WEBVTT

00:00:00.000 --> 00:00:01.700
สวัสดีค่ะ วิวจาก Channel Point of View ค่ะ

00:00:01.760 --> 00:00:03.860
กลับมาอีกครั้งนะคะ ในทุกวันพุธ ที่วิวจะนำเอา

00:00:04.120 --> 00:00:08.340
บทละครเรื่องรามเกียรติ์ ฉบับพระราชนิพนธ์ใน
พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช

00:00:08.340 --> 00:00:09.620
เล่มนี้มาเล่าให้ทุกคนฟังค่ะ

00:00:09.700 --> 00:00:13.340
ขอบอกเลยว่าตอนวันนี้จะมีรายละเอียดปลีกย่อย
เต็มไปหมดเลยนะคะ

00:00:13.380 --> 00:00:17.660
เพราะว่ามันเป็นเหตุการณ์ยิบๆ ย่อยๆ ต่างๆ
วิวก็เลยจับมัดรวมเป็นตอนเดียวไปเลยค่ะ

00:00:17.680 --> 00:00:21.060
ดังนั้นตอนในวันนี้ประกอบไปด้วยศึกถึง 2 ศึกด้วยกันนะคะ

00:00:21.120 --> 00:00:24.760
และในทั้งสองศึกเนี่ยมีตัวละครยักษ์เด่นๆ 
ออกถึง 2 ตนด้วยกันนะคะ

00:00:24.940 --> 00:00:27.860
ดังนั้นใครที่อยากติดตามตั้งแต่ตอนแรก

00:00:27.960 --> 00:00:29.960
กลัวว่าจะพลาดเรื่องราวอะไรไปเนี่ยนะคะ

00:00:30.020 --> 00:00:32.900
สามารถกดไปดูได้ตรงนี้เลยนะคะ
วิวทำเป็น playlist ไว้ให้แล้ว

00:00:33.000 --> 00:00:37.560
และ ถ้าใครรู้สึกว่ารำคาญอยากฟังรวดเดียวจบภายใน 10 นาที
ก็ตรงนี้เช่นกันค่ะ

00:00:37.620 --> 00:00:40.920
สำหรับตอนนี้อย่าลืมกดติดตามวิวให้ครบทุกช่องทางนะคะ

00:00:41.000 --> 00:00:44.820
จะได้ไม่พลาดคลิปวีดีโอใหม่ๆ 
แล้วก็ข่าวสารดีๆ จากช่อง point of view ค่ะ

00:00:45.000 --> 00:00:48.100
พร้อมจะไปฟังเรื่องราวที่ทั้งสนุกแล้วก็มีสาระกันรึยังคะ

00:00:48.100 --> 00:00:49.920
ถ้าพร้อมกันแล้วก็ไปฟังกันเลยค่ะ

00:00:54.080 --> 00:00:57.040
ความเดิมจากตอนที่แล้วทศกัณฐ์ส่งแสงอาทิตย์ออกไปรบนะคะ

00:00:57.180 --> 00:01:01.440
หลังจากที่ส่งออกไปรบก็มั่นใจมาก
ว่าแสงอาทิตย์จะต้องจัดการพระรามได้แน่ๆ

00:01:01.560 --> 00:01:06.040
เพราะว่าแสงอาทิตย์มีอาวุธไม้ตาย
แต่สุดท้ายแล้วแสงอาทิตย์ก็ต้องพ่ายแพ้ให้กับพระรามนะคะ

00:01:06.120 --> 00:01:10.020
หลังจากแสงอาทิตย์ตายจากไปนะคะ 
แน่นอนว่าสปายก็ต้องวิ่งแท่ดๆๆๆ นะคะ

00:01:10.100 --> 00:01:12.780
มาแจ้งทศกัณฐ์ค่ะว่าแสงอาทิตย์ตายแล้วจ้า

00:01:12.820 --> 00:01:17.740
ซึ่งทำให้ทศกัณฐ์นะคะ โกรธมาก
ดังนั้นวันรุ่งขึ้นค่ะทศกัณฐ์ก็เลยตัดสินใจว่า

00:01:17.860 --> 00:01:22.960
ไม่ได้การแล้ว เพื่อเป็นการแก้แค้นให้กับหลานฉัน 
ฉันนี่แหละจะลุกออกไปสู้รบเองนะ

00:01:23.020 --> 00:01:26.020
ดังนั้นทศกัณฐ์นะคะ ก็สั่งจัดทัพใหญ่โตต่างๆ นานาค่ะ

00:01:26.060 --> 00:01:28.900
และวันรุ่งขึ้นก็ยกทัพออกไปรบด้วยตัวเองนะคะ

00:01:29.020 --> 00:01:36.140
ซึ่งไปถึงเนี่ยนะคะ ก็มีการรบพุ่งกันตามปกติเนี่ยนะคะ
มีการสั่งฝูงยักษ์บุกตะลุยลิง ฝูงลิงตะลุยกลับ

00:01:36.140 --> 00:01:42.900
อ้าว ฝูงลิงถล่ม ทศกัณฐ์โกรธทศกัณฐ์ยิงลูกศรฆ่าลิง
พระรามยิงลูกศรแก้ศรทศกัณฐ์

00:01:42.960 --> 00:01:48.400
ทศกัณฐ์เห็นลูกศรพระรามระเบิดลูกศรตัวเอง 
ทศกัณฐ์ทำอะไรไม่ถูก ทศกัณฐ์ก็เอาจักรขว้างไป

00:01:48.400 --> 00:01:51.780
แต่ว่าจักรก็ไปหยุดอยู่หน้าพระรามไม่ยอมไปปั่นพระรามสักที

00:01:51.780 --> 00:01:53.540
พระรามก็เลยแผลงศรอีกลูกหนึ่ง

00:01:53.580 --> 00:01:58.020
ไปทำลายจักรของทศกัณฐ์และศรลูกนั้นก็เด้งมาโดนตัวทศกัณฐ์ ปั่ก

00:01:58.020 --> 00:01:59.800
คิดว่าเรื่องจบใช่ไหม ไม่ค่ะ

00:01:59.880 --> 00:02:02.400
เพราะว่าฉากจบของทศกัณฐ์จะไม่เบสิคขนาดนี้เนาะ

00:02:02.480 --> 00:02:06.980
ดังนั้นพอลูกศรปักอกของทศกัณฐ์นะคะ ทศกัณฐ์ก็มีการ
สวดมนต์ต่างๆ นานา ลูบตัว

00:02:07.220 --> 00:02:11.480
ฟรึ่บ ลูกศรก็หลุดออกค่ะ
แต่ทศกัณฐ์ก็เจ็บปวดรวดร้าวปางตายเหมือนกันนะคะ

00:02:11.560 --> 00:02:17.300
อย่างไรก็ตามค่ะ จังหวะนั้นก็เป็นจังหวะที่
พระอาทิตย์ลับขอบฟ้าเหล่าเทเลทับบี้บอกลาอีกรอบนะคะ

00:02:17.340 --> 00:02:21.640
ดังนั้นทศกัณฐ์ก็เลยยกทัพกลับค่ะ
เรียกได้ว่าหนีกลับว่ายังงั้นเถอะ

00:02:21.640 --> 00:02:23.680
พระรามก็อะ โอเค ยกทัพกลับนะคะ

00:02:23.760 --> 00:02:26.600
ซึ่งหลังจากที่ทศกัณฐ์กลับไปแล้วเนี่ย ถามว่าเกิดอะไรขึ้น

00:02:26.640 --> 00:02:30.920
คือในคืนก่อนหน้านี้ ก่อนออกมารบก็เรียกได้ว่า
ทศกัณฐ์ก็เครียดมาพอสมควรแล้วนะ

00:02:30.920 --> 00:02:32.640
ก็นอนก่ายหน้าผากทั้งคืนนะคะ แบบ

00:02:32.640 --> 00:02:34.220
นอนไม่หลับเลยแม้แต่วินาทีเดียว

00:02:34.320 --> 00:02:38.060
เพราะว่าเครียดมากๆ ว่าแบบใครจะออกไปรบ
จนสุดท้ายตัวเองออกมาก็ยังไม่รอด

00:02:38.120 --> 00:02:43.120
ดังนั้นพอกลับเมืองไปนะคะ รอบนี้ทศกัณฐ์เครียดหนักเลยค่ะ
ทศกัณฐ์แทบจะเอาเท้าขึ้นมาก่ายประมาณว่าแบบ

00:02:43.200 --> 00:02:46.940
โอ้ย ตายๆๆ ส่งใครออกไปรบก็แพ้ ออกไปเองก็ไม่รอด

00:02:46.980 --> 00:02:50.260
จะเอาใครมาสู้รบดีเนี่ย อู๊ว ตายแล้วทำยังไงดี นะคะ

00:02:50.320 --> 00:02:55.580
ดังนั้นค่ะ ทศกัณฐ์เนี่ยไม่รู้จะทำยังไงก็เลยกลับปราสาทไปนะคะ ไปหาที่ปรึกษาของตัวเอง

00:02:55.740 --> 00:03:01.820
ถ้าเราบอกว่าฝั่งพระรามเนี่ยมีพิเภกเป็นที่ปรึกษาสุดโกง
เนี่ยนะคะ จริงๆ ฝั่งทศกัณฐ์ก็มีที่ปรึกษาสุดโกงเหมือนกันค่ะ

00:03:01.860 --> 00:03:05.060
แต่ทศกัณฐ์ไม่ค่อยใช้งาน และที่สำคัญนะ 
ใช้งานแล้วไม่ค่อยเชื่อ

00:03:05.120 --> 00:03:07.940
เชื่อแต่วิธีการไม่เชื่อเรื่องที่แบบแนะนำให้หาจริงๆ ไง

00:03:08.020 --> 00:03:10.960
คนๆ นั้นนะคะ ก็คือนางมณโฑนั่นเองค่ะ

00:03:11.040 --> 00:03:13.340
คือทศกัณฐ์เนี่ยไปปรึกษานางมณโฑว่าแบบ

00:03:13.340 --> 00:03:14.980
เมียจ้าพี่เครียดจังเลย แบบ

00:03:15.020 --> 00:03:19.340
พี่ออกไปรบเองพี่ก็แพ้ย่อยยับ ลูกก็ตาย
ส่งหลานเราไปหลานก็ไม่รอด

00:03:19.440 --> 00:03:24.120
ญาติก็ตาย เพื่อนก็ตาย โอ้ย ตายกันไปหมดเลย 
พี่ควรจะทำยังไงดีจ๊ะ มณโฑจ้า

00:03:24.200 --> 00:03:26.700
ซึ่งจริงๆ นะคะ ถ้าทศกัณฐ์เชื่อนางมณโฑตั้งแต่แรก

00:03:26.720 --> 00:03:29.860
ตั้งแต่ตอนมณโฑบอกมาตลอด 
บอกจนปากเปียกปากแฉะ ว่าแบบ

00:03:29.860 --> 00:03:31.480
ก็คืนนางสีดาไปสิจ๊ะ

00:03:31.520 --> 00:03:36.460
ก็ๆๆ ก็คงจะจบไปแล้ว แต่ทศกัณฐ์ไม่ฟังค่ะ 
ดังนั้นนางมณโฑก็ไม่รู้จะแนะนำยังไงนะคะ

00:03:36.460 --> 00:03:37.460
นางมณโฑก็เลยบอกว่า

00:03:37.520 --> 00:03:40.320
พี่ พี่จำได้ไหม พี่ยังมีเพื่อนอยู่อีกคนหนึ่ง

00:03:40.320 --> 00:03:41.520
ชื่อว่าท้าวสัตลุง

00:03:41.560 --> 00:03:44.500
ซึ่งไอ้ท้าวสัตลุงเนี่ยนะ เป็นกษัตริย์เมืองจักรวาล

00:03:44.540 --> 00:03:47.620
เป็นเพื่อนที่เก่งกล้าสามารถมาก ไปเรียกเพื่อนมาช่วยรบสิ

00:03:47.660 --> 00:03:50.020
ที่สำคัญนะ พี่มีหลานอีกคนหนึ่งจำได้ไหม

00:03:50.060 --> 00:03:54.980
แสงอาทิตย์เนี่ย เป็นลูกของพระยาขรใช่ไหม นี่จำตรีเศียรได้ไหม 
ทูษณ์ ขร ตรีเศียร

00:03:54.980 --> 00:03:56.160
น้องพี่ทั้งสามตนน่ะ

00:03:56.300 --> 00:03:58.300
ตรีเศียรมีลูก ชื่อว่าตรีเมฆ

00:03:58.320 --> 00:04:01.300
หลานพี่ก็เก่งไม่ใช่ย่อยนะ ไปเชิญตรีเมฆมารบเร็ว

00:04:01.340 --> 00:04:03.580
ทศกัณฐ์นะคะ ได้ยินอย่างนั้นดีใจค่ะ ประมาณว่า

00:04:03.640 --> 00:04:06.200
อุ๊ย มณโฑเก่งมาก เมียใครเนี่ยเก่งจริงๆ เลย

00:04:06.200 --> 00:04:08.140
เดี๋ยวๆๆ เดี๋ยวพรุ่งนี้จัดให้นะคะ

00:04:08.140 --> 00:04:12.260
ดังนั้นนะคะทศกัณฐ์ก็เลยให้คนร่างจดหมายไปหาท้าวสัตลุงค่ะ ประมาณว่า

00:04:12.340 --> 00:04:16.620
เพื่อนรักเราเองทศกัณฐ์ ตอนนี้เรากำลังเจอศึกหนักที่กรุงลงกา

00:04:16.660 --> 00:04:19.860
มีมนุษย์สองคนบุกมาถล่มกับเราพร้อมกับลิงป่า

00:04:19.920 --> 00:04:22.580
เราสู้ไม่ได้เลย เชิญเพื่อนมาร่วมรบหน่อยเถอะ

00:04:22.580 --> 00:04:23.480
นะคะ ประมาณนี้

00:04:23.500 --> 00:04:25.840
แล้วก็ให้คนเนี่ยถือไปหาท้าวสัตลุงค่ะ

00:04:25.860 --> 00:04:28.100
พร้อมกับบอกว่าไปเชิญตรีเมฆมาด้วยนะจ๊ะ

00:04:28.160 --> 00:04:33.460
ซึ่งยักษ์แมสเสจเจอร์เนี่ยนะคะ พอได้สารไปก็รีบบึ่งออกไปค่ะ
ที่เมืองจักรวาลนะคะไปหาท้าวสัตลุง

00:04:33.460 --> 00:04:34.940
ไปถึงก็ถวายสาร ปึ้ง

00:04:35.000 --> 00:04:37.840
ท้าวสัตลุงหยิบจดหมายมาอ่าน ก็มีความแบบ งง

00:04:37.900 --> 00:04:42.800
ท้าวสัตลุงงงมีความแบบ ห๊ะอะไร คือทศกัณฐ์เพื่อนเราเนี่ย
ก็เป็นยักษ์ที่เก่งมากเลยนะ

00:04:42.840 --> 00:04:44.840
มันจะไปมีใครสู้กับทศกัณฐ์ได้

00:04:44.900 --> 00:04:47.020
แล้วที่สำคัญเนี่ยนะ มนุษย์กับลิงเนี้ยนะ

00:04:47.060 --> 00:04:53.580
คือเหมือนแบบเราเป็นยักษ์ผู้ยิ่งใหญ่ อยู่ดี ๆมีมนุษย์เดินสองเท้ากับลิงมากวน แล้วแบบระดับทศกัณฐ์ต้องมาเรียกให้เราช่วย

00:04:53.580 --> 00:04:54.820
อะไรเนี่ย เรื่องแค่นี้

00:04:54.900 --> 00:04:58.340
ถ้าเป็นคนปกติจะเริ่มเอ๊ะใจว่าไอ้มนุษย์เนี่ย มันไม่ปกติ

00:04:58.380 --> 00:05:01.300
แต่เป็นเพื่อนทศกัณฐ์ได้ ต้องไม่มีสติระดับหนึ่งนะคะ

00:05:01.340 --> 00:05:04.880
ดังนั้น ท้าวสุตลุงก็เลยลุกขึ้นมาค่ะ กระทืบเท้าแล้วบอกว่า

00:05:05.020 --> 00:05:07.240
เดี๋ยวๆๆ ใครทำเพื่อนเราเดี๋ยวเราจัดให้นะคะ

00:05:07.340 --> 00:05:11.680
ดังนั้นท้าวสัตลุงก็สั่งจัดทัพใหญ่โตค่ะ 
แล้วก็ยกไปตั้งอยู่กลางทาง

00:05:11.680 --> 00:05:15.080
ในขณะที่ยักษ์แมสเสจเจอร์เนี่ยวิ่งแท่ดๆๆๆ 
ไปต่ออีกเมืองหนึ่งค่ะ

00:05:15.080 --> 00:05:17.040
ก็คือเมืองมัชวารีนั่นเอง

00:05:17.120 --> 00:05:19.680
ไปหาตรีเมฆนะคะ ลูกชายของตรีเศียร

00:05:19.680 --> 00:05:21.280
ไปถึงก็ไปเล่าให้ตรีเมฆฟังว่า

00:05:21.340 --> 00:05:23.640
นี่สมเด็จลุงเรียกให้เข้าเฝ้าจ้า

00:05:23.700 --> 00:05:26.280
ตอนนี้มีศึกกลุงลงกามาช่วยกันหน่อยเร็ว

00:05:26.280 --> 00:05:27.120
ประมาณนี้นะคะ

00:05:27.140 --> 00:05:33.060
ซึ่งตรีเมฆเนี่ยก็บอกว่า อู้วหู้ว ไอ้มนุษย์สองคนนี้
มาทำให้ลุงเราปวดหัว เดี๋ยวๆๆ เดี๋ยวพี่จัดให้เอง

00:05:33.060 --> 00:05:34.340
ไม่ต้องให้ถึงมือลุงหรอก

00:05:34.440 --> 00:05:38.680
ว่าแล้วนะคะ ตรีเมฆก็จัดทัพใหญ่โตค่ะ
แล้วก็ยกตามออกไปอีกกลุ่มหนึ่งนะคะ

00:05:38.700 --> 00:05:42.800
ไปบรรจบกับทัพของท้าวสัตลุง 
แล้วก็เดินทางเข้าไปที่เมืองลงกาค่ะ

00:05:42.900 --> 00:05:45.980
ไปถึงนะคะ ทศกัณฐ์ก็ต้อนรับขับสู้อย่างดีนะคะ ประมาณว่า

00:05:45.980 --> 00:05:49.460
อุ๊ย เพื่อนรักขอบคุณนะ ที่มีช่วยเรา อะไรต่างๆ นานา นะคะ

00:05:49.580 --> 00:05:54.980
หลังจากต้อนรงต้อนรับอะไรเสร็จแน่นอนว่าทศกัณฐ์ก็ปรึกษา มีการปรึกษาเรื่องกองทัพกันนะคะ

00:05:54.980 --> 00:05:56.260
ฝ่ายท้าวสัตลุงก็แบบ

00:05:56.320 --> 00:06:00.180
โอย มนุษย์แค่นี้ เดี๋ยวๆ เดี๋ยวเสร็จฉัน 
เดี๋ยวฉันขยี้ให้ดูด้วยมือเลย

00:06:00.180 --> 00:06:01.540
ฝั่งตรีเมฆก็บอกเหมือนกัน บอก

00:06:01.600 --> 00:06:04.440
ลุงไม่ต้องปวดหัวเดี๋ยวผมจัดให้ อะไรประมาณนี้

00:06:04.520 --> 00:06:09.460
หลังจากที่ได้รับคำมั่นสัญญาจากเพื่อนและหลานนะคะ 
ทศกัณฐ์ก็มีความแฮปปี้ขึ้นมาทันที ประมาณว่า

00:06:09.500 --> 00:06:15.620
เห็นไหม ปัญหาแค่นี้ เรื่องนิดเดียว แหม่เพื่อนรักแหม่หลานรักดีมาก ไปๆๆ ฉลองกันดีกว่า

00:06:15.720 --> 00:06:20.820
ว่าแล้วนะคะ ทศกัณฐ์ก็ให้คนไปยกเหล้ามา จัดปาร์ตี้ เอาผู้หญิงมาเริงระบำอะไรต่างๆ

00:06:20.880 --> 00:06:23.280
เรียกได้ว่า party hard ว่ายังงั้นเถอะค่ะ

00:06:23.360 --> 00:06:26.860
ซึ่งก็เช่นที่เคยเล่าไปนั่นแหละ
นี่อาจจะเป็นสาเหตุที่ทำให้ฝั่งเมืองยักษ์แพ้นะ

00:06:26.860 --> 00:06:28.840
เพราะว่าแบบ party hard ทุกคืนก่อนออกไปรบเลย

00:06:28.840 --> 00:06:29.680
ประมาณนั้นนะคะ

00:06:29.720 --> 00:06:32.540
หลังจากที่ฉลงฉลองอะไรกันเสร็จค่ะ วันรุ่งขึ้นนะคะ

00:06:32.600 --> 00:06:38.080
ท้าวสัตลุงก็บอกตรีเมฆว่า โอเค เดี๋ยวลุงเนี่ย 
จะยกออกไปเป็นทัพหน้านะ หลานเนี่ยยกไปเป็นทัพหลัง

00:06:38.120 --> 00:06:40.760
เผื่อว่ามันปัญหาอะไร หลานจะได้มาช่วยลุง โอเคนะจ๊ะ

00:06:40.820 --> 00:06:43.920
ส่วนทศกัณฐ์ไม่ต้องออกไป นอนๆ 
อยู่เมืองนั่นแหละ ชิลล์ๆ ไป นะคะ

00:06:43.960 --> 00:06:46.680
ว่าแล้วนะคะ ทั้งสองทัพ ก็ยกทัพกันออกไปค่ะ

00:06:46.680 --> 00:06:48.440
ไปที่กลางสนามรบนะคะ

00:06:48.500 --> 00:06:51.860
แน่นอนว่าเช้าวันนั้นก็เหมือนเดิมค่ะ พระรามตื่นมาก็ถามพิเภกประมาณว่า

00:06:51.860 --> 00:06:52.900
ใครมารบเหรอ

00:06:52.900 --> 00:06:56.380
พอรู้ว่าเป็นใครนะคะ ก็สั่งจัดทัพออกมา
แล้วก็มาตั้งเผชิญหน้ากันนะคะ

00:06:56.380 --> 00:06:58.020
หลังจากที่ตั้งเผชิญหน้ากันค่ะ

00:06:58.060 --> 00:07:01.740
ฝั่งท้าวสัตลุงเนี่ยนะคะ ก็สั่งให้ฝูงยักษ์เนี่ยบุกถล่มมันเข้าไปเลย ประมาณว่า

00:07:01.740 --> 00:07:03.620
พวกเราจะบุกทะลวงไม่หยุดยั้งอะไรอย่างงี้

00:07:03.620 --> 00:07:07.700
เข้าไปก็ตีฝูงลิงนะคะ ฝั่งฝูงลิงก็ตีคืนตีกันไปตีกันมาค่ะ

00:07:07.900 --> 00:07:11.940
ปรากฏว่าฝูงยักษ์เนี่ย ดูจะพ่ายแพ้เล็กๆ ดูแบบว่าเพลี่ยงพล้ำอะ

00:07:12.120 --> 00:07:19.540
ดังนั้นนะคะ ท้าวสัตลุง รู้สึกว่าไม่ได้แล้ว ท้าวสัตลุง
ก็เลยขี่รถของตัวเองเนี่ยนะคะ ไปไล่ฆ่าลิงค่ะ ไล่ฆ่าๆๆ เลย

00:07:19.680 --> 00:07:24.500
ส่วนฝั่งตรีเมฆนะคะ ตรีเมฆเป็นลูกชายของตรีเศียรใช่ไหม
ดังนั้นขี่ช้างเหมือนพ่อค่ะ

00:07:24.600 --> 00:07:29.060
ขี่ช้างมาก็ขี่ช้างไล่ลิงเหมือนกัน 
ไล่ไปไล่มาไล่ฆ่าลิงกระจัดกระจายเลยนะคะ

00:07:29.100 --> 00:07:34.800
ทำให้ลิงผู้ใหญ่สองตัวเนี่ย รู้สึกว่าไม่โอเคแล้ว 
นั่นก็คือสุครีพกับหนุมานนั่นเองค่ะ

00:07:34.880 --> 00:07:38.600
สุครีพกับหนุมานก็เลยกระโจนออกไปนะคะ 
ไปรับมือยักษ์ทั้งสองด้วยตนเองค่ะ

00:07:38.600 --> 00:07:44.720
ก็ไปแบบว่าทำนู่นทำนี่ต่างๆ จัดการหักคอช้างเข้าไป ปั่ก
อีกคนหนึ่งก็ถล่มรถเข้าไป ปั่ก

00:07:44.820 --> 00:07:49.480
พอยักษ์เนี่ยรถพังช้างตาย แน่นอนว่ายักษ์
ก็ต้องกระเด็นตกรถตกช้างมาใช้ไหมคะ

00:07:49.480 --> 00:07:51.160
ก็จะต้องโกรธตามสเต็ปค่ะ

00:07:51.160 --> 00:07:56.100
พอโกรธตามสเต็ป ทำอะไรได้ ก็หยิบธนูขึ้นมานะคะ 
แล้วก็ยิงออกมา ฟิ้วๆ เหมือนเดิม

00:07:56.100 --> 00:07:58.060
ถามว่าพอยิงธนูออกมาเกิดอะไรขึ้น

00:07:58.140 --> 00:08:02.060
ก็ฝูงลิงก็ตายนะคะ ฝูงลิง ตายๆๆ
กลายเป็นอาวุธตกลงมาใช่ไหม

00:08:02.160 --> 00:08:05.520
ดังนั้นถามว่าพระรามกับพระลักษมณ์เห็นอย่างงี้จะอยู่เฉยๆ ไหม

00:08:05.600 --> 00:08:11.400
ก็ไม่นะคะ พระรามกับพระลักษมณ์ก็จะต้องหยิบธนูขึ้นมา
แล้วก็แผลงสู้ไปค่ะ แผลงสู้ไปก็ไปถล่มธนูหักปึ้ก

00:08:11.480 --> 00:08:17.020
แล้วก็กลายเป็นลม ทำให้ฝูงลิงเนี่ยฟื้นขึ้นมาทั้งหมด 
และแน่นอนนะคะว่ารอบนี้พระรามไม่ได้ออกรบคนเดียว

00:08:17.080 --> 00:08:19.360
แต่ว่าคนที่ออกรบมาด้วยก็คือพระลักษมณ์นั่งเอง

00:08:19.380 --> 00:08:23.540
ดังนั้นทั้งสองคนเวลาที่แผลงลูกศรกันเนี่ย 
มันจะเป็นภาพขนานกันนึกออกปะ

00:08:23.540 --> 00:08:27.460
ฝั่งยักษ์เนี่ย ท้าวสัตลุงกับตรีเมฆ
ก็แผลงลูกศรออกมาพร้อมกัน 2 คน ปิ้วๆ

00:08:27.580 --> 00:08:29.680
ฝั่งพระรามกับพระลักษมณ์ก็แผลงศรแก้เหมือนกัน

00:08:29.680 --> 00:08:30.640
พร้อมกัน ปิ้วๆ

00:08:30.680 --> 00:08:35.800
ลูกศรพระรามก็ไปเจอกับลูกศรท้าวสัตลุง
ลูกศรของพระลักษมณ์ก็ไปเจอลูกศรของตรีเมฆค่ะ

00:08:35.840 --> 00:08:38.420
ลูกศรเนี่ยก็ปักอกยักษ์ทั้งคนไปนะคะ

00:08:38.480 --> 00:08:42.040
ซึ่งแน่นอนว่ายักษ์ทั้งสองตนก็ต้องมีความสามารถพิเศษด้านเวทมนตร์ค่ะ

00:08:42.040 --> 00:08:45.380
ก็มีการสวดมนต์อะไรต่างๆ ระลึกถึงคุณของพระพรหมนะคะ

00:08:45.420 --> 00:08:49.100
เพราะว่ายักษ์พวกเนี่ยถือว่าเป็นวงศ์พรหมใช่ไหม 
ถือว่าเป็นลูกหลานของพระพรหม

00:08:49.160 --> 00:08:51.340
จำตอนแรกๆ ที่เคยเล่าได้ใช่ไหมคะ

00:08:51.340 --> 00:08:57.800
ประมาณนั้นเลยค่ะ หลังจากที่ระลึกถึงคุณพระพรหมอะไรต่างๆ ก็ลูบไปตามตัว ฟึบๆๆ ลูกศรก็หลุดออกจากอกนะคะ

00:08:57.800 --> 00:08:58.420
ปรึบไป

00:08:58.420 --> 00:09:01.080
แน่นอนนะคะ ว่าพอหลุดออกมาก็จะต้องลุกขึ้นมาสู้ใหม่ค่ะ

00:09:01.160 --> 00:09:03.400
ทั้งคู่ก็มีการแบบแผลงสงแผลศรอะไรกันอีก

00:09:03.500 --> 00:09:07.300
ฝั่งพระรามกับพระลักษมณ์ก็แผลงศรสู้อีกรอบค่ะ ปิ้วๆๆ ต่างๆ

00:09:07.320 --> 00:09:10.520
จนในที่สุดนะคะ พระรามก็ แผลงลูกศรไปดอกหนึ่งค่ะ

00:09:10.660 --> 00:09:16.540
ปิ้ว สวนไปนะคะ ปักอกท้าวสัตลุงค่ะ 
ทำให้ท้าวสัตลุงเนี่ย แพ้แล้วก็ตายไปทันทีนะคะ

00:09:16.540 --> 00:09:19.260
ฝั่งตรีเมฆค่ะ กำลังจะโดนพระลักษมณ์เนี่ยแผลงศรใส่

00:09:19.320 --> 00:09:22.100
เห็นท้าวสัตลุงตายซะก่อน กลัว กลัวมาก กลัวแบบ

00:09:22.140 --> 00:09:26.420
อุ๊ย ตายแล้ว ฉันตายแน่ ตายแน่ๆ 
ตอนนี้ไม่อยู่ อยู่ไม่ได้อยู่นี่ตายแน่ๆ นะคะ

00:09:26.580 --> 00:09:30.400
ดังนั้นค่ะ ตรีเมฆก็เลยตัดสินใจว่าไม่ได้แล้ว หนีจ้า

00:09:30.400 --> 00:09:31.560
อยู่ตรงนี้ก็ตายสิจ๊ะ

00:09:31.560 --> 00:09:33.280
หนีๆๆ หนีไปไหนดีนะคะ

00:09:33.380 --> 00:09:38.760
ตรีเมฆทำอะไรไม่ถูกค่ะ ก็เลยชำแรกแผ่นดินนะคะ 
ก็คือแทรกแผ่นดินเนี่ย หนีลงไปที่เมืองบาดาลค่ะ

00:09:38.760 --> 00:09:42.040
ไปถึงก็ไปเจอพญากาลนาค ซึ่งเป็นเจ้าเมืองบาดาลนะคะ

00:09:42.040 --> 00:09:43.140
ไปถึงก็บอกเลยบอกว่า

00:09:43.200 --> 00:09:48.720
พญากาลนาคแย่แล้ว ข้าสู้กับมนุษย์มาคนหนึ่ง ชื่อว่าพระราม
ข้าเนี่ยหนีตายมาขอที่อยู่หน่อยเถอะ

00:09:48.820 --> 00:09:51.080
ถามว่าพญากาลนาคได้ยินแล้วรู้สึกยังไง

00:09:51.080 --> 00:09:52.920
พญากาลนาคนะคะ ได้ยินปุ๊บ แบบ

00:09:53.060 --> 00:09:57.580
อุ๊ต๊ะ จะบ้าเหรอ นี่ตรีเมฆไปตกข่าวอยู่ไหนมา เขารู้กันทั้งโลก

00:09:57.640 --> 00:10:00.480
มีแต่เจ้ากับพวกญาติเนี่ยไม่รู้ว่าพระรามเนี่ยนะ

00:10:00.500 --> 00:10:03.700
เป็นพระนารายณ์อวตารลงมาและอวตารลงมาจะมาปราบยักษ์

00:10:03.760 --> 00:10:06.220
แล้วเจ้าหนีพระรามมาอยู่กับข้า ข้าก็ซวยไปด้วยสิ

00:10:06.220 --> 00:10:09.480
ไม่ได้ๆ มาอยู่ในเมืองข้าไม่ได้ จะไปไหนก็ไปนะคะ

00:10:09.520 --> 00:10:14.840
ทำให้ตรีเมฆเนี่ย เสียใจมาก แต่คือแบบพญากาลนาคนี่
กลัวแบบกลัวตัวสั่นไปแล้วขนล้งขนลุกไปหมดนะคะ

00:10:15.000 --> 00:10:17.620
ตรีเมฆก็แบบ อะไรนี่เราหนีร้อนมาพึ่งเย็น

00:10:17.620 --> 00:10:19.120
ท่านจะไม่ช่วยเราจริงๆ เหรอ

00:10:19.120 --> 00:10:20.200
ท่านต้องช่วยเราสิ

00:10:20.200 --> 00:10:21.000
อะไรอย่างงี้

00:10:21.000 --> 00:10:22.820
ซึ่งทำให้พญากาลนาคนะคะ บอกว่า

00:10:22.820 --> 00:10:24.660
ข้าเนี่ยไม่กล้าในเจ้าซ่อนอยู่ในเมืองหรอก

00:10:24.660 --> 00:10:26.560
เอางี้ถ้าเกิดอยากให้ช่วยจริงๆ นะ

00:10:26.600 --> 00:10:33.440
ข้าก็แนะนำได้แค่นี้ คือเจ้าก็แปลงร่างได้ใช่ไหม
เจ้าก็ เออ เห็นชายหาดตรงนั้นไหม หาดแก้วสุรกานต์น่ะ

00:10:33.440 --> 00:10:37.660
เจ้าก็แปลงร่างเป็นเม็ดทรายแล้วก็ไปแทรกตัว
อยู่ในเม็ดทรายละกัน แล้วก็ซ่อนๆ อยู่ตรงนั้นน่ะ

00:10:37.680 --> 00:10:41.160
หาคนจากเม็ดทราย มันก็เหมือนงมเข็มในมหาสมุทรแหละ
ยากประมาณนั้นแหละ

00:10:41.160 --> 00:10:41.960
หาไม่เจอหรอก

00:10:41.960 --> 00:10:43.960
เจ้าไปซ่อนอยู่ตรงนั้นรับรองว่าเจ้ารอด

00:10:44.020 --> 00:10:51.560
ดังนั้นนะคะ ตรีเมฆก็เลยขอบคุณค่ะ แล้วก็รีบเหาะไปที่ชายหาดนะคะ แปลงร่างตัวเองให้เล็กๆๆๆๆ เล็กกว่าเม็ดทรายนะคะ

00:10:51.600 --> 00:10:54.020
แล้วก็ลงไปซ่อนอยู่ในเม็ดทรายใต้น้ำค่ะ

00:10:54.040 --> 00:10:56.100
ฝั่งพระรามเนี่ย สู้ๆ กันอยู่ อยู่ดีๆ ก็แบบ

00:10:56.100 --> 00:10:58.640
อ่าว ทำลังจะฆ่าตรีเมฆ ตรีเมฆหาย

00:10:58.760 --> 00:11:01.180
ท้าวสุตลุงนอนตายอยู่ตรงนี้แล้วตรีเมฆหายไปไหนนะคะ

00:11:01.180 --> 00:11:03.880
ดังนั้นค่ะ พระรามก็เลยหันไปถามพิเภกนะคะ
ประมาณว่า

00:11:03.900 --> 00:11:07.800
พิเภก เมื่อกี้ ข้าจะฆ่าตรีเมฆนะ แต่ตรีเมฆหายไปไหนไม่รู้อะ

00:11:07.860 --> 00:11:10.460
คือเกิดอะไรขึ้นเหรอ อยู่ดีๆ ก็หาย แว๊บ ไปเลยนะคะ

00:11:10.460 --> 00:11:13.360
ซึ่งพิเภกนะคะ ก็จับยามสามตา เขียนดวงอะไรต่างๆ เนี่ย

00:11:13.360 --> 00:11:14.920
แล้วก็ออกมาบอกพระรามนะคะ บอกว่า

00:11:14.920 --> 00:11:16.780
อ๋อ ตอนนี้ตรีเมฆมันกลัวตาย

00:11:16.820 --> 00:11:19.540
มันก็เลยหนี หนีลงไปที่เมืองบาดาลนี่แหละ

00:11:19.600 --> 00:11:21.760
ขอให้ท่านน่ะ หาคนไปตามมันกลับมาแล้วกัน

00:11:21.860 --> 00:11:24.980
ซึ่งแน่นอนนะคะ คนที่ต้องรับภารกิจนี้ก็คือ

00:11:27.220 --> 00:11:31.040
ไหนตอบพร้อมกันซิ ทุกคนน่าจะตอบพร้อมกันได้
แทบจะออกเสียงในหัวพร้อมกันแล้ว

00:11:31.040 --> 00:11:33.000
นั่นก็คือ หนุมานนั่นเองค่ะ

00:11:33.000 --> 00:11:34.700
หนุมานผู้โดนทุกงานน่ะนะ

00:11:34.740 --> 00:11:40.400
หนุมานนี่ก็รับคำสั่งจากพระรามนะคะ บอกว่า
โอเค เดี๋ยวจะลงไปเมืองบาดาลไปตามตรีเมฆมานะคะ

00:11:40.460 --> 00:11:42.640
ก็ชำแรกแผ่นดินลงไปที่เมืองบาดาลค่ะ

00:11:42.700 --> 00:11:44.900
ไปถึงก็ไปเจอพญากาลนาค ก็ถามว่า

00:11:44.940 --> 00:11:47.820
นี่พญากาลนาค ท่านอยู่เป็นใหญ่ในเมืองบาดาล

00:11:47.900 --> 00:11:51.440
ท่านรู้ใช่ไหมว่ามันมีไอ้ตรีเมฆเนี่ย มาหลบซ่อนอยู่ในเมืองท่าน

00:11:51.540 --> 00:11:55.360
ท่านก็เป็นผู้ใหญ่ อย่าไปคบคนชั่วเข้าใจไหม
ส่งตัวตรีเมฆออกมาเดี๋ยวนี้

00:11:55.440 --> 00:11:58.500
ซึ่งพญากาลนาคถามว่าคิดอะไรอยู่ในหัว 
พญากาลนาครู้สึกว่าแบบ

00:11:59.560 --> 00:12:06.260
เอาเรื่องมาให้ฉันชัดๆ เลย อยู่ดีๆ ก็ซวย นั่งอยู่บนบัลลังก์ดีๆ
คนหนึ่งก็ลงมาหาอีกคนหนึ่งก็ลงมาตาม

00:12:06.280 --> 00:12:13.220
โอ้ย ตายๆๆ แต่จะตอบตอนนี้เกิดตรีเมฆรอด 
ตรีเมฆก็จะเกลียดเรา แต่ไม่ตอบเราก็เท่ากับขัดรับสั่งพระราม

00:12:13.220 --> 00:12:16.460
โอ๊ะ ซวยยังไงก็ซวย เป็นแบบหนีเสือปะจระเข้อย่างแท้จริง

00:12:16.600 --> 00:12:20.440
ดังนั้นนะคะ พญากาลนาคก็เลยเหมือนแบบตอบเซฟๆ ไว้นินึง ประมาณว่า

00:12:20.540 --> 00:12:27.320
นี่แหน่ะ หนุมานข้าเนี่ยปกครองเมืองนี้อยู่ ตอนนี้ตรีเมฆไม่ได้อยู่ในเมืองของเรา ส่วนตรีเมฆจะหนีไปไหนไม่เกี่ยวกับเรา

00:12:27.320 --> 00:12:28.440
ท่านไปหาเอาเองนะ

00:12:28.440 --> 00:12:29.940
ถามว่าหนุมานยอมไหม

00:12:30.020 --> 00:12:34.260
ไม่ใช่นะคะ นี่หนุมาน หนุมานไม่กลัวพญากาลนาค
แม้แต่เล็กน้อยนะจ๊ะ

00:12:34.280 --> 00:12:37.180
หนุมานเนี่ยโกรธมาก หนุมานชี้หน้าด่าเลย ประมาณว่า

00:12:37.300 --> 00:12:42.840
นี่ พญากาลนาค ข้าอุตส่าห์บอกว่าอย่าไปคบคนชั่ว
ท่านเนี่ยช่วยตรีเมฆซ่อนตัวใช่ไหม ข้ารู้นะ

00:12:42.840 --> 00:12:44.260
เดี๋ยวๆๆ บอกมาซะดีๆ

00:12:44.300 --> 00:12:46.760
ว่าแล้วนะคะ หนุมานก็ขยายหางของตัวเองค่ะ

00:12:46.840 --> 00:12:52.960
ให้กลายเป็นหางที่ยาวเฟื่อยเลยนะคะ แล้วก็รัดนะคะ
รอบตัวพญากาลนาค รัดๆๆ รัดซะแน่นเลยค่ะ

00:12:52.980 --> 00:12:56.580
เอาเรียกว่ากระดูกลั่นว่ายังงั้นเถอะ แบบ 
อะไรประมาณอย่างงี้นะคะ

00:12:56.640 --> 00:13:00.160
แล้วก็ตะคอกถามว่า จะบอกไม่บอกว่าตรีเมฆหายไปไหน

00:13:00.220 --> 00:13:04.600
ซึ่งแน่นอนนะคะ ว่าพญากาลนาคโดนไปขนาดนั้นก็กลัวสติแตกขึ้นมาทันทีนะคะ ประมาณว่า

00:13:04.640 --> 00:13:09.100
ขอโทษครับ ผิดไปแล้ว คือแบบอยากรู้ใช่ไหมว่าตรีเมฆอยู่ไหน เดี๋ยวข้าจะบอกเดี๋ยวนี้แหละ

00:13:09.160 --> 00:13:14.540
คือตอนนี้ตรีเมฆหนีไปแปลงร่างเป็นเม็ดทรายนะ
อยู่ที่ชายหาดแก้วสุรกานต์

00:13:14.540 --> 00:13:15.900
ไปตามหาตรงนั้นแล้วกัน

00:13:15.920 --> 00:13:18.780
แต่ไม่บอกนะ ว่าตัวเองเป็นคนแนะนำ
บอกแค่ว่าหนีไปตรงนั้นนะคะ

00:13:18.840 --> 00:13:22.540
พอหนุมานได้ยินอย่างงั้นก็กลายร่างเป็นเหมือนเดิม
แล้วก็เหาะฟึ่บ ออกไปเลยนะคะ

00:13:22.640 --> 00:13:25.520
ไปที่หาดทรายนะคะ ไปถึงก็สังเกตก่อน

00:13:25.660 --> 00:13:30.000
ใช้สมองก่อนนิดนึง หนุมานมองไปทั่วๆ
เอ๊ ตรีเมฆมันจะอยู่ตรงไหนนะ

00:13:30.100 --> 00:13:34.100
มองไปในน้ำนะคะ ปรากฏว่ามันมีจุดหนึ่ง
อยู่ดีๆ ก็มีฟองอากาศปุดๆ ขึ้นมา

00:13:34.260 --> 00:13:38.960
ปุด ปุด ปุด อ๋อนี่ไงตรีเมฆ หายใจอยู่ตรงนี้แน่ๆ เลย

00:13:38.960 --> 00:13:40.720
ก็ไม่รู้ว่ารู้ได้ยังไงนะคะ ว่าเป็นตรีเมฆ

00:13:40.780 --> 00:13:42.740
อาจจะเป็นปูเฉฉวนก็ได้ประมาณนั้นนะ

00:13:42.740 --> 00:13:48.420
อย่างไรก็ดีค่ะ หนุมานก็แบบว่าแปลงร่างตัวเองนะคะ ให้ตัวใหญ่มากๆ ประมาณว่าฉันจะกอบเม็ดทรายทั้งหมดเนี่ยขึ้นมา

00:13:48.420 --> 00:13:49.820
ไอ้ตรีเมฆมันต้องอยู่ประมาณตรงนี้แหละ

00:13:49.920 --> 00:13:54.320
ซึ่งถามว่าถ้ากอบขึ้นมาได้จริงๆ เนี่ย จะหาตรีเมฆเจอไหม
ยากนะ หาเจอยากมาก

00:13:54.320 --> 00:13:56.920
เพราะตรีเป็นแค่เหมือนเม็ดทรายเม็ดหนึ่งหนุมานคงต้องไปแบบ

00:13:57.000 --> 00:14:00.640
เอ๊ เอากล้องจุลทรรศน์ส่องแล้วดูเม็ดทรายแต่ละเม็ด
อันไหนหน้าตาเหมือนยักษ์นะคะ

00:14:00.640 --> 00:14:01.940
จริงๆ ควรจะรอด

00:14:01.960 --> 00:14:06.580
แต่ตรีเมฆค่ะ เห็นหนุมานลุยลงมาเอามือกอบทราย
ตกใจกลัวตายค่ะ

00:14:06.660 --> 00:14:10.820
ดังนั้นก็เลยกลับร่างเป็นยักษ์เหมือนเดิมนะคะ
แล้วก็มาไล่สู้กับหนุมาน ซะอย่างงั้น

00:14:10.820 --> 00:14:11.320
เลย

00:14:11.340 --> 00:14:13.340
เผยตัวเองออกมาซะอย่างงั้นเลยนะคะ

00:14:13.400 --> 00:14:17.420
ซึ่งแน่นอนว่าหลังจากกลับร่างตัวเองแล้วเนี่ย
หนุมานก็จะต้องไปสู้กับตรีเมฆนะคะ

00:14:17.520 --> 00:14:19.520
ทั้งคู่ก็มีการสู้ตะลุมบอนกันต่างๆ นานา

00:14:19.560 --> 00:14:21.560
จนกระทั่งอาวุธของตรีเมฆเนี่ยหมด

00:14:21.640 --> 00:14:25.840
ตรีเมฆทำอะไรไม่ถูกก็มีการไปถอนต้นไม้มาไล่ฟาดหนุมานอีก ซึ่งถามว่ารอดไหม

00:14:25.840 --> 00:14:26.700
ก็ไม่นะคะ

00:14:26.780 --> 00:14:33.300
ดังนั้นสุดท้ายแล้วหนุมาน ก็สามารถใช้ตรี อาวุธประจำตัว
ตัวเองเนี่ยนะคะ ปาดคอตรีเมฆ ฟึ่บ ตายไปได้ในที่สุดค่ะ

00:14:33.360 --> 00:14:38.380
ว่าแล้วหนุมานก็จกหัวตรีเมฆนะคะ แล้วก็เหาะกลับมาหาพระราม เอามาพรีเซนต์ค่ะ ประมาณว่า

00:14:38.440 --> 00:14:41.140
นี่ครับพระราม ผมฆ่าตรีเมฆได้สำเร็จแล้วนะคะ

00:14:41.240 --> 00:14:43.620
ซึ่งทำให้พระรามเนี่ยชมเชยหนุมานอย่างหนักเลยนะ

00:14:43.680 --> 00:14:50.880
ประมาณว่า หนุมานเก่งมากลูก นี่ใช้ได้ดั่งใจเลยนะไม่ว่าจะอะไรที่ข้ามีนะ ใช้ไม่ได้ดั่งใจเหมือนหนุมานสักอย่างเลย

00:14:50.880 --> 00:14:52.120
เก่งมากปรบมือให้

00:14:53.060 --> 00:14:55.480
ปะ ทุกคนเลิกทัพวันนี้เราชนะแล้ว นะคะ

00:14:55.500 --> 00:14:58.620
ว่าแล้วนะคะ พระรามก็ยกทัพกลับพลับพลาไปค่ะ

00:14:58.680 --> 00:15:02.040
ทิ้งให้สปายฝ่ายยักษ์ ยืนตกใจตะลึงตัวสั่น ประมาณว่า

00:15:02.120 --> 00:15:05.840
อุ๊ต๊ะ ตายแล้ว จะไปรายงานทศกัณฐ์ยังไงดีนะคะ

00:15:05.880 --> 00:15:09.940
ดังนั้นค่ะ สปายก็เลยวิ่งเข้าไปในเมือง
แล้วก็ไปรายงานทศกัณฐ์ค่ะ

00:15:09.940 --> 00:15:11.580
ซึ่งเรื่องราวจะเป็นยังไงเดี๋ยวเรา

00:15:11.580 --> 00:15:13.360
รอติดตามที่สัปดาห์หน้าดีกว่าค่ะ

00:15:13.360 --> 00:15:15.600
สำหรับสัปดาห์นี้ ถ้าใครชื่นชอบคลิปนี้อย่าลืม

00:15:15.600 --> 00:15:18.940
กด like เป็นกำลังใจให้วิว
แล้วก็กด share เพื่อชวนเพื่อนๆ มาดูด้วยกันนะคะ

00:15:19.080 --> 00:15:21.260
แล้วพบกันใหม่โอกาสหน้าค่ะ บ๊าย บาย

00:15:21.260 --> 00:15:22.320
สวัสดีค่ะ

00:15:22.460 --> 00:15:25.520
เอาจริงๆ สังเกตปะ ลักษณะการรบ
มันจะค่อนข้างเป็นแพทเทิร์นนะ

00:15:25.580 --> 00:15:31.540
ก็คือมันจะเป็นประมาณนี้แหละ ฝั่งหนึ่งก็ยิงลูกศรมา
อีกฝั่งหนึ่งก็ยิงแก้ ยิงแก้เสร็จ ฝั่งพระรามเหมือนจะชนะนิดนึง

00:15:31.620 --> 00:15:37.640
แต่ฝั่งยักษ์สามารถลูบตัวแล้วลูกศรเด้งออกมาได้
แล้วก็สู้อีกรอบหนึ่ง ก่อนที่จะยิงศรแบบสังหารกันในที่สุดนะคะ

00:15:37.740 --> 00:15:41.780
ก็มันจะซ้ำ กันประมาณนี้แหละค่ะ 
เพราะว่าเขาสร้างขึ้นมาเพื่อให้เล่นเป็นแบบบทละครน่ะนะ

00:15:41.780 --> 00:15:44.980
ให้เล่นละคร มันก็ต้องมีความแบบต้องรำโชว์ท่าอะไรต่างๆ

00:15:45.040 --> 00:15:48.380
ดังนั้นพอเรามาฟังแบบนี้เราจะรู้สึกว่า
เฮ้ย มันซ้ำไปรึเปล่า อะไรอย่างงี้นะคะ

00:15:48.380 --> 00:15:51.760
แต่ว่าต้องบอกว่าสมัยก่อน
เขาไม่ได้มาอ่านรวดเดียวจบกันแบบนี้นะจ๊ะ

00:15:51.880 --> 00:15:55.120
ดังนั้นวันนี้ลาไปก่อนค่ะ บ๊าย บาย สวัสดีค่ะ