WEBVTT

00:00:00.817 --> 00:00:03.651
คริส แอนเดอร์สัน: คุณเป็นปรากฏการณ์มหัศจรรย์
ทางคณิตศาสตร์ก็ว่าได้

00:00:03.675 --> 00:00:06.739
คุณได้สอนที่ฮาร์วาด และ เอ็มไอที
ตอนอายุน้อย

00:00:06.763 --> 00:00:08.953
และจากนั้น เอนเอสเอ ก็เรียกตัว

00:00:09.464 --> 00:00:10.668
มันเป็นอย่างไรบ้างครับ

NOTE Paragraph

00:00:11.207 --> 00:00:15.130
จิม ไซม่อนส์: เออ เอ็นเอสเอ --
นั่นคือ หน่วยความมั่นคงแห่งชาติ--

00:00:15.154 --> 00:00:17.123
พวกเขาไม่ได้เรียกมาจริงๆ หรอกครับ

00:00:17.465 --> 00:00:21.939
พวกเขามีปฏิบัติการที่พรินส์ตัน
ที่ซึ่งพวกเขาจ้างนักคณิตศาสตร์

00:00:21.963 --> 00:00:24.905
ให้โจมตีรหัสลับ และอะไรแบบนั้น

00:00:25.294 --> 00:00:26.966
และผมรู้ว่ามันมีอยู่จริง

00:00:27.315 --> 00:00:29.495
และพวกเขาก็มีนโยบายที่ดีมากๆ

00:00:29.519 --> 00:00:33.369
เพราะคุณสามารถทำงานครึ่งเวลา
กับคณิตศาสตร์ของคุณ

00:00:33.393 --> 00:00:36.877
และทำงานให้พวกเขาอย่างน้อนครึ่งเวลา


00:00:37.559 --> 00:00:39.033
และพวกเขาก็จ่ายให้เยอะด้วย

00:00:39.057 --> 00:00:42.108
ฉะนั้น นั่นเป็นการดึงตัวที่ยากที่จะยั้งได้

00:00:42.132 --> 00:00:44.044
ผมก็เลยไปที่นั่น

NOTE Paragraph

00:00:44.068 --> 00:00:45.406
คริส: คุณเคยเป็นคนถอดรหัส

NOTE Paragraph

00:00:45.430 --> 00:00:46.596
จิม: เคยครับ

NOTE Paragraph

00:00:46.620 --> 00:00:47.777
คริส: จนกระทั่งคุณโดนไล่ออก

NOTE Paragraph

00:00:47.801 --> 00:00:49.384
จิม: อืม ผมถูกไล่ออก ใช่ครับ

NOTE Paragraph

00:00:49.408 --> 00:00:50.653
คริส: เป็นไงมาไงครับ

NOTE Paragraph

00:00:51.280 --> 00:00:52.613
จิม: อืม ยังไงน่ะหรอ

00:00:53.611 --> 00:00:58.567
ผมถูกไล่ออก เพราะว่า อืม
ตอนนั้นเกิดสงครามเวียดนาม

00:00:58.591 --> 00:01:04.329
และหัวหน้าของหัวหน้าทั้งหลายในองค์กรผม
เป็นแฟนพันธ์ุแท้สงคราม

00:01:04.353 --> 00:01:08.748
และเขียนบทความในนิตยสารนิวยอร์คไทมส์
ในหัวเรื่องจากปก

00:01:08.772 --> 00:01:10.542
เกี่ยวกับว่าเราจะชนะสงครามเวียดนามได้อย่างไร

00:01:10.566 --> 00:01:13.695
และผมไม่ชอบสงคราม ผมคิดว่ามันโง่เง่า

00:01:13.719 --> 00:01:16.384
ผมเลยเขียนจดหมายไปยังไทมส์
ซึ่งพวกเขาก็ตีพิมพ์

00:01:16.408 --> 00:01:20.422
ว่าไม่ใช่ทุกคนหรอกที่ทำงานให้กับ
แม็กซ์เวล เทเลอร์

00:01:20.446 --> 00:01:25.132
ถ้าใครสักคนจะจำชื่อนั้นได้
เห็นด้วยกับแนวคิดของเขา

00:01:25.553 --> 00:01:27.211
และผมก็ให้เหตุผลของผม ...

NOTE Paragraph

00:01:27.235 --> 00:01:29.399
คริส: โอ้ โอเค ผมเห็นได้ว่านั่นอาจจะ --

NOTE Paragraph

00:01:29.423 --> 00:01:31.978
จิม: ... ซึ่งมันต่างจากความคิดของ
นายพลเทเลอร์

00:01:32.002 --> 00:01:33.908
แต่สุดท้ายแล้ว ไม่มีใครยอมพูดอะไร

00:01:33.932 --> 00:01:37.633
แต่หลังจากนั้น ผมอายุ 29 ในตอนนั้น
และก็มีเด็กหนุ่มคนหนึ่งมาหาผม

00:01:37.657 --> 00:01:40.745
และพูดว่า เขาเป็นนักข่าว
จากนิตยสารนิวส์วีค

00:01:40.769 --> 00:01:46.136
และเขาอยากจะสัมภาษณ์ผม
และถามว่าผมทำอย่างไรกับความคิดของผม

00:01:46.160 --> 00:01:50.059
และผมบอกเขาไปว่า "ส่วนใหญ่ผมกำลัง
ทำงานด้านคณิตศาสตร์ตอนนี้

00:01:50.083 --> 00:01:53.456
และเมื่อสงครามจบ
จากนั้นผมจะทำงานส่วนใหญ่ให้พวกเขา"

00:01:54.123 --> 00:01:56.948
จากนั้น ผมทำแต่เรื่องต้องใช้สมอง
ที่ผมควรจะทำในตอนนั้น --

00:01:56.972 --> 00:02:01.129
ผมบอกเจ้านายที่ผมอยู่ในสังกัด
ว่าผมให้สัมภาษณ์

00:02:01.153 --> 00:02:02.612
เขาถามว่า "คุณพูดว่าอะไร"

00:02:02.636 --> 00:02:04.102
ผมก็บอกเขาไปว่าผมพูดอะไร

00:02:04.126 --> 00:02:06.441
จากนั้น เขาบอกว่า "ผมต้องโทรหาเทเลอร์"

00:02:06.465 --> 00:02:08.842
เขาโทรหาเทเลอร์ ใช้เวลา 10 นาที

00:02:08.866 --> 00:02:11.128
ผมถูกไล่ออกห้านาทีหลังจากนั้น

NOTE Paragraph

00:02:11.590 --> 00:02:12.812
คริส: โอเค

NOTE Paragraph

00:02:12.836 --> 00:02:13.987
จิม: แต่มันก็ไม่เลว

NOTE Paragraph

00:02:14.011 --> 00:02:16.504
คริส: ก็ไม่เลวเลย 
เพราะว่าคุณได้ไปที่สโตนี่ บรู๊ค

00:02:16.528 --> 00:02:19.661
และรับงานเป็นนักคณิตศาสตร์

00:02:19.685 --> 00:02:22.137
คุณเริ่มทำงานกับผู้ชายคนนี้

00:02:22.161 --> 00:02:23.325
เขาเป็นใครครับ

NOTE Paragraph

00:02:24.352 --> 00:02:25.764
จิม: โอ้ [ชิยิง-เชน] เฉิน

00:02:25.788 --> 00:02:28.892
เฉินเป็นนักคณิตศาสตร์ที่เจ๋งที่สุดในศตวรรษนี้

00:02:28.916 --> 00:02:34.149
และผมรู้จักเขา
ตอนผมเป็นนักเรียนระดับปริญญาที่เบิร์กลีย์

00:02:34.173 --> 00:02:36.044
และผมก็มีความคิดบางอย่าง

00:02:36.068 --> 00:02:38.515
และไปนำไปเสนอเขา
และเขาก็ชอบพวกมัน

00:02:38.539 --> 00:02:45.165
เราทำงานนี้ด้วยกัน ซึ่งคุณคงเห็นได้

00:02:45.189 --> 00:02:46.339
นั่นแหละครับ

NOTE Paragraph

00:02:47.198 --> 00:02:50.804
คริส: มันนำคุณไปสู่การตีพิมพ์
ผลงานชื่อดังร่วมกัน

00:02:50.828 --> 00:02:54.066
คุณอธิบายให้เราเข้าใจได้ไหมครับ
ว่ามันเป็นงานเกี่ยวกับอะไร

NOTE Paragraph

00:02:55.028 --> 00:02:56.186
จิม: ไม่ได้ครับ

NOTE Paragraph

00:02:56.210 --> 00:02:58.484
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:02:58.966 --> 00:03:01.030
จิม: ผมหมายถึง
ผมคงอธิบายให้บางคนเข้าใจได้

NOTE Paragraph

00:03:01.054 --> 00:03:03.129
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:03:03.153 --> 00:03:05.017
คริส: แล้วถ้าอธิบายอันนี้ล่ะครับ

NOTE Paragraph

00:03:05.041 --> 00:03:07.770
จิม: คงได้กับไม่กี่คนหรอกครับ ไม่มากหรอก

NOTE Paragraph

00:03:09.144 --> 00:03:11.958
คริส: ผมคิดว่าคุณบอกผมว่า
มันมีอะไรเกี่ยวกับทรงกลม

00:03:11.982 --> 00:03:13.844
ลองเริ่มจากตรงนั้นไหมครับ

NOTE Paragraph

00:03:13.868 --> 00:03:17.468
จิม: ครับ มันเกี่ยวครับ
แต่ผมขอพูดเกี่ยวกับงานนั้น --

00:03:17.492 --> 00:03:20.692
มันเกี่ยวข้องกันนะครับ 
แต่ก่อนที่ผมจะพูดถึงเรื่องนั้น --

00:03:20.716 --> 00:03:24.256
งานนั้นมันเป็นคณิตศาสตร์ชั้นดี

00:03:24.280 --> 00:03:26.772
ผมรู้สึกชอบมันมาก เฉินก็เช่นกัน

00:03:27.910 --> 00:03:32.086
มันเป็นจุดเริ่มต้นของสาขาย่อยเล็กๆ
ที่ตอนนี้กำลังเติบโต

00:03:32.638 --> 00:03:37.932
แต่ที่น่าสนใจยิ่งกว่านั้น
มันสามารถนำไปใช้กับฟิสิกส์ได้

00:03:37.956 --> 00:03:42.251
ซึ่งเป็นสิ่งที่เราไม่รู้จักมันเลย --
อย่างน้อยผมก็ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับฟิสิกส์

00:03:42.275 --> 00:03:44.557
และผมไม่คิดว่าเฉินก็ไม่ได้รู้มาก

00:03:44.581 --> 00:03:48.544
และประมาณ 10 ปีหลังจากงานตีพิมพ์ออกมา

00:03:48.568 --> 00:03:53.048
ชายที่ชื่อว่า เอ็ด วิทเทน ในพรินสตัน
เริ่มที่จะใช้มันกับทฤษฎีสตริง

00:03:53.072 --> 00:03:57.924
และคนในรัสเซียก็เริ่มจะใช้มัน
กับสิ่งที่เรียกว่า "สสารควบแน่น"

00:03:57.948 --> 00:04:02.841
ทุกวันนี้ สิ่งเหล่านั้นที่ถูกเรียกว่า
ค่าคงที่ เฉิน-ไซมอนส์

00:04:02.865 --> 00:04:04.730
ได้กระจายออกมาทั่วทั้งวงการฟิสิกส์

00:04:04.754 --> 00:04:05.928
และมันก็น่าทึ่ง

00:04:05.952 --> 00:04:07.317
เราไม่รู้เรื่องอะไรเลยเกี่ยวกับฟิสิกส์

00:04:07.714 --> 00:04:10.568
มันไม่เคยเกิดขึ้นกับผม
ที่จะรู้สึกว่ามันน่าจะใช้กับฟิสิกส์ได้

00:04:10.592 --> 00:04:14.380
แต่นั่นแหละคณิตศาสตร์ --
คุณไม่อาจรู้ได้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น

NOTE Paragraph

00:04:14.404 --> 00:04:15.896
คริส: มันเหลือเชื่อมากเลยครับ

00:04:15.920 --> 00:04:20.284
ฉะนั้น เรากำลังพูดถึงเรื่องการวิวัฒนาการ
ของความคิดมนุษย์

00:04:20.308 --> 00:04:22.816
ที่อาจ หรืออาจจะไม่สัมผัสกับความจริง

00:04:22.840 --> 00:04:26.153
อย่างไรก็ดี คุณคิดทฤษฎีทางคณิตศาสตร์ได้

00:04:26.177 --> 00:04:28.025
โดยไม่รู้เรื่องฟิสิกส์

00:04:28.049 --> 00:04:30.547
แล้วค้นพบในอีกสองทศวรรษต่อมา
ว่ามันถูกนำไปปรับใช้ได้

00:04:30.571 --> 00:04:33.602
เพื่ออธิบายโลกทางฟิสิกส์อย่างลึกซึ้ง

00:04:33.626 --> 00:04:34.779
มันเกิดขึ้นได้อย่างไรครับ

NOTE Paragraph

00:04:34.803 --> 00:04:35.960
จิม: พระเจ้าคงทราบครับ

NOTE Paragraph

00:04:35.984 --> 00:04:38.094
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:04:38.849 --> 00:04:41.999
แต่มีนักฟิสิกส์ชื่อดังชื่อว่า [ยูจีน] วิกเนอร์

00:04:42.023 --> 00:04:47.611
และเขาเขียนบทความเกี่ยวกับ
ประสิทธิภาพที่ไม่สมเหตุสมผลของคณิตศาสตร์

00:04:47.635 --> 00:04:51.587
อย่างไรก็ดี คณิตศาสตร์นี้
ซึ่งหยั่งรากในโลกแห่งความจริง

00:04:51.611 --> 00:04:56.606
ในบางแง่มุม -- เราเรียนรู้ที่จะนับ จะวัด
ทุกๆ คนก็ทำกัน --


00:04:56.630 --> 00:04:58.460
และจากนั้นมันก็เติบโตด้วยตัวของมัน

00:04:58.976 --> 00:05:01.817
แต่บ่อยครั้ง
มันก็ย้อนกลับมาเพื่อกู้วิกฤติ

00:05:02.293 --> 00:05:04.471
ทฤษฎีสัมพันธภาพทั่วไปเป็นตัวอย่างหนึ่ง

00:05:04.495 --> 00:05:07.612
[เฮอร์มัน] มินคอฟฟสกี มีเรขาคณิตนี้
และไอสไตน์ก็ตระหนักว่า


00:05:07.636 --> 00:05:11.483
"เฮ้ย นี่มันใช่เลย
ที่ฉันจะใช้คำนวณสัมพันธภาพทั่วไป"

00:05:11.507 --> 00:05:14.619
ฉะนั้น คุณไม่อาจรู้เลย มันเป็นปริศนา

00:05:15.056 --> 00:05:16.273
มันคือปริศนา

NOTE Paragraph

00:05:16.297 --> 00:05:19.593
คริส: งั้น นี่คืองานทางคณิตศาสตร์แห่งความคงที่

00:05:19.617 --> 00:05:20.959
เล่าให้เราฟังหน่อยครับ

NOTE Paragraph

00:05:20.983 --> 00:05:26.907
จิม: ครับ นั่นกระดิ่ง -- มันเป็นทรงกลม
และมันก็มีโครงระแนงรอบๆ --

00:05:26.931 --> 00:05:28.504
พวกตารางเหล่านั้น

00:05:30.697 --> 00:05:35.603
ที่ผมกำลังจะแสดงให้เห็นตอนนี้
ถูกสำรวจไว้แต่แรกโดย [เลโอนาร์ด] ยูเลอร์

00:05:35.627 --> 00:05:37.881
นักคณิตศาสตร์ผู้ยิ่งใหญ่ ในยุค 1700

00:05:38.223 --> 00:05:43.404
และมันก็ค่อยๆ เติบโต
เป็นสาขาในวิชาคณิตศาสตร์ที่สำคัญมากๆ

00:05:43.428 --> 00:05:45.762
โทโพโลยีเชิงพีชคณิต, เรขาคณิต

00:05:47.039 --> 00:05:51.403
เอกสารตรงนั้นมีที่มาจากสิ่งนี้

00:05:51.427 --> 00:05:53.261
ฉะนั้น มันเป็นอย่างนี้ครับ

00:05:53.285 --> 00:05:57.737
มันมีแปดจุดยอด
12 ขอบ, หกหน้า

00:05:57.761 --> 00:06:01.591
และถ้าคุณมองมันแบบต่าง --
จุดยอดหักออกด้วยขอบบวกด้วยหน้า --

00:06:01.615 --> 00:06:02.767
คุณจะได้สอง

00:06:02.791 --> 00:06:05.010
โอเค ดี สอง นั่นเป็นเลขที่ดี

00:06:05.034 --> 00:06:09.282
นี่คือวิธีการที่แตกต่างในการทำ --
นี่คือส่วนที่เป็นสามเหลี่ยมที่คลุมอยู่

00:06:09.306 --> 00:06:13.883
ที่มี 12 จุดยอด และ 30 มุม

00:06:13.907 --> 00:06:18.102
และ 20 หน้า, 20 ช่อง

00:06:18.576 --> 00:06:23.167
จุดยอดหักออกด้วยขอบบวกด้วยหน้า
ก็ยังคงเท่ากับสอง

00:06:23.191 --> 00:06:26.038
อันที่จริง คุณสามารถทำแบบนี้
แบบไหนก็ได้ --

00:06:26.062 --> 00:06:29.460
คลุมสิ่งนี้ด้วยโพลีกอนและสามเหลี่ยม
แบบใดๆ ก็ตาม

00:06:29.484 --> 00:06:30.804
และผสมมันเข้าด้วยกัน

00:06:30.828 --> 00:06:34.107
และคุณเอาจุดยอดลบด้วยขอบ
บวกด้วยหน้า -- คุณจะได้สอง

00:06:34.131 --> 00:06:35.742
นี่คือรูปที่ต่างกัน

00:06:36.480 --> 00:06:41.730
นี่คือทรงห่วงยาง หรือพื้นผิวของโดนัท
16 จุดยอด

00:06:41.754 --> 00:06:45.998
ถูกปกคลุมโดยสี่เหลี่ยมผืนผ้าเหล่านี้
32 มุม 16 หน้า

00:06:46.530 --> 00:06:49.214
จุดยอดหักออกด้วยขอบได้คำตอบเป็นศูนย์

00:06:49.238 --> 00:06:50.713
มันออกมาเป็นศูนย์เสมอ

00:06:50.737 --> 00:06:55.047
ทุกครั้งทีคุณปกคลุมทรงห่วงยาง
ด้วยสี่เหลี่ยมหรือสามเหลี่ยม

00:06:55.071 --> 00:06:59.006
หรืออะไรแนวนั้น 
คุณจะได้ศูนย์

00:07:00.514 --> 00:07:02.904
ฉะนั้นมันจึงถูกเรียกว่า
ลักษณะ ยูเลอร์

00:07:02.928 --> 00:07:06.377
และมันเป็นสิ่งที่ถูกเรียกว่า
ค่าคงที่โทโพโลจี

00:07:06.849 --> 00:07:08.005
มันน่าอัศจรรย์ไม่น้อย

00:07:08.029 --> 00:07:10.820
ไม่ว่าคุณจะทำอย่างไรกับมัน
คุณจะได้ตำคอบเดิมเสมอ

00:07:10.844 --> 00:07:17.143
ฉะนั้น นั่นเป็นแหล่งแรกของผลักดัน
จากกลางยุค 1700

00:07:17.167 --> 00:07:20.936
เข้าไปในเรื่องซึ่งตอนนี้เรียกว่า
โทโพโลจีเชิงเรขาคณิต

NOTE Paragraph

00:07:20.960 --> 00:07:23.943
คริส: และงานของคุณใช้แนวคิดแบบนี้
และขับเคลื่อนมัน

00:07:23.967 --> 00:07:26.416
เข้าไปยังทฤษฎีที่มีมิติมากกว่านั้น

00:07:26.440 --> 00:07:29.528
วัสดุที่มีมิติมาก และค้นพบค่าคงที่ใหม่

NOTE Paragraph

00:07:29.552 --> 00:07:34.195
จิม: ครับ มันมีค่าคงที่มิติมากอยู่แล้ว

00:07:34.219 --> 00:07:38.676
คลาส พอนทริอจิน (Pontryagin) --
อันที่จริงมันมีคลาส เฉิน

00:07:38.700 --> 00:07:42.248
มันมีสาขาของชนิดค่าคงที่เหล่านี้

00:07:42.272 --> 00:07:46.407
ผมพยายามที่จะทำงานกับหนึ่งในนั้น

00:07:46.431 --> 00:07:50.634
และการจำลองมันค่อนข้างจะเกี่ยวกับการจัดการ

00:07:50.658 --> 00:07:53.680
แทนที่จะเป็นในวิธีแบบที่เราทำกันทั่วไป

00:07:53.704 --> 00:07:58.063
และนั่นก็นำไปสู่งานนี้
และเราก็ได้เปิดเผยสิ่งใหม่บางอย่าง

00:07:58.087 --> 00:08:01.588
แต่ ถ้าไม่ใช่เป็นเพราะ คุณ ยูเลอร์ --

00:08:01.612 --> 00:08:05.593
ผู้เขียนงานทางคณิตศาสตร์ไว้ถึง 70 ฉบับ

00:08:05.617 --> 00:08:07.348
และมีลูกๆ 13 คน

00:08:07.372 --> 00:08:13.814
ที่คงนั่งโยกขึ้นลงบนตักของเขา 
ขณะที่เขาเขียนสิ่งเหล่านี้ --

00:08:13.838 --> 00:08:19.612
ถ้ามันไม่ใช่เพราะคุณ ยูเลอร์
มันก็คงจะไม่มีค่าคงที่พวกนี้

NOTE Paragraph

00:08:20.157 --> 00:08:24.254
คริส: ครับ ฉะนั้น อย่างน้อย 
นั่นก็ทำให้เราได้ผู้ที่มีความคิดเป็นเลิศ

00:08:24.804 --> 00:08:26.347
มาพูดถึงการฟื้นฟูใหม่กันดีกว่า

00:08:26.371 --> 00:08:32.227
เพราะว่าคุณเอาคิดที่เป็นเลิศ
และเคยเป็นคนถอดรหัสที่เอ็นเอสเอ


00:08:32.251 --> 00:08:35.480
คุณเริ่มที่จะกลายเป็นคนถอดรหัส
ในอุตสาหกรรมการเงิน

00:08:35.504 --> 00:08:38.194
ผมคิดว่าคุณอาจไม่เชื่อ
ทฤษฎีที่มีประสิทธิภาพทางการตลาด

00:08:38.218 --> 00:08:44.605
อย่างไรก็ดี คุณพบหนทางที่จะสร้างเงินได้
ที่น่าทึ่งในรอบสองทศวรรษ

00:08:44.629 --> 00:08:46.300
ผมได้รับทราบมาว่า

00:08:46.324 --> 00:08:49.823
สิ่งน่าทึ่งที่คุณได้ทำ ไม่ใช่เพียงแค่
ขนาดของผลตอบแทนทางการเงิน

00:08:49.847 --> 00:08:53.730
แต่เป็นการที่คุณได้พวกมันมา
ด้วยความไม่แน่นอนและความเสี่ยงที่น้อยเหลือเชื่อ

00:08:53.754 --> 00:08:55.578
เมื่อเทียบกับ
อุตสาหกรรมกองทุนบริหารความเสี่ยงอื่นๆ

00:08:55.602 --> 00:08:57.531
คุณทำอย่างนั้นได้อย่างไรครับ

NOTE Paragraph

00:08:58.071 --> 00:09:02.182
จิม: ผมทำมันโดยการรวมเข้ากลุ่มคนที่ยอดเยี่ยม

00:09:02.206 --> 00:09:06.162
และผมก็เริ่มทำการค้า
ผมเริ่มเบื่อคณิตศาสตร์นิดหน่อย

00:09:06.186 --> 00:09:10.109
ผมอยู่ในวัย 30 ปลายๆ
มีเงินไม่มาก

00:09:10.133 --> 00:09:12.642
ผมเริ่มทำการค้า และมันก็ไปได้สวยมาก

00:09:13.063 --> 00:09:15.811
ผมทำเงินได้ค่อนข้างมากเพราะโชคช่วย

00:09:15.835 --> 00:09:17.501
คือผมหมายถึง ผมคิดว่ามันมาจากโชคล้วนๆ

00:09:17.525 --> 00:09:19.634
มันไม่ใช่เพราะแบบจำลองทางคณิตศาสตร์

00:09:19.658 --> 00:09:23.489
แต่เมื่อมองดูข้อมูลสักพัก ผมก็รู้ว่า

00:09:23.513 --> 00:09:26.066
มันดูเหมือนมีโครงสร้างบางอย่างตรงนั้น


00:09:26.090 --> 00:09:29.787
และผมก็จ้างนักคณิตศาสตร์จำนวนหนึ่ง
และเริ่มสร้างแบบจำลอง --

00:09:29.811 --> 00:09:34.076
เป็นอะไรบางอย่างที่เราทำ
ตอนอยู่ที่ ไอดีเอ [สถาบันวิเคราะห์ความมั่นคง]

00:09:34.100 --> 00:09:36.933
คุณออกแบบอัลกอริธึม
คุณทดสอบมันในคอมพิวเตอร์

00:09:36.957 --> 00:09:39.123
มันได้ผมไหม หรือมันไม่ได้ผล อะไรแบบนั้น

NOTE Paragraph

00:09:39.443 --> 00:09:40.922
คริส: ขอผมดูได้ไหมครับ

00:09:40.946 --> 00:09:45.487
เพราะว่านี่เป็นกราฟทั่วๆ ไปของโภคภัณฑ์


00:09:46.487 --> 00:09:50.528
ผมมองดูแล้วผมก็บอกว่า
"นั่นมันก็แค่ขึ้นๆ ลงๆ แบบสุ่ม --

00:09:50.552 --> 00:09:53.414
บางทีแนวโน้มขึ้นนิดหน่อย
ตลอดช่วงเวลา"

00:09:53.438 --> 00:09:55.551
เป็นไปได้อย่างไรที่คุณมองที่สิ่งนั้น

00:09:55.575 --> 00:09:57.901
และเห็นอะไรบางอย่างที่ไม่ได้เป็นแค่อะไรอย่างสุ่ม

NOTE Paragraph

00:09:57.925 --> 00:10:01.172
จิม: ในอดีต -- มันคือ
กราฟในแบบเก่าๆ

00:10:01.196 --> 00:10:05.480
โภคภัณฑ์ หรือการแลกเปลี่ยนค่าเงิน
มีแนวโน้มทิศทาง

00:10:05.504 --> 00:10:11.559
ไม่จำเป็นว่าต้องเป็นแนวโน้มที่อ่อนมาก
ที่คุณเห็นตรงนี้ แต่อาจเป็นแนวโน้มในช่วง

00:10:11.583 --> 00:10:15.639
และถ้าคุณคิด โอเค 
ผมกำลังจะคาดเดาวันนี้

00:10:15.663 --> 00:10:20.631
โดยความเคลื่อนไหวเฉลี่ยใน 20 วันที่ผ่านมา --

00:10:20.655 --> 00:10:23.762
บางที นั่นอาจเป็นการคาดเดาที่ดี

00:10:23.786 --> 00:10:29.394
และอันที่จริง หลายปีก่อน
ระบบที่ว่านี้น่าจะได้ผล --

00:10:29.418 --> 00:10:31.809
ไม่ค่อยดีนัก แต่น่าจะได้ผล

00:10:31.833 --> 00:10:34.342
คุณอาจทำเงิน คุณอาจเสียเงิน
คุณอาจได้เงิน

00:10:34.366 --> 00:10:36.564
แต่มันมีค่าเทียบเท่ากับทั้งปี

00:10:36.588 --> 00:10:40.829
และคุณอาจทำเงินได้นิดหน่อยระหว่างช่วงนั้น

00:10:41.884 --> 00:10:43.842
มันเป็นระบบที่เก่ามาก

NOTE Paragraph

00:10:44.525 --> 00:10:48.054
คริส: ฉะนั้น คุณอาจะทดสอบหลายๆ แนวโน้ม

00:10:48.078 --> 00:10:50.514
และดูว่า ยกตัวอย่างเช่น

00:10:50.538 --> 00:10:54.019
แนวโน้ม 10 วัน หรือ 15 วัน
ใช้คาดเดาสิ่งที่เกิดขึ้นต่อไปได้หรือไม่

NOTE Paragraph

00:10:54.043 --> 00:11:00.805
จิม: แน่นอน คุณอาจลองทุกสิ่งทุกอย่างเหล่านั้น
และดูว่าอะไรที่ใช้การได้ดีที่สุด

00:11:01.515 --> 00:11:04.865
สิ่งที่เป็นไปตามแนวโน้มอาจดีในยุค 60

00:11:04.889 --> 00:11:07.021
และมันก็แบบว่าใช้ได้ในยุค 70

00:11:07.045 --> 00:11:08.918
แต่พอถึงยุค 80 มันก็ไม่ได้เรื่อง

NOTE Paragraph

00:11:08.942 --> 00:11:11.759
คริส: เพราะว่าใครๆ ก็คงเห็นมัน

00:11:11.783 --> 00:11:14.565
แล้ว คุณนำหน้าคนอื่นๆ ได้อย่างไรครับ

NOTE Paragraph

00:11:15.046 --> 00:11:21.178
จิม: พวกเราล้ำหน้าคนอื่นๆ 
โดยหาวิธีอื่น --

00:11:21.202 --> 00:11:23.943
วิธีระยะสั้นกว่า ในบางแง่มุม

00:11:25.107 --> 00:11:28.454
จริงๆ ก็คือการรวบรวม เอาข้อมูลปริมาณมาก

00:11:28.478 --> 00:11:32.056
และเราต้องจัดการมันด้วยมือในอดีต

00:11:32.080 --> 00:11:35.546
พวกเราไปยังแหล่งสำรองกลาง และคัดลอก
ค่าการแลกเปลี่ยนที่น่าสนใจในประวัติศาสตร์

00:11:35.570 --> 00:11:38.835
และอะไรพวกนั้น
เพราะว่ามันไม่ปรากฏในคอมพิวเตอร์

00:11:38.859 --> 00:11:40.502
พวกเราได้ข้อมูลมากมาย

00:11:40.526 --> 00:11:44.686
และคนที่ฉลาดมากๆ -- นั่นคือกุญแจสำคัญ

00:11:45.463 --> 00:11:49.239
ผมไม่รู้จริงๆ ว่าจะจ้างคนมาทำการค้าพื้นฐาน
ได้อย่างไร

00:11:49.749 --> 00:11:52.698
ผมเคยจ้างมาบ้าง -- บางคนก็ทำเงิน
บางคนก็ไม่ทำเงิน

00:11:52.722 --> 00:11:54.602
ผมไม่ได้สร้างธุรกิจจากสิ่งนั้น

00:11:54.626 --> 00:11:56.668
แต่ผมรู้ว่าจะจ้างนักวิทยาศาสตร์ได้อย่างไร

00:11:56.692 --> 00:12:00.081
เพราะว่า ผมมีประสบการณ์ในภาคส่วนนั้น

00:12:00.105 --> 00:12:01.943
ฉะนั้น นั่นคือสิ่งที่เราทำ

00:12:01.967 --> 00:12:05.198
และแบบจำลองเหล่านี้ก็ดีขึ้น และดีขึ้น
อย่างช้าๆ

00:12:05.222 --> 00:12:06.557
และดียิ่งๆ ขึ้น

NOTE Paragraph

00:12:06.581 --> 00:12:09.795
คริส: คุณได้รับการกล่าวอ้างว่า
ได้ทำสิ่งที่สำคัญในยุคการฟื้นฟู

00:12:09.819 --> 00:12:12.420
ซึ่งคือการสร้างวัฒนธรรมนี้
สร้างคนกลุ่มนี้

00:12:12.444 --> 00:12:15.586
ผู้ซึ่งไม่ได้เป็นแค่มือปืนรับจ้าง
ที่ใช้เงินหลอกล่อให้ทำงานได้

00:12:15.610 --> 00:12:19.522
ความมุ่งมั่นของพวกเขา
คือการได้ทำงานกับคณิตศาสตร์และวิทยาศาสตร์

NOTE Paragraph

00:12:19.860 --> 00:12:22.259
จิม: เราหวังว่ามันควรจะจริง

00:12:22.283 --> 00:12:25.863
แต่บางส่วนของมันก็คือเงิน

NOTE Paragraph

00:12:25.887 --> 00:12:27.280
คริส: พวกเขาจะทำเงินมาก


NOTE Paragraph

00:12:27.304 --> 00:12:29.841
จิม: ผมไม่อาจบอกได้ว่า ไม่มีใครมาที่นี่
เพราะว่าเงิน

00:12:29.865 --> 00:12:32.118
ผมคิดว่าหลายๆ คนมาก็เพราะเงิน

00:12:32.142 --> 00:12:34.163
แต่พวกเขายังมา
เพราะว่ามันน่าจะสนุก

NOTE Paragraph

00:12:34.187 --> 00:12:36.675
คริส: การเรียนรู้ของเครื่องคอมพิวเตอร์
มีบทบาทในเรื่องนี้อย่างไรครับ

NOTE Paragraph

00:12:36.699 --> 00:12:39.763
จิม: ในบางแง่มุม
สิ่งที่เราทำคือการเรียนรู้ของเครื่องคอมพิวเตอร์

00:12:40.879 --> 00:12:47.170
คุณมองที่ข้อมูลมากมาย และพยายามกระตุ้น
รูปแบบที่คาดเดาได้ต่างๆ


00:12:47.194 --> 00:12:49.376
จนกระทั่งคุณทำได้ดีขึ้น และดีขึ้น

00:12:49.400 --> 00:12:53.167
มันไม่จำเป็นที่มันจะต้องสนองตอบต่อตัวเอง
ในแบบที่เราทำ

00:12:53.191 --> 00:12:55.500
แต่มันก็ได้ผล

NOTE Paragraph

00:12:56.150 --> 00:13:00.209
คริส: รูปแบบที่คาดเดาได้ต่างๆ เหล่านี้
อาจแปลกประหลาด และเหนือการคาดเดา

00:13:00.233 --> 00:13:02.147
ผมหมายถึง คุณดูที่ทุกอย่าง ใช่ไหมครับ

00:13:02.171 --> 00:13:05.488
คุณดูสภาพดินฟ้าอากาศ
ความยาวของกระโปรง ความคิดเห็นทางการเมือง

NOTE Paragraph

00:13:05.512 --> 00:13:08.349
จิม: ครับ ความยาวของกระโปรง เราไม่ได้ลอง

NOTE Paragraph

00:13:08.373 --> 00:13:10.430
คริส: แล้วอะไรครับ

NOTE Paragraph

00:13:10.454 --> 00:13:11.612
จิม: ก็ทุกอย่างล่ะครับ

00:13:11.636 --> 00:13:14.900
ทุกอย่างที่วิเคราะห์ย่อยลงไปได้ --
ยกเว้นความยาวชายผ้า

00:13:16.852 --> 00:13:19.152
อากาศ, รายงานประจำปี

00:13:19.176 --> 00:13:23.908
รายงานไตรมาส, ประวัติของตัวข้อมูลเอง, 
ปริมาณ ว่ามาได้เลย

00:13:23.932 --> 00:13:25.083
อะไรก็ตามที่มี

00:13:25.107 --> 00:13:27.728
พวกเรานำข้อมูลหลายเทระไบต์เข้ามาทุกวัน

00:13:27.752 --> 00:13:31.876
และเก็บมันและส่งมัน 
และทำให้มันพร้อมสำหรับการวิเคราะห์

00:13:33.446 --> 00:13:34.828
คุณมองหาความผิดปกติ

00:13:34.852 --> 00:13:37.805
คุณกำลังมองหา -- อย่างที่คุณบอก

00:13:37.829 --> 00:13:40.281
สมมติฐานตลาดที่มีประสิทธิภาพ
มันไม่ถูกต้อง

NOTE Paragraph

00:13:40.305 --> 00:13:43.772
คริส: แต่ความผิดปกติใดๆ
อาจเป็นแค่สิ่งบังเอิญ

00:13:43.796 --> 00:13:47.454
แล้ว ความลับคือแค่มองที่ความผิดปกติต่างๆ
หลายๆ อย่าง

00:13:47.478 --> 00:13:48.806
และดูว่าเมื่อไรที่มันอยู่ในแนวเดียวกันใช่ไหมครับ

NOTE Paragraph

00:13:49.238 --> 00:13:52.451
จิม: ความผิดปกติใดๆ
อาจเป็นเรื่องอย่างสุ่ม

00:13:52.475 --> 00:13:55.514
อย่างไรก็ดี ถ้าคุณมีข้อมูลเพียงพอ
คุณสามารถบอกว่ามันไม่ใช่

00:13:55.538 --> 00:14:00.488
คุณสามารถเห็นความผิดปกติที่ยังคงอยู่
เป็นเวลานานอย่างมีนัยสำคัญ

00:14:00.512 --> 00:14:05.487
ความน่าจะเป็นของมันที่เป็นอย่างสุ่ม
ไม่ได้สูง

00:14:05.511 --> 00:14:10.369
แต่สิ่งเหล่านี้จางหายไปหลังจากช่วงหนึ่ง
ความผิดปกติอาจถูกทำให้หายไป

00:14:10.393 --> 00:14:12.813
ฉะนั้น คุณจะต้องเป็นผู้นำของธุรกิจ

NOTE Paragraph

00:14:12.837 --> 00:14:15.509
คริส: หลายคนตอนนี้มองที่
อุตสาหกรรมกองทุนบริหารความเสี่ยง

00:14:15.533 --> 00:14:19.931
แล้วก็แบบว่า ... ตะลึงไปเลย

00:14:19.955 --> 00:14:22.127
ที่ว่ามันสร้างความมั่งคั่งมากมายเหลือเกิน

00:14:22.151 --> 00:14:24.396
และมีคนเก่งๆ มากมายไปยังที่นั่น

00:14:25.523 --> 00:14:29.529
คุณกังวลบ้างไหมครับ
เกี่ยวกับอุตสาหกรรมนั่น

00:14:29.553 --> 00:14:31.967
แล้วก็อุตสาหกรรมการเงินในแบบทั่วไป

00:14:31.991 --> 00:14:34.695
แบบว่าเหมือนอยู่บนรถไฟที่วิ่งหนีออกไป ที่ --

00:14:34.719 --> 00:14:38.749
ผมไม่รู้สิครับ --
ที่ช่วยเพิ่มความไม่เท่าเทียมกันหรือเปล่าครับ

00:14:38.773 --> 00:14:42.604
คุณจะเอาชนะมันอย่างไรกับสิ่งที่เกิดขึ้น
ในอุตสาหกรรมกองทุนบริหารความเสี่ยง

NOTE Paragraph

00:14:42.628 --> 00:14:45.236
จิม: ผมคิดว่าในสามหรือสี่ปีที่ผ่านมา

00:14:45.260 --> 00:14:47.363
กองทุนบริหารความเสี่ยงไม่ได้เป็นไปอย่างดี

00:14:47.387 --> 00:14:48.787
เราทำได้อย่างยอมเยี่ยมเลยล่ะ

00:14:48.811 --> 00:14:52.812
แต่อุตสาหกรรมกองทุนบริหารความเสี่ยง
ในภาพรวม ไม่ได้เป็นไปอย่างสวยงาม

00:14:52.836 --> 00:14:57.738
ตลาดหลักทรัพย์ประสบความสำเร็จอย่างต่อเนื่อง
อยู่ในขาขึ้นอย่างที่ทุกคนทราบ

00:14:57.762 --> 00:15:01.207
และอัตราส่วนผลตอบแทนทางด้านราคาก็เติบโต

00:15:01.231 --> 00:15:04.294
ฉะนั้นความมั่งคั่งมากมายที่ถูกสร้างขึ้นใน --

00:15:04.318 --> 00:15:07.668
เอาเป็นว่า ห้าหรือหกปีให้หลัง --
ไม่ได้ถูกสร้างขึ้นโดยกองทุนบริหารความเสี่ยง

00:15:08.458 --> 00:15:11.679
คนอาจถามผมว่า 
"กองทุนบริหารความเสี่ยงเป็นอย่างไร"

00:15:11.703 --> 00:15:13.963
ผมจะบอกว่า "หนึ่ง และ 20 "

00:15:13.987 --> 00:15:17.553
ซึ่งหมายถึง -- ตอนนี้มันสอง และ 20 --

00:15:17.577 --> 00:15:20.930
ค่าธรรมเนียมคงที่สองเปอร์เซ็นต์
และกำไร 20 เปอร์เซ็นต์

00:15:20.954 --> 00:15:23.306
กองทุนบริหารความเสี่ยงเป็นอะไรที่ต่างออกไป

NOTE Paragraph

00:15:23.330 --> 00:15:26.569
คริส: ว่ากันว่า คุณเก็บค่าธรรมเนียม
ให้สูงขึ้นกว่านั้นอีกนิด

NOTE Paragraph

00:15:27.339 --> 00:15:30.420
จิม: เราเก็บค่าธรรมเนียม
ที่สูงที่สุดในโลกครั้งหนึ่ง

00:15:30.444 --> 00:15:33.670
ห้า และ 44 นั่นคือสิ่งที่เราเก็บ

NOTE Paragraph

00:15:33.694 --> 00:15:35.092
คริส: ห้า และ 44

00:15:35.116 --> 00:15:38.350
งั้นก็ คงที่ห้าเปอร์เซ็นต์
และส่วนเพิ่ม 44 เปอร์เซ็นต์

00:15:38.374 --> 00:15:41.157
คุณยังเงินทำให้ผู้ลงทุนของคุณ
อย่างมากมายน่าทึ่ง

NOTE Paragraph

00:15:41.181 --> 00:15:42.633
จิม: เราได้ผลตอบแทนกับมาดี ใช่ครับ

00:15:42.657 --> 00:15:45.657
หลายคนหัวเสียเอามากๆ:
"คุณเก็บค่าธรรมเนียมซะสูงได้อย่างไร"

00:15:45.681 --> 00:15:47.308
ผมบอกว่า "โอเค คุณถอนออกไปก็ได้นะ"

00:15:47.332 --> 00:15:50.150
แต่ "ผมจะได้มากกว่านี้ได้อย่างไรล่ะ"
นั่นแหละที่คนเป็น --


NOTE Paragraph

00:15:50.174 --> 00:15:51.678
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:15:51.702 --> 00:15:54.142
ณ จุดหนึ่ง อย่างที่ผมคิดว่าผมบอกคุณ

00:15:54.166 --> 00:15:59.341
เราซื้อจากนักลงทุนทั้งหมด
เพราะมันมีกำลังผลิตสำหรับกองทุน

NOTE Paragraph

00:15:59.365 --> 00:16:02.069
คริส: แต่เราควรกังวลไหมเกี่ยวกับ
อุตสาหกรรมกองทุนบริหารความเสี่ยง

00:16:02.093 --> 00:16:07.531
ที่จะดึงนักคณิตศาสตร์เยี่ยมๆ 
และผู้มีพรสวรรค์อื่นๆของโลก มากเกินไป

00:16:07.555 --> 00:16:10.793
เพื่อให้ทำงานกับสิ่งนั้น 
แทนที่จะไปแก้ปัญหาอื่นๆ ในโลก

NOTE Paragraph

00:16:10.817 --> 00:16:12.746
จิม: ครับ มันไม่ใช่แค่คณิตศาสตร์

00:16:12.770 --> 00:16:15.449
เราจ้างนักบินอวกาศ และนักฟิสิกส์
และอะไรแนวนั้น

00:16:15.833 --> 00:16:18.264
ผมไม่คิดว่าเราจะต้องกังวลเกี่ยวกับมันมากนัก

00:16:18.288 --> 00:16:21.430
มันยังคงเป็นอุตสาหกรรมขนาดเล็ก

00:16:21.454 --> 00:16:27.451
และอันที่จริง การนำวิทยาศาสตร์
มาสู่โลกแห่งการลงทุน

00:16:27.475 --> 00:16:29.634
ได้พัฒนาโลกดังกล่าว

00:16:29.658 --> 00:16:33.728
มันลดความไม่แน่นอน
มันเพิ่มสภาพคล่อง

00:16:33.752 --> 00:16:36.941
การกระจายตัวนั้นแคบลง
เพราะว่าคนค้าอะไรแนวๆ นั้น

00:16:36.965 --> 00:16:42.041
ฉะนั้น ผมไม่กังวลเท่าไร ถ้าไอสไตน์
ลุกขึ้นมาและเริ่มตั้งกองทุนบริหารความเสี่ยง


NOTE Paragraph

00:16:42.478 --> 00:16:46.642
คริส: ตอนนี้ คุณอยู่ในช่วงหนึ่งในชีวิตของคุณ
ที่คุณจะลงทุนจริงๆ

00:16:46.666 --> 00:16:50.400
แม้ว่า สุดท้ายที่ปลายห่วงโซ่อุปทาน --

00:16:50.424 --> 00:16:54.528
ที่จริงคุณกำลังเร่งคณิตศาสตร์ไปทั่วอเมริกา

00:16:54.552 --> 00:16:56.417
นี่คือภรรยาของคุณ มาริลิน

00:16:56.441 --> 00:17:01.197
คุณกำลังทำงานเกี่ยวกับการกุศลด้วยกัน

00:17:01.221 --> 00:17:02.384
เล่าให้ผมฟังหน่อยสิครับ

NOTE Paragraph

00:17:02.408 --> 00:17:06.057
จิม: ครับ มาริลิน ก่อตั้ง --


00:17:06.081 --> 00:17:09.528
นั่นครับ เธออยู่ตรงนั้น
ภรรยาคนสวยของผม --

00:17:09.552 --> 00:17:12.524
เธอก่อตั้งมูลนิธิมาเกือบ 20 ปีแล้ว

00:17:12.548 --> 00:17:13.699
ผมคิดว่าตั้งแต่ยุคปี 94

00:17:13.723 --> 00:17:15.818
ผมบอกว่า 93 แต่เธอบอกว่ามันเป็น 94

00:17:15.842 --> 00:17:18.413
แต่มันก็สักปีในสองปีนั้นแหละครับ

NOTE Paragraph

00:17:18.437 --> 00:17:20.572
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:17:20.596 --> 00:17:27.315
เราก่อตั้งมูลนิธิ
เป็นวิธีง่ายๆ ที่เราจะได้ทำการกุศล

00:17:28.346 --> 00:17:30.853
เราเก็บหนังสือ และทำสิ่งอื่นๆ

00:17:30.877 --> 00:17:37.591
เราไม่ได้มีวิสัยทัศน์ในเวลานั้น
แต่วิสัยทัศน์ก็ค่อยๆ เกิดขึ้นมา --

00:17:37.615 --> 00:17:43.119
ซึ่งคือการจะมุ่งความสนใจ
ไปยังคณิตศาสตร์และวิทยาศาสตร์

00:17:43.569 --> 00:17:46.341
และนั่นคือสิ่งที่เราทำ

00:17:46.365 --> 00:17:52.720
ราวๆ หกปีก่อน ผมออกจากยุคเรืองอำนาจ
และผมไปทำงานที่มูลนิธิ

00:17:52.744 --> 00:17:54.315
และนั่นคือสิ่งที่เราทำ


NOTE Paragraph

00:17:54.339 --> 00:17:57.248
คริส: และคณิตศาสตร์สำหรับอเมริกา
โดยหลักแล้วก็คือ

00:17:57.272 --> 00:17:59.910
การลงทุนกับครูคณิตศาสตร์ทั่วทั้งประเทศ

00:17:59.934 --> 00:18:03.736
จัดให้พวกเขามีรายได้เพิ่ม
ให้การสนับสนุนพวกเขา และให้การอบรม

00:18:03.760 --> 00:18:06.811
และได้พยายามจริงๆ
ที่จะทำให้มันมีประสิทธิภาพมากขึ้น

00:18:06.835 --> 00:18:09.436
และทำให้มันเป็นการเรียกร้อง
ที่บรรดาครูต่างปรารถนาให้มีขึ้น

NOTE Paragraph

00:18:09.460 --> 00:18:14.250
จิม: ครับ -- แทนที่จะหวดครูแย่ๆ

00:18:14.274 --> 00:18:19.127
ซึ่งก่อปัญหาทางจรรยาบรรณ
ให้กับทั้งวงการการศึกษา

00:18:19.151 --> 00:18:21.592
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง
กับคณิตศาสตร์และวิทยาศาสตร์

00:18:21.616 --> 00:18:27.746
เรามุ่งไปที่การเฉลิมฉลองให้กับคนดี
และให้การยกย่องพวกเขา

00:18:27.770 --> 00:18:30.701
ครับ พวกเราให้เงินเพิ่มเติมกับพวกเขา
15,000 ดอลล่าร์ต่อปี

00:18:30.725 --> 00:18:35.192
เรามีครูคณิตศาสตร์และวิทยาศาสตร์ 800 คน
ในมหานครนิวยอร์ค ในโรงเรียนรัฐทุกๆ วันนี้

00:18:35.216 --> 00:18:37.030
เป็นแกนหลัก

00:18:37.054 --> 00:18:40.740
พวกเขามีจรรยาบรรณที่ดี

00:18:40.764 --> 00:18:43.270
พวกเขาคงอยู่ในวงการนี้

00:18:43.294 --> 00:18:46.189
ปีถัดไป มันจะกลายเป็น 1,000 คน
และนั่นจะเป็น 10 เปอร์เซ็นต์

00:18:46.213 --> 00:18:49.757
ของครูคณิตศาสตร์และวิทยาศาสตร์
ในโรงเรียนรัฐใน [นคร] นิวยอร์ก

NOTE Paragraph

00:18:49.781 --> 00:18:55.686
(เสียงปรบมือ)

NOTE Paragraph

00:18:55.710 --> 00:18:59.120
คริส: จิม นี่คืออีกโครงการหนึ่ง
ที่คุณให้การสนับสนุนในเชิงการกุศล:

00:18:59.144 --> 00:19:01.541
การทำวิจัยในเรื่องต้นกำเนิดชีวิต 
ผมเดาว่าอย่างนั้น

00:19:01.565 --> 00:19:03.012
ที่เรากำลังมองอยู่นี่คืออะไรครับ

00:19:03.536 --> 00:19:05.418
จิม: ผมจะเก็บไว้สักครู่

00:19:05.442 --> 00:19:07.604
และจากนั้นผมจะบอกคุณ
ว่าคุณกำลังมองอะไรอยู่

00:19:07.628 --> 00:19:10.684
กำเนิดชีวิตเป็นคำถามที่น่าสนใจ

00:19:10.708 --> 00:19:12.241
เรามาถึงที่นี่ได้อย่างไร

00:19:13.170 --> 00:19:14.941
ครับ มันมีสองคำถาม

00:19:14.965 --> 00:19:20.833
อย่างแรกคือ ทางนั้นคืออะไร
จากธรณีวิทยา ถึง ชีววิทยา --

00:19:20.857 --> 00:19:22.238
พวกเรามาถึงนี่ได้อย่างไร

00:19:22.262 --> 00:19:24.626
และอีกคำถามคือ
เราเริ่มต้นด้วยอะไร

00:19:24.650 --> 00:19:27.752
วัสดุสารอะไร ถ้ามันจะมี
เราจะต้องทำตามหนทางนี้หรือ

00:19:27.776 --> 00:19:30.837
นั่นคือสองคำถามที่น่าสนใจอย่างมาก

00:19:31.773 --> 00:19:37.607
คำถามแรกคือทางที่ซับซ้อน
จากธรณีวิทยาไปจนถึงอาร์เอ็นเอ

00:19:37.631 --> 00:19:39.889
หรืออะไรบางอย่างเช่น --
พวกมันได้ทำงานได้อย่างไร

00:19:39.913 --> 00:19:42.301
และสิ่งอื่นๆ
เราต้องลงมือทำงานกับอะไร

00:19:42.325 --> 00:19:44.096
ครับ มันมากกว่าที่เราคิด

00:19:44.120 --> 00:19:48.963
ภาพตรงนี้ คือดาวที่กำลังถูกสร้างขึ้น

00:19:49.836 --> 00:19:53.261
ตอนนี้ ทุกๆ ปี ในทางช้างเผือกของเรา
ซึ่งมีดาวแสนล้านดวง

00:19:53.285 --> 00:19:55.780
ดาวใหม่ประมาณสองดวงถูกสร้างขึ้น

00:19:55.804 --> 00:19:58.274
อย่าถามผมว่ามันถูกสร้างอย่างไร
แต่พวกมันถูกสร้างขึ้น

00:19:58.298 --> 00:20:01.378
และมันใช้เวลาประมาณล้านปี
เพื่อให้เข้าที่

00:20:02.132 --> 00:20:04.308
ฉะนั้น ในระยะที่คงที่

00:20:04.332 --> 00:20:08.180
มีดาวประมาณสองล้านดวง
ที่ถูกสร้างขึ้นได้ตลอดเวลา

00:20:08.204 --> 00:20:11.662
นั่นเป็นสักแห่งหนึ่ง
ในระยะที่จะเข้าที่

00:20:12.067 --> 00:20:15.003
และมันก็มีขยะเหล่านี้
วนเวียนอยู่รอบๆ

00:20:15.027 --> 00:20:16.525
ฝุ่น และอะไรพวกนั้น

00:20:17.479 --> 00:20:20.502
และมันอาจจะก่อตัวเป็นระบบสุริยจักรวาล
หรืออะไรก็ตามแต่

00:20:20.526 --> 00:20:22.702
แต่ที่สำคัญก็คือ --

00:20:22.726 --> 00:20:29.074
ในฝุ่นเหล่านี้ที่วนเวียน
อยู่รอบๆ ดาวที่กำลังก่อกำเนิด

00:20:29.098 --> 00:20:35.133
ถูกพบว่ามีโมเลกุลอินทรีย์อย่างมีนัยสำคัญ

00:20:35.958 --> 00:20:42.097
โมเลกุลไม่ใช่แค่ที่เหมือนมีเธน
แต่เป็นฟอร์มาดิไฮด์ และไซยาไนด์ --

00:20:42.121 --> 00:20:48.638
สิ่งที่เป็นโครงสร้างหลัก --
และเป็นต้นกำเนิดของชีวิต จะว่าอย่างนั้นก็ได้

00:20:49.136 --> 00:20:51.828
ฉะนั้น มันอาจเป็นอะไรที่คาดเดาได้

00:20:52.395 --> 00:20:59.329
และมันอาจะเป็นอะไรที่เดาได้
ว่าดาวเคราะห์ทั่วไปในจักรวาล

00:20:59.353 --> 00:21:02.965
เริ่มต้นจากบางโครงสร้างหลากพื้นฐานเหล่านี้

00:21:03.830 --> 00:21:06.545
ทีนี้ นั่นมันหมายความว่า
มันจะมีสิ่งมีชีวิตอยู่ทั่วไปงั้นหรือ

00:21:06.569 --> 00:21:07.933
ก็บางที

00:21:07.957 --> 00:21:12.084
แต่มันเป็นคำถามที่ว่าหนทางนี้
มันซับซ้อนแค่ไหน

00:21:12.108 --> 00:21:16.502
จากพวกนั้น ที่เริ่มต้นบอบบาง
เมล็ดเหล่านั้น เรื่อยมาจนเป็นชีวิต

00:21:16.526 --> 00:21:21.718
และเมล็ดส่วนใหญ่เหล่านี้
จะตกลงสู่โลกที่รกร้าง

NOTE Paragraph

00:21:21.742 --> 00:21:23.151
คริส: ฉะนั้นสำหรับคุณ โดยส่วนตัวเลย

00:21:23.175 --> 00:21:25.897
การค้นหาคำตอบให้กับคำถามที่ว่า
เรามาจากไหน

00:21:25.921 --> 00:21:29.579
สิ่งนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร
เป็นอะไรบางอย่างที่คุณอยากจะได้เห็น

NOTE Paragraph

00:21:29.603 --> 00:21:31.389
จิม: อยากจะเห็นมากครับ

00:21:31.413 --> 00:21:32.903
และอยากที่จะรู้ --

00:21:32.927 --> 00:21:38.097
ถ้าหากหนทางนั้นซับซ้อนเหลือเกิน
และแทบจะเป็นไปไม่ได้

00:21:38.121 --> 00:21:42.875
ไม่ว่าคุณจะเริ่มต้นด้วยอะไร
คุณก็อาจมีความโดดเด่นเป็นเอกภาพได้


00:21:43.336 --> 00:21:44.488
แต่ในอีกแง่หนึ่ง

00:21:44.512 --> 00:21:47.990
เทียบได้เสมือนธุลีอินทรีย์นี้ทั้งหมด
ที่กำลังล่องลอยอยู่

00:21:48.014 --> 00:21:51.805
เราก็สามารถมีเพื่อนมากมายในโลกกว้าง

00:21:52.947 --> 00:21:54.108
มันคงจะดีมากถ้าได้รู้

NOTE Paragraph

00:21:54.132 --> 00:21:57.612
คริส: จิม สองสามปีมานี้ 
ผมได้มีโอกาสพูดกับ อีลอน มัสค์

00:21:57.636 --> 00:22:00.473
และผมถามเขาถึงความลับความสำเร็จของเขา

00:22:00.497 --> 00:22:04.188
และเขาก็จริงจังกับฟิสิกส์ใช่ไหมครับ

00:22:04.696 --> 00:22:08.699
ฟังคุณแล้ว ที่ผมได้ยินจากคุณก็คือ
ให้จริงจังกับคณิตศาสตร์

00:22:08.723 --> 00:22:11.726
ที่อบอวนอยู่กับคุณมาทั้งชีวิต

00:22:12.123 --> 00:22:16.686
มันทำให้อนาคตที่ไม่มีขอบเขตกับคุณ
และตอนนี้ มันอนุญาตให้คุณตรวจสอบ

00:22:16.710 --> 00:22:21.206
ในอนาคตของคนพันล้านและเด็กพันล้าน
ทั่วแอฟริกาและที่อื่นๆ

00:22:21.567 --> 00:22:24.425
มันจะเป็นวิทยาศาสตร์ได้ไหมที่ได้ผล

00:22:24.449 --> 00:22:27.221
เป็นไปได้ไหมที่คณิตศาสตร์จะได้ผล

NOTE Paragraph

00:22:27.245 --> 00:22:31.617
จิม: ครับ คณิตศาสตร์มันได้ผลแน่ๆ
คณิตศาสตร์ได้ผลอย่างแน่นอน


00:22:31.641 --> 00:22:32.839
แต่มันก็สนุกดีครับ

00:22:32.863 --> 00:22:37.809
การที่ได้ทำงานกับมาริลิน และ
การได้มาปล่อยมันออกไปก็เป็นอะไรที่เพลินมากๆ

NOTE Paragraph

00:22:37.833 --> 00:22:40.769
คริส: ผมเพิ่งรู้ว่า --
มันเป็นแนวคิดที่สร้างแรงบันดาลใจสำหรับผม

00:22:40.793 --> 00:22:44.800
ที่ว่าการจริงจังกับความรู้
ให้อะไรมากกว่าที่คิด

00:22:44.824 --> 00:22:47.842
ขอขอบคุณมากสำหรับชีวิตที่น่าทึ่งของคุณ
และขอบคุณที่มาที่ TED ครับ

NOTE Paragraph

00:22:47.866 --> 00:22:48.617
ขอบคุณครับ

NOTE Paragraph

00:22:48.651 --> 00:22:49.752
จิม ไซม่อนส์ ครับ

NOTE Paragraph

00:22:49.806 --> 00:22:54.186
(เสียงปรบมือ)