1
00:00:00,979 --> 00:00:04,709
در این لحظه شما متونتید هر جایی باشید 
و کاری که دوست دارید انجام دهید

2
00:00:04,800 --> 00:00:07,259
اما در عوض روبروی مانیتور نشستید

3
00:00:07,259 --> 00:00:11,400
فکر میکنید چه چیزی ما را از انجام کار مورد علاقه و یا بودن در جایی که دوست داریم باز میداره

4
00:00:11,400 --> 00:00:14,910
همه ما هر روز توی یک اتاق از خواب بیدار میشیم
و یک مسیرهمیشگی را طی میکنیم

5
00:00:14,910 --> 00:00:19,200
تا زندگی ای شبیه روز قبل داشته باشیم. در حالیکه ، زمانی هر روز یک ماجراجویی جدید داشتیم

6
00:00:19,200 --> 00:00:23,220
از اون زمان چیزهایی تغییر کرده. روزهایی که گذر زمان در اون مطرح نبود

7
00:00:23,220 --> 00:00:25,890
جایش را با روزهای پر از زمانبندی عوض کرد

8
00:00:25,890 --> 00:00:29,870
آیا این یعنی بزرگ شدن ؟ یعنی آزاد شدن؟

9
00:00:29,870 --> 00:00:32,659
آیا ما حقیقتا آزادیم ؟

10
00:00:32,659 --> 00:00:37,860
غذا، آب، زمین. همه عناصری که برای بقا به اونا نیازمندیم به مالکیت شرکتها دراومدن

11
00:00:38,630 --> 00:00:42,320
هیچ غذایی برای ما بر روی درختان نیست، همینطور هیچ آبی در رودها

12
00:00:42,320 --> 00:00:44,480
و هیچ زمینی برای مسکن

13
00:00:44,480 --> 00:00:48,180
اگرتلاش کنید تا سهمتون از منابع طبیعی را بگیرید شما را زندانی میکنند

14
00:00:48,430 --> 00:00:51,080
بنابراین ما مطیع قوانین آنها هستیم

15
00:00:51,230 --> 00:00:53,400
ما جهان اطرافمونو از راه درس و کتاب کشف میکنیم

16
00:00:53,400 --> 00:00:58,620
برای سالها پشت میز مینشینیم و چیزهایی که به خوردمون میدن پس می دهیم. آزمون میدیم و قبول میشیم ،
درست مثل موجودات آزمایشگاهی

17
00:00:58,620 --> 00:01:03,670
تربیت میشویم نه برای ایجاد تغییر و تفاوت بلکه تربیت میشویم برای بیتفاوتی

18
00:01:03,670 --> 00:01:05,250
به اندازه ای یاد میگیریم که فقط بتونیم از عهده شغلمون بر بیایم

19
00:01:05,250 --> 00:01:09,189
اما اونقدر آموزش نمیبینیم که از خودمون بپرسیم چرا اون کارو انجام میدیم؟
بنابراین ما کار میکنیم و باز هم کار میکنیم

20
00:01:09,189 --> 00:01:12,300
اونقدر که دیگه برای لذت بردن از زندگی ای که به خاطرش کار میکنیم زمان نداریم

21
00:01:12,300 --> 00:01:14,740
تا اینکه روزی اونقدر پیر میشیم که دیگه نمیتونیم کارمونو انجام بدیم

22
00:01:14,740 --> 00:01:16,850
اینجا جاییست که بعد از مرگ رها میشیم

23
00:01:16,850 --> 00:01:20,630
فرزندان ما جای ما را در این بازی پر میکنند.
به نظر خودمون مسیر زندگیمون خاص خودمونه

24
00:01:20,630 --> 00:01:25,520
اما در حقیقت ما فقط سوخت مصرفی هستیم.
سوختی که برای قدرتمندتر شدن عده ای خاص استفاده میشه

25
00:01:25,520 --> 00:01:27,939
کسانی که پشت مارکهای تجاری شرکتها پنهان شدند

26
00:01:27,939 --> 00:01:32,170
این جهان، جهان اونهاست و با ارزش ترین دارایی اونها زمین نیست

27
00:01:32,170 --> 00:01:34,650
بلکه ما هستیم

28
00:01:34,650 --> 00:01:38,530
ما شهرهای اونها رو میسازیم.ماشینهای اونهارو به حرکت در میاریم. در جنگهاشون میجنگیم

29
00:01:38,530 --> 00:01:42,260
اما در نهایت این پول نیست که اونهارو جلو میبره بلکه قدرته

30
00:01:42,260 --> 00:01:45,000
پول وسیله ایست که اونها با اون ما رو کنترل میکنند

31
00:01:45,000 --> 00:01:47,710
تکه های کاغذ بی ارزشی که ما به آنها وابسته ایم

32
00:01:47,710 --> 00:01:51,680
تا با آن به ما غذا بدهند، ما رو به حرکت وادار کنند، سرگرممان کنند

33
00:01:51,680 --> 00:01:55,180
آنها به ما پول دادند و در عوض ما جهان را به زیر پایشان انداختیم

34
00:01:55,180 --> 00:02:00,600
جایی که زمانی درختان تصفیه کننده هوا بودند، حالا کارخانه هایی هستند که آن را مسموم میکنند

35
00:02:00,600 --> 00:02:04,300
جایی که قبلا آب آشامیدنی بود، حالا زباله های سمی بد بو قرار دارند

36
00:02:04,300 --> 00:02:07,125
جایی که حیوانات آزادانه میدویدند
کارخانه هایی بوجود آمده که

37
00:02:07,150 --> 00:02:10,139
آنها در آن متولد میشوند و بیرحمانه
برای رضایت ما قتل عام میشوند

38
00:02:10,139 --> 00:02:15,000
بیش از یک میلیارد انسان گرسنه اند در حالی که میدانیم غذای کافی به اندازه همه وجود دارد.این همه کجا میرود؟

39
00:02:15,000 --> 00:02:19,000
هفتاد درصد غلات تولیدی غذای حیواناتی میشود
که شما برای نهار مصرف میکنید

40
00:02:19,000 --> 00:02:21,880
چرا باید به گرسنگان کمک کرد؟وقتی هیچ نفعی در زنده بودنشان نیست

41
00:02:21,880 --> 00:02:23,860
ما همچون طاعون در حال بلعیدن زمین هستیم

42
00:02:23,860 --> 00:02:26,800
طبیعتی که باعث زندگی ماست نابود میکنیم

43
00:02:26,800 --> 00:02:31,350
ما همه چیز را به صورت اجناس قابل خرید و فروش میبینیم. به صورت چیزهای قابل تملک

44
00:02:31,350 --> 00:02:35,180
اما چه اتفاقی خواهد افتاد وقتی آخرین رود ها آلوده شوند؟ هوای قابل تنفس مسموم شود؟

45
00:02:35,180 --> 00:02:38,690
سوختی برای ماشینهایی که غذای ما را تامین میکنند باقی نماند؟

46
00:02:38,690 --> 00:02:42,150
آنگاه متوجه خواهیم شد که پول هیچ ارشی ندارد چون قابل خوردن نیست

47
00:02:42,150 --> 00:02:47,620
ما سیاره زمین را نابود نمیکنیم. ما در حال از بین بردن زندگی روی زمین هستیم

48
00:02:47,620 --> 00:02:50,300
هرساله هزاران گونه منقرض میشوند

49
00:02:50,300 --> 00:02:52,870
و حالا شمارش معکوس برای خود ما آغاز شده

50
00:02:52,870 --> 00:02:56,830
اگر در آمریکا زندگی میکنید 41 درصد
احتمال دارد که به سرطان مبتلا شوید

51
00:02:56,830 --> 00:03:00,000
بیماری قلبی از هر سه آمریکایی یک نفر را میکشد

52
00:03:00,000 --> 00:03:02,890
ما برای مقابله با این مشکلات به داروهای تجویزی روی می آوریم

53
00:03:02,890 --> 00:03:06,470
اما در واقع مراقبت های پزشکی عامل سوم مرگ و میر بعد از سرطان و امراض قلبی است؟

54
00:03:06,470 --> 00:03:09,810
گفته میشود که همه اینها با سرمایه گذاری در علم حل میشود

55
00:03:09,810 --> 00:03:12,320
تا قرصهایی بسازند که مشکلات را از ما دور کنند

56
00:03:12,320 --> 00:03:16,000
اما شرکت های دارویی و انجمن سرطان برای سود بیشتر به رنج کشیدن ما وابسته اند

57
00:03:16,000 --> 00:03:18,100
ما تصور میکنیم که به سمت درمان حرکت میکنیم

58
00:03:18,100 --> 00:03:22,600
اما در واقع از علت اصلی فرار میکنیم.
بدن ما نتیجه مواد غذایی است که مصرف میکنیم

59
00:03:22,600 --> 00:03:27,500
و غذایی که مصرف میکنیم به وضوح برای نفع تولید کننده طراحی شده است
ما بدنهایمان را با مسمومات شیمیایی پر میکنیم

60
00:03:27,560 --> 00:03:31,300
بدن حیوانات با داروها و بیماری آلوده شده

61
00:03:31,300 --> 00:03:35,730
اما ما این را نمیبینیم. گروه کوچکی از شرکت ها که رسانه را در اختیار دارند این را نمی خواهند

62
00:03:35,730 --> 00:03:40,200
و در عوض اطراف ما را با خیالات هوس انگیزی پر کرده اند که میگویند واقعیت است

63
00:03:40,200 --> 00:03:44,280
برای ما مضحک به نظر میرسد
که زمانی اعتقاد داشتیم زمین مرکز عالم است

64
00:03:44,280 --> 00:03:48,500
اما حالا دوباره خود را مهمترین موجود در سیاره میدانیم

65
00:03:48,500 --> 00:03:52,200
به تکنولوژی خود اشاره میکنیم
و ادعا میکنیم با هوش ترین هستیم

66
00:03:52,200 --> 00:03:56,680
اما آیا واقعا کامپیوترها،ماشینها و کارخانه ها بازتاب هوشمندی ما هستند؟

67
00:03:56,680 --> 00:04:00,250
یا نشان میدهند که چقدر کند ذهن شده ایم؟

68
00:04:00,250 --> 00:04:02,470
ما نقاب تمدن بر چهره داریم

69
00:04:02,470 --> 00:04:05,490
اما واقعا اگر نقاب را برداریم چه هستیم؟

70
00:04:05,490 --> 00:04:09,100
چقدر سریع فراموش کردیم
که فقط صد سال است که به زنها اجازه رای

71
00:04:09,160 --> 00:04:12,560
و به سیاه پوستان حقوق برابر داده ایم

72
00:04:12,560 --> 00:04:17,019
طوری وانمود میکنیم گویی همه چیز را میدانیم
اما چیز های زیادی وجود دارند که از دیدن آنها ناتوانیم

73
00:04:17,019 --> 00:04:19,399
ما در خیابان راه میرویم
و از جزییات اطرافمان غافل هستیم

74
00:04:19,399 --> 00:04:22,000
چشمهایی که به ما خیره میشوند داستانهایی برای گفتن دارند

75
00:04:22,000 --> 00:04:24,780
ما با خودخواهی همه چیز را حول محور "من" تعریف میکنیم

76
00:04:25,900 --> 00:04:31,720
شاید میترسیم که تنها نیستیم
بلکه قسمتی از یک تصویر بزرگتر هستیم

77
00:04:31,720 --> 00:04:33,810
اما نمیتوانیم رابطه ها را تشخیص دهیم

78
00:04:33,810 --> 00:04:38,840
ما با کشتن خوکها، گاوها، پرندگان اهلی
و افراد ناشناخته از کشورهای دیگر مشکلی نداریم

79
00:04:38,840 --> 00:04:44,600
اما در مورد همسایه ها، سگ و گربه خانگی که به آنها علاقه داریم اینطور فکر نمیکنیم

80
00:04:44,650 --> 00:04:46,910
ما سایر موجودات را احمق مینامیم

81
00:04:46,910 --> 00:04:49,780
با این حال اونهارو هدف قرار میدیم تا خودشان در مورد ما قضاوت کنند

82
00:04:49,780 --> 00:04:56,180
اما آیا همه این کشتار ها به خاطر قدرتمند بودن یا به خاطر بر حق بودن ماست؟
یا نشان میدهد که چقدر کم یاد گرفته ایم

83
00:04:56,180 --> 00:05:01,370
اونقدر کم که مانند اجداد اولیه مان به خشونت ادامه میدهیم
به جای اینکه از اندیشه و حس شفقت پیروی کنیم

84
00:05:01,500 --> 00:05:04,380
یک روز حسی که آن را زندگی مینامیم ترکمان میکند

85
00:05:04,380 --> 00:05:07,440
بدنهایمان می پوسد
و همه چیزهای با ارزشی که داشتیم از دست میرود

86
00:05:07,440 --> 00:05:09,700
اعمال گذشته تنها چیزیست که باقی میماند

87
00:05:09,700 --> 00:05:15,000
مرگ پیوسته ما را احاطه کرده
اما با این حال از واقعیت روزمره خیلی دور به نظر میرسد

88
00:05:15,000 --> 00:05:19,250
ما در جهانی زندگی میکنیم که در آستانه فروپاشی است

89
00:05:19,250 --> 00:05:22,200
جنگهای آینده هیچ پیروزی نخواهند داشت

90
00:05:22,200 --> 00:05:27,420
برای خشونت هرگز پاسخی وجود ندارد
بلکه تنها راه حلهای ممکن را از بین میبرد

91
00:05:28,000 --> 00:05:32,500
اگر به فطرت خود برگردیم
میبینیم که آرزوهایمان تفاوت زیادی ندارند

92
00:05:32,500 --> 00:05:35,300
همه ما یک هدف مشترک داریم. شادمانی

93
00:05:35,300 --> 00:05:40,700
ما دنیا را به دنبال لذت بردن از زندگی تکه تکه کرده ایم
بدون اینکه به درون خودمان نگاه کنیم

94
00:05:40,700 --> 00:05:44,000
بسیاری از خوشبخت ترین انسانها کسانی هستند که آهی در بساط ندارند

95
00:05:44,000 --> 00:05:49,840
اما آیا ما با وجود آیفونها، خانه های بزرگ یا اتومبیلهای لوکس خوشحال هستیم ؟

96
00:05:53,720 --> 00:05:59,070
ما از هم جدا شده ایم
کسانی را می پرستیم که هرگز ندیده ایم

97
00:06:00,000 --> 00:06:04,340
به چیزهای غیر عادی که در رسانه ها پخش میشوند توجه میکنیم
اما به چیزهای عادی که اطرافمان هستند توجهی نداریم

98
00:06:04,340 --> 00:06:08,800
ما همیشه منتظر کسی هستیم که تغییر ایجاد کند
غافل از اینکه خود ما نیاز به تغییر داریم

99
00:06:08,810 --> 00:06:13,410
انتخابات ریاست جمهوری میتواند مانند پرتاب سکه باشد
نتیجه دو طرف یک سکه است

100
00:06:13,410 --> 00:06:18,600
ما اختیار داریم یکی از دو طرف را انتخاب کنیم
و به اینصورت توهم انتخاب و توهم تغییر بوجود می آید

101
00:06:18,600 --> 00:06:21,600
ولی دنیا به همان شکل گذشته باقی میماند

102
00:06:21,600 --> 00:06:23,860
ما متوجه نیستیم که سیاستمداران در خدمت ما نیستند

103
00:06:23,860 --> 00:06:26,500
آنها به کسانی که در قدرت قرارشان میدهند خدمت میکنند

104
00:06:26,500 --> 00:06:33,500
ما به رهبر نیاز داریم نه سیاستمدار
اما در دنیای پر از پیرو فراموش کرده ایم که خودمان را رهبری کنیم

105
00:06:33,500 --> 00:06:37,300
از انتظار کشیدن برای تغییر دست بکشید
و خودتان تغییری شوید که میخواهید ببینید

106
00:06:37,300 --> 00:06:39,600
ما با دست روی دست گذاشتن به اینجا نرسیده ایم

107
00:06:39,600 --> 00:06:43,280
تداوم نسل بشر به این دلیل نیست که ما سریع ترین و قویترین بوده ایم

108
00:06:43,280 --> 00:06:46,200
بلکه این به خاطر همکاری بین ماست

109
00:06:46,200 --> 00:06:53,840
ما در قتل و کشتار مهارت زیادی بدست آورده ایم
اکنون بیایید مهارت لذت بردن از زندگی را یاد بگیریم

110
00:06:58,440 --> 00:07:03,600
موضوع نجات دادن سیاره نیست.
زمین همینجا خواهد بود چه ما باشیم و چه نباشیم

111
00:07:03,600 --> 00:07:08,000
زمین چند میلیارد سال در اینجا بوده.
اما هر کدام از ما بیش از هشتاد سال دوام نمی آوریم اگر خوش شانس باشیم

112
00:07:08,000 --> 00:07:13,650
ما مثل یک جرقه کوچک در زمان هستیم
اما اثر ما برای همیشه باقی میماند

113
00:07:13,650 --> 00:07:18,400
من همیشه آرزو داشتم در دوران قبل از کامپیوتر زندگی میکردم.
زمانی که مانیتورها وجود نداشتند که ذهن ما را منحرف کنند

114
00:07:18,430 --> 00:07:22,300
اما متوجه شدم تنها یک دلیل وجود دارد که میخواهم در این دوران باشم

115
00:07:22,300 --> 00:07:25,290
چون امروز فرصتی داریم که پیش از این هیچوقت نداشته ایم

116
00:07:26,000 --> 00:07:31,000
اینترنت به ما قدرت میدهد تا این پیام را به اشتراک بگذاریم
و میلیونها نفر را در سر تا سر دنیا متحد کنیم

117
00:07:31,000 --> 00:07:37,270
تا جایی که میتوانیم باید از همین صفحات دیجیتال استفاده کنیم
تا به هم نزدیک تر شویم به جای اینکه دورتر شویم

118
00:07:37,270 --> 00:07:41,020
به هر حال نسل ما آینده بهتر یا بدتر بر روی این سیاره را رقم خواهد زد

119
00:07:41,020 --> 00:07:47,200
میتوانیم به تابعیت از این سیستم نابودگر ادامه بدهیم
تا جایی که دیگر اثری از وجود مان باقی نماند

120
00:07:47,290 --> 00:07:50,290
یا اینکه از خواب بیدار شویم. بفهمیم که در حال رشد و تکامل نیستیم

121
00:07:50,290 --> 00:07:56,300
بلکه در حال سقوط هستیم
تنها دلیلی که این را نمیبینیم این است که سرگرم مانیتورهایمان هستیم

122
00:07:56,340 --> 00:08:01,240
این دوران نتیجه قدم برداشتن، زندگی و مرگ انسانهاییست که تا کنون زندگی کرده اند

123
00:08:01,240 --> 00:08:05,319
ما نماینده تمام پیشینیان هستیم

124
00:08:05,319 --> 00:08:11,100
و اکنون این نوبت ماست.شما میتوانید مسیر جدیدی رو شروع کنید،
یا همان مسیری را طی کنید که انسانهای بیشمار قبلا طی کرده اند

125
00:08:11,900 --> 00:08:16,740
زندگی نمایش نیست. متن نمایش از قبل نوشته نشده

126
00:08:16,740 --> 00:08:20,000
نویسنده ما هستیم. این قصه شماست

127
00:08:20,000 --> 00:08:22,620
قصه آنهاست

128
00:08:23,000 --> 00:08:25,919
قصه ماست