WEBVTT 00:00:00.904 --> 00:00:02.183 मी सतत विचार करायची 00:00:02.207 --> 00:00:05.941 आयुष्याचे प्रमुख ध्येय म्हणजे आनंदाचा पाठलाग करणे. 00:00:06.680 --> 00:00:10.064 सगळे म्हणतात "आनंदाचा मार्ग म्हणजे यश," 00:00:10.088 --> 00:00:12.586 म्हणून मी त्या आदर्श नोकरीचा, 00:00:12.610 --> 00:00:15.641 आदर्श जोडीदाराचा, सुंदर घराचा शोध घेतला. 00:00:16.998 --> 00:00:19.996 पण समाधानी वाटण्याऐवजी, 00:00:20.020 --> 00:00:22.624 मी चिंतीत झाले आणि वाहवत गेले. 00:00:23.195 --> 00:00:27.204 आणि मी एकटीच नव्हते; माझे मित्र -- तेसुद्धा याबाबतीत झगडले. NOTE Paragraph 00:00:28.720 --> 00:00:32.989 सरतेशेवटी, मी सकारात्मक मानसशास्त्र शिकवणार्या महाविद्यालयात जायचे ठरवले 00:00:33.013 --> 00:00:36.233 लोक नक्की कशाने आनंदी होतात हे शिकण्यासाठी. 00:00:36.971 --> 00:00:39.627 पण तिथे मला जो शोध लागला त्याने माझे आयुष्यच बदलून गेले. 00:00:40.452 --> 00:00:45.062 माहिती सांगते की आनंदाचा पाठलाग करण्याने लोक दुखीः होऊ शकतात. 00:00:45.967 --> 00:00:48.224 आणि मला जे प्रकर्षाने जाणवलं ते हे: 00:00:49.058 --> 00:00:51.845 जगभरात आत्महत्येचं प्रमाण वाढत आहे, 00:00:51.869 --> 00:00:54.960 आणि अमेरिकेत गेल्या ३० वर्षांतील उच्चांक त्याने गाठला आहे. 00:00:55.753 --> 00:00:58.516 जरी आयुष्य वस्तुनिष्ठपणे सुधारत असलं 00:00:58.540 --> 00:01:01.230 जगण्याच्या मान्य निकषानुसार , 00:01:01.254 --> 00:01:03.453 तरी ही अधिकाधिक लोकांना निराश, 00:01:03.477 --> 00:01:05.602 उदासीन आणि एकाकी वाटतं. 00:01:06.214 --> 00:01:09.027 एक प्रकारची पोकळी लोकांना कुरतडत आहे 00:01:09.051 --> 00:01:12.321 आणि ती अनुभवण्यासाठी वैद्यकीयदृष्ट्या तुम्ही निराश असण्याची गरज नाही. 00:01:12.345 --> 00:01:15.245 आज ना उद्या, मला वाटतं आपण सगळेच अचंबित होतो: 00:01:15.784 --> 00:01:18.016 हे सगळं इतकंच आहे का? 00:01:19.167 --> 00:01:22.373 आणि संशोधनानुसार, या निराशेचे अनुमान कशाने लागते तर 00:01:22.397 --> 00:01:24.224 तो आनंदाचा अभाव नव्हे. 00:01:24.248 --> 00:01:26.090 कुठल्यातरी दुसर्या गोष्टीच्या अभावाने 00:01:26.817 --> 00:01:29.755 आयुष्यात अर्थाचा अभाव असल्याने. NOTE Paragraph 00:01:30.962 --> 00:01:33.355 पण माझ्यासाठी त्यामुळे काही प्रश्न उपस्थित झाले. 00:01:33.855 --> 00:01:36.454 आयुष्यात आनंदी असण्याहूनही अधिक काही असू शकतं का? 00:01:37.216 --> 00:01:39.639 आणि आनंदी असणे आणि आयुष्यात अर्थ असणे 00:01:39.663 --> 00:01:41.554 यांत फरक काय? 00:01:42.879 --> 00:01:47.479 बरेच मानसशास्त्रज्ञ आनंदाची व्याख्या आरामपूर्ण आणि समाधानी अवस्था, 00:01:47.503 --> 00:01:49.392 त्या क्षणात छान वाटणे अशी करतात. 00:01:50.098 --> 00:01:51.756 तथापि, अर्थ अधिक गहन आहे. 00:01:52.278 --> 00:01:54.842 प्रख्यात मानसशास्त्रज्ञ मार्टिन सेलीगमन म्हणतात 00:01:54.866 --> 00:01:59.513 अर्थप्राप्ती हि स्वत्वाच्या पलीकडे जाऊन कशाशीतरी संबंधीत होऊन आणि सेवा करून 00:01:59.537 --> 00:02:02.220 आणि स्वतःतील उत्तमाला घडवून होते. 00:02:03.617 --> 00:02:06.212 आपल्या संस्कृतीला आनंदाने पछाडलेले आहे, 00:02:06.236 --> 00:02:10.343 पण मला असं आढळलं कि अर्थाचा शोध हा अधिक समाधानी मार्ग आहे. 00:02:10.367 --> 00:02:13.296 आणि अभ्यास असं दाखवतात कि ज्या लोकांच्या आयुष्यात अर्थ आहे, 00:02:13.320 --> 00:02:14.730 ते मनाने अधिक लवचिक असतात, 00:02:14.754 --> 00:02:17.311 ते शाळांत आणि कामाच्या जागी अधिक चांगली कामगिरी करतात, 00:02:17.335 --> 00:02:18.942 आणि ते अधिक जगतातसुद्धा. NOTE Paragraph 00:02:19.985 --> 00:02:22.006 मग या सगळ्यामुळे मला प्रश्न पडतो: 00:02:22.030 --> 00:02:24.504 आपल्यातील प्रत्येकजण अर्थपूर्ण आयुष्य कसं जगू शकतो? 00:02:25.980 --> 00:02:29.658 याचा शोध घेण्यासाठी, मी शेकडो लोकांच्या मुलाखती घेण्यात आणि 00:02:29.682 --> 00:02:32.583 मानसशास्त्राची, मज्जासंस्थाशास्त्राची आणि तत्वज्ञानाची 00:02:32.607 --> 00:02:34.708 हजारो पानं वाचण्यात घालवली. 00:02:35.366 --> 00:02:37.155 सगळ्याचा सार असा कि, 00:02:37.179 --> 00:02:42.520 मला असं आढळलं कि अर्थपूर्ण आयुष्याचे मी ज्याला चार स्तंभ म्हणते असे आहेत. 00:02:42.544 --> 00:02:44.978 आणि आपण प्रत्येकजण अर्थपूर्ण आयुष्य घडवू शकतो 00:02:45.002 --> 00:02:48.351 आपल्या आयुष्यात यांपैकी काही किंवा सर्वच स्तंभ उभे करून. NOTE Paragraph 00:02:49.428 --> 00:02:51.616 पहिला स्तंभ आहे तदभविता. कोणीतरी आपले आहे हि भावना 00:02:52.378 --> 00:02:54.685 तदभविता नातेसंबंध असण्याने येते 00:02:54.709 --> 00:02:57.414 ज्यात तुमचे वास्तव मूल्यमापन होते . 00:02:57.438 --> 00:02:59.551 तुम्हीही इतरांबाबतीत तसेच करता. 00:03:00.218 --> 00:03:04.908 पण काही गट आणि नाती खूपच वरवरची तदभविता दर्शवतात: 00:03:04.932 --> 00:03:06.825 तुमचे मूल्य हे तुमच्या विश्वासावर, 00:03:06.849 --> 00:03:08.095 तुमच्या तिरस्कारवर ठरते 00:03:08.119 --> 00:03:09.664 आणि तुम्ही कोण आहात यावर नाही. 00:03:10.420 --> 00:03:13.203 तदभविता प्रेमातून निर्माण होते. 00:03:13.227 --> 00:03:16.212 व्यक्तींतल्या क्षणांत ती वसते, 00:03:16.236 --> 00:03:20.081 आणि ती वैकल्पिक असते -- इतरांबाबतची तदभाविता तुम्ही वृद्धिंगत करू शकता. NOTE Paragraph 00:03:20.661 --> 00:03:22.268 हे एक उदाहरण बघा. 00:03:22.292 --> 00:03:25.847 माझा मित्र जोनाथन रोज सकाळी वृत्तपत्र विकत घेतो 00:03:25.871 --> 00:03:28.089 न्यू यॉर्क मधील एकाच विक्रेत्याकडून. 00:03:28.502 --> 00:03:30.782 तथापि, ते केवळ एक व्यवहार करत नाहीत. 00:03:30.806 --> 00:03:33.489 ते क्षणभर मंदावतात, बोलतात, 00:03:33.513 --> 00:03:35.419 आणि एकमेकांना माणसासारखे वागवतात. 00:03:36.038 --> 00:03:39.432 पण एकदा जोनाथन जवळ योग्य तेवढे सुटे पैसे नव्हते, 00:03:39.456 --> 00:03:40.676 आणि तो विक्रेता म्हणाला, 00:03:40.700 --> 00:03:42.220 "त्याची चिंता करू नका." 00:03:42.244 --> 00:03:44.731 पण जोनाथनला पैसे द्यायचेच होते, 00:03:44.755 --> 00:03:47.977 मग तो एका दुकानात गेला आणि त्याने काहीतरी नको असलेली गोष्ट विकत घेतली 00:03:47.977 --> 00:03:49.522 पैसे सुटे करण्यासाठी. 00:03:49.992 --> 00:03:52.615 पण जेव्हा त्याने विक्रेत्याला पैसे दिले, 00:03:52.639 --> 00:03:54.161 विक्रेत्याने ते घेतले नाहीत. 00:03:54.820 --> 00:03:56.098 तो दुखावला गेला होता. 00:03:56.715 --> 00:03:58.564 तो अनुकंपा दाखवायचा प्रयत्न करत होता, 00:03:58.588 --> 00:04:00.835 पण जोनाथनने ती नाकारली होती. NOTE Paragraph 00:04:02.113 --> 00:04:06.264 मला वाटतं आपण अजाणतेपणे याप्रमाणे छोट्या गोष्टींत लोकांना नाकारत असतो. 00:04:06.288 --> 00:04:07.486 मी तसं करते. 00:04:07.510 --> 00:04:10.573 मी कुणा ओळखीच्या व्यक्तीजवळून जाईन आणि तिची दखलही घेणार नाही. 00:04:10.597 --> 00:04:13.244 कुणी माझ्याशी बोलत असताना मी माझा फोन चेक करेन. 00:04:13.678 --> 00:04:15.607 अशा कृती इतरांचे अवमूल्यन करतात. 00:04:15.631 --> 00:04:18.384 त्यामुळे त्यांना अदखलपात्र आणि अनुचित असल्यासारखे वाटते. 00:04:19.130 --> 00:04:21.882 पण जेव्हा तुम्ही प्रेमाने पुढाकार घेता तुम्ही एक बंध तयार 00:04:21.906 --> 00:04:23.578 करता तुम्हा दोघांनाही उभारी देतो. NOTE Paragraph 00:04:25.030 --> 00:04:28.658 बर्याच लोकांसाठी, तदभाविता हा अर्थाचा सर्वात आवश्यक स्त्रोत असतो, 00:04:28.682 --> 00:04:30.680 ते कुटुंबीयांसोबत व मित्रांसोबत असलेले बंध. 00:04:31.176 --> 00:04:35.181 इतरांसाठी, अर्थसाठी महत्वाचा दुसरा स्तंभ असतो: हेतु. 00:04:35.844 --> 00:04:38.759 आता, तुमचा हेतु शोधणे म्हणजे तुम्हाला आनंदी ठेवणार्या त्या 00:04:38.783 --> 00:04:41.031 नोकरीचा शोध घेण्यासारखे नव्हे. 00:04:41.520 --> 00:04:44.979 हेतु हा तुम्हाला काय हवं आहे यापेक्षा तुम्ही काय देता याबद्दल अधिक आहे. 00:04:45.003 --> 00:04:49.491 इस्पितळातील परिरक्षक मला म्हणाली तिचा हेतु आजारी लोकांना बरं करणं हा आहे. 00:04:49.515 --> 00:04:51.226 बरेच पालक मला सांगतात, 00:04:51.250 --> 00:04:53.186 "माझा हेतु म्हणजे माझ्या मुलांचे संगोपन" 00:04:53.527 --> 00:04:57.571 हेतुसाठी महत्वाची बाब म्हणजे इतरांच्या सेवेसाठी तुमचा कस लावणे. 00:04:58.381 --> 00:05:01.889 अर्थात, आपल्यातील बर्याचजणांच्या बाबतीत ते कामातूनच होते. 00:05:01.913 --> 00:05:04.892 याप्रमाणेच आपण योगदान देतो आणि हवेहवेसे वाटतो. 00:05:04.916 --> 00:05:08.776 पण याचाच अर्थ हाही आहे कि कामातील दुर्बलता, 00:05:08.800 --> 00:05:10.213 बेरोजगारी, 00:05:10.237 --> 00:05:12.464 कामगारांचा अल्प सहभाग हे केवळ 00:05:12.488 --> 00:05:16.179 आर्थिक प्रश्न नसून ते अस्तित्वासंबंधीचेदेखील प्रश्न आहेत. 00:05:16.821 --> 00:05:19.034 काही फायदेशीर करण्यायोग्य नसेल तर 00:05:19.058 --> 00:05:20.359 लोक अडखळतात. 00:05:21.493 --> 00:05:24.109 अर्थात, कामाच्या जागी तुम्हाला हेतु शोधायचा नसतो 00:05:24.133 --> 00:05:26.862 पण त्यामुळे जगण्याचे एक साधन मिळते, 00:05:26.886 --> 00:05:28.966 कुठलातरी "का" पुढे जाण्याची चालना देतो. NOTE Paragraph 00:05:31.147 --> 00:05:34.447 अर्थाचा तिसरा स्तंभदेखील स्वतःच्या पलीकडे बघण्याचा आहे, 00:05:34.471 --> 00:05:36.313 पण पूर्णतः वेगळ्या मार्गाने: 00:05:36.337 --> 00:05:37.924 अनुभवातीत. 00:05:37.948 --> 00:05:40.325 अनुभवातीत अवस्था म्हणजे ते दुर्मिळ क्षण असतात 00:05:40.349 --> 00:05:43.761 जेव्हा तुम्ही दैनंदिन आयुष्याच्या धावपळीतून वर येता, 00:05:43.785 --> 00:05:45.490 तुमची स्वत्वाची भावना लोप पावते, 00:05:45.514 --> 00:05:48.288 आणि तुम्हाला उच्चतम वास्तवाशी जोडल्या गेल्यासारखे वाटते. 00:05:49.214 --> 00:05:52.904 मी बोललेल्या एका माणसासाठी अनुभवातीत अवस्था कला पाहण्यातून येत असे. 00:05:52.928 --> 00:05:55.458 दुसर्या एकासाठी ती चर्चमध्ये येत असे. 00:05:55.482 --> 00:05:59.036 माझ्यासाठी, मी एक लेखिका आहे, ती लिहिण्यातून येते. 00:05:59.060 --> 00:06:04.130 कधीकधी मी त्यात इतकी मग्न होते कि मला वेळेचे आणि जागेचे भान राहात नाही. 00:06:04.757 --> 00:06:07.903 हे अनुभवातीत क्षण तुम्हाला बदलवू शकतात. 00:06:07.927 --> 00:06:12.451 एका अभ्यासात विद्यार्थ्यांना २०० फिट उंच निलगिरीच्या झाडांकडे पाहायचे होते 00:06:12.475 --> 00:06:13.676 एक मिनीटासाठी. 00:06:14.263 --> 00:06:16.417 पण नंतर त्यांच्यातील स्वकेंद्रितपणा कमी झाला, 00:06:16.441 --> 00:06:18.385 आणि ते अधिक औदार्याने वागू लागले 00:06:18.409 --> 00:06:20.479 जेव्हा कुणाची मदत करण्याची संधी दिली तेव्हा. NOTE Paragraph 00:06:21.582 --> 00:06:25.302 तदभाविता, हेतु, अनुभवातीत अवस्था. 00:06:26.374 --> 00:06:29.097 आता, मला सापडलेल्या अर्थाच्या चौथ्या स्तंभाने, 00:06:29.121 --> 00:06:30.876 लोक अचंबित होतात. 00:06:31.366 --> 00:06:34.100 चौथा स्तंभ आहे कथाकथनाचा, 00:06:34.124 --> 00:06:36.989 तुम्ही तुमची स्वतःची स्वतःला जी सांगता ती कथा. 00:06:37.616 --> 00:06:41.760 तुमच्या आयुष्यातील घटनांपासून गोष्ट तयार करण्याने स्पष्टता येते. 00:06:41.784 --> 00:06:44.820 तुम्ही कसे घडलात हे समजण्यास ती मदत करते. 00:06:45.669 --> 00:06:48.765 पण बहुदा आपल्या हे लक्षात येत नाही कि आपल्या कथांचे आपणच लेखक असतो 00:06:48.789 --> 00:06:50.952 आणि आपण त्यांच्या कथनाचे मार्ग बदलू शकतो. 00:06:50.976 --> 00:06:53.467 तुमचे आयुष्य ही केवळ एक घटनांची यादी नव्हे. 00:06:53.491 --> 00:06:56.707 तुम्ही तुमची कथा संपादित करून, अर्थ लावून पुन्हा सांगू शकता, 00:06:56.731 --> 00:06:58.951 जर तुमच्याकडे तथ्याची कमतरता असली तरी. NOTE Paragraph 00:06:59.681 --> 00:07:04.309 मी एमेका नावाच्या एका तरुणाला भेटले ज्याला फुटबॉल खेळताना अर्धांगवायू झाला होता. 00:07:04.920 --> 00:07:07.379 त्याच्या या हानीनंतर, एमेकाने स्वतःला संगितले, 00:07:07.403 --> 00:07:10.108 "फुटबॉल खेळताना माझं आयुष्य छान होतं, 00:07:10.132 --> 00:07:12.256 पण आता माझ्याकडे बघ." 00:07:14.002 --> 00:07:16.294 जे लोक अशा कथा सांगतात -- 00:07:16.318 --> 00:07:18.842 "माझं आयुष्य चांगलं होतं. आता ते वाईट आहे." -- 00:07:18.866 --> 00:07:21.688 ते अधिक चिंतातुर आणि निराश असतात. 00:07:21.712 --> 00:07:24.041 आणि काही काळ एमेका तसाच होता. 00:07:24.573 --> 00:07:27.964 पण कालपरत्वे, त्याने एक वेगळीच कथा गुंफायला सुरुवात केली. 00:07:28.415 --> 00:07:30.148 त्याची नवीन कथा अशी होती, 00:07:30.172 --> 00:07:33.439 "माझ्या आजारापूर्वी, माझे आयुष्य उद्देशहीन होते. 00:07:33.463 --> 00:07:36.716 मी खूप मौजमस्ती केली आणि एक खूप स्वार्थी माणूस होतो. 00:07:36.740 --> 00:07:40.448 पण माझ्या आजाराने मला जाणीव करून दिली कि मी एक चांगला माणूस होऊ शकतो." 00:07:41.488 --> 00:07:45.029 त्याच्या कथेच्या त्या संपादनाने एमेकाचे आयुष्य बदलून गेले. 00:07:45.053 --> 00:07:47.484 स्वतःला नवीन कथा ऐकवल्यानंतर, 00:07:47.508 --> 00:07:49.430 एमेकाने मुलांना मार्गदर्शन करणे सुरू केले 00:07:49.454 --> 00:07:51.820 आणि त्याला त्याच्या हेतूचा शोध लागला: 00:07:51.844 --> 00:07:53.234 दुसर्यांची सेवा. 00:07:54.101 --> 00:07:57.479 मानसशास्त्रज्ञ डॅन मॅकअॅडम्स याला "विमोचक कथा" म्हणतात, 00:07:57.503 --> 00:07:59.786 जिच्यात वाईटाचे विमोचन चांगल्याने होते. 00:08:00.627 --> 00:08:02.810 त्यांना आढळलं, जे लोक अर्थपूर्ण आयुष्य जगतात, 00:08:02.834 --> 00:08:04.765 ते त्यांची जीवनगाथा विमोचन, 00:08:04.789 --> 00:08:07.811 वाढ आणि प्रेमाने परिभाषित करून सांगतात. NOTE Paragraph 00:08:08.723 --> 00:08:11.185 पण लोक त्यांची कथा कशाने बदलतात? 00:08:11.725 --> 00:08:13.653 काही लोक सल्लागाराची मदत घेतात, 00:08:13.677 --> 00:08:15.487 पण तुम्ही हे स्वतःदेखील करू शकता, 00:08:15.511 --> 00:08:18.271 निव्वळ तुमच्या आयुष्याला विचारपूर्वकपणे प्रतिबिंबीत करून, 00:08:18.295 --> 00:08:20.382 तुम्हाला परिभाषित करणार्या अनुभवांनी 00:08:20.406 --> 00:08:22.143 तुम्हाला कसे घडवले तुम्ही काय गमावले 00:08:22.589 --> 00:08:24.123 आणि काय कमावले. तेच एमेकाने केले. 00:08:25.012 --> 00:08:27.058 तुम्ही तुमची कथा एका रात्रीत बदलू शकत नाही; 00:08:27.082 --> 00:08:29.427 त्याला कैक वर्ष लागू शकतात व ते वेदनादायक असू शकते 00:08:29.451 --> 00:08:32.385 आपल्या सगळ्यांनाच त्रास झालेला असतो व आपण सारेच संघर्ष करतो. 00:08:32.957 --> 00:08:37.296 पण त्या वेदनादायी स्मृतींना कवटाळल्याने नवीन दृष्टीकोन आणि ज्ञान मिळू शकते, 00:08:37.320 --> 00:08:40.385 तुम्हाला तारणार्या त्या चांगल्या गोष्टींचे. NOTE Paragraph 00:08:42.584 --> 00:08:47.117 तदभाविता, हेतु, अनुभवतीतता, कथाकथन: 00:08:47.863 --> 00:08:50.594 हे अर्थाचे ते चार स्तंभ आहेत. 00:08:51.626 --> 00:08:53.232 मी जेव्हा लहान होते, 00:08:53.256 --> 00:08:56.894 तेव्हा माझ्याभोवती सगळे स्तंभ असल्याचे भाग्य मला लाभले. 00:08:57.381 --> 00:09:01.921 मोंट्रीआल मधील आमच्या घरातून माझे पालक एक सुफी बैठकगृह चालवायचे. 00:09:02.686 --> 00:09:07.169 सुफीजम हा व्हर्लिंग देरविशेस आणि कवी रूमिशी संबंधित 00:09:07.193 --> 00:09:08.586 एक आध्यात्मिक सराव आहे. 00:09:09.430 --> 00:09:12.005 आठवड्यातून दोनदा, सुफी लोक आमच्याकडे येत असत 00:09:12.029 --> 00:09:15.789 चिंतन करण्यासाठी, पर्शियन चहा पिण्यासाठी आणि कथा सांगण्यासाठी. 00:09:16.209 --> 00:09:19.166 निर्मिलेल्या सगळ्यांची सेवा हादेखील त्यांच्या सरावाचा भाग होता 00:09:19.190 --> 00:09:21.000 छोट्या छोट्या गोष्टींतून प्रेम देऊन, 00:09:21.024 --> 00:09:24.365 म्हणजेच जरी लोक तुमच्याशी वाईट वागले असले तरी त्यांच्याप्रती दयाळू असणे 00:09:24.389 --> 00:09:27.543 पण त्यामुळे त्यांना हेतु मिळाला: अहंकाराला लगाम घालणे. NOTE Paragraph 00:09:28.912 --> 00:09:31.528 अखेरीस, मी कॉलेजला जाण्यासाठी घर सोडलं 00:09:31.552 --> 00:09:35.254 आणि माझ्या आयुष्यातील दैनंदिन सुफी प्रशिक्षणाविना 00:09:35.278 --> 00:09:36.866 माझे बंध तुटल्यासारखे वाटू लागलं. 00:09:36.890 --> 00:09:40.478 आणि आयुष्य जगण्यालायक करणार्या त्या गोष्टींचा शोध घ्यायला मी सुरुवात केली 00:09:40.502 --> 00:09:42.615 त्यामुळेच मी या प्रवासाला निघाले. 00:09:43.012 --> 00:09:44.769 मागे वळून पाहता, मला जाणवतं कि 00:09:44.793 --> 00:09:48.035 सुफी बैठक्गृहाला अर्थाची खरी संस्कृती होती. 00:09:48.059 --> 00:09:50.565 स्तंभ हे स्थापत्यशास्त्राचा भाग होते आणि त्या 00:09:50.589 --> 00:09:53.815 स्तंभांच्या अस्तित्वानेच आम्हाला अधिक तीव्रतेने जगण्यास मदत केली. NOTE Paragraph 00:09:54.414 --> 00:09:56.735 अर्थात, हीच तत्व लागू होतात 00:09:56.759 --> 00:09:58.960 इतर प्रबळ समाजातदेखील -- 00:09:58.984 --> 00:10:01.006 चांगली आणि वाईट. 00:10:01.556 --> 00:10:03.585 टोळ्या, पंथ: 00:10:03.609 --> 00:10:06.622 या स्तंभांचा वापर करणार्या अर्थाच्या संस्कृती आहेत 00:10:06.646 --> 00:10:10.024 आणि ज्या लोकांना जगण्याचे आणि मरण्याचे कारण देतात. 00:10:10.048 --> 00:10:12.915 पण त्यासाठी म्हणूनच आपण एक समाज म्हणून 00:10:12.939 --> 00:10:15.048 अधिक चांगले विकल्प द्यायला हवेत. 00:10:15.072 --> 00:10:18.823 आपल्या कुटुंबांत आणि संस्थांत आपण हे स्तंभ उभारणे गरजेचे आहे 00:10:18.847 --> 00:10:21.429 लोकांना त्यांचे उत्तम रूप धरण करण्यास मदत करण्यासाठी. 00:10:22.524 --> 00:10:25.110 पण अर्थपूर्ण आयुष्य जगण्यास मेहनत घ्यावी लागते. 00:10:25.134 --> 00:10:27.009 ती सतत चालणारी प्रक्रिया आहे. 00:10:27.033 --> 00:10:30.762 जसा प्रत्येक दिवस जातो, आपण सतत आपलं जीवन घडवत असतो, 00:10:30.786 --> 00:10:32.355 आपल्या कथेत भर घालत असतो. 00:10:32.831 --> 00:10:35.580 आणि कधीकधी आपण मार्ग सोडू शकतो. NOTE Paragraph 00:10:36.362 --> 00:10:38.273 माझ्याबाबतीत तसं जेव्हा घडतं, 00:10:38.297 --> 00:10:41.686 मला माझ्या वडिलांसोबत आलेला एक प्रभावी प्रसंग आठवतो. 00:10:43.821 --> 00:10:46.468 मी महाविद्यालयातून शिक्षण पूर्ण केल्यावर अनेक महिन्यांनी 00:10:46.492 --> 00:10:50.350 माझ्या वडिलांना हृदयविकाराचा तीव्र झटका आला होता ज्याने त्यांचे प्राण घेतले असते. 00:10:51.033 --> 00:10:54.247 ते वाचले आणि जेव्हा मी त्यांना विचारलं त्यांच्या मनात काय चाललं होतं 00:10:54.271 --> 00:10:55.893 मृत्युशी सामना करत असताना, 00:10:55.917 --> 00:10:58.600 ते म्हणाले केवळ एकच विचार होता जगणे जरूरी आहे 00:10:58.624 --> 00:11:00.762 जेणेकरून ते माझ्या भावाची व माझी काळजी घेऊ 00:11:00.786 --> 00:11:03.375 शकतील आणि आयुष्यासाठी लढण्याची इच्छा याने त्यांना दिली. 00:11:04.063 --> 00:11:07.361 तत्कालिक शल्यक्रियेसाठी दिलेल्या भुलीचा जेव्हा अंमल चढला 00:11:07.385 --> 00:11:09.715 तेव्हा १० पासून उलट गणना करण्याऐवजी, 00:11:09.739 --> 00:11:12.909 ते आमची नावं मंत्रासारखी वारंवार घेत होते. 00:11:13.790 --> 00:11:17.601 या भूतलावर उच्चारलेले शेवटचे शब्द म्हणजे आमची नावं असतील अशी त्यांची इच्छा होती 00:11:17.625 --> 00:11:18.850 ते गतप्राण झाले असते तर. NOTE Paragraph 00:11:21.033 --> 00:11:24.645 माझे वडील एक सुतार आणि सुफी आहेत. 00:11:25.185 --> 00:11:26.732 ते एक विनम्र आयुष्य आहे, 00:11:26.756 --> 00:11:28.025 पण चांगलं आयुष्य आहे. 00:11:28.564 --> 00:11:32.476 मृत्युशी सामना करत पडलेले असताना त्यांना जगण्याचे एक कारण होते: 00:11:32.500 --> 00:11:33.908 प्रेम. 00:11:33.932 --> 00:11:36.383 त्यांची कुटुंबाप्रती असलेली तदभाविता, 00:11:36.407 --> 00:11:38.136 एक वडील म्हणून त्यांचा हेतु, 00:11:38.160 --> 00:11:41.174 आमच्या नावांचा पुनरुच्चार करीत केलेले अनुभवातीत चिंतन -- 00:11:41.198 --> 00:11:43.979 ते म्हणतात, या कारणांमुळे ते वाचले. 00:11:44.003 --> 00:11:46.442 ती कथा ते स्वतःला सांगतात. NOTE Paragraph 00:11:47.747 --> 00:11:49.897 अर्थाची शक्ती ती आहे. 00:11:50.643 --> 00:11:53.435 आनंद येतो आणि जातो. 00:11:53.459 --> 00:11:55.308 पण जेव्हा आयुष्य खरंच चांगलं असतं 00:11:55.332 --> 00:11:57.221 आणि जेव्हा वाईट घडत असतं, 00:11:57.241 --> 00:12:00.294 अर्थ तुम्हाला तग धरून राहण्यास काहीतरी देतो. NOTE Paragraph 00:12:00.322 --> 00:12:01.546 धन्यवाद. NOTE Paragraph 00:12:01.570 --> 00:12:05.152 (टाळ्या)