0:00:01.800,0:00:05.336
มันมีดินแดนเพียงบางแห่งและบางมุม[br]บนโลกของเราใบนี้

0:00:05.360,0:00:08.680
ที่เป็นบ้านอันเอื้ออาทรของมนุษย์

0:00:09.440,0:00:11.120
แต่เราก็มีชีวิตรอดกันมาได้

0:00:11.800,0:00:16.056
บรรพบุรุษเริ่มแรกของพวกเรา[br]เมื่อพวกเขาพบบ้านและแหล่งอาศัย

0:00:16.079,0:00:19.216
พวกเขากล้าที่จะเข้าไป[br]ยังพื้นที่ซึ่งไม่เป็นที่คุ้นเคย

0:00:19.240,0:00:21.080
เพื่อค้นหาโอกาสที่ดีกว่า

0:00:21.760,0:00:23.976
และในฐานะลูกหลาน[br]ของนักสำรวจเหล่านั้น

0:00:24.000,0:00:27.280
เรามีเลือดของเหล่าผู้พเนจร[br]ไหลอยู่ในเส้นเลือดของพวกเรา

0:00:28.040,0:00:29.496
แต่ในเวลาเดียวกัน

0:00:29.520,0:00:31.616
เราถูกทำให้ไขว้เขวโดยขนมปัง[br]และความอลหม่าน

0:00:31.640,0:00:35.000
และได้ร่วมก่อกรรมทำสงคราม[br]ที่เราได้เดิมพันกันและกัน

0:00:35.840,0:00:39.000
มันเหมือนว่าเราได้หลงลืม[br]ความปรารถนาในการสำรวจ

0:00:40.320,0:00:44.160
เรา ในฐานะสายพันธุ์หนึ่ง[br]เราวิวัฒนาการมาอย่างมีอัตลักษณ์

0:00:44.960,0:00:48.960
จากโลก บนโลก และโดยโลก

0:00:49.680,0:00:52.816
และเราพอใจในสถานะภาพความเป็นอยู่

0:00:52.840,0:00:56.256
ที่เราความพอใจที่มีต่อมัน[br]ก็ค่อย ๆ เพิ่มพูน และเราก็ยุ่ง

0:00:56.280,0:00:58.200
เกินกว่าที่จะสังเกตว่าทรัพยากรนี้[br]มีอยู่อย่างจำกัด

0:00:58.760,0:01:01.280
และชีวิตของดวงอาทิตย์ของเราก็จำกัด

0:01:02.400,0:01:05.176
ในขณะที่ดาวอังคารและภาพยนตร์[br]ที่เกี่ยวข้องกับมัน

0:01:05.200,0:01:08.216
ได้ค้ำจุนสนับสนุน[br]พื้นฐานของการเดินทางไปในอวกาศ

0:01:08.240,0:01:13.616
น้อยคนนักที่จะตระหนักว่า[br]โครงสร้างที่เปราะบางของสายพันธุ์เรา

0:01:13.640,0:01:17.040
ไม่ได้ถูกตระเตรียมให้พร้อมกับ[br]การเดินทางอันยาวไกลในอวกาศเลย

0:01:18.160,0:01:20.416
ลองนึกถึงการเดินทางเข้าไป[br]ในอุทยานป่าไม้ในท้องถิ่นของคุณดู

0:01:20.440,0:01:22.256
เพื่อเป็นการทดสอบอะไรไว ๆ

0:01:22.280,0:01:23.976
ยกมือขึ้นนะคะ

0:01:24.000,0:01:27.576
ถ้าคุณคิดว่าคุณสามารถ[br]มีชีวิตรอดในป่าเขียวชะอุ่มนี้ได้

0:01:27.600,0:01:28.800
เป็นเวลาสักสองสามวัน

0:01:30.000,0:01:31.296
ค่ะ นั่นก็หลายคนทีเดียว

0:01:31.320,0:01:32.520
แล้วถ้าสักสองสามสัปดาห์ล่ะคะ

0:01:34.000,0:01:35.256
นั่นก็มีมากในระดับนึง

0:01:35.280,0:01:36.480
แล้วถ้าสักสองสามเดือนล่ะคะ

0:01:37.600,0:01:39.096
นั่นก็ค่อนข้างดูดีเช่นกัน

0:01:39.120,0:01:41.776
ทีนี้ ลองนึกถึงว่า[br]อุทยานป่าไม้ในท้องถิ่นที่ว่านี้

0:01:41.800,0:01:44.760
มีฤดูหนาวที่ยาวนานมาก ๆ

0:01:45.360,0:01:49.240
คำถามเดิมค่ะ ใครที่คิดว่า[br]จะมีชีวิตรอดสักสองสามวันได้บ้างคะ

0:01:50.280,0:01:51.696
นั่นค่อนข้างมากทีเดียว

0:01:51.720,0:01:52.920
แล้วถ้าสักสองสามสัปดาห์ล่ะคะ

0:01:54.400,0:01:59.096
เอาล่ะ เล่นดูขำ ๆ ลองนึกดูว่า[br]ถ้าแหล่งน้ำแห่งเดียวที่มีอยู่

0:01:59.120,0:02:02.520
ถูกกักอยู่ใต้ก้อนน้ำแข็ง[br]ลึกลงไปหลายไมล์ในพื้นดิน

0:02:03.080,0:02:07.176
ธาตุอาหารในดินมีอยู่น้อยมาก[br]จนเราไม่พบพืชผักอะไรเลย

0:02:07.200,0:02:11.400
และแน่นอน มันแทบจะไม่มี[br]ชั้นบรรยากาศอะไรเลย

0:02:13.240,0:02:17.376
ตัวอย่างดังกล่าว เป็นเพียง[br]บางความท้าทายที่เราจะต้องเผชิญ

0:02:17.400,0:02:19.240
บนดาวเคราะห์อย่างดาวอังคาร

0:02:20.000,0:02:25.176
แล้วเราจะหุ้มเกราะให้ตัวเอง[br]เพื่อที่จะเดินทางไกล

0:02:25.200,0:02:26.680
จากฤดูร้อนอันแสนสุขได้อย่างไร

0:02:27.520,0:02:30.160
เราจะส่งเสบียงไปจากโลกเรื่อย ๆ[br]อย่างนั้นหรือ

0:02:30.880,0:02:34.336
หรือเราจะสร้างลิฟต์อวกาศ[br]หรือสายพานการส่งที่ยาวมาก ๆ

0:02:34.360,0:02:37.000
ที่ผูกดาวเคราะห์ที่คุณเลือก[br]ไว้กับดาวบ้านเกิดของเรา

0:02:38.160,0:02:42.880
แล้วถ้าเราจะปลูกอาหาร[br]อย่างที่เราปลูกบนโลกอย่างไรล่ะ

0:02:45.080,0:02:46.640
แต่ฉันคิดไปไกลกว่านั้น

0:02:47.560,0:02:50.960
ในการเดินทางไปยังอวกาศของเรา[br]เพื่อหาบ้านใหม่ภายใต้ดวงอาทิตย์ดวงนี้

0:02:51.720,0:02:55.576
เราควรที่จะใช้เวลาให้มากกว่านี้

0:02:55.600,0:02:57.160
ในการเดินทาง

0:02:57.840,0:02:59.456
ในอวกาศ

0:02:59.480,0:03:02.160
บนยานอวกาศ [br]ที่หน้าตาเหมือนกระป๋องปิดตาย[br]

0:03:03.120,0:03:04.840
ซึ่งบางทีอาจต้องใช้เวลาหลายชั่วคน

0:03:05.480,0:03:08.896
คนใช้เวลาในอวกาศต่อเนื่องกันยาวนานที่สุด[br]

0:03:08.920,0:03:11.800
คือประมาณ 12 ถึง 14 เดือน

0:03:12.600,0:03:14.936
จากประสบการณ์ในอวกาศของนักบินอวกาศ

0:03:14.960,0:03:18.736
เรารู้ว่าการใช้เวลาในที่ซึ่งมีแรงโน้มถ่วงน้อย

0:03:18.760,0:03:23.336
ทำให้มวลกระดูกลดลง กล้ามเนื้อลีบ[br]เกิดปัญหาหลอดเลือดหัวใจ

0:03:23.360,0:03:24.936
และภาวะแทรกซ้อนอื่น ๆ มากมาย

0:03:24.960,0:03:28.280
ทั่งทางกายภาพและทางจิตใจ

0:03:29.200,0:03:30.616
แล้วมันเกี่ยวอะไรกับแรงโน้มถ่วงที่น้อย

0:03:30.640,0:03:33.136
หรือปัจจัยอื่น ๆ[br]ที่เกี่ยวข้องกับแรงโน้มถ่วง

0:03:33.160,0:03:35.080
ของดาวเคราะห์ที่เราไปอยู่อย่างนั้นหรือ

0:03:36.560,0:03:40.096
สรุปคร่าว ๆ ก็คือ การเดินทางในอวกาศ[br]จะเต็มไปด้วยภยันตรายต่าง ๆ

0:03:40.120,0:03:41.720
ทั้งที่เรารู้และไม่รู้

0:03:42.960,0:03:46.976
ที่แล้วมา เราได้มองหา[br]เทคโนโลยีใหม่ทางกลศาสตร์

0:03:47.000,0:03:49.256
หรือหุ่นยนต์ยุคใหม่

0:03:49.280,0:03:52.720
ที่จะเป็นส่วนหนึ่งที่จะสร้างความมั่นใจ[br]ต่อการเดินทางในอวกาศของเรา

0:03:53.600,0:03:56.536
แม้ว่ามันจะเจ๋งมากก็ตาม[br]ฉันเชื่อว่ามันถึงเวลาแล้ว

0:03:56.560,0:04:00.816
ที่เราจะเสริมยักษ์อิเล็กทรอนิคเหล่านี้

0:04:00.840,0:04:02.680
ด้วยสิ่งที่ธรรมชาติได้สร้างขึ้นไว้แล้ว

0:04:04.320,0:04:05.696
จุลชีพ

0:04:05.720,0:04:10.936
สิ่งมีชีวิตเซลล์เดียว ที่ตัวมันเอง[br]สามารถเจริญเติบโต สมบูรณ์ได้ด้วยตัวเอง

0:04:10.960,0:04:12.160
มันคือจักรกลที่มีชีวิต

0:04:12.760,0:04:15.176
มันต้องการทรัพยากรไม่มาก[br]ในการมีชีวิตอยู่

0:04:15.200,0:04:17.096
มีความยืดหยุ่นมากต่อการออกแบบ

0:04:17.120,0:04:20.440
และต้องการเพียงพื้นที่เล็ก ๆ[br]อย่างเช่นในหลอดพลาสติก

0:04:21.399,0:04:25.256
การศึกษาในสาขานี้ที่สามารถทำให้เรา[br]ใช้คุณสมบัติของจุลชีพได้

0:04:25.280,0:04:26.880
เป็นที่รู้จักกันในชื่อ ชีวสังเคราะห์

0:04:27.520,0:04:31.536
มันเป็นสาขาหนึ่งที่พัฒนาต่อยอดมาจาก[br]วิชาชีวโมเลกุล ซึ่งทำให้เรามียาปฏิชีวนะ วัคซีน

0:04:31.560,0:04:34.856
และวิธีการที่ดีกว่าในการสังเกต[br]ความแตกต่างเล็กน้อยในทางกายวิภาค

0:04:34.880,0:04:36.080
ของร่างกายมนุษย์

0:04:36.520,0:04:38.496
การใช้เครื่องมือจากชีวสังเคราะห์

0:04:38.520,0:04:41.456
ตอนนี้เราสามารถแก้ไขยีน[br]ได้ในสิ่งมีชีวิตเกือบทุกชนิด

0:04:41.480,0:04:43.416
ไม่ว่าจะเล็กหรือใหญ่

0:04:43.440,0:04:45.840
ด้วยความเร็วและความแม่นยำที่น่าทึ่ง

0:04:46.760,0:04:49.656
ด้วยข้อจำกัดของอุปกรณ์ที่สร้างโดยมนุษย์

0:04:49.680,0:04:53.656
ชีวสังเคราะห์จะเป็นวิธีที่เราจะวิศวกรรม[br]ไม่เพียงแต่อาหารของเรา

0:04:53.680,0:04:56.416
เชื้อเพลิงของเรา และสิ่งแวดล้อม

0:04:56.440,0:04:58.736
แต่ยังจะวิศวกรรมตัวเราเอง

0:04:58.760,0:05:01.376
ให้ชดเชยกับความไม่เหมาะสม[br]ทางกายภาพของเรา

0:05:01.400,0:05:03.560
และทำให้เรามั่นใจว่าเราจะมีชีวิตรอดในอวกาศ

0:05:05.000,0:05:06.216
เพื่อเป็นการยกตัวอยาง

0:05:06.240,0:05:09.056
ว่าเราจะใช้ชีวสังเคราะห์อย่างไร[br]ในการพัฒนาการสำรวจอวกาศ

0:05:09.080,0:05:11.000
ให้เราลองมองไปยังสิ่งแวดล้อมบนดาวอังคาร

0:05:12.160,0:05:16.896
องค์ประกอบของดินบนดาวอังคาร[br]คล้ายกับเถ้าถ่านภูเขาไฟในฮาวาย

0:05:16.920,0:05:18.800
และมีสารอินทรีย์เล็กน้อย

0:05:19.400,0:05:21.656
ลองตั้งสมมติฐานดูแบบว่า

0:05:21.680,0:05:24.416
จะเป็นอย่างไรถ้าหากดินบนดาวอังคาร[br]สามารถที่จะค้ำจุนให้พืชเจริญเติบโตได้จริง ๆ

0:05:24.440,0:05:26.280
โดยไม่ต้องใช้ธาตุอาหาร[br]ที่ถูกดัดแปลงให้เหมือนของโลก

0:05:27.360,0:05:29.456
คำถามแรกที่เราควรจะถามก็คือ

0:05:29.480,0:05:31.856
เราจะสร้างให้ดาวเคราะห์ของเรา[br]ทนต่อความหนาวเย็นได้อย่างไร

0:05:31.880,0:05:33.976
เพราะว่า โดยเฉลี่ยแล้ว[br]อุณหภูมิของดาวอังคาร

0:05:34.000,0:05:36.760
คือลบ 60 องศาเซลเซียส[br]ซึ่งไม่ค่อยจะเป็นมิตรเท่าไร

0:05:38.000,0:05:39.776
คำถามถัดไปที่เราควรถามคือ

0:05:39.800,0:05:42.256
เราจะสร้างพืชที่ทนแล้งได้อย่างไร

0:05:42.280,0:05:45.096
ลองพิจารณาว่า[br]น้ำส่วนใหญ่ที่อยู่ในรูปของน้ำแข็ง

0:05:45.120,0:05:47.960
ระเหยเร็วกว่าเวลาที่ฉันใช้พูดว่า[br]"ระเหย" เสียอีก

0:05:49.120,0:05:51.720
ค่ะ มันกลายเป็นว่า[br]เราได้ทำสิ่งเหล่านี้แล้ว

0:05:52.480,0:05:55.776
โดยการยืมยีนโปรตีนต้านเยือกแข็ง[br]มาจากปลา

0:05:55.800,0:05:58.976
และยีนทนความแห้งแล้ง[br]จากพืชอย่างเช่นข้าว[br]

0:05:59.000,0:06:01.696
และนำมันใส่เข้าไปในพืช[br]ที่ต้องการสิ่งเหล่านี้

0:06:01.720,0:06:04.680
ตอนนี้เรามีพืชที่สามารถทดความแห้งแล้ง[br]และทนการเยือกแข็งที่รุนแรงที่สุดได้

0:06:05.480,0:06:08.096
พวกมันเป็นที่รู้จักกันบนโลกในชื่อ จีเอ็มโอ

0:06:08.120,0:06:09.920
หรือสิ่งมีชีวิตที่ถูกดัดแปลงพันธุกรรม

0:06:10.680,0:06:15.040
และเราพึ่งพาพวกมัน[br]ในการป้อนปากท้องของมนุษยชาติ

0:06:16.160,0:06:19.576
ธรรมชาติได้สร้างสิ่งเหล่านี้ไว้อยู่แล้ว

0:06:19.600,0:06:21.136
โดยปราศจากความช่วยเหลือจากพวกเรา

0:06:21.160,0:06:24.240
เราแค่พบกับวิธีการที่จะกระทำมัน[br]อย่างแม่นยำเท่านั้นเอง

0:06:25.480,0:06:28.960
แล้วทำไมเราถึงอย่างเปลี่ยนพันธุกรรมของพืช[br]ให้เหมาะกับอวกาศด้วย

0:06:30.120,0:06:33.696
ค่ะ ถ้าเราไม่ทำอย่างนั้น[br]นั่นก็หมายความว่า เราจะต้องทำการวิศวกรรม

0:06:33.720,0:06:37.136
พื้นที่อันกว้างใหญ่บนดาวเคราะห์ดวงใหม่

0:06:37.160,0:06:40.656
โดยปล่อยก๊าซบรรยากาศ[br]เป็นล้านล้านแกลลอน

0:06:40.680,0:06:43.720
และจากนั้นก็สร้างโดมแก้วยักษ์[br]เพื่อครอบมันเอาไว้

0:06:44.480,0:06:46.536
มันเป็นการลงทุนทางการก่อสร้าง[br]ที่ไม่สมเหตุสมผลในความเป็นจริง

0:06:46.560,0:06:50.080
ซึ่งมันจะกลายเป็นปฏิบัติการขนส่งสินค้า[br]ที่มีราคาแพงไปอย่างรวดเร็ว

0:06:51.240,0:06:52.696
ทางหนึ่งที่จะทำให้เรามั่นใจ

0:06:52.720,0:06:55.816
ว่าเราจะมีเสบียงอาหาร[br]และอากาศที่เราต้องการ

0:06:55.840,0:06:58.936
คือนำสิ่งมีชีวิต[br]ที่ได้รับการดัดแปลงพันธุกรรม

0:06:58.960,0:07:01.520
ให้สามารถเข้ากับสิ่งแวดล้อมใหม่[br]ที่โหดร้าย ไปกับเราด้วย

0:07:02.760,0:07:06.736
สาระก็คือ การใช้สิ่งมีชีวิตดัดแปลงพันธุกรรม[br]ช่วยทำให้เราปรับบรรยากาศดาวเคราะห์

0:07:06.760,0:07:08.800
ทั้งในระยะสั้นและระยะยาว

0:07:10.400,0:07:14.400
สิ่งมีชีวิตเหล่านี้จากนั้นยังสามารถ[br]ถูกดัดแปลงพันธุกรรมเพื่อผลิตยาหรือเชื้อเพลิง

0:07:15.920,0:07:19.656
ฉะนั้น เราสามารถใช้ชีวสังเคราะห์[br]เพื่อนำพืชที่ได้รับการวิศวกรรมไปกับเรา

0:07:19.680,0:07:20.920
แต่เรายังทำอะไรได้อีกบ้าง

0:07:21.880,0:07:24.736
ค่ะ ฉันบอกไว้ก่อนหน้านี้แล้ว[br]ว่าในฐานะที่เราเป็นสายพันธุ์หนึ่ง

0:07:24.760,0:07:27.080
ที่วิวัฒนาการมากับดาวเคราะห์โลก

0:07:27.800,0:07:30.416
อันที่จริงเราไม่ได้เปลี่ยนไปมากมายอะไร[br]ภายในห้านาทีที่ผ่านมา

0:07:30.440,0:07:32.880
คุณนั่งอยู่ตรงนั้นและฉันก็ยืนอยู่ตรงนี้

0:07:33.480,0:07:37.176
และ ถ้าเรากำลังจะถูกปล่อยลงบนดาวอังคาร[br]ในตอนนี้เลย

0:07:37.200,0:07:40.696
แม้ว่าเราจะมีอาหาร นำ้ อากาศ

0:07:40.720,0:07:41.936
และชุดอวกาศที่เหมาะสม

0:07:41.960,0:07:45.336
เราน่าจะต้องเผชิญกับปัญหาสุขภาพ[br]ที่ไม่น่าจะดีสักเท่าไร

0:07:45.360,0:07:48.656
ตั้งแต่ปริมาณรังสีประจุที่เข้ากระทบ

0:07:48.680,0:07:52.520
กับพื้นผิวของดาวเคราะห์อย่างดาวอังคาร[br]ที่ชั้นบรรยากาศเบาบางหรือไม่มีเลย

0:07:53.280,0:07:55.296
เว้นเสียแต่ว่าเราวางแผน[br]ที่จะอยู่ในโพรงโต้ดิน

0:07:55.320,0:07:57.960
เมื่อเราอาศัย[br]อยู่บนดาวเคราะห์ดวงใหม่ทุกดวง

0:07:58.480,0:08:01.056
เราจะต้องหาวิธีที่ดีกว่านี้[br]ที่จะป้องกันตัวเอง

0:08:01.080,0:08:03.736
โดยปราศจากความต้องการ[br]ที่จะต้องใส่เกราะหรือชุดอวกาศ

0:08:03.760,0:08:06.216
ที่มีน้ำหนักเท่ากับน้ำหนักร่างกายของคุณ

0:08:06.240,0:08:08.520
หรือความต้องการ[br]ที่จะต้องหลบอยู่หลังกำแพงตะกั่ว

0:08:10.240,0:08:12.840
ฉะนั้น ลองมาขอแรงบันดาลใจ[br]จากธรรมชาติกัน

0:08:14.200,0:08:16.296
ในบรรดาชีวิตมากมายบนโลก

0:08:16.320,0:08:19.176
ยังมีสิ่งมีชีวิตกลุ่มหนึ่ง[br]ที่เป็นที่รู้จักกันในชื่อ เอ็กซ์ตรีโมไฟย์

0:08:19.200,0:08:21.176
หรือพวกที่ชอบอาศัย[br]อยู่ในสถานที่ที่มีความรุนแรง

0:08:21.200,0:08:23.656
ถ้าคุณจำได้จากวิชาชีววิทยา[br]ตอนชั้นมัธยมปลาย

0:08:23.680,0:08:28.160
และในบรรดาสิ่งมีชีวิตพวกนั้น[br]ก็มีแบคทีเรีย ดีอิโนคอคคัส เรดิโอดูราน

0:08:29.040,0:08:34.416
ซึ่งเรารู้ว่ามันสามารถทดความหนาวเย็น[br]การเสียน้ำ ภาวะสุญญากาศ กรด

0:08:34.440,0:08:36.640
และ ที่สำคัญ รังสี ได้

0:08:37.440,0:08:40.135
ในขณะที่มันทนต่อรังสี

0:08:40.159,0:08:42.559
เรายังไม่เคยปรับปรุงยีน[br]ที่เกี่ยวข้องกับสิ่งนี้ในสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม

0:08:43.520,0:08:46.136
มันไม่ง่ายเลยที่จะทำอย่างนั้น

0:08:46.160,0:08:48.976
มันมีปัจจัยหลายอย่าง[br]ที่ส่งผลต่อการทนต่อรังสี

0:08:49.000,0:08:51.240
และมันไม่ได้ง่าย ๆ [br]เหมือนกับการถ่ายยีนเพียงยีนเดียว

0:08:51.960,0:08:55.216
แต่มันต้องอาศัยความชาญฉลาด

0:08:55.240,0:08:56.496
และระยะเวลา

0:08:56.520,0:08:58.960
แต่ฉันก็คิดว่า[br]มันก็ไม่ได้ยากเกินไปถ้าจะทำ

0:09:00.000,0:09:05.760
แม้ว่าเราจะยืมเพียงแค่บางส่วน[br]ที่มีความสามารถในการทนต่อรังสี

0:09:06.400,0:09:09.416
มันก็คงจะดีกว่าสิ่งที่เรามีอยู่ตอนนี้

0:09:09.440,0:09:11.400
ซึ่งมีเพียงเมลานินในผิวหนังของเรา

0:09:12.560,0:09:14.576
การใช้วิธีการทางชีวสังเคราะห์

0:09:14.600,0:09:17.616
เราสามารถเก็บเกี่ยวความสามารถ[br]ของ ดีอิโนคอคคัส

0:09:17.640,0:09:21.360
เพื่อให้ทนต่อระดับรังสีที่รุนแรงได้

0:09:23.760,0:09:25.240
อย่างที่เราเห็นว่ามันยุ่งยาก

0:09:25.920,0:09:28.240
โฮเม เซเปียน หรือมนุษย์

0:09:29.200,0:09:31.496
มีวิวัฒนาการตลอดเวลา

0:09:31.520,0:09:33.440
และยังคงมีวิวัฒนากรอย่างต่อเนื่อง

0:09:34.360,0:09:36.136
หลายพันปีของการวิวัฒนาการ

0:09:36.160,0:09:39.136
ไม่ได้เพียงแค่ทำให้มนุษย์เรา[br]อย่างมนุษย์ชาวทิเบต

0:09:39.160,0:09:41.736
ที่สามารถทน[br]ต่อสภาวะที่มีออกซิเจนน้อยได้

0:09:41.760,0:09:46.696
แต่ยังทำให้มนุษย์ชาวอาร์เจนตินา[br]สามารถบริโภคและกำจัดสารหนู

0:09:46.720,0:09:49.520
ซึ่งเป็นสารเคมีที่สามารถฆ่าคนทั่ว ๆ ไปได้

0:09:50.360,0:09:54.056
ทุกวัน ร่างกายมนุษย์มีวิวัฒนาการ[br]โดยการกลายพันธุ์ที่เกิดโดยบังเอิญ

0:09:54.080,0:09:56.936
ที่บังเอิญทำให้มนุษย์บางคน

0:09:56.960,0:09:59.200
ตกอยู่ในสภาพที่ไม่ค่อยจะดี

0:10:00.160,0:10:02.040
แต่ แต่ว่า

0:10:03.480,0:10:07.656
แต่ละวิวัฒนาการต้องการสองสิ่ง[br]ที่เราอาจไม่มีเสมอไป

0:10:07.680,0:10:09.120
หรือสามารถที่จะมีมันได้

0:10:10.120,0:10:12.360
และพวกมันก็คือความตายและเวลา

0:10:13.560,0:10:16.576
ในความพยายามของสายพันธุ์ของเรา[br]ที่จะหาที่อยู่ในเอกภพ

0:10:16.600,0:10:19.056
เราอาจไม่สามารถมีเวลาเพียงพอ

0:10:19.080,0:10:21.616
ต่อการวิวัฒนาการตามธรรมชาติ[br]เพื่อให้ได้มาซึ่งความสามารถเพิ่มเติม

0:10:21.640,0:10:23.640
ในการอยู่รอดบนดาวเคราะห์นอกโลก

0:10:24.360,0:10:28.856
เราอาศัยอยู่ในสิ่งที่ อี. โอ. วิลสัน[br]ได้ให้ชื่อว่า เป็นยุคของการหลบหลีกยีน

0:10:28.880,0:10:34.256
ซึ่งเป็นยุคที่เราซ่อมความผิดปกติของยีน[br]อย่างซิย์สติกไฟโบรซิส หรือกล้ามเนื้อที่ผิดปกติ

0:10:34.280,0:10:36.880
ด้วยสิ่งทดแทนชั่วคราวจากภายนอก

0:10:37.960,0:10:39.496
แต่ทุก ๆ วันที่ผ่านไป

0:10:39.520,0:10:42.696
เราเข้าสู่ยุค[br]ของการวิวัฒนาการอย่างจงใจ

0:10:42.720,0:10:44.696
ช่วงเวลาที่เราในฐานะสายพันธุ์หนึ่ง

0:10:44.720,0:10:49.600
จะมีความสามารถในการตัดสินว่า[br]เราจะมีพันธุรรมของเราอย่างไร

0:10:50.720,0:10:53.056
การเพิ่มความสามารถใหม่ ๆ [br]ให้กับร่างกายมนุษย์

0:10:53.080,0:10:55.160
ไม่ได้เป็นประเด็นอีกแล้ว[br]ว่ามันจะทำได้อย่างไร

0:10:55.920,0:10:57.120
แต่เมื่อไรต่างหาก

0:10:58.240,0:10:59.496
การใช้ชีวสังเคราะห์

0:10:59.520,0:11:02.616
เพื่อเปลี่ยนยีนที่เป็นองค์ประกอบ[br]ของสิ่งมีชีวิตใดสิ่งมีชีวิตหนึ่ง

0:11:02.640,0:11:03.856
โดยเฉพาะอย่างยิ่งของเราเอง

0:11:03.880,0:11:06.200
ไม่ได้ปราศจากความลังเล[br]ทางศีลธรรมและจริยธรรม

0:11:07.280,0:11:09.800
การที่เราวิศวกรรมตัวเราเอง[br]ทำให้เป็นมนุษย์น้อยลงหรือเปล่า

0:11:10.960,0:11:13.216
แต่จะว่าไปแล้ว มนุษยชาติจะเป็นอะไร

0:11:13.240,0:11:15.760
มากไปกว่าวัตถุธาตุจากดาว[br]ที่เผอิญมีสติสัมปะชัญญะหรือเปล่า

0:11:17.200,0:11:19.640
มนุษย์ผู้ทรงปัญญาควรจะกำกับ[br]ให้ตัวเองไปในทิศทางใด

0:11:20.640,0:11:24.560
แน่นอนล่ะ มันคงเป็นการเสียเวลา[br]ถ้าจะมัวแต่นั่งชื่นชมมันไปวัน ๆ

0:11:25.800,0:11:27.136
เราจะใช้ความรู้ของเรา

0:11:27.160,0:11:30.416
เพื่อปกป้องตัวเราเอง[br]จากอันตรายภายนอก

0:11:30.440,0:11:33.080
และปกป้องตัวเราเอง[br]จากตัวเราเองได้อย่างไร

0:11:34.400,0:11:35.816
ฉันทิ้งคำถามเหล่านี้ไว้

0:11:35.840,0:11:38.016
ไม่ใช่เพื่อก่อให้เกิดความหวาดกลัว[br]ต่อวิทยาศาสตร์

0:11:38.040,0:11:40.416
แต่เพื่อให้ความกระจ่าง[br]เกี่ยวกับโอกาสต่าง ๆ

0:11:40.440,0:11:43.840
ที่วิทยาศาสาตร์ได้มอบให้[br]และกำลังจะให้กับเราต่อไป

0:11:44.760,0:11:48.736
เราจะต้องรวมมือกันในฐานะมนุษย์[br]เพื่อหารือและหาคำตอบ

0:11:48.760,0:11:49.960
ด้วยความระมัดระวัง

0:11:50.640,0:11:52.600
และความกล้าหาญ

0:11:54.200,0:11:57.800
ดาวอังคารคือจุดหมาย

0:11:58.440,0:12:00.040
แต่มันจะไม่ใช่ปลายทาง

0:12:01.000,0:12:03.856
และพรมแดนสุดท้ายจริง ๆ[br]ที่เราจะต้องข้ามไป

0:12:03.880,0:12:08.600
ในการตัดสินใจว่าเราจะสามารถ[br]และควรทำอะไรได้บ้างกับปัญญาของเรา

0:12:09.880,0:12:14.120
อวกาศนั้นหนาวเย็น โหดร้าย [br]และไม่เป็นมิตร

0:12:15.120,0:12:17.536
หนทางของเราสู่ดวงดาว[br]จะต้องพบกับการทดสอบ

0:12:17.560,0:12:20.536
ที่จะนำมาซึ่งคำถาม[br]ไม่เพียงแต่ว่าเราเป็นใคร

0:12:20.560,0:12:22.320
แต่คำถามที่ว่าเราจะไปไหน

0:12:23.160,0:12:26.736
และคำตอบจะขึ้นอยู่กับทางเลือก[br]ในการใช้หรือไม่ใช้เทคโนโลยีของเรา[br]

0:12:26.760,0:12:28.856
ที่เราได้รวบรวมจากชีวิตต่าง ๆ

0:12:28.880,0:12:32.736
และมันจะกำหนดสถานะของเรา[br]ในเอกภพนี้

0:12:32.760,0:12:33.976
ขอบคุณค่ะ

0:12:34.000,0:12:38.619
(เสียงปรบมือ)