WEBVTT 00:00:03.000 --> 00:00:05.000 นี่คือแม่น้ำ 00:00:05.000 --> 00:00:08.000 นี่คือลำธาร 00:00:08.000 --> 00:00:10.000 นี่คือแม่น้ำ 00:00:10.000 --> 00:00:13.000 เหตุการณ์แบบนี้กำลังเกิดขึ้นทั่วประเทศ 00:00:13.000 --> 00:00:15.000 มีแม่น้ำแห้งๆยาวหลายพันไมล์ 00:00:15.000 --> 00:00:18.000 ลำธารที่ไม่มีนํ้าในอเมริกา 00:00:18.000 --> 00:00:20.000 บนแผนที่นี้ 00:00:20.000 --> 00:00:23.000 บริเวณที่มีสี คือเขตที่มีข้อขัดแย้งเรื่องน้ำ 00:00:24.000 --> 00:00:27.000 ปัญหาเดียวกันนี้เกิดขึ้นในฝั่งตะวันออกด้วย 00:00:27.000 --> 00:00:29.000 เหตุผลต่างกันในแต่ละรัฐ 00:00:29.000 --> 00:00:31.000 แต่ก็แค่ตรงรายละเอียด 00:00:31.000 --> 00:00:34.000 เรามีลำธารที่แห้งยาว4,000ไมล์ 00:00:34.000 --> 00:00:37.000 แค่ในรัฐมอนทาน่าเพียงรัฐเดียว 00:00:37.000 --> 00:00:40.000 ซึ่งปกติแล้วเป็นปัจจัยสำคัญของปลาและสัตว์ป่าอื่นๆ 00:00:41.000 --> 00:00:43.000 เป็นเหมือนเส้นเลือดหล่อเลี้ยงระบบนิเวศ 00:00:43.000 --> 00:00:46.000 แต่มักจะเป็นเส้นเลือดที่ว่างเปล่า NOTE Paragraph 00:00:47.000 --> 00:00:49.000 ผมอยากจะเล่าเรื่องให้คุณฟัง 00:00:49.000 --> 00:00:51.000 เกี่ยวกับลำธารสายหนึง 00:00:51.000 --> 00:00:54.000 เพราะมันเป็นตัวอย่างหนี่งที่สำคัญของเรื่องนี้ 00:00:54.000 --> 00:00:56.000 นี่คือห้วยพริคลี่ แพร์ 00:00:56.000 --> 00:00:58.000 ซึ่งไหลผ่านบริเวณชุมชน 00:00:58.000 --> 00:01:01.000 จากอีสเฮเลน่า ถึงเลคเฮเลน่า 00:01:01.000 --> 00:01:03.000 มันเป็นที่อยู่ของปลา 00:01:03.000 --> 00:01:05.000 รวมทั้ง การแข่งกันล่าปลาเทร้าท์สีน้ำตาล 00:01:05.000 --> 00:01:07.000 และปลาเทร้าท์สายรุ้ง 00:01:07.000 --> 00:01:09.000 เกือบทุกปี 00:01:09.000 --> 00:01:12.000 เป็นเวลามากกว่าหนึ่งร้อยปีแล้ว 00:01:12.000 --> 00:01:15.000 มันกลายเป็นแบบนี้ในฤดูร้อน 00:01:15.000 --> 00:01:17.000 ทำไมถึงเป็นอย่างนี้ 00:01:17.000 --> 00:01:20.000 มันเริ่มมาจากเมื่อปลายศตวรรษที่ 19 00:01:20.000 --> 00:01:24.000 สมัยที่คนเพิ่งเริ่มตั้งรกรากกันในที่อย่างรัฐมอนทาน่า 00:01:24.000 --> 00:01:26.000 สรุปสั้นๆว่า ตอนนั้นมีน้ำเยอะ 00:01:26.000 --> 00:01:29.000 แต่มีคนน้อย 00:01:29.000 --> 00:01:31.000 แต่เมื่อคนย้ายเข้ามาอยู่และต้องการน้ำมากขึ้น 00:01:31.000 --> 00:01:34.000 พวกคนที่มาอยู่ก่อนก็เริ่มกังวล 00:01:34.000 --> 00:01:38.000 ในปี1865 รัฐมอนทาน่าออกกฏหมายเกี่ยวกับน้ำฉบับแรก 00:01:38.000 --> 00:01:41.000 ซึ่งประกาศว่า ทุกคนที่อยู่ใกล้ลำธาร 00:01:41.000 --> 00:01:43.000 มีสิทธิ์ที่จะใช้น้ำจากที่นั่น 00:01:43.000 --> 00:01:46.000 คนจำนวนมากที่ย้ายเข้ามาใหม่ก็อยากจะมีสิทธิ์ใช้น้ำ 00:01:46.000 --> 00:01:48.000 และพวกคนที่อยู่มาก่อน 00:01:48.000 --> 00:01:50.000 รู้สึกกังวลจนถึงกับจ้างทนายความ 00:01:50.000 --> 00:01:52.000 มีคดีตัวอย่างที่เคยมีมาก่อน 00:01:52.000 --> 00:01:54.000 ในปี1870และ1872 00:01:54.000 --> 00:01:56.000 เกี่ยวกับห้วยพริคลี่ แพร์ ทั้งคู่ 00:01:56.000 --> 00:01:58.000 และในปี1921 00:01:58.000 --> 00:02:00.000 ศาลฎีกามอนทาน่า 00:02:00.000 --> 00:02:03.000 ให้คำตัดสินเกี่ยวกับคดีพริคลี่ แพร์ 00:02:03.000 --> 00:02:05.000 ว่าผู้คนที่มาอยู่ก่อน 00:02:05.000 --> 00:02:09.000 มีสิทธิ์การใช้น้ำลำดับแรกหรือสิทธิอาวุโส 00:02:09.000 --> 00:02:12.000 สิทธิ์การใช้น้ำอาวุโสนี่คือปัจจัยสำคัญ NOTE Paragraph 00:02:12.000 --> 00:02:14.000 ปัญหาก็คือทั่วฝั่งตะวันตกปัจจุบัน 00:02:14.000 --> 00:02:16.000 เป็นแบบนี้ 00:02:16.000 --> 00:02:18.000 ลำธารเล่านี้บางแห่ง 00:02:18.000 --> 00:02:20.000 มีผู้อ้างสิทธิ์การใช้น้ำ 00:02:20.000 --> 00:02:23.000 มากกว่านํ้าที่มีอยู่ในลำธาร 50-100 เท่า 00:02:23.000 --> 00:02:25.000 ผู้ถือสิทธิ์การใช้น้ำอาวุโส 00:02:25.000 --> 00:02:28.000 หากไม่ได้ใช้สิทธิ์นั้นๆ 00:02:28.000 --> 00:02:30.000 เขาก็อาจสูญเสียสิทธิ์ 00:02:30.000 --> 00:02:33.000 พร้อมกับมูลค่าทางเศรษฐกิจของมันด้วย 00:02:33.000 --> 00:02:37.000 พวกเขาจึงไม่มีแรงจูงใจที่จะประหยัดน้ำ 00:02:37.000 --> 00:02:40.000 ซึ่งหมายความว่า ปัญหาไม่ได้เกิดจากจำนวนคนเท่านั้น 00:02:40.000 --> 00:02:43.000 แต่ตัวระบบเองไม่ได้สร้างแรงจูงใจที่จะอนุรักษ์น้ำไว้ 00:02:43.000 --> 00:02:46.000 เพราะคุณอาจจะเสียสิทธิ์การใช้น้ำ ถ้าคุณไม่ใช้มัน 00:02:48.000 --> 00:02:50.000 หลังจากหลายทศวรรษของการขึ้นศาล 00:02:50.000 --> 00:02:52.000 และ140ปีของประสบการณ์นี้ 00:02:52.000 --> 00:02:54.000 เราก็ยังมีนี่อยู่ 00:02:55.000 --> 00:02:57.000 มันเป็นระบบที่ล้มเหลว 00:02:57.000 --> 00:02:59.000 ไม่มีแรงจูงใจที่จะประหยัดน้ำ 00:02:59.000 --> 00:03:01.000 เพราะถ้าคุณไม่ใช้สิทธิ์ของคุณ 00:03:01.000 --> 00:03:03.000 คุณอาจจะสูญเสียมันได้ 00:03:03.000 --> 00:03:06.000 ผมเชื่อว่าคุณคงเข้าใจ ว่ามันได้สร้างความขัดแย้งขึ้น 00:03:06.000 --> 00:03:10.000 ระหว่างชุมชนการเกษตรและสิ่งแวดล้อม NOTE Paragraph 00:03:10.000 --> 00:03:13.000 โอเค คราวนี้ผมอยากเปลี่ยนเรื่อง 00:03:13.000 --> 00:03:15.000 พวกคุณส่วนใหญ่คงจะดีใจที่รู้ว่า 00:03:15.000 --> 00:03:18.000 การบรรยายที่เหลือนั้นฟรี 00:03:18.000 --> 00:03:21.000 และบางคนคงจะดีใจ ที่ทราบว่ามันเกี่ยวกับเบียร์ 00:03:21.000 --> 00:03:24.000 (หัวเราะ) 00:03:24.000 --> 00:03:26.000 มีอีกสิ่งหนึ่งที่กำลังเกิดขึ้นทั่วประเทศ 00:03:26.000 --> 00:03:28.000 ซึ่งก็คือ การที่บริษัทต่างๆเริ่มกังวล 00:03:28.000 --> 00:03:31.000 เกี่ยวกับปริมาณการใช้น้ำของตน 00:03:31.000 --> 00:03:34.000 พวกเขากังวลเกี่ยวกับประกันแหล่งน้ำอย่างเพียงพอ 00:03:34.000 --> 00:03:37.000 พวกเขาพยายามที่จะใช้น้ำอย่างมีประสิทธิภาพ 00:03:37.000 --> 00:03:39.000 และพวกเขากังวลว่าการใช้น้ำของบริษัท 00:03:39.000 --> 00:03:42.000 มีผลต่อภาพพจน์ยี่ห้อการค้าของเขา 00:03:42.000 --> 00:03:44.000 ครับ นี่เป็นปัญหาระดับประเทศ 00:03:44.000 --> 00:03:46.000 แต่ผมจะเล่าอีกเรื่องหนึ่งเกี่ยวกับรัฐมอนทาน่า 00:03:46.000 --> 00:03:48.000 และเรื่องนี้เกี่ยวกับเบียร์ 00:03:48.000 --> 00:03:51.000 ผมพนันว่าคุณไม่รู้ ว่าต้องใช้น้ำ5ไพท์ 00:03:51.000 --> 00:03:53.000 ในการผลิตเบียร์หนึ่งไพท์ 00:03:53.000 --> 00:03:55.000 ถ้ารวมน้ำทิ้งด้วย 00:03:55.000 --> 00:03:58.000 เราต้องใช้น้ำมากกว่า100ไพท์ เพื่อผลิตเบียร์1ไพท์ NOTE Paragraph 00:03:58.000 --> 00:04:00.000 คราวนี้ ผู้ผลิตเบียร์ในรัฐมอนทาน่า 00:04:00.000 --> 00:04:02.000 ได้ทำหลายอย่างแล้ว 00:04:02.000 --> 00:04:04.000 เพื่อที่จะลดปริมาณการใช้น้ำ 00:04:04.000 --> 00:04:06.000 แต่พวกเขาก็ยังใช้น้ำเป็นล้านๆแกลอน 00:04:06.000 --> 00:04:09.000 ผมหมายถึง มีน้ำอยู่ในเบียร์ 00:04:10.000 --> 00:04:13.000 ดังนั้น พวกเขาจะทำอย่างไร 00:04:13.000 --> 00:04:16.000 กับปริมาณน้ำที่ใช้ในการผลิต 00:04:16.000 --> 00:04:18.000 ที่อาจจะมีผลกระทบร้ายแรง 00:04:18.000 --> 00:04:20.000 ต่อระบบนิเวศ 00:04:20.000 --> 00:04:22.000 ระบบนิเวศนี้สำคัญมาก 00:04:22.000 --> 00:04:24.000 ต่อผู้ผลิตเบียร์ในมอนทาน่าและพวกลูกค้า 00:04:24.000 --> 00:04:26.000 เพราะจริงๆแล้ว มันมีความสัมพันธ์ 00:04:26.000 --> 00:04:28.000 ระหว่างน้ำกับการตกปลา 00:04:28.000 --> 00:04:30.000 และสำหรับบางคน มีความสัมพันธ์อย่างสูง 00:04:30.000 --> 00:04:32.000 ระหว่างการตกปลาและเบียร์ 00:04:32.000 --> 00:04:34.000 (หัวเราะ) 00:04:34.000 --> 00:04:37.000 ผู้ผลิตเบียร์ในรัฐมอนทาน่าและลูกค้าก็เลยเกิดความกังวล 00:04:37.000 --> 00:04:40.000 พวกเขาจึงพยายามหาทางแก้ไข NOTE Paragraph 00:04:40.000 --> 00:04:43.000 พวกเขาจะแก้ปัญหาปริมาณการใช้น้ำในการผลิตได้อย่างไร 00:04:43.000 --> 00:04:45.000 จำห้วยพริคลี่ แพร์ได้มั้ยครับ 00:04:45.000 --> 00:04:47.000 จนกระทั่งตอนนี้ 00:04:47.000 --> 00:04:49.000 การจัดการนํ้าเพื่อธุรกิจ 00:04:49.000 --> 00:04:53.000 จำกัดอยู่แค่การวัดปริมาณ และการลดการใช้ 00:04:53.000 --> 00:04:55.000 แล้วตอนนี้เราจึงอยากแนะนำขั้นต่อไป 00:04:55.000 --> 00:04:57.000 คือการฟื้นฟู 00:04:57.000 --> 00:04:59.000 จำห้วยพริคลี่ แพร์ได้มั้ยครับ 00:04:59.000 --> 00:05:01.000 นั่นคือระบบที่ล้มเหลว 00:05:01.000 --> 00:05:03.000 คนไม่มีเหตุจูงใจที่จะประหยัดน้ำ 00:05:03.000 --> 00:05:06.000 เพราะถ้าคุณไม่ใช้สิทธิ์การใช้น้ำ คุณอาจจะสูญเสียมันได้ 00:05:06.000 --> 00:05:08.000 ดังนั้น พวกเราเลยตัดสินใจเชื่อมโลกสองโลกนี้ 00:05:08.000 --> 00:05:10.000 โลกทางธุรกิจ 00:05:10.000 --> 00:05:12.000 กับปริมาณการใช้น้ำ 00:05:12.000 --> 00:05:14.000 และโลกของเกษตรกร 00:05:14.000 --> 00:05:16.000 ที่มีสิทธิ์ใช้น้ำอาวุโสจากลำธาร 00:05:16.000 --> 00:05:18.000 ในบางรัฐ 00:05:18.000 --> 00:05:20.000 ผู้มีสิทธิ์การใช้น้ำอาวุโส 00:05:20.000 --> 00:05:23.000 สามารถปล่อยให้น้ำอยู่ในลำธาร 00:05:23.000 --> 00:05:26.000 และปกป้องการใช้นํ้าจากผู้อื่นได้อย่างถูกกฎหมาย 00:05:26.000 --> 00:05:29.000 และยังคงรักษาสิทธิ์การใช้น้ำของตนได้ 00:05:29.000 --> 00:05:31.000 ท้ายที่สุดแล้ว 00:05:31.000 --> 00:05:33.000 มันเป็นสิทธิ์การใช้นํ้าของเขา 00:05:33.000 --> 00:05:35.000 และถ้าพวกเขาอยากใช้สิทธิ์การใช้น้ำนั้น 00:05:35.000 --> 00:05:37.000 เพื่อช่วยให้ปลาเติบโตได้ในลำธาร 00:05:37.000 --> 00:05:40.000 เขามีสิทธิ์ที่จะทำอย่างนั้น 00:05:40.000 --> 00:05:44.000 แต่พวกเขาไม่มีเหตุจูงใจที่จะทำ NOTE Paragraph 00:05:44.000 --> 00:05:47.000 เราจึงร่วมงานกับกองทุนน้ำท้องถิ่น 00:05:47.000 --> 00:05:50.000 แล้วสร้างแรงจูงใจขึ้นมา 00:05:50.000 --> 00:05:53.000 เราจ่ายเงินให้พวกเขาปล่อยน้ำให้อยู่ในลำธาร 00:05:53.000 --> 00:05:55.000 นั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้นที่นี่ 00:05:55.000 --> 00:05:58.000 คนๆนี้ได้ตัดสินใจ 00:05:58.000 --> 00:06:00.000 ที่จะปิดประตูน้ำ 00:06:00.000 --> 00:06:02.000 เพื่อที่จะปล่อยให้น้ำอยู่ในลำธาร 00:06:02.000 --> 00:06:04.000 เขาจะไม่สูญเสียสิทธิ์การใช้น้ำ 00:06:04.000 --> 00:06:07.000 เขาแค่เลือกที่จะใช้สิทธิ์นั้น 00:06:07.000 --> 00:06:09.000 หรือบางส่วนของสิทธิ์นั้น 00:06:09.000 --> 00:06:12.000 ให้อยู่ในลำธาร แทนการใช้บนที่ดิน 00:06:12.000 --> 00:06:14.000 เพราะว่าเขาเป็นผู้มีสิทธิ์การใช้น้ำอาวุโส 00:06:14.000 --> 00:06:18.000 เขาสามารถที่จะปกป้องน้ำจากผู้ใช้คนอื่นได้ 00:06:18.000 --> 00:06:20.000 โอเคมั้ยครับ 00:06:20.000 --> 00:06:23.000 เขาได้รับเงินในการปล่อยให้น้ำอยู่ในลำธาร NOTE Paragraph 00:06:23.000 --> 00:06:25.000 คนนี้กำลังวัดระดับน้ำ 00:06:25.000 --> 00:06:28.000 ที่ถูกปล่อยให้อยู่ในลำธาร 00:06:28.000 --> 00:06:31.000 เราเอาปริมาณน้ำที่วัดได้ 00:06:31.000 --> 00:06:34.000 มาแบ่งนํ้าที่เพิ่มขึ้นเป็นหน่วยละพันแกลลอน 00:06:34.000 --> 00:06:37.000 แต่ละหน่วยที่เพิ่มขึ้นมีหมายเลขกำกับและใบรับรอง 00:06:37.000 --> 00:06:39.000 แล้วผู้ผลิตเบียร์และบริษัทอื่นๆ 00:06:39.000 --> 00:06:41.000 ก็ซื้อใบรับรองเหล่านั้น 00:06:41.000 --> 00:06:43.000 เป็นวิธีการคืนน้ำ 00:06:43.000 --> 00:06:45.000 สู่ระบบนิเวศที่ถูกทำลาย 00:06:45.000 --> 00:06:47.000 ผู้ผลิตเบียร์จ่ายเงิน 00:06:47.000 --> 00:06:50.000 เพื่อคืนน้ำสู่ลำธาร 00:06:50.000 --> 00:06:52.000 นี่คือวิธีง่ายๆ ที่ไม่แพง 00:06:52.000 --> 00:06:54.000 และเห็นผล 00:06:54.000 --> 00:06:57.000 ที่จะคืนน้ำสู่ระบบนิเวศที่ถูกทำลาย 00:06:57.000 --> 00:07:00.000 พร้อมๆกับการให้ตัวเลือกทางเศรษฐกิจแก่เกษตรกร 00:07:00.000 --> 00:07:03.000 และให้ฝ่ายธุรกิจห่วงใยเรื่องการใช้นํ้าเพื่อธุรกิจของตน 00:07:03.000 --> 00:07:05.000 เป็นวิธีง่ายๆที่จะจัดการกับปัญหา NOTE Paragraph 00:07:05.000 --> 00:07:08.000 หลังจาก140ปีของความขัดแย้ง 00:07:08.000 --> 00:07:12.000 และ100ปีของลำธารที่แห้งขอด 00:07:12.000 --> 00:07:14.000 สภาพการณ์ที่การฟ้องร้องและกฎระเบียบ 00:07:14.000 --> 00:07:17.000 แก้ปัญหาไม่ได้ 00:07:17.000 --> 00:07:19.000 พวกเราใช้โครงสร้างทางตลาด 00:07:19.000 --> 00:07:21.000 ที่มีผู้ซื้อและผู้ขายที่สมัครใจ 00:07:21.000 --> 00:07:25.000 เป็นคำตอบที่ไม่ต้องมีการฟ้องร้อง 00:07:26.000 --> 00:07:28.000 มันเป็นให้โอกาส 00:07:28.000 --> 00:07:31.000 แก่ผู้ที่กังวลเรื่องปริมาณการใช้น้ำ 00:07:31.000 --> 00:07:33.000 โอกาสที่แท้จริง 00:07:33.000 --> 00:07:35.000 ให้น้ำแก่บริเวณที่ต้องการนํ้าอย่างมาก 00:07:35.000 --> 00:07:38.000 อย่างในระบบนิเวศที่เสื่อมโทรม 00:07:38.000 --> 00:07:40.000 และในขณะเดียวกัน 00:07:40.000 --> 00:07:42.000 ก็ให้โอกาสเกษตรกร 00:07:42.000 --> 00:07:44.000 ได้มีทางเลือกทางเศรษฐกิจ 00:07:44.000 --> 00:07:46.000 เกี่ยวกับการที่นํ้าของพวกเขาถูกใช้ NOTE Paragraph 00:07:46.000 --> 00:07:49.000 การแลกเปลี่ยนอย่างนี้ สร้างมิตร ไม่ใช่ศัตรู 00:07:49.000 --> 00:07:51.000 มันเชื่อมสัมพันธ์ระหว่างผู้คน แทนการแบ่งแยก 00:07:51.000 --> 00:07:54.000 และยังให้การสนับสนุนทางเศรษฐกิจแก่ชุมชนชนบทด้วย 00:07:54.000 --> 00:07:57.000 ที่สำคัญที่สุด มันใช้งานได้จริง 00:07:57.000 --> 00:07:59.000 พวกเราได้คืนน้ำมากกว่า4พันล้านแกลลอน 00:07:59.000 --> 00:08:01.000 สู่ระบบนิเวศที่เสื่อมโทรม 00:08:01.000 --> 00:08:03.000 พวกเราได้สร้างสัมพันธ์ระหว่างผู้ถือสิทธิ์การใช้น้ำอาวุโส 00:08:03.000 --> 00:08:05.000 กับผู้ผลิตเบียร์ในรัฐมอนทาน่า 00:08:05.000 --> 00:08:08.000 กับโรงแรมและผู้ผลิตชาในรัฐโอเรกอน 00:08:08.000 --> 00:08:11.000 และบริษัทไฮเทคที่ใช้น้ำมากทางตะวันตกเฉียงใต้ 00:08:11.000 --> 00:08:14.000 เมื่อเราสร้างเครือข่าย 00:08:14.000 --> 00:08:16.000 อย่างที่เราทำได้ และทำอยู่เสมอ 00:08:16.000 --> 00:08:19.000 เปลี่ยนจากนี่ เป็นนี่ NOTE Paragraph 00:08:20.000 --> 00:08:22.000 ขอบคุณมากครับ NOTE Paragraph 00:08:22.000 --> 00:08:25.000 (ปรบมือ)