[Liz Magor: Herkesin bir stüdyosu olmalı]
Ben burada değilsem bile burada olmak istiyorum.
Ve çalışmak istiyorum.
Burası sessiz bir bölge.
Güzel ışık alıyor.
Işık Doğu'dan geliyor.
Birçok insan burada olduğumu bilmiyor.
Kağının üstünde adım yazmıyor.
Arkadaşlarımla stüdyo dışında buluşuyorum.
Burası benim bölgem - bütünüyle benim.
Çalışmak yatıştırıcı ya da sakinleştirici olabiliyor
dikkatimi dağıtıcak bir şeyin olmadığı yer.
Meditasyon gibi diyecektim ama meditasyon derken ne demek istiyorum
GÜLÜŞ Çok bir şey değil!
Beni bir şeye odaklanmamı sağlayan --
tek bir yolda kalmamı sağlayan --
ve bu durumda zevk veren bir şey var.
Böylece bir bakıma zevk almak için burdayım,
eğlenceli olmasa da.
Materyalimi bu kağıt poşete döktüğüm zaman
pozitif oluyorum.
Buradaki sarı dışarı cıkacak.
Ve bu benim objelere biraz canlılık ve neşe
katmak istememin bir parçası.
İçerikleri sizin ilginizi çekecek.
Buradaki sarı torbayı canlandırmak için çalışıyor.
Stüdyoyu teknoloji kullandığım sistemler çerçevesinde
çok az gelişmiş bir şekilde tutuyorum.
Ekipmanlara çok yatırım yapmıyorum.
Ben bir fabrika değilim.
Bunun nedeni ilgi duyduğum
birşeyi bırakabilmek
e yeni birşeye geçebilmek isteğimden değil.
Düşünüyorum ki, akışkan, değişken olabilmeliyim.
Bu size gösterişçi veya kendini beğenmiş gelebilir,
ama burası fiziksek filozofi için gibi yapılmış bir yer.
Ben çoğu zaman radarın altından dan bahsediyorum
veya her-zaman-var-olan-ama-hiç-fark-ediltmeyen şeylerden.
Bence bunlar bu alana dahiller çünkü dahiceler.
Bu dahice!