WEBVTT 00:00:06.947 --> 00:00:10.997 လှိုင်းတွေအောက်မှာ သင်္ဘောတစ်စင်း ပြိုလဲနေခိုက်မှာ မိုးချုန်းသံတွေနဲ့ 00:00:10.997 --> 00:00:14.297 လျှပ်စီးတွေက လှိုင်းထနေတဲ့ ပင်လယ်ကို မီးထွန်းပေးတယ်။ 00:00:14.297 --> 00:00:19.337 ဒါဟာ သာမန်မုန်တိုင်းတစ်ခုမဟုတ်ဘဲ ပြင်းထန် အငြိုးကြီးတဲ့မိုးသက်မုန်တိုင်းပါ 00:00:19.337 --> 00:00:24.047 Shakespeare ရဲ့ ပဟေဠိအဆန်ဆုံး ပြဇာတ်အတွက် ဇာတ်စင်ကို ခင်းကျင်းတာပါ။ 00:00:24.047 --> 00:00:27.097 မိုးသားတွေ ကြည်လင်သွားစဉ်မှာ ကျွန်ုပ်တို့ကမ္ဘာနဲ့ 00:00:27.107 --> 00:00:31.637 အတော်ခြားနားပုံရပေမဲ့ လွတ်လပ်မှု၊ အာဏာနဲ့ ထိန်းချုပ်မှုနဲ့ပတ်သက် ကျွမ်းဝင်နေတဲ့ 00:00:31.637 --> 00:00:35.577 ပူပန်မှုတွေ ထူပြောနေတဲ့ ကမ္ဘာတစ်ခုဆီကို ဖိတ်ကြားခံရပါတယ်။ NOTE Paragraph 00:00:35.577 --> 00:00:39.387 The Tempest ဟာ သဘာဝအင်အားစုတွေနဲ့ထိတွေ့တဲ့ လူသူကင်းတဲ့ကျွန်းမှာ ဇာတ်အိမ်တည်ကာ 00:00:39.387 --> 00:00:44.717 Pospero ပြည်နှင်ဒဏ်ခံရတဲ့ Milan နယ်စား ကနေ မှော်ပညာ၊ ခွန်အားနဲ့ အုပ်ချုပ်ထားတာပါ။ 00:00:44.717 --> 00:00:49.417 သူ့ညီတော် Antonio ရဲ့ သစ္စာဖောက်တာခံရတဲ့ Prospero ဟာ ကျွန်းပေါ်မှာ သူ့သမီး Mirandar 00:00:49.417 --> 00:00:54.307 သူရဲ့ ချစ်လှစွာသော စာအုပ်တွေနဲ့အတူ အနှစ်နှစ်ဆယ် စွန့်ပစ်ခံရတာပါ။ 00:00:54.307 --> 00:00:57.777 ဒီကာလအတွင်းမှာ ကျွန်းရဲ့ မှော်ပညာကို တတ်မြောက်ခဲ့ပြီး 00:00:57.777 --> 00:01:00.887 ၎င်းရဲ့ မှင်စာလေးတွေကို ထိန်းချုပ်အသုံးချဖို့ အသုံးပြုခဲ့တယ်။ 00:01:00.887 --> 00:01:04.617 ကျွန်းရဲ့ လောကီရေးရာ လူသားများနဲ့ စိတ်မချမ်းမြေ့ဖွယ် မကောင်းဆိုးဝါးဖြစ်တဲ့ 00:01:04.617 --> 00:01:08.167 Caliban ကိုလည်း သူ အုပ်ချုပ်ခဲ့တယ်။ NOTE Paragraph 00:01:08.167 --> 00:01:13.467 ဒါပေမဲ့ လက်စားချေဖို့ နှစ်ချီ ကြံစည်ခဲ့ရာ Prospero ရဲ့ ရန်သူဟာ နောက်ဆုံး ရောက်လာတယ်။ 00:01:13.467 --> 00:01:16.277 တဖျပ်ဖျပ်ပျံတဲ့ မှင်စာကလေး Ariel ရဲ့အကူအညီနဲ့ 00:01:16.277 --> 00:01:21.987 မှော်ဆရာဟာ သူ့ညီရဲ့လှေကိုဖျက်ဆီးပြီး သင်္ဘောသားတွေကို ကမ်းပေါ်မျှောတင်လိုက်တယ်။ 00:01:21.987 --> 00:01:25.677 Prospero ရဲ့ကြံစည်မှုဟာ သူ့သမီးရဲ့ အချစ်ရေးထိ ပတ်သက်လာတယ်၊ 00:01:25.677 --> 00:01:29.707 ကမ်းတင်နေတဲ့ မင်းသား Ferdinand ကို ကျသွားစေဖို့ သူစီစဉ်တယ်။ 00:01:29.707 --> 00:01:32.867 Prospero နဲ့ Ariel ဟာ Antonio အပေါ်မှာ လွှမ်းမိုးလာတယ်။ 00:01:32.867 --> 00:01:35.797 Caliban ဟာ ကျွန်းကို သိမ်းယူဖို့ ဟာသ ဇာတ်ကွက်ဖန်တီးသူ 00:01:35.797 --> 00:01:39.317 အရက်မူးသမား သင်္ဘောသားတစ်ချို့နဲ့ အင်အားစုလိုက်တယ်။ NOTE Paragraph 00:01:39.317 --> 00:01:42.957 ဒီပြဇာတ်ဟာ လူ့အဖွဲ့အစည်း ရဲ့ အနိမ့်ကျဆုံး ဆန္ဒတွေအထိ တစ်စစီ ဖြုတ်ချလိုက်တယ်။ 00:01:42.957 --> 00:01:48.287 တစ်ပိုင်းစီဟာ အာဏာနောက် အပူတပြင်းလိုက်မှုပါ။ မြေယာ၊ အြခားလူတွေ 00:01:48.287 --> 00:01:50.307 (သို့) သူတို့ရဲ့ ကြမ္မာတွေဆိုပါတော့။ 00:01:50.307 --> 00:01:54.327 ဒါပေမဲ့ ဒီအာဏာဟာ အမြဲ ရွေ့နေတဲ့ ပစ်မှတ်တစ်ခုဆိုတာ Shakespeare သိပြီး 00:01:54.327 --> 00:01:57.047 ဆိုးရွားတဲ့သမိုင်းတွေရဲ့ ဇာတ်ကောင်တွေကို သူဖွင့်ပြခိုက်မှာ 00:01:57.047 --> 00:02:01.637 ဒီရုန်းမထွက်နိုင်တဲ့ ဝဲသြဃဟာ ဆုံးပါတော့မလားလို့ တွေးမိစေတယ်။ NOTE Paragraph 00:02:01.637 --> 00:02:04.447 Prospero ဟာ Antonio ရဲ့ မတရားပြုတာခံရပေမဲ့ 00:02:04.447 --> 00:02:07.787 သူ့ရဲ့ မတရားမှုတွေနဲ့ ကျွန်းပေါ်မှာ ရှည်ကြာစွာ ဒုက္ခပေးခဲ့တယ်၊ 00:02:07.787 --> 00:02:11.907 ကျွန်းရဲ့ မှော်အစွမ်းတွေနဲ့ သဘာဝ ရင်းမြစ် တွေကို သူကိုယ်တိုင်အတွက် စုဆောင်းရင်းပေါ့ 00:02:11.907 --> 00:02:15.117 Caliban ဟာ အထူးသဖြင့် ဒီသိမ်းယူမှုကို မကျေမချမ်းဖြစ်မိတယ်။ 00:02:15.117 --> 00:02:17.054 အရင်က ဒီကျွန်းကို အုပ်စိုးခဲ့တဲ့ 00:02:17.054 --> 00:02:19.614 ကဝေမ Sycorax ရဲ့သားဖြစ်တဲ့ 00:02:19.614 --> 00:02:22.564 သူဟာ ပြည်နှင်ဒဏ်ခံရသူတွေ ခြေကုပ်ရှာတွေ့ဖို့ အစမှာ ကူညီခဲ့တယ်။ 00:02:22.564 --> 00:02:26.814 ဒါပေမဲ အဲဒီကတည်းက သူတို့ရဲ့ကျွန်ဖြစ်လာပြီး ပြင်းထန်တဲ့ နောင်တနဲ့ ကြိမ်းမောင်းတာက 00:02:26.817 --> 00:02:29.537 'ဒီနောက် ကျုပ်ခင်ဗျားကို နှစ်သက်ခဲ့ပြီး ကျွန်းရဲ့ 00:02:29.537 --> 00:02:32.497 ကြန်အင်လက္ခဏာဟူသမျှကို ကျုပ်ပြခဲ့တယ်။ ရေစမ်းအသစ်တွေ၊ 00:02:32.497 --> 00:02:35.857 ဆားငန်တွင်းတွေ၊ ကျတ်တီးမြေနဲ့ မြေသြဇာကောင်းတွေ၊ 00:02:35.857 --> 00:02:38.267 ကျုပ်ဒီလိုလုပ်ခဲ့တာ ကျိန်စာမိရောလား။' NOTE Paragraph 00:02:38.267 --> 00:02:41.117 သူ့ရဲ့ ဟိန်းနေတဲ့ ဘာသာစကားနဲ့ ပွက်ထနေတဲ့ ဒေါသနဲ့အတူ 00:02:41.117 --> 00:02:45.347 Caliban က Prospero ကို အရင်က ဖြစ်ခဲ့တာအကြောင်း မပြတ်သတိပေးတာက 00:02:45.347 --> 00:02:50.347 ဒီကျွန်းဟာ ကျုပ်ဟာ၊ကျုပ်အမေ Sycorax ပိုင်တာ၊ ခင်ဗျားက ကျုပ်ဆီက ယူသွားတာ၊ 00:02:50.347 --> 00:02:52.998 ဒါပေမဲ့ Sycorax လည်း ကျွန်းကို မတရားပြုခဲ့တယ် 00:02:52.998 --> 00:02:56.248 ပြီးတော့ Prospero က မလွတ်ပေးမချင်း Ariel ကို အကျဉ်းချခဲ့တယ်။ 00:02:56.248 --> 00:03:00.898 Ariel ဟာ သူ့အကြွေးကို ပြန်ဆပ်ဖို့နဲ့ လွတ်လပ်ဖို့ မျှော်လင့်ကာ ကုန်ဆုံးချိိန် 00:03:00.898 --> 00:03:04.818 Caliban ကတော့ အကန့်အသတ်မရှိ (သို့) အနည်းဆုံး Prospero ဦးစီးသရွေ့တော့ 00:03:04.818 --> 00:03:07.458 ကျွန်ပြုခံနေရတယ်။ NOTE Paragraph 00:03:07.458 --> 00:03:09.558 ဒါနဲ့ အခြားများစွာသော အကြောင်းပြချက်တွေအတွက် 00:03:09.558 --> 00:03:13.538 The Tempest ကို ကိုလိုနီစနစ်ရဲ့ ရှာဖွေမှုတစ်ခုနဲ့ ကမ္ဘာသစ်ရှာဖွေမှုမှာ 00:03:13.538 --> 00:03:18.158 ကြုံကြိုက်မှုနဲ့ပါလာတဲ့ ကိုယ်ကျင့်ဆိုင်ရာ အကျပ်ရိုက်မှုအဖြစ်နဲ့ ဖတ်ခဲ့ကြတယ်။ 00:03:18.158 --> 00:03:21.661 ကြားဝင်မှုနဲ့ တရားမျှတမှုရဲ့ မေးခွန်းတွေက ပြဇာတ်မှာ ဖိစီးနေတယ်။ 00:03:21.661 --> 00:03:24.201 Calibanဟာ နယ်မြေရဲ့ဖြစ်ထိုက်တဲ့ အရှင်လား။ 00:03:24.201 --> 00:03:26.181 တဖျပ်ဖျပ်နဲ့ Ariel လွတ်သွားမလား။ 00:03:26.181 --> 00:03:28.551 နောက်တော့ အင်အားကြီးမားတဲ့ ကြီးကြပ်သူ Prospero 00:03:28.551 --> 00:03:34.581 (သို့)ဇာတ်ကောင်တစ်ကောင်ရဲ့ နားလည်မှုအလွန်က လက်စွမ်းမှာ ပိုနက်နဲတဲ့ မှော်ဆန်မှုရှိလား NOTE Paragraph 00:03:34.581 --> 00:03:35.711 ပြဇာတ်တစ်လျှာက်လုံးမှာ 00:03:35.711 --> 00:03:39.521 Ariel ဟာ Prospero ကို သူ ဝတ္တရားရှိတဲ့ လွတ်လပ်မှုအကြောင်း မပြတ်သတိပေးတယ်။ 00:03:39.521 --> 00:03:42.501 ဒါပေမဲ့ ကျူးကျော်သူက သူ့ချုပ်ကိုင်မှုကို စွန့်လွတ်ပေးနိုင်မလား 00:03:42.501 --> 00:03:44.631 ဆိုတဲ့ မေးခွန်းက ရစ်ဝဲနေတယ်။ 00:03:44.631 --> 00:03:48.861 တစ်စုံတစ်ယောက်ရဲ့ မင်းပြုမှု နိဂုံးရဲ့ ယုံမှားသံသယက အထူးသဖြင့် ထိမိတာက 00:03:48.861 --> 00:03:52.431 The Tempest ဟာ Shakespeare ရဲ့ နောက်ဆုံးပြဇာတ်လို့ ယုံကြည့်ရတာကြောင့်ပါ။ 00:03:52.431 --> 00:03:57.011 Prospero ဟာ ဖျော်ဖြေသူကိုယ်တိုင်ရဲ့ လုပ်ရပ်တွေနဲ့ နည်းလမ်းများစွာ ပဲ့တင်ထပ်တယ် 00:03:57.011 --> 00:04:00.551 သူ့ဝန်းကျင်မှာ လမ်းကြောင်းပေးတဲ့ အသေးစိတ်စီစဉ်ထားတဲ့ ဇာတ်ကွက်တွေကို 00:04:00.551 --> 00:04:05.501 ဖန်တီးပေးပြီး ပရိတ်သတ်တွေလိုပဲ ဇာတ်ကောင်တွေအပေါ်ကိုပြုစားသူပါ။ NOTE Paragraph 00:04:05.501 --> 00:04:09.256 ဒါပေမဲ့ အာဏာနဲ့ ထိန်းချုပ်မှုရဲ့ ဖျော်ဖြေပွဲကြီးရဲ့ အဆုံးမှာတော့ 00:04:09.256 --> 00:04:12.942 Prospero ရဲ့ နောက်ဆုံးစာကြောင်းတွေက သူရဲ့ဖန်ဆင်းမှုတွေအပေါ် ထိန်းထားတဲ့ 00:04:12.942 --> 00:04:16.712 သူ့ပရိတ်သတ်၊ အာဏာက သူ့ကို မာန်စွယ်ချိုးတာကို မြင်မိစေတယ်။ 00:04:16.712 --> 00:04:20.602 "သင်တို့ရဲ့ ကောင်းမွန်တဲ့ လက်တွေကူညီမှုနဲ့ ရွက်တွေအတွက် သင်တို့ရဲ့ နူညံ့တဲ့လေ 00:04:20.602 --> 00:04:26.292 ဖြည့်ပေးရမယ် မဟုတ်လျှင် ကျွန်ုပ် စီမံချက် ကျဆုံးစေတာပါ။ဒါက ကျေနပ်စေဖို့ပါ။" 00:04:26.292 --> 00:04:30.042 ဒါက အဆုံးမှာ ကျွန်ုပ်တို့လက်ခုပ်သံတွေကို သူကိုယ်တိုင် အရှုံးပေးလိုက်သူ 00:04:30.042 --> 00:04:34.982 Shakespeare ရဲ့ ကဏ္ဍကို ပြောင်မြောက်တဲ့ ဖျော်ဖြေသူအဖြစ် သတိရစေတယ်။