ไมเคิล จอร์แดนเคยกล่าวว่า "ผมไม่รู้หรอกว่าผมบินได้หรือไม่ แต่ผมรู้เมื่อผมลอยอยู่กลางอากาศ บางครั้งผมรู้สึกราวกับว่า จะไม่ได้กลับลงมาอีก" แต่ต้องขอบคุณไอแซค นิวตัน ที่ทำให้เราได้รู้ว่าอะไรก็ตามที่ลอยขึ้นไป จะต้องกลับลงมาในที่สุด ที่จริง คนเรามีข้อจำกัด บนพื้นราบในเรื่องระยะลอยตัว หรือเวลาที่เท้าของคุณลอยออกจาก พื้นจนถึงเมื่อพวกมันลงมาแตะพื้นอีกครั้ง เพียงแค่ราวหนึ่งวินาทีเท่านั้น และใช่ นั่นรวมถึง ภาวะกลางอากาศของเขา การลอยตัวยัดห่วงอันไร้เทียมทาน จากเส้นโยนโทษ คำนวนได้ 0.92 วินาที และแน่นอนแรงดึงดูดนั้นทำให้ยาก ที่จะลอยอยู่ในอากาศได้นาน แรงดึงดูดของโลกดึงวัตถุใกล้เคียง ลงมายังพื้นผิวโลก เร่งความเร็วของมัน ที่ 9.8 เมตรต่อวินาทียกกำลังสอง ทันทีที่คุณโดด แรงดึงดูดก็ดึงคุณกลับลงมาแล้ว ใช้สิ่งที่เรารู้เกี่ยวกับแรงดึงดูด เราจะได้มาซึ่งสูตรคำนวณคร่าว ๆ ที่สร้างแบบจำลองให้กับระยะลอยตัว สูตรนี้บอกเราว่า ความสูง ของวัตถุที่ตกเหนือพื้นผิว เท่ากับความสูงตั้งต้นของวัตถุ จากพื้นบวกด้วยความเร็วตั้งต้น คูณด้วยจำนวนวินาที ที่ลอยอยู่บนอากาศ บวกด้วยครึ่งหนึ่ง ของความเร่งจากแรงดึงดูดของโลก คูณด้วยจำนวนวินาที ที่ลอยในอากาศยกกำลังสอง แล้วเราก็จะใช้สูตรนี้ช่วยจำลอง การยัดห่วงจากเส้นโยนโทษของไมเคิล ให้เอ็มเจเริ่ม เช่นเดียวกับคนอื่น ที่ศูนย์เมตรจากพื้น และกระโดดด้วยความเร็วแนวดิ่งเริ่มต้น ที่ 4.51 เมตรต่อวินาที มาดูกันว่าอะไรจะเกิดขึ้นถ้าเราจำลอง สูตรนี้บนตารางพิกัด เนื่องจากสูตรเป็นสมการสองชั้น ความสัมพันธ์ระหว่างความสูง และเวลาที่ใช้ในอากาศ มีรูปทรงแบบพาราโบลา (เส้นโค้งเรขาคณิต) แล้วมันบอกอะไรเรา เกี่ยวกับการยัดห่วงของเอ็มเจล่ะ? จุดยอดของพาราโบรานั้นแสดงให้เราเห็นว่า จุดสูงสุดของเขาจากพื้น อยู่ที่ 1.038 เมตร และจุดตัดแกน x บอกเราว่า เมื่อเขาลอยตัวขึ้น และเมื่อเขาลงพื้น เป็นเวลาที่เขาใช้ลอยตัว มันดูเหมือนว่าแรงดึงดูดของโลก จะทำให้ยากลำบาก ซึ่งแม้แต่เอ็มเจยังยาก ที่จะอยู่กลางอากาศได้นาน แต่จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเขาไปเล่นเกมเยือน ที่ไหนซักแห่ง ที่ไกลออกไป? แรงโน้มถ่วงบนดาวเพื่อนบ้าน ที่ใกล้เคียงกับเราที่สุด ดาวศุกร์ คือ 8.87 เมตรต่อวินาทียกกำลังสอง ค่อนข้างใกล้เคียงกับของโลก ถ้าไมเคิลกระโดดที่นี่ด้วยแรงเท่ากัน กับที่เขาทำบนโลก เขาจะสามารถกระโดดได้ สูงกว่าจากพื้นดิน ทำให้เขามีเวลาค้างกลางอากาศ ได้นานกว่าหนึ่งวินาทีเล็กน้อย การแข่งขันกันบนดาวพฤหัสบดี ซึ่งมีแรงดึงดูด 24.92 เมตรต่อวินาทียกกำลังสอง ย่อมต้องสนุกสนานน้อยกว่า ที่นี่ ไมเคิลจะไม่สามารถแม้กระทั่ง จะโดดได้สูงซักครึ่งเมตรจากพื้นดิน และจะอยู่ค้างกลางอากาศ ได้เพียง 0.41 วินาทีเท่านั้น แต่เกมบนดวงจันทร์ จะค่อนข้างน่าดื่นเต้น เอ็มเจสามารถจะลอยตัวจากครึ่งสนามอีกฟาก โดดสูงกว่าหกเมตร และการค้างกลางอากาศของเขา นานกว่าห้าวินาทีครึ่ง จะนานพอที่ใครบางคน จะเชื่อว่าเขาสามารถบินได้จริง ๆ