1
00:00:00,960 --> 00:00:03,860
Λίγες μέρες αφού ο σύζυγός μου Πωλ 


2
00:00:03,860 --> 00:00:07,360
διαγνώστηκε με καρκίνο στον πνεύμονα
στο τελικό στάδιο,

3
00:00:07,360 --> 00:00:09,856
ήμασταν ξαπλωμένοι 
στο κρεβάτι στο σπίτι μας,

4
00:00:09,880 --> 00:00:11,640
και ο Πωλ είπε,

5
00:00:11,640 --> 00:00:13,340
«'Όλα θα πάνε καλά».

6
00:00:14,040 --> 00:00:16,536
Θυμάμαι να του απαντώ,

7
00:00:16,560 --> 00:00:17,776
«Ναι.

8
00:00:17,800 --> 00:00:21,870
Απλά δεν ξέρουμε ακόμα τι σημαίνει καλά».

9
00:00:23,320 --> 00:00:26,816
Ο Πωλ κι εγώ γνωριστήκαμε ως πρωτοετείς 
φοιτητές της ιατρικής στο Γέιλ.

10
00:00:26,840 --> 00:00:30,280
Ήταν έξυπνος, ευγενικός και πολύ αστείος.

11
00:00:30,880 --> 00:00:34,696
Συνήθιζε να έχει μια στολή γορίλα 
στο πορτ-μπαγκάζ του αυτοκινήτου του,

12
00:00:34,720 --> 00:00:37,136
και έλεγε, 
«Είναι μόνο για έκτακτες ανάγκες».

13
00:00:37,160 --> 00:00:38,360
(Γέλια)

14
00:00:39,200 --> 00:00:42,920
Ερωτεύτηκα τον Πωλ καθώς τον έβλεπα 
πώς φρόντιζε τους ασθενείς του.

15
00:00:43,400 --> 00:00:45,576
Καθόταν μέχρι αργά και τους μιλούσε,

16
00:00:45,600 --> 00:00:49,056
προσπαθώντας να καταλάβει 
πώς βιώνουν την ασθένειά τους

17
00:00:49,080 --> 00:00:51,620
κι όχι μόνο τις τεχνικές λεπτομέρειές της.

18
00:00:52,560 --> 00:00:55,936
Αργότερα μου είπε πως με ερωτεύτηκε 
όταν με είδε να κλαίω

19
00:00:55,936 --> 00:01:00,180
πάνω από ένα καρδιογράφημα 
μιας σταματημένης καρδιάς.

20
00:01:01,120 --> 00:01:02,656
Δεν το ξέραμε τότε,

21
00:01:02,680 --> 00:01:05,816
αλλά ακόμα και τον πρώτο καιρό 
ως φρεσκο-ερωτευμένοι,

22
00:01:05,840 --> 00:01:09,400
μαθαίναμε πώς να προσεγγίζουμε 
τον πόνο μαζί.

23
00:01:10,840 --> 00:01:13,216
Παντρευτήκαμε και γίναμε γιατροί.

24
00:01:13,240 --> 00:01:15,256
Εγώ δούλευα ως παθολόγος

25
00:01:15,280 --> 00:01:19,336
και ο Πωλ τελείωνε την εκπαίδευσή του 
ως νευροχειρουργός,

26
00:01:19,360 --> 00:01:21,320
όταν άρχισε να χάνει βάρος.

27
00:01:22,480 --> 00:01:27,520
Είχε έναν ανυπόφορο πόνο στην πλάτη 
και έναν βήχα που δεν έλεγε να περάσει.

28
00:01:28,400 --> 00:01:30,536
Και όταν έκανε εισαγωγή στο νοσοκομείο,

29
00:01:30,560 --> 00:01:34,640
μια αξονική τομογραφία αποκάλυψε όγκους 
στους πνεύμονες και τα οστά του Πωλ.

30
00:01:36,640 --> 00:01:40,240
Και οι δύο είχαμε φροντίσει ασθενείς 
με τρομακτικές διαγνώσεις.

31
00:01:41,200 --> 00:01:43,840
Τώρα ήταν η σειρά μας.

32
00:01:46,720 --> 00:01:49,490
Ζήσαμε με την ασθένεια του Πωλ 
για 22 μήνες.

33
00:01:49,810 --> 00:01:52,900
Έγραψε μια αυτοβιογραφία 
για το πώς αντιμετώπισε τη θνησιμότητα.

34
00:01:53,320 --> 00:01:55,690
Γέννησα την κόρη μας Κέιντι,

35
00:01:55,980 --> 00:01:58,500
και την αγαπούσαμε 
όπως αγαπούσαμε ο ένας τον άλλο.

36
00:01:58,720 --> 00:02:03,360
Μάθαμε άμεσα πώς να παλεύουμε 
να πάρουμε δύσκολες ιατρικές αποφάσεις.

37
00:02:05,320 --> 00:02:08,925
Τη μέρα που πήγαμε τον Πωλ 
στο νοσοκομείο για τελευταία φορά,

38
00:02:08,925 --> 00:02:11,280
ήταν η πιο δύσκολη μέρα της ζωής μου.

39
00:02:12,560 --> 00:02:16,066
Όταν προς το τέλος γύρισε και μου είπε,

40
00:02:16,066 --> 00:02:17,940
«Είμαι έτοιμος»,

41
00:02:19,000 --> 00:02:21,930
ήξερα πως δεν ήταν απλά 
μια γενναία απόφαση.

42
00:02:22,280 --> 00:02:24,120
Ήταν η σωστή απόφαση.

43
00:02:24,680 --> 00:02:28,100
Δεν ήθελε αναπνευστική συσκευή 
και δεν ήθελε να του κάνουν ανάνηψη.

44
00:02:28,360 --> 00:02:29,976
Εκείνη τη στιγμή,

45
00:02:29,976 --> 00:02:32,480
το πιο σημαντικό για τον Πωλ

46
00:02:33,560 --> 00:02:35,790
ήταν να κρατάει την κόρη μας.

47
00:02:37,240 --> 00:02:40,666
Εννέα ώρες αργότερα ο Πωλ πέθανε.

48
00:02:43,740 --> 00:02:46,436
Πάντα θεωρούσα τον εαυτό μου 
ως άνθρωπο της φροντίδας

49
00:02:46,436 --> 00:02:48,546
-οι περισσότεροι γιατροί 
νομίζουν πως είναι-

50
00:02:48,546 --> 00:02:51,400
και η φροντίδα του Πωλ 
έδωσε άλλη σημασία σ' αυτό.

51
00:02:52,120 --> 00:02:55,806
Να τον βλέπω να αλλάζει ταυτότητα 
κατά τη διάρκεια της ασθένειάς του,

52
00:02:55,806 --> 00:02:59,256
να μαθαίνω να είμαι μάρτυρας 
του πόνου του και να τον αποδέχομαι,

53
00:02:59,280 --> 00:03:01,816
να μιλάμε μαζί για τις επιλογές του --

54
00:03:01,840 --> 00:03:03,686
αυτές οι εμπειρίες με δίδαξαν

55
00:03:03,686 --> 00:03:08,536
ότι ανθεκτικότητα δεν σημαίνει 
να επανέρχεσαι εκεί που ήσουν πριν,

56
00:03:08,560 --> 00:03:11,240
ή να προσποιείσαι ότι 
τα πράγματα δεν είναι δύσκολα.

57
00:03:12,120 --> 00:03:14,530
Είναι τόσο δύσκολα!

58
00:03:15,160 --> 00:03:18,800
Είναι επίπονα, δύσκολα πράγματα.

59
00:03:19,320 --> 00:03:20,826
Αλλά είναι ΤΑ πράγματα.

60
00:03:20,826 --> 00:03:24,340
Και έμαθα πως όταν τα προσεγγίζουμε μαζί,

61
00:03:25,120 --> 00:03:29,030
εμείς αποφασίζουμε τι θα είναι επιτυχία.

62
00:03:31,080 --> 00:03:34,410
Ένα από τα πρώτα πράγματα που μου είπε
ο Πωλ μετά τη διάγνωσή του ήταν,

63
00:03:35,360 --> 00:03:37,310
«Θέλω να ξαναπαντρευτείς».

64
00:03:38,480 --> 00:03:41,856
Κι εγώ είπα, «Δηλαδή, 
τώρα λέμε ό,τι μας έρθει φωναχτά».

65
00:03:41,856 --> 00:03:44,376
(Γέλια)

66
00:03:44,400 --> 00:03:46,796
Ήταν τόσο σοκαριστικό

67
00:03:46,796 --> 00:03:48,470
και θλιβερό...

68
00:03:49,440 --> 00:03:50,746
και γενναιόδωρο,

69
00:03:50,746 --> 00:03:52,276
και πολύ καθησυχαστικό,

70
00:03:52,276 --> 00:03:54,776
γιατί ήταν απόλυτα ειλικρινές,

71
00:03:54,800 --> 00:03:58,390
και αυτή η ειλικρίνεια ήταν 
ακριβώς ό,τι χρειαζόμασταν.

72
00:03:58,760 --> 00:04:00,456
Όταν πρωτοαρρώστησε ο Πωλ,

73
00:04:00,480 --> 00:04:04,220
συμφωνήσαμε ότι 
θα λέγαμε τα πάντα φωναχτά.

74
00:04:05,400 --> 00:04:07,696
Δουλειές, όπως η σύνταξη διαθήκης,

75
00:04:07,720 --> 00:04:10,376
ή το να φέρουμε εις πέρας 
όσα είχαμε αποφασίσει

76
00:04:10,400 --> 00:04:12,976
-δουλειές που πάντα απέφευγα -

77
00:04:13,000 --> 00:04:15,590
δεν ήταν τόσο τρομακτικές 
όσο φαίνονταν κάποτε.

78
00:04:16,040 --> 00:04:19,000
Συνειδητοποίησα ότι ολοκληρώνοντας 
όσα είχαμε προαποφασίσει,

79
00:04:19,000 --> 00:04:21,480
ήταν μια πράξη αγάπης,

80
00:04:21,480 --> 00:04:23,040
όπως οι γαμήλιοι όρκοι.

81
00:04:23,720 --> 00:04:25,976
Είναι μια συμφωνία να φροντίσεις κάποιον,

82
00:04:26,000 --> 00:04:28,296
οριστικοποιώντας την υπόσχεση

83
00:04:28,320 --> 00:04:30,700
ότι μέχρι να μας χωρίσει ο θάνατος,

84
00:04:31,240 --> 00:04:32,900
θα είμαι εκεί.

85
00:04:33,960 --> 00:04:36,650
Αν χρειαστεί, θα αποφασίσω εγώ για σένα.

86
00:04:37,200 --> 00:04:39,820
Θα σεβαστώ τις επιθυμίες σου.

87
00:04:41,280 --> 00:04:45,480
Αυτή η γραφειοκρατία έγινε ένα απτό 
κομμάτι της ιστορίας της αγάπης μας.

88
00:04:47,040 --> 00:04:48,256
Σαν γιατροί,

89
00:04:48,280 --> 00:04:50,706
ο Πωλ κι εγώ ήμασταν 
σε θέση να καταλάβουμε,

90
00:04:50,706 --> 00:04:53,570
ακόμα και να αποδεχτούμε, τη διάγνωσή του.

91
00:04:54,120 --> 00:04:56,426
Ευτυχώς, δεν θυμώσαμε,

92
00:04:56,720 --> 00:05:00,856
γιατί είχαμε δει τόσους πολλούς ασθενείς 
σε φοβερές καταστάσεις,

93
00:05:00,856 --> 00:05:03,826
και γνωρίζαμε ότι ο θάνατος 
είναι ένα κομμάτι της ζωής.

94
00:05:05,880 --> 00:05:07,506
Αλλά είναι άλλο να το ξέρεις.

95
00:05:07,506 --> 00:05:09,296
Ήταν μια τελείως διαφορετική εμπειρία

96
00:05:09,296 --> 00:05:14,090
να ζεις πραγματικά με τη θλίψη και 
την αβεβαιότητα μιας σοβαρής ασθένειας.

97
00:05:14,720 --> 00:05:15,960
Γίνονται τεράστια άλματα

98
00:05:15,960 --> 00:05:18,240
στην αντιμετώπιση 
του καρκίνου του πνεύμονα,

99
00:05:18,240 --> 00:05:22,720
αλλά ξέραμε ότι ο Πωλ είχε πιθανώς 
μόνο μήνες ή λίγα χρόνια για να ζήσει.

100
00:05:24,720 --> 00:05:25,936
Εκείνον τον καιρό,

101
00:05:25,960 --> 00:05:29,030
ο Πωλ έγραφε για την μετάβασή του 
από γιατρός σε ασθενή.

102
00:05:29,680 --> 00:05:33,776
Μίλησε για το ότι ένοιωσε 
πως βρέθηκε ξαφνικά σε ένα σταυροδρόμι,

103
00:05:33,776 --> 00:05:37,340
και πως νόμιζε ότι θα μπορούσε 
να δει το μονοπάτι,

104
00:05:37,340 --> 00:05:40,096
επειδή είχε φροντίσει 
τόσους πολλούς ασθενείς,

105
00:05:40,096 --> 00:05:42,910
και θα μπορούσε, ίσως, 
να ακολουθήσει τα βήματά τους.

106
00:05:43,280 --> 00:05:45,420
Αλλά ήταν εντελώς αποσυντονισμένος.

107
00:05:46,440 --> 00:05:48,266
«Αντί για μονοπάτι»,

108
00:05:48,266 --> 00:05:49,736
ο Πωλ έγραψε,

109
00:05:50,060 --> 00:05:56,320
«είδα μόνο μια σκληρή, κενή, 
λαμπερή λευκή έρημο.

110
00:05:56,720 --> 00:06:00,480
Λες και μια αμμοθύελλα 
είχε σβήσει οτιδήποτε γνώριμο.

111
00:06:01,160 --> 00:06:03,470
Έπρεπε να αντιμετωπίσω 
τη δική μου θνησιμότητα

112
00:06:04,000 --> 00:06:07,870
και να προσπαθήσω να καταλάβω 
τι έκανε τη ζωή μου ν' αξίζει,

113
00:06:08,680 --> 00:06:12,550
και χρειαζόμουν τους ογκολόγους μου 
να με βοηθήσουν να το κάνω αυτό».

114
00:06:15,440 --> 00:06:17,496
Οι γιατροί που φρόντισαν τον Πωλ

115
00:06:17,520 --> 00:06:21,786
με έκαναν να νιώσω ακόμα μεγαλύτερη 
εκτίμηση για τους συναδέλφους μου.

116
00:06:21,786 --> 00:06:23,776
Κάνουμε μια σκληρή δουλειά.

117
00:06:23,776 --> 00:06:28,536
Έχουμε την ευθύνη να έχουν οι ασθενείς 
επίγνωση της πρόγνωσής τους

118
00:06:28,560 --> 00:06:30,536
και των επιλογών της θεραπείας τους,

119
00:06:30,560 --> 00:06:33,216
και αυτό δεν είναι εύκολο, 
αλλά είναι ακόμα πιο δύσκολο

120
00:06:33,216 --> 00:06:37,010
όταν αντιμετωπίζεις πιθανώς 
μοιραίες ασθένειες όπως ο καρκίνος.

121
00:06:38,320 --> 00:06:42,046
Κάποιοι άνθρωποι δεν θέλουν να ξέρουν 
πόσος χρόνος τους μένει.

122
00:06:42,046 --> 00:06:43,240
Άλλοι θέλουν.

123
00:06:43,840 --> 00:06:46,320
Σε κάθε περίπτωση, 
δεν έχουμε ποτέ την απάντηση.

124
00:06:48,200 --> 00:06:51,360
Κάποιες φορές αντικαθιστούμε την ελπίδα,

125
00:06:52,080 --> 00:06:54,850
δίνοντας έμφαση 
στο καλύτερο δυνατό σενάριο.

126
00:06:56,320 --> 00:06:58,416
Σε μια έρευνα που έγινε σε γιατρούς,

127
00:06:58,440 --> 00:07:01,940
το 55% απάντησε ότι η εικόνα που έδιναν

128
00:07:01,940 --> 00:07:04,766
ήταν καλύτερη απ' αυτό 
που ειλικρινά πίστευαν,

129
00:07:04,766 --> 00:07:06,950
όταν περιέγραφαν την πρόγνωση του ασθενή.

130
00:07:07,960 --> 00:07:10,880
Είναι ένα ένστικτο 
που προέρχεται λόγω καλοσύνης.

131
00:07:12,120 --> 00:07:13,616
Αλλά οι έρευνες έχουν δείξει

132
00:07:13,616 --> 00:07:18,776
πως όταν οι άνθρωποι καταλαβαίνουν 
τα πιθανά αποτελέσματα μιας ασθένειας,

133
00:07:18,780 --> 00:07:20,550
έχουν λιγότερο άγχος,

134
00:07:21,080 --> 00:07:23,370
έχουν μεγαλύτερη ικανότητα 
να οργανωθούν,

135
00:07:23,840 --> 00:07:26,830
και ο πόνος είναι μικρότερος
για τις οικογένειές τους.

136
00:07:28,570 --> 00:07:31,656
Οι οικογένειες μπορεί να δυσκολεύονται 
με αυτές τις συζητήσεις,

137
00:07:31,656 --> 00:07:35,920
αλλά για εμάς η πληροφόρηση 
μας βοήθησε πολύ

138
00:07:35,920 --> 00:07:38,920
να πάρουμε μεγάλες αποφάσεις.

139
00:07:38,920 --> 00:07:40,120
Κυρίως,

140
00:07:41,040 --> 00:07:42,680
για το αν θα κάναμε παιδί.

141
00:07:44,800 --> 00:07:49,760
Μερικοί μήνες ή χρόνια σήμαινε 
ότι ο Πωλ δεν θα την έβλεπε να μεγαλώνει.

142
00:07:50,840 --> 00:07:53,686
Αλλά είχε καλές πιθανότητες 
να είναι παρών στην γέννησή της

143
00:07:53,686 --> 00:07:55,380
και στα πρώτα χρόνια της ζωής της.

144
00:07:56,640 --> 00:07:58,696
Θυμάμαι να ρωτάω τον Πωλ

145
00:07:58,696 --> 00:08:02,016
αν νόμιζε πως να αποχαιρετήσει ένα παιδί

146
00:08:02,040 --> 00:08:04,560
θα έκανε τον θανατό του πιο επώδυνο.

147
00:08:06,400 --> 00:08:08,256
Η απάντησή του με κατέπληξε.

148
00:08:08,280 --> 00:08:09,306
Είπε,

149
00:08:10,000 --> 00:08:12,670
«Δεν θα ήταν υπέροχο αν τον έκανε;»

150
00:08:16,040 --> 00:08:17,240
Και το κάναμε.

151
00:08:17,840 --> 00:08:20,700
Όχι για να πικάρουμε τον καρκίνο,

152
00:08:21,520 --> 00:08:23,406
αλλά γιατί μαθαίναμε

153
00:08:23,406 --> 00:08:28,800
ότι να ζεις στο έπακρο 
σημαίνει ότι αποδέχεσαι τον πόνο.

154
00:08:31,880 --> 00:08:34,366
Ο ογκολόγος του Πωλ 
προσάρμοσε τις χημειοθεραπείες

155
00:08:34,366 --> 00:08:37,616
ώστε να συνεχίσει να δουλεύει 
ως νευροχειρουργός,

156
00:08:37,640 --> 00:08:40,520
κάτι που αρχικά 
το θεωρούσαμε εντελώς απίθανο.

157
00:08:41,520 --> 00:08:42,816
Όταν ο καρκίνος εξελίχθηκε

158
00:08:42,840 --> 00:08:45,360
και ο Πωλ στράφηκε 
από το χειρουργείο στο γράψιμο,

159
00:08:46,200 --> 00:08:49,626
ο γιατρός ανακουφιστικής φροντίδας
του έγραψε ένα τονωτικό φάρμακο

160
00:08:49,626 --> 00:08:51,600
για να είναι πιο συγκεντρωμένος.

161
00:08:52,600 --> 00:08:56,280
Ρώτησαν τον Πωλ για τις προτεραιότητες 
και τις ανησυχίες του.

162
00:08:57,080 --> 00:09:00,720
Τον ρώτησαν τι ήταν 
διατεθειμένος ν' ανταλλάξει.

163
00:09:02,480 --> 00:09:06,600
Αυτές οι συζητήσεις 
είναι ο καλύτερος τρόπος να διασφαλίσεις

164
00:09:06,600 --> 00:09:10,800
ότι η φροντίδα σου 
ταιριάζει με τις αξίες σου.

165
00:09:12,050 --> 00:09:14,870
Ο Πωλ αστειεύτηκε ότι δεν είναι 
σαν τη συζήτηση για το σεξ

166
00:09:14,870 --> 00:09:16,356
που κάνεις με τους γονείς σου,

167
00:09:16,356 --> 00:09:18,090
όπου όλοι θέλουν να είναι σύντομη

168
00:09:18,090 --> 00:09:20,336
και μετά κάνουν σαν να μην έγινε ποτέ.

169
00:09:20,636 --> 00:09:23,536
Ξανακάνεις τη συζήτηση 
καθώς αλλάζουν τα πράγματα.

170
00:09:23,536 --> 00:09:26,650
Συνεχίζεις να τα λες όλα φωναχτά.

171
00:09:28,400 --> 00:09:29,826
Θα είμαι για πάντα ευγνώμων,

172
00:09:29,826 --> 00:09:32,056
γιατί οι γιατροί του Πωλ ένιωσαν

173
00:09:32,080 --> 00:09:35,206
πως δεν ήταν δουλειά τους 
να μας δώσουν απαντήσεις που δεν είχαν,

174
00:09:35,206 --> 00:09:38,576
ή μόνο να προσπαθούν 
να φτιάξουν τα πράγματα για εμάς,

175
00:09:38,600 --> 00:09:41,750
αλλά να συμβουλεύσουν τον Πωλ 
στις επίπονες αποφάσεις,

176
00:09:42,320 --> 00:09:47,540
όταν το σώμα του κατέρρεε,
αλλά όχι και η θέλησή του να ζήσει.

177
00:09:49,440 --> 00:09:51,550
Αργότερα, αφού πέθανε ο Πωλ,

178
00:09:51,960 --> 00:09:54,686
έλαβα πολλά μπουκέτα λουλούδια,

179
00:09:54,686 --> 00:09:56,680
αλλά έστειλα μόνο ένα,

180
00:09:57,080 --> 00:09:59,196
στον ογκολόγο του Πωλ,

181
00:09:59,196 --> 00:10:02,616
γιατί είχε υποστηρίξει τους στόχους του

182
00:10:02,640 --> 00:10:05,630
και τον είχε βοηθήσει 
να ζυγιάσει τις επιλογές του.

183
00:10:06,520 --> 00:10:11,540
Εκείνη ήξερε ότι το να ζεις σημαίνει
περισσότερα από το να είσαι απλά ζωντανός.

184
00:10:13,720 --> 00:10:16,646
Λίγες εβδομάδες πριν, 
ένας ασθενής ήρθε στην κλινική μου.

185
00:10:16,646 --> 00:10:20,190
Μια γυναίκα που αντιμετώπιζε 
μια σοβαρή, χρόνια ασθένεια.

186
00:10:20,880 --> 00:10:23,946
Καθώς μιλούσαμε για τη ζωή της 
και την υγεία της, μου είπε,

187
00:10:23,946 --> 00:10:27,480
«Λατρεύω την ομάδα μου
της ανακουφιστικής φροντίδας.

188
00:10:28,160 --> 00:10:30,620
Μου έμαθαν ότι δεν πειράζει να λέω όχι».

189
00:10:31,640 --> 00:10:34,050
Σκέφτηκα πως, ναι, έτσι είναι.

190
00:10:34,840 --> 00:10:37,410
Αλλά πολλοί ασθενείς δεν το νοιώθουν.

191
00:10:38,840 --> 00:10:41,006
Η Compassion and Choices έκανε μια έρευνα

192
00:10:41,006 --> 00:10:44,310
όπου ρώτησαν ανθρώπους για το πώς 
θα ήθελαν να είναι η φροντίδα τους.

193
00:10:44,760 --> 00:10:48,816
Πολλοί άνθρωποι ξεκίνησαν 
ν' απαντούν με τις λέξεις,

194
00:10:48,840 --> 00:10:50,640
«Λοιπόν, αν είχα την επιλογή...»

195
00:10:52,040 --> 00:10:53,760
ΑΝ είχα την επιλογή.

196
00:10:54,880 --> 00:10:56,816
Όταν διάβασα αυτό το «αν»,

197
00:10:56,816 --> 00:10:58,976
κατάλαβα καλύτερα

198
00:10:59,000 --> 00:11:01,856
γιατί ένας στους τέσσερις ανθρώπους

199
00:11:01,880 --> 00:11:06,736
λαμβάνει υπερβολική 
ή ανεπιθύμητη ιατρική φροντίδα,

200
00:11:06,760 --> 00:11:12,190
ή βλέπει έναν συγγενή του να λαμβάνει 
υπερβολική ή ανεπιθύμητη ιατρική φροντίδα.

201
00:11:13,550 --> 00:11:15,946
Δεν είναι επειδή οι γιατροί 
δεν το καταλαβαίνουν.

202
00:11:15,946 --> 00:11:17,120
Καταλαβαίνουμε.

203
00:11:17,520 --> 00:11:20,456
Καταλαβαίνουμε τις πραγματικές 
ψυχολογικές συνέπειες

204
00:11:20,480 --> 00:11:22,840
στους ασθενείς και τις οικογένειές τους.

205
00:11:23,610 --> 00:11:25,890
Το θέμα είναι ότι 
τις αντιμετωπίζουμε κι εμείς.

206
00:11:26,720 --> 00:11:31,726
Οι μισές νοσοκόμες της εντατικής
και το ένα τέταρτο των γιατρών

207
00:11:32,080 --> 00:11:34,646
έχουν σκεφτεί να παρατήσουν 
τη δουλειά τους,

208
00:11:34,646 --> 00:11:36,560
εξαιτίας του άγχους που νοιώθουν

209
00:11:36,560 --> 00:11:39,560
επειδή παρείχαν φροντίδα 
σε κάποιους ασθενείς τους,

210
00:11:39,560 --> 00:11:43,190
που δεν ταίριαζε με τις αξίες του ασθενή.

211
00:11:45,400 --> 00:11:48,486
Αλλά οι γιατροί δεν μπορούν 
να σεβαστούν τις επιθυμίες σας,

212
00:11:48,486 --> 00:11:50,600
μέχρι να μάθουν ποιες είναι αυτές.

213
00:11:52,000 --> 00:11:55,720
Θα θέλατε να έχετε μηχανική υποστήριξη 
αν αυτό σας προσέφερε παράταση ζωής;

214
00:11:57,000 --> 00:12:00,616
Ανησυχείτε περισσότερο 
για την ποιότητα του χρόνου ζωής

215
00:12:00,640 --> 00:12:02,070
αντί για την ποσότητα;

216
00:12:02,720 --> 00:12:06,250
Και οι δυο επιλογές 
είναι συμπονετικές και γενναίες,

217
00:12:07,200 --> 00:12:09,040
αλλά είναι δική μας επιλογή.

218
00:12:09,950 --> 00:12:12,630
Αυτό ισχύει όταν οδεύουμε 
προς το τέλος της ζωής

219
00:12:12,920 --> 00:12:15,496
και για την ιατρική φροντίδα 
κατά τη διάρκειά της.

220
00:12:15,520 --> 00:12:18,416
Αν είσαι έγκυος, 
θέλεις να κάνεις γενετικό έλεγχο;

221
00:12:18,416 --> 00:12:20,670
Πρέπει να αντικαταστήσεις 
το γόνατό σου ή όχι;

222
00:12:21,600 --> 00:12:25,190
Θέλεις να κάνεις αιμοκάθαρση 
στην κλινική ή στο σπίτι;

223
00:12:26,600 --> 00:12:27,800
Η απάντηση είναι:

224
00:12:28,640 --> 00:12:29,840
Εξαρτάται.

225
00:12:30,560 --> 00:12:35,390
Ποια ιατρική φροντίδα θα σε βοηθήσει 
να ζήσεις όπως θες εσύ;

226
00:12:37,080 --> 00:12:39,296
Ελπίζω να θυμάστε αυτή την ερώτηση

227
00:12:39,320 --> 00:12:42,480
την επόμενη φορά που θα πάρετε 
μια απόφαση για τη φροντίδα σας.

228
00:12:43,200 --> 00:12:46,560
Να θυμάστε ότι πάντα έχετε επιλογή

229
00:12:47,240 --> 00:12:52,960
και πως δεν πειράζει να πείτε όχι 
σε μια θεραπεία που δεν σας ταιριάζει.

230
00:12:54,600 --> 00:12:58,016
Υπάρχει ένα ποίημα του Γ. Σ. Μέργουιν.

231
00:12:58,016 --> 00:13:00,296
Είναι μόλις δύο φράσεις

232
00:13:00,320 --> 00:13:02,690
και απεικονίζει το πώς νοιώθω τώρα.

233
00:13:05,000 --> 00:13:08,156
«Η απουσία σου έχει περάσει μέσα μου

234
00:13:08,156 --> 00:13:11,010
Σαν κλωστή μες από μια βελόνα·

235
00:13:11,800 --> 00:13:15,280
οτιδήποτε κάνω 
είναι ραμμένο με το χρώμα της».

236
00:13:17,480 --> 00:13:20,760
Αυτό το ποίημα φέρνει στο νου μου
την αγάπη μου για τον Πωλ,

237
00:13:21,520 --> 00:13:23,496
και ένα νέο σθένος

238
00:13:23,520 --> 00:13:27,040
που προήλθε από την αγάπη μου 
για εκείνον και την απώλειά του.

239
00:13:28,360 --> 00:13:30,760
Όταν ο Πωλ είπε, «Όλα θα πάνε καλά»,

240
00:13:32,000 --> 00:13:35,680
δεν σήμαινε ότι θα θεραπεύαμε 
την ασθένειά του.

241
00:13:36,600 --> 00:13:42,340
Αντιθέτως, μάθαμε να αποδεχόμαστε 
τη χαρά και τη λύπη ταυτόχρονα.

242
00:13:43,240 --> 00:13:46,536
Να ανακαλύπτουμε την ομορφιά και το νόημα,

243
00:13:46,560 --> 00:13:50,720
επειδή όλοι γεννιόμαστε

244
00:13:51,520 --> 00:13:53,680
και παρ' όλο που όλοι πεθαίνουμε.

245
00:13:54,520 --> 00:13:57,080
Και παρόλη τη θλίψη 
και τις άυπνες νύχτες,

246
00:13:57,850 --> 00:13:59,950
αποδεικνύεται ότι υπάρχει χαρά.

247
00:14:00,440 --> 00:14:03,126
Αφήνω λουλούδια στον τάφο του Πωλ

248
00:14:03,126 --> 00:14:05,800
και βλέπω το δίχρονό μας 
να τρέχει στο γρασίδι.

249
00:14:07,240 --> 00:14:09,540
Ανάβω φωτιές στην παραλία

250
00:14:09,540 --> 00:14:12,580
και βλέπω το ηλιοβασίλεμα 
με τους φίλους μας.

251
00:14:13,520 --> 00:14:17,480
Η άσκηση και ο διαλογισμός 
με έχουν βοηθήσει πολύ.

252
00:14:18,800 --> 00:14:20,156
Και κάποια μέρα,

253
00:14:20,156 --> 00:14:22,360
ελπίζω να ξαναπαντρευτώ.

254
00:14:24,560 --> 00:14:27,810
Το πιο σημαντικό είναι να βλέπω 
την κόρη μας να μεγαλώνει.

255
00:14:28,720 --> 00:14:32,590
Έχω σκεφτεί πολύ τι θα της πω

256
00:14:32,590 --> 00:14:34,440
όταν μεγαλώσει.

257
00:14:36,400 --> 00:14:37,600
«Κέιντι,

258
00:14:38,760 --> 00:14:42,016
να συμμετέχουμε πλήρως στην εμπειρία

259
00:14:42,016 --> 00:14:43,696
της ζωής και του θανάτου,

260
00:14:43,720 --> 00:14:45,550
της αγάπης και της απώλειας,

261
00:14:45,940 --> 00:14:48,170
είναι αυτό που πρέπει να κάνουμε.

262
00:14:49,080 --> 00:14:54,500
Δεν γίνεσαι άνθρωπος παρ΄όλο τον πόνο.

263
00:14:55,680 --> 00:14:57,700
Γίνεσαι μέσα από τον πόνο.

264
00:14:58,960 --> 00:15:00,940
Όταν προσεγγίζουμε τον πόνο μαζί,

265
00:15:01,600 --> 00:15:04,020
όταν αποφασίζουμε να μην του κρυβόμαστε,

266
00:15:05,080 --> 00:15:06,726
οι ζωές μας δεν συρρικνώνονται,

267
00:15:06,726 --> 00:15:08,330
αλλά διευρύνονται».

268
00:15:09,880 --> 00:15:12,950
Έχω μάθει ότι ο καρκίνος 
δεν είναι πάντα μια μάχη.

269
00:15:14,400 --> 00:15:16,096
Ή αν είναι,

270
00:15:16,096 --> 00:15:19,610
ίσως να είναι μια μάχη για κάτι 
διαφορετικό από ό,τι νομίζαμε.

271
00:15:20,640 --> 00:15:23,390
Η δουλειά μας δεν είναι 
να παλέψουμε με τη μοίρα,

272
00:15:24,160 --> 00:15:26,430
αλλά να βοηθήσουμε 
ο ένας τον άλλο στην πορεία.

273
00:15:27,280 --> 00:15:29,310
Όχι ως στρατιώτες,

274
00:15:30,000 --> 00:15:31,490
αλλά ως ποιμένες.

275
00:15:33,920 --> 00:15:35,976
Έτσι το κάνουμε να είναι εντάξει,

276
00:15:36,000 --> 00:15:37,910
ακόμα κι αν δεν είναι.

277
00:15:39,080 --> 00:15:40,930
Με το να το λέμε φωναχτά,

278
00:15:41,400 --> 00:15:43,780
με το να βοηθάμε 
ο ένας τον άλλο στην πορεία.

279
00:15:45,360 --> 00:15:47,380
Και μια στολή γορίλα δεν έκανε ποτέ κακό.

280
00:15:48,280 --> 00:15:49,556
Σας ευχαριστώ.

281
00:15:49,556 --> 00:15:51,256
(Χειροκρότημα)