1
00:00:02,000 --> 00:00:04,000
من میخوام امروز سخنام را با دو مشاهده بر گونههای بشری آغاز کنم.

2
00:00:04,000 --> 00:00:06,000
من میخوام امروز سخنام را با دو مشاهده بر گونههای بشری آغاز کنم.

3
00:00:06,000 --> 00:00:09,000
مشاهدهی نخست چیزیست که شاید به نظر شما واضح بیاد،

4
00:00:09,000 --> 00:00:11,000
و آن این است که گونهی ما، هموسِپینها (انسان اندیشهورز)،

5
00:00:11,000 --> 00:00:13,000
در واقع بسیار بسیار باهوشست -

6
00:00:13,000 --> 00:00:15,000
یعنی، به طور مضحکی باهوش -

7
00:00:15,000 --> 00:00:17,000
یعنی اینطور که همهتون کارهایی را انجام میدید

8
00:00:17,000 --> 00:00:20,000
که هیچ گونهی دیگری بر روی کرهی زمین در حال حاضر نمیتونه انجام بده.

9
00:00:20,000 --> 00:00:22,000
و البته این، احتمالا نخستین بار نیست که شما به این نتیجه رسیدید.

10
00:00:22,000 --> 00:00:24,000
و البته این، احتمالا نخستین بار نیست که شما به این نتیجه رسیدید.

11
00:00:24,000 --> 00:00:27,000
البته، علاوه بر باهوش بودن، ما به شدت گونهی مغروری هستیم.

12
00:00:27,000 --> 00:00:30,000
ما میخوایم این حقیقت را که باهوشیم تو چشمِ دیگران فرو کنیم.

13
00:00:30,000 --> 00:00:32,000
میدونید، خب من میتونم تقریبا سراغ هر انسان فرزانهای برم

14
00:00:32,000 --> 00:00:34,000
از شکسپیر بگیر تا استفان کالبرت

15
00:00:34,000 --> 00:00:36,000
تا این حقیقت را خاطرنشان کنم که

16
00:00:36,000 --> 00:00:38,000
ما در استدلال بیهمتا و در توانایی ذهنی بیانتها هستیم

17
00:00:38,000 --> 00:00:40,000
و وقتی نوبت به امور ذهنی میرسه، از هر موجود دیگر کرهی زمین فوقالعادهتر از فوقالعادهایم.

18
00:00:40,000 --> 00:00:43,000
و وقتی نوبت به امور ذهنی میرسه، از هر موجود دیگر کرهی زمین فوقالعادهتر از فوقالعادهایم.

19
00:00:43,000 --> 00:00:45,000
اما مسلما، مشاهدهی دیگری هم دربارهی گونهی بشر وجود دارد

20
00:00:45,000 --> 00:00:47,000
که میخوام کمی بیشتر روش متمرکز بشم،

21
00:00:47,000 --> 00:00:49,000
و آن این حقیقتست که

22
00:00:49,000 --> 00:00:52,000
با وجود اینکه در اصل ما بسیار هوشمندیم، و گاهی به طور بیمانندی هوشمند،

23
00:00:52,000 --> 00:00:55,000
میتونیم وقتی نوبت به برخی جنبههای تصمیمگیری میرسه، ناباورانه هالو باشیم.

24
00:00:55,000 --> 00:00:58,000
میتونیم وقتی نوبت به برخی جنبههای تصمیمگیری میرسه، ناباورانه هالو باشیم.

25
00:00:58,000 --> 00:01:00,000
حالا من دارم پوزخندهای زیادی اینجا میبینم.

26
00:01:00,000 --> 00:01:02,000
نگران نباشید، من نمیخوام به کس خاصی به خاطر اشتباهاتش اشاره کنم.

27
00:01:02,000 --> 00:01:04,000
نگران نباشید، من نمیخوام به کس خاصی به خاطر اشتباهاتش اشاره کنم.

28
00:01:04,000 --> 00:01:06,000
اما مسلما، تنها در دوسال گذشته

29
00:01:06,000 --> 00:01:09,000
ما نمونههای بیسابقهای را از ناکارایی بشر دیدیم

30
00:01:09,000 --> 00:01:12,000
و شاهد بودیم که ابزارهایی که منحصرا ما سازندهی آن هستیم

31
00:01:12,000 --> 00:01:14,000
تا منابع را از محیط زیستمان بیرون بکشیم

32
00:01:14,000 --> 00:01:16,000
یه جورایی داره جلوی چشمامون از هم میپاشد.

33
00:01:16,000 --> 00:01:18,000
ما شاهد بازارهای مالی که منحصرا ساختیم بودهایم -

34
00:01:18,000 --> 00:01:21,000
این بازارهایی که قرار بوده خطاناپذیر باشند -

35
00:01:21,000 --> 00:01:23,000
ما شاهد بودهایم که در برابر چشمامون فرو ریختند.

36
00:01:23,000 --> 00:01:25,000
اما به نظر من، هر دوی این مثالهای شرمآور،

37
00:01:25,000 --> 00:01:28,000
نمیتونن سرپوش بر چیزی بگذارند که به گمان من شرمآورترین چیز دربارهی خطاهای بشرست،

38
00:01:28,000 --> 00:01:30,000
نمیتونن سرپوش بر چیزی بگذارند که به گمان من شرمآورترین چیز دربارهی خطاهای بشرست،

39
00:01:30,000 --> 00:01:33,000
و آن اینکه ما ترجیح میدیم خیال کنیم که اشتباهاتی که مرتکب میشیم

40
00:01:33,000 --> 00:01:35,000
واقعا فقط نتیجهی کار یکی دو تا آدم ناباب

41
00:01:35,000 --> 00:01:38,000
یا چند تا تصمیم وبلاگی شکست خوردهست.

42
00:01:38,000 --> 00:01:41,000
اما با توجه به یافتههای جامعهشناسان، به نظر میاد

43
00:01:41,000 --> 00:01:44,000
که بیشترِ ما، هنگامی که در بستر مشخصی قرار میگیریم،

44
00:01:44,000 --> 00:01:47,000
مرتکب اشتباهات بسیار مشخصی میشویم.

45
00:01:47,000 --> 00:01:49,000
خطاهایی که میکنیم در واقع پیشبینی پذیر هستند.

46
00:01:49,000 --> 00:01:51,000
ما آنها را دوباره و دوباره انجام میدیم.

47
00:01:51,000 --> 00:01:53,000
و آنها در واقع بر اساس بسیاری مستندات تغییرناپذیرند.

48
00:01:53,000 --> 00:01:55,000
هنگامی که ما بازخورد منفی دریافت میکنیم،

49
00:01:55,000 --> 00:01:58,000
هنوز، دفعهی بعد که دوباره در معرض همان شرایط قرار میگیریم،

50
00:01:58,000 --> 00:02:00,000
به ارتکاب همان خطاها گرایش داریم.

51
00:02:00,000 --> 00:02:02,000
و این واقعا برای من، به عنوان یک پژوهشگر سرشت انسانی یک معما بود.

52
00:02:02,000 --> 00:02:04,000
و این واقعا برای من، به عنوان یک پژوهشگر سرشت انسانی یک معما بود.

53
00:02:04,000 --> 00:02:06,000
چیزی که بیش از همه دربارش کنجکاوم اینه که،

54
00:02:06,000 --> 00:02:09,000
چگونهاست که یک گونه که به اندازهی ما باهوش است

55
00:02:09,000 --> 00:02:11,000
میتواند همواره خطاهایی به این بدی را تا اینحد مداوم انجام دهد؟

56
00:02:11,000 --> 00:02:13,000
میتواند همواره خطاهایی به این بدی را تا اینحد مداوم انجام دهد؟

57
00:02:13,000 --> 00:02:16,000
میدونید، ما باهوشترین چیزی هستیم که وجود داره، چرا نتونیم ازش سر در بیاریم؟

58
00:02:16,000 --> 00:02:19,000
به دیگر معنی، اشتباهات ما واقعا از کجا ناشی میشه؟

59
00:02:19,000 --> 00:02:22,000
با کمی فکر به این موضوع، به دو احتمال رسیدم.

60
00:02:22,000 --> 00:02:25,000
یک احتمال اینه که، به عبارتی، این اصلا تقصیر ما نیست.

61
00:02:25,000 --> 00:02:27,000
چون ما گونهی هوشمندی هستیم،

62
00:02:27,000 --> 00:02:29,000
میتونیم در اصل فضاهایی بیافرینیم

63
00:02:29,000 --> 00:02:31,000
که بسیار بسیار پیچیده هستند،

64
00:02:31,000 --> 00:02:34,000
گاهی آنقدر پیچیده که حتی خودمان نمیتونیم درکش کنیم،

65
00:02:34,000 --> 00:02:36,000
با وجود اینکه خودمان آنها را آفریدهایم.

66
00:02:36,000 --> 00:02:38,000
ما بازارهای مالی را خلق میکنیم که به شدت پیچیده هستند.

67
00:02:38,000 --> 00:02:41,000
ما قراردادهای رهنی ایجاد میکنیم که نمیتونیم باهاشون دست و پنجه نرم کنیم.

68
00:02:41,000 --> 00:02:44,000
و معلومه، اگر ما در فضایی قرار داده بشیم که نتونیم از پَسِش بر بیایم،

69
00:02:44,000 --> 00:02:46,000
تا اندازهای منطقی به نظر میاد که ممکنه گند بزنیم.

70
00:02:46,000 --> 00:02:48,000
تا اندازهای منطقی به نظر میاد که ممکنه گند بزنیم.

71
00:02:48,000 --> 00:02:50,000
و اگر این درست بود، راه حل بسیار سادهای برای مشکل خطاهای بشری میداشتیم.

72
00:02:50,000 --> 00:02:52,000
و اگر این درست بود، راه حل بسیار سادهای برای مشکل خطاهای بشری میداشتیم.

73
00:02:52,000 --> 00:02:54,000
تنها میگفتیم، بیاید ماهیت فنآوریهایی که نمیتونیم از پسشون بربیایم را بفهمیم،

74
00:02:54,000 --> 00:02:56,000
تنها میگفتیم، بیاید ماهیت فنآوریهایی که نمیتونیم از پسشون بربیایم را بفهمیم،

75
00:02:56,000 --> 00:02:58,000
آن دست از فضاها که نامطلوب هستند -

76
00:02:58,000 --> 00:03:00,000
از دستشان خلاص بشیم، چیزها را بهتر طراحی کنیم،

77
00:03:00,000 --> 00:03:02,000
آنوقت باید همان گونهی ارزشمندی بشیم که از خودمان انتظار داریم.

78
00:03:02,000 --> 00:03:04,000
آنوقت باید همان گونهی ارزشمندی بشیم که از خودمان انتظار داریم.

79
00:03:04,000 --> 00:03:07,000
اما احتمال دیگری هم وجود داره که به نظر من اندکی نگرانکنندهتره،

80
00:03:07,000 --> 00:03:10,000
این که که شاید محیط رندگی ما آشفته نیست.

81
00:03:10,000 --> 00:03:13,000
شاید در واقع این ما هستیم که بد طراحی شدیم.

82
00:03:13,000 --> 00:03:15,000
این اشارهای است که من دریافت کردم

83
00:03:15,000 --> 00:03:18,000
از بررسی روشهایی که جامعهشناسان دربارهی خطاهای انسانی دریافتهاند.

84
00:03:18,000 --> 00:03:21,000
و آنچه ما میبینیم این است که مردم به اشتباه کردن، دقیقا به شیوهی یکسان، دوباره و دوباره ادامه میدن.

85
00:03:21,000 --> 00:03:24,000
و آنچه ما میبینیم این است که مردم به اشتباه کردن، دقیقا به شیوهی یکسان، دوباره و دوباره ادامه میدن.

86
00:03:24,000 --> 00:03:26,000
انگار احتمال داره که ما فقط ساخته شدیم

87
00:03:26,000 --> 00:03:28,000
که اشتباهاتی را به شیوههای مشخص مرتکب بشیم.

88
00:03:28,000 --> 00:03:31,000
این احتمالیست که من کمی بیشتر دربارش نگران هستم،

89
00:03:31,000 --> 00:03:33,000
زیرا، اگر این ما باشیم که گند بالا میاریم،

90
00:03:33,000 --> 00:03:35,000
خیلی معلوم نیست که چطور قراره باهاش دست و پنجه نرم کنیم.

91
00:03:35,000 --> 00:03:38,000
تنها باید این حقیقت را بپذیریم که ما مهیای خطا کردن هستیم

92
00:03:38,000 --> 00:03:40,000
و تلاش کنیم با توجه به این بقیه چیزها را طراحی کنیم.

93
00:03:40,000 --> 00:03:43,000
خب، این مسئلهای بود که من و دانشجویانم میخواستیم به آن بپردازیم.

94
00:03:43,000 --> 00:03:46,000
چطور میتونیم میان احتمال نخست و دوم تمایز قائل بشیم؟

95
00:03:46,000 --> 00:03:48,000
چیزی که نیاز داریم جمعیت نمونهای است که

96
00:03:48,000 --> 00:03:50,000
در اساس باهوش باشند، بتونن تصمیمهای زیادی بگیرند،

97
00:03:50,000 --> 00:03:52,000
اما به هیچیک از سازمانهایی که ما داریم دسترسی نداشته باشند،

98
00:03:52,000 --> 00:03:54,000
هیچکدام از آن چیزهایی که ممکن است ما را آشفته کنند -

99
00:03:54,000 --> 00:03:56,000
هیچ فنآوری انسانی، هیچ فرهنگ بشری،

100
00:03:56,000 --> 00:03:58,000
حتی شاید به هیچ زبان انسانی.

101
00:03:58,000 --> 00:04:00,000
برای همین بود که ما به سمت این بروبچهها متمایل شدیم.

102
00:04:00,000 --> 00:04:03,000
این یکی از بچههاییست که من باهاشون کار میکنم. این یک میمون کاپوچین قهوهایاست.

103
00:04:03,000 --> 00:04:05,000
اینها از نخستیسانان ینگه دنیا هستند،

104
00:04:05,000 --> 00:04:07,000
که یعنی آنها حدود ۳۵ میلیونسال پیش از شاخهی بشری جدا افتادند.

105
00:04:07,000 --> 00:04:09,000
که یعنی آنها حدود ۳۵ میلیونسال پیش از شاخهی بشری جدا افتادند.

106
00:04:09,000 --> 00:04:11,000
این یعنی مادرِ مادرِ مادرِ مادرِ مادرِ مادرِ مادرِ -

107
00:04:11,000 --> 00:04:13,000
با حدود پنج میلیون مادر در این عبارت -

108
00:04:13,000 --> 00:04:15,000
مادربزرگتون احتمالا با مادرِ مادرِ مادربزرگِ -با پنج میلیون مادر- هالی یکیست.

109
00:04:15,000 --> 00:04:17,000
مادربزرگتون احتمالا با مادرِ مادرِ مادربزرگِ -با پنج میلیون مادر- هالی یکیست.

110
00:04:17,000 --> 00:04:19,000
مادربزرگتون احتمالا با مادرِ مادرِ مادربزرگِ -با پنج میلیون مادر- هالی یکیست.

111
00:04:19,000 --> 00:04:22,000
میدونید که، خیالتون راحت باشه که این بچه فامیل خیلی خیلی دور شماست،

112
00:04:22,000 --> 00:04:24,000
اما با این وجود یک فامیل تکاملیست.

113
00:04:24,000 --> 00:04:26,000
با این همه، خبر خوب دربارهی هالی اینه که

114
00:04:26,000 --> 00:04:29,000
او درواقع فنآوریهایی که ما داریم را در اختیار ندارد.

115
00:04:29,000 --> 00:04:32,000
میدانید، او باهوشه، یک موجود بسیار خوشبر و رو، و همچنین یک نخستیسان،

116
00:04:32,000 --> 00:04:34,000
اما او فاقد همهی چیزهاییست که ممکنه باعث شده باشه که ما گند بزنیم.

117
00:04:34,000 --> 00:04:36,000
بنابراین یک مورد آزمایش بی عیبست.

118
00:04:36,000 --> 00:04:39,000
چی میشه اگر هالی را در همان بستری قرار بدیم که انسانها قرار دارند؟

119
00:04:39,000 --> 00:04:41,000
آیا همان اشتباهات ما را میکند؟

120
00:04:41,000 --> 00:04:43,000
آیا او از اشتباهاتش درس نمیگیره؟ و همچین چیزهایی.

121
00:04:43,000 --> 00:04:45,000
و این کاری بود که تصمیم گرفتیم انجام بدیم.

122
00:04:45,000 --> 00:04:47,000
من و دانشجوهام چندسال پیش در این باره بسیار هیجانزده بودیم.

123
00:04:47,000 --> 00:04:49,000
ما گفتیم، بسیار خوب، بذار هالی را در معرض چند مشکل قرار بدیم،

124
00:04:49,000 --> 00:04:51,000
و ببینیم که آشفته میشه یا نه.

125
00:04:51,000 --> 00:04:54,000
مسئلهی اول دقیقا این بود که، خب، از کجا شروع کنیم؟

126
00:04:54,000 --> 00:04:56,000
چون، میدانید، این برای ما عالیست، اما برای انسان بده.

127
00:04:56,000 --> 00:04:58,000
ما اشتباهات زیادی را در بسترهای گوناگون مرتکب میشیم.

128
00:04:58,000 --> 00:05:00,000
خب، حالا با این باید از کجا شروع کنیم؟

129
00:05:00,000 --> 00:05:03,000
و چون ما این کار را تقریبا همزمان با بحران اقتصادی آغاز کردیم،

130
00:05:03,000 --> 00:05:05,000
زمانی که از دست رفتن وثیقههای بانکی هر روز در صدر اخبار بود،

131
00:05:05,000 --> 00:05:07,000
گفتیم، آها، شاید ما باید

132
00:05:07,000 --> 00:05:09,000
در واقع از حیطهی اقتصاد آغاز کنیم.

133
00:05:09,000 --> 00:05:12,000
شاید ما باید تصمیمهای اقتصادی میمونها را بررسی کنیم

134
00:05:12,000 --> 00:05:15,000
و ببینیم که آیا آنها همان اشتباههای مسخرهای را میکنند که ما هم میکنیم.

135
00:05:15,000 --> 00:05:17,000
البته، این زمانی بود که ما به مشکل دوم برخورده بودیم -

136
00:05:17,000 --> 00:05:19,000
یک کمی روشمند تر -

137
00:05:19,000 --> 00:05:21,000
که عبارت بود از، شاید شماها ندانید،

138
00:05:21,000 --> 00:05:24,000
اما میمونها در اصل از پول استفاده نمیکنند. میدونم، شما تا حالا باهاشون دیدار نداشتید.

139
00:05:24,000 --> 00:05:26,000
اما به همین دلیلست که، آنها در صف بقالی یا خودپرداز پشت شما نایستادند - آنها از این کارها نمیکنند.

140
00:05:26,000 --> 00:05:29,000
اما به همین دلیلست که، آنها در صف بقالی یا خودپرداز پشت شما نایستادند - آنها از این کارها نمیکنند.

141
00:05:29,000 --> 00:05:32,000
پس ما در اینجا یک کمی با مشکل روبرو شدیم.

142
00:05:32,000 --> 00:05:34,000
چطور میخوایم از میمونها دربارهی پول بپرسیم

143
00:05:34,000 --> 00:05:36,000
اگر آنها در اصل ازش استفاده نمیکنند؟

144
00:05:36,000 --> 00:05:38,000
پس ما گفتیم، خب، دندان روی جگر میگذاریم

145
00:05:38,000 --> 00:05:40,000
و به میمونها یاد میدیم که چطور از پول استفاده کنند.

146
00:05:40,000 --> 00:05:42,000
بنابراین همین کار را کردیم.

147
00:05:42,000 --> 00:05:45,000
آنچه شما در اینجا میبینید درواقع نخستین واحد ارزی غیر بشریست که میشناسم.

148
00:05:45,000 --> 00:05:47,000
آنچه شما در اینجا میبینید درواقع نخستین واحد ارزی غیر بشریست که میشناسم.

149
00:05:47,000 --> 00:05:49,000
ما در زمان آغاز این مطالعه خیلی خلاقیت نداشتیم.

150
00:05:49,000 --> 00:05:51,000
بنابراین اسمش را گذاشتیم ژِتون.

151
00:05:51,000 --> 00:05:54,000
اما این واحد ارزی بود که ما به میمونهامون در دانشگاه ییل آموزش دادیم که

152
00:05:54,000 --> 00:05:56,000
در واقع در تبادل با انسانها ازش استفاده کنند،

153
00:05:56,000 --> 00:05:59,000
تا در واقع بتونن انواع غذاها را بخرند.

154
00:05:59,000 --> 00:06:01,000
به نظر نمیآمد خیلی - در واقع خیلی شبیه نیست.

155
00:06:01,000 --> 00:06:03,000
شبیه بیشتر پولهای ما نیست، تنها یک تکه آهنست.

156
00:06:03,000 --> 00:06:06,000
شماهایی که پس از سفرهاتون ارز به خانه میبرید میدونید که،

157
00:06:06,000 --> 00:06:08,000
به محضی که برگردید خانه، آن ارز کاملا بیمصرف میشه.

158
00:06:08,000 --> 00:06:10,000
این اولش برای میمونها بیاستفاده بود

159
00:06:10,000 --> 00:06:12,000
پیش از آنکه پی ببرن باهاش چیکار میتونن بکنن.

160
00:06:12,000 --> 00:06:14,000
وقتی در آغاز در قفسهاشان این را بهشون دادیم،

161
00:06:14,000 --> 00:06:16,000
درواقع برش داشتند و بهش خیره شدند.

162
00:06:16,000 --> 00:06:18,000
در این حد براشون عجیب بود.

163
00:06:18,000 --> 00:06:20,000
اما میمونها به سرعت تشخیص دادند

164
00:06:20,000 --> 00:06:22,000
که در حقیقت میتونن این ژِتون را در ازای غذا به آدمها در آزمایشگاه بدن.

165
00:06:22,000 --> 00:06:25,000
که در حقیقت میتونن این ژِتون را در ازای غذا به آدمها در آزمایشگاه بدن.

166
00:06:25,000 --> 00:06:27,000
و میبینید که یکی از میمونهای ما، میدِی، اینجا داره همینکار را میکند.

167
00:06:27,000 --> 00:06:30,000
A و B مراحلی هستند که در آنها او تقریبا درباره اینچیزها کنجکاو بود - چیزی نمیدانست.

168
00:06:30,000 --> 00:06:32,000
A و B مراحلی هستند که در آنها او تقریبا درباره اینچیزها کنجکاو بود - چیزی نمیدانست.

169
00:06:32,000 --> 00:06:34,000
این دستِ منتظرِ یک انسان آزمایشگر است،

170
00:06:34,000 --> 00:06:37,000
و میدی به سرعت فهمید، که ظاهرا انسان از او این را میخواد.

171
00:06:37,000 --> 00:06:39,000
آن را بهش تحویل میده، و سپس مقداری غذا میگیرد.

172
00:06:39,000 --> 00:06:41,000
معلوم شد که نه تنها میدی، بلکه همهی میمونهای ما در تجارت با ژِتون با فروشندگان انسان پیشرفت کردند.

173
00:06:41,000 --> 00:06:43,000
معلوم شد که نه تنها میدی، بلکه همهی میمونهای ما در تجارت با ژِتون با فروشندگان انسان پیشرفت کردند.

174
00:06:43,000 --> 00:06:45,000
خب، اینجا یک ویدئوی کوتاه از این جریان داریم.

175
00:06:45,000 --> 00:06:48,000
این میدی است. او میخواد چند ژِتون برای گرفتن غذا خرج کند

176
00:06:48,000 --> 00:06:51,000
و با خوشحالی منتظرست که غذا بگیرد.

177
00:06:51,000 --> 00:06:53,000
فکر میکنم این فلیکس باشه، او قویترین نر ماست؛ هیکلش خیلی بزرگست.

178
00:06:53,000 --> 00:06:56,000
اما او هم با شکیبایی منتظرست، غذاش را میگیرد و میره.

179
00:06:56,000 --> 00:06:58,000
بنابراین میمونها پیشرفت خیلی خوبی داشتند.

180
00:06:58,000 --> 00:07:01,000
آنها به طور غافلگیرانهای با اندکی تمرین در این پیشرفت کردند.

181
00:07:01,000 --> 00:07:03,000
ما تنها به آنها اجازه دادیم این را خودشان به عهده بگیرند.

182
00:07:03,000 --> 00:07:05,000
پرسش اینه که: آیا این چیزی شبیه به پول انسان است؟

183
00:07:05,000 --> 00:07:07,000
آیا این اصلا یک بازار است،

184
00:07:07,000 --> 00:07:09,000
یا اینکه ما تنها با واداشتن میمونها به انجام این کار یک حقهی عجیب روانشناسی زدیم،

185
00:07:09,000 --> 00:07:11,000
یا اینکه ما تنها با واداشتن میمونها به انجام این کار یک حقهی عجیب روانشناسی زدیم،

186
00:07:11,000 --> 00:07:13,000
به نظر باهوش میان، اما واقعا هوشمند نیستند.

187
00:07:13,000 --> 00:07:16,000
بنابراین گفتیم، میمونها خودبخود چه کار میکنند

188
00:07:16,000 --> 00:07:19,000
اگر این واقعا واحد پول آنها باشه، اگر واقعا از آن به عنوان پول استفاده کنند؟

189
00:07:19,000 --> 00:07:21,000
خب، میشه آنها را تصور کنی

190
00:07:21,000 --> 00:07:23,000
که همان کارهای هوشمندانهای را انجام میدن

191
00:07:23,000 --> 00:07:26,000
که انسانها وقتی شروع به مبادلهی پول با یکدیگر کردند، میکنند.

192
00:07:26,000 --> 00:07:29,000
ممکنه بشه آنها را واداشت که به قیمت توجه کنند،

193
00:07:29,000 --> 00:07:31,000
حواسشان باشه که چقدر خرید میکنند -

194
00:07:31,000 --> 00:07:34,000
که حساب پولی که خرج میکنند را نگه دارند،

195
00:07:34,000 --> 00:07:36,000
آیا میمونها کاری شبیه به این انجام میدن؟

196
00:07:36,000 --> 00:07:39,000
و به این ترتیب بازرگانی میمونها متولد شد.

197
00:07:39,000 --> 00:07:41,000
روش کار به این صورت است که

198
00:07:41,000 --> 00:07:44,000
میمونهای ما معمولا در یک حصار بزرگ مانند باغوحش همزیستی دارند.

199
00:07:44,000 --> 00:07:46,000
هنگامیکه هوس چیز خوشمزهای میکنند،

200
00:07:46,000 --> 00:07:48,000
ما در اصل بهشون اجازه دادیم که بیرون برن

201
00:07:48,000 --> 00:07:50,000
و وارد محوطهی کوچکتری بشن که از آنجا میتونن وارد بازار بشن.

202
00:07:50,000 --> 00:07:52,000
به محض ورود به بازار -

203
00:07:52,000 --> 00:07:54,000
بازار میمونها در واقع از خیلی از بازارهای انسانی جذابتر بود

204
00:07:54,000 --> 00:07:57,000
چون، به محض ورود میمونها به آستانهی این بازار،

205
00:07:57,000 --> 00:07:59,000
یک انسان به آنها یک کیف پر از ژِتون میده

206
00:07:59,000 --> 00:08:01,000
بنابراین آنها میتونن این پولها را با یکی از دو نفری که اینجا هستند مبادله کنند -

207
00:08:01,000 --> 00:08:03,000
بنابراین آنها میتونن این پولها را با یکی از دو نفری که اینجا هستند مبادله کنند -

208
00:08:03,000 --> 00:08:05,000
دو امکان متفاوت برای خرید خرت و پرت از دو فروشندهی انسان.

209
00:08:05,000 --> 00:08:07,000
دو امکان متفاوت برای خرید خرت و پرت از دو فروشندهی انسان.

210
00:08:07,000 --> 00:08:09,000
این فروشندهها دو تا از دانشجویان آزمایشگاه من بودند.

211
00:08:09,000 --> 00:08:11,000
آنها لباسهای متفاوتی میپوشیدند؛ آدمهای متفاوتی بودند.

212
00:08:11,000 --> 00:08:14,000
و آنها در طی زمان کار مشابهی را تکرار میکردند

213
00:08:14,000 --> 00:08:16,000
بنابراین میمونها میتونستن یاد بگیرن، میدانید،

214
00:08:16,000 --> 00:08:19,000
اینکه کی چی را به چه قیمتی میفروشد - کی قابل اعتماده، کی نیست، و...

215
00:08:19,000 --> 00:08:21,000
و میتونید ببینید که هر کدام از آزمایشگرها

216
00:08:21,000 --> 00:08:24,000
دراصل یک بشقاب کوچک و زرد غذا به دست دارد.

217
00:08:24,000 --> 00:08:26,000
و این چیزیست که میمونها در ازای یک ژِتون دریافت میکنند.

218
00:08:26,000 --> 00:08:28,000
پس همهچیز یک ژِتون میارزد،

219
00:08:28,000 --> 00:08:30,000
اما همانطور که میبینید، گاهی ژِتونها بیش از بقیه اوقات توانایی خرید دارند،

220
00:08:30,000 --> 00:08:32,000
گاهی انگورهای بیشتری میارزند.

221
00:08:32,000 --> 00:08:35,000
خب، من به شما یک ویدئوی کوتاه نشان میدم تا این دادوستد را از نزدیک ببینید.

222
00:08:35,000 --> 00:08:38,000
از نگاه یک میمون درستش کردیم. میمونها کوتاهترند، بنابراین بازار هم کوتاهتر است.

223
00:08:38,000 --> 00:08:40,000
این هانی ست.

224
00:08:40,000 --> 00:08:42,000
او کمی برای باز شدن بازار بیتابی میکنه.

225
00:08:42,000 --> 00:08:45,000
ناگهان بازار باز میشه. انتخابش اینه: یک انگور یا دو انگور.

226
00:08:45,000 --> 00:08:47,000
میتونید هانی را، که یک اقتصاددان بازاری خیلی خوبه، ببینید،

227
00:08:47,000 --> 00:08:50,000
که سمت کسی میره که بهش انگور بیشتری میده.

228
00:08:50,000 --> 00:08:52,000
او میتونه به مشاوران مالی یکی-دو چیز یاد بده.

229
00:08:52,000 --> 00:08:54,000
نه تنها هانی،

230
00:08:54,000 --> 00:08:57,000
بلکه بیشتر میمونها به سوی کسی رفتند که بیشتر میفروخت.

231
00:08:57,000 --> 00:08:59,000
بیشتر میمونها سراغ کسی رفتند که غذای بهتری داشت.

232
00:08:59,000 --> 00:09:02,000
وقتی حراجی برگزار کردیم، دیدیم که میمونها بهش توجه نشان دادند.

233
00:09:02,000 --> 00:09:05,000
آنها واقعا مراقب ارز میمونی بودند.

234
00:09:05,000 --> 00:09:08,000
موضوع جالبتر اینه که وقتی ما با اقتصاددانها همکاری کردیم

235
00:09:08,000 --> 00:09:11,000
تا اساسا دادههای فعالیت میمونها که از ابزارهای اقتصادی استفاده میکردند بررسی کنیم،

236
00:09:11,000 --> 00:09:14,000
این دادهها نه تنها به صورت کیفی، بلکه از نظر کمّی با فعالیت انسانها در بازار واقعی میکردند، منطبق بود.

237
00:09:14,000 --> 00:09:16,000
این دادهها نه تنها به صورت کیفی، بلکه از نظر کمّی با فعالیت انسانها در بازار واقعی میکردند، منطبق بود.

238
00:09:16,000 --> 00:09:18,000
این دادهها نه تنها به صورت کیفی، بلکه از نظر کمّی با فعالیت انسانها در بازار واقعی، منطبق بود.

239
00:09:18,000 --> 00:09:20,000
به اندازهای که، اگر آمار میمونها را میدیدید،

240
00:09:20,000 --> 00:09:23,000
نمیتونستید بگید که آیا این در یک بازار مربوط به انسانست یا مربوط به یک میمون.

241
00:09:23,000 --> 00:09:25,000
و آنچه ما واقعا میخواستیم انجام بدیم

242
00:09:25,000 --> 00:09:27,000
این بود که در واقع چیزی را معرفی کنیم

243
00:09:27,000 --> 00:09:29,000
که دستکم برای میمونها و ما،

244
00:09:29,000 --> 00:09:31,000
مانند یک ارز مالی، موثر باشه.

245
00:09:31,000 --> 00:09:34,000
پرسش اینه: آیا میمونها هم شروع به اشتباهاتی میکنند که ما مرتکب شدیم؟

246
00:09:34,000 --> 00:09:37,000
خب، ما بر اساس یکی- دو نشانه شواهدی داشتیم که ممکنه اینطور باشه.

247
00:09:37,000 --> 00:09:39,000
یکی اینکه ما در دادوستد میمونها هیچ مدرکی دال بر پسانداز ندیدیم -

248
00:09:39,000 --> 00:09:41,000
یکی اینکه ما در دادوستد میمونها هیچ مدرکی دال بر پسانداز ندیدیم -

249
00:09:41,000 --> 00:09:43,000
میدونید، درست مانند گونهی انسان،

250
00:09:43,000 --> 00:09:45,000
میمونها وارد بازار شدند، همهی داراییشان را خرج کردند،

251
00:09:45,000 --> 00:09:47,000
و سپس سراغ همدیگر رفتند.

252
00:09:47,000 --> 00:09:49,000
چیز دیگری که ما به صورت خودجوش مشاهده کردیم،

253
00:09:49,000 --> 00:09:51,000
و کاملا شرمآور بود،

254
00:09:51,000 --> 00:09:53,000
شواهدی مبنی بر دزدی خودانگیخته بود.

255
00:09:53,000 --> 00:09:56,000
میمونها ژِتونها را در هرفرصتی که به دستمیآوردند کِش میرفتند -

256
00:09:56,000 --> 00:09:58,000
از همدیگر، و اغلب از ما -

257
00:09:58,000 --> 00:10:00,000
میدانید، چیزهایی که ما فکر نمیکردیم ضرورتا پیش بیاد،

258
00:10:00,000 --> 00:10:02,000
اما آنها را به صورت خودانگیخته در میمونها مشاهده کردیم.

259
00:10:02,000 --> 00:10:04,000
و گفتیم، این به نظر ناخوشایند میاد.

260
00:10:04,000 --> 00:10:06,000
آیا میتونیم ببینیم که میمونها

261
00:10:06,000 --> 00:10:09,000
دارند دقیقا همان کارهای احمقانهای را میکنند که انسانها انجام میدن؟

262
00:10:09,000 --> 00:10:11,000
یک امکان اینه که ما اجازه بدیم

263
00:10:11,000 --> 00:10:13,000
سازمان مالی میمونها تا پایان پیش بره،

264
00:10:13,000 --> 00:10:15,000
میدانید، تا ببینیم آیا آنها در عرض چند سال اعلام ورشکستگی میکنند.

265
00:10:15,000 --> 00:10:17,000
ما کمی ناشکیبا بودیم، آنفدر که میخواستیم

266
00:10:17,000 --> 00:10:19,000
کمی به ماجرا سرعت ببخشیم.

267
00:10:19,000 --> 00:10:21,000
بنابراین گفتیم، بذار میمونها را با همان مشکلاتی روبرو کنیم

268
00:10:21,000 --> 00:10:23,000
بنابراین گفتیم، بذار میمونها را با همان مشکلاتی روبرو کنیم

269
00:10:23,000 --> 00:10:25,000
که انسانها در چالشهای اقتصادی خاص گرایش به انجامشان دارند،

270
00:10:25,000 --> 00:10:27,000
که انسانها در چالشهای اقتصادی خاص گرایش به انجامشان دارند،

271
00:10:27,000 --> 00:10:29,000
یا انواع خاصی از آزمایشهای اقتصادی.

272
00:10:29,000 --> 00:10:32,000
و خب، چون بهترین راه برای فهمیدن اینکه چرا آدمها اشتباه میکنند

273
00:10:32,000 --> 00:10:34,000
اینه که خودت واقعا انجامش بدی،

274
00:10:34,000 --> 00:10:36,000
من میخوام یک آزمایش سریع روی شماها بکنم

275
00:10:36,000 --> 00:10:38,000
تا در عمل به برآورد درستی از غرایز مالی خودتان برسید.

276
00:10:38,000 --> 00:10:40,000
بنابراین همین الان تصور کنید

277
00:10:40,000 --> 00:10:42,000
که من به تک تک شما

278
00:10:42,000 --> 00:10:45,000
هزار دلار آمریکا دادم - دهتا اسکناس نوی صد دلاری.

279
00:10:45,000 --> 00:10:47,000
این را میگیرید، و در کیفپولتان میگذارید

280
00:10:47,000 --> 00:10:49,000
و یک لحظه دربارهی این فکر میکنید که میخواید باهاش چیکار کنید.

281
00:10:49,000 --> 00:10:51,000
چون حالا این مال شماست؛ میتونید هر چی که میخواید بخرید.

282
00:10:51,000 --> 00:10:53,000
آن را ببخشید، یا هرکاری.

283
00:10:53,000 --> 00:10:56,000
به نظر عالی میاد، اما شما یک گزینهی دیگر هم دارید که بتونید پول بیشتری در بیارید.

284
00:10:56,000 --> 00:10:59,000
و گزینهی شما اینه: میتونید خطر کنید،

285
00:10:59,000 --> 00:11:01,000
در این حالت من میخوام با یکی از ژِتونهای میمونها شیر یا خط بندازم.

286
00:11:01,000 --> 00:11:03,000
اگر شیر آمد، هزار دلار بیشتر گیرت میاد.

287
00:11:03,000 --> 00:11:05,000
اگر خط آمد، هیچی دستت را نمیگیره.

288
00:11:05,000 --> 00:11:08,000
بنابراین یک فرصتست برای اینکه بیشتر به دست بیاری، اما کم و بیش پرمخاطرهست.

289
00:11:08,000 --> 00:11:11,000
گزینهی بعدیات مطمئنتره. قراره بیبروبرگرد مقداری پول گیرت بیاد.

290
00:11:11,000 --> 00:11:13,000
من قصد دارم بهتون ۵۰۰ چوق بدم.

291
00:11:13,000 --> 00:11:16,000
میتونید سریع در کیف پولتان بچپبانید و بلافاصله خرجش کنید.

292
00:11:16,000 --> 00:11:18,000
خب ببینید که بینش شما دراینباره چیه.

293
00:11:18,000 --> 00:11:21,000
بیشتر مردم گزینهی امنتر را انتخاب می:کنند.

294
00:11:21,000 --> 00:11:24,000
بیشتر مردم میگن، چرا باید خطر کنم وقتی بیبروبرگرد ۱٫۵۰۰ دلار گیرم میاد؟

295
00:11:24,000 --> 00:11:26,000
به نظر قمار خوبی میاد. من میخوام این را امتحان کنم.

296
00:11:26,000 --> 00:11:28,000
ممکنه بگید، خب این خیلی غیر منطقی نیست.

297
00:11:28,000 --> 00:11:30,000
مردم کمی ریسک-گریز هستند. خب که چی؟

298
00:11:30,000 --> 00:11:32,000
خب، این «خب که چی؟» برمیگرده وقتی شروع به فکر کردن به همان مسئله میکنی

299
00:11:32,000 --> 00:11:34,000
خب، این «خب که چی؟» برمیگرده وقتی شروع به فکر کردن به همان مسئله میکنی

300
00:11:34,000 --> 00:11:36,000
که حالا فقط کمی دستکاری شده.

301
00:11:36,000 --> 00:11:38,000
خب، حالا تصور کنید که من به هرکدام از شما

302
00:11:38,000 --> 00:11:41,000
۲٫۰۰۰ دلار میدم، ۲۰ تا اسکناس نوی صد دلاری.

303
00:11:41,000 --> 00:11:43,000
حالا قدرت خریدتان نسبت به آنچه که بود دوبرابر بیشتر شدهاست.

304
00:11:43,000 --> 00:11:45,000
به این فکر کنید که وقتی دارید در کیف پولتان میچپانیدش چه احساسی دارید.

305
00:11:45,000 --> 00:11:47,000
حالا فکر کنید که من حالا شما را در معرض یک گزینهی دیگر قرار میدم

306
00:11:47,000 --> 00:11:49,000
اما این بار، کمی بدتر.

307
00:11:49,000 --> 00:11:52,000
حالا شما باید تصمیم بگیرید که چطور این پول را از دست بدید،

308
00:11:52,000 --> 00:11:54,000
اما انتخابتان از همان روند پیش تبعیت میکند.

309
00:11:54,000 --> 00:11:56,000
میتونید برای از دست دادن پولتان خطر کنید -

310
00:11:56,000 --> 00:11:59,000
بنابراین من یک سکه میاندازم، اگر شیر آمد، درواقع کلی پول از دست میدید.

311
00:11:59,000 --> 00:12:02,000
اگر خط آمد، هیچی از دست نمیدید، همه چی درسته، میتونی همش را نگهداری -

312
00:12:02,000 --> 00:12:05,000
یا اینکه خطر نکنی، که یعنی باید دست کنی تو کیفت

313
00:12:05,000 --> 00:12:08,000
و پنج تا از این صد دلاریها را بی برو برگرد به من پس بدی.

314
00:12:08,000 --> 00:12:11,000
حالا دارم کلی پیشانی چین خورده میبینم.

315
00:12:11,000 --> 00:12:13,000
بنابراین شاید شما هم دریافت مشابهی از موضوعاتی که ما آزمایش کردیم دارید،

316
00:12:13,000 --> 00:12:15,000
بنابراین شاید شما هم دریافت مشابهی از موضوعاتی که ما آزمایش کردیم دارید،

317
00:12:15,000 --> 00:12:17,000
که هنگام رویارویی با چنین گزینههایی، مردم گزینهی بیخطر را انتخاب نمیکنند.

318
00:12:17,000 --> 00:12:19,000
که هنگام رویارویی با چنین گزینههایی، مردم گزینهی بیخطر را انتخاب نمیکنند.

319
00:12:19,000 --> 00:12:21,000
آنها در اصل به خطرپذیری گرایش پیدا میکنند.

320
00:12:21,000 --> 00:12:24,000
دلیل غیرمنطقی بودن چنین چیزی اینه که ما در هردو موقعیت آدمها را در معرض یک انتخاب قرار دادیم.

321
00:12:24,000 --> 00:12:26,000
دلیل غیرمنطقی بودن چنین چیزی اینه که ما در هردو موقعیت آدمها را در معرض یک انتخاب قرار دادیم.

322
00:12:26,000 --> 00:12:29,000
یک فرصت پنجاه - پنجاهست که هزارتا داشته باشید یا ۲٫۰۰۰ تا،

323
00:12:29,000 --> 00:12:31,000
یا اینکه ۱٫۵۰۰ دلار را با اطمینان به جیب بزنید.

324
00:12:31,000 --> 00:12:34,000
اما شهود آدمها برای میزان ریسکی که باید بپذیرند

325
00:12:34,000 --> 00:12:36,000
براساس جایی که باهاش شروع کردند فرق میکند.

326
00:12:36,000 --> 00:12:38,000
خب یعنی چه خبره؟

327
00:12:38,000 --> 00:12:40,000
خب، به نظر میاد که این باید نتیجهی

328
00:12:40,000 --> 00:12:43,000
دستکم دو محرک باشد که در سطح روانشناسی دارای آنها هستیم.

329
00:12:43,000 --> 00:12:46,000
یکی اینه که ما برامون بسیار سختست که به طور مطلق و محض فکر کنیم.

330
00:12:46,000 --> 00:12:48,000
باید خیلی تلاش کنید که بتونید سر در بیارید،

331
00:12:48,000 --> 00:12:50,000
خب، یک گزینه عبارتست از یک دوراهی هزار یا ۲٫۰۰۰؛

332
00:12:50,000 --> 00:12:52,000
و دیگری ۱٫۵۰۰ تا.

333
00:12:52,000 --> 00:12:55,000
به جاش، برامون بسیار آسانست که وقتی گزینهها هربار عوض میشن بهطور نسبی فکر کنیم.

334
00:12:55,000 --> 00:12:58,000
به جاش، برامون بسیار آسانست که وقتی گزینهها هربار عوض میشن بهطور نسبی فکر کنیم.

335
00:12:58,000 --> 00:13:01,000
برایهمین اینطوری فکر میکنیم: «اوه، قراره بیشتر گیرم بیاد،» یا «اوه، قراره کمتر گیرم بیاد.»

336
00:13:01,000 --> 00:13:03,000
این هیچ ضرری ندارد، جز اینکه

337
00:13:03,000 --> 00:13:05,000
تغییرات در جنبههای گوناگون

338
00:13:05,000 --> 00:13:07,000
در واقع بر قضاوت ما، که یک گزینه بده یا خوب، تاثیر میگذارن.

339
00:13:07,000 --> 00:13:09,000
در واقع بر قضاوت ما، که یک گزینه بده یا خوب، تاثیر میگذارن.

340
00:13:09,000 --> 00:13:11,000
و این ما را به سوی محرک دوم هدایت میکنه،

341
00:13:11,000 --> 00:13:13,000
که اقتصاددانها بهش میگن زیان-گریزی.

342
00:13:13,000 --> 00:13:16,000
قضیه اینه که ما واقعا از این که اوضاع قاطی بشه متنفریم.

343
00:13:16,000 --> 00:13:18,000
ما از اینکه مجبور بشیم پول از دست بدیم واقعا بدمون میاد.

344
00:13:18,000 --> 00:13:20,000
و این یعنی ما گاهی اولویتهامون را تغییر میدیم تا از این اجتناب کنیم.

345
00:13:20,000 --> 00:13:22,000
و این یعنی ما گاهی اولویتهامون را تغییر میدیم تا از این اجتناب کنیم.

346
00:13:22,000 --> 00:13:24,000
آنچه شما در مورد اخیر دیدید اینه که

347
00:13:24,000 --> 00:13:26,000
سوژههای آزمایش ریسکپذیر میشن

348
00:13:26,000 --> 00:13:29,000
چون آنها خواهان آن فرصت نادری هستند که توش چیزی را نبازند.

349
00:13:29,000 --> 00:13:31,000
این یعنی وقتی ما در چارچوب فکری خطر کردن هستیم -

350
00:13:31,000 --> 00:13:33,000
ببخشید، وقتی در فضای فکری باختن قرار بگیریم،

351
00:13:33,000 --> 00:13:35,000
در واقع خطرپذیرتر میشیم،

352
00:13:35,000 --> 00:13:37,000
که میتونه بسیار نگرانکننده باشد.

353
00:13:37,000 --> 00:13:40,000
این چیزها نقش مهمی در بسیار روشهای نادرست انسان بازی میکند.

354
00:13:40,000 --> 00:13:43,000
این دلیل اینه که چرا سهامداران سهامهای ضررده را بیشتر نگهمیدارند -

355
00:13:43,000 --> 00:13:45,000
چون دارن آنها را به طور نسبی ارزیابی میکنند.

356
00:13:45,000 --> 00:13:47,000
این دلیل اینه که مردم در بازار مسکن از فروختن خانههاشون سر باز میزنند -

357
00:13:47,000 --> 00:13:49,000
چون نمیخوان به قیمت کمتر بفروشند.

358
00:13:49,000 --> 00:13:51,000
پرسشی که برای ما جالب بود این بود که

359
00:13:51,000 --> 00:13:53,000
آیا میمونها هم همان انگیزهها را از خودشان نشان میدن.

360
00:13:53,000 --> 00:13:56,000
اگر همان شرایط را در بازار کوچک میمونها اجرا کنیم،

361
00:13:56,000 --> 00:13:58,000
آنها به عنوان ساکنان بازار چه میکردند؟

362
00:13:58,000 --> 00:14:00,000
خب پس این کاری بود که کردیم، ما به میمونها انتخابهایی را واگذار کردیم

363
00:14:00,000 --> 00:14:03,000
میان کسانی که معامله باهاشون امن بود- همیشه کار یکسانی میکردند -

364
00:14:03,000 --> 00:14:05,000
یا افراد پرمخاطره -

365
00:14:05,000 --> 00:14:07,000
آنها نصف اوقات رَوششون را عوض میکردند.

366
00:14:07,000 --> 00:14:09,000
و بهشون گزینههایی پیشنهاد میدادند که حاوی پاداش بود -

367
00:14:09,000 --> 00:14:11,000
مثل شرایط اولی که شما در آن قرار گرفتید -

368
00:14:11,000 --> 00:14:13,000
پس آنها در اصل شانس این را داشتند که بیشتر گیرشان بیاد،

369
00:14:13,000 --> 00:14:16,000
یا گاهی از دست دادن را تجربه میکردند -

370
00:14:16,000 --> 00:14:18,000
به آنها آموزش داده شد که که قراره گاهی بیش از حد معمول به دست بیارن.

371
00:14:18,000 --> 00:14:20,000
و این چیزیست که رخ داد.

372
00:14:20,000 --> 00:14:22,000
ما آنها را به دو فروشندهی تازه معرفی کردیم.

373
00:14:22,000 --> 00:14:24,000
افراد راست و چپ هر دو با یک انگور شروع کردند،

374
00:14:24,000 --> 00:14:26,000
که به نظر مناسب میاد.

375
00:14:26,000 --> 00:14:28,000
اما آنها قراره به میمونها پاداش بدن.

376
00:14:28,000 --> 00:14:30,000
فروشندهی سمت چپ یک پاداشدهندهی بیمخاطرهست.

377
00:14:30,000 --> 00:14:33,000
همیشه، یکی اضافه میکنه، و به میمونها دوتا میده.

378
00:14:33,000 --> 00:14:35,000
و یاروی سمت چپی یک پاداشدهندهی نامطمئنست.

379
00:14:35,000 --> 00:14:38,000
گاهی میمونها هیچ پاداشی نمیگرفتند - این پاداشِ صفر است.

380
00:14:38,000 --> 00:14:41,000
و گاهی میمونها دوتا اضافی میگرفتند.

381
00:14:41,000 --> 00:14:43,000
و به عنوان یک پاداش استثنایی، سه تا دریافت میکردند.

382
00:14:43,000 --> 00:14:45,000
اما این همان انتخابیست که شماها باهاش روبرو شدید.

383
00:14:45,000 --> 00:14:48,000
آیا میمونها میخوان که در امنیت پیش برن

384
00:14:48,000 --> 00:14:50,000
و سراغ کسی برن که در هر آزمون همان کار همیشگی را میکند،

385
00:14:50,000 --> 00:14:52,000
یا میخوان خطر کنند،

386
00:14:52,000 --> 00:14:54,000
و پاداش نامطمئن، اما بزرگ را دریافت کنند،

387
00:14:54,000 --> 00:14:56,000
و خطر احتمال دریافت هیچ پاداشی را به جان بخرند.

388
00:14:56,000 --> 00:14:58,000
مردم اینجا گزینهی بیخطر را انتخاب کردند.

389
00:14:58,000 --> 00:15:00,000
معلوم شد، که میمونها هم سراغ گزینهی امن رفتند.

390
00:15:00,000 --> 00:15:02,000
هم از نظر کمّی و هم کیفی،

391
00:15:02,000 --> 00:15:04,000
آنها در این آزمایش یکسان دقیقا به همان روشی پیش رفتند که مردم.

392
00:15:04,000 --> 00:15:06,000
آنها در این آزمایش یکسان دقیقا به همان روشی پیش رفتند که مردم.

393
00:15:06,000 --> 00:15:08,000
ممکنه بگید، شاید میمونها اصلا ریسکپذیر نیستند.

394
00:15:08,000 --> 00:15:10,000
باید ببینیم که با ضررکردن چطور کنار میان.

395
00:15:10,000 --> 00:15:12,000
پس ما نسخهی دوم این آزمایش را اجرا کردیم.

396
00:15:12,000 --> 00:15:14,000
حالا، میمونها این دو نفر را ملاقات کردند

397
00:15:14,000 --> 00:15:16,000
که بهشان پاداش نمیدادند؛

398
00:15:16,000 --> 00:15:18,000
درواقع کمتر از آنچه انتظار داشتند تحویل میدادند.

399
00:15:18,000 --> 00:15:20,000
خب، شبیه این بود که آنها قصد دادن پاداش زیادی را داشتند.

400
00:15:20,000 --> 00:15:22,000
اینجا سه تا انگور هست؛ میمونها واقعا برای این مشتاق بودند.

401
00:15:22,000 --> 00:15:25,000
اما کم کم یاد گرفتند که این افراد قراره کمتر از حد انتظار بهشون انگور بدن.

402
00:15:25,000 --> 00:15:27,000
فروشندهی سمت چپ ضرر بدون ریسک وارد میکند.

403
00:15:27,000 --> 00:15:30,000
هربار، قراره یکی از اینها را کم کند

404
00:15:30,000 --> 00:15:32,000
و بهشان تنها دو انگور بده.

405
00:15:32,000 --> 00:15:34,000
فروشندهی سمت راست یک زیان ده نامطمئنست.

406
00:15:34,000 --> 00:15:37,000
گاهی هیچ زیانی وارد نمیکند، بنابراین میمونها به شدت ذوقزده میشن،

407
00:15:37,000 --> 00:15:39,000
اما گاهی او یک ضرر اساسی بهشان وارد میکند،

408
00:15:39,000 --> 00:15:41,000
دو تا کم میکند و بهشان تنها یکی میده.

409
00:15:41,000 --> 00:15:43,000
حالا میمونها چه میکنند؟

410
00:15:43,000 --> 00:15:45,000
دوباره، انتخاب یکسان؛ آنها میتونن بازی امن را انتخاب کنند

411
00:15:45,000 --> 00:15:48,000
تا همیشه دو تا انگور را با اطمینان دریافت کنند،

412
00:15:48,000 --> 00:15:51,000
یا قمار مخاطرهآمیز را بپذیرند و میان یکی یا سه تا انتخاب کنند.

413
00:15:51,000 --> 00:15:54,000
نکتهی قابل توجه اینه که، وقتی به میمونها این گزینه را میدی،

414
00:15:54,000 --> 00:15:56,000
آنها همان کار غیرمنطقی انسانها را تکرار میکنند.

415
00:15:56,000 --> 00:15:58,000
آنها بسته به چگونگی شروع آزمایش بیشتر ریسک پذیر میشن.

416
00:15:58,000 --> 00:16:01,000
آنها بسته به چگونگی شروع آزمایش بیشتر ریسک پذیر میشن.

417
00:16:01,000 --> 00:16:03,000
این دیوانهکننده است چون به ما می:گه میمونها هم

418
00:16:03,000 --> 00:16:05,000
چیزها را به روش نسبی ارزیابی میکنند

419
00:16:05,000 --> 00:16:08,000
و در اصل در برابر زیان، جور دیگری نسبت به سود رفتار میکنند.

420
00:16:08,000 --> 00:16:10,000
خب، همهی اینها چه مفهومی داره؟

421
00:16:10,000 --> 00:16:12,000
خب، آنچه ثابت کردیم اینه که، اول از همه،

422
00:16:12,000 --> 00:16:14,000
ما میتونیم به میمونها یک ارز مالی تحمیل کنیم،

423
00:16:14,000 --> 00:16:16,000
و آنها کارهای بسیار مشابهی را با آن انجام میدن.

424
00:16:16,000 --> 00:16:18,000
آنها بعضی کارهای هوشمندانه و بعضی کارهای نهچندان خوشایند ما را انجام میدن،

425
00:16:18,000 --> 00:16:20,000
آنها بعضی کارهای هوشمندانه و بعضی کارهای نهچندان خوشایند ما را انجام میدن،

426
00:16:20,000 --> 00:16:22,000
مانند دزدی و غیره.

427
00:16:22,000 --> 00:16:24,000
اما آنها بعضی کارهای غیرمنطقی ما را هم انجام میدن.

428
00:16:24,000 --> 00:16:26,000
آنها درست مانند ما، به صورت سازمان یافته با مسائل به نادرستی برخورد میکنند.

429
00:16:26,000 --> 00:16:28,000
آنها درست مانند ما، به صورت سازمان یافته با مسائل به نادرستی برخورد میکنند.

430
00:16:28,000 --> 00:16:30,000
این نخستین پیام اخلاقی این سخنرانیست،

431
00:16:30,000 --> 00:16:32,000
که به دردتون میخوره اگر، شما در آغاز با خودتون فکر کردید

432
00:16:32,000 --> 00:16:34,000
اوه، من حتما میخوام به خونه برم و یک میمون استخدام کنم تا مشاور مالیام بشه.

433
00:16:34,000 --> 00:16:36,000
آنها از نظرهایی خیلی بامزهترن ... میدونید -

434
00:16:36,000 --> 00:16:38,000
اما این کار را نکنید، آنها هم احتمالا قراره به همان خنگی مشاورِ انسان شما باشن.

435
00:16:38,000 --> 00:16:41,000
اما این کار را نکنید، آنها هم احتمالا قراره به همان خنگی مشاورِ انسان شما باشن.

436
00:16:41,000 --> 00:16:43,000
خب میدونید، ناخوشاینده - متاسفم، خیلی متاسفم.

437
00:16:43,000 --> 00:16:45,000
این کمی برای کسانی که به میمونها امید بسته بودند هم ناامید کنندهست.

438
00:16:45,000 --> 00:16:48,000
اما مسلما، دلیل خندیدن شما برای انسانها هم ناخوشاینده.

439
00:16:48,000 --> 00:16:51,000
چون ما به پرسشی که با آن گفتگو را آغاز کردیم، پاسخ دادیم.

440
00:16:51,000 --> 00:16:53,000
ما میخواستیم بدانیم این خطاها از کجا ناشی میشن؟

441
00:16:53,000 --> 00:16:55,000
و امیدوار بودیم که شاید بتونیم

442
00:16:55,000 --> 00:16:57,000
یه جورایی کارایی سازمانهای مالیمون را بهبود ببخشیم،

443
00:16:57,000 --> 00:17:00,000
فنآوریهامون را تغییر بدیم تا خودمان را بهتر کنیم.

444
00:17:00,000 --> 00:17:03,000
اما دریافتیم که این محرکها ممکنست بخش ژرفتری از ما باشد.

445
00:17:03,000 --> 00:17:05,000
درحقیقت، آنها ممکنست برآمده از خودِ سرشت تاریخ تکاملی ما باشد.

446
00:17:05,000 --> 00:17:07,000
درحقیقت، آنها ممکنست برآمده از خودِ سرشت تاریخ تکاملی ما باشد.

447
00:17:07,000 --> 00:17:09,000
میدانید، شاید این تنها انسانها نباشند که در این زنجیرهی نادانی گرفتارند.

448
00:17:09,000 --> 00:17:11,000
میدانید، شاید این تنها انسانها نباشند که در این زنجیرهی نادانی گرفتارند.

449
00:17:11,000 --> 00:17:13,000
شاید این یه جور نادانی در تمام تاریخ بوده.

450
00:17:13,000 --> 00:17:16,000
و این، اگر ما نتایج میمونهای کاپوچین را باور کنیم،

451
00:17:16,000 --> 00:17:18,000
به این معنیست که همهی این راهبردهای حماقتبار

452
00:17:18,000 --> 00:17:20,000
ممکنست ۳۵ میلیونسال قدمت داشته باشد.

453
00:17:20,000 --> 00:17:22,000
این زمان طولانی برای یک خطِ مشیست

454
00:17:22,000 --> 00:17:25,000
که توان تغییر کردن داشته باشد - خیلی خیلی قدیمی.

455
00:17:25,000 --> 00:17:27,000
ما دربارهی راهبردهای قدیمی مانند این چی میدانیم؟

456
00:17:27,000 --> 00:17:30,000
خب، یک چیزی که میدانیم اینه که خیلی سخت بشه بهشان چیره شد.

457
00:17:30,000 --> 00:17:32,000
میدانید، مثلا به این خواست ذاتی تکاملیمون فکر کنید

458
00:17:32,000 --> 00:17:35,000
برای خوردن چیزهای شیرین، یا چیزهای چرب مانند چیزکیک.

459
00:17:35,000 --> 00:17:37,000
شما نمیتونید یکباره آن را از کار بندازید.

460
00:17:37,000 --> 00:17:40,000
نمیتونید یکباره به منوی دسر نگاه کنید و بگید: «نه، نه، از این چندشم میشه.»

461
00:17:40,000 --> 00:17:42,000
ما جور دیگری ساخته شدهایم.

462
00:17:42,000 --> 00:17:44,000
ما میخوایم به آن به چشم یک چیز خوب نگاه کنیم و آن را دنبال کنیم.

463
00:17:44,000 --> 00:17:46,000
حدس من اینه که همچین چیزی وقتی انسان تصمیمهای مالی متفاوت میگیره هم برقراره.

464
00:17:46,000 --> 00:17:48,000
حدس من اینه که همچین چیزی وقتی انسان تصمیمهای مالی متفاوت میگیره هم برقراره.

465
00:17:48,000 --> 00:17:50,000
حدس من اینه که همچین چیزی وقتی انسان تصمیمهای مالی متفاوت میگیره هم برقراره.

466
00:17:50,000 --> 00:17:52,000
وقتی میبینید سهامتان داره ناگهان به نقطهی هشدار سقوط میکند،

467
00:17:52,000 --> 00:17:54,000
هنگامی شاهد کاهش قیمت خانهتان هستید،

468
00:17:54,000 --> 00:17:56,000
شما نمیتونید آن را به شیوهای جز از راه تکاملی ببینید.

469
00:17:56,000 --> 00:17:58,000
شما نمیتونید آن را به شیوهای جز از راه تکاملی ببینید.

470
00:17:58,000 --> 00:18:00,000
این یعنی محرکهایی که سرمایهگذاران را وامیدارند که بد عمل کنند،

471
00:18:00,000 --> 00:18:02,000
این یعنی محرکهایی که سرمایهگذاران را وامیدارند که بد عمل کنند،

472
00:18:02,000 --> 00:18:04,000
که بحران دیون بانکی را پدید میارن

473
00:18:04,000 --> 00:18:06,000
یه جورایی شکستناپذیرند.

474
00:18:06,000 --> 00:18:08,000
خب این خبر بدیست. سوال اینه: آیا اصلا خبر خوبی وجود داره؟

475
00:18:08,000 --> 00:18:10,000
من قراره قاصد خبرهای خوبی برای شما باشم.

476
00:18:10,000 --> 00:18:12,000
خب، خبر خوب، به گمان من،

477
00:18:12,000 --> 00:18:14,000
چیزیست که من سخنم را با آن آغاز کردم،

478
00:18:14,000 --> 00:18:16,000
اینکه انسانها تنها باهوش نیستند؛

479
00:18:16,000 --> 00:18:18,000
ما واقعا به طور الهامبخشی نسبت به دیگر جانداران این قلمرو زیستی هوشمندیم.

480
00:18:18,000 --> 00:18:21,000
ما واقعا به طور الهامبخشی نسبت به دیگر جانداران این قلمرو زیستی هوشمندیم.

481
00:18:21,000 --> 00:18:24,000
ما در چیره شدن به محدودیتهای زیستیمان بسیار واردیم -

482
00:18:24,000 --> 00:18:26,000
میدانید، من با هواپیما به اینجا آمدم.

483
00:18:26,000 --> 00:18:28,000
لازم نبود بال بزنم،

484
00:18:28,000 --> 00:18:31,000
من از لنز طبی استفاده میکنم که بتونم همهی شما را ببینم.

485
00:18:31,000 --> 00:18:34,000
من نیازی ندارم که به نزدیکبینی خودم تکیه کنم.

486
00:18:34,000 --> 00:18:36,000
درواقع همهی ما چنین مواردی داریم

487
00:18:36,000 --> 00:18:39,000
که در آنها بر محدودیتهای زیستیمان با فنآوری و دیگر ابزارها به آسانی چیره بشیم.

488
00:18:39,000 --> 00:18:42,000
که در آنها بر محدودیتهای زیستیمان با فنآوری و دیگر ابزارها به آسانی چیره بشیم.

489
00:18:42,000 --> 00:18:45,000
اما باید تشخیص بدیم که ما دارای این محدودیتها هستیم.

490
00:18:45,000 --> 00:18:47,000
و دردسر همینجاست.

491
00:18:47,000 --> 00:18:49,000
کامو یک بار درجایی گفت: «بشر تنها گونهای است

492
00:18:49,000 --> 00:18:52,000
که از زیستن آنچه که هست سرباز میزند.»

493
00:18:52,000 --> 00:18:54,000
اما طعنهی روزگار اینجاست که

494
00:18:54,000 --> 00:18:56,000
ممکنست تنها با تشخیص محدودیتهامان بتونیم بر آنها چیره بشیم.

495
00:18:56,000 --> 00:18:58,000
ممکنست تنها با تشخیص محدودیتهامان بتونیم بر آنها چیره بشیم.

496
00:18:58,000 --> 00:19:01,000
امیدوارم که همهی شما به محدودیتهاتون فکر کنید،

497
00:19:01,000 --> 00:19:04,000
نه اینکه ضرورتا آنها را شکستناپذیر بدانید،

498
00:19:04,000 --> 00:19:06,000
اما آنها را به رسمیت بشناسید، آنها را بپذیرید

499
00:19:06,000 --> 00:19:09,000
و سپس از دنیای طراحی سود ببرید تا بتونید براشون راه حل پیدا کنید.

500
00:19:09,000 --> 00:19:12,000
این شاید تنها راهی باشه که بتونیم با آن به قابلیتهای انسانیمان دست بیابیم

501
00:19:12,000 --> 00:19:14,000
این شاید تنها راهی باشه که بتونیم با آن به قابلیتهای انسانیمان دست بیابیم

502
00:19:14,000 --> 00:19:17,000
و واقعا گونهی یگانهای بشیم که هممون بهش امید داریم.

503
00:19:17,000 --> 00:19:19,000
سپاسگزارم.

504
00:19:19,000 --> 00:19:24,000
(تشویق)