0:00:00.000,0:00:04.000
پنج ساله بودم و خیلی مغرور بودم.

0:00:04.000,0:00:08.000
پدرم در دهكده كوچكمان در اوكراين

0:00:08.000,0:00:10.000
بهترين توالت رو ساخته بود.

0:00:10.000,0:00:14.000
داخلش، تو زمين يك سوراخ بوگندو و خيلى گشاد،

0:00:14.000,0:00:18.000
اما بيرونش به سفيدی مرواريد بود.

0:00:18.000,0:00:22.000
و به معناى واقعى كلمه در نور خورشيد مىدرخشید.

0:00:22.000,0:00:25.000
اين باعث مىشد احساس غرور زياد و خيلى مهم بودن كنم،

0:00:25.000,0:00:28.000
طوريكه خودم را رهبر گروه كوچك دوستانم منصوب كنم و

0:00:28.000,0:00:31.000
و براى خودمون ماموريت تعيين كنم.

0:00:31.000,0:00:33.000
از خانهاى به خانهاى ديگر در جستجوى يافتن مگسهايى كه

0:00:33.000,0:00:37.000
در تارهاى عنكبوت گرفتار شدهاند مىرفتيم

0:00:37.000,0:00:39.000
و آنها را آزاد مىكردیم.

0:00:39.000,0:00:41.000
چهار سال قبلتر، وقتى يك ساله بودم،

0:00:41.000,0:00:43.000
بعد از سانحه چرنوبيل،

0:00:43.000,0:00:45.000
باران سياه باريد،

0:00:45.000,0:00:47.000
و موهاى خواهرم دسته دسته ريخت،

0:00:47.000,0:00:50.000
و من نه ماه را در بيمارستان گذراندم.

0:00:50.000,0:00:51.000
هیچ ملاقات كنندهاى اجازه آمدن نداشت،

0:00:51.000,0:00:55.000
اما مادرم به يك كارمند بيمارستان رشوه داد.

0:00:55.000,0:00:58.000
و با این کار يك دست يونيفورم پرستارى بدست آورد،

0:00:58.000,0:01:03.000
و هر شب دزدكى ميامد و كنارم مىنشست.

0:01:03.000,0:01:06.000
پنج سال بعد، قرعه شانس غير منتظرهاى به لطف

0:01:06.000,0:01:10.000
چرنوبيل سراغمون آمد و ما پناهندگى آمريكا را گرفتيم.

0:01:10.000,0:01:14.000
شش سالم بود. وقتى خانه را ترك كرديم

0:01:14.000,0:01:15.000
و به آمريكا آمديم، گريه نكردم.

0:01:15.000,0:01:19.000
چون انتظارم داشتم جايى باشد پر از چيزهاى ناياب و

0:01:19.000,0:01:23.000
فوقالعاده مثل موز و شكلات

0:01:23.000,0:01:25.000
و آدامس بادكنكى بازوكا،

0:01:25.000,0:01:29.000
آدامس بادكنكى بازوكا، يا عكسهاى كارتونى داخلش،

0:01:29.000,0:01:33.000
بازوكايى كه ما سالى يكبار در اوكراين مىگرفتيم

0:01:33.000,0:01:37.000
و مىبايست يك تكه از آن را بمدت يك هفته تمام مىجويديم.

0:01:37.000,0:01:38.000
اولين روزى كه به نيويورك آمديم،

0:01:38.000,0:01:41.000
من و مادربزرگم يك پنى را روى كف

0:01:41.000,0:01:44.000
پناهگاهی كه خانوادم بودم، پيدا كرديم.

0:01:44.000,0:01:46.000
فقط اين كه ما نمىدانستيم آنجا پناهگاه بىخانمانهاست.

0:01:46.000,0:01:49.000
ما فكر مىكرديم اونجا يه هتله، هتلى پر از موش.

0:01:49.000,0:01:54.000
خب ما اين پنى را كه يكجورهايى هم فسيل شده بود، در كف آنجا پيدا كرديم،

0:01:54.000,0:01:57.000
و فكر كرديم كه يك آدم خيلى پولدارى بايد آن را آنجا جا گذاشته باشد

0:01:57.000,0:01:59.000
چون مردم عادى كه پولشان را گم نمىكنند.

0:01:59.000,0:02:02.000
و من اين پنى را توى كف دستم نگهداشتم،

0:02:02.000,0:02:04.000
چسبناك و زنگ زده بود،

0:02:04.000,0:02:07.000
اما حسم اين بود كه ثروتى را نگه داشته بودم.

0:02:07.000,0:02:09.000
تصميم گرفتم كه بروم و يك بسته آدامس بادكنكى بازوكا

0:02:09.000,0:02:11.000
براى خود خودم بخرم.

0:02:11.000,0:02:15.000
و در آن لحظه، احساس يك ميليونر را داشتم.

0:02:15.000,0:02:17.000
حدود يكسال بعد، وقتی ما يه كيسه پر از حيوانات عروسكی رو

0:02:17.000,0:02:20.000
در سطل آشغال پيدا كردم و اسباب بازيهام بيشتر از

0:02:20.000,0:02:22.000
كل چيزهايی شد كه در زندگيم داشتم،

0:02:22.000,0:02:25.000
اون حس دوباره سراغم اومد.

0:02:25.000,0:02:27.000
يه بار ديگه هم وقتى درب آپارتمانمان

0:02:27.000,0:02:29.000
در بروكلين به صدا در آمد،

0:02:29.000,0:02:32.000
و من و خواهرم مرد پيتزا رسان را بهمراه يك جعبه پيتزايی يافتيم

0:02:32.000,0:02:34.000
كه سفارش نداده بوديم، اون حس برگشت.

0:02:34.000,0:02:37.000
خلاصه اين كه پيتزا را گرفتيم، اولين پيتزايمان،

0:02:37.000,0:02:40.000
و هر برش از آن را با ولع خورديم

0:02:40.000,0:02:44.000
پيك همانطور آنجا ايستاد و از دم در به ما زل زد.

0:02:44.000,0:02:47.000
و به ما گفت كه پولش را بدهيم، اما ما انگليسى حرف نمىزديم.

0:02:47.000,0:02:49.000
مادرم بيرون آمد، و طرف پولش را خواست،

0:02:49.000,0:02:50.000
اما مادر پول كافى نداشت.

0:02:50.000,0:02:54.000
هرروز ٥٠ بلوك تا محل كارش پياده مىرفت و برمىگشت

0:02:54.000,0:02:56.000
فقط براى اين كه پول بابت كرايه اتوبوس نپردازد.

0:02:56.000,0:02:58.000
سپس همسايهمان سرش را تو آورد،

0:02:58.000,0:03:01.000
و صورتش از خشم قرمز شد موقعيكه متوجه شد

0:03:01.000,0:03:03.000
كه مهاجران طبقه پايينى

0:03:03.000,0:03:07.000
به یک نحوى صاحب پيتزايش شدهاند.

0:03:07.000,0:03:09.000
همه دلخور بودند.

0:03:09.000,0:03:13.000
اما پيتزا خوشمزه بود.

0:03:13.000,0:03:19.000
تا سالها بعد به ذهنم خطور نكرد كه ما چقدر فقير بوديم.

0:03:19.000,0:03:21.000
برای جشن دهمين سال ورودمان به آمريكا،

0:03:21.000,0:03:23.000
تصميم گرفتيم يك اطاق در همان هتلی رزرو كنيم

0:03:23.000,0:03:26.000
كه در اولين روزهای ورودمان به آمريكا اونجا اقامت داشتيم.

0:03:26.000,0:03:28.000
مردی كه تو قسمت پذيرش بود با خنده گفت:

0:03:28.000,0:03:31.000
"اينجا نمىتونيد اتاق رزرو كنيد. اينجا پناهگاه افراد بىخانمان است."

0:03:31.000,0:03:33.000
و ما حيرتزده بوديم.

0:03:33.000,0:03:37.000
شوهرم برايان هم موقع بچگى بىخانمان بود.

0:03:37.000,0:03:40.000
خانوادهاش همه چيزشان را وقتى ١١ سال داشت، از دست دادند،

0:03:40.000,0:03:43.000
و مجبور بود با پدرش توى متلها زندگى كند،

0:03:43.000,0:03:46.000
متلهايى كه همه غذاهايشان را جمع مىكردند

0:03:46.000,0:03:50.000
تا موقعيكه قادر به پرداخت صورتحساب نبودند، گرو نگاه مىداشتند.

0:03:50.000,0:03:52.000
يكبار، وقتى بالاخره قوطى كورن فلكس منجمدش

0:03:52.000,0:03:56.000
را پس گرفت، سوسكها داخلش مىلوليدند.

0:03:56.000,0:03:58.000
اما او يك چيز داشت.

0:03:58.000,0:04:00.000
اين جعبه كفشى كه با خودش به همه جا مىبرد

0:04:00.000,0:04:03.000
حاوى نه كتاب مصور بود،

0:04:03.000,0:04:06.000
دو تا جى. آى. جوز رنگ شده كه شبيه مرد عنكبوتی بودند

0:04:06.000,0:04:09.000
و پنج تا گابوتز. و اين گنجينه او بود.

0:04:09.000,0:04:12.000
اين كلكسيونش از قهرمانان بود كه

0:04:12.000,0:04:14.000
او را از مواد و تبهكارها دور نگهداشت

0:04:14.000,0:04:17.000
و مانع از اين شدند كه از روياهايش دست بكشد.

0:04:17.000,0:04:18.000
مىخواهم به شما درباره يكى ديگر از

0:04:18.000,0:04:21.000
اعضاى پيشين بىخانمان خانوادهمان بگويم.

0:04:21.000,0:04:22.000
اين اسكارلت است.

0:04:22.000,0:04:25.000
روزگارى، اسكارلت بعنوان طعمه در جنگ سگها استفاده مىشد.

0:04:25.000,0:04:28.000
او را بسته بودند و توى رينگ مىانداختنش

0:04:28.000,0:04:32.000
تا سگهاى ديگر حمله كنند، تا به اين ترتيب قبل از جنگ متخاصمتر شوند.

0:04:32.000,0:04:36.000
و الان، اين روزها، او غذاى اورگانيك مىخورد

0:04:36.000,0:04:39.000
و روى تخت اورتوپديك كه اسمش روى آن است، میخوابد،

0:04:39.000,0:04:43.000
اما موقعيكه برايش آب توى كاسهاش مىريزيم،

0:04:43.000,0:04:47.000
هنوز بالا را نگاه مىكند و دمش را به نشانه قدردانى تكان مىدهد.

0:04:47.000,0:04:50.000
گاهى اوقات برايان و من از توى پارك بهمراه اسكارلت قدمزنان مىرويم،

0:04:50.000,0:04:53.000
و او توى چمنها غلت مىزند،

0:04:53.000,0:04:55.000
و ما فقط به او نگاه مىكنيم

0:04:55.000,0:04:57.000
و سپس به يكديكر نگاه مىكنيم

0:04:57.000,0:05:01.000
و احساس قدردانى مىكنيم.

0:05:01.000,0:05:05.000
همه چيز را درباره نااميديها و دلسرديهاى

0:05:05.000,0:05:06.000
حاصل از طبقه متوسط فراموش مىكنيم،

0:05:06.000,0:05:09.000
و حس مىكنيم كه ميليونر هستيم.

0:05:09.000,0:05:10.000
متشكرم.

0:05:10.000,0:05:14.000
(تشويق حضار)