1
00:00:00,904 --> 00:00:02,183
ฉันเคยคิดว่า

2
00:00:02,207 --> 00:00:05,941
เราเกิดมา
เพื่อที่จะหาความสุขในชีวิตเป็นหลัก

3
00:00:06,680 --> 00:00:10,064
ทุกคนบอกว่า 
ความสำเร็จนำมาซึ่งความสุข

4
00:00:10,088 --> 00:00:12,586
ฉันจึงพยายามหางานดี ๆ ทำ

5
00:00:12,610 --> 00:00:15,641
หาแฟนที่แสนน่ารัก 
หาอพาร์ทเมนต์ที่สวยหรู

6
00:00:16,998 --> 00:00:19,996
แต่ถึงมีสิ่งเหล่านี้แล้ว 
ฉันก็ไม่ได้รู้สึกพึงพอใจเลย

7
00:00:20,020 --> 00:00:22,624
ฉันกลับรู้สึกกังวล เคว้งคว้าง

8
00:00:23,195 --> 00:00:27,204
และฉันไม่ได้รู้สึกแบบนี้คนเดียวด้วย
เพื่อนหลายคนก็รู้สึกแย่พอกัน

9
00:00:28,720 --> 00:00:32,989
ในที่สุด ฉันจึงตัดสินใจไปเรียนต่อโท
ด้านจิตวิทยาเชิงบวก

10
00:00:33,013 --> 00:00:36,233
เพื่อจะได้รู้ว่า อะไรทำให้คนเรา
มีความสุขจริง ๆ

11
00:00:36,971 --> 00:00:39,627
แต่ฉันได้พบ
เป็นสิ่งที่เปลี่ยนชีวิตของฉันเอง

12
00:00:40,452 --> 00:00:45,062
มีข้อมูลชี้ว่า การวิ่งไล่หาความสุข
อาจทำให้เราเป็นทุกข์

13
00:00:45,967 --> 00:00:48,224
เรื่องที่ทำฉันอึ้งมากก็คือ

14
00:00:49,058 --> 00:00:51,845
อัตราการฆ่าตัวตายเพิ่มสูงขึ้นทั่วโลก

15
00:00:51,869 --> 00:00:54,960
ในอเมริกา ไม่นานมานี้
ตัวเลขขึ้นสูงสุดในรอบ 30 ปี

16
00:00:55,753 --> 00:00:58,516
แม้ว่าความเป็นอยู่ของคนเราจะดีขึ้นจริง ๆ

17
00:00:58,540 --> 00:01:01,230
ถ้าดูจากตัวชี้วัดต่าง ๆ

18
00:01:01,254 --> 00:01:03,453
แต่กลับมีคนที่รู้สึกสิ้นหวังมากขึ้น

19
00:01:03,477 --> 00:01:05,602
ทั้งซึมเศร้าและอ้างว้าง

20
00:01:06,214 --> 00:01:09,027
ความเปล่าเปลี่ยวกำลังกัดกินจิตใจผู้คน

21
00:01:09,051 --> 00:01:12,321
คุณก็รู้สึกได้ โดยไม่ต้องเป็นโรคซึมเศร้า

22
00:01:12,345 --> 00:01:15,245
ถึงจุดหนึ่ง เราทุกคนจะสงสัยว่า

23
00:01:15,784 --> 00:01:18,016
ชีวิตมีแค่นี้เองหรือ

24
00:01:19,167 --> 00:01:22,373
งานวิจัยบอกว่า
สิ่งที่ทำนายความรู้สึกสิ้นหวัง

25
00:01:22,397 --> 00:01:24,224
ไม่ใช่การขาดความสุข

26
00:01:24,248 --> 00:01:26,090
แต่เป็นการขาดเรื่องอื่น

27
00:01:26,817 --> 00:01:29,755
นั่นคือ ขาดความหมายในชีวิต

28
00:01:30,962 --> 00:01:33,355
ฉันเลยถามตัวเองว่า

29
00:01:33,855 --> 00:01:36,454
มีอะไรที่สำคัญต่อชีวิต
มากกว่าความสุขหรือ

30
00:01:37,216 --> 00:01:39,639
อะไรคือความแตกต่างระหว่างความสุข

31
00:01:39,663 --> 00:01:41,554
กับการมีความหมายในชีวิต

32
00:01:42,879 --> 00:01:47,479
นักจิตวิทยาบอกว่า ความสุขคือ
ความรู้สึกที่สบายผ่อนคลาย

33
00:01:47,503 --> 00:01:49,392
เมื่อมีความสุข เราจะรู้สึกดี

34
00:01:50,098 --> 00:01:51,756
แต่ความหมายเป็นอะไรที่ลึกซึ้งกว่านั้น

35
00:01:52,278 --> 00:01:54,842
มาร์ติน เซลิกแมน
นักจิตวิทยาชื่อดังบอกว่า

36
00:01:54,866 --> 00:01:59,513
ความหมายมาจากการเป็นส่วนหนึ่งของสิ่ง
ที่ยิ่งใหญ่กว่าตัวเรา และรับใช้สิ่งนั้น

37
00:01:59,537 --> 00:02:02,220
และยังมาจากการพัฒนาตัวเองให้เก่ง

38
00:02:03,617 --> 00:02:06,212
เราอยู่ในวัฒนธรรมที่หมกมุ่น
กับการหาความสุข

39
00:02:06,236 --> 00:02:10,343
แต่ฉันรู้แล้วว่า การหาความหมาย
เป็นหนทางที่น่าพึงพอใจมากกว่า

40
00:02:10,367 --> 00:02:13,296
และผลจากการศึกษาพบว่า 
คนที่มีชีวิตที่มีความหมาย

41
00:02:13,320 --> 00:02:14,730
เมื่อล้มแล้วจะลุกได้ง่ายกว่า

42
00:02:14,754 --> 00:02:17,311
พวกเขาประสบความสำเร็จในการเรียน
และการทำงานมากกว่า

43
00:02:17,335 --> 00:02:18,942
และยังมีอายุยืนยาวกว่าด้วย

44
00:02:19,985 --> 00:02:22,006
ฉันจึงสงสัยว่า

45
00:02:22,030 --> 00:02:24,504
แล้วเราจะมีชีวิต
อย่างมีความหมายมากขึ้นได้อย่างไร

46
00:02:25,980 --> 00:02:29,658
ฉันใช้เวลา 5 ปี 
เพื่อสัมภาษณ์ผู้คนหลายร้อยคน

47
00:02:29,682 --> 00:02:32,583
อ่านหนังสือหลายพันหน้า
ทั้งจิตวิทยา

48
00:02:32,607 --> 00:02:34,708
ประสาทวิทยา และปรัชญา

49
00:02:35,366 --> 00:02:37,155
พอรวบรวมสิ่งเหล่านี้เพื่อหาข้อสรุป

50
00:02:37,179 --> 00:02:42,520
ฉันพบว่า มีสิ่งที่ฉันเรียกว่า 
4 เสาหลักของชีวิตที่มีความหมาย

51
00:02:42,544 --> 00:02:44,978
และเราทุกคนก็สามารถ
สร้างชีวิตที่มีความหมายได้

52
00:02:45,002 --> 00:02:48,351
โดยการสร้างเสาพวกนี้ขึ้นมาในชีวิต 
จะแค่บางเสา หรือทุกเสาก็ได้

53
00:02:49,428 --> 00:02:51,616
เสาต้นแรกคือ การเป็นส่วนหนึ่งของบางอย่าง

54
00:02:52,378 --> 00:02:54,685
การเป็นส่วนหนึ่งมาจาก
สร้างความสัมพันธ์ระหว่างกัน

55
00:02:54,709 --> 00:02:57,414
ในแบบที่ทำให้เรารู้สึกมีค่า 
จากสิ่งที่เรามีอยู่ข้างในตัว

56
00:02:57,438 --> 00:02:59,551
และเห็นค่าของคนอื่นในแบบที่เขาเป็น

57
00:03:00,218 --> 00:03:04,908
แต่บางกลุ่มบางความสัมพันธ์ก็ให้
ความเป็นส่วนหนึ่งแบบด้วยคุณภาพกับเรา

58
00:03:04,932 --> 00:03:06,825
คือ คุณจะมีค่ากับเขาเพราะคุณเชื่อตามเขา

59
00:03:06,849 --> 00:03:08,095
เกลียดอะไรเหมือนเขา

60
00:03:08,119 --> 00:03:09,664
ไม่ใช่จากสิ่งที่คุณเป็น

61
00:03:10,420 --> 00:03:13,203
การเป็นส่วนหนึ่งที่แท้จริง
ต้องมาจากความรัก

62
00:03:13,227 --> 00:03:16,212
มันเป็นความรู้สึกที่เกิดขึ้น
ระหว่างคนกับคนด้วยกัน

63
00:03:16,236 --> 00:03:20,081
และเป็นสิ่งที่เราเลือกเองว่า
จะเป็นส่วนหนึ่งกับอะไร

64
00:03:20,661 --> 00:03:22,268
ตัวอย่างอันหนึ่งคือ

65
00:03:22,292 --> 00:03:25,847
ฉันมีเพื่อนชื่อโจนาธาน
ทุกเช้าเขาจะซื้อหนังสือพิมพ์

66
00:03:25,871 --> 00:03:28,089
จากร้านเจ้าประจำริมถนนในนิวยอร์ค

67
00:03:28,502 --> 00:03:30,782
ระหว่างเขากับเจ้าของร้าน
ไม่ใช่แค่ซื้อของขายของให้กัน

68
00:03:30,806 --> 00:03:33,489
แต่พวกเขาทักทาย พูดคุยกัน


69
00:03:33,513 --> 00:03:35,419
เหมือนเป็นเพื่อนกัน

70
00:03:36,038 --> 00:03:39,432
เช้าวันหนึ่ง 
โจนาธานไม่มีแบงค์ย่อย

71
00:03:39,456 --> 00:03:40,676
เจ้าของร้านบอกว่า

72
00:03:40,700 --> 00:03:42,220
“ไม่เป็นไร เงินเล็กน้อย”

73
00:03:42,244 --> 00:03:44,731
แต่โจนาธานยืนยันที่จะจ่าย

74
00:03:44,755 --> 00:03:47,767
เขาจึงเดินไปที่ร้านขายของ
ซื้ออะไรบางอย่างที่ไม่จำเป้น

75
00:03:47,791 --> 00:03:49,252
เพื่อให้ได้เศษเหรียญมาจ่าย

76
00:03:49,992 --> 00:03:52,615
แต่พอเขายื่นเงินให้กับเจ้าของร้าน

77
00:03:52,639 --> 00:03:54,161
เจ้าของร้านผงะถอยหลัง

78
00:03:54,820 --> 00:03:56,098
เพราะเขารู้สึกเสียใจ

79
00:03:56,715 --> 00:03:58,564
เขาพยายามแสดงน้ำใจ

80
00:03:58,588 --> 00:04:00,835
แต่โจนาธานกลับปฏิเสธน้ำใจเขา

81
00:04:02,113 --> 00:04:06,264
ฉันคิดว่า เราทุกคนปฏิเสธคนอื่น
ในเรื่องเล็กน้อยอย่างนี้โดยไม่รู้ตัว

82
00:04:06,288 --> 00:04:07,486
ฉันเองก็ทำ

83
00:04:07,510 --> 00:04:10,573
บางครั้งเดินผ่านคนที่รู้จัก
แต่แกล้งทำเป็นไม่เห็น

84
00:04:10,597 --> 00:04:13,244
หรือเล่นโทรศัพท์
ขณะที่ใครกำลังคุยกับฉันอยู่

85
00:04:13,678 --> 00:04:15,607
การทำแบบนี้เท่ากับไม่เห็นค่าของคนอื่น

86
00:04:15,631 --> 00:04:18,384
ทำให้พวกเขารู้สึกไร้ตัวตน ไร้ค่า

87
00:04:19,130 --> 00:04:21,882
แต่ถ้าคุณทำอะไรด้วยความรัก
ก็จะสร้างความสัมพันธ์

88
00:04:21,906 --> 00:04:23,578
ที่ทำให้ทั้งสองคนรู้สึกดีขึ้น

89
00:04:25,030 --> 00:04:28,658
สำหรับใครหลายคน การเป็นส่วนหนึ่ง
เป็นที่มาของความหมายในชีวิต

90
00:04:28,682 --> 00:04:30,680
เช่น กับครอบครัว กับเพื่อนฝูง

91
00:04:31,176 --> 00:04:35,181
แต่สำหรับบางคน ความหมายที่สำคัญของชีวิต
อยู่ที่เสาต้นที่สอง นั่นคือ จุดมุ่งหมาย

92
00:04:35,844 --> 00:04:38,759
การค้นหาจุดมุ่งหมายนี้ไม่เหมือนกับ

93
00:04:38,783 --> 00:04:41,031
การหางานที่จะทำให้คุณมีความสุข

94
00:04:41,520 --> 00:04:44,979
จุดประสงค์เป็นเรื่องที่คุณเป็นฝ่ายให้ 
มากกว่าเป็นฝ่ายรับ

95
00:04:45,003 --> 00:04:49,491
เจ้าหน้าที่โรงพยาบาลคนหนึ่งบอกฉันว่า
จุดประสงค์ของเธอคือ เยียวยาคนป่วย

96
00:04:49,515 --> 00:04:51,226
พ่อแม่หลายคนบอกว่า

97
00:04:51,250 --> 00:04:53,186
“จุดประสงค์ของฉันคือ เลี้ยงดูลูก ๆ จนโต“

98
00:04:53,527 --> 00:04:57,571
หัวใจสำคัญของจุดมุ่งหมายคือ
ใช้จุดแข็งของคุณเพื่อช่วยเหลือผู้อื่น

99
00:04:58,381 --> 00:05:01,889
สำหรับพวกเราหลายคน
นั่นย่อมหมายถึงการทำงาน

100
00:05:01,913 --> 00:05:04,892
มันเป็นวิธีทำตัวให้เป็นประโยชน์
และรู้สึกมีคนต้องการเรา

101
00:05:04,916 --> 00:05:08,776
แต่นั่นก็ยังแปลได้ว่า ปัญหาต่าง ๆ
อย่างเช่นการไม่สนใจทำงาน

102
00:05:08,800 --> 00:05:10,213
ตกงาน

103
00:05:10,237 --> 00:05:12,464
ขาดการมีส่วนร่วมในงาน

104
00:05:12,488 --> 00:05:16,179
สิ่งเหล่านี้ไม่ได้เป็นเพียงปัญหาทางเศรษฐกิจ
แต่เป็นปัญหาของการดำรงชีวิตด้วย

105
00:05:16,821 --> 00:05:19,034
ถ้าไม่ได้ทำสิ่งที่มีคุณค่า

106
00:05:19,058 --> 00:05:20,359
เราจะรู้สึกลำบากใจ

107
00:05:21,493 --> 00:05:24,109
จริงอยู่ ที่คุณไม่ต้องหาจุดประสงค์
จากการทำงานก็ได้

108
00:05:24,133 --> 00:05:26,862
แต่ถ้าคุณมีจุดประสงค์ 
คุณก็จะรู้ว่าจะอยู่เพื่ออะไร

109
00:05:26,886 --> 00:05:28,966
คุณจะมีพลังที่จะก้าวไปข้างหน้า

110
00:05:31,147 --> 00:05:34,447
เสาต้นที่สามของความหมาย
ยังเป็นเรื่องการก้าวข้ามความเป็นตัวเองด้วย

111
00:05:34,471 --> 00:05:36,313
แต่ในแง่มุมที่ต่างออกไปอย่างสิ้นเชิง

112
00:05:36,337 --> 00:05:37,924
เรียกว่า การสลายตัวตน

113
00:05:37,948 --> 00:05:40,325
มันคือสภาวะที่เกิดขึ้นไม่บ่อยนัก

114
00:05:40,349 --> 00:05:43,761
เมื่อคุณรู้สึกตัวลอย
อยู่เหนือภาระความวุ่นวายจากชีวิตประจำวัน

115
00:05:43,785 --> 00:05:45,490
ความรู้สึกที่มีต่ออัตตาหายไป

116
00:05:45,514 --> 00:05:48,288
และคุณสัมผัสได้ถึง
ความจริงที่ยิ่งใหญ่ที่สูงกว่า

117
00:05:49,214 --> 00:05:52,904
คนหนึ่งที่ฉันคุยด้วยบอกว่า
เขารู้สึกถึงการสลายตัวตนเมื่อมองงานศิลปะ

118
00:05:52,928 --> 00:05:55,458
อีกคนบอกว่า เป็นตอนที่อยู่ในโบสถ์

119
00:05:55,482 --> 00:05:59,036
ส่วนฉัน ซึ่งเป็นนักเขียน
จะเกิดขึ้นเวลาเขียนหนังสือ

120
00:05:59,060 --> 00:06:04,130
บางครั้ง ฉันลืมตัวไปเลย
ว่ากี่โมงแล้ว หรืออยู่ที่ไหน

121
00:06:04,757 --> 00:06:07,903
ประสบการณ์สลายตัวตนเหล่านี้
อาจเปลี่ยนแปลงคุณได้

122
00:06:07,927 --> 00:06:12,451
การศึกษาหนึ่งมอบหมายให้นักศึกษา
มองขึ้นไปบนยอดต้นยูคาลิปตัสที่สูงถึง 200 ฟุต

123
00:06:12,475 --> 00:06:13,676
นานหนึ่งนาที

124
00:06:14,263 --> 00:06:16,417
หลังจากนั้น
พวกเขารู้สึกว่าพวกเขาถือตัวน้อยลง

125
00:06:16,441 --> 00:06:18,385
และมีน้ำใจกับคนอื่นมากขึ้น

126
00:06:18,409 --> 00:06:20,479
เมื่อมีโอกาสที่จะได้ช่วยเหลือผู้อื่น

127
00:06:21,582 --> 00:06:25,302
เราได้พูดถึงการเป็นส่วนหนึ่ง 
จุดประสงค์ และการสลายตัวตนแล้ว

128
00:06:26,374 --> 00:06:29,097
มาถึงเสาที่ให้ความหมายต้นที่สี่

129
00:06:29,121 --> 00:06:30,876
ฉันพบว่า มันมักทำให้คนแปลกใจ

130
00:06:31,366 --> 00:06:34,100
เสาต้นที่สี่คือ การเล่าเรื่อง

131
00:06:34,124 --> 00:06:36,989
คือเล่าเรื่องเกี่ยวกับตัวเราเอง
ที่เราเล่าให้ตัวเองฟัง

132
00:06:37,616 --> 00:06:41,760
การร้อยเรียงเรื่องเล่าจากเหตุการณ์ต่าง ๆ 
ในชีวิตทำให้เกิดความชัดเจน

133
00:06:41,784 --> 00:06:44,820
มันช่วยให้คุณเข้าใจว่า
คุณเป็นคุณแบบนี้ได้อย่างไร

134
00:06:45,669 --> 00:06:48,765
แต่เราไม่ค่อยได้ตระหนักว่า
เราเป็นผู้เขียนเรื่องของตัวเอง

135
00:06:48,789 --> 00:06:50,952
และเราสามารถเปลี่ยนวิธีการเล่าเรื่องได้

136
00:06:50,976 --> 00:06:53,467
ชีวิตของคุณไม่ใช่แค่เหตุการณ์
ที่เรียงต่อกันเท่านั้น

137
00:06:53,491 --> 00:06:56,707
แต่คุณสามารถปรับเปลี่ยนแก้ไข 
แปลความหมาย แล้วเล่าเรื่องใหม่ได้

138
00:06:56,731 --> 00:06:58,951
ถึงแม้ว่าความจริงจะไม่ได้เปลี่ยนไปก็ตาม

139
00:06:59,681 --> 00:07:04,309
ฉันเจอชายหนุ่มที่ชื่อ เอมิก้า 
ที่เป็นอัมพาตจากการเล่นฟุตบอล

140
00:07:04,920 --> 00:07:07,379
หลังจากบาดเจ็บ เอมิกาบอกตัวเองว่า

141
00:07:07,403 --> 00:07:10,108
“ฉันเคยเป็นนักฟุตบอลที่เก่ง

142
00:07:10,132 --> 00:07:12,256
แต่ดูสภาพฉันตอนนี้สิ”

143
00:07:14,002 --> 00:07:16,294
คนที่เล่าเรื่องทำนองนี้ว่า

144
00:07:16,318 --> 00:07:18,842
“ฉันเคยมีชีวิตที่ดี แต่เดี๋ยวนี้แย่มาก”

145
00:07:18,866 --> 00:07:21,688
มักจะหดหู่และซึมเศร้ามากขึ้น

146
00:07:21,712 --> 00:07:24,041
เอมิก้าเคยเป็นแบบนั้นอยู่ช่วงหนึ่ง

147
00:07:24,573 --> 00:07:27,964
แต่เมื่อเวลาผ่านไป เขาค่อย ๆ 
เปลี่ยนวิธีการเล่าเรื่องของตนเอง

148
00:07:28,415 --> 00:07:30,148
เรื่องราวใหม่ของเขาก็คือ

149
00:07:30,172 --> 00:07:33,439
"ก่อนที่จะเป็นอัมพาต
ฉันไม่มีจุดมุ่งหมายอะไรในชีวิต

150
00:07:33,463 --> 00:07:36,716
มีแต่เรื่องสังสรรค์บันเทิง
นึกถึงแต่เรื่องของตัวเอง

151
00:07:36,740 --> 00:07:40,448
แต่การเป็นอัมพาตทำให้ฉันรู้ว่า
ฉันเป็นคนที่ดีกว่าเดิมได้"

152
00:07:41,488 --> 00:07:45,029
การปรับเรื่องเล่าใหม่นี้
ได้เปลี่ยนชีวิตของเอมิก้า

153
00:07:45,053 --> 00:07:47,484
หลังจากเขาเรียบเรียงเรื่องของตัวเองใหม่

154
00:07:47,508 --> 00:07:49,430
เขาก็เริ่มให้คำแนะนำกับเด็ก ๆ

155
00:07:49,454 --> 00:07:51,820
และเขาก็ได้ค้นพบว่าจุดมุ่งหมายใหม่ก็คือ

156
00:07:51,844 --> 00:07:53,234
การช่วยเหลือผู้อื่น

157
00:07:54,101 --> 00:07:57,479
นักจิตวิทยา แดน อดัมส์ เรียกสิ่งนี้ว่า
“เรื่องเล่าฟื้นฟูจิตใจ”

158
00:07:57,503 --> 00:07:59,786
คือ การเปลี่ยนเรื่องแย่ให้เป็นเรื่องดี

159
00:08:00,627 --> 00:08:02,810
เขาพบว่า คนที่ใช้ชีวิตที่มีความหมาย

160
00:08:02,834 --> 00:08:04,765
มักเล่าเรื่องราวในชีวิตตัวเอง

161
00:08:04,789 --> 00:08:07,811
ที่เต็มไปด้วยการฟื้นฟูจิตใจ 
การเติบโต และความรัก

162
00:08:08,723 --> 00:08:11,185
แต่อะไรล่ะ ที่ทำให้คนเรา
เปลี่ยนเรื่องเล่าของตัวเองได้

163
00:08:11,725 --> 00:08:13,653
บางคนมีนักจิตบำบัดคอยให้คำแนะนำ

164
00:08:13,677 --> 00:08:15,487
แต่คุณสามารถทำได้ด้วยตัวคุณเอง

165
00:08:15,511 --> 00:08:18,271
เพียงแค่ทบทวนชีวิตของคุณอย่างถี่ถ้วน

166
00:08:18,295 --> 00:08:20,382
มีประสบการณ์สำคัญอะไรบ้างหล่อหลอมตัวคุณ

167
00:08:20,406 --> 00:08:22,143
คุณสูญเสียอะไรไป คุณได้อะไรมา

168
00:08:22,589 --> 00:08:24,123
เอมิก้าทำเช่นนั้น

169
00:08:25,012 --> 00:08:27,058
คุณเปลี่ยนเรื่องเล่าคุณไม่ได้แค่เพียงชั่วคืน

170
00:08:27,082 --> 00:08:29,427
มันอาจใช้เวลาหลายปีและอาจจะเจ็บปวด

171
00:08:29,451 --> 00:08:32,385
ถ้าจะว่าไป เราทุกคนก็มีทุกข์
มีเรื่องให้ต้องกลุ้มใจ

172
00:08:32,957 --> 00:08:37,296
แต่การโอบรับความทรงจำที่เจ็บปวดเหล่านี้
จะทำให้เราเกิดความรู้ใหม่และเกิดปัญญา

173
00:08:37,320 --> 00:08:40,385
ได้เจอสิ่งดี ๆ ที่คอยค้ำจุนตัวคุณ

174
00:08:42,584 --> 00:08:47,117
การเป็นส่วนหนึ่ง การมีจุดมุ่งหมาย 
การสลายตัวตน และการเล่าเรื่อง

175
00:08:47,863 --> 00:08:50,594
เป็นสี่เสาที่สร้างความหมาย

176
00:08:51,626 --> 00:08:53,232
ตอนที่ฉันยังเด็ก

177
00:08:53,256 --> 00:08:56,894
ฉันโชคดี ที่ชีวิตแวดล้อมไปด้วย
เสาเหล่านี้ทั้งหมด

178
00:08:57,381 --> 00:09:01,921
พ่อแม่ของฉันใช้บ้านในเมืองมอนทรีล
เป็นที่พบปะของชาวซูฟี

179
00:09:02,686 --> 00:09:07,169
นิกายซูฟีคือ คือแนวทางการปฏิบัติตามความเชื่อ
ที่มีความเกี่ยวข้องกับนักบวชลัทธิลมวน

180
00:09:07,193 --> 00:09:08,586
และกวีที่ชื่อรูมี

181
00:09:09,430 --> 00:09:12,005
ชาวซูฟีจะมาที่บ้านเราสัปดาห์ละสองครั้ง

182
00:09:12,029 --> 00:09:15,789
นั่งสมาธิ ดื่มชาเปอร์เซีย 
และพูดคุยเล่าเรื่องกัน

183
00:09:16,209 --> 00:09:19,166
ชาวซูฟียังสอนให้เรารับใช้ทุกสรรพสิ่ง

184
00:09:19,190 --> 00:09:21,000
ด้วยการกระทำด้วยความรัก

185
00:09:21,024 --> 00:09:24,365
ซึ่งหมายถึง การมีเมตตา
แม้แต่กันคนที่ทำผิดกับเรา

186
00:09:24,389 --> 00:09:27,543
จุดประสงค์ก็คือเพื่อให้เราเป็นผู้ครองใจตน

187
00:09:28,912 --> 00:09:31,528
ต่อมา ฉันย้ายออกจากบ้าน
เพื่อไปเรียนที่มหาวิทยาลัย

188
00:09:31,552 --> 00:09:35,254
ชีวิตประจำวันที่ห่างหายจากการวิถีแบบซูฟี

189
00:09:35,278 --> 00:09:36,866
ทำให้ฉันรู้สึกเคว้งคว้าง

190
00:09:36,890 --> 00:09:40,478
ฉันจึงเริ่มค้นหาสิ่งต่าง ๆ 
ที่จะทำให้การใช้ชีวิตมีคุณค่า

191
00:09:40,502 --> 00:09:42,615
นั่นคือจุดเริ่มต้นของการเดินทางนี้

192
00:09:43,012 --> 00:09:44,769
นึกย้อนกลับไป ฉันตระหนักได้ว่า

193
00:09:44,793 --> 00:09:48,035
บ้านที่เป็นที่พบปะของนิกายซูฟีนั้น
เป็นแหล่งวัฒนธรรมแห่งความหมาย

194
00:09:48,059 --> 00:09:50,565
เสาต่าง ๆ นั้นเป็นส่วนสำคัญของโครงสร้างบ้าน

195
00:09:50,589 --> 00:09:53,815
และการมีเสาอยู่นี้
ช่วยให้เราใช้ชีวิตได้ลึกซึ้งมากขึ้น

196
00:09:54,414 --> 00:09:56,735
แน่นอนค่ะว่า หลักการเดียวกันนี้

197
00:09:56,759 --> 00:09:58,960
ใช้ได้กับคนกลุ่มสังคมอื่น
ที่มีความเหนียวแน่นได้เช่นเดียวกัน

198
00:09:58,984 --> 00:10:01,006
ไม่ว่าจะดีหรือไม่ดี

199
00:10:01,556 --> 00:10:03,585
กลุ่มอันธพาล หรือลัทธิต่าง ๆ

200
00:10:03,609 --> 00:10:06,622
กลุ่มเหล่านี้มีวัฒนธรรมแห่งความหมาย
ที่ใช้เสาเหล่านี้

201
00:10:06,646 --> 00:10:10,024
และสิ่งยึดเหนี่ยวที่คนในกลุ่มรู้สึกว่า
จะอยู่และหรือตายเพื่อสิ่งใด

202
00:10:10,048 --> 00:10:12,915
นั่นเป็นสาเหตุที่แท้จริงว่าในฐานะสังคม

203
00:10:12,939 --> 00:10:15,048
เราต้องให้ทางเลือกที่ดีกว่านี้

204
00:10:15,072 --> 00:10:18,823
เราต้องสร้างเสาเหล่านี้
ภายในครอบครัวและสถาบันต่าง ๆ

205
00:10:18,847 --> 00:10:21,429
เพื่อช่วยให้คนเป็นคนเต็มศักยภาพของตน

206
00:10:22,524 --> 00:10:25,110
แต่การใช้ชีวิตอย่างมีความหมาย
ต้องใช้ความพยายาม

207
00:10:25,134 --> 00:10:27,009
และมันเป็นกระบวนการต่อเรื่อง

208
00:10:27,033 --> 00:10:30,762
เราสร้างสรรค์ชีวิตของเรา
ในแต่ละวันที่ล่วงเลยผ่านไป

209
00:10:30,786 --> 00:10:32,355
เติมแต่งเรื่องราวของเรา

210
00:10:32,831 --> 00:10:35,580
และบางครั้ง เราก็อาจออกนอกลู่นอกทางได้

211
00:10:36,362 --> 00:10:38,273
เมื่อใดก็ตามที่ฉันเริ่มเป็นแบบนั้น

212
00:10:38,297 --> 00:10:41,686
ฉันจะนึกถึงประสบการณ์ที่ทรงค่าครั้งหนึ่ง
ที่ฉันมีร่วมกับพ่อ

213
00:10:43,821 --> 00:10:46,468
หลังจากที่ฉันรับปริญญาสองสามเดือน

214
00:10:46,492 --> 00:10:50,350
คุณพ่อของฉันหัวใจวายรุนแรง
จนเกือบเอาชีวิตไม่รอด

215
00:10:51,033 --> 00:10:54,247
เมื่อฉันถามพ่อว่า 
ณ วินาทีชีวิตนั้น พ่อคิดอะไร

216
00:10:54,271 --> 00:10:55,893
เมื่อพ่อกำลังเผชิญกับพญามจุราช

217
00:10:55,917 --> 00:10:58,600
พ่อตอบว่า 
พ่อคิดอยู่อย่างเดียวว่าต้องไม่ตาย

218
00:10:58,624 --> 00:11:00,762
เพื่อที่จะได้อยู่กับฉันและน้องชาย

219
00:11:00,786 --> 00:11:03,375
และนี่เอง ที่ทำให้เขามีพลังใจที่จะสู้

220
00:11:04,063 --> 00:11:07,361
ตอนที่พ่อได้รับยาสลบเพื่อการผ่าตัดฉุกเฉิน

221
00:11:07,385 --> 00:11:09,715
แทนที่จะนับถอยหลังก่อนจะหลับไปนั้น

222
00:11:09,739 --> 00:11:12,909
พ่อเอ่ยชื่อพวกเราซ้ำ ๆ แทนการสวดมนต์

223
00:11:13,790 --> 00:11:17,601
พ่ออยากให้ชื่อของพวกเรา
เป็นคำสุดท้ายที่ออกจากปาก

224
00:11:17,625 --> 00:11:18,850
หากเขาต้องจากโลกนี้ไป

225
00:11:21,033 --> 00:11:24,645
พ่อของฉันเป็นช่างไม้และเป็นชาวซูฟี

226
00:11:25,185 --> 00:11:26,732
ท่านใช้ชีวิตอย่างเรียบง่าย

227
00:11:26,756 --> 00:11:28,025
แต่เป็นชีวิตที่ดี

228
00:11:28,564 --> 00:11:32,476
ขณะที่ล้มป่วยและเผชิญหน้ากับความตายนั้น
เขามีเหตุผลที่จะมีชีวิตอยู่

229
00:11:32,500 --> 00:11:33,908
นั่นคือ ความรัก

230
00:11:33,932 --> 00:11:36,383
เขารู้สึกเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัว

231
00:11:36,407 --> 00:11:38,136
จุดประสงค์ของความเป็นพ่อ

232
00:11:38,160 --> 00:11:41,174
เขาทำทำสมาธิเพื่อสลายตัวตน
ด้วยการเอ่ยชื่อของพวกเราซ้ำ ๆ

233
00:11:41,198 --> 00:11:43,979
พ่อบอกว่า สิ่งเหล่านี้แหละ
ที่ทำให้ท่านรอดชีวิต

234
00:11:44,003 --> 00:11:46,442
นั่นเป็นเรื่องเล่าที่พ่อบอกกับตัวเอง

235
00:11:47,747 --> 00:11:50,636
นั่นคือพลังแห่งความหมาย

236
00:11:50,636 --> 00:11:53,435
ความสุขนั้นไม่ได้ยั่งยืนจีรัง

237
00:11:53,459 --> 00:11:55,308
แต่ไม่ว่าจะชีวิตของคุณจะสุดแสนดี

238
00:11:55,332 --> 00:11:57,221
หรือแสนจะเลวร้าย

239
00:11:57,241 --> 00:12:00,294
การมีความหมายในชีวิต
จะช่วยให้คุณยืนหยัดอยู่ได้

240
00:12:00,322 --> 00:12:01,546
ขอบคุณคะ

241
00:12:01,570 --> 00:12:05,152
(เสียงปรบมือ)