ท้าทายมาก Dialogue: 0,0:04:26.29,0:04:31.29,Default,,0000,0000,0000,,ไวรัสมีความหลากหลายมาก\Nและเราก็เพิ่งจะเริ่มเข้าใจมัน Dialogue: 0,0:04:31.29,0:04:35.22,Default,,0000,0000,0000,,นักวิจัยทำงานอย่างไม่หยุดหย่อน\Nเพื่อศึกษาชีววิทยาของเชื้อโรค Dialogue: 0,0:04:35.22,0:04:39.37,Default,,0000,0000,0000,,และติดตามเฝ้าระวังประชากร\Nเพื่อระบุการระบาดครั้งใหม่อย่างรวดเร็ว Dialogue: 0,0:04:39.37,0:04:44.92,Default,,0000,0000,0000,,พวกเขาก็จะสามารถพัฒนาวัคซีน\Nและคิดแนวทางหยุดยั้งโรคร้ายต่าง ๆ ได้