WEBVTT

00:00:00.346 --> 00:00:03.116
ที่เห็นนี่คือผมกำลังพยายามสร้างต้นแบบ

00:00:03.116 --> 00:00:06.036
ซึ่งใช้เวลาต่อเนื่องถึง 6 ชั่วโมง

00:00:06.036 --> 00:00:09.957
นี่คือการใช้แรงงานเยี่ยงทาสเพื่อโครงการของตัวผมเอง

00:00:09.957 --> 00:00:14.947
นี่คือภาพการเคลื่อนที่ของการสร้างสรรค์งานด้วยตนเอง

00:00:14.947 --> 00:00:19.713
และนี่เปรียบได้กับสิ่งที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน
ในโลกของอุตสาหกรรมการก่อสร้างและการผลิต

00:00:19.713 --> 00:00:22.501
ที่ใช้แรงงานอย่างหนักในการประกอบชิ้นส่วน

00:00:22.501 --> 00:00:25.335
และนั่นคือเหตุผลที่ทำให้ผมเริ่มศึกษา

00:00:25.335 --> 00:00:29.604
วิธีการโปรแกรมให้วัสดุุสามารถสร้างรูปร่างได้ด้วยตัวเอง

NOTE Paragraph

00:00:29.604 --> 00:00:31.364
แต่มันมีอีกโลกหนึ่ง

00:00:31.364 --> 00:00:33.359
ในปัจจุบัน ที่ระดับไมโครและนาโน

00:00:33.359 --> 00:00:36.110
กำลังมีการเปลี่ยนแปลงแบบพลิกโลกเกิดขึ้น

00:00:36.110 --> 00:00:40.242
นั่นคือเราสามารถโปรแกรมวัสดุทางกายภาพ
และวัสดุชีวภาพ

00:00:40.242 --> 00:00:42.966
ให้มันสามารถเปลี่ยนรูปร่าง คุณสมบัติ

00:00:42.966 --> 00:00:45.952
หรือกระทั่งคิดคำนวณโดยไม่ใช้วิถีซิลิกอน (อิเล็คทรอนิคส์)

00:00:45.952 --> 00:00:48.459
เรามีซอฟแวร์ชื่อว่า แคดนาโน (cadnano)

00:00:48.459 --> 00:00:51.242
ที่ช่วยให้เราออกแบบรูปร่างสามมิติ

00:00:51.242 --> 00:00:54.326
ดังเช่น หุ่นยนต์นาโน หรือ ระบบลำเลียงยา

00:00:54.326 --> 00:00:58.629
และใช้ ดีเอ็นเอ (DNA) ในการประกอบ
สิ่งที่ทำหน้าที่ดังกล่าวขึ้นมาเอง

NOTE Paragraph

00:00:58.629 --> 00:01:00.702
แต่ถ้าเรามาพิจารณาในระดับขนาดของมนุษย์

00:01:00.702 --> 00:01:03.758
มันมีปัญหาใหญ่หลายข้อที่ยังไม่ได้รับการแก้ไข

00:01:03.758 --> 00:01:06.126
โดยเทคโนโลยีในระดับนาโนดังกล่าว

00:01:06.126 --> 00:01:08.225
ถ้าเราพิจารณาอุตสาหกรรมก่อสร้างและการผลิต

00:01:08.225 --> 00:01:12.418
มันมีปัญหาในแง่ความไม่มีประสิทธิภาพ 
สิ้นเปลืองพลังงาน

00:01:12.418 --> 00:01:14.745
และการใช้เทคนิคที่ต้องใช้แรงงานมากเกินไป

00:01:14.745 --> 00:01:17.250
ลองยกตัวอย่างอันหนึ่งในด้านโครงสร้างพื้นฐาน

00:01:17.250 --> 00:01:18.733
ระบบท่อส่งน้ำประปา

00:01:18.733 --> 00:01:22.458
เรามีท่อส่งน้ำที่มีความสามารถในการส่งปริมาณน้ำคงที่

00:01:22.458 --> 00:01:26.917
มีค่าอัตราการไหลของน้ำที่คงที่ ยกเว้นปั๊มและวาล์วราคาแพง

00:01:26.917 --> 00:01:28.208
เราก็ฝังมันไว้ใต้ดิน

00:01:28.208 --> 00:01:30.829
ถ้ามีอะไรเปลี่ยนแปลง เช่นสิ่งแวดล้อมเปลี่ยนไป

00:01:30.829 --> 00:01:33.466
พื้นเกิดการทรุดตัว หรือ ปริมาณการใช้น้ำเพิ่มขึ้น

00:01:33.466 --> 00:01:37.716
เราจะต้องทำทุกอย่างใหม่หมด 
เอาของเดิมออกมาแล้วทดแทนด้วยของใหม่

NOTE Paragraph

00:01:37.716 --> 00:01:41.084
ดังนั้น ผมอยากเสนอให้เรารวมโลกทั้งสองนี้เข้าด้วยกัน

00:01:41.084 --> 00:01:46.255
โดยที่เราจะสามารถนำเอาโลกระดับนาโน
ที่สามารถโปรแกรมวัสดุให้ปรับเปลี่ยนได้

00:01:46.255 --> 00:01:47.932
รวมเข้าด้วยกันกับภาวะแวดล้อมอย่างที่เรามีอยู่

00:01:47.932 --> 00:01:50.118
แต่ผมไม่ได้หมายถึงเครื่องจักรกลอัตโนมัตินะ

00:01:50.118 --> 00:01:52.577
ผมไม่ได้หมายถึงแค่เครื่องจักรชาญฉลาดที่ทำงานแทนมนุษย์

00:01:52.577 --> 00:01:56.461
แต่ผมหมายถึง
วัสดุที่สามารถก่อสร้างด้วยตัวเองได้ตามคำสั่งของเรา

00:01:56.461 --> 00:01:58.517
และนั่นคือสิ่งที่เรียกว่า การประกอบตัวเอง

00:01:58.517 --> 00:02:03.034
ซึ่งเป็นกระบวนการที่สร้างโครงสร้าง
ขึ้นมาจากชิ้นส่วนที่กระจัดกระจายอยู่

00:02:03.034 --> 00:02:05.527
ด้วยการปฏิสัมพันธ์ระหว่างชิ้นส่วนเหล่านั้น

NOTE Paragraph

00:02:05.527 --> 00:02:08.702
แล้วเราจะต้องทำอย่างไร 
ถ้าเราต้องการให้เกิดสิ่งนี้ขึ้นในระดับของมนุษย์

00:02:08.702 --> 00:02:10.677
เราต้องการส่วนประกอบพื้นฐานสองสามอย่าง

00:02:10.677 --> 00:02:13.516
อันแรกคือวัสดุและรูปทรง

00:02:13.516 --> 00:02:16.985
และมันจะต้องผูกสัมพันธ์กับแหล่งพลังงานอย่างลงตัว

00:02:16.985 --> 00:02:18.643
คุณสามารถใช้พลังงานธรรมชาติ

00:02:18.643 --> 00:02:23.327
เช่น ความร้อน การเขย่า 
การสั่น แรงโน้มถ่วง หรือแรงแม่เหล็ก

00:02:23.327 --> 00:02:26.402
และคุณต้องออกแบบ
การปฏิสัมพันธ์ของพวกมันอย่างชาญฉลาด

00:02:26.402 --> 00:02:28.535
และการปฏิสัมพันธ์นี้จะต้องยืดหยุ่นต่อความผิดพลาด

00:02:28.535 --> 00:02:32.535
และการปฏิสัมพันธ์จะช่วยให้เกิดการเปลี่ยนรูปร่าง
ขณะที่มันเปลี่ยนจากสถานะหนี่งไปยังสถานะถัดไป

NOTE Paragraph

00:02:32.535 --> 00:02:35.767
ตอนนี้ ผมจะแสดงให้คุณดู
โครงการจำนวนหนึ่งที่เราได้ทำขึ้น

00:02:35.767 --> 00:02:39.051
จากหนึ่งมิติ สองมิติ สามมิติ

00:02:39.051 --> 00:02:42.118
และแม้กระทั่ง 4 มิติ

00:02:42.118 --> 00:02:44.004
ในระบบแบบหนึ่งมิติ

00:02:44.004 --> 00:02:46.911
นี่คือโครงการที่เรียกว่า โปรตีนที่ม้วนพับเองได้

00:02:46.911 --> 00:02:51.618
แนวคิดก็คือคุณนำโครงสร้าง 3 มิติ ของโปรตีน

00:02:51.618 --> 00:02:54.299
--ในกรณีนี้คือโปรตีนแครมบิน (crambin)--

00:02:54.299 --> 00:02:57.945
คุณเลือกเอาเฉพาะส่วนหลัก 
--ดังนั้นจะไม่มีส่วนที่เชื่อมต่อหรือส่วนที่ทำปฏิกิริยากับสิ่งแวดล้อม--

00:02:57.945 --> 00:03:01.096
แล้วคุณแยกย่อยมันออกมาเป็นลำดับของชิ้นส่วน

00:03:01.096 --> 00:03:03.370
จากนั้นเพิ่มความยืดหยุ่นเข้าไป

00:03:03.370 --> 00:03:05.711
และเมื่อผมโยนมันขึ้นไปในอากาศ
แล้วรอรับตอนมันหล่นกลับลงมา

00:03:05.711 --> 00:03:10.562
มันจะเป็นโครงสร้างโปรตีน 3 มิติ 
พร้อมด้วยรายละเอียดที่ซับซ้อนครบถ้วน

00:03:10.562 --> 00:03:12.662
และนี่คือตัวอย่างที่จับต้องได้

00:03:12.662 --> 00:03:16.396
ของโปรตีนในแบบ 3 มิติ
และการม้วนตัวของมัน

00:03:16.396 --> 00:03:18.680
และรายละเอียดอันซับซ้อนของรูปทรง

00:03:18.680 --> 00:03:22.128
ดังนั้น เราสามารถศึกษาสิ่งนี้ในฐานะตัวอย่างหรือต้นแบบ

00:03:22.128 --> 00:03:24.930
และเราได้พัฒนามันไปสู่ระบบแบบ 2 มิติ

00:03:24.930 --> 00:03:29.229
นี่คือกระดาษที่สามารถม้วนตัวเอง
เพื่อสร้างโครงสร้าง 3 มิติขึ้นมา

NOTE Paragraph

00:03:29.229 --> 00:03:33.682
กรณี 3 มิติ เราได้ทำโครงการที่่ TED Global ในปีที่แล้ว

00:03:33.682 --> 00:03:35.646
ร่วมกับ Autodesk และ อาร์เธอร์ ออลสัน (Arthur Olson)

00:03:35.646 --> 00:03:37.344
พวกเราเน้นไปที่ส่วนที่เกิดขึ้นด้วยตัวมันเอง

00:03:37.344 --> 00:03:41.663
นั่นคือส่วนประกอบแต่ละชิ้นซึ่งถูกปล่อยไว้
จะสามารถเชื่อมต่อเข้าด้วยกันได้ด้วยตัวเอง

00:03:41.663 --> 00:03:44.429
และเราผลิตขวดแก้วเหล่านี้เป็นจำนวน 500 ชุด

00:03:44.429 --> 00:03:46.896
พวกมันมีโมเลกุลที่โครงสร้างต่างๆ กันอยู่ข้างใน

00:03:46.896 --> 00:03:49.120
และมีสีสันที่สามารถเลือกจัดให้เข้าชุดกันได้

00:03:49.120 --> 00:03:51.369
เราแจกจ่ายมันให้กับผู้เข้าร่วมสัมมนา TED

00:03:51.369 --> 00:03:53.870
และมันก็กลายเป็นต้นแบบที่เข้าใจได้โดยสัญชาตญาณ

00:03:53.870 --> 00:03:57.362
ว่าการสร้างตัวเองของโมเลกุลทำงาน
ในระดับขนาดปกติของคนทั่วไปอย่างไร

00:03:57.362 --> 00:03:59.179
นี่คือ เชื้อไวรัสโปลิโอ

00:03:59.179 --> 00:04:01.111
ถ้าคุณเขย่ามันแรงๆ มันจะแยกออกจากกัน

00:04:01.111 --> 00:04:02.557
จากนั้นหากคุณเขย่าไปมาอย่างมั่วๆ

00:04:02.557 --> 00:04:06.061
มันจะเริ่มกลับมารวมตัว
สร้างเป็นโครงสร้างของมันอีกครั้งหนึ่ง

00:04:06.061 --> 00:04:09.028
และนี่คือการสาธิตให้เห็นว่า
เราสามารถใช้พลังงานแบบไร้ระเบียบ

00:04:09.028 --> 00:04:13.656
มาสร้างรูปทรงที่แน่นอนได้

NOTE Paragraph

00:04:13.656 --> 00:04:17.180
เราได้เคยสาธิตให้เห็นว่าเราสามารถทำอย่างนี้ได้
ในระดับขนาดที่ใหญ่กว่านี้มาก

00:04:17.180 --> 00:04:19.334
เมื่อปีที่แล้ว ที่ TED เมืองลองบีช

00:04:19.334 --> 00:04:22.545
เราสร้างวัตถุที่สามารถสร้างวัตถุขึ้นมา

00:04:22.545 --> 00:04:26.082
แนวคิดก็คือ เราจะสามารถสร้างวัตถุที่ประกอบตัวมันเอง
ที่มีขนาดใหญ่เท่าเฟอร์นิเจอร์ได้หรือไม่

00:04:26.082 --> 00:04:28.583
เราก็เลยสร้างกล่องขนาดใหญ่ที่หมุนได้

00:04:28.583 --> 00:04:31.796
และผู้คนสามารถเข้ามาหมุนกล่องนี้
เร็วบ้าง ช้าบ้าง

00:04:31.796 --> 00:04:33.381
เติมพลังงานใส่เข้าไปในระบบ

00:04:33.381 --> 00:04:36.827
และทำความเข้าใจว่า
การประกอบชิ้นส่วนด้วยตัวเองทำงานอย่างไร

00:04:36.827 --> 00:04:38.206
และเราจะสามารถนำสิ่งนี้

00:04:38.206 --> 00:04:42.952
ไปใช้ในอุตสาหกรรมการก่อสร้างและการผลิตได้อย่างไร

NOTE Paragraph

00:04:42.952 --> 00:04:44.619
จำได้ไหม ผมพูดถึง 4D สี่มิติ

00:04:44.619 --> 00:04:48.314
ดังนั้น ในวันนี้ เราจะเปิดเผยโครงการ 4 มิติเป็นครั้งแรก

00:04:48.314 --> 00:04:50.200
ซึ่งเราทำงานร่วมกับ แสตรทาซี่

00:04:50.200 --> 00:04:52.035
และเราเรียกมันว่า การพิมพ์ 4 มิติ (4D printing)

00:04:52.035 --> 00:04:53.995
แนวคิดก็คือ

00:04:53.995 --> 00:04:56.995
คุณนำเอา 
การพิมพ์แบบ 3 มิติ ด้วยวัสดุหลากหลาย

00:04:56.995 --> 00:04:59.184
คุณนำวัสดุหลาย ๆ อย่างมารวมกัน

00:04:59.184 --> 00:05:01.068
จากนั้นคุณก็เพิ่มความสามารถใหม่เข้าไป

00:05:01.068 --> 00:05:02.934
นั่นคือความสามารถในการเปลี่ยนรูป

00:05:02.934 --> 00:05:04.251
ที่ซึ่ง เมื่อออกจากสายการผลิต

00:05:04.251 --> 00:05:08.578
ชิ้นส่วนจะสามารถเปลี่ยนรูป
จากรูปทรงหนึ่งไปยังอีกรูปทรงหนึ่งได้ด้วยตัวเอง

00:05:08.578 --> 00:05:12.078
มันเหมือนหุ่นยนต์ที่ไม่มีสายไฟ ไม่มีมอเตอร์

00:05:12.078 --> 00:05:13.729
ดังนั้น เมื่อคุณพิมพ์ชิ้นส่วนนี้แล้วเสร็จ

00:05:13.729 --> 00:05:16.533
มันจะสามารถเปลี่ยนรูปเป็นอย่างอื่นได้

NOTE Paragraph

00:05:16.533 --> 00:05:21.494
และเรากำลังทำงานกับ ออโตเดส์ค (Autodesk)
เพื่อพัฒนาซอฟแวร์ที่ชื่อว่า โปรเจค ไซบอร์ก (Project Cyborg)

00:05:21.494 --> 00:05:24.617
ซึ่งมันจะช่วยให้เราสามารถ
จำลองพฤติกรรมการประกอบตัวเอง

00:05:24.617 --> 00:05:27.819
และพยายามปรับการม้วนพับตัวของแต่ละชิ้นส่วนให้ดีที่สุด

00:05:27.819 --> 00:05:30.549
แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือ 
เราสามารถใช้ซอฟแวร์เดียวกันนี้

00:05:30.549 --> 00:05:33.457
สำหรับการออกแบบระบบการประกอบตัวเองในระดับนาโน

00:05:33.457 --> 00:05:36.300
และในระดับปกติของมนุษย์

00:05:36.300 --> 00:05:39.813
นี่คือชิ้นส่วนที่กำลังถูกพิมพ์ด้วยวัสดุหลายชนิด

00:05:39.813 --> 00:05:41.530
และนี่คือการสาธิตครั้งแรก

00:05:41.530 --> 00:05:43.434
สายยาวอันหนึ่งถูกจุ่มลงไปในน้ำ

00:05:43.434 --> 00:05:45.783
และมันก็ม้วนตัวเอง

00:05:45.783 --> 00:05:49.701
เป็นตัวอักษร M I T

00:05:49.701 --> 00:05:51.523
ผมเข้าข้างตัวเอง

00:05:51.523 --> 00:05:54.972
นี่คือชิ้นส่วนอีกอันหนึ่ง สายยาวอันหนึ่งถูกจุ่มลงไปในถังที่ใหญ่กว่า

00:05:54.972 --> 00:05:59.595
และมันม้วนตัวเองเป็นรูปลูกบาศก์แบบ 3 มิติ

00:05:59.595 --> 00:06:01.446
โดยไม่มีมนุษย์เข้าไปยุ่งเกี่ยว

00:06:01.446 --> 00:06:03.335
เราคิดว่า นี่เป็นครั้งแรก

00:06:03.335 --> 00:06:05.582
ที่ชุดคำสั่งและการเปลี่ยนรูป

00:06:05.582 --> 00:06:08.832
ได้ถูกฝังใส่เข้าไปในตัววัสดุโดยตรง

00:06:08.832 --> 00:06:11.562
และมันอาจจะเป็นเทคนิคการผลิต

00:06:11.562 --> 00:06:15.696
ที่ช่วยให้เราสามารถสร้างโครงสร้างพื้นฐาน
ที่สามารถปรับเปลี่ยนได้ในอนาคต

NOTE Paragraph

00:06:15.696 --> 00:06:16.882
ผมรู้ว่าคุณอาจจะกำลังคิดว่า

00:06:16.882 --> 00:06:21.114
โอเค มันเจ๋งดีนะ แต่เราจะนำเอาของพวกนี้
มาใช้ประโยชน์กับโครงสร้างพื้นฐานที่มีอยู่แล้วได้อย่างไร

00:06:21.114 --> 00:06:23.369
ดังนั้น ผมได้ริเริ่มสร้างห้องปฏิบัติการที่ MIT

00:06:23.369 --> 00:06:25.251
เรียกว่า Self-Assembly Lab

00:06:25.251 --> 00:06:28.395
พวกเราทุ่มเทให้กับการพัฒนาวัสดุที่โปรแกรมได้

00:06:28.395 --> 00:06:29.586
ที่สามารถใช้ได้กับโครงสร้างพื้นฐานที่มีอยู่แล้ว

00:06:29.586 --> 00:06:31.549
พวกเราคิดว่ามีบางภาคอุตสาหกรรม

00:06:31.549 --> 00:06:33.863
ที่สามารถนำไปใช้ได้ในระยะเวลาอันใกล้นี้

00:06:33.863 --> 00:06:35.918
หนึ่งในนั้นก็คือภาคส่วนที่มีสภาพแวดล้อมรุนแรงสุดขีด

00:06:35.918 --> 00:06:38.464
นี่คือสถานการณ์ที่การก่อสร้างด้วยเทคนิคที่ใช้อยู่ปัจจุบัน

00:06:38.464 --> 00:06:40.952
ไม่สามารถทำได้

00:06:40.952 --> 00:06:44.512
มันใหญ่เกินไป อันตรายเกินไป มีราคาแพง 
และมีชิ้นส่วนมากเกินไป

00:06:44.512 --> 00:06:46.879
และอวกาศก็เป็นตัวอย่างที่ดีอันหนึ่ง

00:06:46.879 --> 00:06:49.245
พวกเราพยายามออกแบบโฉมหน้าใหม่สำหรับอวกาศ

00:06:49.245 --> 00:06:52.545
ที่สามารถประกอบสร้างตัวเองและปรับเปลี่ยนโครงสร้างได้

00:06:52.545 --> 00:06:56.235
ซึ่งสามารถเปลี่ยนจากระบบที่ทำหน้าที่หนึ่ง
ไปเป็นอีกระบบซึ่งทำอีกหน้าที่หนึ่งได้

NOTE Paragraph

00:06:56.235 --> 00:06:58.346
กลับมาพูดถึงเรื่องโครงสร้างพื้นฐาน

00:06:58.346 --> 00:07:02.245
ด้านโครงสร้างพื้นฐาน เรากำลังทำงานกับบริษัทในบอสตัน
ชื่อ Geosyntec

00:07:02.245 --> 00:07:05.045
พวกเรากำลังพัฒนาระบบท่อแบบใหม่

00:07:05.045 --> 00:07:08.668
จิตนาการดูซิว่า ถ้าท่อน้ำสามารถขยายหรือหดตัว

00:07:08.668 --> 00:07:11.418
เพื่อเปลี่ยนปริมาณส่งน้ำ หรืออัตราการไหล

00:07:11.418 --> 00:07:15.952
หรือกระทั่งสามารถบีบตัวเพื่อขับดันน้ำ

00:07:15.952 --> 00:07:18.562
ดังนั้น นี่ก็จะเป็นปั๊มหรือวาล์วที่ราคาไม่แพง

00:07:18.562 --> 00:07:22.845
นี่คือระบบท่อที่สามารถสั่งและปรับเปลี่ยนได้โดยตัวมันเอง

NOTE Paragraph

00:07:22.845 --> 00:07:24.660
วันนี้ ผมอยากจะย้ำเตือนพวกท่าน

00:07:24.660 --> 00:07:28.044
ถึงความจริงที่ขมขื่นในโลกแห่งการสร้างและประกอบ

00:07:28.044 --> 00:07:31.509
มันคือสิ่งที่ซับซ้อน
สร้างขึ้นด้วยชิ้นส่วนที่ซับซ้อน

00:07:31.509 --> 00:07:34.294
และประกอบเข้าด้วยกันอย่างซับซ้อน

00:07:34.294 --> 00:07:37.493
ดังนั้น ผมอยากจะเชิญพวกคุณ
ไม่ว่าจะมาจากอุตสาหกรรมใด

00:07:37.493 --> 00:07:41.546
มาร่วมมือกับพวกเรา 
เพื่อสร้างโลกใหม่ในการสร้างและประกอบ

00:07:41.546 --> 00:07:45.245
สิ่งต่างๆ จากขนาดเล็กๆ ระดับนาโน
ไปจนถึงขนาดใหญ่ที่เราคุ้นเคย

00:07:45.245 --> 00:07:48.320
เพื่อให้เราสามารถเปลี่ยนจากโลกแบบนี้

00:07:48.320 --> 00:07:51.270
ไปเป็นโลกแบบนี้

NOTE Paragraph

00:08:00.632 --> 00:08:02.542
ขอบคุณครับ

NOTE Paragraph

00:08:02.542 --> 00:08:04.843
(เสียงปรบมือ)