(Imiteert vissende kat) Dat is mijn imitatie van een vissende kat, wat in werkelijkheid meer zo klinkt. (Vooraf opgenomen vissendekatgeluiden) Het is een kat die gek is op water, dolgraag vist, en in een van 's werelds meest unieke en belangrijke ecosystemen leeft: de draslanden en mangrovebossen in Zuid- en Zuidoost-Azië. Zijn het geen fantastische vissers? (Gelach) De vissende kat is één van de 40 soorten wilde katten. Ze lijken op tijgers en leeuwen, alleen zijn ze veel kleiner. Ze zijn ongeveer twee keer zo groot als een gemiddelde huiskat. In Indonesië noemt men ze 'kuching bakau', wat letterlijk betekent: 'de kat van de mangroven'. Maar ik noem ze liever de tijgers van de mangroven. We kennen de tijger misschien beter dan de vissende kat, maar we weten inmiddels dat deze katten een paradepaardje zouden kunnen zijn voor een ecosysteem dat van belang is voor de hele wereld, en een visuele aas aan de sterke vislijn van natuurbescherming. Hangen jullie al aan de haak? (Gelach) Net als veel andere soorten worden de katten bedreigd door het verlies van leefgebied, vooral door de internationale vraag naar kweekvissen en -garnalen, en de ontbossing van bijna de helft van het historische mangrovegebied in Zuid- en Zuidoost-Azië. Mangroven daarentegen zijn meer dan alleen het leefgebied van de vissende kat. Hier vind je een grote diversiteit aan diersoorten, zoals jakhalzen, schildpadden, waadvogels en otters. (Gelach) Mangroven voorkomen ook bodemerosie en ze werken als de verdedigingslinie tegen stormvloeden, tsunami's en de miljoenen mensen die naast de bossen wonen en afhankelijk zijn van het gebied. Wat een echte kers op de taart is -- of eigenlijk op de aarde -- is dat de mangroven vijf tot tien keer meer koolstofdioxide kunnen opslaan dan tropische wouden. Dus het beschermen van 4.000m2 mangroven doet hetzelfde als het beschermen van 20.000m2 of meer tropisch woud. Wil jij de koolstofvoetafdruk van je hele leven in een keer kwijt? Nou, mangroven bieden je serieus waar voor je groene investering. Ontbossing, uitsterving en klimaatverandering zijn wereldwijde problemen die we kunnen oplossen door waarde te hechten aan onze diersoorten en ecosystemen en door samen te werken met de inheemse bevolking die ermee samenleeft. Dit is een van drie rivierdelta's aan de kust van Zuid India waar gemeenschappen samenkwamen om het oppervlak en mogelijk het lot van onze planeet te veranderen. In minder dan tien jaar, met internationale hulp, kwamen afdelingen van Staatsbosbeheer en lokale gemeenschappen samen om 8.000 hectaren onproductieve vis- en garnalenkwekerijen terug te geven aan de mangroven. En raadt eens wie er vijf jaar geleden opdook in deze herstelde mangroven? Door de lokale bevolking deze beelden van vissende katten te laten zien, gaven we ze een gevoel van trots over een wereldwijd erkende bedreigde diersoort en ecosysteem in hun achtertuin. Sommige mensen stonden ons toe ze aan een andere bron van inkomsten te helpen. Dit is Santosh, een negentienjarige jongen die niet alleen een deskundig milieubeschermer werd nadat hij ruim een jaar voor ons had gewerkt, maar ook veel lokale vissers wist te betrekken bij het bestuderen en beschermen van vissende katten. Dit is Moshi, de stroper van een stam, die niet alleen is gestopt met jagen, maar ook onze meest gewaardeerde milieubeschermer werd. Hij zette ook z'n traditionele kennis in om z'n hele gemeenschap te laten stoppen met jagen op vissende katten, otters en de vele andere bedreigde diersoorten die in de mangroven in z'n achtertuin leven. Vis- en garnalenkwekers, zoals Venkat, zijn nu bereid samen te werken met ons milieubeschermers om de duurzame opbrengst te testen van bijvoorbeeld krab of zelfs honing van een ecosysteem als de mangroven. Hierdoor zouden de mangroven beter beschermt en beplant kunnen worden waar ze nu zijn verdwenen. Een win-win-win situatie voor vissende katten, de lokale bevolking en de wereldgemeenschap. Deze verhalen laten zien dat we er samen voor kunnen zorgen dat vissende katten en de verdwenen mangrovebossen worden beschermd en hersteld door de vissers zelf, waardoor koolstofputten ontstaan die onze ecologische voetafdruk helpen compenseren. De vissende kat is dan misschien klein, maar ik hoop dat we er met z'n allen een grote zaak van kunnen maken. Een waarin we kunnen investeren zodat we nog wat langer op aarde kunnen blijven leven. Of zoals onze vriend zou zeggen: (Vooraf opgenomen vissendekatgeluiden) (Gelach) Bedankt. (Applaus)