WEBVTT

00:00:00.280 --> 00:00:01.820
สวัสดีค่ะ วิวจากแชนเนล Point of View ค่ะ

00:00:01.820 --> 00:00:04.360
กลับมาพบกันอีกครั้งในทุกวันพุธที่วิวจะนำเอา

00:00:04.600 --> 00:00:06.680
เสภา เรื่อง ขุนช้าง-ขุนแผน ฉบับหอพระสมุด

00:00:06.680 --> 00:00:07.800
มาเล่าให้ทุกคนฟังค่ะ

00:00:07.800 --> 00:00:09.780
ซึ่งวันนี้นะคะ ดูจากชื่อคลิปแล้ว

00:00:09.780 --> 00:00:11.980
บอกเลยว่าเนื้อหารุนแรงมากจริง ๆ ค่ะ

00:00:11.980 --> 00:00:14.000
แต่ว่าไม่ใช่คำหยาบแต่อย่างใดนะคะ

00:00:14.000 --> 00:00:16.100
เพราะว่าเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริงในเรื่องค่ะ

00:00:16.240 --> 00:00:19.000
และจะส่งผลต่อชีวิตตัวละครเอกของเรา

00:00:19.220 --> 00:00:21.260
แต่ละตัวค่อนข้างมากเลยทีเดียวนะคะ

00:00:21.260 --> 00:00:23.920
ซึ่งจะผูกเป็นปมต่อไปในอนาคตค่ะ

00:00:24.120 --> 00:00:26.940
ดังนั้นเราไม่ต้องเวิ่นนะคะ เราเข้าเรื่องเลยดีกว่า

00:00:27.080 --> 00:00:29.260
แต่สำหรับใครที่อยากติดตามซีรีส์นี้นะคะ

00:00:29.260 --> 00:00:31.200
อย่าลืมกดติดตามช่อง Point of View ค่ะ

00:00:31.320 --> 00:00:33.920
รวมถึงซีรีส์อื่น ๆ อีกมากมายที่น่าสนใจนะ

00:00:34.120 --> 00:00:36.940
และถ้าสมมติว่าใครฟังแล้วรู้สึกว่า

00:00:37.100 --> 00:00:40.200
เฮ้ย อยากรู้เรื่องจนจบเดี๋ยวนี้เลย รู้สึกว่าเวิ่นเกินไปนะคะ

00:00:40.200 --> 00:00:43.220
วิวก็เคยเล่าเรื่องขุนช้างขุนแผนให้จบทั้งเรื่องไว้

00:00:43.220 --> 00:00:44.880
ภายใน 10 นาที เช่นกันค่ะ

00:00:45.040 --> 00:00:47.020
สามารถกดไปดูได้ตรงนี้นะจ๊ะ

00:00:47.100 --> 00:00:50.600
เอาล่ะ พร้อมจะไปฟังเรื่องราวที่ทั้งสนุก และก็ได้สาระรึยังคะ

00:00:50.680 --> 00:00:52.480
ถ้าพร้อมกันแล้วก็ไปฟังกันเลยค่ะ

00:00:56.700 --> 00:00:57.840
ความเดิมจากตอนที่แล้วนะคะ

00:00:57.840 --> 00:01:01.160
เราพูดถึงกำเนิดตัวละครเอกทั้งสามขึ้นมาเรียบร้อยแล้วนะคะ

00:01:01.320 --> 00:01:05.340
ตอนนี้เด็กน้อยทั้งสามก็ใช้ชีวิต
อยู่ในเมืองสุพรรณกันอย่างมีความสุขค่ะ

00:01:05.640 --> 00:01:08.000
ปรากฏว่า เรื่องก็เกิดขึ้นนะคะ

00:01:08.000 --> 00:01:11.000
เมื่อวันนึงพ่อของขุนช้างค่ะ เกิดรู้สึกว่า

00:01:11.000 --> 00:01:13.900
เออ เราก็เป็นข้าราชการรับใช้ใกล้ชิด

00:01:13.900 --> 00:01:15.740
ลูกของเราก็เกิดขึ้นมาแล้ว

00:01:15.880 --> 00:01:18.000
ควรจะนำไปฝากให้กับพระพันวษานะคะ

00:01:18.000 --> 00:01:20.060
ซึ่งเป็นพระมหากษัตริย์ในยุคสมัยนั้น

00:01:20.440 --> 00:01:23.580
ให้เป็นข้ารับใช้ต่าง ๆ ค่ะ ก็เป็นธรรมเนียมอะนะว่า

00:01:23.720 --> 00:01:25.180
ต้องเอาเด็กเล็ก ๆ ไปฝากไว้

00:01:25.260 --> 00:01:27.520
เผื่อโตขึ้นมาจะได้กลายเป็นมหาดเล็ก

00:01:27.520 --> 00:01:30.200
กลายเป็นเด็กชา แบบเด็กยกชาอะไรอย่างงี้

00:01:30.400 --> 00:01:33.140
หรือว่ารับใช้ใกล้ชิด โตไปในอนาคต

00:01:33.140 --> 00:01:35.660
จะได้มีหน้าที่การงานที่เจริญก้าวหน้าค่ะ

00:01:35.860 --> 00:01:38.240
ดังนั้น ขุนศรีวิชัยนะคะ พ่อของขุนช้างเนี่ย

00:01:38.240 --> 00:01:41.080
ก็เลยตัดสินใจพาลูกน้อยของตัวเองค่ะ

00:01:41.080 --> 00:01:43.180
ขี่ช้างเข้ากรุงศรีอยุธยานะคะ

00:01:43.500 --> 00:01:44.780
ขี่จากเมืองสุพรรณมาค่ะ

00:01:45.540 --> 00:01:46.880
ไม่ได้ไกลขนาดนั้นเนอะ

00:01:47.060 --> 00:01:48.460
ไปที่กรุงศรีอยุธยานะคะ

00:01:48.460 --> 00:01:50.800
แล้วก็พาเจ้าช้างเนี่ยไปเข้าเฝ้าค่ะ

00:01:51.080 --> 00:01:53.680
เมื่อไปเข้าเฝ้าพระพันวษา พระพันวษาก็มีความแบบ

00:01:53.780 --> 00:01:57.260
เอ้า ขุนศรีวิชัย มานี่มา ๆ ๆ ไหนพาใครมาเนี่ย

00:01:57.260 --> 00:02:00.060
อู้ย ไอ้เด็กหัวล้านนี่ใคร หน้าตาน่าเกลียดจังเลย นะคะ

00:02:00.260 --> 00:02:02.160
ขุนช้างก็โดนบุลลี่ไปอีกหนึ่งดอกนะ

00:02:02.160 --> 00:02:04.780
แต่อย่างไรก็ตาม ขุนศรีวิชัยก็บอกค่ะ บอกว่า

00:02:04.780 --> 00:02:06.840
อ๋อ นี่ลูกกระหม่อมเอง ชื่อว่าช้าง

00:02:07.080 --> 00:02:08.620
หน้าตามันก็น่าเกลียดแบบนี้แหละ

00:02:08.620 --> 00:02:12.080
แต่ว่า ตั้งแต่เกิดมานะ กระหม่อมเนี่ยรวยเอารวยเอา

00:02:12.080 --> 00:02:13.400
อู้ย ก็คือไม่รู้เหมือนกันนะ

00:02:13.400 --> 00:02:15.400
มันน่าจะมีดวงอะไรบางอย่างมาเกิดแหละ

00:02:15.400 --> 00:02:17.220
วันนี้ก็จะพามาถวายตัว

00:02:17.540 --> 00:02:21.520
คำว่า ถวายตัว สมัยก่อนไม่ได้ใช้
แค่กับเหตุการณ์เหตุการณ์เดียวนะคะ

00:02:21.740 --> 00:02:23.500
คำว่า ถวายตัว สมัยก่อนใช้กับ

00:02:23.500 --> 00:02:26.260
การถวายตัวเป็นข้ารับใช้ก็ได้เช่นกันเนอะ

00:02:26.260 --> 00:02:27.560
ไม่ได้ถวายแบบนั้นนะจ๊ะ

00:02:27.680 --> 00:02:29.780
ไม่ใช่แบบสุริโยทัยแบบนั้น ไม่ใช่ค่ะ

00:02:29.920 --> 00:02:32.100
หลังจากที่พาไปถวายตัวเนี่ยนะคะ

00:02:32.240 --> 00:02:33.960
พระพันวษาค่ะ ก็บอกว่า

00:02:34.040 --> 00:02:36.560
เอ้อ ก็ดีที่พามารู้จักมักจี่กัน

00:02:36.560 --> 00:02:38.560
แต่ว่าเจ้าช้างมันยังเด็กเกินไป

00:02:38.840 --> 00:02:40.240
ยังเอาไปใช้งานอะไรไม่ได้

00:02:40.240 --> 00:02:42.280
เจ้าพากลับไปก่อน ฝากเลี้ยงไว้ก่อน

00:02:42.560 --> 00:02:45.800
เดี๋ยวถึงเวลาเมื่อไหร่ ค่อยเอามารับราชการกับข้าเนอะ

00:02:46.080 --> 00:02:49.340
แต่ว่าจะว่าไปนะ เห็นหน้าเจ้านี่นึกถึงเมืองสุพรรณเลย

00:02:49.380 --> 00:02:51.420
คือข้าก็เบื่ออยู่ในเมืองมานานแล้ว

00:02:51.420 --> 00:02:54.160
เหมือนแบบกักตัวอยู่ในเมืองอะ อยากไปเที่ยวนะคะ

00:02:54.500 --> 00:02:56.740
ทำยังไงดีนะ ข้าเนี่ยได้ข่าวมาว่า

00:02:56.740 --> 00:02:59.420
แถวเมืองสุพรรณเนี่ยมีควายเต็มไปหมดเลย

00:02:59.580 --> 00:03:01.840
เป็นควายป่านะ ข้าอยากไปล่าสัตว์

00:03:01.940 --> 00:03:03.820
เอาอย่างนี้ ฝากไปที่เมืองสุพรรณหน่อย

00:03:03.820 --> 00:03:06.740
ไปบอกไอ้ขุนไกรเพื่อนเจ้าน่ะ บอกว่า

00:03:06.960 --> 00:03:09.360
ช่วยไปต้อนควายป่ามารวมกันหน่อย

00:03:09.480 --> 00:03:11.720
เดี๋ยวอีก 5 วันนะ ข้าจะไปล่าควาย

00:03:11.720 --> 00:03:13.660
เออ เป็นกิจกรรมที่น่าสนใจ

00:03:13.940 --> 00:03:15.880
เอาล่ะ ขุนศรีวิชัย ไป ๆ กลับไปได้แล้ว

00:03:15.880 --> 00:03:17.380
อีก 5 วันเจอกัน นะคะ

00:03:17.440 --> 00:03:18.560
ว่าแล้วพระพันวษานะคะ

00:03:18.560 --> 00:03:21.700
ก็ไปจัดของ เตรียมตัวเตรียมคนอะไรต่าง ๆ ค่ะ ประมาณว่าแบบ

00:03:21.980 --> 00:03:24.740
ในที่สุด ฉันก็จะได้ไปเที่ยวล่าควายแล้ว

00:03:24.740 --> 00:03:27.520
หลังจากที่ฉันเบื่ออยู่ในเมืองหลวงมานานแสนนาน

00:03:27.720 --> 00:03:30.880
นี่มันเป็นกิจกรรมที่ฉันรอคอยที่สุดในชีวิตเลย นะคะ

00:03:31.200 --> 00:03:34.720
ซึ่งฝั่งขุนศรีวิชัยค่ะ ก็รีบกลับไปที่เมืองสุพรรณนะคะ

00:03:34.720 --> 00:03:36.780
แล้วก็ไปแจ้งให้ขุนไกรทราบค่ะ

00:03:36.960 --> 00:03:39.680
ขุนไกรนะคะ ก็มีการเตรียมตัวค่ะ ประมาณว่า

00:03:39.720 --> 00:03:42.560
เอ้อ วิธีการล่าควายสมัยก่อนเนี่ย คือมันไม่ใช่ว่า

00:03:42.760 --> 00:03:45.700
พระพันวษาไปถึง หยิบหอกหยิบดาบนะคะ หยิบธนู

00:03:45.700 --> 00:03:47.540
แล้วเข้าไปในป่าแล้วไปล่าควาย

00:03:47.540 --> 00:03:49.300
อันนั้นจะลำบากไปนิดนึงนะคะ

00:03:49.460 --> 00:03:52.780
พระพันวษาไม่ได้มีความสามารถขนาดนั้น คือก็ชิวกว่านั้น

00:03:52.780 --> 00:03:54.620
วิธีการล่าควายสมัยก่อนค่ะ

00:03:54.620 --> 00:03:56.980
คือเขาจะทำรั้วขึ้นมา เป็นคอกอะนะ

00:03:56.980 --> 00:03:59.980
ทำคอกเอาไว้ แล้วก็ตั้งพลับพลาที่ประทับเอาไว้นะคะ

00:03:59.980 --> 00:04:01.300
ให้อยู่ใกล้ ๆ คอกค่ะ

00:04:01.300 --> 00:04:03.440
เสร็จปุ๊บ เขาก็จะไปไล่ควายป่ามานะคะ

00:04:03.440 --> 00:04:05.060
จากในป่า ก็ไล่ ๆ ๆ ๆ ออกมา

00:04:05.260 --> 00:04:07.120
ให้เข้ามาอยู่ในคอกนี้ ขังเอาไว้

00:04:07.120 --> 00:04:09.300
เพื่อที่ว่าจะได้ให้พระพันวษาเนี่ย

00:04:09.300 --> 00:04:11.460
สามารถขี่ม้าหรือขี่อะไรเข้าไปในคอก

00:04:11.460 --> 00:04:14.940
แล้วก็ไปไล่ฆ่า ๆ ๆ ควายได้อย่างสนุกสนานนะคะ

00:04:15.060 --> 00:04:18.280
ซึ่งอีเวนต์ทั้งหมดนี้จะไม่ได้เกิดในเมืองนะคะ แต่ว่าจะเกิดในป่า

00:04:18.280 --> 00:04:20.840
คือเหมือนกับว่าเขาต้องไปเตรียมพื้นที่ในป่าไว้ ว่าอย่างนั้นเถอะ

00:04:20.840 --> 00:04:22.740
เป็นป่าที่แบบใกล้เมืองนิดนึงนะคะ

00:04:23.000 --> 00:04:26.180
ขุนไกรนะคะ ก็เลยเตรียมตัวจะเดินทางออกไปอยู่ป่าค่ะ

00:04:26.180 --> 00:04:28.260
เพื่อที่จะไปเตรียมตัวไล่ควายอะไรต่าง ๆ

00:04:28.260 --> 00:04:31.340
คือมันก็ต้องไปค้างเนอะ ไม่ใช่ไปเช้าเย็นกลับ ๆ

00:04:31.640 --> 00:04:36.000
ปรากฏว่าคืนก่อนไปค่ะ เกิดลางบอกเหตุอะไรเยอะมากนะคะ

00:04:36.000 --> 00:04:37.480
ขุนไกรนอนแล้วก็แบบว่า

00:04:37.560 --> 00:04:41.080
โอ๊ย นี่มันขนล้งขนลุกไปหมด ใจคอไม่ดีเลย

00:04:41.200 --> 00:04:44.140
แมงมุมที่อยู่ข้างฝานะ ก็ตีอกชกหัวต่าง ๆ

00:04:44.300 --> 00:04:45.360
ทำท่าประมาณอย่างนี้

00:04:45.480 --> 00:04:49.040
อื้อหือ ดูท่าละแบบ อื๊อ น่ากลัวจริง ๆ เลย

00:04:49.140 --> 00:04:52.060
ท่าทางจะเป็นลางไม่ดี ไม่รู้จะเกิดอะไรขึ้นนะ

00:04:52.120 --> 00:04:53.200
เท่านั้นยังไม่พอค่ะ

00:04:53.200 --> 00:04:55.760
คืนนั้นนางทองประศรีนะคะ เมียของขุนไกรค่ะ

00:04:55.760 --> 00:04:58.380
ก็นอนฝันอยู่ แล้วก็แบบตกใจตื่นขึ้นมานะคะ

00:04:58.380 --> 00:05:00.800
กลัวหัวใจแบบเต้นตุ้บ ๆ ๆ ๆ

00:05:00.980 --> 00:05:02.140
ถามว่าฝันว่าอะไร

00:05:02.220 --> 00:05:04.800
ฝันว่าฟันตัวเองนะคะ กระเด็นหลุดออกมาจากปากค่ะ

00:05:04.840 --> 00:05:05.900
ก็ตื่นขึ้นมาแล้วก็แบบ

00:05:05.940 --> 00:05:09.860
ขุนไกร ๆ น้องเนี่ยฝันว่าแบบนี้ ทำนายฝันให้น้องหน่อย

00:05:09.920 --> 00:05:12.220
ขุนไกรนะคะ ได้ยินอย่างนั้น ทำนายฝันออกมาก็แบบ

00:05:12.220 --> 00:05:14.180
อุตายแล้ว นี่มันฝันร้าย

00:05:14.180 --> 00:05:16.280
เวลาฝันว่าฟันหักฟันหลุดออกมาเนี่ย

00:05:16.300 --> 00:05:20.520
มันแปลว่าจะมีคนใกล้ตัวที่เป็นผู้ใหญ่เนี่ยเสียชีวิตนะคะ

00:05:20.520 --> 00:05:23.880
ดังนั้นค่ะ ขุนไกรก็กลัวว่าทองประศรีเนี่ยจะไม่สบายใจ

00:05:23.880 --> 00:05:25.140
จะไม่ยอมให้ไปทำงาน

00:05:25.140 --> 00:05:27.000
ก็เลยโกหกทองประศรีนะคะ บอกว่า

00:05:27.120 --> 00:05:28.820
โอ๊ย ไม่เป็นไร ฝันว่าฟันหลุดเนี่ย

00:05:28.820 --> 00:05:30.460
แปลว่าจะได้เงิน จะได้ทรัพย์

00:05:30.480 --> 00:05:33.140
น้องไม่ต้องตกใจนะ ไป ๆ ๆ นอนต่อ ๆ ค่ะ

00:05:33.440 --> 00:05:36.200
ปรากฏเช้านั้นตื่นมานะคะ ทุกคนก็แบบว่า

00:05:36.340 --> 00:05:39.140
รู้สึกทุกอย่างอึมครึม ลางบอกเหตุมาเต็ม

00:05:39.340 --> 00:05:41.520
ทองประศรี ขนล้งขนลุกต่าง ๆ

00:05:41.520 --> 00:05:44.820
แถมที่สำคัญ ก่อนขุนไกรจะเดินทางออกไปเนี่ยนะคะ

00:05:44.820 --> 00:05:46.360
ขุนไกรไม่ได้ออกไปเปล่าค่ะ

00:05:46.600 --> 00:05:48.060
ปกติไปทำงานก็แค่แบบ

00:05:48.180 --> 00:05:50.840
บาย ๆ ลูก ไปทำงานแล้วนะ บาย ๆ เมีย ไปทำงานแล้วนะ

00:05:51.080 --> 00:05:55.560
วันนี้ขุนไกรค่ะ บอกลาทุกอย่างแบบละเอียดยิบเลย ประมาณว่า

00:05:55.720 --> 00:05:58.600
ทองประศรี เจ้าอยู่เนี่ยก็ดูแลลูกให้ดีนะ

00:05:58.600 --> 00:06:02.280
พี่จะไม่อยู่ ดูแลลูกให้โตขึ้นมาเป็นคนดี

00:06:02.460 --> 00:06:04.520
เอาว่าถ้าสมมติว่าลูกโตแล้ว

00:06:04.520 --> 00:06:06.980
ก็อย่าลืมสั่งสอนวิทยาการอะไรต่าง ๆ

00:06:07.040 --> 00:06:09.820
เจ้าก็เป็นผู้หญิงที่อ่านหนังสือออก ถือว่าเก่งแล้ว

00:06:09.940 --> 00:06:11.400
อย่าลืมสอนหนังสือลูกนะ

00:06:11.400 --> 00:06:13.300
อย่าลืมเอาไปฝากคนนั้น ฝากคนนี้

00:06:13.480 --> 00:06:14.660
เอ้าลูก พลายแก้ว

00:06:14.660 --> 00:06:17.320
พลายแก้วอยู่ดี ๆ นะ อยู่เป็นเพื่อนแม่

00:06:17.380 --> 00:06:19.560
ก็ขอให้เติบโตขึ้นมาเป็นคนดี

00:06:19.560 --> 00:06:21.740
ก็เรียกได้ว่า สั่งเสียผิดปกติค่ะ

00:06:21.840 --> 00:06:24.840
ทองประศรีก็แบบ ทำไมถึงสั่งเสียอะไรอย่างนี้

00:06:24.840 --> 00:06:28.420
นี่มันผิดปกติมาก ๆ เลย ใจคอไม่ดีเลยนะคะ

00:06:28.420 --> 00:06:31.120
แต่สุดท้ายค่ะ ขุนไกรก็กลั้นใจนะคะ

00:06:31.120 --> 00:06:33.160
แล้วก็เดินทางออกไปทำงานค่ะ

00:06:33.280 --> 00:06:36.620
ก็ พอจะรู้ตัวเองแล้วแหละ ว่าวันนี้ถึงฆาตแน่นอนนะคะ

00:06:36.840 --> 00:06:40.660
ไปถึงนะคะ ก็ถึงเวลาที่พระพันวษากำลังจะเสด็จมาพอดีค่ะ

00:06:40.940 --> 00:06:43.100
ดังนั้นค่ะ ขุนไกรก็เลยทำหน้าที่นะคะ

00:06:43.100 --> 00:06:45.700
ให้คนเข้าไปในป่าค่ะ ไปไล่ควายป่าออกมาเนอะ

00:06:45.980 --> 00:06:47.260
ก็ไล่ ๆ ๆ ๆ ออกมา

00:06:47.480 --> 00:06:50.700
วิธีไล่นะคะ ก็คือเอาคนไปเยอะ ๆ เนี่ย แล้วก็ไปตะโกน ๆ ว่า

00:06:50.840 --> 00:06:53.600
เฮ้ย ๆ ๆ ควาย ไล่ควาย ๆ ๆ ประมาณนี้นะคะ

00:06:53.600 --> 00:06:55.860
ประมาณว่า ให้ออกมาจากป่ากันค่ะ

00:06:56.040 --> 00:06:57.260
ส่วนตะโกนไล่อย่างเดียวเนี่ย

00:06:57.260 --> 00:06:58.660
บางทีควายมันก็ไม่ออกนะ

00:06:58.660 --> 00:07:00.940
ดังนั้นก็ต้องมีการจุดไฟเผาป่าด้วยนะคะ

00:07:00.940 --> 00:07:03.000
ซึ่งก็เป็นการกระทำที่ไม่ดีเลยนะคะ

00:07:03.000 --> 00:07:04.340
อันนี้อาจจะเป็นบาปกรรม

00:07:04.340 --> 00:07:07.240
ที่ทำให้ขุนไกรเนี่ยได้รับโทษในภายหลังเนอะ

00:07:07.440 --> 00:07:11.460
ขุนไกรก็มีการสั่งให้บ่าวไพร่ค่ะ จุดไฟไล่เผาป่า ๆ ๆ

00:07:11.460 --> 00:07:13.560
พวกสัตว์ป่านะคะ ก็ตายกันเป็นเบือเลย

00:07:13.560 --> 00:07:16.660
แต่ว่าพวกควายเนี่ยก็วิ่งเตลิดกันออกมาจากป่านะคะ

00:07:16.660 --> 00:07:18.520
อารมณ์คล้าย ๆ ใครเคยดู Lion King

00:07:18.840 --> 00:07:21.660
จะเห็นว่าควายเตลิดเนี่ยเป็นอะไรที่น่ากลัวมากนะ

00:07:21.920 --> 00:07:23.320
ควายก็เตลิดกันเข้ามาค่ะ

00:07:23.440 --> 00:07:26.500
เตลิดกันเข้ามาในคอกที่ขุนไกรเตรียมไว้นะคะ

00:07:26.500 --> 00:07:29.080
บังเอิญตอนนั้นว่าพระพันวษาเนี่ยเสด็จมาแล้ว

00:07:29.200 --> 00:07:31.820
เสด็จมาถึงพระพันวษาก็เห็นควายกำลังเตลิดเข้ามา

00:07:31.820 --> 00:07:33.940
หนีไฟป่า ควายมันก็กำลังคึกแบบ

00:07:33.980 --> 00:07:35.600
อื้อหือ อะดรีนาลีนพลุ่งพล่าน

00:07:35.740 --> 00:07:37.440
เรียกได้ว่าน่ากลัวมาก ๆ นะคะ

00:07:37.560 --> 00:07:39.120
พระพันวษาก็ตะโกนไปบอกว่า

00:07:39.180 --> 00:07:42.560
เฮ้ย ไอ้ขุนไกร ทำอะไรเนี่ย ปล่อยให้บ่าวไพร่เป็นคนไล่ควาย

00:07:42.560 --> 00:07:44.200
แกนี่อยู่เฉย ๆ ไม่ทำอะไร

00:07:44.200 --> 00:07:46.460
ดังนั้นขุนไกรนะคะ ก็เลยขี่ม้าเข้าไปนะคะ

00:07:46.460 --> 00:07:48.060
แล้วก็ไปช่วยไล่ควายด้วยค่ะ

00:07:48.060 --> 00:07:50.320
ปรากฏว่าตอนนั้นควายเนี่ยมันกำลังคึกอยู่

00:07:50.320 --> 00:07:52.740
มันก็คึกแบบ วิ่งวุ่นวายหน้าพลับพลา

00:07:52.740 --> 00:07:55.060
แล้วก็ทำท่าว่าจะมาถล่มพลับพลานะคะ

00:07:55.140 --> 00:07:56.740
ดังนั้นค่ะ ขุนไกรก็รู้สึกว่า

00:07:56.740 --> 00:07:58.680
กลัวพระพันวษาเนี่ยจะเป็นอันตราย

00:07:58.680 --> 00:08:01.880
ขุนไกรก็เลยขี่ม้าเข้าไปนะคะ แล้วก็ไปไล่ควายค่ะ

00:08:01.880 --> 00:08:03.220
พอเห็นว่าควายคึกก็เลย

00:08:03.420 --> 00:08:05.860
เอาหอกในมือเนี่ยนะแทงควายเข้าไป ฉึบ

00:08:05.860 --> 00:08:07.560
ประมาณว่า แทงให้ตายไปเลย

00:08:07.560 --> 00:08:09.740
จะได้ไม่อาละวาดไปโดนพระพันวษานะคะ

00:08:09.760 --> 00:08:13.080
ปรากฏว่าแทงไปแทงมาค่ะ ควายตายไปประมาณ 100 ตัว

00:08:13.320 --> 00:08:15.360
ส่วนควายที่เหลือนี่ก็กลัวขุนไกรนะคะ

00:08:15.360 --> 00:08:17.740
ก็เลยเตลิดกลับเข้าป่าไปซะอย่างงั้น

00:08:17.740 --> 00:08:19.040
สรุป ควายไม่เหลือค่ะ

00:08:19.160 --> 00:08:22.240
สิ่งที่เกิดขึ้นก็คือ พระพันวษาที่กำลังเตรียมตัวมาว่า

00:08:22.240 --> 00:08:26.200
ฉันจะมาล่าควาย เห็นแต่ว่าขุนไกรเนี่ยล่าควายอยู่คนเดียว

00:08:26.300 --> 00:08:28.760
แล้วก็ไล่ควายตัวอื่นเนี่ย เข้าป่าไปหมดเลย

00:08:28.760 --> 00:08:30.800
พระพันวษาก็เลยโกรธนะคะ ประมานว่า

00:08:30.900 --> 00:08:32.320
เฮ้ย ไอ้ขุนไกร นี่ทำอะไร

00:08:32.520 --> 00:08:33.820
แกล้งฉันเหรอ กวนตีนเหรอ

00:08:33.820 --> 00:08:36.980
ฉันเนี่ยตั้งใจจะมาล่าควายด้วยตัวของฉันเอง

00:08:37.120 --> 00:08:39.580
แกมาแทงควายโชว์ฉันตายไปเป็นร้อยกว่าตัว

00:08:39.740 --> 00:08:43.340
แล้วก็ไล่ควายของฉันที่ฉันกำลังจะมาล่าเนี่ยเข้าป่าไปหมดเลย

00:08:43.460 --> 00:08:46.240
รู้ไหมฉันนอนฝันถึงการล่าควายมา 5 คืนแล้ว

00:08:46.440 --> 00:08:48.200
ให้ฉันมาเที่ยวแล้วไม่มีอีเวนต์ให้ฉันทำ

00:08:48.340 --> 00:08:49.780
ฉันเบื่อเข้าใจไหม

00:08:49.920 --> 00:08:51.500
แกนี่มันกล้าจริง ๆ เลย

00:08:51.600 --> 00:08:53.440
ดังนั้นนะคะ พระพันวษาก็เลย

00:08:53.440 --> 00:08:56.560
สั่งประหารขุนไกรซะอย่างนั้นเลยนะคะ ประมาณว่า

00:08:56.720 --> 00:08:58.720
ความผิดของแกเนี่ย สมควรตาย

00:08:58.840 --> 00:09:00.100
แกจงตายไปซะเถอะ

00:09:00.160 --> 00:09:02.160
ส่วนลูกเมียบ่าวไพร่ของแกเนี่ยนะ

00:09:02.320 --> 00:09:04.040
ฉันจะริบเป็นของหลวงให้หมด

00:09:04.040 --> 00:09:06.120
การริบเป็นของหลวงเนี่ยนะคะ ก็คือ

00:09:06.400 --> 00:09:07.820
เอามาเป็นไพร่หลวง ว่าอย่างนั้น

00:09:07.820 --> 00:09:10.060
มาเป็นไพร่ให้หลวงใช้งานนะคะ

00:09:10.060 --> 00:09:11.240
พวกบ่าวไพร่ก็ไม่เป็นไรหรอก

00:09:11.240 --> 00:09:14.280
แต่ว่าพวกผู้หญิงพวกเมียพวกลูกเนี่ยก็จะกลายเป็นแบบ

00:09:14.280 --> 00:09:16.080
กลายเป็นไพร่อะ โดนลดตำแหน่งนะคะ

00:09:16.080 --> 00:09:19.520
จากคนที่เป็นระดับเจ้าขุนมูลนายลงไปเป็นไพร่เนอะ

00:09:19.700 --> 00:09:21.500
ดังนั้นก็ค่อนข้างจะเรื่องใหญ่ค่ะ

00:09:21.640 --> 00:09:23.980
ฝั่งขุนไกรนะคะก็ตกใจค่ะ ประมาณว่า

00:09:24.040 --> 00:09:27.080
อ้าวตายแล้ว ตาย ๆ ๆ ฉันต้องตายวันนี้นี่แหละ

00:09:27.240 --> 00:09:30.020
สมกับที่ลางบอกเหตุบอกไว้เป๊ะเลยนะคะ

00:09:30.300 --> 00:09:31.880
สุดท้ายขุนไกรทำอะไรไม่ได้ค่ะ

00:09:31.880 --> 00:09:33.560
ก็เลยยกมือบอกเพชรฆาตบอกว่า

00:09:33.660 --> 00:09:36.060
เออ ในเมื่อจะฆ่ากันแล้วก็ไม่ว่าอะไรนะ

00:09:36.060 --> 00:09:38.220
แต่ว่าฆ่าแล้วช่วยไปแจ้งลูกเมียหน่อยว่า

00:09:38.360 --> 00:09:40.540
ฉันเนี่ยตายอยู่ในป่า จะไม่ได้เห็นศพนะ

00:09:40.540 --> 00:09:43.960
เพราะว่าโดนสั่งประหารก็ต้องโดนเสียบประจานใช่ไหมคะ

00:09:44.040 --> 00:09:46.820
เท่านั้นยังไม่พอค่ะ ขุนไกรก็แอบกระซิบเพื่อนคนนึง

00:09:46.820 --> 00:09:48.560
เป็นตำแหน่งหลวงนะคะ อยู่แถวนั้นว่าแบบ

00:09:48.640 --> 00:09:51.120
เฮ้ย เพื่อน ๆ แอบไปบอกเมียให้หน่อยว่า

00:09:51.120 --> 00:09:52.520
ฉันเนี่ยโดนประหารอยู่ในป่า

00:09:52.520 --> 00:09:54.120
แล้วเดี๋ยวจะโดนรีบราชบาตร

00:09:54.360 --> 00:09:55.960
ทุกคนจะโดนริบเป็นของหลวง

00:09:55.960 --> 00:09:57.360
ให้เมียเนี่ยหนีนะคะ

00:09:57.440 --> 00:09:59.360
เพื่อนก็ตกปากรับคำอย่างดีค่ะ

00:09:59.360 --> 00:10:01.980
สุดท้ายขุนไกรก็โดนประหารนะคะ

00:10:01.980 --> 00:10:03.680
แล้วก็ตายไปกลางป่าค่ะ

00:10:03.740 --> 00:10:07.320
ฝ่ายพระพันวษานะคะก็เที่ยวป่าต่อไปอีกหลายวันด้วยกันค่ะ

00:10:07.480 --> 00:10:08.600
ตัดภาพมาที่เพื่อนนะคะ

00:10:08.600 --> 00:10:11.440
เพื่อนก็รีบแอบบอกบ่าวไพร่ตัวเองนะคะ บอกว่า

00:10:11.560 --> 00:10:13.980
เอาจดหมายไป รีบไปบอกทองประศรีนะว่า

00:10:14.120 --> 00:10:16.620
กำลังจะโดนริบราชบาตร ให้หนีไปค่ะ

00:10:16.740 --> 00:10:18.580
คนรับใช้นะคะก็รีบวิ่งไปค่ะ

00:10:18.580 --> 00:10:21.520
เข้าไปที่เมืองสุพรรณแล้วก็ไปกระซิบบอกทองประศรีนะคะ

00:10:21.660 --> 00:10:23.760
ฝั่งทองประศรีก็ตกใจ ทำอะไรไม่ถูกค่ะ

00:10:23.760 --> 00:10:25.800
แต่ว่าบังเอิญว่าตอนนั้นนี่ก็เป็นตอนที่

00:10:25.800 --> 00:10:28.380
ฝั่งกรรมการเมืองเนี่ยนะคะ ก็มาล้อมเรือนพอดีค่ะ

00:10:28.380 --> 00:10:29.680
มาล้อมเอาไว้ประมาณว่า

00:10:29.720 --> 00:10:31.500
เอาล่ะ ตอนนี้จริง ๆ มันก็ดึกแล้ว

00:10:31.500 --> 00:10:34.140
จะไปค้นเรือนหาทรัพย์สมบัติอะไรตอนนี้ก็ไม่ทัน

00:10:34.140 --> 00:10:35.660
เดี๋ยวไว้พรุ่งนี้ค่อยทำนะคะ

00:10:35.880 --> 00:10:38.160
ทองประศรีเห็นอย่างนั้นค่ะ ก็ตกใจนะคะ

00:10:38.160 --> 00:10:40.480
ผัวก็ตาย ลูกก็เล็ก โอ้ย ทำอะไรไม่ถูก

00:10:40.780 --> 00:10:44.120
สุดท้ายทองประศรีค่ะ ก็เลยคว้าเงินได้ประมาณถุงสองถุงอะนะ

00:10:44.120 --> 00:10:47.180
แล้วก็เอาใส่กระบุงค่ะ เอาผ้าเก่า ๆ ปิด ๆ เอาไว้

00:10:47.180 --> 00:10:49.900
แล้วก็คว้าลูกนะคะ แล้วก็มุดบ้านตัวเอง

00:10:49.940 --> 00:10:51.340
แอบหนีออกไปกลางดึกค่ะ

00:10:51.340 --> 00:10:54.220
แล้วก็มุ่งหน้าไปที่เมืองกาญจนบุรีนะคะ

00:10:54.220 --> 00:10:57.620
เพราะว่าจำได้ว่าญาติของขุนไกรเนี่ยอยู่ที่กาญจนบุรี

00:10:57.620 --> 00:10:59.780
จะไปตั้งใจขอเขาอาศัยอยู่ค่ะ

00:10:59.920 --> 00:11:02.120
ทองประศรีก็หนีไปด้วยความยากลำบากนะคะ

00:11:02.120 --> 00:11:04.760
เรียกได้ว่าตลอดทางนี่ก็ลำบากสุด ๆ

00:11:04.820 --> 00:11:05.920
ถ้าเราอ่านตัวบทเนี่ย

00:11:05.920 --> 00:11:09.140
เราก็จะเห็นภาพทองประศรีที่ขึ้นไปนอนกลางต้นไม้

00:11:09.140 --> 00:11:12.180
เพราะว่าเดินทางผ่านป่า กลัวว่าสิงสาราสัตว์จะมากิน

00:11:12.220 --> 00:11:14.720
แต่ไปนอนบนต้นไม้ก็กลัวว่าลูกจะตกลงมาตาย

00:11:14.720 --> 00:11:17.080
สุดท้ายก็เลยได้แต่เอาผ้าผืนเดียวที่มีเนี่ย

00:11:17.280 --> 00:11:19.860
ผูกเอวลูกไว้นะคะ แล้วก็ผูกเอาไว้กับต้นไม้

00:11:19.860 --> 00:11:22.480
กันว่าลูกนอนดิ้นตกลงมาจะได้ไม่ตายอะนะ

00:11:22.500 --> 00:11:25.460
นอกจากนี้ก็นอนก็นอนไม่ได้ เพราะว่ามดกัดลูก

00:11:25.580 --> 00:11:27.860
ลูกเคยเป็นคุณหนูนอนอยู่แต่ในเรือน

00:11:28.000 --> 00:11:31.380
อาหารก็กินไม่ได้มีแต่ข้าวตากแห้งกับปลาแห้ง ลูกก็แบบ

00:11:31.580 --> 00:11:34.000
แล้วแกงล่ะแม่ หนูกินข้าวเปล่าไม่ได้

00:11:34.000 --> 00:11:36.380
หนูต้องกินกับแกง หนูกินไม่ลง

00:11:36.520 --> 00:11:38.600
ทองประศรีก็แบบ ลูก พ่อตายแล้ว

00:11:38.600 --> 00:11:41.240
ไม่เหลืออะไรแล้ว ลูกต้องกินไปให้ได้นะ

00:11:41.300 --> 00:11:42.300
เท่านั้นยังไม่พอนะคะ

00:11:42.300 --> 00:11:45.060
ระหว่างเดินทางผ่านเมืองเนี่ย พื้นมันก็ไม่ใช่ว่าจะดี

00:11:45.140 --> 00:11:47.840
เดินไปสองคนนี้ อย่าลืมว่าเป็นผู้ดีมาก ๆ นะคะ

00:11:48.040 --> 00:11:49.680
เดินไปเหยียบพื้นเท้าป่าก็แบบ

00:11:49.680 --> 00:11:52.120
โอ๊ย เท้าแตก โอ๊ย เท้าพอง อะไรต่าง ๆ

00:11:52.320 --> 00:11:55.060
สุดท้ายค่ะ พลายแก้วเนี่ยเดินไม่ไหวนะคะ

00:11:55.240 --> 00:11:57.860
แม่ก็ต้องหยิบขึ้นมาอุ้ม ตัวเองก็จะเอาไม่รอดแล้ว

00:11:57.860 --> 00:11:59.140
ก็ต้องอุ้มลูกไปด้วย

00:11:59.320 --> 00:12:02.860
อุ้มบ้าง เอาใส่หลังบ้าง ขี่คอบ้าง เอาใส่เอวบ้าง

00:12:02.940 --> 00:12:05.080
สุดท้ายแม่แบบ เดินไปเดินมา

00:12:05.320 --> 00:12:07.940
อุ้มลูกอยู่ สะดุดล้มหน้าฟาดไปอีกที

00:12:08.100 --> 00:12:10.020
เอาเป็นว่าทรมานสุด ๆ ค่ะ

00:12:10.040 --> 00:12:13.180
แต่อย่างไรก็ตาม ทองประศรีนี่ก็เป็นสาวถึกมาก ๆ นะคะ

00:12:13.180 --> 00:12:15.840
ก็เดินทางไปจนถึงกาญจนบุรีได้ค่ะ

00:12:15.840 --> 00:12:18.060
แล้วก็ไปตั้งรกรากอยู่ที่นั่นนะคะ

00:12:18.060 --> 00:12:19.860
เริ่มจากรับจ้างอะไรต่าง ๆ

00:12:20.000 --> 00:12:22.380
พวกญาติขุนไกรก็มีการสร้างบ้านให้อยู่

00:12:22.380 --> 00:12:25.220
ก็รับจ้างทำนู่นทำนี่ไป เก็บเงินนิด ๆ ๆ

00:12:25.380 --> 00:12:28.940
จนกระทั่งกลายมาเป็นคนที่มีมั่งมีอีกรอบนึงค่ะ

00:12:28.940 --> 00:12:32.160
ก็ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขอยู่ที่กาญจนบุรีนะคะ

00:12:32.280 --> 00:12:33.840
ตัดภาพไปที่เมืองสุพรรณบุรีค่ะ

00:12:33.840 --> 00:12:36.640
ไม่นานหลังจากที่ขุนไกรตายไปนะคะ ปรากฏว่า

00:12:36.860 --> 00:12:38.780
มีคนนึงค่ะ ชื่อว่าจันศรนะคะ

00:12:38.780 --> 00:12:41.460
จันศรนี่เป็นโจรที่โหดเหี้ยมมาก ๆ ค่ะ

00:12:41.460 --> 00:12:43.640
แล้วก็อยู่บริเวณเมืองสุพรรณบุรีนะ

00:12:43.780 --> 00:12:45.540
อยู่ดี ๆ วันนึงก็คิดขึ้นมาได้ว่า

00:12:45.660 --> 00:12:48.060
เอ้อ จะว่าไปเราเป็นโจรเราก็ควรจะไปปล้นนะ

00:12:48.060 --> 00:12:49.800
ว่าแต่เราจะไปปล้นอะไรดี

00:12:49.920 --> 00:12:51.640
มองไปมองมาในเมืองสุพรรณบุรี

00:12:51.680 --> 00:12:55.240
ก็เห็นว่ามีบ้านนึงเนี่ย รวยมาก ๆ น่าสนใจมาก

00:12:55.240 --> 00:12:57.740
นั่นก็คือ บ้านของขุนช้างนั่นเองนะคะ

00:12:57.760 --> 00:12:59.780
ดังนั้นจันศรก็เลยตัดสินใจว่า

00:12:59.940 --> 00:13:02.360
คืนนี้เราจะไปปล้นบ้านของขุนช้างกัน

00:13:02.600 --> 00:13:04.620
มันเป็นคนดูแลช้าง มันรวย

00:13:04.740 --> 00:13:06.580
ลูกของมันยิ่งทำให้มันรวยใหญ่เลย

00:13:06.580 --> 00:13:09.120
เอ้า ทุกคน พร้อมจะไปปล้นบ้านขุนช้างกับเราไหม

00:13:09.340 --> 00:13:10.840
ซึ่งทุกคนนะคะ ก็พร้อมค่ะ

00:13:10.840 --> 00:13:13.500
ดังนั้นจันศรก็เลยพาบ่าวไพร่นะคะ

00:13:13.500 --> 00:13:15.980
คืนนั้นบุกไปที่บ้านของขุนช้างค่ะ

00:13:15.980 --> 00:13:19.040
ไปถึงก็เอามีดนะคะ ฟันประตูถล่มกันเข้าไป

00:13:19.040 --> 00:13:20.260
เฮกันเข้าไปค่ะ

00:13:20.260 --> 00:13:22.660
ซึ่งทำให้พ่อของขุนช้างเนี่ย ตกใจนะคะ

00:13:22.660 --> 00:13:24.820
แล้วก็ตัดสินใจกระโดดหนีไปตั้งหลักค่ะ

00:13:24.880 --> 00:13:27.620
ก็กระโดดหนีออกจากเรือน แล้วก็วิ่งออกจากเรือนไปนะคะ

00:13:27.820 --> 00:13:29.160
ตัดภาพมาในบ้านค่ะ

00:13:29.160 --> 00:13:31.580
ตอนนี้ก็ไม่มีใครอยู่คุมใช่ไหม

00:13:31.580 --> 00:13:33.340
บ่าวไพร่ก็กระจัดกระจายกันไปหมด

00:13:33.340 --> 00:13:36.200
พวกโจรก็ไปไล่ฟัน ไล่ขโมยของนะคะ

00:13:36.400 --> 00:13:37.460
สุดท้ายโจรเนี่ยนะคะ

00:13:37.460 --> 00:13:40.480
ก็จับได้นางเทพทองกับขุนช้างขึ้นมาค่ะ ประมาณว่า

00:13:40.480 --> 00:13:41.740
เอาล่ะ พวกแกสองคน

00:13:41.740 --> 00:13:43.920
บอกมาเดี๋ยวนี้ ทรัพย์สมบัติของแกนี่อยู่ที่ไหน

00:13:44.160 --> 00:13:45.700
ถ้าไม่บอกนะ แกตาย

00:13:45.800 --> 00:13:48.320
ตอนแรกนางเทพทองก็พยายามจะไม่บอกนะคะ

00:13:48.460 --> 00:13:50.160
แต่ขุนช้างเนี่ยไหว้ค่ะ ประมาณว่า

00:13:50.320 --> 00:13:53.140
โอ๊ย ลูกบอกหมดแล้ว อย่าไปทำอะไรแม่หนูเลยนะ

00:13:53.140 --> 00:13:54.260
ขอร้องล่ะ บอกหมดแล้ว

00:13:54.260 --> 00:13:56.020
ทรัพย์สมบัติอยู่ตรงนี้ ไปขนมาเถอะ

00:13:56.260 --> 00:13:59.020
พวกโจรนะคะ ก็วิ่งกรูกันเข้าไปขนสมบัติออกมาค่ะ

00:13:59.020 --> 00:14:02.100
เรียกได้ว่า สมบัติบ้านขุนช้างเนี่ยเยอะมากนะคะ

00:14:02.100 --> 00:14:03.560
เยอะจนถึงขนาดที่ว่า

00:14:03.660 --> 00:14:05.240
ขนออกมาไม่หมดอะว่าอย่างนั้นเถอะ

00:14:05.240 --> 00:14:07.340
ขนไปก็กลิ้งตกตามทาง เยอะจนแบบ

00:14:07.500 --> 00:14:09.400
เออ ตกไปก็ตก ไม่เก็บแล้ว นะคะ

00:14:09.560 --> 00:14:12.080
ระดับนั้นเลย แล้วโจรก็มีความแบบสนุกสนาน

00:14:12.080 --> 00:14:13.440
มีความกลั่นแกล้งเทพทอง

00:14:13.440 --> 00:14:15.920
กลั่นแกล้งขุนช้างค่อนข้างหนัก ประมาณว่า

00:14:15.920 --> 00:14:17.440
โอ๊ย ชิว ฉันปล้นบ้านได้แล้ว

00:14:17.540 --> 00:14:18.940
อยากเห็นคนรำจังเลย

00:14:18.980 --> 00:14:20.740
ไหน แกสองคนรำให้ฉันดูซิ

00:14:20.740 --> 00:14:24.220
ถ้าแกไม่รำนะ ฉันจะเอาดาบจิ้มก้นแกเดี๋ยวนี้เลย นะคะ

00:14:24.460 --> 00:14:26.780
เทพทองกับขุนช้างก็มีความรำไปรำมา

00:14:26.780 --> 00:14:29.360
โจรนี่ก็มีความชมว่า โอ๊ย ขุนช้างรำสวยนะเนี่ย

00:14:29.360 --> 00:14:31.680
แต่ว่าอีเทพทองนี่เอวแข็งไปหน่อย

00:14:31.920 --> 00:14:34.640
จะรำให้เอวอ่อนกว่านี้ หรือจะให้ฉันเอามีดจิ้มฮะ

00:14:34.800 --> 00:14:37.000
เทพทองนะคะ คราวนี้ก็เลยใส่สเต็ปเข้าไปแบบ

00:14:37.000 --> 00:14:39.000
เหมือนเล่น TikTok อยู่เลย ประมาณนั้น

00:14:39.140 --> 00:14:40.620
ทั้งสองคนก็รำไปรำมา

00:14:40.620 --> 00:14:43.320
สุดท้ายนะคะ โจรเนี่ย พอปล้นเงินครบ

00:14:43.420 --> 00:14:46.160
ขนสมบัติออกมาครบ ก็จับนางเทพทองกับขุนช้างเนี่ย

00:14:46.240 --> 00:14:47.420
ตามเข้าป่าไปด้วยค่ะ

00:14:47.420 --> 00:14:49.520
โดยที่ให้ตะโกนไปตลอดทางนะว่า

00:14:49.620 --> 00:14:51.960
ทุกคนอย่าตามมาฉันเป็นตัวประกันอยู่

00:14:52.060 --> 00:14:53.920
ถ้าตามมานะ มันจะฆ่าฉัน

00:14:54.080 --> 00:14:57.300
ดังนั้นทุกคนก็ขนกันออกมานะคะ ขนกันออกมา ๆ

00:14:57.480 --> 00:14:59.640
ปรากฏว่าพ่อของขุนช้างเนี่ยที่หนีออกไป

00:14:59.640 --> 00:15:00.840
ขุนศรีวิชัยเนี่ยนะคะ

00:15:01.060 --> 00:15:02.660
ไปรวบรวมชาวบ้านมาได้ค่ะ

00:15:02.660 --> 00:15:04.500
แล้วก็ตั้งด่านสกัดเอาไว้นะ

00:15:04.620 --> 00:15:05.900
ดังนั้นเมื่อไปถึงด่านนะคะ

00:15:05.900 --> 00:15:08.520
โจรกับชาวบ้านก็มีการปะทะกันเกิดขึ้นค่ะ

00:15:08.760 --> 00:15:10.500
เทพทองกับขุนช้างเนี่ย หนีมาได้นะคะ

00:15:10.500 --> 00:15:12.200
ก็เลยหนีกลับบ้านไปค่ะ

00:15:12.240 --> 00:15:16.160
ฝั่งพ่อของขุนช้างเนี่ยก็มีความสู้กับโจรนะคะ ก็สู้ไปสู้มา

00:15:16.320 --> 00:15:18.520
ปรากฏว่าพ่อขุนช้างเนี่ยเก่งมาก

00:15:18.520 --> 00:15:21.460
เป็นคนที่หนังเหนียวนะคะ คงกระพันชาตรี

00:15:21.640 --> 00:15:22.720
โจรทำอะไรไม่ได้ค่ะ

00:15:22.720 --> 00:15:25.240
แต่ว่ามีครั้งนึงเนี่ยเพลี้ยงพล้ำ ล้มลงไปนะคะ

00:15:25.480 --> 00:15:28.360
โจรก็เลยรุมกันค่ะ จับเอาไว้ จับตัวไว้ได้

00:15:28.360 --> 00:15:30.500
แต่ว่าจะฆ่ายังไงก็ฆ่าไม่ได้นะ

00:15:30.500 --> 00:15:33.620
เอามีดฟันก็ฟันไม่เข้า เอาหอกแทงก็แทงไม่เข้า

00:15:33.860 --> 00:15:35.740
สุดท้ายค่ะ โจรคิดได้ว่า

00:15:35.920 --> 00:15:38.380
อ้อ จะว่าไปตอนนี้ตัวของพ่อขุนช้างเนี่ย

00:15:38.380 --> 00:15:41.840
ก็มีรูอยู่รูนึงอยู่แล้วที่เราไม่จำเป็นจะต้องแทงเองนะ

00:15:41.920 --> 00:15:44.560
ปกติถ้าจะแทงผิวหนังเนี่ยมันก็จะต้องแทงให้ทะลุเอง

00:15:44.700 --> 00:15:46.560
แต่ว่าพ่อของขุนช้างมีอยู่รูนึงนี่หน่า

00:15:46.640 --> 00:15:48.300
เอาอย่างนี้แล้วกัน ไปหาหลาวมาซิ

00:15:48.300 --> 00:15:49.580
หลาวก็คือไม้นะคะ

00:15:49.760 --> 00:15:51.600
ว่าแล้วค่ะ โจรก็เอาหลาวเนี่ย

00:15:51.680 --> 00:15:54.120
จิ้มเข้าไปที่ก้นของขุนศรีวิชัย พ่อของขุนช้างเนี่ยนะ

00:15:54.320 --> 00:15:56.900
จิ้มเข้าไปในรู แล้วก็ทะลุ ออกมาเลยนะคะ

00:15:57.000 --> 00:15:59.820
สุดท้ายขุนศรีวิชัย พ่อขุนช้างก็เลย ตาย

00:15:59.820 --> 00:16:02.340
ด้วยเหตุการณ์โดนเอาหลาวแทงก้น

00:16:02.340 --> 00:16:04.480
แล้วก็ปักเอาไว้กลางป่านะคะ

00:16:04.520 --> 00:16:07.140
ฝั่งโจรก็ขนทรัพย์สมบัติ แล้วก็หนีไปค่ะ

00:16:07.180 --> 00:16:08.440
ในเวลารุ่งเช้าเนี่ยนะคะ

00:16:08.440 --> 00:16:11.280
นางเทพทองกับลูกค่ะ ก็ออกมาตามหาผัวนะ

00:16:11.340 --> 00:16:15.740
ก็ตามไปตามมา สุดท้ายก็มาเจอ
ศพของขุนศรีวิชัยโดนแทงตายอยู่กลางป่า

00:16:15.740 --> 00:16:18.080
นางเทพทองก็ร้องห่มร้องไห้นะคะ ประมาณว่า

00:16:18.380 --> 00:16:19.560
โถ เวรกรรมอะไรเนี่ย

00:16:19.560 --> 00:16:21.120
ชาติที่แล้วไปปิ้งปลาเหรอ

00:16:21.120 --> 00:16:24.400
หรือว่าทำไก่ย่างถึงมาโดนเสียบตายแบบนี้

00:16:24.600 --> 00:16:25.680
สุดท้ายก็ทำอะไรไม่ได้

00:16:25.680 --> 00:16:28.820
ก็เลยได้แต่ขนศพเนี่ยไปทำพิธีทางศาสนานะคะ

00:16:29.100 --> 00:16:32.340
ส่วนทรัพย์สมบัติเนี่ยต้องบอกว่ามีเยอะมากจริง ๆ ถึงขนาดที่ว่า

00:16:32.520 --> 00:16:34.060
ที่พวกโจรทิ้งไว้ตามทางเนี่ย

00:16:34.060 --> 00:16:37.400
เก็บ ๆ ๆ ๆ กลับมาแล้วก็ยังมีเยอะอยู่ดีนะคะ

00:16:37.400 --> 00:16:39.480
ดังนั้น นางเทพทองกับขุนช้างก็เลย

00:16:39.620 --> 00:16:42.220
จำเป็นจะต้องใช้ชีวิตต่อไปเรื่อย ๆ ค่ะ

00:16:42.380 --> 00:16:44.580
และแล้วนะคะ เราก็มาถึงบ้านสุดท้าย

00:16:44.580 --> 00:16:47.640
ก็คือบ้านของนางพิมพิลาไลย นางเอกนั่นเองนะ

00:16:47.780 --> 00:16:52.180
พันศรโยธาค่ะ พ่อของนางพิมพิลาไลย
นี่ก็ตายตามคนอื่นเขาไปเหมือนกัน

00:16:52.240 --> 00:16:53.940
แต่ว่าอาจจะตายไม่ได้แอดวานซ์

00:16:53.940 --> 00:16:56.280
เท่าพ่อของพลายแก้วกับพ่อของขุนช้างเนอะ

00:16:56.280 --> 00:17:00.180
เพราะว่าพันศรโยธาเนี่ยไปค้าขายนะคะ ที่เมืองละว้าค่ะ

00:17:00.240 --> 00:17:02.840
แล้วก็เหมือนติดไข้ ติดโรคอะไรสักอย่างเนี่ยกลับมา

00:17:02.840 --> 00:17:06.400
แล้วก็มาถึงบ้านก็นอนแบะอยู่ ป่วยพะงาบ ๆ นะคะ

00:17:06.620 --> 00:17:09.860
สุดท้ายวันนึงค่ะ อยู่ดี ๆ ก็ฟื้นขึ้นมาเหมือนกับว่าหายแล้ว

00:17:10.040 --> 00:17:11.740
แล้วก็เรียกเอาพวกแบบว่า

00:17:11.740 --> 00:17:14.500
ของกินน่ากลัว ๆ เนี่ยมากินเต็มไปหมดเลยนะคะ

00:17:14.500 --> 00:17:15.900
ยัด ๆ ๆ ๆ เข้าไป

00:17:15.980 --> 00:17:18.620
พอยัดลงไปเสร็จก็หงายหลังตาเหลือก

00:17:18.620 --> 00:17:20.080
แล้วก็ตายไปเลยนะคะ

00:17:20.280 --> 00:17:23.300
สุดท้ายค่ะ พ่อของนางพิมก็ตายไปอีกคนนึง

00:17:23.480 --> 00:17:25.940
ดังนั้นนะคะ ตอนนี้เราเหลือแค่สองครอบครัว

00:17:25.940 --> 00:17:27.580
อยู่ที่เมืองสุพรรณ ก็คือ

00:17:27.800 --> 00:17:29.100
ครอบครัวของขุนช้างและแม่

00:17:29.100 --> 00:17:30.420
และนางพิมและแม่นะคะ

00:17:30.580 --> 00:17:33.400
แม่ของขุนช้างกับแม่ของนางพิมเนี่ย ก็มีการคุยกันว่า

00:17:33.560 --> 00:17:34.860
เออ ไหน ๆ ผัวเราก็ตายแล้ว

00:17:34.860 --> 00:17:37.620
เรามาร่วมมือกันจัดพิธีทางศาสนาขึ้นเถอะ

00:17:37.760 --> 00:17:41.240
ทั้งคู่ก็เลยจัดงานศพให้ผัวโดยพร้อมเพรียงกันนะคะ

00:17:41.240 --> 00:17:42.780
แล้วก็เผาผัวจากไป

00:17:43.000 --> 00:17:46.440
หลังจากนั้นทุกคนก็ใช้ชีวิตกันอย่างนั้นต่อมาเรื่อย ๆ ค่ะ

00:17:46.500 --> 00:17:49.140
พลายแก้วกับแม่ก็อยู่ที่กาญจนบุรี

00:17:49.140 --> 00:17:51.580
ส่วนขุนช้างและแม่ และนางพิมและแม่

00:17:51.640 --> 00:17:54.580
ก็อาศัยอยู่ที่เมืองสุพรรณต่อมาเรื่อย ๆ ค่ะ

00:17:54.620 --> 00:17:56.660
เดี๋ยวเรามาดูที่สัปดาห์หน้าดีกว่าว่า

00:17:56.860 --> 00:17:59.440
หลังจากที่เด็ก 3 ครอบครัวนี้เติบโตขึ้นมาแล้วนะคะ

00:17:59.440 --> 00:18:01.400
จะใช้ชีวิตยังไง เป็นยังไงต่อ

00:18:01.600 --> 00:18:03.580
แล้วเรื่องราวจะสนุกขนาดไหนค่ะ

00:18:03.580 --> 00:18:06.160
แต่สำหรับวันนี้ลาไปก่อนละกันนะคะทุกคน

00:18:06.360 --> 00:18:08.440
ใครชื่นชอบคลิปนี้อย่าลืมกด Like เป็นกำลังใจให้วิว

00:18:08.440 --> 00:18:10.400
และก็กด Share เพื่อชวนเพื่อน ๆ มาดูด้วยกันค่ะ

00:18:10.600 --> 00:18:12.480
บาย ๆ สวัสดีค่ะ

00:18:12.680 --> 00:18:13.880
เผลอตัวอีกแล้วค่ะวันนี้

00:18:13.880 --> 00:18:16.020
พูดเร็วมากเลยใช่ไหม เร็วไปรึเปล่านะคะ

00:18:16.020 --> 00:18:18.200
ถ้าสมมติว่ารู้สึกว่าวันนี้พูดเร็วไปเนี่ย

00:18:18.200 --> 00:18:19.960
คอมเมนต์บอกวิวมาด้านล่างได้นะคะ

00:18:19.960 --> 00:18:23.020
แต่ถ้ารู้สึกว่า เฮ้ย เร็วแบบนี้แซ่บแล้ว ฉันชอบมาจ้า

00:18:23.020 --> 00:18:25.220
ก็ ก็ขอบคุณนะคะทุกคน

00:18:25.460 --> 00:18:28.460
วันนี้ลาไปก่อนแล้วกันค่ะ บาย ๆ สวัสดีค่ะ