og uppi hér þeir ríku og heilbrigðu.
Myndræn framsetning er mér einnig hjartans mál í störfum mínum.
Ég kenni alþjóðleg heilsufræði.
Og ég veit að gögn ein og sér eru ekki nóg.
Ég verð að sýna þau þannig að fólk njóti þeirra, og skilji.
Nú ætla ég að prufa eitthvað sem ég hef ekki gert áður:
koma gögnunum á hreyfingu í raunheimum,
með smá tæknihjálp frá liðinu.
Þá byrjum við, fyrst ás fyrir heilsu.
Lífslíkur frá 25 til 75 ára.
Og hér niðri, ás fyrir ríkidæmi:
Tekjur á mann, 400, 4.000 og 40.000 dollarar.
Hérna niðri eru þeir fátæku og veiku,
Nú ætla ég að sýna ykkur heiminn fyrir 200 árum,
árið 1810.
Hér eru öll löndin:
Evrópa brún, Asía rauð, Miðausturlönd græn, Afríka sunnan Sahara blá,
og Ameríkurnar gular.
Og stærð hvers depils táknar mannfjöldann.
Árið 1810 var frekar þröngt á þingi þarna niðri, ekki satt?
Öll löndin voru veik og fátæk,
lífslíkur undir fertugu í öllum löndum
og bara Bretland og Holland í örlítið betri málum,
en ekki svo.
Og nú förum við af stað.
Iðnbyltingin gerir löndum í Evrópu og annars staðar
það kleift að færa sig frá hinum,
en nýlendurnar í Asíu og Afríku,
eru fastar hérna niðri.
Og að lokum ná Vesturlönd því að verða heilbrigðari og heilbrigðari.
Og nú, hægjum við á til að sýna afleiðingarnar
af fyrri heimsstyrjöldinni
og spænsku veikinni. Hvílíkar hörmungar!
Og nú hröðum við á í gegnum 1920 og 1930.
Og þrátt fyrir heimskreppuna
halda Vesturlönd áfram
í átt að betri tekjum og betri heilsu.
Japan og nokkrir aðrir reyna að fylgja
en flest löndin eru föst hér niðri.
Núna, eftir hörmungar seinni heimsstyrjaldar,
lítum við á heiminn árið 1948.
1948 var frábært ár: stríðinu var lokið,
Svíþjóð hlaut flest verðlaun á vetrarólympíuleikunum,
og ég fæddist.
En munurinn á milli landa heimsins
var meiri en nokkru sinni fyrr.
Bandaríkin voru fremst, Japan var að elta uppi,
Brasilía langt á eftir
Íran var að efnast vegna olíu en lífslíkur enn lélegar.
Og risarnir í Asíu:
Kína, Indland, Pakistan, Banglades og Indónesía,
voru enn fátækir og veikir hérna niðri,
en sjáið hvað er að fara að gerast!
Af stað förum við!
Á mínu æviskeiði náðu nýlendur að verða sjálfstæðar,
og urðu heilsubetri,
og heilsubetri,
og heilsubetri.
Og á áttunda áratugnum fóru lönd í Asíu og rómönsku Ameríku
að ná Vesturlöndum:
hin nýju hagkerfi.
Sum lönd í Afríku eltu,
sum Afríkulönd sátu föst í borgarastríði,
önnur urðu fyrir alnæmisfaröldrum.
Og nú sjáum við heiminn eins og hann er í dag,
með nýjustu tölfræði.
Flest fólk í dag er hér í miðjunni.
En það er gífurlegur munur
á milli þeirra landa sem eru best og verst sett
og það er mikill munur innan landa.
Þessar kúlur sýna landsmeðaltöl,
en ég get skipt þeim upp.
Sjáið Kína, ég get skipt því eftir héruðum.
Hérna fer Sjanghæ.
Þar er sama ríkidæmi og heilsufar og á Ítalíu núorðið.
Og hér í fátæka héraðinu Gansu,
sem er líkt Pakistan
og ef ég skipti því enn meir
þá eru sveitirnar líkari Gana í Afríku.
Og samt, þrátt fyrir þennan mikla mun nú til dags,
þá höfum við séð 200 ár af ótrúlegum framförum.
Þetta stóra bil
milli Vesturlanda og hinna er nú að hverfa.
Við erum að verða nýr samþættur heimur,
og ég sé skýra sýn til framtíðar,
með aðstoð, viðskiptum, grænni tækni og friði.
Það er algjörlega mögulegt að allir geti komist
í ríka heilsuhornið.
Jæja, það sem þið hafið séð síðustu mínútur
er saga 200 landa
sýnd yfir 200 ár og áfram.
120.000 tölur voru notaðar við gerð þessa.
Frekar flott, já?