1 00:00:00,000 --> 00:00:01,730 ดนตรี: GHOST และ Vane 2 00:00:01,730 --> 00:00:03,690 ภาพและการออกแบบตัวละคร: CRUORMOR 3 00:00:03,690 --> 00:00:05,620 ร้อง: Kevin (SynthesizerV) 4 00:00:05,630 --> 00:00:07,460 วีดิโอ: GHOST - ข้อความภาษาอาหรับอิรัก: Carbon Monoxide 5 00:00:07,460 --> 00:00:11,361 Reckless Battery Burns 6 00:00:11,361 --> 00:00:15,206 โดย Team 6x111 7 00:00:15,206 --> 00:00:19,057 แปล: Nyxious (Salted Ice) 8 00:00:19,057 --> 00:00:22,631 คำเตือน: แสงวูบไหว, เลือดสาดชวนเสียวไส้, ภาพร่างกายที่น่ากลัว, ผิดจากความเป็นจริง, ความรุนแรง และแนวเรื่องเกี่ยวกับการฆ่าตัวตาย 9 00:00:24,240 --> 00:00:28,086 ความระทึกขนานแท้ เหล่าเรื่องเหลาะแหละ 10 00:00:28,086 --> 00:00:32,000 การถกกันในส่วนของการพิมพ์ตกหล่น ที่ดำเนินไปตามการควบคุมของฉัน 11 00:00:32,000 --> 00:00:35,751 ถ่ายทอดกันออกมาด้วยถ้อยคำ พูดแล้วพูดอีก 12 00:00:35,751 --> 00:00:39,528 ในครั้งที่รอชั่วยามที่ภาพเงาเริ่มไม่ไหวติง 13 00:00:39,528 --> 00:00:43,215 พวกเขาร่ายรำกันในบั้นปลายชีวิต 14 00:00:43,215 --> 00:00:47,160 แล้วเข้ากระซิบสนทนา เรื่องเล่าขานของภาพสำเร็จรูป 15 00:00:47,160 --> 00:00:50,840 โลกใบนี้กำลังหมุนวน และดวงอาทิตย์ก็แสนจะเจิดจ้า 16 00:00:50,840 --> 00:00:53,863 อาบเอิบด้วยความชิงชังและเสแสร้ง 17 00:00:53,863 --> 00:00:56,525 ไปห่างๆฉันสักทีเถอะ 18 00:00:57,125 --> 00:00:58,753 เชิญชวนกันมาฆ่าตัวตาย 19 00:00:58,753 --> 00:01:00,463 โอนย้าย แจกแจง 20 00:01:00,463 --> 00:01:02,723 อาบย้อม และใช้มันสำหรับการรังควาญ 21 00:01:02,723 --> 00:01:04,513 ในภายภาคหน้า ในยามที่ทั้งเธอและฉัน 22 00:01:04,513 --> 00:01:06,493 กินดื่มและถักทอเหล่าทฤษฎี 23 00:01:06,493 --> 00:01:08,493 แล้วปลายนิ้วก็เริ่มเลื้อยไหลไล่ไล้ซุกซน 24 00:01:08,493 --> 00:01:10,458 เขาเผยอยิ้มออกมา ในยามที่เราร่วมสร้างความทรงจำ 25 00:01:10,458 --> 00:01:12,203 คำย้ำเตือนบนกำแพงที่ถูกละเลย 26 00:01:12,203 --> 00:01:16,203 ล้วนเลือนหายสาบสูญไปแล้วแน่นอน 27 00:01:27,003 --> 00:01:28,822 ไม่ได้ทำให้ใครเจ็บสักหน่อยนี่ใช่ไหม? 28 00:01:28,822 --> 00:01:30,933 บางทีคงถึงเวลาแล้ว ที่จะต้องแยกตัวฉันออกเป็นชิ้นๆ 29 00:01:30,933 --> 00:01:34,864 ก็เพราะว่าฉันได้แสดงจุดยืน ความเป็นมนุษย์ออกมาแล้วยังไงล่ะ 30 00:01:34,864 --> 00:01:38,864 เป็นไปตามความปรารถนาของฉันแล้ว จากการที่ได้รวบรวมเหล่ากรงเล็บเหล็กแกร่ง 31 00:01:38,874 --> 00:01:42,874 ถ้าไม่นับเรื่องกลิ่นเน่าเหม็นนั่นแล้วล่ะก็ บทบรรยายเดี่ยวของฉันก็คล้ายจะจบลงในพริบตา 32 00:01:57,904 --> 00:02:01,221 ช่องท้องหมุนวนไปตามความระลึกรู้ของหมู่ดาว 33 00:02:01,221 --> 00:02:05,221 หัวใจในอกเองก็เต้นระรัว เร็วเร่งกว่าดวงใดที่เคยมีมา 34 00:02:05,834 --> 00:02:09,022 หยุดเสียงร้องไห้ระงมตอนฉันเข้านอนได้แน่ 35 00:02:09,022 --> 00:02:12,944 ถ้ายอมปล่อยให้ ปีศาจเข้ามาทลายทุกสิ่งทุกอย่าง 36 00:02:12,944 --> 00:02:16,508 ก็รู้ว่าอาจจะสายไปสักหน่อย แต่ตอนนี้เราต้องกลับกันแล้ว 37 00:02:16,508 --> 00:02:20,438 เลอะเปรอะ แล้วจางลงไม่รู้จบ รอยแผลพวกนี้ มีเยอะเกินนับไหว 38 00:02:20,438 --> 00:02:24,086 อยากรู้จริงๆนะ ว่าจะเป็นยังไงถ้าถูกขัง 39 00:02:24,086 --> 00:02:27,258 อยู่ในห้องที่เหล่าหลอดไฟ 40 00:02:27,258 --> 00:02:28,778 ต่างลุกจ้าอย่างปลายไม้ขีด 41 00:02:28,778 --> 00:02:32,001 จงจำไว้เถิดว่าหัวใจมนุษย์นี้ 42 00:02:32,001 --> 00:02:35,768 แต่เดิมแล้วถูกคว้านให้กลวงเปล่าเพื่อใช้ส่งมอบ 43 00:02:35,768 --> 00:02:39,488 ไม่อาจรู้สึกเจ็บปวด ทว่าถูกทุบทำลายได้ 44 00:02:39,488 --> 00:02:43,268 เริ่มมอดไหม้ลงในห้วงแห่งความเกลียดชัง 45 00:02:43,268 --> 00:02:47,158 คือปลายประสาทที่ด้านชาไปแล้ว 46 00:02:47,158 --> 00:02:51,158 ขึ้นห้อเลือดเข้มแล้วซีดลง อย่างที่เขาคาดว่าไม่อาจหาย 47 00:02:51,158 --> 00:02:54,518 เขาจ้องเขม็งไปยังใบหน้าแห่งห้วงสนธยา 48 00:02:54,518 --> 00:02:57,738 ผ่านช่องประตูที่เปิดออก ผ่านหมู่มวลดอกไม้ 49 00:02:57,738 --> 00:02:59,308 ในครั้งที่หล่อนเผยเจตจำนงของตัว 50 00:02:59,308 --> 00:03:00,518 เชิญชวนกันมาฆ่าตัวตาย 51 00:03:00,518 --> 00:03:02,258 โอนย้าย แจกแจง 52 00:03:02,258 --> 00:03:04,708 อาบย้อม และใช้มันสำหรับการรังควาญ 53 00:03:04,708 --> 00:03:06,465 ในภายภาคหน้า ในยามที่ทั้งเธอและฉัน 54 00:03:06,465 --> 00:03:08,535 กินดื่มและถักทอเหล่าทฤษฎี 55 00:03:08,535 --> 00:03:10,445 แล้วปลายนิ้วก็เริ่มไล่ไล้ซุกซน 56 00:03:10,445 --> 00:03:12,455 เขาเผยอยิ้มออกมา ในยามที่เราร่วมสร้างความทรงจำ 57 00:03:12,455 --> 00:03:14,185 ที่มีแต่จะแน่นแฟ้นขึ้นยามเราแลกจุมพิต 58 00:03:14,185 --> 00:03:15,745 นี่เห็นแก่คุณหรอกนะ 59 00:03:15,745 --> 00:03:17,855 มาอ้าปากแล้วร้องให้ดังๆกันเถอะ 60 00:03:17,855 --> 00:03:19,255 ระงมร้องแล้วสิ้นเสียงไป 61 00:03:19,255 --> 00:03:21,772 ประกาศจุดยืนของฉันแก่มวลมนุษยชาติ 62 00:03:21,772 --> 00:03:25,505 ภาพใบหน้าที่แขวนอยู่บนกำแพง ที่เต็มไปด้วยกรงเล็บเหล็กนั่น 63 00:03:25,505 --> 00:03:29,505 คือใบหน้าเปี่ยมสุขของฉัน ไม่ใช่ฝันร้ายอะไรหรอก ก็แค่เรื่องไร้สาระเท่านั้นเอง 64 00:03:44,270 --> 00:03:48,120 หัวใจในอกระรัวเร็วตีรวนขึ้นมาถึงคอ 65 00:03:48,120 --> 00:03:52,110 ผนังปอดเองก็หนาตัวขึ้นมาในสองมือของผู้คน 66 00:03:52,110 --> 00:03:55,770 ปล่อยให้เราคิดหาวิธีผ่านแต่ละวันไปให้ได้ 67 00:03:55,770 --> 00:03:59,470 โดยที่ไม่ทำให้เขาโกรธขึ้นมาอีกเถอะนะ 68 00:03:59,470 --> 00:04:03,400 สองมือเริ่มชา ยามครุ่นคิดฉันผิดอะไร 69 00:04:03,400 --> 00:04:07,330 ในหัวมีแต่ความทรงจำเกี่ยวกับหล่อน 70 00:04:07,330 --> 00:04:10,936 ปล่อยให้เราหาทางใช้ชีวิตต่อไป 71 00:04:10,936 --> 00:04:14,330 โดยไม่ทำให้เขามีน้ำโหอีกครา 72 00:04:14,630 --> 00:04:18,613 ฉันไม่มีค่าพอให้กลับไปหรอก มีแต่จะทำให้คนอื่นเขาเจ็บตัวเปล่าๆ 73 00:04:18,613 --> 00:04:22,483 ท้ายที่สุดแล้ว ฉันก็คงได้กลายเป็น อย่างที่ใครๆเขาว่ากัน 74 00:04:22,483 --> 00:04:26,503 ในตอนที่เราตาย ความทรงจำของเธอ จะมีหน้าตาเป็นแบบไหนกันนะ 75 00:04:26,503 --> 00:04:28,273 มันเป็นอย่างนี้ไงล่ะ จำได้หรือยัง 76 00:04:28,273 --> 00:04:30,289 รอยไหม้ทะลุที่ช่องท้อง 77 00:04:30,289 --> 00:04:34,143 ในเดือนปีที่แสนหนักหน่วง ดวงตาเบิกโพลง แผ่ซ่านด้วยอายอึดอัด 78 00:04:34,143 --> 00:04:38,012 แต่ความรักนี้ยังคงแทรกซึมลงได้ มันอยู่ที่ริมฝีปาก ของเรานี่ไง ยังคงชัดเจนอยู่ ก็เพราะตัวของเธอเอง 79 00:04:38,012 --> 00:04:41,763 เป็นไปตามปรารถนาฉันแล้ว ฉันนี่ไงที่สะสมเหล่ากรงเล็บเหล็กแกร่ง 80 00:04:41,763 --> 00:04:45,763 อย่าไปสนความเน่าเฟะนั่นเลย มาดูใบหน้าสับสนแสนสวยงามนั่นของเธอดีกว่านะ