1
00:00:06,947 --> 00:00:10,997
လှိုင်းတွေအောက်မှာ သင်္ဘောတစ်စင်း
ပြိုလဲနေခိုက်မှာ မိုးချုန်းသံတွေနဲ့

2
00:00:10,997 --> 00:00:14,297
လျှပ်စီးတွေက လှိုင်းထနေတဲ့ ပင်လယ်ကို 
မီးထွန်းပေးတယ်။

3
00:00:14,297 --> 00:00:19,337
ဒါဟာ သာမန်မုန်တိုင်းတစ်ခုမဟုတ်ဘဲ
ပြင်းထန် အငြိုးကြီးတဲ့မိုးသက်မုန်တိုင်းပါ

4
00:00:19,337 --> 00:00:24,047
Shakespeare ရဲ့ ပဟေဠိအဆန်ဆုံး 
ပြဇာတ်အတွက် ဇာတ်စင်ကို ခင်းကျင်းတာပါ။

5
00:00:24,047 --> 00:00:27,097
မိုးသားတွေ ကြည်လင်သွားစဉ်မှာ
ကျွန်ုပ်တို့ကမ္ဘာနဲ့

6
00:00:27,107 --> 00:00:31,637
အတော်ခြားနားပုံရပေမဲ့ လွတ်လပ်မှု၊ အာဏာနဲ့ 
ထိန်းချုပ်မှုနဲ့ပတ်သက် ကျွမ်းဝင်နေတဲ့

7
00:00:31,637 --> 00:00:35,577
ပူပန်မှုတွေ ထူပြောနေတဲ့ ကမ္ဘာတစ်ခုဆီကို
ဖိတ်ကြားခံရပါတယ်။

8
00:00:35,577 --> 00:00:39,387
The Tempest ဟာ သဘာဝအင်အားစုတွေနဲ့ထိတွေ့တဲ့
လူသူကင်းတဲ့ကျွန်းမှာ ဇာတ်အိမ်တည်ကာ

9
00:00:39,387 --> 00:00:44,717
Pospero ပြည်နှင်ဒဏ်ခံရတဲ့ Milan နယ်စား
ကနေ မှော်ပညာ၊ ခွန်အားနဲ့ အုပ်ချုပ်ထားတာပါ။

10
00:00:44,717 --> 00:00:49,417
သူ့ညီတော် Antonio ရဲ့ သစ္စာဖောက်တာခံရတဲ့
Prospero ဟာ ကျွန်းပေါ်မှာ သူ့သမီး Mirandar

11
00:00:49,417 --> 00:00:54,307
သူရဲ့ ချစ်လှစွာသော စာအုပ်တွေနဲ့အတူ 
အနှစ်နှစ်ဆယ် စွန့်ပစ်ခံရတာပါ။

12
00:00:54,307 --> 00:00:57,777
ဒီကာလအတွင်းမှာ ကျွန်းရဲ့ မှော်ပညာကို
တတ်မြောက်ခဲ့ပြီး

13
00:00:57,777 --> 00:01:00,887
၎င်းရဲ့ မှင်စာလေးတွေကို
ထိန်းချုပ်အသုံးချဖို့ အသုံးပြုခဲ့တယ်။

14
00:01:00,887 --> 00:01:04,617
ကျွန်းရဲ့ လောကီရေးရာ လူသားများနဲ့ 
စိတ်မချမ်းမြေ့ဖွယ် မကောင်းဆိုးဝါးဖြစ်တဲ့

15
00:01:04,617 --> 00:01:08,167
Caliban ကိုလည်း သူ အုပ်ချုပ်ခဲ့တယ်။

16
00:01:08,167 --> 00:01:13,467
ဒါပေမဲ့ လက်စားချေဖို့ နှစ်ချီ ကြံစည်ခဲ့ရာ
Prospero ရဲ့ ရန်သူဟာ နောက်ဆုံး ရောက်လာတယ်။

17
00:01:13,467 --> 00:01:16,277
တဖျပ်ဖျပ်ပျံတဲ့ မှင်စာကလေး 
Ariel ရဲ့အကူအညီနဲ့

18
00:01:16,277 --> 00:01:21,987
မှော်ဆရာဟာ သူ့ညီရဲ့လှေကိုဖျက်ဆီးပြီး
သင်္ဘောသားတွေကို ကမ်းပေါ်မျှောတင်လိုက်တယ်။

19
00:01:21,987 --> 00:01:25,677
Prospero ရဲ့ကြံစည်မှုဟာ သူ့သမီးရဲ့
အချစ်ရေးထိ ပတ်သက်လာတယ်၊

20
00:01:25,677 --> 00:01:29,707
ကမ်းတင်နေတဲ့ မင်းသား Ferdinand ကို 
ကျသွားစေဖို့ သူစီစဉ်တယ်။

21
00:01:29,707 --> 00:01:32,867
Prospero နဲ့ Ariel ဟာ 
Antonio အပေါ်မှာ လွှမ်းမိုးလာတယ်။

22
00:01:32,867 --> 00:01:35,797
Caliban ဟာ ကျွန်းကို သိမ်းယူဖို့ 
ဟာသ ဇာတ်ကွက်ဖန်တီးသူ

23
00:01:35,797 --> 00:01:39,317
အရက်မူးသမား သင်္ဘောသားတစ်ချို့နဲ့
အင်အားစုလိုက်တယ်။

24
00:01:39,317 --> 00:01:42,957
ဒီပြဇာတ်ဟာ လူ့အဖွဲ့အစည်း ရဲ့ အနိမ့်ကျဆုံး 
ဆန္ဒတွေအထိ တစ်စစီ ဖြုတ်ချလိုက်တယ်။

25
00:01:42,957 --> 00:01:48,287
တစ်ပိုင်းစီဟာ အာဏာနောက် 
အပူတပြင်းလိုက်မှုပါ။ မြေယာ၊ အြခားလူတွေ

26
00:01:48,287 --> 00:01:50,307
(သို့) သူတို့ရဲ့ ကြမ္မာတွေဆိုပါတော့။

27
00:01:50,307 --> 00:01:54,327
ဒါပေမဲ့ ဒီအာဏာဟာ အမြဲ ရွေ့နေတဲ့ 
ပစ်မှတ်တစ်ခုဆိုတာ Shakespeare သိပြီး

28
00:01:54,327 --> 00:01:57,047
ဆိုးရွားတဲ့သမိုင်းတွေရဲ့ ဇာတ်ကောင်တွေကို
သူဖွင့်ပြခိုက်မှာ

29
00:01:57,047 --> 00:02:01,637
ဒီရုန်းမထွက်နိုင်တဲ့ ဝဲသြဃဟာ
ဆုံးပါတော့မလားလို့ တွေးမိစေတယ်။

30
00:02:01,637 --> 00:02:04,447
Prospero ဟာ Antonio ရဲ့ မတရားပြုတာခံရပေမဲ့

31
00:02:04,447 --> 00:02:07,787
သူ့ရဲ့ မတရားမှုတွေနဲ့ ကျွန်းပေါ်မှာ 
ရှည်ကြာစွာ ဒုက္ခပေးခဲ့တယ်၊

32
00:02:07,787 --> 00:02:11,907
ကျွန်းရဲ့ မှော်အစွမ်းတွေနဲ့ သဘာဝ ရင်းမြစ်
တွေကို သူကိုယ်တိုင်အတွက် စုဆောင်းရင်းပေါ့

33
00:02:11,907 --> 00:02:15,117
Caliban ဟာ အထူးသဖြင့် ဒီသိမ်းယူမှုကို 
မကျေမချမ်းဖြစ်မိတယ်။

34
00:02:15,117 --> 00:02:17,054
အရင်က ဒီကျွန်းကို အုပ်စိုးခဲ့တဲ့

35
00:02:17,054 --> 00:02:19,614
ကဝေမ Sycorax ရဲ့သားဖြစ်တဲ့

36
00:02:19,614 --> 00:02:22,564
သူဟာ ပြည်နှင်ဒဏ်ခံရသူတွေ
ခြေကုပ်ရှာတွေ့ဖို့ အစမှာ ကူညီခဲ့တယ်။

37
00:02:22,564 --> 00:02:26,814
ဒါပေမဲ အဲဒီကတည်းက သူတို့ရဲ့ကျွန်ဖြစ်လာပြီး
ပြင်းထန်တဲ့ နောင်တနဲ့ ကြိမ်းမောင်းတာက

38
00:02:26,817 --> 00:02:29,537
'ဒီနောက် ကျုပ်ခင်ဗျားကို နှစ်သက်ခဲ့ပြီး
ကျွန်းရဲ့

39
00:02:29,537 --> 00:02:32,497
ကြန်အင်လက္ခဏာဟူသမျှကို ကျုပ်ပြခဲ့တယ်။
ရေစမ်းအသစ်တွေ၊

40
00:02:32,497 --> 00:02:35,857
ဆားငန်တွင်းတွေ၊ ကျတ်တီးမြေနဲ့
မြေသြဇာကောင်းတွေ၊

41
00:02:35,857 --> 00:02:38,267
ကျုပ်ဒီလိုလုပ်ခဲ့တာ ကျိန်စာမိရောလား။'


42
00:02:38,267 --> 00:02:41,117
သူ့ရဲ့ ဟိန်းနေတဲ့ ဘာသာစကားနဲ့
ပွက်ထနေတဲ့ ဒေါသနဲ့အတူ

43
00:02:41,117 --> 00:02:45,347
Caliban က Prospero ကို အရင်က
ဖြစ်ခဲ့တာအကြောင်း မပြတ်သတိပေးတာက

44
00:02:45,347 --> 00:02:50,347
ဒီကျွန်းဟာ ကျုပ်ဟာ၊ကျုပ်အမေ Sycorax
ပိုင်တာ၊ ခင်ဗျားက ကျုပ်ဆီက ယူသွားတာ၊

45
00:02:50,347 --> 00:02:52,998
ဒါပေမဲ့ Sycorax လည်း 
ကျွန်းကို မတရားပြုခဲ့တယ်

46
00:02:52,998 --> 00:02:56,248
ပြီးတော့ Prospero က မလွတ်ပေးမချင်း
Ariel ကို အကျဉ်းချခဲ့တယ်။

47
00:02:56,248 --> 00:03:00,898
Ariel ဟာ သူ့အကြွေးကို ပြန်ဆပ်ဖို့နဲ့
လွတ်လပ်ဖို့ မျှော်လင့်ကာ ကုန်ဆုံးချိိန်

48
00:03:00,898 --> 00:03:04,818
Caliban ကတော့ အကန့်အသတ်မရှိ
(သို့) အနည်းဆုံး Prospero ဦးစီးသရွေ့တော့

49
00:03:04,818 --> 00:03:07,458
ကျွန်ပြုခံနေရတယ်။

50
00:03:07,458 --> 00:03:09,558
ဒါနဲ့ အခြားများစွာသော 
အကြောင်းပြချက်တွေအတွက်

51
00:03:09,558 --> 00:03:13,538
The Tempest ကို ကိုလိုနီစနစ်ရဲ့
ရှာဖွေမှုတစ်ခုနဲ့ ကမ္ဘာသစ်ရှာဖွေမှုမှာ

52
00:03:13,538 --> 00:03:18,158
ကြုံကြိုက်မှုနဲ့ပါလာတဲ့ ကိုယ်ကျင့်ဆိုင်ရာ 
အကျပ်ရိုက်မှုအဖြစ်နဲ့ ဖတ်ခဲ့ကြတယ်။

53
00:03:18,158 --> 00:03:21,661
ကြားဝင်မှုနဲ့ တရားမျှတမှုရဲ့ မေးခွန်းတွေက
ပြဇာတ်မှာ ဖိစီးနေတယ်။

54
00:03:21,661 --> 00:03:24,201
Calibanဟာ နယ်မြေရဲ့ဖြစ်ထိုက်တဲ့ 
အရှင်လား။

55
00:03:24,201 --> 00:03:26,181
တဖျပ်ဖျပ်နဲ့ Ariel လွတ်သွားမလား။

56
00:03:26,181 --> 00:03:28,551
နောက်တော့ အင်အားကြီးမားတဲ့
ကြီးကြပ်သူ Prospero

57
00:03:28,551 --> 00:03:34,581
(သို့)ဇာတ်ကောင်တစ်ကောင်ရဲ့ နားလည်မှုအလွန်က
လက်စွမ်းမှာ ပိုနက်နဲတဲ့ မှော်ဆန်မှုရှိလား

58
00:03:34,581 --> 00:03:35,711
ပြဇာတ်တစ်လျှာက်လုံးမှာ


59
00:03:35,711 --> 00:03:39,521
Ariel ဟာ Prospero ကို သူ ဝတ္တရားရှိတဲ့
လွတ်လပ်မှုအကြောင်း မပြတ်သတိပေးတယ်။

60
00:03:39,521 --> 00:03:42,501
ဒါပေမဲ့ ကျူးကျော်သူက သူ့ချုပ်ကိုင်မှုကို
စွန့်လွတ်ပေးနိုင်မလား

61
00:03:42,501 --> 00:03:44,631
ဆိုတဲ့ မေးခွန်းက ရစ်ဝဲနေတယ်။

62
00:03:44,631 --> 00:03:48,861
တစ်စုံတစ်ယောက်ရဲ့ မင်းပြုမှု နိဂုံးရဲ့ 
ယုံမှားသံသယက အထူးသဖြင့် ထိမိတာက

63
00:03:48,861 --> 00:03:52,431
The Tempest ဟာ Shakespeare ရဲ့ 
နောက်ဆုံးပြဇာတ်လို့ ယုံကြည့်ရတာကြောင့်ပါ။

64
00:03:52,431 --> 00:03:57,011
Prospero ဟာ ဖျော်ဖြေသူကိုယ်တိုင်ရဲ့
လုပ်ရပ်တွေနဲ့ နည်းလမ်းများစွာ ပဲ့တင်ထပ်တယ်

65
00:03:57,011 --> 00:04:00,551
သူ့ဝန်းကျင်မှာ လမ်းကြောင်းပေးတဲ့ 
အသေးစိတ်စီစဉ်ထားတဲ့ ဇာတ်ကွက်တွေကို

66
00:04:00,551 --> 00:04:05,501
ဖန်တီးပေးပြီး ပရိတ်သတ်တွေလိုပဲ 
ဇာတ်ကောင်တွေအပေါ်ကိုပြုစားသူပါ။

67
00:04:05,501 --> 00:04:09,256
ဒါပေမဲ့ အာဏာနဲ့ ထိန်းချုပ်မှုရဲ့
ဖျော်ဖြေပွဲကြီးရဲ့ အဆုံးမှာတော့

68
00:04:09,256 --> 00:04:12,942
Prospero ရဲ့ နောက်ဆုံးစာကြောင်းတွေက 
သူရဲ့ဖန်ဆင်းမှုတွေအပေါ် ထိန်းထားတဲ့

69
00:04:12,942 --> 00:04:16,712
သူ့ပရိတ်သတ်၊ အာဏာက 
သူ့ကို မာန်စွယ်ချိုးတာကို မြင်မိစေတယ်။

70
00:04:16,712 --> 00:04:20,602
"သင်တို့ရဲ့ ကောင်းမွန်တဲ့ လက်တွေကူညီမှုနဲ့
ရွက်တွေအတွက် သင်တို့ရဲ့ နူညံ့တဲ့လေ

71
00:04:20,602 --> 00:04:26,292
ဖြည့်ပေးရမယ် မဟုတ်လျှင် ကျွန်ုပ် စီမံချက်
ကျဆုံးစေတာပါ။ဒါက ကျေနပ်စေဖို့ပါ။"

72
00:04:26,292 --> 00:04:30,042
ဒါက အဆုံးမှာ ကျွန်ုပ်တို့လက်ခုပ်သံတွေကို
သူကိုယ်တိုင် အရှုံးပေးလိုက်သူ

73
00:04:30,042 --> 00:04:34,982
Shakespeare ရဲ့ ကဏ္ဍကို ပြောင်မြောက်တဲ့ 
ဖျော်ဖြေသူအဖြစ် သတိရစေတယ်။