[żeński narrator]
Jestem introwertykiem... uwielbiam to.

Nie jestem sama.

Introwertycy są wszędzie

i nasze ciche podejście do życia,

nasza potrzeba samotności, nie jest wadą.

To dar.

Introwertykom nie zawsze jest łatwo 
uświadomić sobie swoją wspaniałość.

Świat wydaje się miejscem, który
nagradza ekstrawertyków.

Gdzie bycie głośnym jest mylone
z byciem pewnym siebie i szczęśliwym.

Gdzie każdy ma coś do powiedzenia,
ale nikt nie słucha.

Świat otwartych przestrzeni biurowych,
integrujących przyjęć, silnych osobowości.

Tym, którzy mówią cicho,
łatwo jest się poczuć wykluczonym.

Jako dziecko, dopasowywałam się
do otoczenia.

Wielu myślało, że miałam mało do powiedzenia 
albo że po prostu nie lubię ludzi,

ale to nie było prawdą.

Ludzie często myślą, że introwertycy
są nieśmiali lub aspołeczni,

to jest właśnie niezrozumienie.

Introwertycy, tak jak każdy,
potrafią odnaleźć radość w integracji.

Ale w momencie, kiedy przyjęcia sprawiają, 
że ekstrawertycy są pełni energii,

introwertycy muszą po jakimś czasie
ochłonąć z dala od ludzi.

Jest na to naukowa teoria.

Są dwa ważne związki chemiczne
znajdujące się w naszych mózgach:

dopamina i acetylocholina.

Dopamina jest jak zastrzyk energii, kiedy 
podejmujemy ryzyko lub poznajemy ludzi

i to ona sprawia, że ekstrawertycy
czują się świetnie.

Jednak introwertycy są bardziej wrażliwi
na dopaminę

i szybko stają się 
nadmiernie pobudzeni.

Dlatego wolimy to uczucie
powolności, którego doświadczamy

kiedy nasz mózg uwalnia acetylocholinę.

To zdarza się, kiedy się koncentrujemy,
czytamy, czy skupiamy myśli.

To sprawia, że my, introwertycy,
czujemy się zrelaksowani, czujni, zadowoleni,

co prawie wcale nie jest
zauważane u ekstrawertyków.

Oczywiście, tak jak ze wszystkim,
jest to ruchoma skala.

Możesz przechylać się na jedną stronę
lub drugą stronę, lub być pośrodku,

czyli być ambiwertykiem.

Teraz rozumiem siebie lepiej.

W głębi siebie jestem dumna za to,
kim jestem.

Zamiast zapełniać swój czas 
błahymi rozmowami,

ja słucham uważnie i 
sprawiam, że moje słowa się liczą.

Mam kilkoro przyjaciół,
ale nasza więź jest silna.

Uwielbiam spędzać czas sama.

To jest ten moment, w którym chaos
długiego dnia w końcu ustępuje.

Mogę rozmyślać i słuchać swoich myśli

i ostatecznie znów się ze sobą połączyć.

Lecz po tym...
jestem gotowa, aby dalej iść w świat.

Nauczyłam się strategii
odnajdywania komfortu w głośnym świecie,

od słuchania muzyki,
poprzez tworzenie baniek spokoju,

po uciekanie do cichego parku
w porze obiadowej.

Uwielbiam intensywność i 
chaotyczne piękno świata,

ale to w cichych miejscach 
czuję się, jak w domu.

Gdyby introwertyzm był
bardziej ceniony przez społeczeństwo,

ogromnie zmieniłoby to 
naszą wspólną przyszłość.

Oryginalnym atrybutem introwertyków
jest silna, cicha siła.

Jak to ujął Gandhi: "W delikatny sposób, 
możesz wstrząsnąć światem."

[męski narrator]
Dziękuję za oglądanie.

Nie zapomnij zasubskrybować 
i kliknąć dzwoneczka, aby

otrzymywać powiadomienia 
o nowych filmach.

Do zobaczenia wkrótce!