Не е тайна, че Аинщайн е бил завладян от научно вдъхновение.
"Най-красивото нещо, което можем да изпитаме е загадъчното.
То е изворът на всяко истинско изкуство и наука", казва той.
Има мистерия във вселената, измамна мистерия,
но тя не е своенравна, непостоянна, фриволна в променливостта.
Вселената е подредено място
и дълбоко, дълбоко, части от нея са като други части, и времена протичат както други времена.
Има мистерия, но не магия,
странност отвъд най-смелите представи, но не магия или вещерство, няма произволни чудеса.
Популярността на паранормалното, макар и странно, може да бъде насърчаваща.
Мисля че, апетитът за мистерия
ентусиазмът за това, което не разбираме, е полезен и трябва да бъде насърчавам.
Това е същия апетит, който движи най-добрата истинска наука
и е апетит, който истинската наука най-добре може да засити.
Може би този апетит седи зад голямата популярност на тези, които търсят свръхестественото.
Говори се, че хората "имат нужда" от нещо повече от материалното в живота си.
Има празнина, която трябва да бъде запълнена.
Хората искат да имат чувство за смисъл.
Не лош смисъл би бил да октриеш това, което е вече тук в материалния свят,
преди да сметнеш, че имаш нужда от нещо повече.
Колко повече искаш?
Просто изучавай това, което го има
и ще откриеш, че то и така е далеч по-вдъхновяващо от всичко, което може да ти е нужно.
Не е нужно да си учен,
не е нужно да експериментираш с газовата горелка
за да разбереш достатъчно науката и да запълниш празнината.
Науката трябва да бъде освободена от лабораторията и да навлезе в културата ни.