WEBVTT

00:00:00.979 --> 00:00:04.709
در این لحظه شما متونتید هر جایی باشید 
و کاری که دوست دارید انجام دهید

00:00:04.800 --> 00:00:07.259
اما در عوض روبروی مانیتور نشستید

00:00:07.259 --> 00:00:11.400
فکر میکنید چه چیزی ما را از انجام کار مورد علاقه و یا بودن در جایی که دوست داریم باز میداره

00:00:11.400 --> 00:00:14.910
همه ما هر روز توی یک اتاق از خواب بیدار میشیم
و یک مسیرهمیشگی را طی میکنیم

00:00:14.910 --> 00:00:19.200
تا زندگی ای شبیه روز قبل داشته باشیم. در حالیکه ، زمانی هر روز یک ماجراجویی جدید داشتیم

00:00:19.200 --> 00:00:23.220
از اون زمان چیزهایی تغییر کرده. روزهایی که گذر زمان در اون مطرح نبود

00:00:23.220 --> 00:00:25.890
جایش را با روزهای پر از زمانبندی عوض کرد

00:00:25.890 --> 00:00:29.870
آیا این یعنی بزرگ شدن ؟ یعنی آزاد شدن؟

00:00:29.870 --> 00:00:32.659
آیا ما حقیقتا آزادیم ؟

00:00:32.659 --> 00:00:37.860
غذا، آب، زمین. همه عناصری که برای بقا به اونا نیازمندیم به مالکیت شرکتها دراومدن

00:00:38.630 --> 00:00:42.320
هیچ غذایی برای ما بر روی درختان نیست، همینطور هیچ آبی در رودها

00:00:42.320 --> 00:00:44.480
و هیچ زمینی برای مسکن

00:00:44.480 --> 00:00:48.180
اگرتلاش کنید تا سهمتون از منابع طبیعی را بگیرید شما را زندانی میکنند

00:00:48.430 --> 00:00:51.080
بنابراین ما مطیع قوانین آنها هستیم

00:00:51.230 --> 00:00:53.400
ما جهان اطرافمونو از راه درس و کتاب کشف میکنیم

00:00:53.400 --> 00:00:58.620
برای سالها پشت میز مینشینیم و چیزهایی که به خوردمون میدن پس می دهیم. آزمون میدیم و قبول میشیم ،
درست مثل موجودات آزمایشگاهی

00:00:58.620 --> 00:01:03.670
تربیت میشویم نه برای ایجاد تغییر و تفاوت بلکه تربیت میشویم برای بیتفاوتی

00:01:03.670 --> 00:01:05.250
به اندازه ای یاد میگیریم که فقط بتونیم از عهده شغلمون بر بیایم

00:01:05.250 --> 00:01:09.189
اما اونقدر آموزش نمیبینیم که از خودمون بپرسیم چرا اون کارو انجام میدیم؟
بنابراین ما کار میکنیم و باز هم کار میکنیم

00:01:09.189 --> 00:01:12.300
اونقدر که دیگه برای لذت بردن از زندگی ای که به خاطرش کار میکنیم زمان نداریم

00:01:12.300 --> 00:01:14.740
تا اینکه روزی اونقدر پیر میشیم که دیگه نمیتونیم کارمونو انجام بدیم

00:01:14.740 --> 00:01:16.850
اینجا جاییست که بعد از مرگ رها میشیم

00:01:16.850 --> 00:01:20.630
فرزندان ما جای ما را در این بازی پر میکنند.
به نظر خودمون مسیر زندگیمون خاص خودمونه

00:01:20.630 --> 00:01:25.520
اما در حقیقت ما فقط سوخت مصرفی هستیم.
سوختی که برای قدرتمندتر شدن عده ای خاص استفاده میشه

00:01:25.520 --> 00:01:27.939
کسانی که پشت مارکهای تجاری شرکتها پنهان شدند

00:01:27.939 --> 00:01:32.170
این جهان، جهان اونهاست و با ارزش ترین دارایی اونها زمین نیست

00:01:32.170 --> 00:01:34.650
بلکه ما هستیم

00:01:34.650 --> 00:01:38.530
ما شهرهای اونها رو میسازیم.ماشینهای اونهارو به حرکت در میاریم. در جنگهاشون میجنگیم

00:01:38.530 --> 00:01:42.260
اما در نهایت این پول نیست که اونهارو جلو میبره بلکه قدرته

00:01:42.260 --> 00:01:45.000
پول وسیله ایست که اونها با اون ما رو کنترل میکنند

00:01:45.000 --> 00:01:47.710
تکه های کاغذ بی ارزشی که ما به آنها وابسته ایم

00:01:47.710 --> 00:01:51.680
تا با آن به ما غذا بدهند، ما رو به حرکت وادار کنند، سرگرممان کنند

00:01:51.680 --> 00:01:55.180
آنها به ما پول دادند و در عوض ما جهان را به زیر پایشان انداختیم

00:01:55.180 --> 00:02:00.600
جایی که زمانی درختان تصفیه کننده هوا بودند، حالا کارخانه هایی هستند که آن را مسموم میکنند

00:02:00.600 --> 00:02:04.300
جایی که قبلا آب آشامیدنی بود، حالا زباله های سمی بد بو قرار دارند

00:02:04.300 --> 00:02:07.125
جایی که حیوانات آزادانه میدویدند
کارخانه هایی بوجود آمده که

00:02:07.150 --> 00:02:10.139
آنها در آن متولد میشوند و بیرحمانه
برای رضایت ما قتل عام میشوند

00:02:10.139 --> 00:02:15.000
بیش از یک میلیارد انسان گرسنه اند در حالی که میدانیم غذای کافی به اندازه همه وجود دارد.این همه کجا میرود؟

00:02:15.000 --> 00:02:19.000
هفتاد درصد غلات تولیدی غذای حیواناتی میشود
که شما برای نهار مصرف میکنید

00:02:19.000 --> 00:02:21.880
چرا باید به گرسنگان کمک کرد؟وقتی هیچ نفعی در زنده بودنشان نیست

00:02:21.880 --> 00:02:23.860
ما همچون طاعون در حال بلعیدن زمین هستیم

00:02:23.860 --> 00:02:26.800
طبیعتی که باعث زندگی ماست نابود میکنیم

00:02:26.800 --> 00:02:31.350
ما همه چیز را به صورت اجناس قابل خرید و فروش میبینیم. به صورت چیزهای قابل تملک

00:02:31.350 --> 00:02:35.180
اما چه اتفاقی خواهد افتاد وقتی آخرین رود ها آلوده شوند؟ هوای قابل تنفس مسموم شود؟

00:02:35.180 --> 00:02:38.690
سوختی برای ماشینهایی که غذای ما را تامین میکنند باقی نماند؟

00:02:38.690 --> 00:02:42.150
آنگاه متوجه خواهیم شد که پول هیچ ارشی ندارد چون قابل خوردن نیست

00:02:42.150 --> 00:02:47.620
ما سیاره زمین را نابود نمیکنیم. ما در حال از بین بردن زندگی روی زمین هستیم

00:02:47.620 --> 00:02:50.300
هرساله هزاران گونه منقرض میشوند

00:02:50.300 --> 00:02:52.870
و حالا شمارش معکوس برای خود ما آغاز شده

00:02:52.870 --> 00:02:56.830
اگر در آمریکا زندگی میکنید 41 درصد
احتمال دارد که به سرطان مبتلا شوید

00:02:56.830 --> 00:03:00.000
بیماری قلبی از هر سه آمریکایی یک نفر را میکشد

00:03:00.000 --> 00:03:02.890
ما برای مقابله با این مشکلات به داروهای تجویزی روی می آوریم

00:03:02.890 --> 00:03:06.470
اما در واقع مراقبت های پزشکی عامل سوم مرگ و میر بعد از سرطان و امراض قلبی است؟

00:03:06.470 --> 00:03:09.810
گفته میشود که همه اینها با سرمایه گذاری در علم حل میشود

00:03:09.810 --> 00:03:12.320
تا قرصهایی بسازند که مشکلات را از ما دور کنند

00:03:12.320 --> 00:03:16.000
اما شرکت های دارویی و انجمن سرطان برای سود بیشتر به رنج کشیدن ما وابسته اند

00:03:16.000 --> 00:03:18.100
ما تصور میکنیم که به سمت درمان حرکت میکنیم

00:03:18.100 --> 00:03:22.600
اما در واقع از علت اصلی فرار میکنیم.
بدن ما نتیجه مواد غذایی است که مصرف میکنیم

00:03:22.600 --> 00:03:27.500
و غذایی که مصرف میکنیم به وضوح برای نفع تولید کننده طراحی شده است
ما بدنهایمان را با مسمومات شیمیایی پر میکنیم

00:03:27.560 --> 00:03:31.300
بدن حیوانات با داروها و بیماری آلوده شده

00:03:31.300 --> 00:03:35.730
اما ما این را نمیبینیم. گروه کوچکی از شرکت ها که رسانه را در اختیار دارند این را نمی خواهند

00:03:35.730 --> 00:03:40.200
و در عوض اطراف ما را با خیالات هوس انگیزی پر کرده اند که میگویند واقعیت است

00:03:40.200 --> 00:03:44.280
برای ما مضحک به نظر میرسد
که زمانی اعتقاد داشتیم زمین مرکز عالم است

00:03:44.280 --> 00:03:48.500
اما حالا دوباره خود را مهمترین موجود در سیاره میدانیم

00:03:48.500 --> 00:03:52.200
به تکنولوژی خود اشاره میکنیم
و ادعا میکنیم با هوش ترین هستیم

00:03:52.200 --> 00:03:56.680
اما آیا واقعا کامپیوترها،ماشینها و کارخانه ها بازتاب هوشمندی ما هستند؟

00:03:56.680 --> 00:04:00.250
یا نشان میدهند که چقدر کند ذهن شده ایم؟

00:04:00.250 --> 00:04:02.470
ما نقاب تمدن بر چهره داریم

00:04:02.470 --> 00:04:05.490
اما واقعا اگر نقاب را برداریم چه هستیم؟

00:04:05.490 --> 00:04:09.100
چقدر سریع فراموش کردیم
که فقط صد سال است که به زنها اجازه رای

00:04:09.160 --> 00:04:12.560
و به سیاه پوستان حقوق برابر داده ایم

00:04:12.560 --> 00:04:17.019
طوری وانمود میکنیم گویی همه چیز را میدانیم
اما چیز های زیادی وجود دارند که از دیدن آنها ناتوانیم

00:04:17.019 --> 00:04:19.399
ما در خیابان راه میرویم
و از جزییات اطرافمان غافل هستیم

00:04:19.399 --> 00:04:22.000
چشمهایی که به ما خیره میشوند داستانهایی برای گفتن دارند

00:04:22.000 --> 00:04:24.780
ما با خودخواهی همه چیز را حول محور "من" تعریف میکنیم

00:04:25.900 --> 00:04:31.720
شاید میترسیم که تنها نیستیم
بلکه قسمتی از یک تصویر بزرگتر هستیم

00:04:31.720 --> 00:04:33.810
اما نمیتوانیم رابطه ها را تشخیص دهیم

00:04:33.810 --> 00:04:38.840
ما با کشتن خوکها، گاوها، پرندگان اهلی
و افراد ناشناخته از کشورهای دیگر مشکلی نداریم

00:04:38.840 --> 00:04:44.600
اما در مورد همسایه ها، سگ و گربه خانگی که به آنها علاقه داریم اینطور فکر نمیکنیم

00:04:44.650 --> 00:04:46.910
ما سایر موجودات را احمق مینامیم

00:04:46.910 --> 00:04:49.780
با این حال اونهارو هدف قرار میدیم تا خودشان در مورد ما قضاوت کنند

00:04:49.780 --> 00:04:56.180
اما آیا همه این کشتار ها به خاطر قدرتمند بودن یا به خاطر بر حق بودن ماست؟
یا نشان میدهد که چقدر کم یاد گرفته ایم

00:04:56.180 --> 00:05:01.370
اونقدر کم که مانند اجداد اولیه مان به خشونت ادامه میدهیم
به جای اینکه از اندیشه و حس شفقت پیروی کنیم

00:05:01.500 --> 00:05:04.380
یک روز حسی که آن را زندگی مینامیم ترکمان میکند

00:05:04.380 --> 00:05:07.440
بدنهایمان می پوسد
و همه چیزهای با ارزشی که داشتیم از دست میرود

00:05:07.440 --> 00:05:09.700
اعمال گذشته تنها چیزیست که باقی میماند

00:05:09.700 --> 00:05:15.000
مرگ پیوسته ما را احاطه کرده
اما با این حال از واقعیت روزمره خیلی دور به نظر میرسد

00:05:15.000 --> 00:05:19.250
ما در جهانی زندگی میکنیم که در آستانه فروپاشی است

00:05:19.250 --> 00:05:22.200
جنگهای آینده هیچ پیروزی نخواهند داشت

00:05:22.200 --> 00:05:27.420
برای خشونت هرگز پاسخی وجود ندارد
بلکه تنها راه حلهای ممکن را از بین میبرد

00:05:28.000 --> 00:05:32.500
اگر به فطرت خود برگردیم
میبینیم که آرزوهایمان تفاوت زیادی ندارند

00:05:32.500 --> 00:05:35.300
همه ما یک هدف مشترک داریم. شادمانی

00:05:35.300 --> 00:05:40.700
ما دنیا را به دنبال لذت بردن از زندگی تکه تکه کرده ایم
بدون اینکه به درون خودمان نگاه کنیم

00:05:40.700 --> 00:05:44.000
بسیاری از خوشبخت ترین انسانها کسانی هستند که آهی در بساط ندارند

00:05:44.000 --> 00:05:49.840
اما آیا ما با وجود آیفونها، خانه های بزرگ یا اتومبیلهای لوکس خوشحال هستیم ؟

00:05:53.720 --> 00:05:59.070
ما از هم جدا شده ایم
کسانی را می پرستیم که هرگز ندیده ایم

00:06:00.000 --> 00:06:04.340
به چیزهای غیر عادی که در رسانه ها پخش میشوند توجه میکنیم
اما به چیزهای عادی که اطرافمان هستند توجهی نداریم

00:06:04.340 --> 00:06:08.800
ما همیشه منتظر کسی هستیم که تغییر ایجاد کند
غافل از اینکه خود ما نیاز به تغییر داریم

00:06:08.810 --> 00:06:13.410
انتخابات ریاست جمهوری میتواند مانند پرتاب سکه باشد
نتیجه دو طرف یک سکه است

00:06:13.410 --> 00:06:18.600
ما اختیار داریم یکی از دو طرف را انتخاب کنیم
و به اینصورت توهم انتخاب و توهم تغییر بوجود می آید

00:06:18.600 --> 00:06:21.600
ولی دنیا به همان شکل گذشته باقی میماند

00:06:21.600 --> 00:06:23.860
ما متوجه نیستیم که سیاستمداران در خدمت ما نیستند

00:06:23.860 --> 00:06:26.500
آنها به کسانی که در قدرت قرارشان میدهند خدمت میکنند

00:06:26.500 --> 00:06:33.500
ما به رهبر نیاز داریم نه سیاستمدار
اما در دنیای پر از پیرو فراموش کرده ایم که خودمان را رهبری کنیم

00:06:33.500 --> 00:06:37.300
از انتظار کشیدن برای تغییر دست بکشید
و خودتان تغییری شوید که میخواهید ببینید

00:06:37.300 --> 00:06:39.600
ما با دست روی دست گذاشتن به اینجا نرسیده ایم

00:06:39.600 --> 00:06:43.280
تداوم نسل بشر به این دلیل نیست که ما سریع ترین و قویترین بوده ایم

00:06:43.280 --> 00:06:46.200
بلکه این به خاطر همکاری بین ماست

00:06:46.200 --> 00:06:53.840
ما در قتل و کشتار مهارت زیادی بدست آورده ایم
اکنون بیایید مهارت لذت بردن از زندگی را یاد بگیریم

00:06:58.440 --> 00:07:03.600
موضوع نجات دادن سیاره نیست.
زمین همینجا خواهد بود چه ما باشیم و چه نباشیم

00:07:03.600 --> 00:07:08.000
زمین چند میلیارد سال در اینجا بوده.
اما هر کدام از ما بیش از هشتاد سال دوام نمی آوریم اگر خوش شانس باشیم

00:07:08.000 --> 00:07:13.650
ما مثل یک جرقه کوچک در زمان هستیم
اما اثر ما برای همیشه باقی میماند

00:07:13.650 --> 00:07:18.400
من همیشه آرزو داشتم در دوران قبل از کامپیوتر زندگی میکردم.
زمانی که مانیتورها وجود نداشتند که ذهن ما را منحرف کنند

00:07:18.430 --> 00:07:22.300
اما متوجه شدم تنها یک دلیل وجود دارد که میخواهم در این دوران باشم

00:07:22.300 --> 00:07:25.290
چون امروز فرصتی داریم که پیش از این هیچوقت نداشته ایم

00:07:26.000 --> 00:07:31.000
اینترنت به ما قدرت میدهد تا این پیام را به اشتراک بگذاریم
و میلیونها نفر را در سر تا سر دنیا متحد کنیم

00:07:31.000 --> 00:07:37.270
تا جایی که میتوانیم باید از همین صفحات دیجیتال استفاده کنیم
تا به هم نزدیک تر شویم به جای اینکه دورتر شویم

00:07:37.270 --> 00:07:41.020
به هر حال نسل ما آینده بهتر یا بدتر بر روی این سیاره را رقم خواهد زد

00:07:41.020 --> 00:07:47.200
میتوانیم به تابعیت از این سیستم نابودگر ادامه بدهیم
تا جایی که دیگر اثری از وجود مان باقی نماند

00:07:47.290 --> 00:07:50.290
یا اینکه از خواب بیدار شویم. بفهمیم که در حال رشد و تکامل نیستیم

00:07:50.290 --> 00:07:56.300
بلکه در حال سقوط هستیم
تنها دلیلی که این را نمیبینیم این است که سرگرم مانیتورهایمان هستیم

00:07:56.340 --> 00:08:01.240
این دوران نتیجه قدم برداشتن، زندگی و مرگ انسانهاییست که تا کنون زندگی کرده اند

00:08:01.240 --> 00:08:05.319
ما نماینده تمام پیشینیان هستیم

00:08:05.319 --> 00:08:11.100
و اکنون این نوبت ماست.شما میتوانید مسیر جدیدی رو شروع کنید،
یا همان مسیری را طی کنید که انسانهای بیشمار قبلا طی کرده اند

00:08:11.900 --> 00:08:16.740
زندگی نمایش نیست. متن نمایش از قبل نوشته نشده

00:08:16.740 --> 00:08:20.000
نویسنده ما هستیم. این قصه شماست

00:08:20.000 --> 00:08:22.620
قصه آنهاست

00:08:23.000 --> 00:08:25.919
قصه ماست