1
00:00:00,000 --> 00:00:05,000
อาร์ เอส เอ แอนนิเมท

2
00:00:05,000 --> 00:00:09,000
เลน แมคกิลคริสต์ - ซีกสมอง และ การสร้างสังคมตะวันตก

3
00:00:09,000 --> 00:00:14,000
เรื่องราวการแบ่งซีกสมองนั้น เป็นสิ่งที่นักประสาทวิทยาไม่อยากพูดถึงอีกต่อไป

4
00:00:14,000 --> 00:00:18,000
มันเป็นเรื่องราวที่ได้รับความนิยมอย่างยิ่งในทศวรรษที่ 60 และ 70

5
00:00:18,000 --> 00:00:21,000
หลังจากการผ่าตัดแยกสมองครั้งแรก

6
00:00:21,000 --> 00:00:24,000
และมันก็กลายเป็นเรื่องที่รู้กันแพร่หลายโดยทั่วไป

7
00:00:24,000 --> 00:00:28,000
จากนั้นมากลับถูกพิสูจน์ว่าผิดทั้งหมด

8
00:00:28,000 --> 00:00:32,000
มันไม่จริงที่ว่าสมองส่วนหนึ่งทำหน้าที่เกี่ยวกับเหตุผล

9
00:00:32,000 --> 00:00:35,000
และอีกส่วนหนึ่งเกี่ยวกับอารมณ์ความรู้สึก

10
00:00:35,000 --> 00:00:37,000
สมองทั้งสองส่วนเกี่ยวพันกันอย่างลึกซึ้งกับทั้งสองหน้าที่

11
00:00:37,000 --> 00:00:41,000
มันไม่จริงที่ว่าการใช้ภาษาขึ้นอยู่กับสมองซีกซ้าย

12
00:00:41,000 --> 00:00:44,000
ไม่ใช่ส่วนสำคัญในสมองซีกขวา

13
00:00:44,000 --> 00:00:47,000
มันไม่จริงที่ว่าการมองเห็นภาพขึ้นอยู่กับสมองซีกขวาเท่านั้น

14
00:00:47,000 --> 00:00:49,000
มันมีส่วนที่อยู่ในซีกซ้ายมากมาย

15
00:00:49,000 --> 00:00:52,000
และเมื่อความเชื่อเดิมๆ สิ้นไป ผู้คนจึงเลิกพูดถึงมัน

16
00:00:52,000 --> 00:00:55,000
แต่โดยแท้จริงปัญหาจะยังไม่หมดไป

17
00:00:55,000 --> 00:00:57,000
เพราะว่าอวัยวะนี้ [สมอง] ซึ่งทั้งหมดนั้นเกี่ยวกับการเชื่อมความสัมพันธ์

18
00:00:57,000 --> 00:01:00,000
ถูกแบ่งแยกกันอย่างสลับซับซ้อน

19
00:01:00,000 --> 00:01:02,000
มันอยู่ภายในพวกเราทุกคน

20
00:01:02,000 --> 00:01:06,000
และมันถูกแบ่งแยกมากขึ้นตลอดเส้นทางพัฒนาการของมนุษย์

21
00:01:06,000 --> 00:01:12,000
สัดส่วนของ "คอร์ปัส คาโลซัม" ต่อปริมาตรของ "เฮมิสเฟียร์" ได้เล็กลงตลอดช่วงวิวัฒนาการ และ

22
00:01:12,000 --> 00:01:19,000
เรื่องราวยิ่งสลับซับซ้อน เมื่อคุณตระหนักความจริงว่า ในการทำงานหลักหากไม่ใช่เป็นของ "คอร์ปัส คาโลซัม"

23
00:01:19,000 --> 00:01:23,000
โดยแท้จริงก็เพื่อยับยั้ง "เฮมิสเฟียร์" อีกข้างหนึ่ง

24
00:01:23,000 --> 00:01:28,000
ดังนั้นสิ่งสำคัญอย่างยิ่งที่กำลังดำเนินไป เกี่ยวข้องกับการแยกส่วนต่างๆ ออกจากกัน

25
00:01:28,000 --> 00:01:32,000
และไม่เพียงแต่สมองจะอสมมาตร [ภาพวาดของสมองส่วน "ยาคอพเลเวียน ทอร์ค" มองจากด้านล่าง]

26
00:01:32,000 --> 00:01:38,000
มันกว้างกว่าตรงด้านหลังข้างซ้าย และกว้างกว่าตรงด้านขวาข้างหน้า และยื่นออกไปข้างหน้าและข้างหลัง

27
00:01:38,000 --> 00:01:41,000
มันราวกับว่ามีใครจับสมองไว้จากด้านล่าง และบิดมันไปตามเข็มนาฬิกา

28
00:01:44,000 --> 00:01:47,000
ทั้งหมดนั้นเกี่ยวกับอะไร?

29
00:01:47,000 --> 00:01:51,000
ถ้าใครต้องการเนื้อที่สมองมากขึ้น เขาจะทำมันขึ้นอย่างสมมาตร กะโหลกศีรษะนั้นสมมาตร

30
00:01:51,000 --> 00:01:53,000
กล่องที่ใช้บรรจุสิ่งเหล่านี้นั้น มีรูปทรงสมมาตร

31
00:01:53,000 --> 00:01:58,000
ทำไมต้องไปมีปัญหากับการขยาย "เฮมิสเฟียร์" ข้างหนึ่งออกนิดหน่อย และอีกข้างออกอีกนิดหน่อย

32
00:01:58,000 --> 00:02:00,000
เว้นแต่ว่าทั้งสองข้างทำหน้าที่ต่างกัน

33
00:02:00,000 --> 00:02:01,000
พวกมันทำหน้าที่อะไรเล่า?

34
00:02:01,000 --> 00:02:03,000
แน่ละ มันไม่ใช่แค่เราที่มีสมองแบ่งซีกเช่นนี้

35
00:02:03,000 --> 00:02:07,000
นกต่างๆ และสัตว์อื่นๆ ต่างก็มีสมองในแบบเดียวกัน

36
00:02:07,000 --> 00:02:09,000
ผมคิดว่าวิธีง่ายที่สุดที่จะคิดถึงมัน ก็โดยการจินตนาการ

37
00:02:09,000 --> 00:02:15,000
นกพยายามเสาะหากินเมล็ดพืชจากพื้นที่เต็มไปด้วยก้อนกรวดก้อนหิน

38
00:02:15,000 --> 00:02:20,000
มันต้องพุ่งเป้าสนใจในมุมแคบๆ และอย่างชัดเจน บนเมล็ดพืชเล็กๆ

39
00:02:20,000 --> 00:02:25,000
และสามารถจิกแยกมันออกมาจากกรวดบนพื้น

40
00:02:25,000 --> 00:02:27,000
แต่ในขณะเดียวกัน ถ้ามันจะมีชีวิตอยู่รอดต่อไป มันยังต้อง

41
00:02:27,000 --> 00:02:37,000
มีความระแวดระวังให้ความสนใจกับสิ่งต่างๆ รอบตัว มันต้องระวังสัตว์นักล่า, หรือสัตว์ที่เป็นมิตร, พวกเดียวกัน หรืออะไรก็ตามที่กำลังเกิดขึ้น

42
00:02:37,000 --> 00:02:43,000
มันดูเหมือนว่าพวกนก และสัตว์ต่างๆ ต้องพึ่งพาใช้งานสมองซีกซ้ายของพวกมันมากทีเดียว

43
00:02:43,000 --> 00:02:49,000
สำหรับการเพ่งความสนใจในมุมแคบ ไปยังบางสิ่งที่พวกมันรู้จักอยู่แล้ว นับเป็นสิ่งสำคัญสำหรับพวกมัน

44
00:02:49,000 --> 00:02:53,000
และพวกมันใช้สมองซีกขวาคอยระวังภัยในมุมกว้าง

45
00:02:53,000 --> 00:02:56,000
สำหรับอะไรก็ตามที่อาจเกิดขึ้น โดยปราศจากการตระหนักรู้ว่าอะไรอาจเกิดขึ้น

46
00:02:56,000 --> 00:02:59,000
พวกมันใช้สมองซีกขวาด้วยสำหรับการเชื่อมความสัมพันธ์กับโลก

47
00:02:59,000 --> 00:03:04,000
ดังนั้นพวกมันจึงจับคู่ผสมพันธุ์กัน และผูกสัมพันธ์กับคู่ของพวกมันมากขึ้น

48
00:03:04,000 --> 00:03:06,000
ด้วยการใช้สมองซีกขวา

49
00:03:06,000 --> 00:03:09,000
แต่แล้วเมื่อคุณย้อนกลับมายังมนุษย์

50
00:03:09,000 --> 00:03:14,000
มันเป็นความจริงว่า ในหมู่มนุษย์ด้วยกันนั้น การให้ความสนใจชนิดนี้ เป็นความแตกต่างอย่างใหญ่หลวงอย่างหนึ่ง

51
00:03:14,000 --> 00:03:20,000
สมองซีกขวานั้นให้ความตื่นตัว เตรียมพร้อม ระแวดระวัง อย่างต่อเนื่อง ในมุมกว้าง เปิดโล่ง

52
00:03:20,000 --> 00:03:25,000
ส่วนสมองซีกซ้ายนั้นให้ความสนใจในรายละเอียด พุ่งเป้าสนใจในมุมแคบ

53
00:03:25,000 --> 00:03:31,000
ผู้คนที่สูญเสียสมองซีกขวาไปนั้น จะมีอาการที่ขอบเขตการให้ความสนใจสิ่งต่างๆ แคบลง

54
00:03:31,000 --> 00:03:33,000
[ปรากฏการณ์ร้ายแรงที่สุดที่เกิดขึ้นก็คือ ผู้ได้รับความทุกข์อาจไม่รับรู้ความรู้สึกของร่างกายซีกซ้าย]

55
00:03:33,000 --> 00:03:36,000
แต่มนุษย์นั้นแตกต่างออกไป

56
00:03:36,000 --> 00:03:38,000
สิ่งที่ยิ่งใหญ่ของมนุษย์ คือ สมองส่วนหน้าของพวกเขา

57
00:03:38,000 --> 00:03:44,000
และจุดประสงค์ของสมองส่วนนี้ ก็คือ เพื่อปิดกั้นสมองส่วนที่เหลือ

58
00:03:44,000 --> 00:03:47,000
เพื่อหยุดเหตุที่เกิดขึ้นทันทีทันใด

59
00:03:47,000 --> 00:03:52,000
ดังนั้นจึงถอยหลังได้ทันเวลา และเว้นระยะห่างด้วยความฉับไวอันเกิดจากประสบการณ์

60
00:03:52,000 --> 00:03:54,000
นั่นช่วยให้เราสามารถทำสองสิ่ง

61
00:03:54,000 --> 00:03:59,000
มันช่วยให้เราสามารถทำสิ่งที่พวกนักประสาทวิทยามักบอกพวกเราเสมอ ในสิ่งที่เราทำได้ดี...

62
00:03:59,000 --> 00:04:03,000
ซึ่งเป็นการเอาชนะพวกอื่นด้วยสติปัญญา "อันเป็นการใช้เล่ห์เหลี่ยมกลลวง"

63
00:04:03,000 --> 00:04:07,000
และนั่นมันน่าสนใจสำหรับผม เพราะว่ามันถูกต้องอย่างยิ่ง

64
00:04:07,000 --> 00:04:12,000
พวกเราสามารถอ่านใจและเจตนาของคนอื่นๆ และถ้าเราต้องการเราสามารถหลอกลวงพวกเขาได้

65
00:04:12,000 --> 00:04:21,000
แต่เรื่องเล็กน้อยที่มักทำให้พลาดโอกาสอย่างน่าแปลกใจเสมอๆ ในที่นี้ นั่นก็คือ ม้นช่วยให้เราเอาใจใส่ในเบื้องแรก

66
00:04:21,000 --> 00:04:24,000
เพราะว่าม้นมีระยะห่างที่จำเป็นบางชนิดในสังคมมนุษย์

67
00:04:24,000 --> 00:04:26,000
ถ้าคุณประสบปัญหา คุณก็เพียงฟัดกับมัน

68
00:04:26,000 --> 00:04:31,000
แต่ถ้าคุณสามารถถอยหลังและเห็นบุคคลอื่นเป็นปัจเจกชนเช่นเดียวกับผม

69
00:04:31,000 --> 00:04:36,000
ผู้ซึ่งอาจมีความสนใจ และคุณค่า และความรู้สึก เช่นเดียวกับของผม

70
00:04:36,000 --> 00:04:38,000
หลังจากนั้นคุณสามารถสร้างความสัมพันธ์

71
00:04:38,000 --> 00:04:40,000
มันมีระยะห่างที่จำเป็นบางชนิด อย่างเช่นที่ใช้ในการอ่าน

72
00:04:40,000 --> 00:04:43,000
หากใกล้เกินไป คุณก็ไม่สามารถเห็นอะไร หากไกลเกินไป คุณก็ไม่สามารถอ่านมัน

73
00:04:43,000 --> 00:04:51,000
ดังนั้นระยะห่างในสังคมมนุษย์ที่ถูกจัดวางไว้ จึงเป็นความสร้างสรรค์อันลึกซึ้งของทั้งหมดในความเป็นมนุษย์

74
00:04:51,000 --> 00:04:53,000
ทั้งเล่ห์เหลี่ยมกลลวง

75
00:04:53,000 --> 00:04:54,000
และค่านิยมเกี่ยวกับมนุษย์และเทวะ

76
00:04:54,000 --> 00:05:00,000
บัดนี้เพื่อจัดการเกี่ยวกับเล่ห์เหลี่ยมกลลวง เพื่อชักนำควบคุมสังคมมนุษย์ ซึ่งเป็นสิ่งที่สำคัญอย่างมากมาย

77
00:05:00,000 --> 00:05:03,000
พวกเราจำเป็นต้องมีความสามารถที่จะใช้, ปฏิบัติต่อกันกับสังคมมนุษย์ และใช้มันเพื่อประโยชน์ของพวกเรา

78
00:05:03,000 --> 00:05:05,000
อาหารเป็นจุดเริ่มต้น

79
00:05:05,000 --> 00:05:12,000
แต่ทว่า, ด้วยความสามารถในการทำความเข้าใจด้วยสมองซีกซ้ายของเรา เราใช้มือขวาของพวกเราสำหรับหยิบจับสิ่งของ และสร้างเครื่องไม้เครื่องมือ

80
00:05:12,000 --> 00:05:17,000
เราใช้ส่วนที่เกี่ยวกับภาษาด้วยเพื่อเข้าใจสิ่งต่างๆ ที่เราใช้พูดถึงกัน มันให้รายละเอียดของสิ่งต่างๆ

81
00:05:17,000 --> 00:05:25,000
ดังนั้นเมื่อเรารู้ถึงความสำคัญของบางสิ่งบางอย่างแล้ว และเราต้องการความถูกต้องเที่ยงตรงเกี่ยวกับมัน เราใช้สมองซีกซ้ายในการทำหน้าที่นั้น

82
00:05:25,000 --> 00:05:28,000
และเพื่อทำสิ่งนั้น เราต้องการชุดความเป็นจริงที่ง่ายขึ้น

83
00:05:28,000 --> 00:05:37,000
มันไม่ใช่เรื่องดี หากคุณกำลังต่อสู้ในสนามรบหนึ่ง, มีข้อมูลทุกอย่างเกี่ยวกับชนิดของพืชที่เจริญเติบโต.. บนภูมิประเทศของการสู้รบ

84
00:05:37,000 --> 00:05:42,000
สิ่งที่คุณจำเป็นต้องรู้คือรายละเอียดเฉพาะเจาะจงว่า สิ่งต่างๆ ที่แน่นอนนั้นอยู่ที่ไหน พวกมันมีความสำคัญต่อคุณ

85
00:05:42,000 --> 00:05:50,000
ดังนั้นคุณจึงมีแผนที่แบบหนึ่ง และธงเล็กๆ ถึงมันไม่ใช่ความเป็นจริง แต่มันก็ใช้งานได้ดีกว่า

86
00:05:50,000 --> 00:05:53,000
ความรู้ใหม่ของสมองซีกขวา ทำให้มันเป็นเรื่องถกเถียงโต้แย้งกัน

87
00:05:53,000 --> 00:05:56,000
เกิดขึ้นเสมอกับการมองเห็นสิ่งต่างๆ ที่อาจแตกต่างกันออกไปสำหรับความคาดหวังของเรา

88
00:05:56,000 --> 00:06:03,000
มันเห็นสิ่งต่างๆ ในบริบท, มันเข้าใจในความหมายโดยนัย, โดยการอุปมา, โดยภาษากาย, โดยการแสดงอารมณ์ออกมาทางสีหน้า

89
00:06:03,000 --> 00:06:09,000
มันกระทำโดยจำเป็นให้นามธรรมกลายเป็นสังคมมนุษย์ที่มีรูปร่างขึ้น, ที่ซึ่งเราตั้งอยู่ในความสัมพันธ์ระหว่างนามธรรม กับสังคมมนุษย์ที่เป็นรูปธรรม

90
00:06:09,000 --> 00:06:12,000
มันทำให้เข้าใจคนแต่ละคน ไม่ใช่เป็นเพียงกลุ่มคนต่างๆ

91
00:06:12,000 --> 00:06:16,000
โดยแท้จริงมันทำให้มีความโน้มเอียงในการใช้ชีวิต ที่นอกเหนือไปจากเป็นไปตามกลไก

92
00:06:16,000 --> 00:06:23,000
และนี่บ่งชี้ว่า แม้ในคนถนัดซ้ายที่ใช้สมองซีกขวาในชีวิตประจำวัน เพื่อควบคุมการใช้งานเครื่องมือด้วยมือซ้ายของพวกเขา

93
00:06:23,000 --> 00:06:29,000
มันเป็นสมองซีกซ้ายของพวกเขา, ไม่ใช่สมองซีกขวาของพวกเขา, ที่สั่งการให้ใช้งานเครื่องมือ และเครื่องจักรต่างๆ

94
00:06:29,000 --> 00:06:30,000
ดังนี้จึงเป็นเรื่องน่าสนใจมาก

95
00:06:30,000 --> 00:06:32,000
และเปลี่ยนมุมมองที่มีต่อร่างกายออกไป

96
00:06:32,000 --> 00:06:36,000
ร่างกายกลายเป็นกลุ่มของชิ้นส่วนต่างๆ ในสมองซีกซ้าย

97
00:06:36,000 --> 00:06:42,000
ถ้าผมต้องสรุปรวมมันทั้งหมดเข้าด้วยกัน, ผมจะ, ผมจะปลีกตัวออกมาจากสิ่งต่างๆ เหล่านั้นทั้งหมด ที่เราเคยพูดกัน

98
00:06:42,000 --> 00:06:44,000
ความมีเหตุผล และ จินตนาการ... ขอให้ผมทำมันให้ชัดเจนแจ่มแจ้ง

99
00:06:44,000 --> 00:06:47,000
สำหรับการจินตนาการ คุณจำเป็นต้องใช้สมองทั้งสองซีก

100
00:06:47,000 --> 00:06:50,000
สำหรับความมีเหตุผล คุณจำเป็นต้องใช้สมองทั้งสองซีก

101
00:06:50,000 --> 00:06:56,000
ดังนั้น, ถ้าผมต้องสรุปรวมสิ่งนี้เข้าด้วยกัน, ผมจะพูดว่าโลกของสมองซีกซ้ายนั้นขึ้นอยู่กับภาษาที่มีความหมายตรง และนามธรรม...

102
00:06:57,000 --> 00:07:01,000
ให้ผลที่มีความชัดเจน และความสามารถเพื่อควบคุมใช้งานสิ่งต่างๆ ที่รู้จัก,

103
00:07:01,000 --> 00:07:09,000
ที่กำหนด, ที่แยกออกมา, ที่อยู่นิ่ง, ที่พิจารณาแบบแยกส่วน, ที่ชัดแจ้ง, ที่มีสภาพธรรมชาติทั่วไป, แต่ตายในท้ายที่สุด

104
00:07:09,000 --> 00:07:13,000
สมองซีกขวา, นั้นแตกต่างกัน, ให้ผลแก่โลกของแต่ละคน

105
00:07:13,000 --> 00:07:20,000
ของการเปลี่ยนแปลง, ของพัฒนาการ, ของการเชื่อมต่อระหว่างกัน, ของความหมายโดยนัย, ของการเป็นตัวเป็นตน, ของสิ่งมีชีวิต ภายในบริบทของโลกที่มีชีวิต

106
00:07:20,000 --> 00:07:28,000
แต่ในธรรมชาติของสรรพสิ่ง, ไม่เคยเข้าใจได้ทะลุปรุโปร่งทั้งหมด, ไม่เคยรู้ได้อย่างสมบูรณ์, และโลกนี้ตั้งอยู่ในความสัมพันธ์ที่แน่นอนอย่างหนึ่ง

107
00:07:28,000 --> 00:07:33,000
สมองซีกซ้ายทำหน้าที่สื่อกลางของความรู้ความเข้าใจ อย่างไรก็ดี อยู่ภายในระบบปิด

108
00:07:33,000 --> 00:07:38,000
มีข้อดีของลักษณะที่สมบูรณ์แบบ แต่ลักษณะที่สมบูรณ์แบบเช่นนั้น ในท้ายที่สุดต้องจ่ายด้วยราคาของความรู้สึกโดดเดี่ยว

109
00:07:38,000 --> 00:07:43,000
มีเรื่องยุ่งยากอย่างหนึ่งเกี่ยวกับธรรมชาติของสังคมมนุษย์สองแบบ

110
00:07:43,000 --> 00:07:47,000
พวกเขาเสนอสังคมมนุษย์สองชุดให้เรา และเห็นได้ชัดว่าเราจับมันรวมกันด้วยวิธีต่างๆ ตลอดเวลา

111
00:07:47,000 --> 00:07:50,000
เราจำเป็นต้องพึ่งพาสิ่งที่แน่นอนต่างๆ เพื่อจัดการกับสังคมมนุษย์

112
00:07:50,000 --> 00:07:55,000
แต่เพื่อการทำความเข้าใจมันในภาพกว้าง เราจำเป็นต้องใช้ความรู้ความเข้าใจที่มาจากสมองซีกขวา

113
00:07:55,000 --> 00:08:01,000
และผมขอแนะนำคุณว่า มันอยู่ในประวัติศาสตร์ของวัฒนธรรมตะวันตก

114
00:08:01,000 --> 00:08:04,000
สิ่งต่างๆ ได้เริ่มต้นในศตวรรษที่ 6 ก่อนคริสตกาล ในยุคออกัสตัน

115
00:08:04,000 --> 00:08:09,000
และในศตวรรษที่ 15/16 ด้วยการสมดุลอย่างน่าอัศจรรย์ของซีกสมองเหล่านี้

116
00:08:09,000 --> 00:08:14,000
แต่ในแต่ละกรณี มันค่อยๆ เคลื่อนเข้าไปสู่มุมมองของสมองซีกซ้าย

117
00:08:16,000 --> 00:08:19,000
ทุกวันนี้เราอาศัยอยู่ในสังคมมนุษย์ที่ขัดแย้งกัน

118
00:08:19,000 --> 00:08:21,000
เราแสวงหาความสุข และมันนำไปสู่ความไม่พึงพอใจ

119
00:08:21,000 --> 00:08:27,000
และมันนำไปสู่ความทุกข์ร้อน และมันนำไปสู่การพุ่งสูงขึ้นของภาวะความเจ็บป่วยทางจิต

120
00:08:27,000 --> 00:08:34,000
เรามุ่งแสวงหาอิสรภาพ แต่เดี่ยวนี้เราอาศัยอยู่ในสังคมมนุษย์ที่มีการเฝ้าดูผ่านกล้องโทรทัศน์วงจรปิดมากขึ้น

121
00:08:34,000 --> 00:08:41,000
ชีวิตประจำวันของเราถูกครอบงำด้วยสิ่งที่ เดอ ท็อกเกอร์วิลล์ เรียกว่า "เครือข่ายของกฎเกณฑ์หยุมหยิมเข้าใจยาก ที่ปกป้องลักษณะภายนอกของชีวิต

122
00:08:41,000 --> 00:08:45,000
และเสรีภาพที่บีบคั้น"

123
00:08:45,000 --> 00:08:52,000
เรามีข้อมูลความรู้มากขึ้น แต่เรากลับใช้มัน และเข้าใจมันน้อยลงทุกที เราควรฉลาดขึ้น

124
00:08:52,000 --> 00:08:58,000
มีความสัมพันธ์ที่ขัดแย้งกันอย่างหนึ่งที่ผมรู้ในฐานะจิตแพทย์ ระหว่างเคราะห์กรรม และความสมหวัง

125
00:08:58,000 --> 00:09:00,000
ระหว่างการหักห้ามใจ และเสรีภาพ

126
00:09:00,000 --> 00:09:04,000
ระหว่างความรู้ความเข้าใจของส่วนต่างๆ และสติปัญญาเกี่ยวกับส่วนต่างๆ ทั้งหมด

127
00:09:04,000 --> 00:09:09,000
อีกครั้งที่แบบจำลองเครื่องจักรถูกทึกทักให้ตอบทุกสิ่ง แต่มันทำไม่ได้

128
00:09:09,000 --> 00:09:14,000
คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เท่าที่เป็นมาความมีเหตุผลเป็นพื้นฐานในการเปลี่ยนแปลงฉับพลันของการหยั่งรู้

129
00:09:14,000 --> 00:09:18,000
ไม่มีวิธีใดที่คุณสามารถพิสูจน์ด้วยเหตุผลว่า ความมีเหตุผลเป็นวิธีที่ดีในการมองสังคมมนุษย์

130
00:09:18,000 --> 00:09:19,000
เรารู้ได้เองว่ามันช่วยได้มาก

131
00:09:19,000 --> 00:09:21,000
และนี่ไม่ใช่เรื่องใหม่

132
00:09:21,000 --> 00:09:28,000
ที่ปลายด้านหนึ่งของกระบวนการ ความมีเหตุผลที่เรารู้จากทฤษฎีของ Gödel, จากที่ปาสคาลพูดไว้เมื่อหลายร้อยปีก่อนหน้า Gödel,

133
00:09:28,000 --> 00:09:32,000
ว่าจุดปลายต่างๆ ของความมีเหตุผล ก็เพื่อแสดงให้เห็นถึงขอบเขตของความมีเหตุผล

134
00:09:32,000 --> 00:09:37,000
ในสังคมมนุษย์สมัยใหม่ เราได้พัฒนาบางสิ่งที่ไม่น่าดูเช่นสังคมมนุษย์สมองซีกซ้าย

135
00:09:37,000 --> 00:09:39,000
เราให้ลำดับความสำคัญแก่สิ่งเสมือนจริงเหนือสิ่งจริง

136
00:09:39,000 --> 00:09:41,000
ทฤษฎีความรู้กลายเป็นสิ่งสำคัญ

137
00:09:41,000 --> 00:09:46,000
ระบบบริหารที่มีพิธีรีตรองเจริญรุ่งเรือง อย่างไรก็ดีภาพที่เห็นยังแยกเป็นชิ้นๆ

138
00:09:46,000 --> 00:09:48,000
มีลักษณะเฉพาะอย่างอยู่มากมาย

139
00:09:48,000 --> 00:09:49,000
พวกทำอย่างไรกลายมาเป็นพวกทำอะไร

140
00:09:49,000 --> 00:09:54,000
และความต้องการควบคุม นำไปสู่ความหวาดระแวงในสังคม

141
00:09:54,000 --> 00:09:56,000
ที่เราต้องการให้รัฐบาลควบคุมทุกสิ่งทุกอย่าง

142
00:09:56,000 --> 00:09:58,000
ทำไมเปลี่ยนไปเช่นนี้?

143
00:09:58,000 --> 00:09:59,000
ผมคิดว่ามีสามเหตุผล

144
00:09:59,000 --> 00:10:03,000
เหตุผลหนึ่งคือการพูดเรื่องสมองซีกซ้ายนั้นโน้มน้าวมาก

145
00:10:03,000 --> 00:10:08,000
เพราะว่ามันเอาทุกสิ่งที่พบว่าไม่เข้ากันกับแบบจำลองนี้ออก และตัดมันออกไป

146
00:10:08,000 --> 00:10:14,000
ดังนั้นแบบจำลองเฉพาะนี้สอดคล้องต้องกันในตัวเองทั้งหมด เพราะว่ามันถูกทำให้เป็นเช่นนั้น

147
00:10:14,000 --> 00:10:17,000
ผมเรียกสมองซีกซ้ายด้วยว่าเป็นแบร์ลุสโคนี่แห่งสมอง...

148
00:10:17,000 --> 00:10:19,000
[เสียงผู้ชมหัวเราะ]

149
00:10:19,000 --> 00:10:25,000
เพราะว่ามันควบคุมสื่อกลาง, มันส่งเสียงในนามของตัวมันเอง

150
00:10:25,000 --> 00:10:27,000
สมองซีกขวานั้นไม่มีเสียง

151
00:10:27,000 --> 00:10:30,000
และมันไม่สามารถสร้างข้อโต้แย้งเช่นเดียวกันนี้

152
00:10:30,000 --> 00:10:34,000
และผมคิดด้วยว่า มีผลกระทบในแบบห้องโถงกระจกเงา

153
00:10:34,000 --> 00:10:39,000
หากเราติดอยู่ในนั้นมากขึ้นเท่าไร เราก็จะตัดทอนและทำตรงข้ามในสิ่งต่างๆ ที่อาจนำเราออกมาข้างนอกมากขึ้นเท่านั้น

154
00:10:39,000 --> 00:10:45,000
และเราเพียงแต่เห็นภาพสะท้อนกลับไปกลับมามากขึ้น ในสิ่งที่เรารู้เกี่ยวกับสิ่งที่เรารู้, เกี่ยวกับสิ่งที่เรารู้, เกี่ยวกับสิ่งที่เรารู้...

155
00:10:45,000 --> 00:10:47,000
และผมเพียงต้องการทำมันให้ชัดเจน, ผมไม่ได้ต่อต้าน

156
00:10:47,000 --> 00:10:49,000
อะไรก็ตามที่สมองซีกซ้ายมีเสนอให้

157
00:10:49,000 --> 00:10:53,000
ไม่มีใครสามารถเข้าใจลึกซึ้งมากขึ้น ในยุคสมัยที่เราละเลยเหตุผล

158
00:10:53,000 --> 00:10:55,000
และเราละเลยการใช้ภาษาอย่างระมัดระวัง

159
00:10:55,000 --> 00:10:59,000
ไม่มีใครสามารถเข้าใจลึกซึ้งมากกว่าตัวผมเอง เกี่ยวกับภาษา และเกี่ยวกับเหตุผล

160
00:10:59,000 --> 00:11:03,000
มันเป็นเพียงว่า ผมเข้าใจลึกซึ้งมากขึ้นเกี่ยวกับสมองซีกขวา

161
00:11:03,000 --> 00:11:08,000
และสิ่งจำเป็นเพื่อส่งคืนความรู้ไปยังบริบทที่กว้างมากขึ้น

162
00:11:08,000 --> 00:11:15,000
อย่างไรก็ตามปรากฏออกมาว่าความคิดของไอน์สไตน์นั้นเกี่ยวกับโครงสร้างของสมอง

163
00:11:15,000 --> 00:11:21,000
เขาได้กล่าวว่า... การหยั่งรู้ของจิตเป็นพรสวรรค์ และจิตที่เข้าใจเหตุผลเป็นผู้รับใช้ที่ซื่อสัตย์

164
00:11:21,000 --> 00:11:26,000
เราได้สร้างสังคมที่เคารพนับถือผู้รับใช้ แต่กลับลืมพรสวรรค์

165
00:11:26,000 --> 00:11:28,000
[เสียงระฆัง]

166
00:11:30,000 --> 00:11:32,000
[จบวิดิทัศน์]

167
00:11:36,000 --> 00:11:41,000
[โฆษณา RSA]