WEBVTT

00:00:20.482 --> 00:00:21.770
Σας ευχαριστώ που ήρθατε,

00:00:21.770 --> 00:00:25.214
σας ευχαριστώ που αυτό το μεγάλο Χ
θα αποτυπωθεί στον αμφιβληστροειδή σας

00:00:25.224 --> 00:00:27.393
για τις επόμενες τρεις ημέρες.
(Γέλια)

00:00:27.393 --> 00:00:31.216
Σήμερα θέλω να μιλήσω
για τη σημασία των λέξεων,

00:00:31.216 --> 00:00:33.502
πώς τις ορίζουμε και πώς αυτές,

00:00:33.502 --> 00:00:34.712
-σχεδόν σαν εκδίκηση-

00:00:34.712 --> 00:00:36.161
καθορίζουν εμάς.

NOTE Paragraph

00:00:37.640 --> 00:00:40.506
Η αγγλική γλώσσα
είναι ένα υπέροχο σφουγγάρι.

00:00:40.720 --> 00:00:43.376
Λατρεύω την αγγλική γλώσσα.
Είμαι ευτυχής που τη μιλάω.

00:00:43.487 --> 00:00:47.003
Κι εσείς όλοι νομίζω
ότι είστε τυχεροί που τη μιλάτε.

00:00:47.800 --> 00:00:50.110
Παρ' όλα αυτά, έχει πολλές τρύπες.

00:00:51.040 --> 00:00:53.376
Από το ελληνικό «Λάχεσις»
υπάρχει ο «λαχεσισμός»:

00:00:53.400 --> 00:00:56.840
που είναι η πείνα για καταστροφή.

00:00:57.280 --> 00:01:00.856
Ξέρετε, όταν βλέπετε
μια καταιγίδα στον ορίζοντα

00:01:00.880 --> 00:01:03.766
και πιάνετε τον εαυτό σας να πανηγυρίζει.

00:01:04.640 --> 00:01:06.576
Στα Κινέζικα, έχουν μια λέξη «γιου γι»

00:01:06.600 --> 00:01:08.616
-δεν την προφέρω σωστά-

00:01:08.640 --> 00:01:12.336
που σημαίνει τη λαχτάρα
να νιώσεις έντονα ξανά

00:01:12.360 --> 00:01:14.360
όπως όταν ήσουν παιδί.

00:01:16.240 --> 00:01:19.376
Στα πολωνικά, έχουν την λέξη «ζούσκα»,

00:01:19.400 --> 00:01:22.936
που είναι το είδος
της υποθετικής συζήτησης

00:01:22.960 --> 00:01:25.520
που διαδραματίζεται μέσα στο κεφάλι σου.

00:01:26.960 --> 00:01:30.096
Και τέλος, στα Γερμανικά,
-φυσικά στα Γερμανικά-

00:01:30.120 --> 00:01:32.976
έχουν μια λέξη που λέγεται «τσίλσμερτζ»

00:01:33.000 --> 00:01:36.416
που είναι ο φόβος
της απόκτησης αυτού που θέλεις.

NOTE Paragraph

00:01:36.440 --> 00:01:40.236
(Γέλια)

NOTE Paragraph

00:01:40.560 --> 00:01:42.900
Την τελική κατάκτηση ενός ονείρου ζωής.

00:01:44.400 --> 00:01:47.376
Είμαι Γερμανός,
οπότε ξέρω ακριβώς πώς είναι αυτό.

NOTE Paragraph

00:01:47.680 --> 00:01:50.296
Δεν είμαι σίγουρος
αν θα χρησιμοποιούσα αυτές τις λέξεις

00:01:50.320 --> 00:01:51.976
στην καθημερινή μου ζωή,

00:01:52.000 --> 00:01:54.136
αλλά χαίρομαι που υπάρχουν.

00:01:54.260 --> 00:01:57.276
Όμως ο μόνος λόγος που υπάρχουν
είναι γιατί εγώ τις επινόησα.

NOTE Paragraph

00:01:58.020 --> 00:02:01.636
Είμαι ο συγγραφέας του «Το Λεξικό
Των Επισκιασμένων Μελαγχολιών»,

00:02:01.660 --> 00:02:04.299
το οποίο γράφω τα τελευταία επτά χρόνια.

00:02:06.580 --> 00:02:08.596
Και η όλη αποστολή του σχεδίου

00:02:08.620 --> 00:02:13.796
είναι να βρει τρύπες
στη γλώσσα του συναισθήματος

00:02:13.820 --> 00:02:15.036
και να τις γεμίσει

00:02:15.060 --> 00:02:18.956
έτσι ώστε να έχουμε έναν τρόπο να μιλάμε
για όλα αυτά τα μικροπταίσματα

00:02:18.980 --> 00:02:21.396
και όλες αυτές τις ιδιορρυθμίες
του ανθρώπου

00:02:21.420 --> 00:02:25.396
που όλοι νιώθουμε αλλά μπορεί
να μη σκεφτόμαστε να μιλήσουμε για αυτές

00:02:25.420 --> 00:02:28.116
για το λόγο ότι δεν έχουμε
τις λέξεις να το κάνουμε.

00:02:29.015 --> 00:02:32.729
Άρχισε καθώς έβλεπα τους τίτλους τέλους
του Saturday Night Live,

00:02:32.753 --> 00:02:36.793
και καταλήφθηκα μια πολύ γλυκιά
και αξέχαστη μελαγχολία.

00:02:37.037 --> 00:02:39.488
Αν τύχει ποτέ να μείνετε ξύπνιοι τόσο αργά

00:02:39.512 --> 00:02:43.095
σας προτείνω να δείτε
τους τίτλους τέλους αυτής της εκπομπής.

00:02:44.480 --> 00:02:49.266
Κι έτσι αποφάσισα να προσπαθήσω
να ορίσω αυτό το συναίσθημα.

NOTE Paragraph

00:02:49.290 --> 00:02:51.706
Και στα μισά αυτής της προσπάθειας,

00:02:51.730 --> 00:02:53.346
όρισα το «σόντερ»,

00:02:53.370 --> 00:02:56.746
την ιδέα ότι θεωρούμε τους εαυτούς μας
ως τον κύριο χαρακτήρα

00:02:56.746 --> 00:02:58.990
και όλοι οι άλλοι είναι απλώς κομπάρσοι.

00:02:58.990 --> 00:03:01.916
Αλλά στην πραγματικότητα,
είμαστε όλοι ο κύριος χαρακτήρας,

00:03:01.916 --> 00:03:05.199
και εσύ ο ίδιος είσαι κομπάρσος
σε κάποιου άλλου την ιστορία.

00:03:06.370 --> 00:03:09.466
Οπότε, μόλις το δημοσίευσα αυτό,

00:03:09.490 --> 00:03:11.186
δέχθηκα ανταπόκριση από ανθρώπους

00:03:11.210 --> 00:03:15.826
που μου έλεγαν: «Σε ευχαριστούμε
που δίνεις βήμα σε κάτι που ένιωθα πάντα

00:03:15.850 --> 00:03:18.866
αλλά δεν υπήρχε λέξη για αυτό».

00:03:18.890 --> 00:03:21.030
Τους έκανε να νιώθουν λιγότερο μόνοι.

00:03:21.370 --> 00:03:23.490
Αυτή είναι η δύναμη των λέξεων,

00:03:24.090 --> 00:03:27.090
να μας κάνουν να νιώθουμε λιγότερο μόνοι.

00:03:27.530 --> 00:03:29.416
Δεν πέρασε πολύς καιρός μετά απ' αυτό

NOTE Paragraph

00:03:29.416 --> 00:03:31.146
και πρόσεξα ότι το σόντερ

00:03:31.170 --> 00:03:35.466
άρχισε να χρησιμοποιείται σοβαρά
σε συζητήσεις στο διαδίκτυο,

00:03:35.490 --> 00:03:38.386
και λίγο καιρό αφού το αντιλήφθηκα

00:03:38.410 --> 00:03:41.906
το εντόπισα δίπλα μου
σε μια πραγματική προσωπική συζήτηση.

00:03:41.930 --> 00:03:44.386
Είναι ό,τι πιο παράξενο
το να φτιάχνεις μια λέξη

00:03:44.410 --> 00:03:48.466
και μετά να τη βλέπεις
να αποκτά δική της υπόσταση.

00:03:48.730 --> 00:03:50.826
Δεν έχω βρει λέξη για αυτό ακόμα,
αλλά θα βρω.

NOTE Paragraph

00:03:50.850 --> 00:03:52.266
(Γέλια)

NOTE Paragraph

00:03:52.290 --> 00:03:53.490
Δουλεύω πάνω σε αυτό.

NOTE Paragraph

00:03:54.290 --> 00:03:57.320
Άρχισα να σκέφτομαι
τι κάνει τις λέξεις πραγματικότητα.

00:03:58.104 --> 00:03:59.770
Καθώς πολλοί άνθρωποι με ρωτούν,

00:03:59.770 --> 00:04:02.106
και η κοινή τους απορία είναι:

00:04:02.130 --> 00:04:05.246
«Είναι αυτές οι λέξεις επινοημένες;
Δεν το καταλαβαίνω».

NOTE Paragraph

00:04:05.410 --> 00:04:07.466
Και δεν ήξερα τι ακριβώς να τους πω

00:04:07.466 --> 00:04:09.582
αφού όταν το σόντερ άρχισε να εξαπλώνεται,

00:04:09.582 --> 00:04:12.850
ποιος είμαι εγώ για να πω
ποιες λέξεις είναι αληθινές και ποιες όχι.

00:04:12.850 --> 00:04:16.906
Ένιωσα σαν τον Στιβ Τζομπς,
που περιέγραψε τη μέρα που κατάλαβε

00:04:16.906 --> 00:04:19.710
ότι στην καθημερινή ζωή
οι πιο πολλοί από εμάς

00:04:19.710 --> 00:04:23.426
απλώς αποφεύγουμε
να προσκρούουμε στα όρια γύρω μας

00:04:23.426 --> 00:04:26.382
και απλώς ζούμε σύμφωνα με αυτά.

00:04:26.570 --> 00:04:29.130
Αλλά όταν συνειδητοποιείς -

00:04:30.970 --> 00:04:34.610
ότι αυτός ο κόσμος φτιάχτηκε
από ανθρώπους όχι πιο έξυπνους από εσένα,

00:04:34.610 --> 00:04:36.996
μπορείς να απλώσεις το χέρι,
να αγγίξεις τα τείχη,

00:04:36.996 --> 00:04:39.046
ή και να περάσεις το χέρι σου από μέσα

00:04:39.046 --> 00:04:41.710
και να συνειδητοποιήσεις
ότι έχεις δύναμη αλλαγής.

00:04:42.689 --> 00:04:44.279
Είναι απίστευτο.

00:04:45.737 --> 00:04:50.888
Πιστεύω ότι από εκείνο το σημείο
άλλαξε ο τρόπος που θεωρώ τις λέξεις

00:04:50.888 --> 00:04:52.621
και τι κάνει τις λέξεις αληθινές.

NOTE Paragraph

00:04:52.770 --> 00:04:56.426
Και όταν οι άνθρωποι με ρωτούν:
«Είναι αυτές οι λέξεις αληθινές;»

00:04:56.426 --> 00:04:58.522
είχα μια ποικιλία απαντήσεων που δοκίμασα.

00:04:58.522 --> 00:05:00.568
Κάποιες έβγαζαν νόημα, κάποιες όχι.

00:05:00.730 --> 00:05:02.266
Αλλά μία που δοκίμασα:

00:05:02.266 --> 00:05:05.022
«Λοιπόν, μια λέξη είναι αληθινή
αν θες να είναι αληθινή».

00:05:05.890 --> 00:05:10.106
Όπως αυτό το μονοπάτι είναι αληθινό
επειδή οι άνθρωποι θέλησαν να είναι εκεί.

NOTE Paragraph

00:05:10.130 --> 00:05:11.826
(Γέλια)

NOTE Paragraph

00:05:11.850 --> 00:05:13.946
Συμβαίνει στις πανεπιστημιουπόλεις
συνεχώς.

00:05:13.946 --> 00:05:15.282
Ονομάζεται «μονοπάτι πόθου».

NOTE Paragraph

00:05:15.282 --> 00:05:17.060
(Γέλια)

00:05:17.132 --> 00:05:20.080
Έτσι, οι γλώσσες είναι 
αντανάκλαση της επιθυμίας

00:05:20.104 --> 00:05:22.068
κάτι που θέλουν να είναι εκεί.

00:05:22.092 --> 00:05:24.105
Και μπορεί να μην είναι η πιο συνήθης οδός

00:05:24.105 --> 00:05:26.275
αλλά εκεί θα μας οδηγήσει τελικά.

00:05:26.491 --> 00:05:29.022
Αλλά αυτό δεν είναι
μια αρκετά ικανοποιητική απάντηση,

00:05:29.022 --> 00:05:30.483
έτσι την εγκατέλειψα.

NOTE Paragraph

00:05:31.970 --> 00:05:33.100
Αλλά μετά κατάλαβα ότι

00:05:33.100 --> 00:05:35.666
όταν οι άνθρωποι ρωτούν
αν μια λέξη είναι αληθινή,

00:05:35.666 --> 00:05:37.232
ουσιαστικά ρωτούν:

00:05:37.950 --> 00:05:41.980
«Σε πόσα μυαλά
θα μου δώσει αυτή πρόσβαση;»

00:05:42.549 --> 00:05:45.286
Νομίζω ότι έτσι πάνω-κάτω
κοιτάμε στη γλώσσα.

00:05:45.310 --> 00:05:48.086
Μια λέξη είναι ουσιαστικά ένα κλειδί

00:05:48.110 --> 00:05:51.086
που μας βάζει στα κεφάλια
ορισμένων ανθρώπων.

00:05:51.110 --> 00:05:53.910
Και αν μας βάλει σε έναν εγκέφαλο,

00:05:54.390 --> 00:05:55.646
δεν το αξίζει στα αλήθεια,

00:05:55.646 --> 00:05:56.902
δεν αξίζει να την ξέρεις.

00:05:56.902 --> 00:05:59.358
Σε δύο μυαλά;
Μμμ, εξαρτάται από το ποια είναι.

00:05:59.430 --> 00:06:01.980
Σε εκατομμύρια μυαλά; 
ΟΚ, εδώ είμαστε!

00:06:02.270 --> 00:06:08.726
Οπότε η αληθινή λέξη σου δίνει πρόσβαση
σε όσο το δυνατόν πιο πολλά μυαλά.

00:06:08.726 --> 00:06:11.602
Αυτό της δίνει αξία να την ξέρεις.

NOTE Paragraph

00:06:12.030 --> 00:06:16.187
Συμπτωματικά, η πιο αληθινή λέξη από όλες,
από αυτή την άποψη, είναι αυτή.

NOTE Paragraph

00:06:16.211 --> 00:06:18.086
[ΟΚ]

NOTE Paragraph

00:06:18.110 --> 00:06:19.326
Αυτή είναι.

00:06:19.350 --> 00:06:20.606
Η πιο αληθινή λέξη.

00:06:20.630 --> 00:06:23.206
Το πιο κοντινό πράγμα σε ένα πασπαρτού.

00:06:23.230 --> 00:06:25.546
Αυτή είναι η πιο κοινά
κατανοητή λέξη στον κόσμο,

00:06:25.546 --> 00:06:26.802
όπου και να είσαι.

00:06:27.110 --> 00:06:28.326
Το πρόβλημα είναι ότι

00:06:28.350 --> 00:06:31.239
κανείς δε γνωρίζει τι αντιπροσωπεύουν
αυτά τα δύο γράμματα.

NOTE Paragraph

00:06:31.239 --> 00:06:32.926
(Γέλια)

NOTE Paragraph

00:06:33.150 --> 00:06:35.206
Το οποίο είναι λίγο περίεργο, σωστά;

00:06:35.206 --> 00:06:38.662
Θα μπορούσε να είναι ανορθογραφία
του «Όλα Σωστά», φαντάζομαι,

00:06:38.662 --> 00:06:39.998
ή «Ολντ Κίντερχουκ».

00:06:39.998 --> 00:06:43.846
Κανείς δε φαίνεται να ξέρει,
αλλά το γεγονός ότι δεν πειράζει

00:06:43.870 --> 00:06:47.366
λέει κάτι για το πώς δίνουμε
νόημα στις λέξεις.

00:06:47.366 --> 00:06:50.166
Το νόημα δεν είναι
οι λέξεις αυτές καθεαυτές.

00:06:51.150 --> 00:06:54.230
Εμείς είμαστε αυτοί
που ρίχνουμε τον εαυτό μας στη λέξη.

NOTE Paragraph

00:06:54.670 --> 00:06:58.760
Και νομίζω ότι όταν όλοι ψάχνουμε
για νόημα στις ζωές μας,

00:06:59.270 --> 00:07:01.126
και ψάχνουμε για το νόημα της ζωής,

00:07:01.150 --> 00:07:04.820
θεωρώ ότι οι λέξεις
έχουν κάποια σχέση με αυτό.

00:07:05.270 --> 00:07:08.046
Και πιστεύω ότι αν ψάχνετε
το νόημα ενός πράγματος,

00:07:08.046 --> 00:07:10.922
το λεξικό είναι το σωστό μέρος για αρχή.

00:07:12.952 --> 00:07:16.842
Παρακολούθησα μια συνέντευξη
ενός ειδικού στα θέματα θρησκειών,

00:07:16.842 --> 00:07:18.329
του Ρεζά Ασλάν.

00:07:18.619 --> 00:07:22.785
Περιέγραφε μια παρανόηση πολλών ανθρώπων
σχετικά με τη θρησκεία.

00:07:23.214 --> 00:07:26.721
Είπε ότι η κατά βάσιν η θρησκεία

00:07:27.138 --> 00:07:30.365
είναι ένα σύνολο συμβόλων και μεταφορών

00:07:30.365 --> 00:07:32.858
στο οποίο οι άνθρωποι
βάζουν μέρος του εαυτού τους

00:07:32.858 --> 00:07:36.108
στην προσπάθειά τους να εκφράσουν
κάτι που δεν μπορεί να διατυπωθεί.

00:07:36.351 --> 00:07:39.025
Η θρησκεία βασικά είναι απλώς μια γλώσσα.

00:07:39.049 --> 00:07:40.208
Αυτό είναι μόνο.

00:07:40.232 --> 00:07:43.190
Είναι δοχείο για κάθε νόημα
που εναποθέτουμε σε αυτό.

00:07:43.938 --> 00:07:45.805
Κι αυτό με έβαλε σε σκέψεις...

00:07:46.969 --> 00:07:49.637
Κι αν η γλώσσα ήταν ένα είδος θρησκείας;

00:07:50.649 --> 00:07:54.249
Αυτό θα σήμαινε πως αυτό είναι
ουσιαστικά το ιερό μας βιβλίο.

00:07:56.469 --> 00:07:58.365
Όσον αφορά την ιστορία της Δημιουργίας,

00:07:58.389 --> 00:08:01.077
είναι μάλλον μια ιστορία ανάθεσης ορισμού.

00:08:02.109 --> 00:08:04.925
Εν αρχή υπήρχε χάος
επί των υδάτων της Γης

00:08:04.925 --> 00:08:07.999
και μετά ο Θεός διαχώρισε
τη θάλασσα από τη στεριά,

00:08:08.023 --> 00:08:10.820
τα ψάρια από τα πουλιά,
τον άνδρα από τη γυναίκα,

00:08:10.844 --> 00:08:12.722
το αιώνιο από το εφήμερο.

00:08:12.926 --> 00:08:14.889
Όλα είναι μέσα σε αυτές τις σελίδες.

00:08:14.889 --> 00:08:16.644
Αυτό είναι ο ορισμός.

00:08:17.208 --> 00:08:21.499
Έτσι, αν ψάχνουμε για νόημα
σε αυτό τον κόσμο,

00:08:22.005 --> 00:08:24.623
αυτό είναι η πίστη μας
και το ιερό μας βιβλίο.

00:08:24.991 --> 00:08:26.589
Γιατί η πραγματικότητα

00:08:26.589 --> 00:08:28.743
και η ουσία αυτού του ιερού βιβλίου,

00:08:28.743 --> 00:08:31.118
-και θεωρώ όλων των ιερών βιβλίων-

00:08:31.118 --> 00:08:33.894
είναι ότι φέρνει μια αίσθηση τάξης

00:08:33.894 --> 00:08:36.324
σε ένα πολύ χαοτικό σύμπαν.

00:08:36.710 --> 00:08:39.399
Η οπτική μας των πραγμάτων
είναι τόσο περιορισμένη,

00:08:39.423 --> 00:08:44.706
και το σύμπαν είναι τόσο περίπλοκο,

00:08:44.730 --> 00:08:47.506
που καταλήγουμε
σε πρότυπα και συντομεύσεις

00:08:47.530 --> 00:08:49.826
και προσπαθούμε να βρούμε
έναν τρόπο ερμηνείας

00:08:49.850 --> 00:08:52.680
για να μπορέσουμε να προχωρήσουμε.

00:08:54.682 --> 00:08:57.080
Γι' αυτό και χρειαζόμαστε τις λέξεις,

00:08:57.080 --> 00:08:58.740
για να δώσουν νόημα στη ζωή μας.

00:08:58.740 --> 00:09:00.372
Αλλά επιπλέον αυτού,

00:09:00.372 --> 00:09:03.872
χρειαζόμαστε λέξεις να μας περιλαμβάνουν,
να μας προσδιορίζουν.

00:09:04.014 --> 00:09:07.226
Και νομίζω ότι μάλλον έτσι
χρησιμοποιούμε τις λέξεις τώρα,

00:09:07.250 --> 00:09:12.768
όλοι μας με κάποιον τρόπο
σαν να ικετεύουμε να βρούμε προσδιορισμό.

00:09:12.792 --> 00:09:16.069
Και θεωρώ ότι, ειδικά τώρα
με την τεχνολογία και την παγκοσμιοποίηση,

00:09:16.069 --> 00:09:18.165
ότι είναι πιο εύκολο
να χάσουμε το δρόμο μας.

00:09:18.165 --> 00:09:20.807
Όλοι μας με κάποιον τρόπο
στερούμαστε κάποιον ορισμό

00:09:20.807 --> 00:09:23.279
και ο κόσμος γίνεται
όλο και πιο απροσδιόριστος.

00:09:23.601 --> 00:09:27.898
Νομίζω λοιπόν πολλές από τις δομές
στις οποίες προσβλέπουμε

00:09:27.898 --> 00:09:30.165
για να νιώσουμε ότι μας καλύπτουν

00:09:30.165 --> 00:09:31.799
μοιάζουν κάπως έτσι:

00:09:33.964 --> 00:09:36.347
Και οι δύο με την έννοια
των "pound" και "hashtag."

00:09:36.371 --> 00:09:37.521
(Γέλια)

00:09:37.819 --> 00:09:41.038
Σαν να προσπαθούμε με κάποιον τρόπο
να χωρέσουμε σε μια κατηγορία,

00:09:41.038 --> 00:09:45.039
ας πούμε, να ψάξουμε
συγκεκριμένα λήμματα και κατηγορίες

00:09:45.063 --> 00:09:47.046
και να πούμε, «Ναι, έτσι είμαι».

00:09:47.355 --> 00:09:49.153
Κοιτάζουμε τους άλλους ανθρώπους

00:09:49.153 --> 00:09:51.010
και λέμε, «Εσύ είσαι σαν εμένα...

00:09:51.010 --> 00:09:54.438
κι έτσι είμαστε ένα 'εμείς'».

00:09:55.218 --> 00:09:56.957
Και αυτό μας δίνει ένα νόημα.

00:09:56.957 --> 00:09:59.394
Αυτός είναι μόνο ένας τρόπος
να δανειστούμε έννοια.

00:09:59.394 --> 00:10:05.311
Το θέμα είναι ότι μεγάλο μέρος αυτού
εξαρτάται από θεσμούς,

00:10:05.832 --> 00:10:07.780
και είμαστε τόσοι πολλοί,

00:10:07.780 --> 00:10:11.098
και η ζωή είναι τόσο περίπλοκη και χαοτική

00:10:11.098 --> 00:10:14.090
που πρέπει να απομονωθούμε.

00:10:14.090 --> 00:10:16.791
Γινόμαστε δογματικοί στην πίστη μας.

00:10:16.791 --> 00:10:18.551
Οπαδοί της κυριολεξίας.

00:10:18.948 --> 00:10:21.998
Γιατί νιώθουμε ότι αυτές οι κατηγορίες
αρχίζουν να καταρρέουν.

00:10:21.998 --> 00:10:25.301
Παρατηρήσατε πόσες
από τις τωρινές συζητήσεις μας

00:10:25.301 --> 00:10:27.634
αφορούν τους ορισμούς των λέξεων;

00:10:28.138 --> 00:10:32.343
Δεν θυμάμαι πόσες φορές
είδα μια συζήτηση στη Huffington Post

00:10:32.343 --> 00:10:34.369
που να αρχίζει «Είστε φεμινιστής;»

00:10:34.978 --> 00:10:36.634
«Τι σημαίνει 'φεμινιστής';»

00:10:36.634 --> 00:10:39.945
«Ποιος σε αυτή τη διαμάχη
είναι πραγματικά προοδευτικός;»

00:10:40.265 --> 00:10:41.687
«Τι σημαίνει 'σοσιασιστής';»

00:10:41.687 --> 00:10:43.431
«Ποιος είναι 'φασίστας';»

00:10:44.992 --> 00:10:46.568
«Τι είναι 'γυναίκα';»

00:10:46.814 --> 00:10:47.964
Κέιτλιν Τζένερ.

00:10:48.233 --> 00:10:50.433
«Ποιος είναι 'μαύρος';» Ρέιτσελ Ντόλεζαλ.

00:10:50.826 --> 00:10:53.567
Τέτοιου είδους συζητήσεις κάνουμε συνεχώς,

00:10:53.567 --> 00:10:55.616
αλλά δεν αφορούν πραγματικά την έννοια.

00:10:55.664 --> 00:10:58.394
Είναι το πώς κατηγοριοποιούμε τον κόσμο.

00:10:58.733 --> 00:11:01.342
Κι έτσι το τελικό αποτέλεσμα

00:11:01.342 --> 00:11:04.483
είναι ότι καταλήγουμε
να μοιάζουμε κάπως έτσι,

00:11:04.483 --> 00:11:07.340
όπου επιτρέπουμε στις λέξεις
να προσδιορίζουν εμάς.

00:11:07.979 --> 00:11:11.039
Ξεχνάμε ότι όλες οι λέξεις 
είναι επινοήσεις.

00:11:11.345 --> 00:11:15.342
Είναι απλώς μοντέλα του πώς ο κόσμος
μπορεί ή θα έπρεπε να είναι,

00:11:15.342 --> 00:11:19.549
κι έτσι, όλοι ανασυντασσόμαστε
σε ομάδες με κοινές ανησυχίες,

00:11:19.549 --> 00:11:21.548
μιλάμε τις δικές μας γλώσσες,

00:11:21.870 --> 00:11:26.314
όταν στην ουσία, ο κόσμος
είναι κάτι παραπάνω από αυτό.

00:11:27.008 --> 00:11:29.074
Νομίζω ότι όλοι μας νιώθουμε

00:11:29.098 --> 00:11:33.127
ότι οι κατηγορίες που έχουμε
για να δίνουν νόημα στη ζωή μας

00:11:33.151 --> 00:11:36.171
δεν ταιριάζουν απαραίτητα σε όλους μας.

00:11:37.145 --> 00:11:39.657
Έτσι, πρέπει να εξηγήσουμε στον κόσμο

00:11:39.657 --> 00:11:42.386
ότι, «Ναι, το ενστερνίζομαι

00:11:42.386 --> 00:11:44.286
αλλά δεν με προσδιορίζει».

00:11:44.655 --> 00:11:46.717
Θα πρέπει να το κάνουμε πάλι και πάλι,

00:11:46.741 --> 00:11:52.305
διαπραγματευόμενοι πώς μας ταιριάζουν
αυτές οι κατηγορίες.

00:11:54.330 --> 00:11:57.070
Πολλοί από εμάς νιώθουμε εγκλωβισμένοι

00:11:57.070 --> 00:11:58.996
στο πώς χρησιμοποιούμε τις λέξεις.

00:11:58.996 --> 00:12:01.186
Ξεχνάμε ότι οι λέξεις είναι επινοημένες.

00:12:01.210 --> 00:12:04.230
Όχι μόνο οι δικές μου.
Όλες οι λέξεις είναι φτιαχτές,

00:12:04.230 --> 00:12:06.190
αλλά δε σημαίνουν όλες κάτι.

00:12:07.022 --> 00:12:10.013
Έτσι πιστεύω ότι θα ήθελα να -

00:12:12.181 --> 00:12:15.160
Η εικόνα της θέσης μας σήμερα -

00:12:15.184 --> 00:12:17.021
Σκέφτομαι την Άννα Φρανκ.

00:12:17.547 --> 00:12:21.261
Επειδή ήταν στο μικρό της
διαμέρισμα στο Άμστερνταμ,

00:12:21.595 --> 00:12:24.142
και σε έναν καιρό που όλοι γύρω της

00:12:24.142 --> 00:12:26.408
προσπαθούσαν να οργανώσουν
την ανθρωπότητα

00:12:26.408 --> 00:12:29.761
με κάποιον λογικό τρόπο με σαφή όρια
και ακραία αποδοτικότητα,

00:12:29.761 --> 00:12:33.482
αυτή χάραζε τον δικό της δρόμο,
οργανώνοντας τη δική της ανθρωπότητα.

00:12:33.792 --> 00:12:36.519
Νομίζω ότι αυτό ενέχει
κάτι πραγματικά πολύ ωραίο,

00:12:36.519 --> 00:12:39.721
γιατί το περισσότερο
αφορούσε τη δική της σύγχιση

00:12:39.721 --> 00:12:41.715
και τα δικά της τρωτά σημεία.

00:12:41.798 --> 00:12:45.548
Γι΄αυτό νομίζω ότι χρειαζόμαστε
ένα νέο είδος γλώσσας

00:12:45.572 --> 00:12:47.338
που μοιάζει λίγο περισσότερο έτσι.

00:12:47.582 --> 00:12:50.553
Γιατί ο καθένας μας
μπορεί να γίνει ό,τι θέλει.

00:12:50.777 --> 00:12:53.602
Σε κάθε δεδομένη στιγμή,
δεν είμαστε μόνο ένα άτομο,

00:12:53.626 --> 00:12:55.866
είμαστε πολλοί άνθρωποι ταυτόχρονα.

00:12:56.386 --> 00:13:01.329
Έτσι πρέπει να ευθυγραμμιστούμε
καλύτερα με τον σημερινό κόσμο,

00:13:01.329 --> 00:13:05.795
να μην προσκολληθούμε πολύ στα μοντέλα
που έχουμε αναθέσει στον κόσμο.

00:13:06.908 --> 00:13:10.946
Οι συσκευές GPS συχνά μας προειδοποιούν,

00:13:10.946 --> 00:13:14.546
υπενθυμίζοντας ότι ο χάρτης που βλέπετε
δεν είναι ο πραγματικός κόσμος,

00:13:14.546 --> 00:13:16.573
για να μην πέσετε μέσα στη λίμνη.

00:13:16.980 --> 00:13:18.130
(Γέλια)

00:13:18.682 --> 00:13:20.761
Νομίζω ότι χρειαζόμαστε
την ίδια υπενθύμιση,

00:13:20.761 --> 00:13:22.856
ότι ο χάρτης δεν είναι πραγματικός κόσμος,

00:13:22.856 --> 00:13:25.802
κι έτσι αν προκύψουν αυτά τα προβλήματα,

00:13:26.511 --> 00:13:29.607
έχουμε την επιλογή να προσδιορίσουμε
τα πράγματα όπως θέλουμε,

00:13:29.607 --> 00:13:33.810
δεν χρειάζεται κατ' ανάγκην
να δανειζόμαστε έννοιες

00:13:33.834 --> 00:13:36.261
που να δίνουν νόημα στη ζωή μας.

00:13:36.894 --> 00:13:38.048
Είναι δυνατόν,

00:13:38.072 --> 00:13:41.122
-και το ξέρω επειδή το κάνω
τα τελευταία επτά χρόνια-

00:13:41.122 --> 00:13:42.805
να επινοήσουμε νέες μεταφορές

00:13:42.805 --> 00:13:45.463
που κάνουν ορατό το αόρατο.

00:13:45.859 --> 00:13:48.024
Αυτό έχει κάτι ωραίο.

00:13:48.898 --> 00:13:53.608
Και πιστεύω πως αν συνάψουμε
μια καλύτερη σχέση με το χάος,

00:13:54.370 --> 00:13:58.814
αν σταματήσουμε να προσπαθούμε
να υπεραπλουστεύουμε

00:13:58.838 --> 00:14:03.073
την εσωτερική καταιγίδα
που όλοι αντιμετωπίζουμε,

00:14:03.097 --> 00:14:05.763
και την σύγχιση και την ευπάθεια,

00:14:05.763 --> 00:14:08.596
και την πραγματική
πολυπλοκότητα του κόσμου,

00:14:08.596 --> 00:14:11.517
τότε θα νιώσουμε λίγο πιο άνετα μέσα μας

00:14:11.517 --> 00:14:13.726
και δεν θα χρειάζεται να υποχωρήσουμε

00:14:13.726 --> 00:14:16.446
στις κατηγορίες που επιτρέπουμε
να μας προσδιορίζουν.

00:14:16.506 --> 00:14:19.518
Και θα μπορέσουμε να ανακτήσουμε
την εξουσία από τις λέξεις μας

00:14:19.518 --> 00:14:21.273
και να προσδιορίζουμε εμείς αυτές.

00:14:21.356 --> 00:14:23.654
Μου φαίνεται ως λίγο πιο υγιής σχέση.

00:14:23.928 --> 00:14:27.938
Δεν ξέρω πόσες συζητήσεις
θα ωφεληθούν από κάποιον -

00:14:28.169 --> 00:14:30.233
Όπως στο παιχνίδι Παντομίμα,

00:14:30.591 --> 00:14:34.266
όπου σας δίνεται ένα πραγματικό θέμα
για το οποίο θα μιλήσετε,

00:14:34.266 --> 00:14:36.477
και η πρόκληση είναι,
«Μην πεις αυτή τη λέξη».

00:14:36.477 --> 00:14:39.866
Νομίζω ότι αν το κάναμε όλοι αυτό
θα είμασταν λίγο καλύτερα.

00:14:40.922 --> 00:14:44.346
Επειδή θα επέτρεπε
μια συγκεκριμένη λεξική ρευστότητα

00:14:44.346 --> 00:14:46.102
η οποία μας λείπει τώρα.

00:14:46.270 --> 00:14:50.436
Είμαστε απλά όλοι κάπως
παγιδευμένοι στα ίδια μας τα λεξικά,

00:14:50.436 --> 00:14:55.126
που δεν εχουν κατ' ανάγκην απήχηση
σε ανθρώπους που δεν είναι ήδη σαν εμάς

00:14:55.150 --> 00:14:59.710
και οπότε νιώθω ότι αποκλίνουμε
λίγο-λίγο κάθε χρόνο,

00:14:59.710 --> 00:15:02.340
όσο πιο σοβαρά παίρνουμε τις λέξεις.

NOTE Paragraph

00:15:04.270 --> 00:15:07.340
Επειδή να θυμάστε,
οι λέξεις δεν είναι αληθινές.

00:15:07.990 --> 00:15:09.779
Δεν έχουν νόημα. Εμείς έχουμε.

00:15:09.803 --> 00:15:11.754
Νομίζω είναι σημαντικό να το θυμόμαστε.

00:15:11.778 --> 00:15:16.393
Και αν είχαμε μια αίσθηση
δημιουργικότητας και φαντασίας

00:15:16.417 --> 00:15:18.541
στη διαδικασία επανεφεύρεσης
του εαυτού μας,

00:15:18.565 --> 00:15:20.015
αυτό είναι δυνατόν.

00:15:20.364 --> 00:15:25.407
Είναι δυνατόν να προσπαθήσουμε
να έχουμε πιο πλούσιες μεταφορές.

00:15:25.591 --> 00:15:29.311
Ο κόσμος μας και οι ζωές μας
δεν είχαν ποτέ τόση στρεβλότητα,

00:15:29.311 --> 00:15:31.276
όσο έχουν αυτή ακριβώς τη στιγμή.

00:15:31.300 --> 00:15:36.585
Έτσι, αντί να πάρετε
την πλησιέστερη τυποποιημένη λέξη,

00:15:36.585 --> 00:15:38.898
ή απλώς να ικετεύσετε
να διαγνωστείτε με κάτι,

00:15:38.898 --> 00:15:41.639
πραγματικά αξίζει να είστε παρόντες,

00:15:41.791 --> 00:15:43.716
στην λύπη, για παράδειγμα.

00:15:43.960 --> 00:15:46.293
Στο χάος των συναισθημάτων.

00:15:46.681 --> 00:15:48.395
Νομίζω ότι αξίζει να το κάνετε.

00:15:48.419 --> 00:15:50.652
Νομίζω ότι πρέπει να δούμε από άλλο πρίσμα

00:15:50.676 --> 00:15:55.278
για να μπορούμε να βάλουμε σε νέο πλαίσιο
το χάος που αντιμετωπίζουμε συνεχώς.

00:15:55.302 --> 00:15:56.724
Και αν το κάνουμε,

00:15:56.748 --> 00:16:01.385
αν καθένας μας είναι πρόθυμος
πραγματικά να προσδιορίσει ποιος είναι

00:16:01.385 --> 00:16:03.617
με μια αίσθηση δημιουργικότητας,

00:16:03.641 --> 00:16:06.991
νομίζω ότι ο κόσμος θα μπορούσε
να μοιάζει λίγο περισσότερο έτσι.

00:16:07.482 --> 00:16:08.952
Πραγματικά χάλια.

00:16:09.202 --> 00:16:11.256
Νομίζω ότι μας αρέσει η ακαταστασία

00:16:11.256 --> 00:16:13.445
κι ο κόσμος μας
είναι πράγματι ακατάστατος.

00:16:13.825 --> 00:16:15.843
Και νομίζω ότι δεν θα ήταν τόσο λυπηρό

00:16:15.843 --> 00:16:18.090
να ξεφεύγαμε από αυτούς τους θεσμούς

00:16:18.090 --> 00:16:20.034
που μας αποδυναμώνουν συνεχώς

00:16:20.034 --> 00:16:22.317
και να γνωρίσουμε
τους πραγματικούς εαυτούς μας

00:16:22.317 --> 00:16:24.361
με όλες μας τις αδυναμίες,

00:16:24.361 --> 00:16:26.881
και φανερώνοντας ειλικρινά
τα αισθήματά μας.

00:16:27.525 --> 00:16:28.675
Και νομίζω,

00:16:29.626 --> 00:16:32.006
ότι αν και είναι χαώδες και άναρχο,

00:16:32.530 --> 00:16:36.740
θα μας δώσει λίγο περισσότερη
ικανοποίηση να το κάνουμε.

00:16:37.400 --> 00:16:40.640
Θα ήθελα να σας αφήσω με ένα ανάγνωσμα

00:16:40.640 --> 00:16:43.296
ενός από τους αγαπημένους μου φιλοσόφους,

00:16:43.320 --> 00:16:46.176
τον Μπιλ Γουότερσον που έγραφε
το κόμικ «Κάλβιν Και Χομπς».

00:16:46.176 --> 00:16:47.056
Είπε:

00:16:47.960 --> 00:16:51.776
«Η δημιουργία ζωής που αντικατοπτρίζει
τις αξίες σου και ικανοποιεί την ψυχή σου

00:16:51.800 --> 00:16:53.456
είναι ένα σπάνιο επίτευγμα.

00:16:53.480 --> 00:16:55.936
Το να εφεύρεις το νόημα της δικής σου ζωής

00:16:55.960 --> 00:16:57.496
δεν είναι εύκολο,

00:16:57.520 --> 00:16:59.336
αλλά είναι επιτρεπτό

00:16:59.360 --> 00:17:02.020
και νομίζω θα είσαι
πιο ευτυχής για την ταλαιπωρία».

NOTE Paragraph

00:17:02.240 --> 00:17:03.456
Σας ευχαριστώ.

NOTE Paragraph

00:17:03.480 --> 00:17:04.970
(Χειροκρότημα)