WEBVTT 00:00:07.107 --> 00:00:10.170 انسانها درد ناشی از فرو رفتن سوزن را تجربه کردهاند، 00:00:10.170 --> 00:00:12.539 درد شدیدی که بخاطر برخورد انگشت پا بوجود میآید 00:00:12.539 --> 00:00:14.969 و دردی که بعلت دندان درد هست. 00:00:14.969 --> 00:00:19.600 ما قادریم بسیاری از دردها را تشخیص بدهیم و از راههای زیادی به درمان برسیم. 00:00:19.600 --> 00:00:21.850 اما گونههای دیگر چطور؟ 00:00:21.850 --> 00:00:26.070 حیوانات اطرافمان چطور درد را تجربه میکنند؟ 00:00:26.070 --> 00:00:28.230 فهمیدن این موضوع اهمیت دارد. 00:00:28.230 --> 00:00:29.961 ما از حیوانات خانگی نگهداری میکنیم، 00:00:29.961 --> 00:00:31.580 آنها محیط زیست ما را تکمیل میکنند 00:00:31.580 --> 00:00:33.631 ما گونههای زیادی را برای غذا، پرورش میدهیم 00:00:33.631 --> 00:00:37.781 و از آنها در آزمایشهایی جهت پیشرفت علم و سلامت انسان استفاده میکنیم. 00:00:37.781 --> 00:00:39.830 بیتردید حیوانات برای ما اهمیت دارند 00:00:39.830 --> 00:00:44.462 بنابراین این مسئله مهم است که ما بیجهت باعث ایجاد حس درد در آنها نشویم. 00:00:44.462 --> 00:00:47.111 در حیواناتی که شبیه به ما هستند مثل پستانداران، 00:00:47.111 --> 00:00:50.281 اغلب زمانیکه آنها دچار آسیب میشوند آشکار است. 00:00:50.281 --> 00:00:52.521 اما چیزهای زیادی هم وجود دارند که مشخص نیستند 00:00:52.521 --> 00:00:56.201 مثل اینکه آیا تاثیری که داروهای مسکن برای ما دارند به حیوانات هم کمک میکنند. 00:00:56.201 --> 00:00:58.121 حیواناتی که تفاوت بیشتری با ما دارند، 00:00:58.121 --> 00:01:01.195 موضوع سختتر این است که حس درد در آنها را متوجه شویم. 00:01:01.195 --> 00:01:03.802 شما چطور میتوانید بگویید که یک میگو درد دارد؟ 00:01:03.802 --> 00:01:05.131 یا یک مار؟ 00:01:05.131 --> 00:01:06.691 یک حلزون چطور؟ 00:01:06.691 --> 00:01:09.272 در مهرهدارانی همچون انسان، 00:01:09.272 --> 00:01:12.482 درد میتواند به دو مرحله مجزا تقسیم شود. 00:01:12.482 --> 00:01:16.560 در ابتدا، عصبها و پوست چیزی زیاندار را حس میکنند 00:01:16.560 --> 00:01:19.195 و آن اطلاعات را به نخاع انتقال میدهند. 00:01:19.195 --> 00:01:21.784 در آنجا، نورونهای حرکتی فعالیتهایی را به دنبال دارند 00:01:21.784 --> 00:01:24.682 که باعث میشوند که ما با تکانی ناگهانی از خطر دور بمانیم. 00:01:24.682 --> 00:01:28.322 این تشخیص فیزیکی آسیب هست که به آن سیستم عصبی حسی میگویند 00:01:28.322 --> 00:01:29.578 و تقریبا تمام حیوانات 00:01:29.578 --> 00:01:32.297 حتی آنهایی که سیستم عصبی سادهتری دارند 00:01:32.297 --> 00:01:33.765 این فرایند را تجربه میکنند. 00:01:33.765 --> 00:01:36.752 بدون این توانایی، حیوانات نمیتوانند از صدمه جلوگیری کنند. 00:01:36.752 --> 00:01:39.736 و بقاء آنها در معرض خطر قرار خواهد گرفت. 00:01:39.736 --> 00:01:43.455 بخش دوم تشخیص آگاهانه درد است. 00:01:43.455 --> 00:01:46.593 در انسانها زمانی اتفاق میافتد که نورونهای حسی در پوست ما 00:01:46.593 --> 00:01:51.395 ارتباطات دوم را از طریق نخاع به مغز شکل میدهند. 00:01:51.395 --> 00:01:57.022 در آنجا، میلیونها نورون در نواحی متعدد احساس درد را به وجود میآورند. 00:01:57.022 --> 00:02:01.152 برای ما، این یک تجربه پیچیده است که مربوط به احساساتی مثل ترس، 00:02:01.152 --> 00:02:02.082 وحشت 00:02:02.082 --> 00:02:03.212 و استرس میشود 00:02:03.212 --> 00:02:05.734 که ما میتوانیم با دیگران به اشتراک بگذاریم. 00:02:05.734 --> 00:02:08.483 اما دانستن اینکه حیوانات دقیقا چطور این قسمت از فرایند را 00:02:08.483 --> 00:02:10.592 حس میکنند، مشکل است. 00:02:10.592 --> 00:02:13.892 چرا که بیشتر انها نمیتوانند به ما نشان بدهند چه چیزی را حس میکنند. 00:02:13.892 --> 00:02:18.543 اگرچه ما از مشاهدات سرنخهایی را داریم که حیوانات چطور رفتار میکنند. 00:02:18.543 --> 00:02:22.493 حیوانات وحشی وقتی آسیب میبینند خودشان از زخمهاشون مراقبت میکنند 00:02:22.493 --> 00:02:24.674 و چون درد دارند از خود صداهایی درمیآورند 00:02:24.674 --> 00:02:27.033 و گوشهگیر و منزوی میشوند. 00:02:27.033 --> 00:02:31.154 در آزمایشگاه، دانشمندان پی بردهاند که حیواناتی مثل مرغها و موشهای صحرایی 00:02:31.154 --> 00:02:35.633 اگر صدمه ببینند خود با داروهایی درد را تسکین میدهند. 00:02:35.633 --> 00:02:39.184 حیوانات همچنین از بودن در موقعیتی که قبلا در آن دچار آسیب شدهاند 00:02:39.184 --> 00:02:42.383 و آن را از خطر آگاه میکند خودداری میکنند. 00:02:42.383 --> 00:02:45.204 ما در تحقیقات به این نکته پی بردهایم که 00:02:45.204 --> 00:02:47.124 مهره داران درد را تشخیص میدهند 00:02:47.124 --> 00:02:51.634 و در بسیاری از کشورها، آسیب زدن بیدلیل به این حیوانات غیرقانونی است. 00:02:51.634 --> 00:02:56.054 اما انواع دیگر حیوانات مثل بیمهره گان چطور؟ 00:02:56.054 --> 00:02:58.313 این حیوانات به طور قانونی محافظت نمیشوند. 00:02:58.313 --> 00:03:02.054 چراکه به سختی میتوان رفتارهای آنها را مورد مطاله قرار داد. 00:03:02.054 --> 00:03:04.436 ما درمورد برخی از این حیوانات حدسهای خوبی داریم 00:03:04.436 --> 00:03:05.274 مثل صدف دریایی، 00:03:05.274 --> 00:03:06.104 کرمها 00:03:06.104 --> 00:03:07.324 و عروس دریایی. 00:03:07.324 --> 00:03:09.885 اینها مثالهایی از حیواناتی است که فاقد 00:03:09.885 --> 00:03:12.225 مغز یا یک سیستم بسیار سادهای هستند. 00:03:12.225 --> 00:03:16.126 بنابراین یک صدف خوراکی ممکن است بر اثر پاشیده شدن آب لیمو به عقب حرکت کند و این 00:03:16.126 --> 00:03:18.815 بخاطر سیستم عصبی حسی اوست. 00:03:18.815 --> 00:03:20.725 اما با وجود چنین سیستم عصبی سادهای 00:03:20.725 --> 00:03:24.525 بعید به نظر میآید که بخش هوشیار درد تجربه شود. 00:03:24.525 --> 00:03:27.475 حیوانات بیمهره دیگر پیچیدهتر هستند گرچه 00:03:27.475 --> 00:03:28.805 مثل هشت پا 00:03:28.805 --> 00:03:30.305 که مغز پیچیده تری دارند 00:03:30.305 --> 00:03:34.235 و به نظر میآید که یکی از باهوش ترین بیمهرگان هستند. 00:03:34.235 --> 00:03:39.686 در بسیاری از کشورها، مردم هنوز هشت پا را زنده زنده میخورند. 00:03:39.686 --> 00:03:43.905 اما همچنان خرچنگ دراز، میگو و خرچنگها را زنده زنده میجوشانیم 00:03:43.905 --> 00:03:47.125 گرچه ما واقعا نمیدانیم آنها چطور تحت تاثیر این کار ما قرار میگیرند. 00:03:47.125 --> 00:03:48.997 و این یک مسئله اخلاقی را بوجود میآورد 00:03:48.997 --> 00:03:52.905 چراکه ممکن است ما بیجهت باعث رنجش این حیوانات بیگناه شویم. 00:03:52.905 --> 00:03:57.036 آزمایشات علمی گرچه بحث برانگیز هستند اما سرنخهایی را به ما میدهند. 00:03:57.036 --> 00:04:01.378 آزمایشات روی خرچنگهای گوشه نشین نشان داده که آنها صدف نامطلوب را ترک میکنند 00:04:01.378 --> 00:04:03.497 اگر با الکتریسیته مورد حمله قرار بگیرند. 00:04:03.497 --> 00:04:05.806 اما اگر صدف خوب باشد، میمانند. 00:04:05.806 --> 00:04:09.257 و هشت پایی که ممکنه در ابتدا یک بازوی آسیب دیده را برای محافظت جمع کرده 00:04:09.257 --> 00:04:12.307 ریسک کرده و از آن برای گرفتن طعمه استفاده کند. 00:04:12.307 --> 00:04:16.826 این باعث میشود که این حیوانات سوژههای ارزشمندی برای محرکهای حسی 00:04:16.826 --> 00:04:20.296 به جای تنها پرداختن به واکنشهای فیزیکی نسبت به آسیب باشند. 00:04:20.296 --> 00:04:23.897 در این میان، مشخص شده است که خرچنگها زمانیکه یک شوک الکتریکی را در 00:04:23.897 --> 00:04:26.687 دریافت میکنند، نقطه ای از بدن خود را مرتب میمالند. 00:04:26.687 --> 00:04:28.567 و حتی حلزون بدون صدف زمانیکه 00:04:28.567 --> 00:04:31.896 بداند در معرض یک محرک زیان بار قرار دارد، شانه خالی میکند. 00:04:31.896 --> 00:04:35.979 این بدین معناست که آنها خاطراتی از حواس فیزیکی دارند. 00:04:35.979 --> 00:04:38.368 چیزهای زیادی درباره درد حیوانات هست که ما نمیدانیم. 00:04:38.368 --> 00:04:40.387 همچنانکه دانش ما افزایش مییابد 00:04:40.387 --> 00:04:45.127 این امکان وجود دارد که بتوانیم در دنیایی زندگی کنیم که دیگر بیدلیل باعث درد نشویم.