WEBVTT

00:00:12.923 --> 00:00:14.665
یکبار مایکل جردن گفت،

00:00:14.665 --> 00:00:16.478
« نمیدانم پرواز میکنم یا نه.

00:00:16.478 --> 00:00:18.870
ولی میدانم هنگامی که توی هوا هستم

00:00:18.870 --> 00:00:21.736
گاهی فکر میکنم مثل اینکه
هرگز به زمین نباید برگردم.»

00:00:21.736 --> 00:00:23.302
اما به لطف ایساک نیوتن،

00:00:23.302 --> 00:00:27.091
میدانیم هنگامی چیزی بالا برود
سپس پائین میآید.

00:00:27.091 --> 00:00:31.762
در حقیقت، محدوده زمانی ماندن انسان
در خارج از سطح زمین،

00:00:31.762 --> 00:00:36.379
یا زمانی که پاهای شما از زمین جدا میشود
و دوباره به زمین میٰرسد،

00:00:36.379 --> 00:00:38.654
حدود یک ثانیه است،

00:00:38.654 --> 00:00:41.583
بله، حتی پرش مایکل جردن

00:00:41.583 --> 00:00:44.436
از خط پرتاب آزاد تا تور بسکتبال

00:00:44.436 --> 00:00:48.517
۹۲/. ثانیه محاسبه شده.

00:00:48.517 --> 00:00:53.658
و البته، جاذبه زمین است که نمیگذارد
بیشتر در هوا بمانیم.

00:00:53.658 --> 00:00:58.506
جاذبه زمین هر چیز نزدیکی را به طرف 
سطح زمین میکشد،

00:00:58.506 --> 00:01:03.418
و شتابی برابر ۹/۸ متر بر
مجذور ثانیه میدهد.

00:01:03.418 --> 00:01:08.882
به محض اینکه شما به بالا میپرید،
جاذبه شما را به پائین میکشد.

00:01:08.882 --> 00:01:10.777
با استفاده از قانون جاذبه،

00:01:10.777 --> 00:01:15.296
میتوانیم یک معادله ساده برای
محاسبه زمان ماندن در هوا بدست آوریم.

00:01:15.296 --> 00:01:19.735
این معادله بیان میکند که ارتفاع
یک جسم در حال سقوط در بالای یک سطح

00:01:19.735 --> 00:01:25.185
برابراست: با ارتفاع اولیه جسم از سطح 
به علاوه سرعت اولیه آن ضرب در

00:01:25.185 --> 00:01:28.685
چند ثانیهای که در هوا بوده،

00:01:28.685 --> 00:01:31.664
به علاوه یک دوم 
شتاب گرانشی

00:01:31.664 --> 00:01:37.026
به توان تعداد ثانیهای که در هوا بوده.
(h=h.+v.(t)+1/2g(t2

00:01:37.026 --> 00:01:41.102
حالا با این معادله میتوانیم
پرش آزاد مایکل جردن را حساب کنیم.

00:01:41.102 --> 00:01:45.250
مایکل جردن، مثل هر کس دیگری،
از نقطه صفر زمین، شروع میکند،

00:01:45.250 --> 00:01:51.508
و با جهش عمودی اولیه
با سرعت ۴/۵۱ متر در ثانیه.

00:01:51.508 --> 00:01:55.393
اگرما این معادله را در یک محور مختصات
نشان دهیم چه اتفاقی میافتد؟

00:01:55.393 --> 00:01:57.388
به دلیل اینکه این معادله درجه دوم هست،

00:01:57.388 --> 00:02:00.820
ارتباط بین ارتفاع و زمان صرف شده در هوا

00:02:00.820 --> 00:02:03.290
یک شکل سهمی را فرم میدهد.

00:02:03.290 --> 00:02:05.830
پس این به ما درباره پرش
پرش مایکل جردن چه میگوید؟

00:02:05.830 --> 00:02:10.366
خب، راس سهمی حداکثر ارتفاع
او از زمین را به ما نشان میدهد

00:02:10.366 --> 00:02:13.759
که برابر ۱/۰۳۸ متر هست

00:02:13.759 --> 00:02:16.752
و تقاطع X به ما 
زمانی که او در از زمین بلند شد را میگوید

00:02:16.752 --> 00:02:22.470
و هنگامی که او دوباره پا به زمین میگذارد
همان اختلاف ماندن در هواست.

00:02:22.470 --> 00:02:25.034
به نظر میرسد که گرانش زمین

00:02:25.034 --> 00:02:28.213
زمان ماندن در هوا را خیلی سخت میکند،
حتی برای مایکل جردن.

00:02:28.213 --> 00:02:33.126
اما اگر او در جایی خیلی دوری
بازی میکرد چه اتفاقی میافتاد؟

00:02:33.126 --> 00:02:37.973
خُب، شتاب جاذبه در
نزدیک ترین سیاره به ما، ناهید،

00:02:37.973 --> 00:02:43.822
برابر است ۸.۸۷ متر بر ثانیه،
خیلی نزدیک به اندازه جاذبه زمین هست.

00:02:43.822 --> 00:02:47.829
اگر مایکل اینجا می پرید با همان
نیرویی که روی زمین پریده بود،

00:02:47.829 --> 00:02:51.140
او میتوانست بیش از
یک متر از زمین بالا بپرد،

00:02:51.140 --> 00:02:55.972
و بیشتر از یک ثانیه در هوا بماند.

00:02:55.972 --> 00:02:59.070
رقابت درسیاره کیوان با آن گرانش

00:02:59.070 --> 00:03:04.829
برابر ۲۴/۹۲ متر بر مجذور ثانیه
میتوانست خیلی کمتر سرگرم کننده باشد.

00:03:04.829 --> 00:03:08.781
در اینجا مایکل حتی نمیتواند
نیم متر از زمین بالا بپرد،

00:03:08.781 --> 00:03:13.309
و صرفا ۰/۴۱ ثانیه در هوا معلق میماند.

00:03:13.309 --> 00:03:16.649
اما بازی در کره ماه خیلی دیدنی است.

00:03:16.649 --> 00:03:19.526
مایکل میتواند از پشت خط نیمه
زمین بازی به خیز برداشته،

00:03:19.526 --> 00:03:22.097
بیش از ۶ متر ارتفاع را به بالا بپرد،

00:03:22.097 --> 00:03:25.413
و زمان ماندن او درهوا بیش از
پنج و نیم ثانیه خواهد بود،

00:03:25.413 --> 00:03:29.199
واین زمان کفایت میکند که همه قبول کنند
مایکل جردن میتواند پرواز کند.