1
00:00:00,844 --> 00:00:03,306
การบรรยายนี้เกี่ยวกับ
การขับเคลื่อนยีน (gene drives)

2
00:00:03,330 --> 00:00:05,883
แต่ฉันจะเริ่มต้น
โดยการเล่าเรื่องสั้น ๆ ให้คุณฟัง

3
00:00:06,621 --> 00:00:09,844
20 ปีก่อน นักชีววิทยา
ชื่อว่า แอนโทนี เจมส์

4
00:00:09,868 --> 00:00:12,187
ง่วนอยู่กับความคิด
เกี่ยวกับการทำให้ยุง

5
00:00:12,211 --> 00:00:14,790
ไม่สามารถเป็นพาหะโรคมาลาเรียได้

6
00:00:15,683 --> 00:00:19,739
มันเป็นแนวคิดที่ยอดเยี่ยม
และล้มเหลวไม่มากก็น้อย

7
00:00:20,596 --> 00:00:23,256
แต่จะว่าไป มันยากมาก ๆ

8
00:00:23,280 --> 00:00:25,287
ที่จะสร้างยุงที่ต้านมาลาเรียได้

9
00:00:26,286 --> 00:00:29,913
เจมส์ทำสำเร็จในที่สุด
ในเวลาเพียงไม่กี่ปี

10
00:00:29,937 --> 00:00:32,008
โดยการเติมยีนที่ทำให้มันเป็นไปไม่ได้

11
00:00:32,032 --> 00:00:34,746
ที่มาลาเรียพาราไซต์จะมีชีวิตรอด
อยู่ภายในตัวยุง


12
00:00:35,551 --> 00:00:37,373
แต่นั่นสร้างปัญหาขึ้นมาอีกอย่าง

13
00:00:38,043 --> 00:00:40,885
ตอนนี้ คุณมียุงที่ต้านมาลาเรีย

14
00:00:40,909 --> 00:00:44,495
คุณจะเอามันไปแทนที่
ยุงอื่น ๆ ที่มีเชื้อมาลาเรียได้อย่างไร

15
00:00:46,107 --> 00:00:47,580
มันมีสองสามความคิดเห็น

16
00:00:47,604 --> 00:00:49,627
แต่แผนแรกก็คือ ผสมพันธุ์

17
00:00:49,651 --> 00:00:52,738
ยุงแบบใหม่
ที่มีผ่านกระบวนการพันธุวิศวกรรม

18
00:00:52,762 --> 00:00:54,088
ปล่อยมันออกไปในธรรมชาติ

19
00:00:54,112 --> 00:00:56,079
และหวังว่าพวกมันจะส่งต่อยีน

20
00:00:56,673 --> 00:00:58,787
ปัญหาก็คือคุณจะต้องปล่อยยุง

21
00:00:58,811 --> 00:01:03,111
10 เท่าของจำนวนยุงที่มีอยู่เดิม
มันจึงจะสำเร็จ

22
00:01:03,135 --> 00:01:05,222
ฉะนั้น ในหมู่บ้านที่มียุง 10,000 ตัว

23
00:01:05,246 --> 00:01:07,325
คุณปล่อยยุงไปอีก 100,000 ตัว

24
00:01:08,229 --> 00:01:09,379
อย่างที่คุณคงเดาได้

25
00:01:09,403 --> 00:01:12,157
นี่คงจะไม่ใช่แผนการที่ดีต่อชาวบ้านแน่

26
00:01:12,181 --> 00:01:13,331
(เสียงหัวเราะ)

27
00:01:14,963 --> 00:01:18,667
จากนั้น เดือนมกราคมปีที่แล้ว
แอนโทนี เจมส์ ได้รับจดหมาย

28
00:01:18,691 --> 00:01:20,642
จากนักชีววิทยาชื่อว่า อีธาน ไบเออร์

29
00:01:21,400 --> 00:01:24,259
ไบเออร์ กล่าวว่าเขาและ
วาเลนติโน แกนทซ์ นักเรียนของเขา

30
00:01:24,283 --> 00:01:27,227
ได้พบเข้ากับอุปกรณ์
ที่ไม่เพียงแต่จะรับรอง

31
00:01:27,251 --> 00:01:29,925
ว่าลักษณะยีนจำเพาะจะถูกส่งต่อไป

32
00:01:29,949 --> 00:01:32,028
แต่ว่ามันยังจะถูกแพร่กระจายออกไป
อย่างรวดเร็วมาก

33
00:01:32,734 --> 00:01:35,400
ถ้าหากพวกเขาถูก มันจะแก้ปัญหา

34
00:01:35,424 --> 00:01:37,805
ที่เขาและเจมส์พยายามแก้กันมา
เป็นเวลา 20 ปีได้จริง ๆ

35
00:01:38,450 --> 00:01:43,108
ในการทดลอง พวกเขาตัดต่อยีนยุงสองตัว
ที่มียีนต้านมาลาเรีย

36
00:01:43,132 --> 00:01:45,291
และมีการขับเคลื่อนยีน
ซึ่งเป็นอุปกรณ์ใหม่นี้

37
00:01:45,315 --> 00:01:46,806
ซึ่งฉันจะอธิบายให้ฟังต่อไปนะคะ

38
00:01:47,506 --> 00:01:49,839
ในที่สุด พวกเขาก็ได้ดำเนินการ
เพื่อที่ว่ายุงตัวใดก็ตาม


39
00:01:49,863 --> 00:01:51,801
ที่ได้รับยีนต้านมาลาเรีย

40
00:01:51,825 --> 00:01:55,824
จะไม่มีตาสีขาวที่เป็นลักษณะปกติ
แต่จะมีตาสีแดงแทน

41
00:01:56,682 --> 00:01:58,732
นั่นก็เพื่อความสะดวกในการบ่งบอก

42
00:01:58,756 --> 00:02:01,293
ว่ายุงตัวไหนเป็นแบบไหน
ได้เพียงแค่มองดู

43
00:02:02,192 --> 00:02:04,949
ฉะนั้น พวกเขานำเอายุงต้านมาลาเรียสองตัว
ที่มีตาสีแดง

44
00:02:04,973 --> 00:02:07,632
จับมันเข้าไปในกล่อง
ที่มียุงปกติตาสีขาว 30 ตัว

45
00:02:07,656 --> 00:02:08,830
และให้พวกมันผสมพันธุ์กัน

46
00:02:09,383 --> 00:02:13,240
ในสองรุ่น พวกมันเหล่านั้น
ให้ลูกหลานมา 3,800 ตัว

47
00:02:14,217 --> 00:02:16,010
นั่นไม่ใช่ส่วนที่น่าตื่นเต้นอะไร

48
00:02:16,716 --> 00:02:18,638
นี่ต่างหากที่น่าตื่นเต้น

49
00:02:18,662 --> 00:02:21,569
เริ่มจากยุงตาสีแดงเพียงสองตัว

50
00:02:21,593 --> 00:02:22,927
และยุงตาสีขาว 30 ตัว

51
00:02:22,951 --> 00:02:25,712
คุณคาดว่าลูกหลานของมันส่วนใหญ่
จะมีตาสีขาว

52
00:02:26,514 --> 00:02:29,538
แต่ทว่า เมื่อเจมส์เปิดกล่องออกดู

53
00:02:29,562 --> 00:02:32,903
ยุงทั้งหมด 3,800 ตัวมีตาสีแดง

54
00:02:33,315 --> 00:02:35,355
เมื่อฉันถาม อีธาน ไบเออร์ ถึงวินาทีนั้น

55
00:02:35,379 --> 00:02:38,894
เขาตื่นเต้นมากเสียจนตะโกน
เข้ามาทางโทรศัพท์

56
00:02:39,886 --> 00:02:42,049
นั่นเป็นเพราะว่าการที่ได้
เพียงแต่ยุงตาสีแดงเท่านั้น

57
00:02:42,073 --> 00:02:45,021
เป็นสิ่งที่ขัดต่อกฎเหล็กทางชีววิทยา

58
00:02:45,045 --> 00:02:46,287
ซึ่งก็คือ พันธุศาสตร์แบบเมนเดล

59
00:02:46,912 --> 00:02:48,081
ฉันจะอธิบายแบบเร็ว ๆ นะคะ

60
00:02:48,105 --> 00:02:50,869
แต่พันธุศาสตร์แบบเมนเดลบอกว่า
เมื่อตัวผู้และตัวเมียผสมพันธุ์

61
00:02:50,893 --> 00:02:53,535
ลูก ๆ ของพวกมันได้รับดีเอ็นเอครึ่งหนึ่ง
มาจากพ่อแม่แต่ละฝ่าย

62
00:02:53,559 --> 00:02:57,154
ฉะนั้น ถ้ายุงตั้งต้นของเราเป็น aa
และยุงรุ่นใหม่ของเราเป็น aB

63
00:02:57,178 --> 00:02:58,980
เมื่อ B คือยีนต้านมาลาเรีย

64
00:02:59,004 --> 00:03:01,391
ลูก ๆ ควรจะออกมาในสี่รูปแบบนี้
ก่อนกลางพันธุ์

65
00:03:01,415 --> 00:03:03,988
aa, aB, aa, Ba

66
00:03:04,884 --> 00:03:07,173
แต่ว่า ด้วยการขับเคลื่อนยีนใหม่นี้

67
00:03:07,197 --> 00:03:08,709
พวกมันทุกตัวออกมาเป็น aB

68
00:03:09,900 --> 00:03:12,452
ในเชิงชีววิทยา 
นั่นไม่ควรจะเป็นไปได้เลยด้วยซ้ำ

69
00:03:12,476 --> 00:03:13,780
แล้วมันเกิดอะไรขึ้นล่ะ

70
00:03:14,709 --> 00:03:16,153
สิ่งแรกที่เกิดขึ้น

71
00:03:16,177 --> 00:03:19,447
คือการเข้ามาของเครื่องมือที่มีชื่อว่า
CRISPR ในปี ค.ศ. 2012

72
00:03:20,701 --> 00:03:22,811
พวกคุณหลายคนคงเคยได้ยิน
เรื่องเกี่ยวกับ CRISPR มาบ้างแล้ว

73
00:03:22,835 --> 00:03:26,136
ฉันจะพูดถึง CRISPR แค่เพียงสั้น ๆ ว่า
มันเป็นเครื่องมือที่ทำให้นักวิจัย

74
00:03:26,160 --> 00:03:28,739
สามารถปรับเปลี่ยนยีนได้อย่างแม่นยำ
ง่าย และรวดเร็ว

75
00:03:29,533 --> 00:03:33,262
มันทำเช่นนั้นโดยใช้กลไกที่มีอยู่แล้วในแบคทีเรีย

76
00:03:33,286 --> 00:03:35,912
เอาง่าย ๆ คือ 
มันมีโปรตีนที่ทำหน้าที่เหมือนกรรไกร

77
00:03:35,936 --> 00:03:37,170
และตัดดีเอ็นเอ

78
00:03:37,194 --> 00:03:39,677
และมีโมเลกุลอาร์เอ็นเอ
ที่กำกับกรรไกรนั้น

79
00:03:39,701 --> 00:03:41,419
ไปยังจุดใด ๆ ก็ตามในจีโนม ตามที่คุณต้องการ

80
00:03:41,443 --> 00:03:44,133
ผลก็คือ มันเป็นโปรแกรมเวิร์ดสำหรับยีน

81
00:03:44,157 --> 00:03:46,783
คุณสามารถนำเอายีนทั้งหมดออกมา
เอามันเข้าไป

82
00:03:46,807 --> 00:03:49,252
หรือแก้เพียงตัวอักษรเดียวภายในยีนนั้น

83
00:03:49,646 --> 00:03:51,599
และคุณสามารถทำอย่างนั้นได้
ในสิ่งมีชีวิตเกือบจะทุกชนิด

84
00:03:53,328 --> 00:03:57,042
เอาล่ะ จำไว้ได้ใช่ไหมคะ ว่าฉันบอกว่า
การขับเคลื่อนยีนมีปัญหาอย่างไรสองอย่าง

85
00:03:57,835 --> 00:04:00,955
ปัญหาแรกคือมันยากที่จะตัดต่อยุง

86
00:04:00,979 --> 00:04:02,366
ให้ต้านเชื้อมาลาเรียได้

87
00:04:02,390 --> 00:04:04,517
นั่นมันไม่เป็นปัญหาอีกแล้ว
ด้วยความช่วยเหลือของ CRISPR

88
00:04:05,117 --> 00:04:06,879
แต่อีกปัญหาหนึ่งคือปัญหาด้านการขนส่ง

89
00:04:07,307 --> 00:04:09,109
คุณจะทำให้ลักษณะที่คุณเลือก
แพร่ต่อไปได้อย่างไร

90
00:04:10,196 --> 00:04:11,672
แล้วตรงนี้แหละค่ะ ที่มันเจ๋งทีเดียว

91
00:04:12,943 --> 00:04:16,545
สองสามปีก่อน เคลวิน เอสเวลท์
นักชีววิทยาจากฮาร์วาร์ด

92
00:04:16,569 --> 00:04:17,919
สงสัยว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น

93
00:04:17,943 --> 00:04:21,570
ถ้าคุณใช้ CRISPR ไม่เพียงแต่
แทรกใหม่ยีนของคุณเพียงยีนเดียว

94
00:04:21,594 --> 00:04:24,435
แต่ยังใส่กลไกการตัดและปะนั้นด้วย

95
00:04:25,233 --> 00:04:29,073
หรือพูดอีกอย่างก็คือ ถ้าหาก CRISPR
ยังสามารถตัดและปะตัวเองได้ล่ะจะเป็นอย่างไร

96
00:04:30,145 --> 00:04:33,276
คุณจะได้เครื่องเคลื่อนที่สำหรับการตัดต่อยีน

97
00:04:34,458 --> 00:04:36,192
และนั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้น

98
00:04:37,037 --> 00:04:39,915
การขับเคลื่อนยีน CRISPR 
ที่ เอสเวลท์ สร้างขึ้น

99
00:04:39,939 --> 00:04:43,582
ไม่เพียงแต่จะยืนยันว่าลักษณะที่ต้องการ
จะถูกถ่ายทอดส่งต่อไป

100
00:04:43,606 --> 00:04:46,044
แต่ถ้าเราใช้ในเซลล์ที่เพิ่มจำนวน
(germline cell) ต่อ ๆ กันไป

101
00:04:46,068 --> 00:04:48,644
มันจะตัดและปะยีนใหม่ของคุณ
อย่างอัตโนมัติ

102
00:04:48,668 --> 00:04:51,314
เข้าไปยังทั้งสองโครโมโซม
ของแต่ละเซลล์

103
00:04:51,743 --> 00:04:54,140
มันเหมือนกับการค้นหา
และการแทนที่แบบทั้งหมด

104
00:04:54,164 --> 00:04:57,385
หรือถ้าพูดให้เป็นวิทยาศาสตร์
มันทำให้เฮเธอโรไซกัสแป็นโฮโมไซกัส

105
00:04:59,045 --> 00:05:01,656
ฉะนั้น มันหมายความว่าอย่างไรน่ะหรือคะ

106
00:05:01,680 --> 00:05:04,404
อย่างหนึ่งก็คือ มันหมายความว่า
เรามีเครื่องมือที่สุดจะทรงพลัง

107
00:05:04,428 --> 00:05:07,085
แต่ยังเป็นที่ต้องจับตาระมัดระวัง

108
00:05:08,576 --> 00:05:11,465
จนถึงตอนนี้ ข้อเท็จจริงที่ว่า
การขับเคลื่อนยีนจึงยังทำงานไม่ดีนัก

109
00:05:11,489 --> 00:05:12,972
ทำให้เรารู้สึกคลายกังวลลงไปบ้าง

110
00:05:13,425 --> 00:05:16,107
โดยปกติแล้ว
เมื่อเราเข้าไปยุ่งกับยีนของสิ่งมีชีวิต

111
00:05:16,131 --> 00:05:18,480
เราทำให้มันมีความเหมาะสม
ทางวิวัฒนาการลดลง

112
00:05:18,504 --> 00:05:21,337
ฉะนั้น นักชีววิทยาสามารถสร้าง
แมลงหวี่กลายพันธ์ุได้ตามที่พวกเขาต้องการ

113
00:05:21,361 --> 00:05:22,614
โดยไม่ต้องกังวลกับมันมาก

114
00:05:22,638 --> 00:05:25,645
ถ้าหากมันหลุดลอดออกไป
การคัดเลือกทางธรรมชาติจะจัดการมันเอง

115
00:05:26,750 --> 00:05:29,973
สิ่งที่น่าทึ่ง ทรงพลัง และน่าสะพรึง
เกี่ยวกับการขับเคลื่อนยีน

116
00:05:29,997 --> 00:05:31,757
ก็คือว่า มันจะไม่เป็นจริงอย่างนั้นอีกต่อไป

117
00:05:33,092 --> 00:05:36,656
ลองคาดคะเนว่าลักษณะของคุณ
ไม่ได้เป็นความพิการทางวิวัฒนาการอะไรมาก

118
00:05:36,680 --> 00:05:38,759
อย่างยุงที่บินไม่ได้

119
00:05:38,783 --> 00:05:42,236
การขับเคลื่อนยีนโดย CRISPR 
จะส่งต่อการเปลี่ยนแปลงนั้นไม่หยุด

120
00:05:42,260 --> 00:05:45,266
จนกว่ามันจะไปอยู่ในทุก ๆ คน
ในหมู่ประชากร

121
00:05:47,101 --> 00:05:49,990
ทีนี้ มันไม่ง่ายเลยที่จะทำให้การขับเคลื่อนยีน
ทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพขนาดนั้น

122
00:05:50,014 --> 00:05:52,188
แต่เจมส์และเอสเวลท์คิดว่าพวกเขาทำได้

123
00:05:53,339 --> 00:05:57,163
ข่าวดีก็คือ มันเปิดประตูให้กับสิ่งที่น่าทึ่ง

124
00:05:57,187 --> 00:05:59,091
ถ้าหากคุณเอาการขับเคลื่อนยีน
ที่ต้านมาลาเรีย

125
00:05:59,115 --> 00:06:01,315
เข้าไปยังแค่ 1 เปอร์เซ็นต์ของยุงก้นปล่อง

126
00:06:01,339 --> 00:06:03,091
ซึ่งเป็นพาหะของมาลาเรีย

127
00:06:03,488 --> 00:06:07,607
นักวิจัยคาดว่ามันจะแพร่กระจายออกไป
ทั่วทั้งหมู่ประชากรในหนึ่งปี

128
00:06:08,178 --> 00:06:11,047
ฉะนั้น ในเพียงหนึ่งปี
คุณจะได้เห็นการกวาดล้างมาลาเรียจริง ๆ

129
00:06:11,455 --> 00:06:15,327
ในทางปฏิบัติ เรายังต้องการอีกสองสามปี
เพื่อที่จะทำอย่างนั้นได้จริง ๆ

130
00:06:15,351 --> 00:06:18,069
แต่ถึงกระนั้น เด็ก 1,000 คน
ต้องเสียชีวิตด้วยมาลาเรียทุกวัน

131
00:06:18,093 --> 00:06:20,283
ในเวลาหนึ่งปี จำนวนนั้นคงเกือบจะเป็นศูนย์

132
00:06:20,966 --> 00:06:23,862
เช่นเดียวกันกับไข้เลือดออก
ชิกุนคุนยา และไข้เหลือง

133
00:06:25,211 --> 00:06:26,616
และมันยังมีดีกว่านั้น

134
00:06:27,215 --> 00:06:29,691
ลองคิดดูว่า คุณต้องการกำจัด
สายพันธุ์ใดก็ตามที่ลุกล้ำเข้ามา

135
00:06:29,715 --> 00:06:31,838
เช่น ปลาเอเชียน คาร์ป (Asian carp)
ออกจากเกรธ เลค (Great Lakes)

136
00:06:32,434 --> 00:06:34,458
คุณก็แค่ปลดปล่อยการขับเคลื่อนยีน

137
00:06:34,482 --> 00:06:36,799
ที่จำให้ปลาผลิตแต่ลูกหลานตัวผู้

138
00:06:37,386 --> 00:06:41,584
ในไม่กี่รุ่น มันจะไม่มีตัวเมียหลงเหลืออยู่
และไม่มีปลาคาร์ปอีก

139
00:06:41,608 --> 00:06:44,687
ในทางทฤษฎี นั่นหมายความว่าเราสามารถ
เอาสายพันธุ์ดั้งเดิมมากมาย

140
00:06:44,711 --> 00:06:46,378
ที่กำลังถูกคุกคามกลับมาได้

141
00:06:47,410 --> 00:06:50,697
เอาล่ะ นั่นเป็นข่าวดี

142
00:06:50,721 --> 00:06:52,013
ทีนี้ข่าวร้ายบ้าง

143
00:06:53,070 --> 00:06:55,098
การขับเคลื่อนยีนมีประสิทธิภาพมาก

144
00:06:55,122 --> 00:06:58,947
มากเสียจนการปลดปล่อยออกไปโดยบังเอิญ
สามารถเปลี่ยนสายพันธุ์ทั้งหมดได้

145
00:06:58,971 --> 00:07:00,161
และมักจะเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว

146
00:07:01,178 --> 00:07:03,304
แอนโธนี เจมส์ ก็ระมัดระวังเป็นอย่างดี

147
00:07:03,328 --> 00:07:05,494
เขาผสมพันธุ์ยุงของเขา
ในห้องทดลองควบคุมทางชีวภาพ

148
00:07:05,518 --> 00:07:08,106
และเขายังใช้สายพันธุ์
ที่ไม่ได้เป็นสายพันธุ์ดั้งเดิมของสหรัฐฯ

149
00:07:08,130 --> 00:07:09,685
เพื่อที่ว่า แม้ว่ามันจะสามารถ
หลุดลอดออกไปได้

150
00:07:09,709 --> 00:07:12,724
มันก็จะตายไปเอง 
เพราะไม่มีตัวที่มันจะไปผสมพันธุ์ด้วยได้

151
00:07:12,748 --> 00:07:16,771
แต่มันก็จริงที่ว่า ถ้าหากเอเชียน คาร์ปสักโหล
ที่มีการขับเคลื่อนยีนตัวผู้

152
00:07:16,795 --> 00:07:20,724
ถูกนำจาก เกรธ เลค กลับไปยังเอเชีย
โดยบังเอิญ

153
00:07:20,748 --> 00:07:24,177
พวกมันมีโอกาสที่จะกำจัดประชากร
ปลาเอเชียน คาร์ป ที่นั่นได้

154
00:07:25,930 --> 00:07:28,842
และนั่นก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้
เมื่อพิจารณาดูว่าโลกของเราเชื่อมต่อกัน

155
00:07:28,866 --> 00:07:31,437
อันที่จริง นั่นเป็นเหตุผล
ว่าทำไมเราถึงมีปัญหาสิ่งมีชีวิตต่างถิ่น

156
00:07:31,912 --> 00:07:33,080
และนั่นเป็นปลา

157
00:07:33,428 --> 00:07:36,016
สิ่งมีชีวิตอย่างยุงและแมลงหวี่

158
00:07:36,040 --> 00:07:38,000
เราไม่มีวิธีการใดที่จะควบคุมจำกัดพวกมัน

159
00:07:38,024 --> 00:07:40,135
พวกมันข้ามชายแดน
และมหาสมุทรตลอดเวลา

160
00:07:41,754 --> 00:07:43,936
เอาล่ะ ข่าวร้ายอีกอย่าง

161
00:07:43,960 --> 00:07:46,278
ก็คือการขับเคลื่อนยีน
อาจไม่ได้ถูกจำกัด

162
00:07:46,302 --> 00:07:48,115
อยู่กับสิ่งที่เราเรียกว่า สายพันธุ์เป้าหมาย
เสมอไป

163
00:07:48,556 --> 00:07:50,055
นั่นเป็นเพราะว่า การไหลของยีน
(gene flow)

164
00:07:50,079 --> 00:07:52,676
ซึ่งคือคำพูดหรู ๆ ของคำพูดที่ว่า
สายพันธุ์ข้างเคียง

165
00:07:52,700 --> 00:07:53,948
บางทีก็ผสมพันธุ์กันได้

166
00:07:53,972 --> 00:07:57,123
ถ้าหากมันเกิดขึ้น มันเป็นไปได้ว่า
การขับเคลื่อนยีนจะสามารถข้ามไปได้

167
00:07:57,147 --> 00:07:59,674
เช่น ปลาเอเชียน คาร์ป
สามารถส่งต่อยีนไปยังปลาคาร์ปอื่นได้

168
00:07:59,698 --> 00:08:03,413
นั่นมันไม่ได้แย่อะไร ถ้าการขับเคลื่อนนั้น
เป็นการส่งเสริมลักษณะ เช่นสีตา


169
00:08:03,437 --> 00:08:05,684
อันที่จริง มันมีโอกาส
ที่เราจะได้เห็นความเปลี่ยนแปลง


170
00:08:05,708 --> 00:08:08,279
ในฝูงแมลงหวี่ประหลาดในอนาคตอันใกล้

171
00:08:09,390 --> 00:08:10,653
แต่มันอาจเป็นหายนะได้

172
00:08:10,677 --> 00:08:13,581
ถ้าการขับเคลื่อนนั้นถูกออกแบบมา
เพื่อกำจัดสายพันธุ์นั้นโดยสิ้นเชิง

173
00:08:14,351 --> 00:08:17,879
สิ่งสุดท้ายที่น่าเป็นห่วง
คือเทคโนโลยีที่จะทำสิ่งนี้

174
00:08:17,903 --> 00:08:21,594
เพื่อพันธุวิศวกรรมสิ่งมีชีวิต
และรวมการขับเคลื่อนยีนเข้าไป

175
00:08:21,618 --> 00:08:24,952
เป็นสิ่งพื้นฐานที่ทุกห้องทดลอง
สามารถทำได้

176
00:08:24,976 --> 00:08:26,316
นักเรียนปริญญาตรีก็ยังทำได้

177
00:08:27,209 --> 00:08:30,491
นักวิจัยผู้มีพรสวรรค์ที่มีเครื่องมือนี้ก็ทำได้

178
00:08:32,526 --> 00:08:34,835
ตอนนี้ ฉันเดาว่ามันน่ากลัวไม่น้อยทีเดียว

179
00:08:35,351 --> 00:08:37,557
(เสียงหัวเราะ)

180
00:08:37,581 --> 00:08:40,471
น่าสนใจนะคะ ที่นักวิทยาศาสตร์เกือบทุกคน

181
00:08:40,495 --> 00:08:44,376
เหมือนจะคิดว่าการขับเคลื่อนยีน
ไม่ได้น่ากลัวหรืออันตรายจริง ๆ หรอก

182
00:08:44,400 --> 00:08:47,028
ส่วนหนึ่งก็เพราะว่า พวกเขาเชื่อว่า


183
00:08:47,052 --> 00:08:49,256
นักวิทยาศาสตร์จะระมัดระวัง
และรับผิดชอบต่อการใช้สิ่งนี้

184
00:08:49,280 --> 00:08:50,294
(เสียงหัวเราะ)

185
00:08:50,318 --> 00:08:51,548
ถึงตอนนี้ มันเป็นความจริง

186
00:08:52,302 --> 00:08:54,998
แต่การขับเคลื่อนยีนยังมีข้อจำกัดอยู่บ้าง

187
00:08:55,022 --> 00:08:58,331
อย่างหนึ่งก็คือ พวกมันทำงานได้
ในสิ่งมีชีวิตที่สืบพันธุ์แบบอาศัยเพศเท่านั้น

188
00:08:58,704 --> 00:09:02,132
ฉะนั้น ขอบคุณพระเจ้า พวกมันไม่อาจใช้ได้
กับการดัดแปลงไวรัสหรือแบคทีเรีย

189
00:09:02,156 --> 00:09:05,346
อีกอย่างหนึ่ง ลักษณะถูกส่งต่อออกไป
ให้แค่รุ่นต่อไปเท่านั้น

190
00:09:05,370 --> 00:09:07,363
ฉะนั้น การเปลี่ยนหรือการกำจัดประชากร

191
00:09:07,387 --> 00:09:10,713
จะเป็นไปได้จริง ๆ ก็ต่อเมื่อ
สิ่งมีชีวิตนั้น มีวัฎจักรการสืบพันธุ์ที่เร็ว

192
00:09:10,737 --> 00:09:13,537
เช่นแมลง หรือสัตว์มีกระดูกสันหลัง
อย่างหนู หรือปลา

193
00:09:14,438 --> 00:09:16,699
ในช้างหรือคน
มันอาจต้องใช้เวลาหลายศตวรรษ

194
00:09:16,723 --> 00:09:19,103
เพื่อที่ลักษณะจะแพร่ออกไปกว้างพอ
ที่จะทำให้เกิดผลกระทบได้

195
00:09:20,079 --> 00:09:25,221
นอกจากนั้น แม้จะมี CRISPR มันก็ไม่ง่าย
ที่จะวิศวกรรมลักษณะที่ทำลายล้าง

196
00:09:26,079 --> 00:09:27,808
เช่นคุณต้องการสร้างแมลงหวี่

197
00:09:27,832 --> 00:09:30,387
ที่กินผลไม้ปกติ แทนที่จะกินผลไม้เน่า

198
00:09:30,411 --> 00:09:33,044
โดยมีจุดประสงค์
ที่จะทำลายการเกษตรของอเมริกา

199
00:09:33,068 --> 00:09:34,598
อย่างแรก คุณจะต้องรู้ว่า

200
00:09:34,622 --> 00:09:37,394
ยีนไหนที่ควบคุมสิ่งที่แมลงวันอย่างจะกิน

201
00:09:37,418 --> 00:09:39,965
ซึ่งมันก็เป็นโครงการ
ที่ซับซ้อนยาวนานอยู่แล้ว

202
00:09:40,489 --> 00:09:43,793
แล้วคุณยังต้องเปลี่ยนยีนเหล่านั้น
เพื่อเปลี่ยนพฤติกรรมของแมลงวัน

203
00:09:43,817 --> 00:09:45,355
ให้เป็นไปในแบบที่คุณต้องการ

204
00:09:45,379 --> 00:09:48,180
ซึ่งเป็นโครงการที่ซับซ้อน
และยาวนานกว่าเดิมอีก

205
00:09:48,204 --> 00:09:49,522
และมันอาจจะ
ไม่ประสบความสำเร็จก็ได้

206
00:09:49,546 --> 00:09:52,040
เพราะว่ายีนที่ควบคุมพฤติกรรมมีความซับซ้อน

207
00:09:52,064 --> 00:09:54,072
ฉะนั้น ถ้าคุณเป็นผู้ก่อการร้าย
และจะต้องเลือก

208
00:09:54,096 --> 00:09:56,454
ระหว่างเริ่มโครงการวิจัยพื้นฐาน
ที่ต้องเข็นครกขึ้นภูเขา

209
00:09:56,478 --> 00:10:00,005
ที่จะต้องใช้เวลาหลายปีหมกมุ่น
ในห้องทดลองและยังอาจไม่ได้ผลอะไร

210
00:10:00,029 --> 00:10:01,376
หรือจะระเบิดภูเขาเผากระท่อมกันซะ
ให้รู้แล้วรู้รอด

211
00:10:01,400 --> 00:10:03,055
คุณก็คงจะเลือกอย่างที่สอง

212
00:10:03,498 --> 00:10:05,918
มันเป็นเรื่องจริง 
เพราะว่าอย่างน้อยในทางทฤษฎี

213
00:10:05,942 --> 00:10:09,076
มันควรที่จะค่อนข้างง่ายที่จะสร้าง
สิ่งที่แรกว่า การขับเคลื่อนย้อนกลับ

214
00:10:09,100 --> 00:10:12,798
นั่นเป็นสิ่งที่จะเขียนทับการเปลี่ยนแปลง
ที่ทำให้เกิดขึ้นโดยการขับเคลื่อนยีนแรก

215
00:10:12,822 --> 00:10:15,116
ถ้าหากคุณไม่ชอบผลของการเปลี่ยนแปลง

216
00:10:15,140 --> 00:10:17,973
คุณสามารถปลดปล่อยการขับเคลื่อนที่สอง
ที่จะหักล้างมันออกได้

217
00:10:17,997 --> 00:10:19,147
อย่างน้อยก็ตามทฤษฎี

218
00:10:21,374 --> 00:10:23,096
ฉะนั้น มันให้อะไรกับเราบ้าง

219
00:10:24,604 --> 00:10:28,199
ตอนนี้เรามีความสามารถ
ในการเปลี่ยนแปลงสายพันธุ์ตามที่ต้องการ

220
00:10:29,017 --> 00:10:30,183
เราควรทำหรือเปล่า

221
00:10:30,552 --> 00:10:31,917
เราเป็นพระเจ้าแล้วหรือยัง

222
00:10:33,972 --> 00:10:35,305
ฉันคิดว่าฉันคงจะไม่พูดว่าอย่างนั้น

223
00:10:36,094 --> 00:10:37,321
แต่ฉันบอกได้ว่า

224
00:10:38,329 --> 00:10:40,187
ประการแรก คนฉลาด ๆ บางคน

225
00:10:40,211 --> 00:10:43,067
ตอนนี้คงจะถกเถียงกัน
ว่าจะควบคุมการขับเคลื่อนยีนอย่างไร

226
00:10:43,598 --> 00:10:46,162
ในเวลาเดียวกัน
คนฉลาด ๆ อีกพวกหนึ่ง

227
00:10:46,186 --> 00:10:48,297
กำลังทำงานอย่างหนัก
เพื่อสร้างแผนคุ้มกัน

228
00:10:48,321 --> 00:10:51,873
เช่นการขับเคลื่อนยีนที่ควบคุมตัวเอง
หรือค่อย ๆ หายไปหลังจากสองสามรุ่น

229
00:10:52,644 --> 00:10:53,844
นั่นมันยอดมาก

230
00:10:54,313 --> 00:10:56,860
แต่เทคโนโลยีนี้ ยังต้องการการอภิปราย

231
00:10:58,059 --> 00:10:59,789
และด้วยธรรมชาติของการขับเคลื่อนยีนนี้

232
00:10:59,813 --> 00:11:01,503
การอภิปรายดังกล่าวต้องอยู่ในระดับสากล

233
00:11:02,131 --> 00:11:04,838
ถ้าหากเคนยาต้องการที่จะใช้มัน
แต่แทนซาเนียไม่ต้องการ

234
00:11:05,241 --> 00:11:08,608
ใครกันที่จะตัดสินใจว่าจะใช้มันหรือเปล่า

235
00:11:10,874 --> 00:11:12,828
ฉันไม่มีคำตอบให้สำหรับคำถามนี้

236
00:11:13,618 --> 00:11:15,626
ฉันคิดว่า สิ่งที่เราทำได้

237
00:11:15,650 --> 00:11:18,484
ก็คือการพูดอย่างซื่อสัตย์
เกี่ยวกับความเสี่ยงและผลประโยชน์

238
00:11:18,508 --> 00:11:20,730
และรับผิดชอบต่อสิ่งที่เราเลือก

239
00:11:21,817 --> 00:11:25,730
ฉันหมายความว่า ไม่ใช่แค่ต่อการเลือก
การใช้การขับเคลื่อนยีน

240
00:11:25,754 --> 00:11:27,753
แต่ยังเป็นการเลือกที่จะไม่ใช้มันด้วย

241
00:11:29,111 --> 00:11:32,088
มนุษย์มีแนวโน้มที่จะคิดว่า
ทางเลือกที่ปลอดภัยที่สุด

242
00:11:32,112 --> 00:11:33,904
เป็นการคงไว้ซึ่งสถานะที่เป็นอยู่เดิม

243
00:11:34,905 --> 00:11:36,477
แต่นั่นก็ไม่ใช่สำหรับทุกกรณี

244
00:11:37,711 --> 00:11:41,112
การขับเคลื่อนยีนมีความเสี่ยง
และเราก็ต้องมาอภิปรายกัน

245
00:11:41,136 --> 00:11:44,286
แต่มาลาเรียที่มีอยู่ในตอนนี้
กำลังฆ่า 1,000 ชีวิต ทุกวัน

246
00:11:44,977 --> 00:11:48,541
เพื่อที่จะจัดการกับมัน เราฉีดยาฆ่าแมลง
ที่สร้างความเสียหายมากมายต่อสายพันธุ์อื่น

247
00:11:48,565 --> 00:11:50,135
รวมถึงสัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำและนก

248
00:11:51,668 --> 00:11:54,532
ฉะนั้น เมื่อคุณได้ยินคำว่าการขับเคลื่อนยีน
ต่อไปในอนาคต

249
00:11:54,556 --> 00:11:56,810
และเชื่อฉันเถอะค่ะ
คุณต้องได้ยินเรื่องนี้แน่ ๆ

250
00:11:56,834 --> 00:11:58,378
จำสิ่งนี้เอาไว้

251
00:11:58,402 --> 00:12:00,422
มันอาจน่ากลัวที่เราจะลงมือกระทำอะไร

252
00:12:00,446 --> 00:12:02,583
แต่บางครั้ง การไม่ทำอะไรเลย 
ก็น่ากลัวเสียยิ่งกว่า

253
00:12:04,746 --> 00:12:12,566
(เสียงปรบมือ)