1
00:00:00,786 --> 00:00:04,781
Мне пяць гадоў. І мяне перапаўняе гордасць.

2
00:00:04,781 --> 00:00:08,340
Мой бацька пабудаваў нядаўна найлепшую прыбіральню

3
00:00:08,340 --> 00:00:10,930
у нашай маленькай вёсцы на Украіне.

4
00:00:10,930 --> 00:00:14,479
Унутры - гэта смярдзючая дзірка ў зямлі,

5
00:00:14,479 --> 00:00:18,485
а звонку -- жамчужна-белы пластык фармайка,

6
00:00:18,485 --> 00:00:22,113
які літаральна блішчыць на сонцы.

7
00:00:22,113 --> 00:00:25,670
З-за гэтага я ганаруся і адчуваю сабе самавітай,

8
00:00:25,670 --> 00:00:28,710
што нават прызначыла сябе лідарам сваей маленькай групы сяброў

9
00:00:28,710 --> 00:00:31,490
і распрацоўваю для нас заданні.

10
00:00:31,490 --> 00:00:33,803
Напрыклад, мы бадзяемся ад хаты да хаты

11
00:00:33,803 --> 00:00:37,170
ў пошуках мух, трапіўшых у павуцінне,

12
00:00:37,170 --> 00:00:39,557
і вызваляем іх.

13
00:00:39,557 --> 00:00:41,865
Чатыры гады таму, калі мне быў толькі год,

14
00:00:41,865 --> 00:00:43,310
пасля аварыі на Чарнобыльскай АЭС,

15
00:00:43,310 --> 00:00:45,641
ішоў чорны дождж,

16
00:00:45,641 --> 00:00:47,841
валасы маёй сястры выпадалі пасмамі,

17
00:00:47,841 --> 00:00:50,398
а я правяла дзевяць месяцаў у бальніцы.

18
00:00:50,398 --> 00:00:51,950
Нам забаранілі прымаць наведвальнікаў,

19
00:00:51,950 --> 00:00:55,962
таму мая маці падкупіла работніка бальніцы.

20
00:00:55,962 --> 00:00:58,693
Яна набыла форму медсястры,

21
00:00:58,693 --> 00:01:03,038
i прыходзіла кожную ноч употай, каб пасядзець са мной.

22
00:01:03,038 --> 00:01:06,098
Aле няма ліха без дабра, і праз пяць гадоў,

23
00:01:06,098 --> 00:01:10,200
дзякуючы Чарнобылю, мы атрымалі прытулак у ЗША.

24
00:01:10,200 --> 00:01:14,419
Мне шэсць гадоў і я не плачу, калі мы пакідаем родны дом

25
00:01:14,419 --> 00:01:15,470
і пераязджаем у Амерыку,

26
00:01:15,470 --> 00:01:19,218
таму што я мяркую, што гэта краіна будзе напоўнена

27
00:01:19,218 --> 00:01:23,398
рэдкімі і цудоунымі рэчамі, як бананы, шакалад,

28
00:01:23,398 --> 00:01:25,839
і жуйка «Базука»,

29
00:01:25,839 --> 00:01:29,932
гэткая з маленькімі мульцяшнымі ўкладкамі ўнутры,

30
00:01:29,932 --> 00:01:33,049
тая самая, якую мы куплялі раз на год на Украіне,

31
00:01:33,049 --> 00:01:37,085
і нам даводзілася жаваць адзін кавалак на працягу ўсяго тыдню.

32
00:01:37,085 --> 00:01:38,891
У наш першы дзень у Нью-Йорку,

33
00:01:38,891 --> 00:01:41,124
бабуля і я знаходзім манетку пені

34
00:01:41,124 --> 00:01:44,867
на падлозе прытулка для бяздомных, дзе мы спыніліся.

35
00:01:44,867 --> 00:01:46,402
Толькі мы яшчэ не ведаем, што гэта прытулак для бяздомных.

36
00:01:46,402 --> 00:01:49,493
Мы думаем, што гэта гасцініца, з вялікай колькасцю пацукоў.

37
00:01:49,493 --> 00:01:54,075
Дык вось, мы знаходзім гэтае пені, амаль скамянелае,

38
00:01:54,075 --> 00:01:57,071
і думаем, што толькі вельмі багаты чалавек мог яго згубіць,

39
00:01:57,071 --> 00:01:59,565
таму што звычайныя людзі не губляюць грошы проста так.

40
00:01:59,565 --> 00:02:02,122
Я трымаю гэтае пені ў маёй далоні,

41
00:02:02,122 --> 00:02:04,784
ліпкае і іржавае,

42
00:02:04,784 --> 00:02:07,815
але такое пачуццё, што я трымаю скарб.

43
00:02:07,815 --> 00:02:09,873
Я вырашаю, што набуду мой уласны кавалачак

44
00:02:09,873 --> 00:02:11,940
жуйкі «Базука».

45
00:02:11,940 --> 00:02:15,925
І ў гэты момант я адчуваю сябе мільянерам.

46
00:02:15,925 --> 00:02:17,751
Прыкладна годам пазней, мне давялося адчуць гэта зноў,

47
00:02:17,751 --> 00:02:20,994
калі мы знаходзім поўны пакет мяккіх цацак у смецці,

48
00:02:20,994 --> 00:02:22,725
і раптам у мяне больш цацак,

49
00:02:22,725 --> 00:02:25,469
чым калісь ў маім жыцці.

50
00:02:25,469 --> 00:02:27,854
І зноў тое ж самае пачуцце вяртаецца, калі стукаюць

51
00:02:27,854 --> 00:02:29,651
у дзверы нашай кватэры ў Брукліне,

52
00:02:29,651 --> 00:02:32,140
i мы з сястрой знаходзім дастаўшчыка

53
00:02:32,140 --> 00:02:34,693
з кардонкай піцы, якую мы не заказвалі.

54
00:02:34,693 --> 00:02:37,882
Мы бяром гэту піцу - нашу першую,

55
00:02:37,882 --> 00:02:40,721
і паглынаем кавалак за кавалкам,

56
00:02:40,721 --> 00:02:44,110
пакуль дастаўшчык стаіць і глядзіць на нас з парога.

57
00:02:44,110 --> 00:02:47,110
І ён кажа нам плаціць, але мы не гаворым па-англійску.

58
00:02:47,110 --> 00:02:49,538
Выходзіць маці, і ён просіць у яе грошы,

59
00:02:49,538 --> 00:02:50,828
але ў яе не хапае.

60
00:02:50,828 --> 00:02:54,248
Яна ідзе пешшу 50 кварталаў на працу і з працы кожны дзень,

61
00:02:54,248 --> 00:02:56,917
толькі каб не марнаваць грошы на праезд у аўтобусе.

62
00:02:56,917 --> 00:02:58,783
Тады выглядвае наша суседка,

63
00:02:58,783 --> 00:03:01,373
і становіцца чырвонай ад злосці, калі разумее,

64
00:03:01,373 --> 00:03:03,719
што гэтыя імігранты знізу

65
00:03:03,719 --> 00:03:07,728
якімсьці чынам атрымалі яе піцу.

66
00:03:07,728 --> 00:03:09,284
Усе засмучаны.

67
00:03:09,284 --> 00:03:13,125
Але піца вельмі смачная.

68
00:03:13,125 --> 00:03:19,086
Толькі праз гады я зразумела, як мала у нас было.

69
00:03:19,086 --> 00:03:21,400
На наш дзесяцігадовы юбілей знаходжання ў ЗША,

70
00:03:21,400 --> 00:03:23,508
мы вырашылі святкаваць, забраніраваўшы нумар

71
00:03:23,508 --> 00:03:26,319
у гасцініцы, дзе мы спыніліся, калі толькі прыехалі ў ЗША.

72
00:03:26,319 --> 00:03:28,809
Мужчына за стойкай рэгістрацыі смяецца і кажа:

73
00:03:28,809 --> 00:03:31,606
"Вы не можаце забраніраваць тут нумар . Гэта прытулак для бяздомных".

74
00:03:31,606 --> 00:03:33,828
Мы былі шакіраваны.

75
00:03:33,828 --> 00:03:37,834
Мой муж Браян быў таксама бяздомны ў дзяцінстве.

76
00:03:37,834 --> 00:03:40,924
Яго сям'я страціла ўсе, і калі яму было 11,

77
00:03:40,924 --> 00:03:43,677
яму прывялося жыць у матэлях са сваім бацькам,

78
00:03:43,677 --> 00:03:46,610
дзе ўсю іх ежу адбіралі

79
00:03:46,610 --> 00:03:50,290
і не вярталі, пакуль рахунак не быў аплочаны.

80
00:03:50,290 --> 00:03:52,495
А аднойчы, калі ён, нарэшце, атрымаў сваю скрынку

81
00:03:52,495 --> 00:03:56,091
з сухім сняданкам "Фростэд Флэйкс" назад, у ёй поўзалі прусакі.

82
00:03:56,091 --> 00:03:58,007
Але ў яго было нешта асобае.

83
00:03:58,007 --> 00:04:00,468
У яго была абутковая скрынка, якую ён паўсюль з сабой цягаў

84
00:04:00,468 --> 00:04:03,114
з дзевяццю коміксамі ўнутры,

85
00:04:03,114 --> 00:04:06,260
два пра салдаціка G.I.Joe,
размаляваных пад Чалавека-Павука

86
00:04:06,260 --> 00:04:09,323
і пяць трансформераў Gobot.
Гэта была яго скарбніца.

87
00:04:09,323 --> 00:04:12,318
Гэта быў яго асабісты сход герояў,

88
00:04:12,318 --> 00:04:14,521
якi ратаваў яго ад наркотыкаў i
банд,

89
00:04:14,521 --> 00:04:17,317
а таксама ад таго каб не здрадзіць сваіх мараў.

90
00:04:17,317 --> 00:04:18,365
Я хачу вам расказаць пра яшчэ аднаго,

91
00:04:18,365 --> 00:04:21,157
раней бяздомнага, члена нашай сям'і.

92
00:04:21,157 --> 00:04:22,855
Гэта Скарлет.

93
00:04:22,855 --> 00:04:25,924
Калісьці даўно, Скарлет выкарыстоўвалі ў якасці прынады ў сабачых баях.

94
00:04:25,924 --> 00:04:28,340
Яе звязвалі і кідалі на рынг

95
00:04:28,340 --> 00:04:32,376
для іншых сабак, каб атакуючы, яны рабіліся агрэсіўней перад боем.

96
00:04:32,376 --> 00:04:36,616
Цяпер яна есць біалагічна чыстыя прадукты

97
00:04:36,616 --> 00:04:39,143
і спіць на артапедычным матраце са сваім імем,

98
00:04:39,143 --> 00:04:43,559
але, калі мы наліваем ваду ў яе міску,

99
00:04:43,559 --> 00:04:47,548
яна па-ранейшаму глядзіць на нас і віляе хвастом у знак падзякі.

100
00:04:47,548 --> 00:04:50,766
Часам Браян і я гуляем у парку са Скарлет,

101
00:04:50,766 --> 00:04:53,185
і яна качаецца па траве,

102
00:04:53,185 --> 00:04:55,586
а мы папросту глядзім на яе,

103
00:04:55,586 --> 00:04:57,406
а пасля адзін на аднаго

104
00:04:57,406 --> 00:05:01,413
і адчуваем падзяку.

105
00:05:01,413 --> 00:05:05,044
Мы забываем аб усіх нашых скаргах і расчараваннях

106
00:05:05,044 --> 00:05:06,919
з жыцця сярэдняга класу,

107
00:05:06,919 --> 00:05:09,603
і адчуваем сябе мільянерамі.

108
00:05:09,603 --> 00:05:10,753
Дзякуй.

109
00:05:10,753 --> 00:05:14,746
(Апладысменты)