1
00:00:00,786 --> 00:00:04,781
ကျွန်မ ၅ နှစ်သမီးပါ၊ 
အရမ်းကို ဂုဏ်ယူမိတာပေါ့ရှင်။

2
00:00:04,781 --> 00:00:08,340
ယူကရိန်းက ကျွန်မတို့ရွာလေးမှာ အဖေက

3
00:00:08,340 --> 00:00:10,386
အကောင်းဆုံးအိမ်သာကို ဆောက်လုပ်ပြီးစပေါ့။

4
00:00:10,386 --> 00:00:12,432
အထဲမှာတော့ မြေကြီးထဲမှာ 
ဟောင်းလောင်းပွင့်နေတဲ့

5
00:00:12,432 --> 00:00:14,449
နံစော်နေတဲ့ ကျင်းတစ်ခုပါ။

6
00:00:14,449 --> 00:00:16,466
ဒါပေမဲ့ အပြင်ဘက်ကျတော့ ပုလဲလို

7
00:00:16,466 --> 00:00:18,485
ဖြူဖွေးနေတဲ့ ဖော်မီကာနဲ့

8
00:00:18,485 --> 00:00:20,880
နေရောင်ထဲမှာ တကယ့်ကို 
ဖိတ်ဖိတ်တောက်နေတာပေါ့။

9
00:00:20,880 --> 00:00:23,275
ဒါက ကျွန်မက အရမ်းကို ဂုဏ်ယူ၊

10
00:00:23,275 --> 00:00:25,086
အရမ်းကို အရေးပါတယ်လို့ ခံစားမိစေပြီး

11
00:00:25,086 --> 00:00:26,897
ကျွန်မတို့ သူငယ်ချင်းအဖွဲ့လေးမှာ

12
00:00:26,897 --> 00:00:28,710
ကိုယ့်ကိုကိုယ် ခေါင်းဆောင်လုပ်ပြီး၊

13
00:00:28,710 --> 00:00:30,407
ကျွန်မတို့အတွက် အထူးတာဝန်တွေကို 
ကျွန်မစီစဉ်တယ်။

14
00:00:30,407 --> 00:00:32,104
ဒီတော့ ကျွန်မတို့တွေ တစ်အိမ်ဆင်း၊

15
00:00:32,104 --> 00:00:33,803
တစ်အိမ်တက် သွားလာချောင်းမြောင်းပြီး

16
00:00:33,803 --> 00:00:37,170
ပင့်ကူအိမ်တွေမှာ ဖမ်းမိနေတဲ့ ယင်ကောင်တွေကို

17
00:00:37,170 --> 00:00:39,557
ရှာပြီး၊ လွှတ်ပေးကြတယ်။

18
00:00:39,557 --> 00:00:41,865
ဒါမတိုင်မီ၄နှစ်ကကျွန်မက ၁နှစ်သမီးပါ၊

19
00:00:41,865 --> 00:00:43,310
ချာနိုဗွိုင်း မတော်တဆဖြစ်အပြီးမှာ 


20
00:00:43,310 --> 00:00:45,641
မိုးမည်းမည်းတွေရွာတော့

21
00:00:45,641 --> 00:00:47,841
ကျွန်မအစ်မဆံပင်တွေ အစုလိုက်ကျွတ်ကျပြီး

22
00:00:47,841 --> 00:00:50,398
ကျွန်မက ဆေးရုံမှာ ၉ လလောက်နေခဲ့ရတယ်။

23
00:00:50,398 --> 00:00:51,950
ဘယ်ဧည့်သည်မှ လာလို့မရတော့ အမေက

24
00:00:51,950 --> 00:00:55,962
ဆေးရုံလုပ်သား တစ်ယောက်ကို 
လာဘ်ထိုးခဲ့တာပေါ့။

25
00:00:55,962 --> 00:00:58,693
သူမက သူနာပြုဝတ်စုံဝတ်ပြီး၊ ညတိုင်း


26
00:00:58,693 --> 00:01:03,038
ကျွန်မနားမှာထိုင်ဖို့ ခိုးဝင်ခဲ့တယ်။

27
00:01:03,038 --> 00:01:05,425
ငါးနှစ်အကြာမှာတော့ မမျှော်လင့်တဲ့ 
ကံကောင်းမှုပါ၊

28
00:01:05,425 --> 00:01:07,812
ချာနိုဗွိုင်းကျေးဇူးကြောင့် ကျွန်မတို့

29
00:01:07,812 --> 00:01:10,200
အမေရိကားမှာ နိူင်ငံရေးခိုလှုံခွင့်ရခဲ့တယ်လေ။

30
00:01:10,200 --> 00:01:14,419
ကျွန်မ၆နှစ်သမီးပါ။ အိမ်ကထွက်ပြီး 
အမေရိကကိုလာတော့

31
00:01:14,419 --> 00:01:15,470
ကျွှန်မမငိုပါဘူး။

32
00:01:15,470 --> 00:01:18,112
အကြောင်းကတော့ ကျွန်မက ဒါကို ငှက်ပျောသီးနဲ့

33
00:01:18,112 --> 00:01:20,754
ချောကလက် Bazooka ကပ်စေးနဲပူဖောင်းတွေလို

34
00:01:20,754 --> 00:01:23,398
ရှားပါးပြီးအံ့ဩစရာကောင်းတာတွေနဲ့

35
00:01:23,398 --> 00:01:25,576
ပြည့်နှက်နေတဲ့ နေရာလို့မျှော့်လင့်ခဲ့တာကိုး။

36
00:01:25,576 --> 00:01:27,754
အတွင်းဘက်မှာ ကာတွန်းရုပ်လေးတွေပါတဲ့

37
00:01:27,754 --> 00:01:29,932
ထုတ်ပိုးစက္ကူတွေနဲ့ Bazooka 
ကပ်စေးနဲပူဖောင်းပေါ့။

38
00:01:29,932 --> 00:01:33,049
ယူကရိန်းမှာဆို Bazooka က 
တစ်နှစ်မှတစ်ခါပဲရပြီးတော့

39
00:01:33,049 --> 00:01:37,085
တစ်ခုကို သီတင်းပတ်တစ်ခုလုံး 
ဝါးနေရမှာလေ။

40
00:01:37,085 --> 00:01:38,891
ဒီတော့ New York ကိုရောက်တဲ့ ပထမနေ့မှာ

41
00:01:38,891 --> 00:01:41,124
ကျွန်မတို့နေတဲ့ အိုးအိမ်မဲ့ဂေဟာက 
ကြမ်းပြင်မှာ

42
00:01:41,124 --> 00:01:42,883
အဖွားနဲ့ ကျွန်မ ပဲနိတစ်စေ့ကို 
တွေ့လိုက်တယ်။

43
00:01:42,883 --> 00:01:44,642
ဒါပေမဲ့ ဒါဟာ အိုးအိမ်မဲ့ ဂေဟာလို့

44
00:01:44,642 --> 00:01:46,259
ကျွန်မတို့ မသိတာပါ။ ဒါကို

45
00:01:46,259 --> 00:01:47,876
ဟိုတယ်တစ်ခုလို့ထင်နေတာ

46
00:01:47,876 --> 00:01:49,942
ကြွက်တွေအများကြီးနဲ့ ဟိုတယ်တစ်ခုပေါ့။

47
00:01:49,942 --> 00:01:52,008
ဒါကို ကြမ်းပြင်ထဲမှာ ရုပ်ကြွင်းဖြစ်နေတဲ့

48
00:01:52,008 --> 00:01:53,695
ပဲနိပဲလို့မြင်မိတယ်၊၊

49
00:01:53,695 --> 00:01:55,382
အရမ်းကို ချမ်းသာတဲ့လူတစ်ယောက်ကျ

50
00:01:55,382 --> 00:01:56,776
ကျန်ခဲ့တာပဲဖြစ်ရမယ်လို့ထင်မိတာပေါ့၊

51
00:01:56,776 --> 00:01:58,170
ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ သာမန်လူတွေက

52
00:01:58,170 --> 00:01:59,565
ပိုက်ဆံမပျောက်သလောက်ကို ဖြစ်နေတာကိုး။

53
00:01:59,565 --> 00:02:02,122
ဒီပဲနိကို လက်ဖဝါးထဲမှာ
ဆုပ်ထားလိုက်တယ်၊ ပြီးတော့

54
00:02:02,122 --> 00:02:04,784
ဒါက စေးကပ်ပြီး သံချေးတက်နေပေမဲ့ ကျွန်မကို


55
00:02:04,784 --> 00:02:06,480
ငွေအပုံလိုက်ကို ကိုင်ထားရသလိုမျိုး 
ခံစားမှုပေးတယ်။

56
00:02:06,480 --> 00:02:08,176
ကျွန်မကိုယ်ပိုင် Bazooka ကပ်စေးနဲပူဖောင်းတွေ

57
00:02:08,176 --> 00:02:09,873
ဝယ်လိုက်တော့မယ်လို့

58
00:02:09,873 --> 00:02:11,890
ဆုံးဖြတ်လိုက်တာပေါ့။

59
00:02:11,890 --> 00:02:13,907
အဲဒီ တဒင်္ဂမှာတော့ ကျွန်မဟာ သန်းကြွယ်သူဌေး

60
00:02:13,907 --> 00:02:15,925
တစ်ယောက်လိုမျိုး ခံစားမိတာပေါ့ရှင်။

61
00:02:15,925 --> 00:02:17,614
တစ်နှစ်လောက်ကြာအပြီး ရုပ်လုံးသွင်းထားတဲ့


62
00:02:17,614 --> 00:02:19,303
တိရိစ္ဆာန်တွေအပြည့်ပါတဲ့ အိတ်တစ်အိတ်ကို

63
00:02:19,303 --> 00:02:20,994
အမှိုက်ပုံထဲမှာတွေ့တော့ 
ဒီလိုမျိုးတစ်ခါခံစားမိပြီး

64
00:02:20,994 --> 00:02:22,725
ရုတ်ချည်းပဲ ကျွန်မတစ်သက်လုံး 
ပိုင်ဆိုင်ခဲ့တဲ့

65
00:02:22,725 --> 00:02:24,434
အရုပ်တွေထက် ပိုများသွားတယ်လေ။

66
00:02:24,434 --> 00:02:26,143
ဒါနဲ့နောက်တစ်ခါ ဒီခံစားချက်မျိုး

67
00:02:26,143 --> 00:02:27,312
ရရှိခဲ့တာကတော့ ဘရွတ်ကလင်းက

68
00:02:27,312 --> 00:02:28,481
ကျွန်မတို့တိုက်ခန်းကို

69
00:02:28,481 --> 00:02:29,700
တံခါးလာခေါက်တဲ့အခါမှာပေါ့ရှင်၊

70
00:02:29,700 --> 00:02:30,919
ကျွန်မနဲ့ အမတို့ တွေ့လိုက်ရတာက

71
00:02:30,919 --> 00:02:32,140
ပစ္စည်းပို့သမား တစ်ယောက်၊

72
00:02:32,140 --> 00:02:34,054
ကျွန်မတို့မှာမထားတဲ့ ပီဇာတစ်ဘူးနဲ့လေ၊

73
00:02:34,054 --> 00:02:35,968
ဒီတော့ ပီဇာကို ကျွန်မတို့ယူလိုက်တယ်၊

74
00:02:35,968 --> 00:02:37,552
ကျွန်မတို့ရဲ့ ပထမဆုံးပီဇာပေါ့၊

75
00:02:37,552 --> 00:02:39,136
နောက်ပြီး ပီဇာကို တစ်ချပ်ပြီးတစ်ချပ်

76
00:02:39,136 --> 00:02:40,794
အငမ်းမရစားတော့တာပေါ့၊

77
00:02:40,794 --> 00:02:42,452
ပစ္စည်းပို့သမားကတော့

78
00:02:42,452 --> 00:02:44,004
တံခါးဝကနေ ရပ်ပြီး 
ကြည့်နေတာပေါ့ရှင်။

79
00:02:44,004 --> 00:02:45,556
ပြီးတော့ သူက ကျွန်မတို့ကို 
ပိုက်ဆံရှင်းခိုင်းတယ်

80
00:02:45,556 --> 00:02:47,110
ဒါပေမဲ့ ကျွန်မတို့က 
အင်္ဂလိပ်လိုမတတ်ဘူးလေ။

81
00:02:47,110 --> 00:02:49,538
အမေထွက်လာတော့ အမေ့ဆီက
ပိုက်ဆံတောင်းတယ်၊

82
00:02:49,538 --> 00:02:50,828
ဒါပေမဲ့ သူမှာက မလောက်ဘူး။

83
00:02:50,828 --> 00:02:54,248
အမေဟာနေ့တိုင်း. ဘတ်စ်ကားခ
မကုန်အောင် ဘလောက် ၅၀ လောက်

84
00:02:54,248 --> 00:02:56,917
အခေါက်ခေါက်အခါခါ အလုပ်ကို 
လမ်းလျှောက် သွားတယ်လေ။

85
00:02:56,917 --> 00:02:58,783
ဒီနောက် အိမ်နီးနားခြင်းက ခေါင်းပြူထွက်လာပြီး

86
00:02:58,783 --> 00:03:01,373
ဒီအောက်ထပ်က အခြေစိုက် 
ဝင်လာသူတွေဟာ ဘာမသိညာမသိနဲ့

87
00:03:01,373 --> 00:03:03,719
သူ့ပီဇာတွေကို ယူထားလိုက်ကြတယ်
ဆိုတာသိသွားတော့

88
00:03:03,719 --> 00:03:07,728
သူမျက်နှာက ဒေါသနဲ့ နီမြန်းသွားတော့တာပေါ့။

89
00:03:07,728 --> 00:03:09,284
လူတိုင်းအတွက် စိတ်ပျက်စရာပါ၊

90
00:03:09,284 --> 00:03:12,551
ဒါပေမဲ့ ပီဇာကတော့ အရသာရှိလိုက်တာရှင်။

91
00:03:12,551 --> 00:03:15,818
ကျွန်မတို့ ဘယ်လိုနွမ်းပါးခဲ့တယ် ဆိုတာက

92
00:03:15,818 --> 00:03:19,086
နှစ်တွေကြာလာတဲ့အထိ ထိခိုက်ခြင်းမရှိပါဘူး။


93
00:03:19,086 --> 00:03:20,560
ကျွန်မတို့ အမေရိကမှရှိတာ ၁၀နှစ်မြောက်မှာတော့

94
00:03:20,560 --> 00:03:22,034
အမေရိကကို ရောက်တုန်းကကျွန်မတို့

95
00:03:22,034 --> 00:03:23,462
ပထမနေထိုင်တဲ့ ဟိုတယ်က

96
00:03:23,462 --> 00:03:24,890
အခန်းတစ်ခန်းကို ကြိုမှာပြီး 
အခမ်းအနားလုပ်ဖို့

97
00:03:24,890 --> 00:03:26,319
ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်။

98
00:03:26,319 --> 00:03:28,081
ဧည့်ကြိုစားပွဲကလူက ရယ်ပြီးပြောလိုက်တာက

99
00:03:28,081 --> 00:03:29,843
"ဒီမှာ အခန်းကြိုမှာလို့မရဘူးဗျ၊

100
00:03:29,843 --> 00:03:31,606
ဒါကအိမ်ယာမဲ့ဂေဟာလေဗျာ။"

101
00:03:31,606 --> 00:03:33,682
ဒီတော့ ကျွန်မတို့ လန့်သွားတာပေါ့ရှင်။

102
00:03:33,682 --> 00:03:35,758
ကျွန်မအမျိုးသား Brian ကလည်း

103
00:03:35,758 --> 00:03:37,834
ကလေးတုန်းက အိမ်ယာမဲ့ တစ်ယောက်ပါ။

104
00:03:37,834 --> 00:03:40,924
သူ့မိသားစုဟာ အရာရာဆုံးရှုံးခဲ့တာပါ၊

105
00:03:40,924 --> 00:03:43,677
၁၁နှစ်သားမှာ သူအဖေနဲ့ 
မိုတယ်တွေမှာနေထိုင်ခဲ့တယ်၊

106
00:03:43,677 --> 00:03:46,610
မိုတယ်တွေဆိုတာက 
သူတို့ပိုက်ဆံမရှင်းနိူင်မချင်း

107
00:03:46,610 --> 00:03:50,290
သူတို့အစားအသောက်တွေ အားလုံးကိုစုပြီး 
သိမ်းဝှက်ထားတာလေ။

108
00:03:50,290 --> 00:03:52,495
တစ်ခါမှာတော့ သူ့ရဲ့ 
သကြားမုန့်ချပ်ဘူးကိုပြန်ရတော့

109
00:03:52,495 --> 00:03:56,091
ဒါကပိုးဟပ်တွေ အုံခဲနေတော့တာပေါ့။

110
00:03:56,091 --> 00:03:58,007
ဒါပေမဲ့ တစ်ခုတော့သူ့မှာရှိတယ်။

111
00:03:58,007 --> 00:04:00,468
သူနေရာတိုင်းမှာသယ်သွားတဲ့

112
00:04:00,468 --> 00:04:03,114
ကာတွန်းစာအုပ် ၉ အုပ်ပါတဲ့ ဒီဖိနပ်ဘူးပါ။

113
00:04:03,114 --> 00:04:06,260
Spider-Man နဲ့တူအောင်ဆွဲထားတဲ့ 
G.I. Joes ၂ အုပ်ရယ်၊

114
00:04:06,260 --> 00:04:09,323
Gobots ၅ အုပ်ရယ်ပေါ့။

115
00:04:09,323 --> 00:04:11,055
ဒါက သူ့ရဲ့ ရတနာသိုက်ပဲလေ။

116
00:04:11,055 --> 00:04:12,787
သူ့ကို မူးယစ်ဆေး၊ လူဆိုးဂိုဏ်းတွေနဲ့

117
00:04:12,787 --> 00:04:14,521
သူ့အိပ်မက်တွေကို စွန့်လွှတ်ခြင်းကနေ

118
00:04:14,521 --> 00:04:17,317
ကာကွယ်ပေးတဲ့ သူပိုင်တဲ့သူရဲကောင်း 
အဖွဲ့အစည်းပေါ့။

119
00:04:17,317 --> 00:04:18,365
ကျွန်မတို့မိသားစုရဲ့ 
အိမ်ယာမဲ့အဖွဲ့ဝင်ဟောင်း

120
00:04:18,365 --> 00:04:21,157
နောက်တစ်ယောက် အကြောင်းပြောဦးမှာပါ။

121
00:04:21,157 --> 00:04:22,746
သူကတော့ Scarlett ပါ။

122
00:04:22,746 --> 00:04:24,335
Scarlett ဟာ တစ်ခါတုန်းကတော့ 
ခွေးတိုက်ပွဲတွေမှာ

123
00:04:24,335 --> 00:04:25,924
မျှားစာ အဖြစ်အသုံးခံခဲ့ရသူပေါ့။

124
00:04:25,924 --> 00:04:28,074
သူ့ကို ကြိုးတုပ်ပြီး တစ်ခြားတွေတိုက်ခိုက်ဖို့

125
00:04:28,074 --> 00:04:30,224
ကွင်းထဲကိုပစ်ချလိုက်တော့ ခွေးတွေဟာ

126
00:04:30,224 --> 00:04:32,354
မတိုက်ခင် ပိုပြီးရန်လိုလာကြတာပေါ့။

127
00:04:32,354 --> 00:04:34,484
အခုအချိန်မှာတော့ သူမဟာ

128
00:04:34,484 --> 00:04:36,616
သဘာဝ မြေဩဇာသုံး အစားအစာတွေစားပြီး

129
00:04:36,616 --> 00:04:39,143
သူ့မနာမည်ပါတဲ့ အရိုးကုတဲ့ကုတင်
ပေါ်မှာအိပ်ပါတယ်၊

130
00:04:39,143 --> 00:04:43,559
ဒါပေမဲ့ သူ့ကိုဇလုံထဲမှာထည့်ပြီး
ရေလောင်းတဲ့အခါမှာတော့

131
00:04:43,559 --> 00:04:45,961
မော့ကြည့်ပြီး ကျေးဇူးတင်ကြောင်းကို 
အမြီးလေးနန့်ပြတုန်းပါ။

132
00:04:45,961 --> 00:04:48,363
တစ်ခါတစ်လေကျတော့Brian နဲ့ 
ကျွန်မ Scarlett နဲ့အတူ

133
00:04:48,363 --> 00:04:50,766
ပန်းခြံထဲဖြတ်လျှောက်ကြပါတယ်။

134
00:04:50,766 --> 00:04:53,185
သူမက မြက်ခင်းထဲ လူးလှိမ့်ပါတယ်၊

135
00:04:53,185 --> 00:04:55,586
ကျွန်မတို့က သူမကိုကြည့်၊

136
00:04:55,586 --> 00:04:57,406
ပြီးတော့ တစ်ဦးကိုတစ်ဦးကြည့်နဲ့၊

137
00:04:57,406 --> 00:05:01,413
ကျေးဇူးတင်မှုကို ခံစားမိတာပေါ့။

138
00:05:01,413 --> 00:05:05,044
ကျွန်မတို့ရဲ့ အလယ်အလတ်တန်းစား စိတ်ပျက်စရာ၊

139
00:05:05,044 --> 00:05:06,919
စိတ်ထိခိုက်စရာတွေအားလုံး မေ့ပျောက်ပြီး

140
00:05:06,919 --> 00:05:09,603
သန်ကြွယ်သူဌေးတွေလိုမျိုး ခံစားရတာပေါ့ရှင်။

141
00:05:09,603 --> 00:05:10,753
ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ရှင်။

142
00:05:10,753 --> 00:05:14,746
(လက်ခုပ်သံများ))