1
00:00:00,000 --> 00:00:01,880
สวัสดีค่ะ วิวจาก Channel Point of View ค่ะ

2
00:00:01,920 --> 00:00:04,340
กลับมาอีกครั้งนะคะ ในทุกวันพุธที่วิวจะนำเอา

3
00:00:04,380 --> 00:00:09,880
บทละครเรื่องรามเกียรติ์ ฉบับพระราชนิพนธ์ใน
พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช รัชกาลที่ 1

4
00:00:09,880 --> 00:00:11,160
มาเล่าให้ทุกคนฟังค่ะ

5
00:00:11,220 --> 00:00:15,540
ซึ่งแน่นอนว่าวันนี้บรรยากาศจะแปลกๆ นิดนึงนะคะ
วิวยังไม่ได้กลับประเทศไทยค่ะ

6
00:00:15,540 --> 00:00:16,680
ยังอยู่ที่อังกฤษเช่นเดิม

7
00:00:16,680 --> 00:00:20,340
และยังมีเกร็ดสนุกๆ มากมาย เกี่ยวกับอังกฤษมาฝากทุกคนมากมายค่ะ

8
00:00:20,340 --> 00:00:21,820
ซึ่งถ้าใครยังไม่ได้ฟังเนี่ย

9
00:00:21,920 --> 00:00:23,920
สามารถกดไปดูได้ตรงนี้เลยนะคะ

10
00:00:24,000 --> 00:00:29,160
อย่างไรก็ตามเราไม่ควรนอกเรื่องไปขนาดนั้น 
เราควรกลับไปโฟกัสที่รามเกียรติ์ของเราเช่นเคยค่ะ

11
00:00:29,200 --> 00:00:34,900
ซึ่งก็เหมือนทุกครั้งที่วิวบอกว่านะคะ ถ้าใครรู้สึกว่าวิวเล่าชักช้าเนิบนาบ ทำไมถึงน้ำท้วมทุ่งขนาดนี้

12
00:00:34,940 --> 00:00:40,360
ก็ถ้าสามารถกดเข้าไปดูตรงนี้ได้เช่นกันค่ะ วิวเคยเล่ารามเกียรติ์ตั้งแต่ต้นจนจบนะคะ

13
00:00:40,400 --> 00:00:42,540
จบภายในแค่ 10 นาทีเท่านั้น

14
00:00:42,540 --> 00:00:45,140
น่าจะเหมาะกับหลายๆ คนที่ขี้รำคาญมากกว่าค่ะ

15
00:00:45,160 --> 00:00:50,240
ส่วนใครที่ชอบฟังอะไรละเอียดๆ ลงลึก เจาะลึก 
ใส่อารมณ์จัดเต็ม

16
00:00:50,260 --> 00:00:53,360
ที่นี่คือที่ของทุกคนเลยค่ะ และวิวจัดเป็น playlist ไว้ให้เเล้ว

17
00:00:53,420 --> 00:00:55,720
สามารถกดไปดูได้ตรงนี้เช่นกันนะคะ

18
00:00:55,820 --> 00:01:01,780
โอเค ค่ะ เกริ่นนานมากนะคะ เชื่อว่าถึงตรงนี้แล้วไม่ต้องพูดเรื่องการกดปุ่ม subscribe และการกดปุ่มกระดิ่งเล็กๆ

19
00:01:01,780 --> 00:01:04,700
เพื่อที่จะได้รับการแจ้งเตือนทุกครั้งที่วิวอัพคลิปวิดีโอใหม่ค่ะ

20
00:01:04,740 --> 00:01:08,960
เพราะว่าทุกคนน่าจะพร้อมฟังเรื่องราวที่ทั้ง
สนุกแล้วก็มีสาระแล้ว

21
00:01:08,960 --> 00:01:10,860
โอเคถ้าพร้อมกันแล้วก็

22
00:01:10,860 --> 00:01:11,660
ไปฟังกันเลยค่ะ

23
00:01:16,020 --> 00:01:21,900
ความเดิมจากตอนที่แล้วนะคะ นางไกยเกษีเร่งให้พระรามเนี่ยเดินทางออกจากเมืองไปอย่างรวดเร็วใช่ไหมคะ

24
00:01:21,900 --> 00:01:25,580
ซึ่งแน่นอนว่าพระรามรับคำสั่งมาแล้ว บวชเป็นฤาษีแล้ว

25
00:01:25,720 --> 00:01:28,080
ก็ต้องออกเดินทางไปตามคำสั่งนั้นค่ะ

26
00:01:28,080 --> 00:01:30,040
พระราม นางสีดา แล้วก็พระลักษมณ์ค่ะ

27
00:01:30,220 --> 00:01:32,460
เดินผ่านปะรำพิธีต่างๆ นานา

28
00:01:32,580 --> 00:01:34,520
เพื่อที่จะเดินทางออกจากเมืองไป

29
00:01:34,520 --> 00:01:37,920
ซึ่งก็แบบ ถ้าคิดดีๆ ก็เป็น choice ที่แอบร้ายนิดนึงนะ

30
00:01:37,940 --> 00:01:42,760
คือถ้าตั้งใจจะไม่ก่อดราม่าอะไร ก็ต้องแอบๆๆ ไป เก็ตปะ

31
00:01:42,900 --> 00:01:49,120
แต่นี่เหมือนเดินผ่ากลางปะรำพิธีที่เหมือนตัวเองจะได้ขึ้นเป็นกษัตริย์ไปเลยนะ เดินผ่าไป

32
00:01:49,220 --> 00:01:52,820
เหล่าเสนาอำมาตย์ทั้งหลายค่ะ เห็นแบบนั้นก็ต้องรู้สึกว่าแบบ

33
00:01:52,980 --> 00:01:55,200
โอ้ว เกิดอะไรขึ้นกับพระราม

34
00:01:55,240 --> 00:02:00,020
ประกอบกับข่าวอะไรต่างๆ มันก็เริ่มออกมานู่นนี่นั่น 
เยอะแยะมากมายแล้วไง

35
00:02:00,060 --> 00:02:02,380
เหล่าเสนาอำมาตย์ค่ะ ก็เลยตัดสินใจว่า

36
00:02:02,620 --> 00:02:07,940
ไม่ ฉันปล่อยให้กษัตริย์ของฉันเดินทางไปแบบนี้คนเดียวไม่ได้

37
00:02:07,940 --> 00:02:11,020
ฉันจะต้องไปส่ง นะคะ

38
00:02:11,020 --> 00:02:14,960
ดังนั้นค่ะเหล่าเสนาอำมาตย์ก็เลยตั้งขบวนกันใหญ่โต

39
00:02:14,980 --> 00:02:16,980
เอาราชรถต่างๆ นานา นะคะ

40
00:02:16,980 --> 00:02:20,780
แล้วก็เชิญเสร็จนางสีดา พระราม แล้วก็พระลักษมณ์ค่ะ

41
00:02:20,780 --> 00:02:22,340
ขึ้นไปบนรถนั้นนะคะ

42
00:02:22,340 --> 00:02:26,220
เรียกได้ว่าถ้าเป็นสมัยนี้คงจัดรถนำขบวนอะไรเรียบร้อยแล้ว
นะคะ

43
00:02:26,220 --> 00:02:29,080
ว่าแล้วค่ะขบวนนี้ก็แห่ออกจากเมืองไป

44
00:02:29,140 --> 00:02:31,920
ซึ่งแน่นอนว่าการแห่กันออกไปใหญ่ขนาดนี้

45
00:02:32,040 --> 00:02:34,920
ประชาชนก็ต้องเห็นไง แล้วปรากฏว่ายังไง

46
00:02:35,160 --> 00:02:39,640
ประชาชนทั้งหลายค่ะ รักพระรามกันทั้งนั้นเลย
ทุกคนรักพระรามมาก

47
00:02:39,700 --> 00:02:41,180
ได้ข่าวมาอะไรแบบนั้นนะคะ

48
00:02:41,280 --> 00:02:43,540
ทุกคนร้องห่มร้องไห้แบบ

49
00:02:43,540 --> 00:02:48,580
ฉันนึกว่าวันนี้พระรามจะขึ้นมาเป็นกษัตริย์ของฉัน 
ฉันรักพระรามมาก

50
00:02:48,620 --> 00:02:52,260
ทุกคนตัดสินใจเดินทางออกไปนอกเมืองไปส่งพระรามค่ะ

51
00:02:52,380 --> 00:02:54,380
ก็ นึกสภาพนะเมืองทั้งเมือง

52
00:02:54,620 --> 00:02:57,640
ตั้งขบวนแล้วค่อยๆ แห่กันออกไป

53
00:02:57,740 --> 00:03:01,020
เข้าป่าไปค่ะ แทบจะไม่เหลือใครอยู่ในเมืองเลยนะ

54
00:03:01,120 --> 00:03:04,120
ซึ่งเหตุกาณ์ทั้งหมดนี้ พระรามเห็นแล้วก็รู้สึกแบบ

55
00:03:04,200 --> 00:03:06,200
ไม่สบายใจเล็กๆ น้อยๆ ประมาณว่า

56
00:03:06,320 --> 00:03:12,000
เอ่อ จริงๆ แล้วฉันก็ไม่มายด์อะไรนะที่พระพรตน้องรักของฉัน
จะได้ขึ้นมาครองเมืองต่อ

57
00:03:12,180 --> 00:03:15,600
แล้วทีนี้ ถ้าทุกคนแห่ตามฉันเข้าไปในป่า

58
00:03:15,720 --> 00:03:19,920
แล้วพระพรตจะปกครองใคร นี่จะเป็นเมืองเปล่าๆ รึเปล่า

59
00:03:20,340 --> 00:03:24,940
พระพรตจะต้องปกครองก็ต้องมีเสนาอำมาตย์ 
จะต้องมีประชาชนรึเปล่า

60
00:03:24,980 --> 00:03:32,300
แล้วชั้นทำแบบนี้มันก็จะโดนนินทาได้นะว่าไม่ยอมรับตำเเหน่ง 
แต่ก็เอาทุกอย่างออกไปตั้งเมืองใหม่เหรออะไรอย่างงี้นะคะ

61
00:03:32,320 --> 00:03:34,940
พระรามก็ไม่ค่อยสบายใจเท่าไหร่ค่ะ

62
00:03:34,980 --> 00:03:38,180
ซึ่งพระรามนะคะก็เลยมีคำสั่งให้เหล่าเสนาอำมาตย์เนี่ย

63
00:03:38,180 --> 00:03:41,600
เคลื่อนขบวนให้เร็วที่สุดค่ะ ก็เคลื่อนๆๆ หนีไป

64
00:03:41,780 --> 00:03:44,100
ทำให้เหล่าประชาชนนะคะ ไม่ได้ตามไปด้วย

65
00:03:44,160 --> 00:03:48,320
ก็มีแต่ขบวนของราชรถแล้วก็เหล่าเสนาอำมาตย์เนี่ย
ที่ตามไปส่งพระรามค่ะ

66
00:03:48,460 --> 00:03:50,460
ก็เดินทางกันไปเรื่อยๆๆ

67
00:03:50,500 --> 00:03:53,620
จนกระทั่งไปถึงจุดหนึ่งนะคะ พระอาทิตย์ก็ลับขอบฟ้า

68
00:03:53,700 --> 00:03:55,700
เหล่าเทเลทับบี้บอกลา

69
00:03:55,720 --> 00:03:57,720
บ๊าย บาย ทิงกี้วิงกี้ บ๊าย บาย

70
00:03:57,780 --> 00:04:03,900
อ๋อ ไม่ใช่ แม้ว่า 4 พี่น้อง จะหน้าตาเหมือนเทเลทับบี้ขนาดไหนก็ตาม แต่ว่านี่ไม่ใช่เรื่องเทเลทับบี้ค่ะ

71
00:04:03,900 --> 00:04:05,460
this is รามเกียรติ์นะคะ ทุกคน

72
00:04:05,460 --> 00:04:09,940
เมื่อตะวันลับขอบฟ้า ทำไมต้องติดคำนี้ ไม่เข้าใจตัวเอง

73
00:04:11,000 --> 00:04:13,000
เมื่อพระอาทิตย์ลับขอบฟ้าไปค่ะ

74
00:04:13,000 --> 00:04:16,520
เหล่าเสนาอำมาตย์ก็เหมือนจะตั้งแคมป์กัน จะพักแรมกันละ

75
00:04:16,640 --> 00:04:20,360
เพราะว่าสมัยก่อนเขาไม่เดินทางกลางคืนกันนะ มันน่ากลัว 
ประมาณนั้น

76
00:04:20,360 --> 00:04:24,060
แล้วก็แบบนอนกันไม่ค่อยหลับหรอก รู้สึกแบบกังวลใจอะ ประมาณว่า

77
00:04:24,140 --> 00:04:29,720
แบบกังวลใจจังเลยทำไมพระรามโดนไล่ออกจากเมือง ฉันช้ำใจ ฉันเศร้าใจ อะไรอย่างงี้

78
00:04:29,720 --> 00:04:31,420
ทุกคนสงสารพระรามนะคะ

79
00:04:31,520 --> 00:04:38,800
เทวดาทั้งหลายบนฟ้าคงรู้สึกว่า ไม่ได้การละ ฉันจะต้องลงมาทำอะไรสักอย่างหนึ่ง เพื่อให้พระรามเนี่ยนะ ได้เดินป่า

80
00:04:38,900 --> 00:04:41,740
ได้ออกไปเจอทศกัณฐ์ได้ออกไปปราบทศกัณฐ์

81
00:04:41,740 --> 00:04:43,220
อุ๊ปส์! spoiler alert

82
00:04:43,320 --> 00:04:47,740
แต่ว่าทุกคนก็พอจะรู้อยู่แล้วรึเปล่าว่าเดี๋ยวจะมี
พระรามสู้กับทศกัณฐ์

83
00:04:47,740 --> 00:04:49,460
อะนะ เอาเป็นว่ามันไม่สปอยล์เท่าไหร่หรอก

84
00:04:49,460 --> 00:04:51,840
วรรณคดีไทย ไม่ถือเป็นการสปอยล์ นะจ๊ะ

85
00:04:51,840 --> 00:04:53,480
ถามว่าเทวดาทำอะไร

86
00:04:53,500 --> 00:04:56,900
สิ่งที่เทวดาทำนะคะ ก็คือลงมาดลบันดาลค่ะ

87
00:04:56,960 --> 00:04:58,960
ให้ทุกคนหลับ

88
00:04:58,960 --> 00:05:00,760
หลับ หลับแบบหลับ

89
00:05:00,980 --> 00:05:05,720
นอนไม่หลับใช่ไหม ได้ฉันจัดให้อะ ยานอนหลับ
แจกทั้งกองทัพเลย โปรยๆๆ

90
00:05:05,840 --> 00:05:09,480
เสนาอำมาตย์ต่างๆ ขบวนทัพ หลับกันหมด หลับสนิท

91
00:05:09,620 --> 00:05:16,060
เหลือใครรรู้ไหม เหลือพระราม พระรามผู้กำลังแบบว่ากำลังคิดนั่นคิดนี่ กังวลนั่น กังวลนี่

92
00:05:16,080 --> 00:05:19,200
โอ้ย ก่อนออกมาตอนแรกฉันก็สบายใจ จะไปเดินป่า

93
00:05:19,260 --> 00:05:22,920
พระฤาษีดันขึ้นไปคุยกับพ่อแล้วลงมาเล่าให้ฟัง ว่าเนี่ย

94
00:05:22,980 --> 00:05:27,760
ถ้าวันใดที่พระรามเดินออกจากเมืองไปแล้วพ่อจะตาย อ่าว 
แล้วฉันเดินออกมาแล้ว แล้วพ่อฉันเป็นยังไงบ้าง

95
00:05:27,800 --> 00:05:30,840
โอ้ยๆๆ แล้วนี่เสนาอำมาตย์ตามฉันมาเต็มเลย แล้วถ้าพ่อปกครอง

96
00:05:30,840 --> 00:05:36,240
แล้วถ้าน้องปกครองเมืองต่อแล้วใครจะดูแล แล้วใครจะ
โอะ โอ้ยๆ ปวดหัวๆ

97
00:05:36,240 --> 00:05:37,940
สุดท้ายพระรามนอนไม่หลับค่ะ

98
00:05:37,940 --> 00:05:39,840
จนกระทั่งเลยเที่ยงคืนไป

99
00:05:39,840 --> 00:05:41,200
พระรามก็รู้สึกว่า

100
00:05:41,320 --> 00:05:46,520
ยังงี้ไม่ได้การละ ถ้าอยู่อย่างงี้นะ เหล่าเสนาอำมาตย์จะต้องตามไปส่งฉันถึงไหนๆ แน่ๆ เลย

101
00:05:46,520 --> 00:05:47,900
ไม่ได้ๆๆ

102
00:05:47,960 --> 00:05:51,380
ดังนั้นนะคะ พระรามก็เลยไปปลุกพระลักษมณ์กับนางสีดาขึ้นมาค่ะ บอกว่า

103
00:05:51,580 --> 00:05:54,260
เอ้ยๆ พระลักษมณ์ตื่นๆ นางสีดา ตื่นๆๆ

104
00:05:54,260 --> 00:05:55,880
เราหนีกันดีกว่า

105
00:05:55,940 --> 00:06:00,440
ถ้าอยู่อย่างนี้นะ เราจะต้องอยู่กับเสนาอำมาตย์นะ แล้วเราจะต้องอยู่แค่ริมเมือง

106
00:06:00,440 --> 00:06:04,240
คือมันก็ไม่ได้เดินป่าจริง 
มันก็ไม่ได้รักษาคำสัตย์ของพ่อเราขนาดนั้นน่ะ

107
00:06:04,400 --> 00:06:08,940
แล้วแน่นอน พระพรตผู้เป็นน้องชายเนี่ยนะ 
ไม่ได้เป็นเหมือนแม่เลยแม้แต่นิดเดียว

108
00:06:08,960 --> 00:06:10,960
เราก็รู้ว่าพระพรตเนี่ยเป็นคนดี

109
00:06:11,180 --> 00:06:14,220
แน่นอนว่าพอพระพรตเดินทางมาเมื่อไหร่

110
00:06:14,400 --> 00:06:20,560
รับรู้เรื่องราวเมื่อไหร่นะ พระพรตจะต้องเกลียดแม่ตัวเอง 
จะต้องมาตามเราไปปกครองเมืองแน่ๆ

111
00:06:20,860 --> 00:06:24,540
เราอย่าให้เกิดเหตุการณ์นั้นเลย ลักษมณ์ สีดา หนีกันเถอะ

112
00:06:24,640 --> 00:06:30,960
ว่าแล้วนะคะ พระรามก็เลยหอบผ้าหอบผ่อน พานางสีดา
แล้วก็พระลักษมณ์ค่ะ หนีออกไปกลางดึกคืนนั้นเลยนะคะ

113
00:06:31,100 --> 00:06:33,820
หนีออกไปเสร็จก็เดินทางไปเรื่อยๆ เดินทางๆๆ

114
00:06:34,100 --> 00:06:36,860
ไปจนกระทั่งถึงแม่น้ำสายหนึ่งค่ะ ชื่อว่าแม่น้ำสะโตง

115
00:06:36,860 --> 00:06:37,360
น่ะ

116
00:06:37,520 --> 00:06:41,060
มีความแบบ ได้รับอิทธิพลมาจากเอเชียตะวันออกเฉียงใต้นิดนึง

117
00:06:41,060 --> 00:06:44,480
มีความเอาไป mix and ไม่ match กับนิทานอินเดียนะคะ ในเวอร์ชั่นนี้

118
00:06:44,480 --> 00:06:46,060
ไปถึงเเม่น้ำสะโตงใช่ไหมคะ

119
00:06:46,280 --> 00:06:50,080
ปรากฏว่าบริเวณเเม่น้ำสะโตงค่ะ มีนายพรานคนหนึ่งคุมอยู่

120
00:06:50,080 --> 00:06:51,600
ชื่อว่านายพรานกุขัน

121
00:06:51,800 --> 00:06:55,848
ปกติแล้วนะคะ นายพรานกุขันจะไม่ให้เดินทางผ่านตรงนี้เลย

122
00:06:55,848 --> 00:06:58,980
นี่เป็นถิ่นของฉัน ฉันเป็นพรานใจบาปหยาบช้า

123
00:06:59,080 --> 00:07:02,540
ใครเดินทางมาตรงนี้ ใครเดินผ่านมานะ ฉันฆ่าทิ้งหมดเลย

124
00:07:02,600 --> 00:07:07,920
วันนี้ค่ะ ก็ตั้งใจจะออกไปล่าสงล่าสัตว์เหมือนปกติ 
เดินมาถึงริมน้ำ

125
00:07:07,980 --> 00:07:10,740
ปรากฏว่าเจอฤาษี 3 องค์นั่งอยู่

126
00:07:10,780 --> 00:07:13,740
เป็นนักบวชอะแล้วก็มีออร่า วิ้งๆๆๆ

127
00:07:13,900 --> 00:07:16,140
อยู่ดีๆ อื้ม ทำรู้สึกดูหล๊อ หล่อ

128
00:07:16,280 --> 00:07:20,380
ผู้ชายสองคนหล่อมาก คนโตดูสง่างาม คนเล็กก็ดูหล่อ

129
00:07:20,380 --> 00:07:25,860
แล้วผู้หญิงที่นั่งอยู่ตรงนั้นที่เป็นนักบวชหญิงนะ 
อู้วหู้ว นี่สวยที่สุดเท่าที่ชีวิตนี้เคยเจอมาเลย

130
00:07:25,960 --> 00:07:28,740
3 คนนี้ต้องไม่ใช่คนธรรมดาแน่ๆ เลยเธอ

131
00:07:28,820 --> 00:07:33,300
ว่าแล้วนะคะ นายพรานกุขันก็มีการเมาท์มอยกับ
เหล่าบริวารของตัวเองมากมาย

132
00:07:33,300 --> 00:07:34,720
เมาท์ไปเมาท์มา

133
00:07:34,740 --> 00:07:39,540
สุดท้ายเทวดาดลใจให้นายพรานกุขันเนี่ย เกิดหลงรักทั้ง 3 องค์เข้าไป

134
00:07:39,540 --> 00:07:42,180
นายพรานกุขันนะคะ ก็เลยเดินเข้าไปคุยด้วย

135
00:07:42,200 --> 00:07:49,420
นึกสภาพคนปกติ เป็นเด็กอายุประมาณสิบกว่าๆ พระรามนี่อายุประมาณสิบกว่าๆ นะ ประมาณว่าแบบ 17 18 อะไรอย่างงี้

136
00:07:49,440 --> 00:07:52,340
มีคนแปลกหน้าเข้ามาคุยด้วย เป็นพรานป่า

137
00:07:52,360 --> 00:07:55,320
หนวดเฟิ้ม เถื่อนมาก หน้าตาน่ากลัว

138
00:07:55,360 --> 00:07:59,600
เข้ามาถึงก็มาถามว่า อ่าว ไหน ท่านทั้ง 3 เป็นใครมาจากไหน

139
00:07:59,600 --> 00:08:01,500
ทำไมมานั่งเล่นอยู่ตรงนี้ล่ะ

140
00:08:01,500 --> 00:08:05,720
คือยังไม่ได้บอกเลยนะ ว่าตัวเองชื่นชมหริอว่าเคารพนับถือหรืออะไร

141
00:08:05,780 --> 00:08:07,780
ถ้าเป็นมนุษย์ปกติเนี่ย มาถามแบบเนี่ย

142
00:08:07,780 --> 00:08:09,140
คิดว่าโดนปล้นแน่ๆ

143
00:08:09,140 --> 00:08:10,840
สิ่งที่พระรามตอบนะคะ

144
00:08:10,880 --> 00:08:15,420
คือ ตามหลักวรรณคดีไทยทั่วไปเลย ใครก็ตามมาถามเรื่องราวของตัวเอง ทำอะไร

145
00:08:15,700 --> 00:08:18,140
เล่าเรื่องราวของตัวเองให้ฟังทั้งหมด

146
00:08:18,220 --> 00:08:19,400
พระรามก็แบบเริ่มมา

147
00:08:19,400 --> 00:08:24,720
อ๋อ พ่อข้านะเป็นกษัตริย์เมืองอโยธยาไปให้คำสัตย์กับเมียคนหนึ่งไว้ ซึ่งก็ไม่ใช่แม่ข้าหรอกเป็นเมียอีกคนหนึ่ง

148
00:08:24,740 --> 00:08:29,020
แล้วก็พ่อข้าก็อยากสละราชสมบัติให้ข้า 
แต่เมียคนนั้นอยากให้ลูกตัวเองขึ้นแทน

149
00:08:29,040 --> 00:08:32,920
ดังนั้นนางก็เลยไปขอพ่อข้าบอกว่า ขอให้ข้าออกป่า บลาๆๆ

150
00:08:33,020 --> 00:08:35,420
เล่าให้ฟังละเอียดยิบ เหมือนเล่าละครน้ำเน่าเลย

151
00:08:35,440 --> 00:08:38,420
นึกสภาพเวลาเราดูละครน้ำเน่า แล้วสงสารตัวเอกอะ

152
00:08:38,460 --> 00:08:41,080
นายพรายกุขันนี่เแบบนั้นเลยค่ะ นายพรานแบบ

153
00:08:41,120 --> 00:08:44,280
โอ้ย น่าสงสารจังเลยพระองค์

154
00:08:44,320 --> 00:08:49,320
ทำไมอีเมียคนนั้นมันเลวขนาดนี้ ทำไมถึงทำกับพระรามได้แบบนี้

155
00:08:49,680 --> 00:08:51,680
ข้าเนี่ย รับไม่ได้เลย

156
00:08:51,700 --> 00:08:57,460
นี่นายพรานหรือผู้หญิงดูซีรีส์เกาหลีเนี่ย 
ทำไมแบบดูเป็นชะนีแตกขนาดนี้

157
00:08:57,600 --> 00:09:00,580
เอาเป็นว่าช่างมันนะคะ ตัวละครทุกตัวเป็นชะนีเมื่อข้าพเจ้าเล่า

158
00:09:00,660 --> 00:09:06,240
อย่างไรก็ดีนะคะ พอนายพรานฟังจบเนี่ยนายพรานรู้สึกแบบสงสารพระรามจับใจ ก็เลยชวนพระรามบอกว่า

159
00:09:06,340 --> 00:09:11,980
ท่าน อย่าเดินป่าต่อไป เลยมาอยู่กับข้านี่ดีกว่าเนี่ย มาอาศัยอยู่กับข้า กับบริวารข้า เดี๋ยวข้าดูแลเอง

160
00:09:12,040 --> 00:09:14,040
รับรองว่ารับใช้แทบเท้าเลยนะคะ

161
00:09:14,180 --> 00:09:16,280
ซึ่งถามว่าพระรามยอมไหม

162
00:09:16,380 --> 00:09:21,140
ไม่ค่ะ พระรามบอกว่า ไม่ได้ๆ 
อาณาเขตของท่านยังใกล้กรุงศรีอโยธยาอยู่

163
00:09:21,320 --> 00:09:24,100
รับร้องว่าน้องข้าจะต้องมาตามข้ากลับไปแน่นอน

164
00:09:24,140 --> 00:09:28,000
เอาเป็นว่าถ้าท่านนับถือข้า รักข้าจริงๆ เนี่ยนะ ข้ามีเรื่องหนึ่งขอให้ช่วย

165
00:09:28,000 --> 00:09:32,760
แม่น้ำที่ข้านั่งอยู่เนี่ย ท่านคุมอยู่ใช่ไหม ข้าอยากข้ามไปฝั่งนู่น จะได้ไกลๆ นิดนึง

166
00:09:32,760 --> 00:09:34,680
ท่านช่วยพาข้าข้ามไปได้ไหม

167
00:09:35,040 --> 00:09:40,300
แน่นอนค่ะนายพรานกุขันนะคะ ตกลงค่ะ แล้วก็ตัดสินใจ
พาพระรามข้ามฟากแม่น้ำไปค่ะ

168
00:09:40,480 --> 00:09:44,920
ซึ่งก่อนที่จะข้ามไปเนี่ย นายพรานกุขันก็มีการสั่งลูกน้องไว้เหมือนกันนะ บอกว่า

169
00:09:45,020 --> 00:09:51,300
เออ ตรงนี้นะ ดูแลให้ดีอย่าให้ใครผ่านมา ถ้าใครผ่ามาแล้วดูจะเป็นคนที่มาทำร้ายพระรามเนี่ย

170
00:09:51,300 --> 00:09:53,140
ฆ่าทิ้งได้เลยไม่ต้องทิ้งไว้นะ

171
00:09:53,140 --> 00:09:56,460
จากนั้นนะคะ นายพรานกุขันก็พาพระรามข้ามฟากไปค่ะ

172
00:09:56,620 --> 00:10:00,060
ไปถึงก็พาไปหาพระฤาษีองค์หนึ่ง เพราะว่านายพรานรู้สึกว่า

173
00:10:00,140 --> 00:10:02,900
เออ ก็บวชเป็นฤาษีก็ควรจะไปอยู่กับฤาษีๆ ใช่ไหม

174
00:10:02,900 --> 00:10:08,500
แน่นอนนะคะไปถึงพระฤาษี พระฤาษีรู้จักหน้าตาพระรามอยู่แล้ว ถือว่าเป็นคนดัง พระฤาษีก็งง ประมาณว่าแบบ

175
00:10:08,780 --> 00:10:11,120
เอ้าๆ พระราม ลูกท้าวทศรถ

176
00:10:11,260 --> 00:10:17,280
มาทำอะไรที่นี่ จะว่าโดนตีเมืองแตกแล้วต้องบวชหนีภัยมา
ก็ไม่น่าจะใช่ ใครมันจะไปสู้ได้

177
00:10:17,320 --> 00:10:20,220
อู้วหู้ว ตัวโกงขนาดนี้ ระดับพระนารายณ์อวตาร

178
00:10:20,300 --> 00:10:22,300
ไหนเกิดอะไรขึ้นเล่าให้ฟังหน่อยซิ

179
00:10:22,340 --> 00:10:27,200
พระรามนะคะ ก็เหมือนเดิม เล่าเรื่องทุกอย่างให้พระฤาษีฟังค่ะ พระฤาษีก็เลย

180
00:10:27,200 --> 00:10:28,660
สงสารแล้วก็บอกว่า

181
00:10:28,780 --> 00:10:30,780
เอ้า เออหลานเหรอ ยังงั้นเหรอ

182
00:10:30,920 --> 00:10:32,920
อะ งั้นมาอาศัยอยู่กับตาเอาไหม

183
00:10:33,140 --> 00:10:35,800
เนี่ยเดี๋ยวตาแบ่งกุฏิให้มาอยู่ด้วยกันอะไรยังงี้

184
00:10:35,820 --> 00:10:38,140
ซึ่งพระรามก็ตอบไปเหมือนเดิมค่ะ ประมาณว่า

185
00:10:38,200 --> 00:10:41,540
ไม่เอา ตรงนี้ยังใกล้กรุงศรีอโยธยาอยู่ เดี๋ยวน้องมาตาม

186
00:10:41,540 --> 00:10:43,400
ข้าขอไปไกลกว่านี้ได้ไหม

187
00:10:43,640 --> 00:10:48,060
พระฤาษีองค์นี้นะคะ ก็เลยชี้ทางไปให้อีก บอกว่า อะงั้นเดินทางไปนู่นละกัน

188
00:10:48,180 --> 00:10:52,640
ตรงนั้นมีฤาษีอยู่อีกองค์หนึ่งน่าจะได้ช่วยกันบำเพ็ญพรต
ต่างๆ นานา

189
00:10:52,680 --> 00:10:54,920
พระรามนะคะ ก็เลยเดินทางต่อไปค่ะ

190
00:10:54,960 --> 00:10:56,960
ก็เดินๆๆ ต่อไป

191
00:10:57,020 --> 00:10:59,560
ไปถึงก็เจอพระฤาษีองค์หนึ่งบอกว่า

192
00:10:59,740 --> 00:11:06,820
สวัสดีพระราม ข้าส่องกล้องวงจรปิดมา คือข้านั่งสมาธิดู แล้วข้าก็ดูฌานนู่นนี่นั่น แล้วข้าก็รู้ว่าท่านกำลังเดินทางมาที่นี่

193
00:11:06,900 --> 00:11:11,020
รามหลานรัก มาอยู่กับตามามะ นี่ตาสร้างกุฏิให้แล้วเห็นไหม

194
00:11:11,100 --> 00:11:14,120
ลงทุนสร้างกุฏิใหม่ทั้งหลังเพื่อรอพระรามมาอยู่นะ

195
00:11:14,200 --> 00:11:20,520
นี่ถามว่าพระรามเอาไหม ไม่ค่ะ พระรามบอกว่า ไม่ได้หรอกตา อยู่ตรงนี้ไม่ได้ มันใกล้กรุงศรีอโยธยาอยู่

196
00:11:20,520 --> 00:11:22,360
ข้าไปอยู่ที่ไหนดี

197
00:11:22,420 --> 00:11:26,480
ซึ่งสุดท้ายนะคะ พระฤาษีองค์นี้ แม้ว่าจะเสียดายมากอยากจะให้พระรามมาอยู่ด้วยกัน

198
00:11:26,480 --> 00:11:28,740
แต่ก็ตัดสินใจบอกกับพระรามไปค่ะ บอกว่า

199
00:11:28,760 --> 00:11:35,320
อะอะอะ ถ้าอยากไปอยู่ไกลๆ จริงๆ อะนะ อยากไปบำเพ็ญตบงตบะจริงๆ ก็ข้ามเขาลูกนั้นไปนะ

200
00:11:35,320 --> 00:11:38,140
มีป่าตรงหนึ่งเงียบสงบมาก ไม่มีใครไปกวนแน่นอน

201
00:11:38,460 --> 00:11:42,400
มีกุฏิที่เทวดาเนรมิตให้อยู่อะ ไปอยู่ตรงนั้นละกันจ้า

202
00:11:42,440 --> 00:11:48,440
สุดท้ายนะคะ พระราม พระลักษมณ์แล้วก็นางสีดาก็เลยตัดสินใจเดินทางไปอยู่ที่บริเวณที่เงียบสงบนั้นค่ะ

203
00:11:48,800 --> 00:11:52,500
ตัดฉากกลับไปที่เหล่าเสนาอำมาตย์กรุงศรีอโยธยา

204
00:11:52,520 --> 00:11:55,100
ตื่นเช้ากันมา เปิดม่านดู

205
00:11:55,100 --> 00:11:55,800
อู้ย!

206
00:11:55,800 --> 00:11:57,480
พระรามหาย

207
00:11:57,540 --> 00:11:59,540
เหตุการณ์นี้นะคะ คนที่รู้ก็มีแค่แบบ

208
00:11:59,540 --> 00:12:01,280
หัวหน้าเสนาอำมาตย์คนเดียว

209
00:12:01,280 --> 00:12:02,760
ไม่ได้รู้ไปทั้งกองทัพน่ะนะ

210
00:12:02,820 --> 00:12:08,600
คนเนี่ย แม้ว่าจะเสียดายพระรามมาก จะรักพระรามมากน่ะนะ แต่ก็มีความฉลาดอยู่เล็กน้อยก็พอจะรู้ว่า

211
00:12:08,600 --> 00:12:11,340
อ๋อ พระรามทำแบบนี้เพราะว่าอยากให้เรากลับเมือง

212
00:12:11,400 --> 00:12:16,020
เราจะได้ไม่ต้องมาหมกหหมุ่นอยู่กับพระรามต่างๆ แล้วก็เราควรจะกลับไปทำงานทำการได้

213
00:12:16,100 --> 00:12:19,800
ดังนั้นเสนาอำมาตย์คนนี้นะคะ
ก็เลยหลอกทุกคนหมดเลยทั้งกองทัพประมาณว่า

214
00:12:19,800 --> 00:12:23,740
อ๋อ พระรามจะกลับเมืองแล้วจ้า ไปๆๆ แห่ราชรถกลับไปที่เดิม

215
00:12:23,760 --> 00:12:28,220
คือราชรถเนี่ยมันมีม่านกั้นไง คือไม่มีใครรู้หรอกว่าด้านในเนี่ย พระรามหายไปแล้วค่ะ

216
00:12:28,220 --> 00:12:31,220
ดังนั้นทุกคนนะคะ ก็เลยยกกองทัพกลับเมืองไป

217
00:12:31,400 --> 00:12:34,040
แล้วข่าวก็ค่อยๆ แพร่ออกไปเรื่อยๆ ประมาณว่า

218
00:12:34,120 --> 00:12:36,520
พระรามจะกลับเมืองแล้วจ้า พระรามจะกลับเมืองแล้วจ้า

219
00:12:36,520 --> 00:12:40,960
ประชาชนอะไรก็เฮๆๆ กันไปหมด ซึ่งทำให้ในวังเนี่ย งงกันมาก

220
00:12:41,060 --> 00:12:45,160
คือตอนแรกนะคะ พระนางเกาสุริยา ท้าวทศรถ 
รวมถึงพระนางสมุทรเทวีก็แบบ

221
00:12:45,400 --> 00:12:48,560
เอ้าๆ พระรามกลับมาเหรอ เอ้า เกิดอะไรขึ้น อะไรอย่างงี้นะคะ

222
00:12:48,580 --> 00:12:51,200
แต่ปรากฏนะคะ เมื่อหัวหน้าเสนาคนนี้กลับมาถึง

223
00:12:51,260 --> 00:12:55,120
ก็รีบวิ่งแจ้นขึ้นรายงานให้ท้าวทศรถรู้ทั้งหมดเลยค่ะ ประมาณว่า

224
00:12:55,180 --> 00:13:01,660
ขอเดชะใต้ฝ่าละอองธุลีพระบาทปกเกล้าปกกระหม่อม ควรมิควรแล้วแต่จะโปรด โปรดให้อภัยกระหม่อมด้วย

225
00:13:01,720 --> 00:13:07,020
คือกระหม่อมพาพระรามออกไปส่งถึงอุทยาน 
กระหม่อมตั้งใจว่าจะพาไปส่งให้ไกลที่สุด

226
00:13:07,260 --> 00:13:12,100
แต่ พระรามหนีหายไปกลางคืน แล้วกระหม่อมก็ไม่รู้ว่าพระรามหนีหายไปทางไหน

227
00:13:12,420 --> 00:13:15,040
สุดปัญญาจะไปตามหากลับมาแล้วก็

228
00:13:15,040 --> 00:13:16,840
อีก 14 ปี เจอกันละกันนะจ๊ะ

229
00:13:16,940 --> 00:13:18,940
คือตอนนี้ไม่รู้แล้วพระรามเดินป่าไปไหนจ้า

230
00:13:18,940 --> 00:13:20,000
ข่าวนี้นะคะ

231
00:13:20,180 --> 00:13:25,320
ช็อคท้าวทศรถมาก ถึงขั้นที่แบบร้องไห้ฟูมฟายว่าแบบ รามลูกรักของพ่อ

232
00:13:25,580 --> 00:13:28,660
จะเป็นตายร้ายดียังไง แล้วรามลูกพ่อจะกินอะไร

233
00:13:28,660 --> 00:13:29,880
โอ้ย พูดแล้วจะเป็นลม

234
00:13:29,880 --> 00:13:34,060
แล้วท้าวทศรถนะคะก็เหมือนเป็นลม ล่มตึ้ง 
แล้วก็ขาดใจตายไปตรงนั้นเลยค่ะ

235
00:13:34,080 --> 00:13:40,520
ซึ่งส่งผลกระทบให้นางเกาสุริยาแล้วก็นางสมุทรเทวี ร้องไห้ฟูมฟาย ใหญ่โตมากมายค่ะ

236
00:13:40,640 --> 00:13:43,120
แล้วในขณะเดียวกันนะคะ ที่เมืองไกยเกษค่ะ

237
00:13:43,200 --> 00:13:46,920
จดหมายและราชทูตนะคะ ที่ท้าวทศรถส่งไปหาพระพรต
และพระสัตรุด

238
00:13:46,920 --> 00:13:48,740
รวมถึงท้าวไกยเกษว่า

239
00:13:48,820 --> 00:13:54,960
ขอตัวพระพรตกับพระสัตรุดกลับมาร่วมพระราชพิธีแต่งตั้งพระรามเป็นกษัตริย์ ก็ไปถึงมือของสองคนนี้พอดี

240
00:13:54,960 --> 00:13:56,300
ทำให้สองคนนี้ค่ะ

241
00:13:56,380 --> 00:13:59,680
เกณฑ์ไพร่พลเดินทางมาที่กรุงศรีอโยธยา

242
00:13:59,820 --> 00:14:02,022
ซึ่งแน่นอนว่าเมื่อพระพรตกลับมาแล้ว

243
00:14:02,022 --> 00:14:04,160
จะเกิดดราม่าครั้งยิ่งใหญ่ขึ้นนะคะ

244
00:14:04,160 --> 00:14:09,800
แต่ว่าจะเป็นดราม่าอะไร คิดว่ารอฟังสัปดาห์หน้าดีกว่า 
สัปดาห์นี้คิดว่ายาวพอสมควรแล้วค่ะ

245
00:14:09,880 --> 00:14:13,040
ถ้าใครชื่นชอบคลิปที่ทั้งสนุกแล้วก็มีสาระแบบนี้

246
00:14:13,040 --> 00:14:16,840
อย่าลืมกด like เป็นกำลังใจให้วิว
แล้วก็กด share เพื่อชวนเพื่อนๆ มาดูด้วยกันนะคะ

247
00:14:17,060 --> 00:14:19,760
แล้วพบกันใหม่โอกาสหน้าค่ะ บ๊าย บาย

248
00:14:19,760 --> 00:14:21,340
สวัสดีค่ะ

249
00:14:21,420 --> 00:14:25,740
คลิปนี้ก็อาจจะเสียงงงๆ นิดหนึ่ง แล้ววิวก็อาจจะดูหมดสภาพนิดนึง อันนี้รู้ตัวนะคะ

250
00:14:25,740 --> 00:14:29,800
วันนี้คือแบบออกไปข้างนอกทั้งวัน แบบทั้งวันๆ เลยนะ

251
00:14:29,800 --> 00:14:35,960
แต่ก็จะพยายามมีความรับผิดชอบ แล้วก็จะพยายามให้รามเกียรติ์ออนตรงทุกอาทิตย์เหมือนเดิมค่ะ

252
00:14:35,960 --> 00:14:39,280
ดังนั้นรบกวนช่วยติดตามกันด้วยนะคะ

253
00:14:39,500 --> 00:14:41,500
วันนี้ลาไปก่อนค่ะ บ๊าย บาย

254
00:14:41,500 --> 00:14:42,297
สวัสดีค่ะ