1
00:00:07,505 --> 00:00:10,815
ที่งานเทศกาลแมรีแลนด์ในปี
ค.ศ. 2017

2
00:00:10,815 --> 00:00:14,055
เหล่าสุกรประกวดดูมีอาการไม่ดีเท่าไหร่

3
00:00:14,055 --> 00:00:19,145
เกษตรกรรายงานว่าบรรดาสุกรมีไข้
และมีอาการตาอักเสบและน้ำมูกไหล

4
00:00:19,145 --> 00:00:22,146
ในขณะที่เกษตรกรต่างกังวล
ว่าหมูจะเป็นอะไร

5
00:00:22,146 --> 00:00:27,746
หน่วยอนามัยก็ห่วง
ว่าผู้ร่วมงานจะป่วยหรือเปล่า

6
00:00:27,746 --> 00:00:32,394
เพราะบางคนก็สัมผัสกับหมู
แต่บางคนก็แทบไม่ได้เฉียดไปใกล้คอก

7
00:00:32,394 --> 00:00:37,543
ไม่นาน ปรากฏว่าผู้ร่วมงาน 40 ราย
ถูกตรวจพบว่ามีเชื้อหวัดหมู

8
00:00:37,543 --> 00:00:41,283
โดยส่วนใหญ่แล้ว สัตว์ที่ป่วย
จะไม่แพร่เชื้อมาสู่คน

9
00:00:41,283 --> 00:00:44,713
แต่เมื่อมันเกิดขึ้น
การติดเชื้อแบบข้ามสายพันธุ์

10
00:00:44,713 --> 00:00:46,613
หรือการที่ไวรัสมีเจ้าบ้านสายพันธุ์ใหม่

11
00:00:46,613 --> 00:00:50,063
อาจเป็นจุดกำเนิด
ของการระบาดที่น่ากลัวได้

12
00:00:50,063 --> 00:00:53,913
แล้วเชื้อโรคจากสายพันธุ์หนึ่ง
ข้ามไปติดอีกสายพันธุ์หนึ่งได้อย่างไร

13
00:00:53,913 --> 00:00:57,623
และทำไมการติดเชื้อข้ามสายพันธุ์
จึงอันตรายนัก

14
00:00:57,623 --> 00:01:03,133
ไวรัสเป็นปรสิตของสิ่งมีชีวิตเกือบทุกชนิด

15
00:01:03,133 --> 00:01:07,280
พวกมันมีช่วงชีวิตสามช่วง
ในการดำรงชีวิตและสืบพันธุ์

16
00:01:07,280 --> 00:01:11,336
ได้แก่ การสัมผัสกับเจ้าบ้าน
แพร่เชื้อเข้าไป และเพิ่มจำนวน

17
00:01:11,336 --> 00:01:14,726
จากนั้นก็แพร่กระจายไปยังเจ้าบ้านอื่น ๆ

18
00:01:14,726 --> 00:01:18,296
ยกตัวอย่างเช่น เชื้อหวัดในมนุษย์

19
00:01:18,296 --> 00:01:21,096
เริ่มแรก ไวรัสหวัดพบเข้ากับเจ้าบ้านใหม่

20
00:01:21,096 --> 00:01:24,066
และเดินทางเข้าไปในทางเดินหายใจ

21
00:01:24,066 --> 00:01:27,486
มันไม่ยากเท่าไหร่หรอก
แต่การมีชีวิตรอดในร่างกายใหม่นี้

22
00:01:27,486 --> 00:01:30,505
ไวรัสจะต้องฝังตัวเข้าไปให้สำเร็จ

23
00:01:30,505 --> 00:01:34,365
ก่อนที่จะถูกจับ
และทำลายโดยภูมิคุ้มกัน

24
00:01:34,365 --> 00:01:35,865
เพื่อที่จะทำให้ภาระกิจนี้ลุล่วง

25
00:01:35,865 --> 00:01:40,205
ไวรัสวิวัฒนาการจนมีปฎิสัมพันธ์จำเพาะ
กับสายพันธุ์ที่เป็นเจ้าบ้าน

26
00:01:40,205 --> 00:01:43,380
ไวรัสหวัดในคนปกคลุมไปด้วยโปรตีน

27
00:01:43,380 --> 00:01:48,830
ที่มีไว้จับรีเซปเตอร์ที่จำเพาะ
บนเซลล์ทางเดินหายใจของมนุษย์

28
00:01:48,830 --> 00:01:53,500
เมื่อมันเข้าไปในเซลล์ได้แล้ว
ไวรัสก็ทำการเจริญต่อไป

29
00:01:53,500 --> 00:01:56,459
เพื่อที่จะปล้นกลไก
การเพิ่มจำนวนของเซลล์

30
00:01:56,459 --> 00:01:59,369
และเพิ่มจำนวนสารพันธุกรรมของมันเอง

31
00:01:59,369 --> 00:02:04,189
ตอนนี้ ไวรัสต้องการเพียงยับยั้ง
และหลบหลีกภูมิคุ้มกันของเจ้าบ้าน

32
00:02:04,189 --> 00:02:08,326
ให้นานพอที่จะเพิ่มจำนวนได้มากพอ
และบุกเข้าไปในเซลล์อื่น ๆ

33
00:02:08,326 --> 00:02:12,166
ถึงตอนนี้ เชื้อหวัดสามารถที่จะถูกส่งต่อ
ไปยังเหยื่อคนถัดไป

34
00:02:12,166 --> 00:02:15,916
ผ่านการติดต่อทางสารคัดหลั่งที่มีเชื้อ

35
00:02:15,916 --> 00:02:20,696
อย่างไรก็ดี การไอจาม
ยังทำให้ไวรัสสัมผัสกับสัตว์เลี้ยง

36
00:02:20,696 --> 00:02:23,146
พืช หรือกระทั่งอาหารเที่ยงของคุณ

37
00:02:23,146 --> 00:02:28,686
ไวรัสสัมผัสกับสายพันธุ์ใหม่ ๆ ตลอด
และมันก็พยายามที่จะบุกเข้าไป

38
00:02:28,686 --> 00:02:31,185
บ่อยครั้ง มันทำไม่สำเร็จ

39
00:02:31,185 --> 00:02:36,635
ส่วนใหญ่ เจ้าบ้านสองชนิดนั้น
มักมีพันธุกรรมแตกต่างกันมากเกินไป

40
00:02:36,635 --> 00:02:39,223
สำหรับไวรัสที่ปรับตัวมาเพื่อติดเชื้อในคน

41
00:02:39,223 --> 00:02:43,483
เซลล์ผักกาดคงจะแปลกเกินไป
และไม่ได้มีสภาวะน่าอยู่เท่าไร

42
00:02:43,483 --> 00:02:47,883
แต่ก็มีไวรัสจำนวนมากมาย
ที่วนเวียนอยู่ในสิ่งแวดล้อม

43
00:02:47,883 --> 00:02:51,218
และพวกมันก็มีศักยภาพ
ที่จะพบกับเจ้าบ้านใหม่

44
00:02:51,218 --> 00:02:54,988
และเพราะว่ามันเพิ่มจำนวนต่อเนื่อง
เป็นล้าน ๆ

45
00:02:54,988 --> 00:02:57,988
พวกมันสามารถที่จะกลายพันธุ์อย่างสุ่ม
ได้อย่างรวดเร็ว

46
00:02:57,988 --> 00:03:01,998
การกลายพันธุ์ส่วนใหญ่
ไม่มีผลหรืออาจทำให้มันตาย

47
00:03:01,998 --> 00:03:07,808
แต่ในส่วนน้อย มันอาจทำให้เชื้อโรค
แพร่เข้าไปในเจ้าบ้านใหม่ได้ดีขึ้น

48
00:03:07,808 --> 00:03:12,878
และโอกาสที่มันจะชนะ
และทำลายสารพันธุกรรมได้ก็เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ

49
00:03:12,878 --> 00:03:17,688
หรือถ้าสายพันธุ์ใหม่มีความใกล้เคียง
กับเจ้าบ้านเดิมของไวัรัสนั้น

50
00:03:17,688 --> 00:03:20,383
สำหรับไวรัสที่ปรับตัวเข้ากับ
สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมอีกชนิด

51
00:03:20,383 --> 00:03:24,473
มันอาจพึ่งพาโชคจากการกลายพันธุ์
ไม่กี่ครั้งเพื่อติดเชื้อเข้าสู่คน

52
00:03:24,473 --> 00:03:26,958
และไวรัสที่ปรับตัวเข้ากับลิงชิมแปนซี

53
00:03:26,958 --> 00:03:32,918
ญาติทางพันธุกรรมที่ใกล้ชิดกับเราที่สุด
อาจไม่ต้องปรับเปลี่ยนอะไรมากเลย

54
00:03:32,918 --> 00:03:35,588
มันใช้มากกว่าเวลา
และความคล้ายกันทางพันธุกรรม

55
00:03:35,588 --> 00:03:37,908
ที่จะทำให้การติดเชื้อข้ามสายพันธ์ุสำเร็จ

56
00:03:37,908 --> 00:03:42,338
ไวรัสบางชนิดอาจบุกเข้าสู่เซลล์
ของเจ้าบ้านใหม่ได้ง่ายดาย

57
00:03:42,338 --> 00:03:45,730
แต่ไม่สามารถที่จะหลบหลีก
ภูมิคุ้มกันได้

58
00:03:45,730 --> 00:03:49,530
บ้างก็อาจพบกับความยุ่งยาก
กว่าจะติดต่อไปยังเจ้าบ้านใหม่ได้

59
00:03:49,530 --> 00:03:52,880
ยกตัวอย่างเช่น พวกมัน
อาจถูกส่งผ่านได้ ทางเลือดที่ติดเชื้อ

60
00:03:52,880 --> 00:03:54,510
แต่ไม่ใช่น้ำลาย

61
00:03:54,510 --> 00:03:58,510
อย่างไรก็ดี เมื่อมันสามารถที่จะติดต่อ
ข้ามสายพันธุ์ได้สำเร็จ

62
00:03:58,510 --> 00:04:01,180
ไวรัสจะอันตรายกว่าเดิม

63
00:04:01,180 --> 00:04:03,620
เมื่อมันสามารถเจริญได้
ในเจ้าบ้านสองชนิด

64
00:04:03,620 --> 00:04:08,780
เชื้อก็มีโอกาสเป็นสองเท่า ที่จะกลายพันธุ์
จนเป็นไวรัสที่เก่งกาจกว่าเดิม

65
00:04:08,780 --> 00:04:13,690
และการระบาดในเจ้าบ้านใหม่แต่ละชนิด
ก็มีโอกาสที่จะเพิ่มขึ้น

66
00:04:13,690 --> 00:04:17,030
นักไวรัสวิทยาติดตามดูการกลายพันธุ์

67
00:04:17,030 --> 00:04:21,370
ที่อาจทำให้ไวรัสอย่างเชื้อหวัด
กระโดดข้ามสายพันธุ์เจ้าบ้าน

68
00:04:21,370 --> 00:04:26,294
อย่างไรก็ดีการคาดคะเนความเป็นไปได้
ที่จะเกิดการระบาดเป็นสิ่งที่ท้าทายมาก

69
00:04:26,294 --> 00:04:31,294
ไวรัสมีความหลากหลายมาก
และเราก็เพิ่งจะเริ่มเข้าใจมัน

70
00:04:31,294 --> 00:04:35,221
นักวิจัยทำงานอย่างไม่หยุดหย่อน
เพื่อศึกษาชีววิทยาของเชื้อโรค

71
00:04:35,221 --> 00:04:39,371
และติดตามเฝ้าระวังประชากร
เพื่อระบุการระบาดครั้งใหม่อย่างรวดเร็ว

72
00:04:39,371 --> 00:04:44,917
พวกเขาก็จะสามารถพัฒนาวัคซีน
และคิดแนวทางหยุดยั้งโรคร้ายต่าง ๆ ได้