1
00:00:00,786 --> 00:00:04,781
Ik ben vijf jaar en heel trots.

2
00:00:04,781 --> 00:00:08,340
Mijn vader bouwde net het allermooiste gemakhuisje

3
00:00:08,340 --> 00:00:10,930
in ons kleine dorp in Oekraïne.

4
00:00:10,930 --> 00:00:14,479
Vanbinnen is het een stinkend, 
gapend gat in de grond,

5
00:00:14,479 --> 00:00:18,485
maar de buitenkant is parelwit formica.

6
00:00:18,485 --> 00:00:22,113
Het glanst in de zon.

7
00:00:22,113 --> 00:00:25,670
Ik voel zo me trots, zo belangrijk,

8
00:00:25,670 --> 00:00:28,710
dat ik mezelf aanwijs als de leider
van een groepje vriendinnen.

9
00:00:28,710 --> 00:00:31,490
Ik bedenk opdrachten voor ons.

10
00:00:31,490 --> 00:00:33,803
We sluipen van huis tot huis

11
00:00:33,803 --> 00:00:36,790
en bevrijden vliegen

12
00:00:36,790 --> 00:00:39,557
uit spinnenwebben.

13
00:00:39,557 --> 00:00:41,865
Vier jaar eerder, toen ik één was,

14
00:00:41,865 --> 00:00:43,310
na de ramp van Tsjernobyl ,

15
00:00:43,310 --> 00:00:45,641
viel er zwarte regen uit de lucht.

16
00:00:45,641 --> 00:00:47,841
Mijn zusjes haar viel in plukken uit

17
00:00:47,841 --> 00:00:50,398
en ik lag negen maanden in het ziekenhuis.

18
00:00:50,398 --> 00:00:51,950
Bezoek was niet toegestaan,

19
00:00:51,950 --> 00:00:55,962
dus kocht mijn moeder een medewerker om.

20
00:00:55,962 --> 00:00:58,693
Ze maakte een verpleegstersuniform buit

21
00:00:58,693 --> 00:01:03,038
en sloop iedere avond naar binnen
om naast mijn bed te zitten.

22
00:01:03,038 --> 00:01:06,098
Vijf jaar later, 
een onverwacht lichtpuntje.

23
00:01:06,098 --> 00:01:10,200
Dankzij Tsjernobyl krijgen we 
asiel in de VS.

24
00:01:10,200 --> 00:01:14,419
Ik ben zes en ik huil niet 
als we thuis verlaten

25
00:01:14,419 --> 00:01:15,470
en naar Amerika gaan.

26
00:01:15,470 --> 00:01:19,218
Want ik verwacht een plek met zeldzame

27
00:01:19,218 --> 00:01:23,398
en prachtige dingen zoals bananen, chocola

28
00:01:23,398 --> 00:01:25,839
en Bazooka-kauwgum.

29
00:01:25,839 --> 00:01:29,932
Bazooka-kauwgum met een cartoonpapiertje erom,

30
00:01:29,932 --> 00:01:33,049
Bazooka dat we één keer per jaar 
in Oekraïne kregen.

31
00:01:33,049 --> 00:01:37,085
We kauwden een hele week op één stukje.

32
00:01:37,085 --> 00:01:38,891
Onze eerste dag in New York

33
00:01:38,891 --> 00:01:41,124
vonden mijn oma en ik een cent

34
00:01:41,124 --> 00:01:44,867
op de vloer van de daklozenopvang
waar mijn familie verbleef.

35
00:01:44,867 --> 00:01:46,902
We wisten niet dat 
het een daklozenopvang was.

36
00:01:46,902 --> 00:01:49,493
We dachten dat het 
een hotel met veel ratten was.

37
00:01:49,493 --> 00:01:54,075
We vonden de cent bijna versteend op de grond.

38
00:01:54,075 --> 00:01:57,071
We dachten dat een rijke man hem achterliet.

39
00:01:57,071 --> 00:01:59,565
Normale mensen verliezen geen geld.

40
00:01:59,565 --> 00:02:02,122
Ik houd de cent in mijn handpalm.

41
00:02:02,122 --> 00:02:04,784
Hij kleeft en is verroest,

42
00:02:04,784 --> 00:02:07,815
maar het voelt als een fortuin.

43
00:02:07,815 --> 00:02:09,873
Ik besluit dat ik mijn eigen stukje

44
00:02:09,873 --> 00:02:11,940
Bazooka-kauwgum ga kopen.

45
00:02:11,940 --> 00:02:15,925
Op dat moment voel ik me een miljonair.

46
00:02:15,925 --> 00:02:17,751
Ongeveer een jaar later 
voel ik me weer zo,

47
00:02:17,751 --> 00:02:20,994
als we een zak knuffelbeesten 
bij de vuilnis vinden.

48
00:02:20,994 --> 00:02:23,215
Opeens heb ik meer speelgoed

49
00:02:23,215 --> 00:02:25,469
dan ooit tevoren.

50
00:02:25,469 --> 00:02:27,854
Weer krijg ik dat gevoel
als er op de deur wordt geklopt

51
00:02:27,854 --> 00:02:29,651
van ons appartement in Brooklyn.

52
00:02:29,651 --> 00:02:32,140
Mijn zus en ik zien een bezorger

53
00:02:32,140 --> 00:02:34,693
met een pizza die we niet bestelden.

54
00:02:34,693 --> 00:02:37,882
We eten de pizza, 
onze allereerste pizza.

55
00:02:37,882 --> 00:02:40,721
We verorberen punt na punt

56
00:02:40,721 --> 00:02:44,110
terwijl de bezorger in de deuropening 
staat en naar ons kijkt.

57
00:02:44,110 --> 00:02:47,110
Hij vraagt onze betaling, 
maar we spreken geen Engels.

58
00:02:47,110 --> 00:02:49,538
Mijn moeder komt,
hij vraagt haar om geld

59
00:02:49,538 --> 00:02:50,928
maar ze heeft niet genoeg.

60
00:02:50,928 --> 00:02:54,248
Ze loopt 50 blokken 
heen en terug van haar werk

61
00:02:54,248 --> 00:02:56,917
alleen om geld voor de bus uit te sparen.

62
00:02:56,917 --> 00:02:58,783
Dan komt de buurvrouw kijken

63
00:02:58,783 --> 00:03:01,373
en wordt rood van woede 
als ze beseft

64
00:03:01,373 --> 00:03:03,719
dat die 'immigranten' van beneden

65
00:03:03,719 --> 00:03:07,728
aan haar pizza hebben gezeten. (Gelach)

66
00:03:07,728 --> 00:03:09,284
Iedereen is van streek.

67
00:03:09,284 --> 00:03:13,125
Maar de pizza is heerlijk.

68
00:03:13,125 --> 00:03:19,086
Ik besef pas jaren later,
hoe weinig we hadden.

69
00:03:19,086 --> 00:03:21,400
De tiende verjaardag 
van ons verblijf in de VS,

70
00:03:21,400 --> 00:03:23,508
besloten we te vieren op een hotelkamer

71
00:03:23,508 --> 00:03:26,319
waar we verbleven 
toen we in de VS aankwamen.

72
00:03:26,319 --> 00:03:28,809
De man aan de receptie lacht en zegt:

73
00:03:28,809 --> 00:03:31,606
"Je kunt hier geen kamer reserveren. 
Dit is een daklozenopvang."

74
00:03:31,606 --> 00:03:33,828
We waren verbijsterd.

75
00:03:33,828 --> 00:03:37,834
Mijn man Brian was als kind ook dakloos.

76
00:03:37,834 --> 00:03:40,924
Zijn familie verloor alles en toen hij 11 was,

77
00:03:40,924 --> 00:03:43,677
leefde hij in motels met zijn vader.

78
00:03:43,677 --> 00:03:46,610
Motels die al hun voedsel innamen

79
00:03:46,610 --> 00:03:50,290
en in onderpand hielden 
totdat ze de rekening konden betalen.

80
00:03:50,290 --> 00:03:53,355
Toen hij eindelijk 
zijn doos cornflakes terugkreeg,

81
00:03:53,355 --> 00:03:56,091
zat ie vol met kakkerlakken.

82
00:03:56,091 --> 00:03:58,007
Maar hij had één ding,

83
00:03:58,007 --> 00:04:00,468
een schoenendoos 
die hij overal mee naartoe nam

84
00:04:00,468 --> 00:04:03,114
met negen stripverhalen,

85
00:04:03,114 --> 00:04:06,260
twee G.I. Joes geverfd om op Spiderman te lijken

86
00:04:06,260 --> 00:04:09,323
en vijf Gobots. 
Dat was zijn schat.

87
00:04:09,323 --> 00:04:12,318
Dit was zijn verzameling helden

88
00:04:12,318 --> 00:04:14,521
die hem van de drugs en bendes hielden

89
00:04:14,521 --> 00:04:17,317
en van het opgeven van zijn dromen.

90
00:04:17,317 --> 00:04:18,365
Ik vertel jullie

91
00:04:18,365 --> 00:04:21,157
over nog één indertijd dakloos familielid.

92
00:04:21,157 --> 00:04:22,855
Dit is Scarlett.

93
00:04:22,855 --> 00:04:25,924
Scarlet werd vroeger gebruikt 
als aas in hondengevechten.

94
00:04:25,924 --> 00:04:28,340
Ze werd vastgebonden 
en in de ring gegooid

95
00:04:28,340 --> 00:04:32,376
voor de vechthonden, 
zodat ze agressiever werden voor het gevecht.

96
00:04:32,376 --> 00:04:36,616
Tegenwoordig eet ze biologisch voer

97
00:04:36,616 --> 00:04:39,143
en slaapt ze op een orthopedisch bed 
met haar naam.

98
00:04:39,143 --> 00:04:43,559
Als we water in haar bak doen

99
00:04:43,559 --> 00:04:47,548
kijkt ze nog steeds op 
en kwispelt ze van dankbaarheid.

100
00:04:47,548 --> 00:04:50,766
Soms lopen Brian en ik 
met Scarlett door het park

101
00:04:50,766 --> 00:04:53,185
en rolt ze door het gras.

102
00:04:53,185 --> 00:04:55,586
We kijken naar haar

103
00:04:55,586 --> 00:04:57,406
en dan kijken we naar elkaar

104
00:04:57,406 --> 00:05:01,413
en we voelen dankbaarheid.

105
00:05:01,413 --> 00:05:05,044
We vergeten onze middenklasse-frustraties

106
00:05:05,044 --> 00:05:06,919
en teleurstellingen

107
00:05:06,919 --> 00:05:09,603
en we voelen ons miljonairs.

108
00:05:09,603 --> 00:05:10,753
Dank jullie wel.

109
00:05:10,753 --> 00:05:14,746
(Applaus)