Michael Jordan zei ooit:
"Ik weet niet of ik vlieg of niet.
Ik weet dat wanneer ik in de lucht ben,
ik soms het gevoel heb dat ik
nooit meer naar beneden hoef te komen."
Maar dankzij Isaac Newton
weten we dat wat naar boven gaat
uiteindelijk ook naar beneden moet komen.
Sterker: de menselijke limiet
voor 'hangtijd' op een vlak oppervlak,
ofwel het moment dat je van de grond gaat
tot wanneer je weer neerkomt,
is maar ongeveer een seconde.
Ja, dat geldt ook voor Air Jordan,
wiens beroemde dunk
vanaf de vrijeworplijn
werd berekend op 0,92 seconden.
Het is uiteraard de zwaartekracht
die het zo moeilijk maakt
om langer in de lucht te blijven.
De zwaartekracht trekt alle voorwerpen
die dichtbij zijn naar de aarde toe
in een versnelling van 9,8 meter
per seconde kwadraat.
Zodra je springt, trekt de zwaartekracht
je al terug naar beneden.
Met onze kennis van de zwaartekracht
kunnen we een vrij simpele formule
voor hangtijd maken.
Die formule stelt dat de hoogte
van een vallend object boven een oppervlak
gelijk is aan zijn oorspronkelijke hoogte
plus zijn oorspronkelijke snelheid
vermenigvuldigd met het aantal seconden
dat het in de lucht is geweest,
plus de helft van de valversnelling
vermenigvuldigd met het kwadraat
van het aantal seconden in de lucht.
Nu kunnen we deze formule hanteren
om Michael's beroemde dunk bestuderen.
Stel dat Michael, zoals iedereen,
start met nul meter van de grond
en dan springt met een verticale snelheid
van 4,51 meter per seconde.
Laten we kijken wat er gebeurt
met de formule in een coördinatenstelsel.
Aangezien de formule kwadratisch is,
heeft de relatie tussen
de hoogte en de tijd in de lucht
de vorm van een parabool.
Wat zegt ons dit nu over Michael's dunk?
Nou, de top van de parabool toont ons
zijn maximale hoogte van de grond,
die 1,038 meter bedraagt,
en de x-as laat ons zien
wanneer hij aan de sprong begon
en wanneer hij landde,
het verschil daartussen is de hangtijd.
De zwaartekracht op aarde
maakt het vrij moeilijk
om een goede hangtijd te hebben,
zelfs voor Michael.
Maar wat als hij nu 'uit' zou spelen,
ergens anders, heel ver weg?
Welnu, de valversnelling
op de dichtstbijzijnde planeet, Venus,
bedraagt 8,87 meter per seconde kwadraat,
gelijkaardig aan die van de aarde.
Als Michael hier zou springen
met dezelfde kracht als op aarde,
zou hij meer dan een meter
omhoog kunnen springen,
wat hem een hangtijd van
iets meer dan een seconde zou geven.
De wedstrijd zou op Jupiter,
waar er een zwaartekracht is
van 24,92 meter per seconde kwadraat,
heel wat minder interessant zijn.
Hier zou Michael nog geen halve meter
van de grond komen
en slechts een luttele 0,41 seconden
in de lucht blijven.
Maar een wedstrijd op de maan
zou vrij spectaculair zijn.
Daar zou Michael zich
vanaf de middenlijn kunnen lanceren.
Een sprong van meer dan zes meter hoog
en een hangtijd van meer dan
vijf en een halve seconde
zou lang genoeg zijn om iedereen
te doen geloven dat hij kan vliegen.