0:00:07.192,0:00:09.181 สัตว์ทุกชนิดสื่อสารกัน 0:00:09.181,0:00:12.645 ปูโบกก้ามของพวกมันให้กัน[br]เพื่อส่งสัญญาณว่าพวกมันสบายดี 0:00:12.645,0:00:13.964 และพร้อมที่จะผสมพันธุ์ 0:00:13.964,0:00:17.468 หมึกกระดองใช้เซลล์ผิวหนังที่มีเม็ดสี[br]ที่เรียกว่า โครมาโตพอร์ 0:00:17.468,0:00:21.556 เพื่อสร้างรูปแบบบนผิวของมัน[br]ที่จะทำหน้าที่ในการพรางตัว 0:00:21.556,0:00:23.476 หรือเตือนศัตรู 0:00:23.476,0:00:25.889 ผึ้งน้ำหวานแสดงการเต้นรำซับซ้อน 0:00:25.889,0:00:31.061 เพื่อให้ผึ้งตัวอื่นๆ รู้ถึงสถานที่[br]และคุณภาพของแหล่งอาหาร 0:00:31.061,0:00:34.889 สัตว์ทั้งหมดเหล่านี้มีระบบการสื่อสาร[br]ที่แสนน่าประทับใจ 0:00:34.889,0:00:37.266 แต่พวกมันมีภาษาหรือไม่ 0:00:37.266,0:00:38.555 เพื่อที่จะตอบคำถามนี้[br] 0:00:38.555,0:00:43.052 พวกเรามองไปที่คุณสมบัติสำคัญทั้งสี่[br]ที่มักเกี่ยวข้องกับภาษา 0:00:43.052,0:00:44.232 การแยกออกอย่างชัดเจน (discreteness) 0:00:44.232,0:00:46.356 ไวยกรณ์ (grammar) 0:00:46.356,0:00:48.054 ผลิตภาพ (productivity) 0:00:48.054,0:00:50.180 และการกระจาย (displacement) 0:00:50.180,0:00:53.330 การแยกออกอย่างชัดเจน หมายถึงว่า[br]มันมีกลุ่มของแต่ละหน่วย 0:00:53.330,0:00:55.473 เช่น เสียงหรือคำ 0:00:55.473,0:00:59.044 ที่สามารถเชื่อมกัน[br]เพื่อสื่อสารความคิดใหม่ๆ 0:00:59.044,0:01:02.158 เช่นเดียวกับแม่เหล็กคำกลอนติดตู้เย็น[br]ที่คุณสามารถจัดมันใหม่ได้ 0:01:02.158,0:01:04.506 เพื่อสร้างกลุ่มคำ 0:01:04.506,0:01:06.433 ไวยกรณ์ให้ระบบของกฏ 0:01:06.433,0:01:09.841 ที่จะบอกคุณว่าจะเชื่อมแต่ละหน่วยอย่างไร 0:01:09.841,0:01:12.954 ผลิตภาพ คือความสามารถที่จะใช้ภาษา 0:01:12.954,0:01:16.942 เพื่อสร้างข้อความได้ไม่มีที่สิ้นสุด 0:01:16.942,0:01:19.798 และการกระจาย คือความสามารถ[br]ในการพูดเกี่ยวกับสิ่งต่างๆ[br] 0:01:19.798,0:01:21.722 ที่ไม่ได้อยู่ตรงหน้าคุณ 0:01:21.722,0:01:25.809 เช่น อดีต, อนาคต หรือเหตุการณ์สมมติ 0:01:25.809,0:01:30.045 แล้วการสื่อสารของสัตว์[br]แสดงคุณสมบัติเหล่านี้บ้างหรือไม่ 0:01:30.045,0:01:33.097 สำหรับปู หรือหมึกกระดอง คำตอบคือ ไม่ 0:01:33.097,0:01:36.313 พวกมันไม่ได้รวมสัญญาณของพวกมัน[br]ในแบบที่สร้างสรรค์ 0:01:36.313,0:01:39.747 สัญญาณเหล่านั้น[br]ไม่ต้องอยู่ในลำดับตามไวยกรณ์ 0:01:39.747,0:01:42.704 และพวกมันก็เพียงสื่อสารกัน[br]เกี่ยวกับสถานะในปัจจุบัน 0:01:42.704,0:01:46.175 เช่น "ฉันสุขภาพดี" หรือ "ฉันมีพิษร้าย" 0:01:46.175,0:01:50.447 แต่สัตว์บางชนิดแสดงคุณสมบัติเหล่านี้จริงๆ 0:01:50.447,0:01:55.558 ผึ้งใช้การเคลื่อนที่, การทำมุม, ระยะเวลา[br]และความถี่ของการเต้นส่ายของพวกมัน 0:01:55.558,0:01:59.694 เพื่ออธิบายตำแหน่งและความอุดมสมบูรณ์[br]ของแหล่งอาหาร 0:01:59.694,0:02:01.920 แหล่งอาหารนั้นอยู่ภายนอกรัง 0:02:01.920,0:02:05.190 ฉะนั้น มันจึงแสดงคุณสมบัติของการกระจาย 0:02:05.190,0:02:08.408 พวกมันมีลักษณะทางภาษาคล้ายกับของแพรี่ด๊อก[br](prairie dog) 0:02:08.408,0:02:10.494 ซึ่งอาศัยอยู่ในกลุ่มที่มีประชากรหลายพัน[br] 0:02:10.494,0:02:16.156 และพวกมันถูกล่าโดย หมาป่าโคโยตี,[br]นกเหยี่ยว, แบตเจอร์, งู และมนุษย์ 0:02:16.156,0:02:20.617 เสียงเตือนของพวกมันบ่งบอกขนาด[br]รูปร่าง, ความเร็วของผู้ล่า 0:02:20.617,0:02:24.832 และกระทั่งว่า ผู้ล่าแต่งตัวอย่างไร[br]ถ้าผู้ล่านั้นเป็นคน 0:02:24.832,0:02:27.593 และผู้ล่านั้นพกปืนมาหรือเปล่า 0:02:27.593,0:02:31.765 ลิงไม่มีหางขนาดใหญ่ (Great ape) เช่น [br]ชิมแปนซี และกอริล่า เป็นนักสื่อสารเช่นกัน 0:02:31.765,0:02:34.656 บ้างยังสามารถแม้กระทั่งเรียนภาษามือ[br]แบบประยุกต์ได้ 0:02:34.656,0:02:38.513 ชิมแปนซีที่มีชื่อว่า วอโชว์ (Washoe)[br]แสดงการแยกออกอย่างชัดเจน 0:02:38.513,0:02:42.118 โดยการรวมสัญลักษณ์ต่างๆ เป็นกลุ่มคำใหม่ 0:02:42.118,0:02:44.422 เช่น "เปิดหน่อยเถอะ เร็วๆ" 0:02:44.422,0:02:48.558 โคโค กอริล่าเพศเมีย ที่เข้าใจกว่า 1000 สัญลักษณ์ 0:02:48.558,0:02:51.736 และคำพูดภาษาอังกฤษประมาณ 2000 คำ 0:02:51.736,0:02:54.892 ที่อ้างถึงลูกแมวที่รักที่ตายไป 0:02:54.892,0:02:57.514 ในการทำเช่นนี้ มันแสดงการกระจาย 0:02:57.514,0:03:00.517 ฉะนั้น มันไม่มีค่าอะไร ที่ลิงไม่มีหางทั้งสองตัวอย่าง 0:03:00.517,0:03:03.502 ใช้ระบบการสื่อสารของมนุษย์ 0:03:03.502,0:03:06.648 ไม่มีอะไรเลยที่ปรากฏอยู่ตามธรรมชาติในป่า 0:03:06.648,0:03:10.367 มีตัวอย่างอื่นๆ อีกมากมาย[br]ของการสื่อสารอันซับซ้อนของสัตว์ 0:03:10.367,0:03:11.716 เช่น ปลาโลมา 0:03:11.716,0:03:17.442 ซึ่งใช้การผิวปากเพื่อบ่งบอกอายุ, สถานที่,[br]ชื่อ และเพศ 0:03:17.442,0:03:19.370 พวกมันยังเข้าใจไวยกรณ์บางอย่าง 0:03:19.370,0:03:23.481 ในภาษาท่าทางที่นักวิจัยใช้สื่อสารกับพวกมัน 0:03:23.481,0:03:28.347 อย่างไรก็ดี ไวยกรณ์ไม่ได้ถูกพบเห็น[br]ในการสื่อสารตามธรรมชาติของปลาโลมา 0:03:28.347,0:03:30.004 ในขณะที่ระบบการสื่อสารเหล่านี้ 0:03:30.004,0:03:33.439 อาจมีบางคุณสมบัติของภาษา[br]ตามที่เราได้วิเคราะห์บ่งชี้ไว้ 0:03:33.439,0:03:35.913 แต่ไม่มีตัวอย่างไหนเลยที่แสดงทั้งสี่คุณสมบัติ 0:03:35.913,0:03:40.002 แม้แต่ความสามารถน่าทึ่งของ วอโชว์ และโคโค[br]ยังไม่อาจเทียบได้[br] 0:03:40.002,0:03:43.890 โดยทักษะภาษาของมนุษย์อายุสามขวบส่วนใหญ่ 0:03:43.890,0:03:47.163 และหัวข้อการสนทนาของสัตว์ก็มักจะจำกัด 0:03:47.163,0:03:48.672 ผึ้งพูดเรื่องอาหาร 0:03:48.672,0:03:50.799 แพรี่ด๊อกพูดเรื่องเกี่ยวกับผู้ล่า 0:03:50.799,0:03:53.911 และปูพูดเรื่องพวกมันเอง 0:03:53.911,0:03:56.196 ภาษาของมนุษย์เป็นเอกเทศ 0:03:56.196,0:04:00.051 ด้วยการรวมกันของไวยกรณ์และผลิตภาพ[br]ที่มีประสิทธิภาพ 0:04:00.051,0:04:03.305 เหนือไปกว่าการแยกกันอย่างเด่นชัด[br]และการกระจาย 0:04:03.305,0:04:05.880 สมองของมนุษย์นำเอาข้อมูลต่างๆ มากมาย 0:04:05.880,0:04:08.864 สร้างเป็นข้อความที่มีจำนวนมากเกินกว่าจะนับ 0:04:08.864,0:04:11.561 เราสามารถสร้างสรรค์และเข้าใจ[br]ประโยคที่ซ้บซ้อน 0:04:11.561,0:04:15.004 เช่นเดียวกันกับคำที่ไม่เคยถูกพูดถึงมาก่อน 0:04:15.004,0:04:18.576 เราสามารถใช้ภาษาในการสื่อสาร[br]เกี่ยวกับหัวข้อต่างๆ ได้อย่างไม่สิ้นสุด 0:04:18.576,0:04:20.594 พูดถึงสิ่งที่เป็นจินตนาการ 0:04:20.594,0:04:22.750 และกระทั่งเรื่องโกหก 0:04:22.750,0:04:27.096 การวิจัยเริ่มที่จะเปิดเผยถึงการสื่อสารของสัตว์[br]มากขึ้นเรื่อยๆ 0:04:27.096,0:04:30.783 มันอาจกลายเป็นว่า ภาษาของมนุษย์[br]และการสื่อสารของสัตว์ 0:04:30.783,0:04:34.449 ไม่ได้แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง[br]แต่ปรากฏอยู่ต่อเนื่องกัน 0:04:34.449,0:04:36.921 อย่างไรก็ตาม พวกเราต่างก็เป็นสัตว์ด้วยกันทั้งสิ้น