[شهروندان جهان]
[با بحرانی جهانی در مقیاسی بیسابقه
روبرو هستیم.]
[لطفا آماده شنیدن پیامی باشید از سوی...]
[دبیر کل سازمان ملل، آنتونیو گوترس]
ضرورت اقلیم مشخصترین بحران عصر ما است.
در مسابقهای علیه زمان قرار گرفتیم
و در حال باختنیم.
موج فزایندهای از ناشکیبایی
به ویژه در بین نسل جوان در رابطه با
عدم فعالیت جهانی وجود دارد.
نیازمند جاهطلبی بیشتر از سوی همگانیم:
دولتها، شهرها، مشاغل، سرمایهگذاران
و آدمهایی از همه جا.
بنابراین خوشحالم از این که TED Countdown
را راهاندازی میکنید.
نفوذ و ایدههای شما به تسریع شتاب
جهانی کربن- خنثی تا ۲۰۵۰ کمک میکند.
که تنها راه برای برگردان بدترین اثرات
گرمایش زمین است.
ما ابزار، دانش و منابع در اختیار داریم.
پس حال بیاید تا وارد این مسابقه
با اراده سیاسی و انرژی شویم.
انجام هر چیزی کمتر از این خیانت به کل
خانوانده بشری ما و
نسلهای آینده خواهد بود.
متشکرم.
گوینده: و حال، لطفا خوشآمد
بگویید
به یکی از معماران توافقنامه اقلیم پاریس
کریستینا فیگورز
و رهبر TED، کریستین اندرسن.
(تشویق)
کریستین اندرسن: خوش آمدید. خوش آمدید.
در یک ساعت آینده اتفاقی قابل توجه
رخ خواهد داد.
نگرانکننده ترین چالش جهان که
چیزی مثل این است...
قرار است که با برخی از
برجستهترین ذهنها و
قلبهای شجاع که چیزی شبیه شماست،
سرشاخ شود.
مخاطبین فوقالعادهای که در نیویورک
و سرتاسر دنیا داریم.
کریستینا، این جمعیت که امروز صبح آن
سروکار داریم واقعا انبوه است.
کریستینا فیگورز: بیشوخی همینطوره.
چه خوب که همه اینجا جمع شدند،
چون درواقع، این ابتکاری که ما قصد
انجامش را داریم
به مشارکت همه نیاز دارد.
و این شما و این
Countdown(شمارش معکوس)
ک ا: Countdown ابتکاری جهانی است
برای قطع انتشارات گاز گلخانهای.
که در جستجوی راهحلهای جسورانه
در پنج حوزه است،
دستاوردیی را تصور کنید که در آن
گروههای مختلف دست از تکروی بردارند
و با هم کار کنند.
همین امروز شروع کنید و به سایت
countdown.ted.com بروید
و برای ملحق شدن به شمارش معکوس
ثبت نام کنید.
در ابتدای ۲۰۲۰،
طرحهایی را با شما به اشتراک
میگذاریم که چطور
به بقیه در شرکت، شهر یا مدرسه خود برای
دخیل شدن در
این مساله وصل شوید.
که در کل منتهی به گردهماییهای جهانی در
۲۰۲۰/۱۰/۱۰ می شود.
همه برای مشارکت کردن دعوت دارند.
ک ف: و به همین خاطر،
گر چه قبلا در همه این سالها بخشی
از ابتکارات زیادی بودهام،
درباره این یکی واقعا هیجان دارم.
چون Countdown، دعوتی است برای همه،
تا هرکس نقش خود را در نجات سیارهمان و
آفرینش آیندهای هیجان انگیز ایفاء کند.
سیاسیون و شهروندان،
مدیرعاملها و مشتریهایشان،
کارمندان و سرمایهگذارانشان،
پیر و جوان،
شمال و جنوب.
ک ا: (خنده) میبینم آنجا چه کار میکنید.
(خنده)
اما ببینید هدف ما انجام دادن کاری
تازه نیست
که با ابتکارات فوقالعاده کنونی که
در حال اجراست رقابت کند.
نه.
بلکه شناسایی بهترین راهحلهایی که الان
روی آنها کار میکنند،
تا تقویت و تکثیرشان کنیم
و بعد با گرد هم آوردن گروههای مختلف
فعالشان کنیم.
ک ا: و اگر اینطور شود،
متعقدیم که راه بیرون رفتی از این
بحران اقلیمی وجود دارد.
ما به دنبال تسهیل این کاریم.
اما اکنون، کریس این پرسش مطرح است:
چرا تو و TED به مشارکت و در واقع
فعال کردن دستور کار اقلیم علاقمند هستید،
در حالی که فکر میکردم کارتان فقط نشر
ایدههاست؟
ک ا: خب، راستش، گسترش ایدههای ارزشمند
ماموریت اصلی ما طی ۱۵ سال گذشته
بوده است.
اما تابستان گذشته،
نتیجه گرفتیم که ضرورت برخی مسائل،
و به خصوص اقلیم،
از ما اقدامی بیش از نشر صرف ایدهها
را طلب میکند،
که ما در واقع سعی در فعال کردنشان داریم.
حال، ما یک سازمان غیرانتفاعی نسبتا
کوچکیم--
که اگر در تلاش خود برای دورهم جمع کردن
آدمها موفق نشویم به جایی بر نمیخورد.
اما نکته فوق العاده این است
که این اتفاق افتاده.
با هر کسی که در این باره حرف زدیم
از خبر مشارکت ما هیجانزده شد.
و یکی از لحظات کلیدی، صراحتا وقتی بود
که کریستینا تو به ما پیوستی.
خب تو کلید توافقنامه پاریس بودی.
و دنیا از توافق حاصل شده در آنجا
شگفتزده شد.
کلید خلق آن توافق چه بود؟
ک ف: باید بگویم که یک چالش واقعی بود و
تغییر دادن فرض آدمها درباره این که
چه چیزهایی ممکن میشود وقتی
نیت مشترکی تعیین شود و
سپس آن را به طور جمعی دنبال کرد
و به آن نائل شد.
بنابراین شعار ما آنموقع،
و در ادامه این بوده:
«غیرممکن یک حقیقت نیست،
طرز نگاه است.»
در واقع، صرفا نوعی نگرش است
و چیزی است که میتوان تغییر داد.
ک ا: خب، آن شعار، قطعا چیزی
است که به آن در ماههای آینده
وفادار میمانیم،
چون اجماع علمی درحقیقت رو به بدتر
شدن است.
الان یک گزارش سریع از خط مقدم داریم،
در اینجا با رهبر هزاران دانشمندی هستیم
که IPCC را تشکیل میدهند، دکتر هوزانگ لی.
(ویدئو) هوزانگ لی: اخیرا سه گزارش
ویژه منتشر کردیم
که آسیبها و خطرات گذشته و آینده
تغییرات اقلیمی را نشان میدهد.
همچنین نشان میدهند که تثبیت سازی اقلیم
بر کاهش قابل توجهای از انتشار
گازهای گلخانهای در کوتاه مدت
دلالت خواهد داشت.
جوامع باید تغییرات بیسابقهای
را پشت بگذارند تا
این هدف برآورده شود.
حتی محدود کردن گرما شدن به ۱/۵ درجه
سانتیگراد منجر به
آب و هوای نامعتدلتر،
بالا رفتن سطح دریا،
و کمبود آب در برخی مناطق،
و تهدید شدن امنیت غذایی و
تنوع زیستی می گردد.
دمای بالاتر منجر به
این آسیبهای بیشتر می شود،
به خطر افتادن زندگ و معیشت
میلیونها آدم در سرتاسر دنیا.
ک ا: ما خوش شانسیم که دانشمند پیشرو
جهانی دیگر را داریم،
یوهان راک استورم.
او مسئول خلق چارچوب مرزهای سیارهای است.
یوهان، وضعیت چقدر جدی است؟
(ویدئو) یوهان راکاستورم: هفته گذشته،
در نیچر، گزارش
به روز شده ۱۰ ساله ،از تهدید
تلاقی نقاط بحرانی را منتشر کردیم،
نقاط بحرانی غیر قابل بازگشت در سیستم زمین.
از ۱۵ نقطه بحرانی آگاهیم،
از جمله گرینلند و فلات یخی جنوبگان غرب،
و برای مثال لایه منجمد دائمی
در تندرای سیبری،
و امروز ادله شهودی داریم،
منظورم شوهد تجربی است،
که نه تا از ۱۵ مورد بیدار شدهاند و
در حال حرکتاند.
ما هنوز از نقطه بحران عبور نکردهایم.
پنجره هنوز باز است،
اما آنها به ما هشدار میدهند که الان
باید به راستی حرکت کنیم،
زیرا زمانی که از آنها عبور کنیم،
برای مثال، نزدیک شدن به نقطه بحرانی
در جنگلهای بارانی آمازون،
با خطر شکست در نبرد مواجهایم،
زیرا سیاره به تسخیر گرمایش خود-
تقویت شدهاش در خواهد آمد.
به همین دلیل این ابتکار بسیار مهم است.
معطل نکنیم.
ک ا: عالی بیان کرد.
(تشویق)
بنابراین، کاملا روشن است که چرا این
دستورکار قطع انشارت گازها
بشدت حیاتی است.
تا به حال چطور بوده؟
ک ف: نه چندان خوب،
زیرا علیرغم آنچه میدانیم،
علیرغم آنچه علم به ما گفته،
علیرغم تمام آنچه انجام دادهایم،
از جمله اتخاذ توافق پاریس،
در واقع مستمرا انتشار گازهای
گلخانهای را طی چند دهه اخیر
افزایش دادهایم،
نقطهای که الان هستیم ۵۵ گیگاتن
دیاکسیدکربن است،
که به عنوان بشر، بطور جمعی
سالانه منتشر میکنیم.
و همانطور که شنیدهایم، یک راه داریم،
تنها یک راه برای دنبال کردن داریم:
الان شروع به کاستن انتشارات گازها کنیم،
عوض این بالا و پایین رفتنها--
معکوس کردن روند، تغییر دادن شرایط.
شروع کردن به کاهش انتشارات در ۲۰۲۰،
تا نقطهای که به یک و نیم برابر سطح فعلی
از انتشارات در ۲۰۳۰ برسیم،
و سپس به کاهش آنها تا رسیدن به سطح صفر
در ۲۰۵۰ ادامه دهیم.
این تنها مسیری است که میتوانیم بپذیریم.
ک ا: برای هدفی به این سختی
واقعا چطور و از کجا باید شروع کرد؟
ک ف: خب، میتوانیم از شکستن این چالش
ساده در عین حال ترسناک به اجزای
تشکیلدهنده آن شروع کنیم،
پنج بخش اصلی.
ک ا: و این پنج تا روی هم واقعا عظیم هستند،
و اگر بتوانیم راهحلهای الزاموار
در هر یک از آنها بیابیم،
به واقع منتهی به طرحی عملی خواهند شد که
با مقیاس مشکل مطابقت میکند.
خب این پنج تا:
ک ف: نیرو.
چقدر سریع میتوانیم به ۱۰۰
درصد انرژی پاک برسیم؟
ک ا: محیطزیست ساخته شده.
چطور چیزهایی که در اطراف ما هستند
را از نو مهندسی کنیم؟
ک ف: حمل و نقل.
چطوور راههای جابجایی خود را
تغییر دهیم- خودمان و اجناس؟
ک ا: غذا.
چطور تغییری جهانی به سمت
نظامهای غذایی سالمتر را جرقه بزنیم؟
ک ف: و قطعا، طبیعت.
تا چه حد قادر به سبز کردن دوباره
زمین هستیم؟
حال، قابل ذکر است که پاسخ این سوالات و
اقداماتی که اتخاذ خواهیم کرد
انتشارات خالص را صرفا کاهش نمیدهند--
بلکه قطعا با هم به صفر میرسانند--
اما همچنین راه به آیندهای
را نشان میدهند که
در اصل خیلی بهتر و هیجانانگیزتر است.
بنابراین به اشکال تازه و باحالی
از حمل و نقل، هوای تازه،
غذای سالمتر، جنگلهای زیبا و اقیانوسهای
مملو از
زندگی فکر کنید.
خب میدانید، حل بحران اقلیم درباره
فداکاری ورضایت دادن به
آیندهای کم مایه نیست،
بلکه درست نقطه عکس آن است.
درباره خلق دوباره آیندهای خیلی
بهتر برای همه ما است.
ک ا: خب حالا چطور با این مشکلات
برخورد کنیم؟
(خنده)
ک ا: بیاید به این سوال توجه کرده
و فکر کنیم.
تا چه حد قادر به سبز کردن دوباره
زمین هستیم؟
مسلما پاسخهای بسیاری زیادی برای این
سوال داریم،
پیشنهادات فراوان.
اساسا درباره این است که،
«چگونه میزان فتوسنتز پایدار
را در زمین
افزایش دهیم؟»
فرایند فتوسنتز، کربن را جدا میکند.
میتواند طرحهای پیشنهادی در اطراف جلبکهای
دریایی یا جنگلهای کتانجک غولآسا باشد
یا درباره اشکال گیاهی که ریشههای
عمیقتر دارند
و فادر به جداسازی در این سیاره هستند.
اما طرح پیشنهادی را در نظر بگیرید که
درباره احیای جنگل بود.
یک برنامه احیای جنگل انبوه جهانی.
منظورم این است که یک تک نهاد،
مهم نیست چقدر بزرگ،
این کار را نمیتواند پیش ببرد.
کلید این کار ملحق شدن همه نیروها
به یکدیگر است،
دولتها (برای ناحیهبندی)،
پیشهها جهت سرمایهگذای،
سرمایهگذارها برای آن سرمایهگذاریها،
گروههای محیطزیستی و بشردوستهایی
که از آنها حمایت کنند،
و صرفا یک جنبش عظیم در
بین شهروندان در همه جا،
برای تبدیل چمنکاریها، شهرها و
محلههایشان،
رفتن به سفرهای جمعی.
در اینجاست که ناگهان میتوان به
رویایی واقعا بزرگ فکر کرد.
ک ف: خب آیا میتوان این نظریه را آزمود؟
زیرا خوشبختانه امروز اینجا کسی
را در کنار خود داریم که
درون یک جنبش کاشت درخت بزرگ شده،
احتمالا شناخته شدهترین جنبش کاشت درخت.
و او دختر برنده جایزه نوبل،
وانگاری ماتهای است،
امروز هدایت بنیاد وانگاری ماتهای
را بر عهده دارد.
خب از این دوست بسیار عزیزمان دعوت میکنیم.
(تشویق)
(ویدئو) وانجیرا ماتهای: خیلی خیلی متشکرم،
کریستینا و کریس برای این رویداد.
تا جایی که به یاد میآورم درختها
در واقع بخشی از ندگی من بودند،
اما قرنها هم هست که میدانیم،
درختها و جنگلها ما را علیه تاثیرات خشن
و سخت تغییرات اقلیم،
برای سالهای خیلی طولانی،
محافظت کردهاند.
در تمام زندگیام، مادرم،
از طریق جنبش کمربند سبز، همانطور
که ذکر کردید،
الهامبخش کاشت ۵۰ میلیون درخت و شمارش
از طریق کار جنبش کمربند سبز، یک نهاد تنها
بود.
اما جهان اکنون نیاز دارد که ما ۱۰۰ برابر
این تعداد درخت بکاریم.
و تنها راه این کار با هم یکی
شدن همه ما میباشد--
شهرها، شهروندان، دولتها، شرکتها،
نهادهای محیطزیستی--
و بنابراین باید به ظرفیت هر کدام از ما
به عنوان عاملی بالقوه
برای تغییر باور داشته باشیم.
و این که با هم ما یک ارتشیم.
و امیدوارم شما به ما ملحق شوید.
(تشویق)
ک ف: پس ما با هم یک ارتشیم.
فکر کنم وانجیرها به خوبی
حق مطلب را ادا کرد،
زیرا این کار تماما به همکاری طیف
کاملا وسیعی از آدمها بستگی دارد.
و خوشبختانه، نمایندگانی از همه این گروهها
امروز اینجا حضور دارند.
و ما شما را به سوی مشارکت
بیشتر دعوت میکنیم.
اما آنچه امروز قصد داشتیم به شما
معرفی کنیم چندتایی از این آدمهاست،
تا از دیدگاه خودشان صحبت کنند.
بنابراین ازصدای یک
سیاستمدار شروع میکنیم.
بینهایت مفتخریم که امروز در اینجا
در کنارمان
نخست وزیر سابق بوتان را داشته باشیم،
و مایلم بدانید که بوتان تنها کشور
در دنیاست که
به راستی میزان جذب کربن در آن از انتشارش
بیشتر است.
دوست خوب ما، تشرینگ توبگای.
(تشویق)
تشرینگ توبگای: کشور من نمونهای عادی
از کشورهای جنوب آسیاست
که ما در آن مسبب بحران تغییر اقلیم نشدیم.
درواقع، ما از نعمت داشتن
جنگلهای انبوه و رودخانههای زیبای فراوان
برخورداریم که
کشورم بوتان را قادر به کربن- منفی
باقی ماندن نموده است.
و با این حال، تغییر اقلیم
جنگلهای ما را به نابودی تهدید میکند.
و آن فراوان رودخانهها را به خطراتی
هولناک برای مردم ما تبدیل میکند،
از آنجا که یخهایی هیمالیا آب میشوند و
ما با تهدیدات جاری شدن سیل در کوتاه مدت
و از دست دادن طولانی مدت ذخائر طبیعی
آبی خود روبرو هستیم.
بنابراین مفتخرم که به ابتکار
Countdown بپیوندم و با همه
شما، بله تک تک شما کار کنم.
(خنده)
برای یافتن راه حلهایی سازنده که هم
عادلانه و قدرتمند باشند.
سپاسگزارم.
(تشویق)
ک ا: متشکرم.
(تشویق)
ک ا: تجارت، البته که نقشی اساسی
ایفاء میکند،
و البته همه آنهایی که استخرهای بزرگ
سرمایهگذاریهای ثابت را کنترل میکنند.
اخیرا افتخار آشنایی با رییس صندوق
سرمایه بازنشستگی دولت ژاپن
با ارزش ۱/۶ هزار میلیار دلار را
پیدا کردم.
که درواقع بزرگترین صندوق سرمایه
بازنشستگی در دنیاست.
او علاقمند و مایل است که با
ما در این راه همراه شود و
دیگران را نیز به ما ملحق کند.
ببینیم هیرو کجاست.
هیرو میزونو.
خوشآمدی به پخش زنده هیرو.
(ویدئو) هیرو میزونو: عالیه.
متشکرم کریس و کریستینا و کارکنان TED،
برای فراهم کردن این فرصت.
به عنوان فردی که در راس بزرگترین
صندوق سرمایه بازنشستگی در دنیا و
مسئول تضمین منافع بازنشستگی چندین نسل،
نحوه اداره خطر اقلیم مساله بسیار حائز
اهمیتی است.
ما اخیرا سبد سهام جهانی خود
را آنالیز کردیم،
این که چطور با توافق پاریس هم راستا است.
مشخص شد سبد سهام ما
حدود سه درجه بیشتر در آن مسیر قرار دارد.
بسیار دور از اهداف توافق پاریس.
سبد سهام ما نه تنها کلان است بلکه
همچنین یکی از متنوعترین
سبد سهام جهانی است.
که این یعنی، جهان در آن مسیر است.
من از شنیدن این حرفهای تکراری از
شرکتهای سبد سهام ما و مسلما
سرمایهگذاران حرفهای خسته شدهام که:
«ما واقعگرا هستیم.»
متاسفم، اما «واقعگرا» بودن
دیگر گزینه نیست.
ما بخوبی از مسئولیت خویش به
عنوان بزرگترین صاجب دارایی در القای
تغییرات در بازار سرمایه واقفیم.
ما فعالانه با تمام بازیگران در
بازار سرمایه مشارکت خواهیم داشت
تا سوزن را تکان دهیم.
مشتاقانه در انتظار شرکت در این گفتگوی
حیاتی با همه شما هستم.
سپاسگزارم.
(تشویق)
ک ف: یقین دارم که همه شما
میدانید که طی ۱۲ تا ۱۸ ماه گذشته،
آنچه واقعا بسیار تازه و قدرتمند
و هیجانانگیز بوده
صدای فوقالعاده بسیار زیادی
از جوانان است،
میلیونها جوان که آن بیرون
در خیابانها هستند،
با خشم، با عصبانیت، با نومیدی
از ما میخواهند که وظیفهمان
را انجام دهیم.
و الهامبخش آنها گرتا تونبرگ است
و البته خیلی از جوانان فوقالعاده دیگری که
تقریبا از همه کشورهای دنیا هستند.
و امروز، خوشحالیم که چهار فعال جوان
در اینجا به ما
ملحق میشوند.
(تشویق)
(تحسین)
(تشویق)
آلکساندریا ویلاسینور: این جمعه،
میشود ۵۲ هفته که در اعتصاب اقلیم
شرکت کردم.
یعنی یک سال تمام.
طی آن دوره
خیلی از آدمها را دیدم که چیزی از
تغییر اقلیم یا این که
چقدر بحران اقلیم جدی است نمیدانند.
بنابراین Earth Uprising International
را تاسیس کردم
تا به جوانها درباره تغییر اقلیم یاد بدهم،
زیرا وقتی درباره دانش و تاثیرات
آن بیاموزند،
میخواهند دست به کار شوند.
فعال بودن به معنای ایجاد تغییر است.
جیمی مارگولین:
یک فعال اقلیم شدم
چون زندگی من به آن وابسته است.
الان برای پذیرش کالج
درخواست دادم،
به نیت برنامه ریزی برای آیندهام.
چیزی برای بدست آوردن نخواهم داشت اگر
الان نخواهیم اقدامی فوری برای توقف بحران
اقلیم انجام دهیم.
من جنبش عدالت اقلیم جوانان را با نام
Zero Hour back در ۲۰۱۷ شروع کردم
زیرا صفر ساعت برای اقدام در موضوع
تغییر اقلیم داریم.
زمانی باقی نمانده.
برایم روشن شد که
رهبران ما قرار نیست دست به
اقدام واقعی بزنند مگر
این که مردم برخیزند و
آن را مطالبه کنند،
پس این کاری بود که کردیم.
ناتالی سوییت: من یک فعال عدالت- اقلیم شدم
زیرا اگر من برای حقوق مردم امروز
و برای
حقوق مردم آینده مبارزه نکنم،
چه کسی خواهد کرد؟
ژی باستیدا: من فعال عدالت اقلیم شدم
موقعی که تشخیص دادم تاثیرات بحران اقلیم
از همه بیشتر جوامع را به حاشیه رانده،
از جمله شهرم مکزیکو.
من هر جمعه در اعتصاب «جمعهها برای
آینده» شرکت میکنم،
زیرا جنبش ما درباره شتاب گرفتن نیست
بلکه درباره ایجاد تغییرات فرهنگی است.
اما این واقعیت که هزاران دانشآموز
برای اقلیم اعتصاب میکنند
به معنای این است که ما عدالت اقلیم را در
هر جنبه از زندگیمان اجرا میکنیم،
که همین حالا تعریفی دوباره از جهان است.
ج م: طی مسیر زندگیمان،
شاهد تخریب شدن زمین با سرعت
زیاد بودیم و
گروههایی از مردم که به خاطر
شمار رو به افزایش
بلایای طبیعی آواره و مصیبتزده شدهاند.
در ۲۰۳۰، من ۲۸ ساله میشوم.
ا و: من ۲۴ ساله میشوم.
ژ ب: ۲۷ ساله میشوم.
ن س: ۲۶ ساله.
ما می خواهیم قادر باشیم که زمین را
به فرزندان خود، و فرزندان
فرزندانمان تحویل دهیم،
درست مثل کاری که خیلی از شما
انجام دادهاید.
ا و: بنابراین مگر این که همه--
دولتها، شرکتها، مدارس،
دانشمندان و شهروندان--
با هم متعهد شوند برای معکوس کردن آسیبی که
باعث آن بودهایم،
والا خیلی دیر خواهد شد.
ژ ب: نه تنها از شما میخواهیم از
آینده ما مراقبت کنید،
همچنین میخواهیم که مراقب گذشته ما باشید.
انسانهای بومی برای هزاران سال از زمین
مراقبت کردهاند،
به همین خاطر است که فلسفه بومی
در هنگام اجرای
عملکرد اقلیم ضروری میشود.
ج م: این بحران اقلیم شاید به نظر
غیر قابل درست کردن بیاید.
اما اینطور نیست.
و اینطور نمیتواند باشد،
زیرا شکست صرفا یک گزینه نیست.
شکست به معنای از دست دادن آنچه
دوست داریم
و هر چیز مهمی است.
بنابراین خیلی از ما همین حالا برای نجات
جهان دست به کار شدهاند،
زیرا عادلانه نیست که این کار را به
عهده نسل آینده بگذاریم.
بار واقعا سنگینی است برای
رها کردن آن روی شانه جوانها.
وقت آن است که همه شما دست به دست هم داده
و پیش از آن که خیلی دیر شود
با تمام توان خود به نجات آن بپردازید.
آیا با ما هستید؟
حضار: بله.
(تشویق و تحسین)
(تشویق)
ک ا: متشکرم. متشکرم، متشکرم.
و سپس، البته،
نقش مهمی هست که از سوی
داستانسرایان دنیا بازی میشود
و البته کسانی که در رسانههای اجتماعی
نفوذ دارند.
هر یک در دنباله، شور و هیجان
خود را برای عضویت
در این پروژه شرح میدهند.
با قرض دادن نام و پشتیبانی خود به ما.
برخی از آنها امروز اینجا هستند.
ممنون که امروز اینجایید.
و بیایید شنونده صحبتهای یکی از
آنها باشیم.
جیمی کیمل: سلام، من جیمی کیمل هستم.
و از من پرسیدند چرا علاقمند
به تغییر اقلیم هستم.
و دلیل علاقمندیم به تغییر اقلیم،
برای همان دلیلی است
که آدمهای در حال غرق شدن به
نجات غریق دارند.
به این سیاره اهمیت میدهم
چون روی آن زندگی میکنم.
نمیخواهم به مریخ بروم،
مریخ وحشتناک به نظر میرسد.
میخواهم فرزندانم و بچههای آنها
قادر به زندگی کردن در زمین باشند،
با داشتن هوایی برای تنفس و آبی که بنوشند.
به همین خاطر تغییر اقلیم برایم مهم است.
و البته که از لئوناردو
دیکاپریو خوشم میآید.
(تشویق)
ک ف: خب با همه این آدمهایی که مشتاقاند،
فرصتی داریم تا فضایی تازه از
راه حلهای محتمل
مبتنی برهمکاری با هم، به چالش کشیدن
یکدیگر و الهامبخش هم بودن را
مورد کنکاش قرار دهیم.
بنابراین در اکتبر سال آینده،
از حدود ۱,۰۰۰ نفر از نهادهای مختلف
برای جلسه در برگن نروژ
دعوت میکنیم،
در همسویی با پاسخهایی ویژه به
پنج سوال بزرگ ما.
ک ا: قطعا رویدادی حماسی خواهد شد.
اما حتی مهمتر از آنچه در
نروژ اتفاق میافتد
چیزی است که در نقاط
دیگر دنیا اتفاق میافتد.
زیرا در روز آخر آن کنفرانس،
قصد طرحریزی برای
فعالسازی جامعه جهانی TEDxمان را داریم.
TEDx به ابتکارات اجازه برگزاری
رویدادهای بومی را میدهد
و اکنون سالانه بالای ۴,۰۰۰ رویداد
این چنینی داریم.
این شکلی هستند.
در بیش از ۲۰۰ کشور مختلف رخ میدهند،
سالانه بیش از یک میلیارد
بیننده در یوتیوب دارند.
انتظار داریم این رویدادها
را در صدها شهر ببینیم.
قصد داریم سازماندهندگان TEDx خود را با
شهرداران متعهد شهرها برای داشتن
آیندهای پاک برای شهرهایشان متصل کنیم.
این کلید اصلی ماجراست.
این ارتباط بین قدرتمند است،
کسی که معمولا صاحب گفتگو است،
و میلیونها نفر در سرتاسر دنیا.
به لطف تغییر در جو فکری که
این یکی دو ساله رخ داده،
به یکباره این جرقه میتواند در اینجا
اتفاق بیفتد،
زیرا زمینه کافی وجود دارد.
اگر بتوانیم به آدمها امکان دیده شدن
از سوی هم،
ارتباط یافتن با هم را بدهیم،
بیاید کمی رویاپردازی کنیم،
و به همدیگر اجازه رویاپردازی بدهیم.
ک ف: بنابراین هدف ما در اینجا
ساخت ارتباطات با و در میان
همه سازمانهای دیگری است که روی
مساله اقلیم کار میکنند.
برای مثال،
the Solutions Project ابتکار
فوقالعادهای است
که موسسانش مارک رافائلو و دون چیدل هستند.
حال بیاید شنونده حرفهای برخی رهبرانی باشیم
که از آنها حمایت میکنند.
ک ا: به پخش زنده خوش آمدید.
(خنده)
(ویدئو) والیا جونز: سلام، اسمم
والیا جونزه.
از Native Renewables،
و ما به دنبال تهیه نیروی خورشیدی
برای قبیلهها
در سرتاسر دنیا را داریم.
بالای ۱۵,۰۰۰ خانواده سرخپوست
آمریکایی داریم که
به برق دسترسی ندارند،
و ما به دنبال تامین انرژی خورشیدی بعلاوه
ذخیره باتری برای این خانوادهها در
ایالات متحده هستیم
که دسترسی به برق ندارند.
و آنها در ناحیه حفاظت شده من اسکان دارند،
.Navajo Nation
آنا لاپی: سلام به همه.
من آنا لاپی هستم از Real Food Media
و روی برجستهسازی داستانهای مرتع دارها و
مزرعهدارها کار میکنیم
به عنوان راه حل کلیدی بحران اقلیم.
نظام غذایی جهانی هم اکنون نقش بسیار
عظیمی در این بحران ایفاء میکند،
که نباید اینطور باشد.
ما مزرعهدارها و مرتعدارها را
واقعا به عنوان بخشی از پیشروها در حل این
بحران میبینیم.
پس تلاش داریم داستانهای
میلیونها مزرعهدار از
آندرا پرادش هند گرفته تا بلندیهای اوآکسا
را به اشتراک بگذاریم که
از کشاورزی باز-زا برای ساختن
خاک سالم غنی از کربن،
رشد غذای خوب،
و پرورش جوامع انعطافپذیر که لازم داریم،
استفاده میکنند.
راهوا گیرماتزیون: سلام از PUSH Buffalo--
راهوا هستم--
جایی که هر روز، ساکنین مشغول در حال تصور،
طرح ریزی و طراحی یک محله
منصفانه، همه جانبه و مقدس هستند،
درست مثل مدرسه ۷۷ که الان از آنجا
زنگ میزنم،
یک ساختمان مدرسه متروکه باسازی شده،
که صاحب اولین نشان خورشیدی۱۰۰درصد
قابل استطاعت جامعه را در
ایالت نیویورک دارد که
ساکنان محلی نصب کردهاند.
به ۳۰ واحد آپارتمان با قیمت مناسب
برای سالخوردگان
و آمیزهای از فضاهای
بین نسلی خدمات میدهد
که به عنوان قطب جامعه عمل میکند
جایی که استراتژیهای اقتصادی
جدیدی را در جهت سیارهای
قابل زندگی امتحان میکنیم.
ک ف: متشکرم.
ک ا: آفرین.
(تشویق)
ک ا: خیلی عالیه.
(تشویق)
ک ف: خب می بینید که به همه مربوط است.
درباره شهرهاست،
درباره سازمانهای داوطلبانه است،
البته که درباره کسب و کارها نیز هست.
و بنابراین ما از همه شرکتها دعوت میکنیم--
تاکید میکنم «همه»--
که به این ابتکار ملحق شوند،
تا با کارکنان خود در این که چگونه به
بهترین نحو از زمین و آینده خود،
هم زمان محافظت کنید، مشارکت داشته باشید.
بنابراین در ابتدای سال آینده، ابزاری را
به اشتراک میگذاریم که
میتواند شرکتها را به سمت حرکت سریع
به سوی اهداف علمی هدایت کند که آنها را
نهایتا تا ۲۰۵۰ به انتشار صفر گازها
خواهد رساند.
ک ا: پس به آن فکر کنید،
چون به عنوان یک فرد،
بسیار از اشخاص در باره این مساله
احساس ناتوانی میکنند.
اما اگر با دیگران در شرکت خود تیم شوید،
از فهمیدن این که چقدر قدرت دارید ممکن است
شگفتزده شوید.
تقریبا تمام انتشارت گازها از یک شرکتی در
زمین میآیند.
و موضوع این است که بسیاری
از مدیرعاملها امروز،
در واقع مشتاق به حل این مشکل هستند.
همین امروز صبح شنیدیم که آناند ماهیندرا،
کسی که هدایت
بزرگترین گروه
صنعنی هند را برعهده دارد،
شخصا متعهد به این مساله است و میخواهد که
همراه با ما، جزی از این سفر باشد--
او پشتیبان Countdown است.
مدیرعاملها قادرند سریعتر حرکت کنند اگر
گروهی از کارکنان را در کنارشان
برای همفکری، پشتیبانی و به نوعی
الویت نگهداشتن این موضوع داشته باشند.
وب سای به برقراری ارتباط
با دیگران در شرکتتان کمک میکند
و شما را در مطرح کردن سوالات هوشمند،
ارائه طرحهای ابتکاری راهنمایی میکند،
چون اگر بتوان شرکتها را به انجام کار درست
متقاعد کرد،
به یکباره مشکلات قابل حل به نظر میرسند.
ک ف: بنابراین همه این اقدامات به سوی
ساختن این روز فوقالعاده است:
شنبه، ۱۰ اکتبر ۲۰۲۰--
که میشود ۲۰۲۰/۱۰/۱۰--
راحت به خاطر میمامند--
تاریخی که این گردهمایی فوقالعاده در
کل دنیا رخ میدهد.
و امیدواریم که تا آن زمان،
گزارشی از اخبار هیجانانگیز از
راهحلهای خیلی خاصی داشته باشیم از
ملتها، شهرها، شرکتها، شهروندان که درواقع
تا آن وقت شروع به همکاری کردهاند.
همه شهروندان سیاره زمین در آن روز
برای مشارکت
دعوت دارند.
برای داشتن بلیط ورود کافیست
که شهروند زمین باشید.
ک ا: کلید موفقیت این رویداد، در
مقیاسی است که برگزار میشود.
میخواهیم که دسترسی به ابتکارات و
نقش ایفاء کردن در آن برای همگان راحت باشد.
اما چطور ممکن است؟
خوب میدانید که دنیا چه جای شلوغی است.
منظورم این است که پلاتفرم TED شاید
کمی بتواند کمک کند،
اما آن بیرون پلاتفرم محتوی خیلی بزرگتر هست
به اسم یوتیوب.
و ما خوشحالیم که در این پروژه
با هم همکاری میکنیم.
از خیلی دیگر از خالقان درجه
یک آنها دعوت می کنیم
تا بخشی از Countdown باشند.
با هم دیگر، قابلیت دسترسی به میلیونها
مخاطب را دارند.
با یکی از آنها ملاقات میکنیم،
دکتر جو هانسون ار «Hot Mess/ افتزاح داغ»،
یک مجموعه جدید وبی درباره تاثیر
اقلیم بر همه ما.
(ویدئو) نام من جو هانسون است،
در یوتیوب، آموزگارم.
و میتوانید روی من حساب کنید.
من با دانشمندان، رهبران و
مخترعین فردا کار میکنم،
و آنها استحقاق این را دارند که بدانند
علم چه میگوید،
بنابراین میتوانند به ما در ابداع
آیندهای بهتر برای همه کمک کنند.
ک ا: تصور کنید که تعداد
چند برابر شود--
صادقانه بگویم بسیار بسیار
هیجانانگیز است.
ک ف: و البته، وقتی صحبت
از انتشار آن در دنیا میشود،
تک تک شما در این سالن
نقش خود را ایفاء میکنید.
بنابراین اگر هر راهی برای دسترسی
به آدمهایی سراغ دارید که
درباره ساخت آیندهای بهتر دغدغه دارند--
و آن باید هر یک از ما باشد---
لطفا دعوتشان کنید به Countdown ملحق شوند.
ک ا: هنوز یک کارت دیگر
توی آستین داریم.
میخواهیم از یک کمپین رسانهای
جهانی پرده برداری کنیم.
این کمپین یک فرقی دارد.
درست مثل TEDx که با اجازه یافتن
برای رشد پیدا کردن به عنوان پدیدهای
داوطلبانه شاهکاریی به پا کرد،
این کمپین طوری طراحی شده که همه جا
قابل استفاده باشد.
اگر بر حسب اتفاق صاحب شرکت بیلبوردهای
تبلیغاتی
یا ایستگاه تلویزیونی یا ایستگاه رادیو یا
وب سایت،
یا حسابی در رسانههای اجتماعی هستید،
از همه شما دعوت میکنیم از تصاویری
که قرار است ببینید عکس بگیرید
و تا جایی که میشود آنها را پخش کنید.
وب سایت ما این کار را راحت میکند.
راستش میخواهیم آنها را به زبانهای
زیادی ترجمه کنیم،
به لطف ارتش دواطلبی خود که بیش
از ۲۰۰۰۰ مترجم از سرتاسر دنیا دارد.
برخی از آنها امروز اینجایند.
اگر مترجم TED هستید
لطفا دست تکان دهید.
ک ف: به افتخارشان.
(تشویق)
ک ا: کار شما ایدههای قدرتمند را به
گوشه گوشه جهان منتقل میکند.
به شما افتخار میکنیم، سپاسگزارتان هستیم.
بنابراین این کمپین برای جلب توجه و
ارتباط برقرار کردن، بله، به صورت فوری
طراحی شده،
البته با کمی هم امیدواری.
ما فکر میکنیم که شاید آن ترکیب چیزی باشد
که برای پیش برد یک اقدام واقعی لازم است.
دوست داریم که بدانیم شما در این باره
چه نظری دارید.
ک ف: همین حالا.
[آینده خود را انتخاب کنید.]
(تشویق)
[ترس را به عمل تبدیل کنید.
به countdown بپیوندید]
(تشویق)
[هر عملی الهامبخش است
به countdown بپیوندید.
زمین سپاسگزارتان خواهد بود.]
(تشویق)
[۲۰۲۰/۱۰/۱۰ سرنوشت روز اقلیم است.
شما هم دعوت دارید.]
ک ف: تاریخ یادتان بماند.
[تخریب انبوه. مشکلی نیست.
(اگر بتوانیم مانعش شویم.)]
(تشویق)
[اخترکی غولپیکرجلوی ماست
دشمنی مشترک که میتواند ما را متحد کند.]
(تشویق)
[ما عاشق بلایای طبیعیایم--
کسی تا بحال این را نگفته.
پس الان چرا مسببش باشیم؟ّ]
(تشویق)
[آرام باش، کاریاز دست ت
و برای اقلیم برنمیآید،
مگر این که توی شهر زندگی کنی
یا برای شرکتی کار کنی.
یا یک تلفن یا مخ داشته باشی.]
[ سبب مرگ: بی توجهی.
اما پادزهر موجوده.]
(تشویق)
[دست از به گند کشیدن
همه چیز بردارید
عدم فعالیت درباره اقلیم ناپسند است.
میشود درستش کرد.
ک ا: زیاد رویه؟
ک ف: نه، اینطور نیست. ادامه بده.
(تشویق)
[آیا تازگی دست به اقدامی زدهاید؟
این شانس شماست. کمک
کنید جریان به نفع اقلیم باشد.]
(خنده)
ک ا: من از این خوشم نیامد اما تیمم چرا--
ک ف: ظاهرا،خیلیها هستند
که آن را دوست دارند.
(خنده)
[ما تسلیم شدیم. ارادتمند،TED.
گسترش ایدهها کافی نیست.
زمان عمل است. به ما میپیوندی؟]
ک ا:
[چیزهای مهمتری از سیاستهای
چریکی وجود دارد، با
دشمنی که میتواند
ما را متحد کند بجنگید.]
(تشویق)
[فرسودن بس است
شرکت شما میتواند زمین را نجات دهد.]
[به زمین بیشتر از آنچه میگیرید
بدهید.
به countdown ملحق شوید.]
[نومیدی، با امید ملاقات کن.
با انجام اقدام فوری میتوانیم از
فاجعه اقلیمی اجتناب کنیم.
ک ا: این است.
(تشویق و تحسین)
ک ف: برای تکمیل این حلقه،
مایلیم از شخص خاصی دعوت کنیم.
(ویدئو) سلام، کلئر اونیل هستم.
رییس منصوب شده COP برای
کنفرانس سال آینده گروهها، صحبتهای
سالانه تغییر اقلیم سازمان ملل
که در بریتانیا برگزار میشود،
و منتظر دیدن شما در آنجا هستیم.
اما هم اکنون، من اینجا در
اسپانیا هستم، در مادرید،
در رویداد سالانه COP25،
جایی که مذاکره کنندگان و فعالانی
از سراسر دنیا را میفرستیم تا
ببینند برای کاهش انتشارات
دیاکسید کربن چه میتوان کرد.
مشکل این است که انتشار گازها
بیشتر شده که کمتر نشده،
و آنچه حس میکنم این است
که ۲۰۲۰ سال عمل است،
و احساسم این است که حرف زدن بس است
و باید دست به کار شویم.
و نه فقط اینجا و در این مراکز کنفرانس،
بلکه تک تک افراد.
و بنابراین ارزش کار TED،
ارزش آنچه اینجا با هم
انجام میدهیم
این است که ما گفتگوها را پخش میکنیم
و راه حلها از درون این فضا برای همه
فرستاده میشود.
و من واقعا مشتاقانه منتظر
کار کردن با گروه TED
در سال آینده هستم.
۲۰۲۰، برای من، سال خیلی مهمی برای
اقدام اقلیمی است،
و ما همه میخواهیم که در
آن نقش داشته باشیم.
(تشویق)
ک ف: خب، تقریبا به آن
بخش نزدیک شدیم
اما قبلش چند صحبت خیلی مهم دیگر داریم.
نخست، صحبتهای یکی از صاحبین
ذهنهای درخشان را میشنویم که
در این سفر همراه ما خواهد بود.
پیغامی از نویسنده بزرگ، تاریخدان و
آیندهشناس،
یوال حریری.
یوال حریری: تغییر اقلیم درباره
عدم برابری است.
نابرابری بین اغنیا،
کسانی که عمدتا مسئول آن هستند،
و فقرا، کسانی که بیشترین رنج را میبرند.
نابرابری بین ما، انسانهای خردمند،
که این سیاره را کنترل میکنند،
و دیگر حیوانات،
که قربانیان بینوای ما هستند.
نابرابری بین دانشمندان
که با زحمت و دقت زیاد در جستجوی حقیقتاند،
و دغلبازان حرفهای
که اخبار دروغین را با کلیک
کردن یک دکمه منتشر میکنند.
تغییر اقلیم درباره انتخاب کردن است.
روی چه نوع سیارهای میخواهیم زندگی کنیم و
چه نوع بشری میخواهیم باشیم؟
انتخاب بین طمع و شفقت،
بین اهمیت ندادن و مسئولیتپدذیری،
بین بستن چشمان خویش بر روی حقیقت
و باز کردن قلبمان به جهان.
تغییر اقلیم یک بحران است،
اما برای انسانها، بحران همیشه یک فرصت است.
اگر در سالهای آینده انتخاب درست کنیم،
نه تنها قادریم اکوسیستم را نجات دهیم،
بلکه میتوانیم دنیایی عادلانهتر را بسازیم
و انسانهای بهتری شویم.
(تشویق)
ک ف:
و راستش فکر میکنم غم انگیز است
که نیرون دگرگونی که در پیش روی
خود داریم
بشدت از سوی کسانی که می خواهند
این مساله را سیاسی کرده و به عنوان
سیاست چریکی تفکیکش کنند کم ارزش شده.
این مساله نمیتواند چریکی باشد،
اصلا موضوعی سیاسی باشد.
خوشبختانه عدهای علیه آن کار میکنند.
امروز یکی از آن افراداد را داریم،
یک دانشمند اقلیم شناس فوقالعاده
جسور،
که مسیحی متعهد است و
با جسارتی باورنکردنی سالهاست مشغول کار
در این زمینه با محافظهکارها و جوامع مذهبی
و معنوی.
کاترین هیهو.
(تشویق)
ک هیهو: وقتی کسی درباره تغییر اقلیم
حرف میزند، اغلب فکر میکنیم،
«اوه، این فقط یک مساله محیطزیستیه.
مردمی که درخت بغل میکنند یا
دانشمندانی که نگرانش هستند
یا شاید آدمهایی که در جناح چپ طیف
سیاسی قرار دارند
اما حقیقت این است،
خواه آگاه باشیم یا خیر،
همین حالا به تغییر اقلیم اهمیت میدهیم،
فارغ از این که هستیم.
چرا؟
زیرا تغییر اقلیم بر هر چیزی که امروز
به آن اهمیت میدهیم اثر می گذارد.
روی سلامت ما تاثیر میگذارد،
روی غذایی که میخوریم
اثر میگذارد،
آبی که مینوشیم،
هوایی که تنفس میکنیم.
تغییر اقلیم روی اقتصاد و امنیت ملی ما
اثر میگذارد.
به تغییر اقلیم اهمیت میدهم زیرا
همانطور که در ارتش میگویند،
تهدیدی فزونگر است.
دربرگیرنده مسائلی از قبیل گرسنگی یا فقر،
بیماریها، فقدان دسترسی به آب تمیز،
حتی ثبات سیاسی است و
آنها را تشدید یا چند برابر میکند.
به همین سبب، برای
اهمیت دادن به تغییر اقلیم،
صرفا نباید یک تیپ خاص شخصیتی باشیم.
دماسنج آبی یا قرمز نیست،
آزادیخواه یا محافظهکار نیست--
فارغ از نحوه رای دادنمان به ما یک عدد
را میدهد.
و ما همگی تحت تاثیر اثرات
تغییر اقلیم قرار داریم.
لذا برای اهمیت دادن به تغییر اقلیم،
همه آنچه لازم است این است که تنها
بشر باشیم، جانداری در سیاره زمین.
و همه ما هستیم.
(تشویق)
ک ف: و سرانجام،
مردی که سالها پیش خیلی قدرتمدندانه
نظر همه را به این مساله
جلب کرد
و از آن زمان همینطور خستگیناپذیر
کار روی این مساله را ادامه داده است.
بله و این شخص کسی نیست جز ال گور.
(تشویق)
(ویدئو) ال گور: متشکرم.
(تشویق)
خیلی متشکرم کریستینا
و همچنین تشکر بابت رهبری موثرت،
و با تشکر از تو کریس اندرسن
و کل جامعه TED،
یوتیوب و همه دیگرانی که به این
ابتکار فوقالعاده
ملحق میشوند.
من تنها سه پیغام دارم.
شماره یک، این بحران
بطرز باور نکردنی فوریت دارد.
همین دیروز، دانشمندان گزارشی
را ارائه کردند که
انتشار گازها همچنان رو به بالاست.
هر روز،
۱۵۰ میلیون تن آلودگی گرمایشی
ساخت دست بشر را وارد این
دیواره نازک جویی می کنیم که زمین را
احاطه کرده.
میزان تجمیع شده اکنون انرژی
اضافی بیشتری را به دام میاندازد
طوری که انگار روزانه ۵۰۰,۰۰۰ بمب
اتمی نسل اول منفجر میشود.
و عواقب این کار کاملا مشهود است--
همه آنچه مادر ما زمین میگوید،
آتشسوزیها، بالا آمدن سطح دریاها،
و سیلابها و گل و لایها،
و از بین رفتن گونههای جانوری.
اما پیام دومم این است که
امید ما واقعی است.
درواقع راه حلهایی در اختیار داریم.
متاسفانه درست است که همین الان،
بحران سریعتر از راه حلهای ما پیش میرود.
اما انرژی تجدیدپذیر و ماشینهای برقی
و باتریها و کشاورزی باز-زا،
تولید دورانی
و همه این راه حلهای دیگری که
در حال شتاب گرفتناند.
اقتصاددان فقید، رودی دورنبوش
در توضیح فرضیه خود معروف به قانون
دورنبوش گفت،
«اتفاق افتادن چیزها بیشتر از آنچه
فکرش را میکنید زمان خواهد برد.
اما بعد، خیلی سریعتر از
آنچه فکرش را میکردید اتفاق افتادند.»
میتوانیم سرعت را بالا ببریم.
شتاب آن را بدست میگیریم
و به زودی مهار بحران را در دست میگیریم.
اما پیوستن همه ضرورت دارد--
و هر متقاعدسازی سیاسی،
هر متقاعدسازی عقیدتی،
هر ملیتی،
هر حدفاصلی که باید برداشته شود،
تا ما به عنوان بشر،
بتوانیم با هم یکی شویم.
و در خاتمه، برای هرکسی که دچار
تردید است باید بگویم
که ما به عنوان بشر
قابلیت به پا خواستن در این
موقعیت را داریم،
وقتی همه چیز در معرض خطر است،
یادتان باشد که خد اراده سیاسی
منبعی از انرژی تجدیدپذیر است.
(خنده)
(تشویق)
ک ا: خیلی سپاسگزارم.
خیلی متشکرم ال، بخاطر رهبری
در این مساله
در تمام این سالها.
هیچکدام اینها بدون یک فهرست
خارقالعاده و در حال رشد از
شرکای ما میسر نمیشد.
باید اذاعان میکردم.
(تشویق)
اگرما را تماشا میکنید،
و متعقدید که سازمان شما باید
بخشی از این باشد،
میتوانید به طریقی کمک کنید،
به ما بپیوندید، به من ایمیل بزنید به
chris@ted.com.
این کار به همه نیاز دارد.
خب قبل از پرسش و پاسخ،
کریستینا، میخواهم شخصا از تو
سوالی بپرسم.
این که واقعا چی فکر می کنی؟
(خنده)
آخر تو قبلا در رویدادهای مشابه زیادی بودی.
آیا این ابتکار شانسی دارد؟
ک ف: خب، اول از همه،
در مرحلهای هستیم که همه
باید نقش داشته باشند.
همه بازی هستند.
من در این باره هیجانزدهام،
زیرا برایم خیلی دردناک بوده که ببینم
چطور طی ۱۲ الی ۱۸ ماه گذشته،
بخاطر فقدان واکنش کافی ما
نسبت به تغییرات اقلیمی،
چگونه جو فکری از آنچه در پاریس حاصل شد و
به نسبت مثبت و خوشبینانه بود به سمت
یاس، استیصال و خشم تغییر کرده.
این چیزی است که در خیابانها میشنویم.
و من سرزنشان نمیکنم چون
همین حس را دارم.
اما نکته اینجاست،
ما باید بتوانیم آن را به منبع ایجاد تفاوت
تغییر دهیم.
و فکر می کنم این ابتکار در واقع
این پتانسیل را داشته باشد،
که به هر شخصی که احساس ناامیدی میکند--
ابزار انجام یک کاری را بدهد.
برخی با اقدامات کوچک خود،
برخی با اقدامات بزرگتر--
بستگی به دامنه نفوذتان دارد.
و برای کسانی که حس خشم و استیصال دارند،
خب، فرصتی را فراهم می کند که انرژیشان
را هدایت کنند--
که انرژی خیلی نیرومندی است--
به سمت راهحلها.
و سرانجام، آنچه خیلی درباره این رویداد
هیجانانگیز است
مقیاس آن است کریس، درست نمیگم؟
منظورم این است که نگاهی به این شریکهایی
که آنجا خواهند بود بیاندازیید.
چیزهای خیلی زیادی را سعی کردیم
در مقیاس بزرگ رقم بزنیم.
اما این یکی، نویدبخشترین
ابداعی است که تا به حال دیدهام،
که آدمها در این مقیاس جمع می کند،
تا اقدامات و راهحلهایشان را نشان دهند.
و سرعت.
زیرا اگر تنها یک چیز باشد که
در آن نباید شکست بخوریم،
خطاب قرار دادن تغییر اقلیم است،
البته فقط این نیست،
بلکه انجام به موقع آن است.
ک ا: متشکرم، که انقدر شیوا بیان کردی.
و متشکرم.
همینه.
(تشویق)
بسیار خب، شمار زیادی از
اعضای رسانههای اصلی جهان اینجا هستند.
جلسه پرسش و پاسخ داریم و
احتمالا الویت آنها در پرسشهاست.
اگر سکوت برپا شود، یک نفر میتواند
شروع کننده باشد.
اگر امروز اینجاعضو رسانهای هستید،
لطفا دستتان را بالا ببرید و میکروفن
را به شما میدهیم،
و سعی میکنیم به بهترین نحو انجام دهیم.
ریچل کرین: ریچل کرین هستم از سیانان.
پرسشم درباره این اقدام خاص است که
تحت عنوان Countdown است.
امروز خیلی شنیدیم که
چطور میخواهید کل دنیا را سر این
قضیه بسیج کنید،
آدمها و شرکتها را وادار کنید
از فعالیتهای تکی دست بکشند،
اما مشتاقم بدانم،
چه اقدامی از این ابتکار
بیرون میآید که قابلیت این کار را داشته
باشد،
میشود یک تصویری ارائه کنید.
مطمئنم که در مراحل اولیه است،
ما شما را مسئول صرف این کار نمیشناسیم.
ک ا: فرایند فشردهای بین الان و
اکتبر هست،
آنجا که سعی داریم همه
بهترین افکار جهان درباره اقلیم را
معطوف این پنج حوزه اصلی کنیم.
آنچه امیدواریم دریافت طرحهای
متعدد در آنجاست
که به طور جمعی بخش عمدهای از
این مسائل را دربرگیرند.
برخی از آنها، شاید آنقدر بزرگ باشند
که بر بقیه غالب شوند.
برای مثال در حمل و نقل،
آیا میتوانیم به نحوی پایان موتورهای
احتراقی را تسریع ببخشیم؟
این کار مستلزم چیست؟
یک مشکل کلاسیک است که برای
این رویکرد ساخته شده است،
زیرا آنچه دولتها الان تصمیم میگیرند
بسته به چیزی دارد که شاهد اتفاق
افتادنش در جای دیگر هستند.
آیا تصمیمات مدیران صنایع خودروسازی
دچار تحول میشود
اگر ببینند میلیونها نفر در
رسانههای اجتماعی میگویند،
«من هرگز موتور احتراقی نخواهم خرید؟»
آیا دچار تحول میشوند وقتی این
سیگنال بازار را از چند صد شهردار
بگیرند که، «در حال خلق یک شهر کربن ـ صفر
در شهرمان هستیم،
و قصد گسترش آن را داریم، و میخواهیم
زودتر این کار انجام شود.»
آیا از سوی یک مدیرعامل آیندهنگر
خودروسازی دچار تحول میشوند که خطر میکند
و پیشقدم میشود و میگوید،
«میدانید چه وقت گفتیم میخواهیم
این را تا ۲۰۵۰ ادامه دهیم؟ نه.
نوشته روی دیوار را میتوانیم ببینیم،
میخواهیم در سمت درست تاریخ باشیم،
در ۲۰۳۰ محققش میکنیم.»
فکر میکنیم شاید راهی به آنجا باشد.
بنابراین برخی از این مسائل،
بستگی به میزان انبوهی از بحثها، دور هم
جمع کردن آدمها دارد، که نشاندهنده--
چیزی که شما در آن استاد هستید--
نشان میدهد که آدمهای دیگر
آن طرز نگاهی را ندارند
که فکر میکردید دارند.
آنها در حال تحولاند
نوبت شماست.
و در نتیجه سطح جاهطلبی همه را
دو طرفه بالا میبرد.
و این چرخهای است که رخ میدهد،
و ما همین حالا شاهد این اتفاقیم.
و بنابراین هر کدام از این مسائل، چیزی
است که ما دنبالش هستیم.
بزرگترین و جسورانه ترین کارها.
رویایتان بزرگتر از همیشه باشد،
زیرا آدمهای بیشتری نسبت به حالت عادی
سر میز هستند.
میلیونها شهروند در این کار شرکت دارند.
این روال هست و در حالیکه
رخ میدهد،
مشارکتهای متعدد دیگری در شرکتها و
شهرهای جهان صورت میگیرد.
امید داریم که همه اینها به شیوهای
شعفبرانگیز در اکتبر بهم پیوند بخورند
و چیزی برای جشن گرفتن داشته باشیم.
دومنیک دریکفورد:
دومنیک دریک فوردم از MelaninASS,
یا رسانه اجتماعی بعنوان شکلی از رسانه.
برای فهم رابطه ذاتی بین انباشت
کربن در جو و
بهرهبرداری فزاینده و
استخراج، اقتصاد صنایع و معادن،
که نواحی قربانی را برای جوامع
سیاه و بومی خلق میکنند،
برنامهریزی ما چیست یا
برنامه شما برای متوقف کردن آن نظامهای
ظالم به عنوان
بخشی از راهکارهای شما در آن پنج
مولفه مختلف چیست،
تا ما واقعا بتوانیم شروع
به کاهش گازها کنیم؟
ک ف: اگر تحول در اقتصاد و جامعه ما
دربرگیرنده فیصله دادن به نابرابری و مسائل
عدالت اجتماعی نشود
در واقع هیچ کاری نمیکنیم.
زیرا همه آن چیزها دامن ما را خواهند گرفت.
بنابراین باید همه آنها را خطاب قرار دهیم.
آسان نیست اما تماما ممکن است.
و این یکی از چیزهایی است که من خیلی
درباره تغییر اقلیم هیجانزدهام،
زیرا در صف جلو این تحول قرار دارد،
اما خیلی از مسائل دیگر را
هم مطرح میکند که
محکوم به بیتوجهی شدهاند.
آن مسائل را هم در مرکز توجه قرار میدهد.
بنابراین این تحول باید از
نوع یکپارچهساز باشد.
الن مالونی: سلام کریس، سلام کریستینا.
سوالم این است که اقدامات فردی
مثل بیخیال نیهای پلاستیکی شدن یا
خام گیاهخواری
تاثیری دارد یا که
سوزنی است در انبار کاه؟
ک ف: پرسش خوبی است.
ک ا: سوال خوبی است.
ک ف: کاملا مهم هستند.
مطلقا مهم.
زیرا موضوع فقط آن یک نی
نیست که مصرف میکنم.
درباره من است که نی استفاده نمیکنم،
وقتی به رستوران بروم و به پیشخدمت بگویم،
«ببخشید، من نی پلاستیکی نمیخواهم،
چون--»
و درسی کوچک به او میدهم،
سپس او نزد مدیرش میرود،
مدیر سرمیز میآید و میگوید،
«ببخشید، برای من هم توضیح میدهید؟»
آن درس را تکرار میکنید.
و زودتر از آنچه فکر کنید،
آن رستوران هم به بقیه میپیوندد.
درواقع، اطلاعات مسری است.
و همچنین انجام دادن کار درست هم
مسری است.
پس فقط اینطور به آن نگاه نکنید که،
«نی دیگر چیست؟
آیا از نی استفاده میکنم یا از کیسههای
پلاستیکی استفاده نمیکنم،
کیسههای خرید پارچهای خودم را دارم» و
غیره.
همه اینها اهمیت دارد.
اول اهمیتش درباره خود شماست،
زیرا یادآوری شخصی از این است
که شما که هستید و موضعتان چیست،
بلکه ابزار خیلی مهمی هم است
برای آموزش دادن به آدمهای اطرافتان.
ک ا: درسته و من فکر میکنم
هسته ابتکار ماست،
و آن چیزها مهم است-- چیزی که میخورید،
وسیله حمل و نقل شما و غیره، خیلی
اهمیت دارند.
اما بخش دیگری از قدرت که افراد
صاحب آن هستند
خیلی هم به آن فکر نمیکنند
و فکر میکنیم که باید
به آن فکر کنند، و آنها
را به این کار دعوت میکنیم،
چیزیست که به عنوان کارمند میتوانند
انجام دهند
و آنچه به عنوان شهروند.
در اینجا گردهمایی اتفاق میافتد،
جایی که با سازماندهی شدن، با
وصل شدن به دیگران،
فکر میکنیم مستقیما باعث
تغییر در تصمیم گیریهایی میشوذ
که حتی تاثیری بزرگتر روی مشکل
خواهند داشت.
بنابراین جواب نه تنها بله، بلکه
بیشتر هم هست.
(خنده)
ک ف: از سر یک کلاس درس
بچهها این سوال را انلاین پرسیدند.
ک ا: کلاس درس بچهها؟
ک ف: «دانشآموزان
چه کار کنند؟»
من واقعا عاشق این سوالم.
خب، اول از همه،
جمعهها، ۱۱ صبح، اعتصاب کنید.
واقعا جدی گفتم.
(تشویق)
پس یالا دست به کار شوید.
و فشار باید ادامه پیدا کند.
من کاملا خوشحالم از این که
آن بیرون افرادی هستند که
به مدت ۵۲ هفته است این
کار را انجام میدهند.
رفقا، مشکلی که وجود دارد این است که
این یک دو سرعت نیست، بلکه دو ماراتن است.
بنابراین باید برای بیشتر از ۵۲ هفته دیگر
آماده شوید، نه؟
و آدمهای بیشتری را درگیر کنید،
زیرا راحت نیست.
اگر راحت بود که ما انجامش میدادیم.
اقدامی طولانی مدت خواهد بود.
اما رفتن به خیابان ایده عالی است،
توجه زیاد رسانهها را به خود جلب میکنید،
همینطور توجه ما بزرگسالان احمقی
که کار خود را درست انجام ندادیم--
فوقالعاده است.
خب، پس صدایتان را به گوش آنها برسانید.
و در مدرسه،
قطعا میتوانید بروید
و بهتر شوید--
سوالی که الان از TED پرسیدی؟
سوالی که هر دانشآموزی باید
از مدرسهاش بپرسد؟
«انرژی من از کجا میآید؟»
بیایید این را دنبال کنیم.
دانشآموزان در کالجها--
چطور ممکن است که هنوز کالجها
و دانشگاههایی را داشته باشیم که
۱۰۰٪ انرژی پاک ندارند
و سرمایه و وجوه خود را به سمت کربن کمتر
نبردهاند.
باور کردنی نیست.
(تشویق)
و سرانجام، مهمترین چیزی که
جوانان قادرند انجام دهند این است که
از والدینشان بپرسند،
«چه غلطی درباره آینده من میکنی؟»
در اینجا نکته جالبی وجود دارد.
من با آدمها زیادی صحبت کردم و میکنم--
با حداقل سه، چهار نفر از مدیرعاملهای
صنایع نفت و گاز صحبت کردم.
سه یا چهار سرمایهگذار،
روسای شرکتهای سرمایهگذاری،
پیش من آمدند، معمولا به صورت خصوصی،
و گفتند، «کریستینا، دلیلی که که روش
کسب و کارم را تغییر میدهم
به خاطر دخترم یا پسرم است که
از من شبها میپرسد، «چه غلطی
درباره آینده من میکنی؟»،
سوال خیلی مهمی است،
و تنها جوانها این سوال را مطرح
میکنند.
از این ابزار استفاده کنید--
از والدینتان بپرسید که برای آینده شما
چه کاری میکنند؟
معذرت میخواهم درباره آن کلمه.
(تشویق)
جو کانفیتو: سلام، جو کانفینو
هستم از هافپست.
کریستینا، سوالی که دارم و به نظرم
خیلی به آن پرداخت نشده است،
راجع به سنتهای معنوی است
و نقشی که آنها بازی میکنند،
زیرا آنچه میبینیم
این است که خرد کهن در پوشش
به هم وابستگی و این که هیچ چیز
از چیزهای دیگر مستقل نیست
نمودار میٰشود.
چه سنت معنوی میتواند ما را
این نقطه برساند که
در عین حال تفاوت هم ایجاد کند؟
ک ف: آنچه درباره فهمیدن بسیار
قدرتمند است،
خواه فردی معنوی باشید
در پی مراقبه و آگاهی
یا شخصی مذهبی یا غیرمذهبی،
به نظرم آنچه دراره درک معنوی
حضور بشر در زمین مهم است فهمیدن
این نکته که ما
از هم جدا نیستیم.
اینطور نیست که، «آنجا سیاره
زمین است و ما آدمها این طرفیم.»
و ما تماما با همه دیگر گونهها، و همه دیگر
جانداران مرتبط هستیم
و در قبال کارهای یکدیگر
مسئول.
و بالعکس.
و بنابراین آن ارتباطی است که از
سنتهای معنوی نشات میگیرد،
اما برای فهمیدن آن لازم نیست مذهبی یا
معنوی باشید.
می دانید، واقعیت این است که
هر قطره آبی که مینوشیم از طبیعت میآید.
هر لقمه غذایی که میخوریم از
طبیعت میآید.
و باید آن رابطه را ترمیم کنیم.
ک ا: از مشارکت استقبال میکنیم.
(تشویق)
کیلی روشتیش: سلام کلی روشتیش هستم از
.Women's Wear Daily
واضح است که صنعت مد مسئول یک عالمه
خروج کربن است،
بنابراین با خودم فکر کردم نظر شما درباره
مصرف مسئولانه چیست؟
ک ا: هدف اساسی این است که
در این راستا، هم زمان عقیده را
دربارها آنچه شرکتها،
آنچه کارکنان، آنچه
مصرفکنندگان انجام میدهند،
تغییر دهند.
این تحولاتی که هم زمان رخ میدهند
میتوانند تغییر ایجاد کنند.
الان، همیشه شخصی دیگر مقصر است.
«سرمایهگذارانمان اجازه این کار
را نمیدهند.»
«بازاری برای این محصول بهتر و
پایدارتر وجود ندارد.»
و بنابراین همه این تکهها باید
هم زمان رخ دهند.
این امید ماست.
و اخب در این کار ما رهبر نیستیم،
بلکه کارکنان، مدیرعاملان
و تیمهای رهبری هستند که
در آن صنعت کار میکنند.
متحد شوید و رخدادی را رقم بزنید.
و سوار بر موج تغییر جو فکری شوید
که اتفاق میافتد--
از نقطه نظر کسب و کاری هم قرار است
کار کند.
ک ف: میخواهم چیزی اضافه کنم.
برای سالها و قرنها،
این ذهنیت استخراج- مصرف
مصرفکننده را داشتهایم.
روشی که زندگیمان را پیش میبریم
و روشی که کسب و کارها ایجاد میشوند
بر پایه استخراج، مصرف و دور ریختن است.
ساده گفتم اما باور کنید
که به همین سادگی است.
و برای فهم این که چرا آن استخراج خطی به
دورریزی دیگر نباید ادامه پیدا کند،
الان اقتصاد دورانی لازم است،
الان باید رفت سراغ اقتصاد دورانی که
از تک تک منابع استفاده میکند
که استخراج میکنیم--
زیرا به استخراج کردن ادامه میدهیم--
که نه یکبار بلکه دو، سه چها، پنج، ده
بار از آن استفاده میکند،
بارها و بارها دایرهوار.
اقتصاد دورانی است.
و ما باید به آن نقطه برسیم،
زیرا صادقانه بگویم، با ادامه برای استخراج
در حال اتمام منابع هستیم.
جودی ژو کلین: سلام،
جودی ژو کلین هستم.
از ساوت چاینا مورنینگ پست که نشریه
هنگ کنگی در امریکاست میآیم.
خب بیش از یکسال است روی خبر جنگ تجاری
کار میکنیم،
و در واقع در دنیایی زندگی میکنیم که
کشورها از یکدیگر جدا میشوند.
چطور براین روند غلبه می کنید
و همه را متحد میکنید؟
ک ا: ما نمیدانیم،
اینها واقعا مسائلی چالشبرانگیزند.
آنچه ما میدانیم این است که همه را سر
یک میز بیاوریم
و با هم بحث کنیم.
آدمهای خیلی زیادی در چین هستند،
از جمله در خیلی موارد،
دولت چین گامهای جسورانهای برای
حل این مساله برداشته است.
چیزهای زیادی هست که غرب میتواند از
چین یاد بگیرد.
ک ف: میتوانم بگویم،
در دنیایی که شاهد موجی از عوامگرایی و
ملیگرایی هستیم،
روشی که ما اتخاذ کردیم درواقع بسط دادن
پهنای مشارکت است،
تا نگذاریم مسئولیت مشارکت در اقلیم
تنها در دستان
حکومت مرکزی باشد.
بله، آنها نقش مهمی دارند،
اما ما نیز میتوانیم آن را تا سطح دیگری از
مشارکت پایین بیاوریم که در آن
تک تک انسانها نقش دارند.
و آن وقتی که پی ببریم که ما همه
انسان هستیم و
همه ما یک آینده مشترک داریم،
اینطور نیست که همه در یک قایقی باشیم و
تنها نزدیکترین فرد به سوراخ غرق خواهد شد.
نه.
یا همگی غرق میشویم یا با هم
شناور میمانیم.
جاستین کالما: جاستین کالما هستم از Verge.
از شما خیلی ممنونم.
پرسش من درباره ردپای کربنی TED و
یوتیوب است.
استریم کردن ویدئو خودش کلی
انرژی مصرف میکند،
و من کنجکاوم بدانم TED و یوتیوب چه کار
میتوانند بکنند
که به کاهش انتشارات گاز گلخانهای
خودشان در این رابطه
کمک کند.
ک ا: مسلما، نمیتوانم
از طرف یوتیوب صحبت کنم.
در اینجه جملهای از جورج مونبیوت
را نقل میکنم،
که همه ما در این جنبش ریاکاریم.
اگر تا به حال چیزی خریده باشید یا
لباسی می پوشی یا غذایی می خورید،
ریاکار هستید،
گاز منتشر میکنید.
خب بخشی از زندگی است.
و فکر می کنم که کمال--
این خطر درباره کمال هست که
با تمرکز و تاکید زیادی داشتن بر روی آن
و در ادامه قضاوتی که به همراه خود میآورد
سرعت آدمها یواش شود.
ما می خواهیم که این اتئلافی باشد از
ارادهای که پذیرفته
کامل نیست اما ارادهش به عمل کردن است.
حال، کل این روند جرقه گفتگویی
عظیم را در TED روشن کرده
درباره این که چطور مسئولانهتر عمل کنیم،
و ادامه خواهد یافت.
ما یقیننا قصد متوقف کردن پخش
ویدئوهایمان را نداریم.
یک جا باید حساب و کتاب
انجام داد،
مثل این میماند که به زمین بیشتر
از برداشتمان بدهیم،
فکر میکنم این قانون طلایی است که
شخصا باورش دارم.
و بنابراین اگر ایدهای باشد
که به کمی برق برای
به کار انداختن مخ افراد نیاز داشته باشد،
صدرصد روی آن ایده شرط میبندم تا
صرفهجویی در برق.
اما هیچ کمالی در کار نیست.
و قطعا چیزهای زیادی برای بهبود
بخشیدن داریم.
میرویم و برمیگردیم.
لین فلورشیم: سلام، لین فلورشیم هستم مجله
وال استریت ژورنال و
کریس ، واقعا از حرفت درباره صنعت مد
خوشم آمد،
و چه کاری در جهت تغییر میتوانند
انجام دهند و آن تغییرات
چگونه کارکنان و مدیرعاملها را ملزم به
دیدار باهم میکند
زیرا چه کسی درک بهتری از یک صنعت،
فرایندها و زیرساختهای آن دارد
بجز آدمهایی که درون آن فعالیت میکنند،
اما از خودم می پرسم پس این شرکتها با
ردپای کربنی عظیمشان چطور،
و دوتای که اول به ذهنم خطور میکنند
آمازون و زاراست،
دو جایی که از هر لحاظ،
کارکنان و استخدامیها قدرت چندانی ندارند و
مدیرعاملانشان انگیزه چندانی
الان برای تغییر آن ندارند.
درباره این شرکتها چه حرفی دارید؟
ک ا: خب پیش بردن این گفتگو خیلی مهم است
چون ما در موقعیتی دوپهلو هستیم.
آنجا که آدمهایی که میتوانند بیشتر نقش
را در حل مشکل داشته باشند
کسانی هستند که در حال حاضر
از همه خطاکارترند.
پس باید چه کرد؟
آیا آنها را بخشی از گفتگو میشناسیم
یا خیر؟
به اعتقاد من باید آنها را دخالت داد،
تا مادامیکه شاهد مشارکت
جدی از سویشان شویم.
آمازون را درنظر بگیرید.
جف بزوس در واقع به چیزی که خیلی از
کارکناش گفتهاند گوش کرده--
پایگاه کارکنان در آنجا
واقعا پرانرژی بوده درباره
رد پای کربنی--
حرفهای شما و دیگران را شنیدهاند
و مشارکت داشتهاند.
و آنها اعلام کردهاند، فکر کنم
درست بگویم اعلام کردهاند--
ک ف: بله اعلام کردند.
ک ا: ... تسریع بخشیدن به تعهداتشان برای
رسیدن به هدف کربن صفر تا ۲۰۴۰،
اگر اشتباه نکنم.
اینها شرکتهایی هستند با هزاران، دهها هزار
کامیون
و بستهبندی و بقیه چیزها.
این مشکل به این نحو حل خواهد شد.
بنابراین من میگویم مدیرعاملها
را باید دعوت کنیم،
و به آنها تاکید کنیم که آن را جدی بگیرند
و سریعتر حرکت کنند و شاید حتی
سریعتر از آنچه که برایشان راحت است.
این کاری است که به نظرم باید بکنیم.
به جای بدنام کردن و محکوم کردن،
حداقل باید یک گفتگوی جدی با آنها
داشته باشیم،
«وقتش شده،
کارکنانتان خواهان انجام این
کار هستند، همینطور مشتریانتان،
سرمایهگذارانتان به فزون
خواستار این کار هستند، پس انجامش دهید.»
ما به این امیدواریم.
ک ف: و نکته فوقالعاده درباره
شرکتهای بزرگ آمازون یا والمارت
که وقتی این کار را کردند
این است که آنها اثر فوارهای
عظیمی دارد.
چون وقتی جف بزوس آمد و گفت،
«می خواهم آمازون را تا
۲۰۴۰ اقلیم خنثی کنم--»
توافق پاریس میگوید ۲۰۵۰،
البته که میخواهد در هر کاری
بهترین باشد،
بنابرای ۲۰۴۰ برای آمازون است.
بسیار عالی، میخواهیم
که به این کار بچسبد.
حال نکته فوقالعاده در این باره این است که
برای این که آمازون ۲۰۴۰ اقلیم-خنثی شود،
آنها باید برای رشد کل زنجیره تامینشان
کار کنند.
آنها باید با تمامی آن شرکتهایی کار کنند که
به آنها خدمات و جنس میدهند تا آنها نیز
در اسرع وقت اقلیم- خنثی شوند.
وگرنه، آنها نمیتوانند
تعهداتشان را برآورده کنند
بنابراین شرکتهای بزرگ در واقع برای
این هدف خیلی، خیلی کلیدی و ابزاری هستند،
چون این موضوع فقط درباره ردپای
آنها نیست،
بلکه درباره رد پای تعبیه شده آنهاست
که در زنجیره تامین خود باقی میگذارند.
و تغییر آن واقعا عظیم است.
ک ا: پرسش آخر.
جکی پادیلا: جکی پادیلا هستم با
«NowThis News»
و هر روز با فعالان اقلیمی جوان مانند
کسانی که امروز
دربارهشان شنیدیم کار میکنم،
و وقتی درباره خبرهای آنها کار میکنیم،
برای مثال گرتا تونبرگ،
شاهد آن انتقاد خشمناکی هستیم که به سوی
آنها روانه میشود
و عمدتا هم به خاطر فاصله بین نسلهاست.
نمیدانم با اصطلاح «باشه، نسل بیبی بوم»
چقدر آشنا هستید،
اما به نظر میرسد که کلی حس گناه
یا پاسخگویی در بین است
که عدهای دنبالش هستند،
و از سوی دیگر ما فاقد آموزش و تعلیم
هستیم
یا صرفا آن را نادیده میگیریم.
حال پیشنهاد شما به جوانان در پاسخ به
این انتقادات جهت تقویت کردن
گفتگوهای سازنده چیست؟
ک ف: شاید باید از آنها بپرسیم.
ژب:: سلام، ممنون از سوالتان.
ک ا: بیا اینجا.
(تشویق)
ژ ب: حقیقت دارد که ما با انتقادات
فزاینده مواجهایم، و
آن فقط وقتی که با مردم،
با انکار کنندگان اقلیم یا موارد این
چنینی حرف میزنیم نیست.
بلکه در رسانههای اجتماعی هم هستند.
آنها همانقدر که وسیلهای برای
گسترش اطلاعات
و سازماندهی اعتصابات ما
و انتقال اطلاعات به بیرون هستند،
همچنین ابزاری هستند در دست کسانی
که قصد تضعیف ما را دارند،
تا شخصا به ما حمله کنند.
و روشی که ما را انعطافپذیر
نگه میدارد این است
که وقتی جامعهای
را با هم میسازیم،
و سازماندهی میکنیم،
دنیایی را که میخواهیم
ببینیم تقلید میکنیم.
در سازماندهی ما سلسلهمراتب در کار نیست.
همه با هم به طور سازنده
برای هدفی یکسان کار میکنیم،
با انتخاب شور و احساساتمان در جهت
برگزاری اعتصابها به بهنرین شکل.
۳۰۰,۰۰۰ اعتصابکننده در نیویورک داریم،
با هم ترتیب یک کنسرت را دادیم،
مردم اسمش را «کلیمچلا» گذاشتند،
عالی بود.
(خنده)
اما موضوع این است
که جلوی ما میگیرد.
انتقاد جلوی ما را نمیگیرد.
و با این که به بچه بودن خود آگاهیم
و اینجا نیستیم که به شما همه
راهحلهایی را بگوییم
که الان آن بیرون هست.
ما میخواهیم آن را انجام دهیم،
زیرا هر کودکی که درباره بحران
اقلیمی اهمیت میدهد
مسلح به یک لنز مطالعاتی محیط زیستی
بزرگ خواهد شد
و دنیا را با آن تغییر میدهد.
بنابراین در اینجا هستیم که به شما بگوییم،
شخصا، فعالان اقلیمی که میشناسم
« باشه نسل بیبی بوم» را به کار نمیبرند
چون ما به دنبال همکاری بین نسلی هستیم.
و فکر میکنم سرزنش کردن و تقسیمبندی
افراد
ما را به جایی نمیرساند،
برای همین از آن استفاده نمیکنیم،
وفکر نمیکنم باید از آن استفاده کرد
و راستش میخواهم از هر کسی که یک
کاری میکند تشکر کنم،
زیرا هر اقدامی الهامبخش اقدامی دیگر است.
و شما الهامبخش ما هستید،
و ما هم خوشحالیم که الهامبخش شما باشیم.
(تشویق و تحسین)
(تشویق)
ک ا: شگفتآوره.
(تشویق)
ک ف: بفرما.
(تشویق و تحسین)
(تشویق)
ک ا: بهتر از این نمیشد
حسن ختام برنامه ما باشد.
متشکرم.
(تشویق)