1 00:00:00,000 --> 00:00:01,700 สวัสดีค่ะ วิวจาก Channel Point of View ค่ะ 2 00:00:01,760 --> 00:00:03,860 กลับมาอีกครั้งนะคะ ในทุกวันพุธ ที่วิวจะนำเอา 3 00:00:04,120 --> 00:00:08,340 บทละครเรื่องรามเกียรติ์ ฉบับพระราชนิพนธ์ใน พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช 4 00:00:08,340 --> 00:00:09,620 เล่มนี้มาเล่าให้ทุกคนฟังค่ะ 5 00:00:09,700 --> 00:00:13,340 ขอบอกเลยว่าตอนวันนี้จะมีรายละเอียดปลีกย่อย เต็มไปหมดเลยนะคะ 6 00:00:13,380 --> 00:00:17,660 เพราะว่ามันเป็นเหตุการณ์ยิบๆ ย่อยๆ ต่างๆ วิวก็เลยจับมัดรวมเป็นตอนเดียวไปเลยค่ะ 7 00:00:17,680 --> 00:00:21,060 ดังนั้นตอนในวันนี้ประกอบไปด้วยศึกถึง 2 ศึกด้วยกันนะคะ 8 00:00:21,120 --> 00:00:24,760 และในทั้งสองศึกเนี่ยมีตัวละครยักษ์เด่นๆ ออกถึง 2 ตนด้วยกันนะคะ 9 00:00:24,940 --> 00:00:27,860 ดังนั้นใครที่อยากติดตามตั้งแต่ตอนแรก 10 00:00:27,960 --> 00:00:29,960 กลัวว่าจะพลาดเรื่องราวอะไรไปเนี่ยนะคะ 11 00:00:30,020 --> 00:00:32,900 สามารถกดไปดูได้ตรงนี้เลยนะคะ วิวทำเป็น playlist ไว้ให้แล้ว 12 00:00:33,000 --> 00:00:37,560 และ ถ้าใครรู้สึกว่ารำคาญอยากฟังรวดเดียวจบภายใน 10 นาที ก็ตรงนี้เช่นกันค่ะ 13 00:00:37,620 --> 00:00:40,920 สำหรับตอนนี้อย่าลืมกดติดตามวิวให้ครบทุกช่องทางนะคะ 14 00:00:41,000 --> 00:00:44,820 จะได้ไม่พลาดคลิปวีดีโอใหม่ๆ แล้วก็ข่าวสารดีๆ จากช่อง point of view ค่ะ 15 00:00:45,000 --> 00:00:48,100 พร้อมจะไปฟังเรื่องราวที่ทั้งสนุกแล้วก็มีสาระกันรึยังคะ 16 00:00:48,100 --> 00:00:49,920 ถ้าพร้อมกันแล้วก็ไปฟังกันเลยค่ะ 17 00:00:54,080 --> 00:00:57,040 ความเดิมจากตอนที่แล้วทศกัณฐ์ส่งแสงอาทิตย์ออกไปรบนะคะ 18 00:00:57,180 --> 00:01:01,440 หลังจากที่ส่งออกไปรบก็มั่นใจมาก ว่าแสงอาทิตย์จะต้องจัดการพระรามได้แน่ๆ 19 00:01:01,560 --> 00:01:06,040 เพราะว่าแสงอาทิตย์มีอาวุธไม้ตาย แต่สุดท้ายแล้วแสงอาทิตย์ก็ต้องพ่ายแพ้ให้กับพระรามนะคะ 20 00:01:06,120 --> 00:01:10,020 หลังจากแสงอาทิตย์ตายจากไปนะคะ แน่นอนว่าสปายก็ต้องวิ่งแท่ดๆๆๆ นะคะ 21 00:01:10,100 --> 00:01:12,780 มาแจ้งทศกัณฐ์ค่ะว่าแสงอาทิตย์ตายแล้วจ้า 22 00:01:12,820 --> 00:01:17,740 ซึ่งทำให้ทศกัณฐ์นะคะ โกรธมาก ดังนั้นวันรุ่งขึ้นค่ะทศกัณฐ์ก็เลยตัดสินใจว่า 23 00:01:17,860 --> 00:01:22,960 ไม่ได้การแล้ว เพื่อเป็นการแก้แค้นให้กับหลานฉัน ฉันนี่แหละจะลุกออกไปสู้รบเองนะ 24 00:01:23,020 --> 00:01:26,020 ดังนั้นทศกัณฐ์นะคะ ก็สั่งจัดทัพใหญ่โตต่างๆ นานาค่ะ 25 00:01:26,060 --> 00:01:28,900 และวันรุ่งขึ้นก็ยกทัพออกไปรบด้วยตัวเองนะคะ 26 00:01:29,020 --> 00:01:36,140 ซึ่งไปถึงเนี่ยนะคะ ก็มีการรบพุ่งกันตามปกติเนี่ยนะคะ มีการสั่งฝูงยักษ์บุกตะลุยลิง ฝูงลิงตะลุยกลับ 27 00:01:36,140 --> 00:01:42,900 อ้าว ฝูงลิงถล่ม ทศกัณฐ์โกรธทศกัณฐ์ยิงลูกศรฆ่าลิง พระรามยิงลูกศรแก้ศรทศกัณฐ์ 28 00:01:42,960 --> 00:01:48,400 ทศกัณฐ์เห็นลูกศรพระรามระเบิดลูกศรตัวเอง ทศกัณฐ์ทำอะไรไม่ถูก ทศกัณฐ์ก็เอาจักรขว้างไป 29 00:01:48,400 --> 00:01:51,780 แต่ว่าจักรก็ไปหยุดอยู่หน้าพระรามไม่ยอมไปปั่นพระรามสักที 30 00:01:51,780 --> 00:01:53,540 พระรามก็เลยแผลงศรอีกลูกหนึ่ง 31 00:01:53,580 --> 00:01:58,020 ไปทำลายจักรของทศกัณฐ์และศรลูกนั้นก็เด้งมาโดนตัวทศกัณฐ์ ปั่ก 32 00:01:58,020 --> 00:01:59,800 คิดว่าเรื่องจบใช่ไหม ไม่ค่ะ 33 00:01:59,880 --> 00:02:02,400 เพราะว่าฉากจบของทศกัณฐ์จะไม่เบสิคขนาดนี้เนาะ 34 00:02:02,480 --> 00:02:06,980 ดังนั้นพอลูกศรปักอกของทศกัณฐ์นะคะ ทศกัณฐ์ก็มีการ สวดมนต์ต่างๆ นานา ลูบตัว 35 00:02:07,220 --> 00:02:11,480 ฟรึ่บ ลูกศรก็หลุดออกค่ะ แต่ทศกัณฐ์ก็เจ็บปวดรวดร้าวปางตายเหมือนกันนะคะ 36 00:02:11,560 --> 00:02:17,300 อย่างไรก็ตามค่ะ จังหวะนั้นก็เป็นจังหวะที่ พระอาทิตย์ลับขอบฟ้าเหล่าเทเลทับบี้บอกลาอีกรอบนะคะ 37 00:02:17,340 --> 00:02:21,640 ดังนั้นทศกัณฐ์ก็เลยยกทัพกลับค่ะ เรียกได้ว่าหนีกลับว่ายังงั้นเถอะ 38 00:02:21,640 --> 00:02:23,680 พระรามก็อะ โอเค ยกทัพกลับนะคะ 39 00:02:23,760 --> 00:02:26,600 ซึ่งหลังจากที่ทศกัณฐ์กลับไปแล้วเนี่ย ถามว่าเกิดอะไรขึ้น 40 00:02:26,640 --> 00:02:30,920 คือในคืนก่อนหน้านี้ ก่อนออกมารบก็เรียกได้ว่า ทศกัณฐ์ก็เครียดมาพอสมควรแล้วนะ 41 00:02:30,920 --> 00:02:32,640 ก็นอนก่ายหน้าผากทั้งคืนนะคะ แบบ 42 00:02:32,640 --> 00:02:34,220 นอนไม่หลับเลยแม้แต่วินาทีเดียว 43 00:02:34,320 --> 00:02:38,060 เพราะว่าเครียดมากๆ ว่าแบบใครจะออกไปรบ จนสุดท้ายตัวเองออกมาก็ยังไม่รอด 44 00:02:38,120 --> 00:02:43,120 ดังนั้นพอกลับเมืองไปนะคะ รอบนี้ทศกัณฐ์เครียดหนักเลยค่ะ ทศกัณฐ์แทบจะเอาเท้าขึ้นมาก่ายประมาณว่าแบบ 45 00:02:43,200 --> 00:02:46,940 โอ้ย ตายๆๆ ส่งใครออกไปรบก็แพ้ ออกไปเองก็ไม่รอด 46 00:02:46,980 --> 00:02:50,260 จะเอาใครมาสู้รบดีเนี่ย อู๊ว ตายแล้วทำยังไงดี นะคะ 47 00:02:50,320 --> 00:02:55,580 ดังนั้นค่ะ ทศกัณฐ์เนี่ยไม่รู้จะทำยังไงก็เลยกลับปราสาทไปนะคะ ไปหาที่ปรึกษาของตัวเอง 48 00:02:55,740 --> 00:03:01,820 ถ้าเราบอกว่าฝั่งพระรามเนี่ยมีพิเภกเป็นที่ปรึกษาสุดโกง เนี่ยนะคะ จริงๆ ฝั่งทศกัณฐ์ก็มีที่ปรึกษาสุดโกงเหมือนกันค่ะ 49 00:03:01,860 --> 00:03:05,060 แต่ทศกัณฐ์ไม่ค่อยใช้งาน และที่สำคัญนะ ใช้งานแล้วไม่ค่อยเชื่อ 50 00:03:05,120 --> 00:03:07,940 เชื่อแต่วิธีการไม่เชื่อเรื่องที่แบบแนะนำให้หาจริงๆ ไง 51 00:03:08,020 --> 00:03:10,960 คนๆ นั้นนะคะ ก็คือนางมณโฑนั่นเองค่ะ 52 00:03:11,040 --> 00:03:13,340 คือทศกัณฐ์เนี่ยไปปรึกษานางมณโฑว่าแบบ 53 00:03:13,340 --> 00:03:14,980 เมียจ้าพี่เครียดจังเลย แบบ 54 00:03:15,020 --> 00:03:19,340 พี่ออกไปรบเองพี่ก็แพ้ย่อยยับ ลูกก็ตาย ส่งหลานเราไปหลานก็ไม่รอด 55 00:03:19,440 --> 00:03:24,120 ญาติก็ตาย เพื่อนก็ตาย โอ้ย ตายกันไปหมดเลย พี่ควรจะทำยังไงดีจ๊ะ มณโฑจ้า 56 00:03:24,200 --> 00:03:26,700 ซึ่งจริงๆ นะคะ ถ้าทศกัณฐ์เชื่อนางมณโฑตั้งแต่แรก 57 00:03:26,720 --> 00:03:29,860 ตั้งแต่ตอนมณโฑบอกมาตลอด บอกจนปากเปียกปากแฉะ ว่าแบบ 58 00:03:29,860 --> 00:03:31,480 ก็คืนนางสีดาไปสิจ๊ะ 59 00:03:31,520 --> 00:03:36,460 ก็ๆๆ ก็คงจะจบไปแล้ว แต่ทศกัณฐ์ไม่ฟังค่ะ ดังนั้นนางมณโฑก็ไม่รู้จะแนะนำยังไงนะคะ 60 00:03:36,460 --> 00:03:37,460 นางมณโฑก็เลยบอกว่า 61 00:03:37,520 --> 00:03:40,320 พี่ พี่จำได้ไหม พี่ยังมีเพื่อนอยู่อีกคนหนึ่ง 62 00:03:40,320 --> 00:03:41,520 ชื่อว่าท้าวสัตลุง 63 00:03:41,560 --> 00:03:44,500 ซึ่งไอ้ท้าวสัตลุงเนี่ยนะ เป็นกษัตริย์เมืองจักรวาล 64 00:03:44,540 --> 00:03:47,620 เป็นเพื่อนที่เก่งกล้าสามารถมาก ไปเรียกเพื่อนมาช่วยรบสิ 65 00:03:47,660 --> 00:03:50,020 ที่สำคัญนะ พี่มีหลานอีกคนหนึ่งจำได้ไหม 66 00:03:50,060 --> 00:03:54,980 แสงอาทิตย์เนี่ย เป็นลูกของพระยาขรใช่ไหม นี่จำตรีเศียรได้ไหม ทูษณ์ ขร ตรีเศียร 67 00:03:54,980 --> 00:03:56,160 น้องพี่ทั้งสามตนน่ะ 68 00:03:56,300 --> 00:03:58,300 ตรีเศียรมีลูก ชื่อว่าตรีเมฆ 69 00:03:58,320 --> 00:04:01,300 หลานพี่ก็เก่งไม่ใช่ย่อยนะ ไปเชิญตรีเมฆมารบเร็ว 70 00:04:01,340 --> 00:04:03,580 ทศกัณฐ์นะคะ ได้ยินอย่างนั้นดีใจค่ะ ประมาณว่า 71 00:04:03,640 --> 00:04:06,200 อุ๊ย มณโฑเก่งมาก เมียใครเนี่ยเก่งจริงๆ เลย 72 00:04:06,200 --> 00:04:08,140 เดี๋ยวๆๆ เดี๋ยวพรุ่งนี้จัดให้นะคะ 73 00:04:08,140 --> 00:04:12,260 ดังนั้นนะคะทศกัณฐ์ก็เลยให้คนร่างจดหมายไปหาท้าวสัตลุงค่ะ ประมาณว่า 74 00:04:12,340 --> 00:04:16,620 เพื่อนรักเราเองทศกัณฐ์ ตอนนี้เรากำลังเจอศึกหนักที่กรุงลงกา 75 00:04:16,660 --> 00:04:19,860 มีมนุษย์สองคนบุกมาถล่มกับเราพร้อมกับลิงป่า 76 00:04:19,920 --> 00:04:22,580 เราสู้ไม่ได้เลย เชิญเพื่อนมาร่วมรบหน่อยเถอะ 77 00:04:22,580 --> 00:04:23,480 นะคะ ประมาณนี้ 78 00:04:23,500 --> 00:04:25,840 แล้วก็ให้คนเนี่ยถือไปหาท้าวสัตลุงค่ะ 79 00:04:25,860 --> 00:04:28,100 พร้อมกับบอกว่าไปเชิญตรีเมฆมาด้วยนะจ๊ะ 80 00:04:28,160 --> 00:04:33,460 ซึ่งยักษ์แมสเสจเจอร์เนี่ยนะคะ พอได้สารไปก็รีบบึ่งออกไปค่ะ ที่เมืองจักรวาลนะคะไปหาท้าวสัตลุง 81 00:04:33,460 --> 00:04:34,940 ไปถึงก็ถวายสาร ปึ้ง 82 00:04:35,000 --> 00:04:37,840 ท้าวสัตลุงหยิบจดหมายมาอ่าน ก็มีความแบบ งง 83 00:04:37,900 --> 00:04:42,800 ท้าวสัตลุงงงมีความแบบ ห๊ะอะไร คือทศกัณฐ์เพื่อนเราเนี่ย ก็เป็นยักษ์ที่เก่งมากเลยนะ 84 00:04:42,840 --> 00:04:44,840 มันจะไปมีใครสู้กับทศกัณฐ์ได้ 85 00:04:44,900 --> 00:04:47,020 แล้วที่สำคัญเนี่ยนะ มนุษย์กับลิงเนี้ยนะ 86 00:04:47,060 --> 00:04:53,580 คือเหมือนแบบเราเป็นยักษ์ผู้ยิ่งใหญ่ อยู่ดี ๆมีมนุษย์เดินสองเท้ากับลิงมากวน แล้วแบบระดับทศกัณฐ์ต้องมาเรียกให้เราช่วย 87 00:04:53,580 --> 00:04:54,820 อะไรเนี่ย เรื่องแค่นี้ 88 00:04:54,900 --> 00:04:58,340 ถ้าเป็นคนปกติจะเริ่มเอ๊ะใจว่าไอ้มนุษย์เนี่ย มันไม่ปกติ 89 00:04:58,380 --> 00:05:01,300 แต่เป็นเพื่อนทศกัณฐ์ได้ ต้องไม่มีสติระดับหนึ่งนะคะ 90 00:05:01,340 --> 00:05:04,880 ดังนั้น ท้าวสุตลุงก็เลยลุกขึ้นมาค่ะ กระทืบเท้าแล้วบอกว่า 91 00:05:05,020 --> 00:05:07,240 เดี๋ยวๆๆ ใครทำเพื่อนเราเดี๋ยวเราจัดให้นะคะ 92 00:05:07,340 --> 00:05:11,680 ดังนั้นท้าวสัตลุงก็สั่งจัดทัพใหญ่โตค่ะ แล้วก็ยกไปตั้งอยู่กลางทาง 93 00:05:11,680 --> 00:05:15,080 ในขณะที่ยักษ์แมสเสจเจอร์เนี่ยวิ่งแท่ดๆๆๆ ไปต่ออีกเมืองหนึ่งค่ะ 94 00:05:15,080 --> 00:05:17,040 ก็คือเมืองมัชวารีนั่นเอง 95 00:05:17,120 --> 00:05:19,680 ไปหาตรีเมฆนะคะ ลูกชายของตรีเศียร 96 00:05:19,680 --> 00:05:21,280 ไปถึงก็ไปเล่าให้ตรีเมฆฟังว่า 97 00:05:21,340 --> 00:05:23,640 นี่สมเด็จลุงเรียกให้เข้าเฝ้าจ้า 98 00:05:23,700 --> 00:05:26,280 ตอนนี้มีศึกกลุงลงกามาช่วยกันหน่อยเร็ว 99 00:05:26,280 --> 00:05:27,120 ประมาณนี้นะคะ 100 00:05:27,140 --> 00:05:33,060 ซึ่งตรีเมฆเนี่ยก็บอกว่า อู้วหู้ว ไอ้มนุษย์สองคนนี้ มาทำให้ลุงเราปวดหัว เดี๋ยวๆๆ เดี๋ยวพี่จัดให้เอง 101 00:05:33,060 --> 00:05:34,340 ไม่ต้องให้ถึงมือลุงหรอก 102 00:05:34,440 --> 00:05:38,680 ว่าแล้วนะคะ ตรีเมฆก็จัดทัพใหญ่โตค่ะ แล้วก็ยกตามออกไปอีกกลุ่มหนึ่งนะคะ 103 00:05:38,700 --> 00:05:42,800 ไปบรรจบกับทัพของท้าวสัตลุง แล้วก็เดินทางเข้าไปที่เมืองลงกาค่ะ 104 00:05:42,900 --> 00:05:45,980 ไปถึงนะคะ ทศกัณฐ์ก็ต้อนรับขับสู้อย่างดีนะคะ ประมาณว่า 105 00:05:45,980 --> 00:05:49,460 อุ๊ย เพื่อนรักขอบคุณนะ ที่มีช่วยเรา อะไรต่างๆ นานา นะคะ 106 00:05:49,580 --> 00:05:54,980 หลังจากต้อนรงต้อนรับอะไรเสร็จแน่นอนว่าทศกัณฐ์ก็ปรึกษา มีการปรึกษาเรื่องกองทัพกันนะคะ 107 00:05:54,980 --> 00:05:56,260 ฝ่ายท้าวสัตลุงก็แบบ 108 00:05:56,320 --> 00:06:00,180 โอย มนุษย์แค่นี้ เดี๋ยวๆ เดี๋ยวเสร็จฉัน เดี๋ยวฉันขยี้ให้ดูด้วยมือเลย 109 00:06:00,180 --> 00:06:01,540 ฝั่งตรีเมฆก็บอกเหมือนกัน บอก 110 00:06:01,600 --> 00:06:04,440 ลุงไม่ต้องปวดหัวเดี๋ยวผมจัดให้ อะไรประมาณนี้ 111 00:06:04,520 --> 00:06:09,460 หลังจากที่ได้รับคำมั่นสัญญาจากเพื่อนและหลานนะคะ ทศกัณฐ์ก็มีความแฮปปี้ขึ้นมาทันที ประมาณว่า 112 00:06:09,500 --> 00:06:15,620 เห็นไหม ปัญหาแค่นี้ เรื่องนิดเดียว แหม่เพื่อนรักแหม่หลานรักดีมาก ไปๆๆ ฉลองกันดีกว่า 113 00:06:15,720 --> 00:06:20,820 ว่าแล้วนะคะ ทศกัณฐ์ก็ให้คนไปยกเหล้ามา จัดปาร์ตี้ เอาผู้หญิงมาเริงระบำอะไรต่างๆ 114 00:06:20,880 --> 00:06:23,280 เรียกได้ว่า party hard ว่ายังงั้นเถอะค่ะ 115 00:06:23,360 --> 00:06:26,860 ซึ่งก็เช่นที่เคยเล่าไปนั่นแหละ นี่อาจจะเป็นสาเหตุที่ทำให้ฝั่งเมืองยักษ์แพ้นะ 116 00:06:26,860 --> 00:06:28,840 เพราะว่าแบบ party hard ทุกคืนก่อนออกไปรบเลย 117 00:06:28,840 --> 00:06:29,680 ประมาณนั้นนะคะ 118 00:06:29,720 --> 00:06:32,540 หลังจากที่ฉลงฉลองอะไรกันเสร็จค่ะ วันรุ่งขึ้นนะคะ 119 00:06:32,600 --> 00:06:38,080 ท้าวสัตลุงก็บอกตรีเมฆว่า โอเค เดี๋ยวลุงเนี่ย จะยกออกไปเป็นทัพหน้านะ หลานเนี่ยยกไปเป็นทัพหลัง 120 00:06:38,120 --> 00:06:40,760 เผื่อว่ามันปัญหาอะไร หลานจะได้มาช่วยลุง โอเคนะจ๊ะ 121 00:06:40,820 --> 00:06:43,920 ส่วนทศกัณฐ์ไม่ต้องออกไป นอนๆ อยู่เมืองนั่นแหละ ชิลล์ๆ ไป นะคะ 122 00:06:43,960 --> 00:06:46,680 ว่าแล้วนะคะ ทั้งสองทัพ ก็ยกทัพกันออกไปค่ะ 123 00:06:46,680 --> 00:06:48,440 ไปที่กลางสนามรบนะคะ 124 00:06:48,500 --> 00:06:51,860 แน่นอนว่าเช้าวันนั้นก็เหมือนเดิมค่ะ พระรามตื่นมาก็ถามพิเภกประมาณว่า 125 00:06:51,860 --> 00:06:52,900 ใครมารบเหรอ 126 00:06:52,900 --> 00:06:56,380 พอรู้ว่าเป็นใครนะคะ ก็สั่งจัดทัพออกมา แล้วก็มาตั้งเผชิญหน้ากันนะคะ 127 00:06:56,380 --> 00:06:58,020 หลังจากที่ตั้งเผชิญหน้ากันค่ะ 128 00:06:58,060 --> 00:07:01,740 ฝั่งท้าวสัตลุงเนี่ยนะคะ ก็สั่งให้ฝูงยักษ์เนี่ยบุกถล่มมันเข้าไปเลย ประมาณว่า 129 00:07:01,740 --> 00:07:03,620 พวกเราจะบุกทะลวงไม่หยุดยั้งอะไรอย่างงี้ 130 00:07:03,620 --> 00:07:07,700 เข้าไปก็ตีฝูงลิงนะคะ ฝั่งฝูงลิงก็ตีคืนตีกันไปตีกันมาค่ะ 131 00:07:07,900 --> 00:07:11,940 ปรากฏว่าฝูงยักษ์เนี่ย ดูจะพ่ายแพ้เล็กๆ ดูแบบว่าเพลี่ยงพล้ำอะ 132 00:07:12,120 --> 00:07:19,540 ดังนั้นนะคะ ท้าวสัตลุง รู้สึกว่าไม่ได้แล้ว ท้าวสัตลุง ก็เลยขี่รถของตัวเองเนี่ยนะคะ ไปไล่ฆ่าลิงค่ะ ไล่ฆ่าๆๆ เลย 133 00:07:19,680 --> 00:07:24,500 ส่วนฝั่งตรีเมฆนะคะ ตรีเมฆเป็นลูกชายของตรีเศียรใช่ไหม ดังนั้นขี่ช้างเหมือนพ่อค่ะ 134 00:07:24,600 --> 00:07:29,060 ขี่ช้างมาก็ขี่ช้างไล่ลิงเหมือนกัน ไล่ไปไล่มาไล่ฆ่าลิงกระจัดกระจายเลยนะคะ 135 00:07:29,100 --> 00:07:34,800 ทำให้ลิงผู้ใหญ่สองตัวเนี่ย รู้สึกว่าไม่โอเคแล้ว นั่นก็คือสุครีพกับหนุมานนั่นเองค่ะ 136 00:07:34,880 --> 00:07:38,600 สุครีพกับหนุมานก็เลยกระโจนออกไปนะคะ ไปรับมือยักษ์ทั้งสองด้วยตนเองค่ะ 137 00:07:38,600 --> 00:07:44,720 ก็ไปแบบว่าทำนู่นทำนี่ต่างๆ จัดการหักคอช้างเข้าไป ปั่ก อีกคนหนึ่งก็ถล่มรถเข้าไป ปั่ก 138 00:07:44,820 --> 00:07:49,480 พอยักษ์เนี่ยรถพังช้างตาย แน่นอนว่ายักษ์ ก็ต้องกระเด็นตกรถตกช้างมาใช้ไหมคะ 139 00:07:49,480 --> 00:07:51,160 ก็จะต้องโกรธตามสเต็ปค่ะ 140 00:07:51,160 --> 00:07:56,100 พอโกรธตามสเต็ป ทำอะไรได้ ก็หยิบธนูขึ้นมานะคะ แล้วก็ยิงออกมา ฟิ้วๆ เหมือนเดิม 141 00:07:56,100 --> 00:07:58,060 ถามว่าพอยิงธนูออกมาเกิดอะไรขึ้น 142 00:07:58,140 --> 00:08:02,060 ก็ฝูงลิงก็ตายนะคะ ฝูงลิง ตายๆๆ กลายเป็นอาวุธตกลงมาใช่ไหม 143 00:08:02,160 --> 00:08:05,520 ดังนั้นถามว่าพระรามกับพระลักษมณ์เห็นอย่างงี้จะอยู่เฉยๆ ไหม 144 00:08:05,600 --> 00:08:11,400 ก็ไม่นะคะ พระรามกับพระลักษมณ์ก็จะต้องหยิบธนูขึ้นมา แล้วก็แผลงสู้ไปค่ะ แผลงสู้ไปก็ไปถล่มธนูหักปึ้ก 145 00:08:11,480 --> 00:08:17,020 แล้วก็กลายเป็นลม ทำให้ฝูงลิงเนี่ยฟื้นขึ้นมาทั้งหมด และแน่นอนนะคะว่ารอบนี้พระรามไม่ได้ออกรบคนเดียว 146 00:08:17,080 --> 00:08:19,360 แต่ว่าคนที่ออกรบมาด้วยก็คือพระลักษมณ์นั่งเอง 147 00:08:19,380 --> 00:08:23,540 ดังนั้นทั้งสองคนเวลาที่แผลงลูกศรกันเนี่ย มันจะเป็นภาพขนานกันนึกออกปะ 148 00:08:23,540 --> 00:08:27,460 ฝั่งยักษ์เนี่ย ท้าวสัตลุงกับตรีเมฆ ก็แผลงลูกศรออกมาพร้อมกัน 2 คน ปิ้วๆ 149 00:08:27,580 --> 00:08:29,680 ฝั่งพระรามกับพระลักษมณ์ก็แผลงศรแก้เหมือนกัน 150 00:08:29,680 --> 00:08:30,640 พร้อมกัน ปิ้วๆ 151 00:08:30,680 --> 00:08:35,800 ลูกศรพระรามก็ไปเจอกับลูกศรท้าวสัตลุง ลูกศรของพระลักษมณ์ก็ไปเจอลูกศรของตรีเมฆค่ะ 152 00:08:35,840 --> 00:08:38,420 ลูกศรเนี่ยก็ปักอกยักษ์ทั้งคนไปนะคะ 153 00:08:38,480 --> 00:08:42,040 ซึ่งแน่นอนว่ายักษ์ทั้งสองตนก็ต้องมีความสามารถพิเศษด้านเวทมนตร์ค่ะ 154 00:08:42,040 --> 00:08:45,380 ก็มีการสวดมนต์อะไรต่างๆ ระลึกถึงคุณของพระพรหมนะคะ 155 00:08:45,420 --> 00:08:49,100 เพราะว่ายักษ์พวกเนี่ยถือว่าเป็นวงศ์พรหมใช่ไหม ถือว่าเป็นลูกหลานของพระพรหม 156 00:08:49,160 --> 00:08:51,340 จำตอนแรกๆ ที่เคยเล่าได้ใช่ไหมคะ 157 00:08:51,340 --> 00:08:57,800 ประมาณนั้นเลยค่ะ หลังจากที่ระลึกถึงคุณพระพรหมอะไรต่างๆ ก็ลูบไปตามตัว ฟึบๆๆ ลูกศรก็หลุดออกจากอกนะคะ 158 00:08:57,800 --> 00:08:58,420 ปรึบไป 159 00:08:58,420 --> 00:09:01,080 แน่นอนนะคะ ว่าพอหลุดออกมาก็จะต้องลุกขึ้นมาสู้ใหม่ค่ะ 160 00:09:01,160 --> 00:09:03,400 ทั้งคู่ก็มีการแบบแผลงสงแผลศรอะไรกันอีก 161 00:09:03,500 --> 00:09:07,300 ฝั่งพระรามกับพระลักษมณ์ก็แผลงศรสู้อีกรอบค่ะ ปิ้วๆๆ ต่างๆ 162 00:09:07,320 --> 00:09:10,520 จนในที่สุดนะคะ พระรามก็ แผลงลูกศรไปดอกหนึ่งค่ะ 163 00:09:10,660 --> 00:09:16,540 ปิ้ว สวนไปนะคะ ปักอกท้าวสัตลุงค่ะ ทำให้ท้าวสัตลุงเนี่ย แพ้แล้วก็ตายไปทันทีนะคะ 164 00:09:16,540 --> 00:09:19,260 ฝั่งตรีเมฆค่ะ กำลังจะโดนพระลักษมณ์เนี่ยแผลงศรใส่ 165 00:09:19,320 --> 00:09:22,100 เห็นท้าวสัตลุงตายซะก่อน กลัว กลัวมาก กลัวแบบ 166 00:09:22,140 --> 00:09:26,420 อุ๊ย ตายแล้ว ฉันตายแน่ ตายแน่ๆ ตอนนี้ไม่อยู่ อยู่ไม่ได้อยู่นี่ตายแน่ๆ นะคะ 167 00:09:26,580 --> 00:09:30,400 ดังนั้นค่ะ ตรีเมฆก็เลยตัดสินใจว่าไม่ได้แล้ว หนีจ้า 168 00:09:30,400 --> 00:09:31,560 อยู่ตรงนี้ก็ตายสิจ๊ะ 169 00:09:31,560 --> 00:09:33,280 หนีๆๆ หนีไปไหนดีนะคะ 170 00:09:33,380 --> 00:09:38,760 ตรีเมฆทำอะไรไม่ถูกค่ะ ก็เลยชำแรกแผ่นดินนะคะ ก็คือแทรกแผ่นดินเนี่ย หนีลงไปที่เมืองบาดาลค่ะ 171 00:09:38,760 --> 00:09:42,040 ไปถึงก็ไปเจอพญากาลนาค ซึ่งเป็นเจ้าเมืองบาดาลนะคะ 172 00:09:42,040 --> 00:09:43,140 ไปถึงก็บอกเลยบอกว่า 173 00:09:43,200 --> 00:09:48,720 พญากาลนาคแย่แล้ว ข้าสู้กับมนุษย์มาคนหนึ่ง ชื่อว่าพระราม ข้าเนี่ยหนีตายมาขอที่อยู่หน่อยเถอะ 174 00:09:48,820 --> 00:09:51,080 ถามว่าพญากาลนาคได้ยินแล้วรู้สึกยังไง 175 00:09:51,080 --> 00:09:52,920 พญากาลนาคนะคะ ได้ยินปุ๊บ แบบ 176 00:09:53,060 --> 00:09:57,580 อุ๊ต๊ะ จะบ้าเหรอ นี่ตรีเมฆไปตกข่าวอยู่ไหนมา เขารู้กันทั้งโลก 177 00:09:57,640 --> 00:10:00,480 มีแต่เจ้ากับพวกญาติเนี่ยไม่รู้ว่าพระรามเนี่ยนะ 178 00:10:00,500 --> 00:10:03,700 เป็นพระนารายณ์อวตารลงมาและอวตารลงมาจะมาปราบยักษ์ 179 00:10:03,760 --> 00:10:06,220 แล้วเจ้าหนีพระรามมาอยู่กับข้า ข้าก็ซวยไปด้วยสิ 180 00:10:06,220 --> 00:10:09,480 ไม่ได้ๆ มาอยู่ในเมืองข้าไม่ได้ จะไปไหนก็ไปนะคะ 181 00:10:09,520 --> 00:10:14,840 ทำให้ตรีเมฆเนี่ย เสียใจมาก แต่คือแบบพญากาลนาคนี่ กลัวแบบกลัวตัวสั่นไปแล้วขนล้งขนลุกไปหมดนะคะ 182 00:10:15,000 --> 00:10:17,620 ตรีเมฆก็แบบ อะไรนี่เราหนีร้อนมาพึ่งเย็น 183 00:10:17,620 --> 00:10:19,120 ท่านจะไม่ช่วยเราจริงๆ เหรอ 184 00:10:19,120 --> 00:10:20,200 ท่านต้องช่วยเราสิ 185 00:10:20,200 --> 00:10:21,000 อะไรอย่างงี้ 186 00:10:21,000 --> 00:10:22,820 ซึ่งทำให้พญากาลนาคนะคะ บอกว่า 187 00:10:22,820 --> 00:10:24,660 ข้าเนี่ยไม่กล้าในเจ้าซ่อนอยู่ในเมืองหรอก 188 00:10:24,660 --> 00:10:26,560 เอางี้ถ้าเกิดอยากให้ช่วยจริงๆ นะ 189 00:10:26,600 --> 00:10:33,440 ข้าก็แนะนำได้แค่นี้ คือเจ้าก็แปลงร่างได้ใช่ไหม เจ้าก็ เออ เห็นชายหาดตรงนั้นไหม หาดแก้วสุรกานต์น่ะ 190 00:10:33,440 --> 00:10:37,660 เจ้าก็แปลงร่างเป็นเม็ดทรายแล้วก็ไปแทรกตัว อยู่ในเม็ดทรายละกัน แล้วก็ซ่อนๆ อยู่ตรงนั้นน่ะ 191 00:10:37,680 --> 00:10:41,160 หาคนจากเม็ดทราย มันก็เหมือนงมเข็มในมหาสมุทรแหละ ยากประมาณนั้นแหละ 192 00:10:41,160 --> 00:10:41,960 หาไม่เจอหรอก 193 00:10:41,960 --> 00:10:43,960 เจ้าไปซ่อนอยู่ตรงนั้นรับรองว่าเจ้ารอด 194 00:10:44,020 --> 00:10:51,560 ดังนั้นนะคะ ตรีเมฆก็เลยขอบคุณค่ะ แล้วก็รีบเหาะไปที่ชายหาดนะคะ แปลงร่างตัวเองให้เล็กๆๆๆๆ เล็กกว่าเม็ดทรายนะคะ 195 00:10:51,600 --> 00:10:54,020 แล้วก็ลงไปซ่อนอยู่ในเม็ดทรายใต้น้ำค่ะ 196 00:10:54,040 --> 00:10:56,100 ฝั่งพระรามเนี่ย สู้ๆ กันอยู่ อยู่ดีๆ ก็แบบ 197 00:10:56,100 --> 00:10:58,640 อ่าว ทำลังจะฆ่าตรีเมฆ ตรีเมฆหาย 198 00:10:58,760 --> 00:11:01,180 ท้าวสุตลุงนอนตายอยู่ตรงนี้แล้วตรีเมฆหายไปไหนนะคะ 199 00:11:01,180 --> 00:11:03,880 ดังนั้นค่ะ พระรามก็เลยหันไปถามพิเภกนะคะ ประมาณว่า 200 00:11:03,900 --> 00:11:07,800 พิเภก เมื่อกี้ ข้าจะฆ่าตรีเมฆนะ แต่ตรีเมฆหายไปไหนไม่รู้อะ 201 00:11:07,860 --> 00:11:10,460 คือเกิดอะไรขึ้นเหรอ อยู่ดีๆ ก็หาย แว๊บ ไปเลยนะคะ 202 00:11:10,460 --> 00:11:13,360 ซึ่งพิเภกนะคะ ก็จับยามสามตา เขียนดวงอะไรต่างๆ เนี่ย 203 00:11:13,360 --> 00:11:14,920 แล้วก็ออกมาบอกพระรามนะคะ บอกว่า 204 00:11:14,920 --> 00:11:16,780 อ๋อ ตอนนี้ตรีเมฆมันกลัวตาย 205 00:11:16,820 --> 00:11:19,540 มันก็เลยหนี หนีลงไปที่เมืองบาดาลนี่แหละ 206 00:11:19,600 --> 00:11:21,760 ขอให้ท่านน่ะ หาคนไปตามมันกลับมาแล้วกัน 207 00:11:21,860 --> 00:11:24,980 ซึ่งแน่นอนนะคะ คนที่ต้องรับภารกิจนี้ก็คือ 208 00:11:27,220 --> 00:11:31,040 ไหนตอบพร้อมกันซิ ทุกคนน่าจะตอบพร้อมกันได้ แทบจะออกเสียงในหัวพร้อมกันแล้ว 209 00:11:31,040 --> 00:11:33,000 นั่นก็คือ หนุมานนั่นเองค่ะ 210 00:11:33,000 --> 00:11:34,700 หนุมานผู้โดนทุกงานน่ะนะ 211 00:11:34,740 --> 00:11:40,400 หนุมานนี่ก็รับคำสั่งจากพระรามนะคะ บอกว่า โอเค เดี๋ยวจะลงไปเมืองบาดาลไปตามตรีเมฆมานะคะ 212 00:11:40,460 --> 00:11:42,640 ก็ชำแรกแผ่นดินลงไปที่เมืองบาดาลค่ะ 213 00:11:42,700 --> 00:11:44,900 ไปถึงก็ไปเจอพญากาลนาค ก็ถามว่า 214 00:11:44,940 --> 00:11:47,820 นี่พญากาลนาค ท่านอยู่เป็นใหญ่ในเมืองบาดาล 215 00:11:47,900 --> 00:11:51,440 ท่านรู้ใช่ไหมว่ามันมีไอ้ตรีเมฆเนี่ย มาหลบซ่อนอยู่ในเมืองท่าน 216 00:11:51,540 --> 00:11:55,360 ท่านก็เป็นผู้ใหญ่ อย่าไปคบคนชั่วเข้าใจไหม ส่งตัวตรีเมฆออกมาเดี๋ยวนี้ 217 00:11:55,440 --> 00:11:58,500 ซึ่งพญากาลนาคถามว่าคิดอะไรอยู่ในหัว พญากาลนาครู้สึกว่าแบบ 218 00:11:59,560 --> 00:12:06,260 เอาเรื่องมาให้ฉันชัดๆ เลย อยู่ดีๆ ก็ซวย นั่งอยู่บนบัลลังก์ดีๆ คนหนึ่งก็ลงมาหาอีกคนหนึ่งก็ลงมาตาม 219 00:12:06,280 --> 00:12:13,220 โอ้ย ตายๆๆ แต่จะตอบตอนนี้เกิดตรีเมฆรอด ตรีเมฆก็จะเกลียดเรา แต่ไม่ตอบเราก็เท่ากับขัดรับสั่งพระราม 220 00:12:13,220 --> 00:12:16,460 โอ๊ะ ซวยยังไงก็ซวย เป็นแบบหนีเสือปะจระเข้อย่างแท้จริง 221 00:12:16,600 --> 00:12:20,440 ดังนั้นนะคะ พญากาลนาคก็เลยเหมือนแบบตอบเซฟๆ ไว้นินึง ประมาณว่า 222 00:12:20,540 --> 00:12:27,320 นี่แหน่ะ หนุมานข้าเนี่ยปกครองเมืองนี้อยู่ ตอนนี้ตรีเมฆไม่ได้อยู่ในเมืองของเรา ส่วนตรีเมฆจะหนีไปไหนไม่เกี่ยวกับเรา 223 00:12:27,320 --> 00:12:28,440 ท่านไปหาเอาเองนะ 224 00:12:28,440 --> 00:12:29,940 ถามว่าหนุมานยอมไหม 225 00:12:30,020 --> 00:12:34,260 ไม่ใช่นะคะ นี่หนุมาน หนุมานไม่กลัวพญากาลนาค แม้แต่เล็กน้อยนะจ๊ะ 226 00:12:34,280 --> 00:12:37,180 หนุมานเนี่ยโกรธมาก หนุมานชี้หน้าด่าเลย ประมาณว่า 227 00:12:37,300 --> 00:12:42,840 นี่ พญากาลนาค ข้าอุตส่าห์บอกว่าอย่าไปคบคนชั่ว ท่านเนี่ยช่วยตรีเมฆซ่อนตัวใช่ไหม ข้ารู้นะ 228 00:12:42,840 --> 00:12:44,260 เดี๋ยวๆๆ บอกมาซะดีๆ 229 00:12:44,300 --> 00:12:46,760 ว่าแล้วนะคะ หนุมานก็ขยายหางของตัวเองค่ะ 230 00:12:46,840 --> 00:12:52,960 ให้กลายเป็นหางที่ยาวเฟื่อยเลยนะคะ แล้วก็รัดนะคะ รอบตัวพญากาลนาค รัดๆๆ รัดซะแน่นเลยค่ะ 231 00:12:52,980 --> 00:12:56,580 เอาเรียกว่ากระดูกลั่นว่ายังงั้นเถอะ แบบ อะไรประมาณอย่างงี้นะคะ 232 00:12:56,640 --> 00:13:00,160 แล้วก็ตะคอกถามว่า จะบอกไม่บอกว่าตรีเมฆหายไปไหน 233 00:13:00,220 --> 00:13:04,600 ซึ่งแน่นอนนะคะ ว่าพญากาลนาคโดนไปขนาดนั้นก็กลัวสติแตกขึ้นมาทันทีนะคะ ประมาณว่า 234 00:13:04,640 --> 00:13:09,100 ขอโทษครับ ผิดไปแล้ว คือแบบอยากรู้ใช่ไหมว่าตรีเมฆอยู่ไหน เดี๋ยวข้าจะบอกเดี๋ยวนี้แหละ 235 00:13:09,160 --> 00:13:14,540 คือตอนนี้ตรีเมฆหนีไปแปลงร่างเป็นเม็ดทรายนะ อยู่ที่ชายหาดแก้วสุรกานต์ 236 00:13:14,540 --> 00:13:15,900 ไปตามหาตรงนั้นแล้วกัน 237 00:13:15,920 --> 00:13:18,780 แต่ไม่บอกนะ ว่าตัวเองเป็นคนแนะนำ บอกแค่ว่าหนีไปตรงนั้นนะคะ 238 00:13:18,840 --> 00:13:22,540 พอหนุมานได้ยินอย่างงั้นก็กลายร่างเป็นเหมือนเดิม แล้วก็เหาะฟึ่บ ออกไปเลยนะคะ 239 00:13:22,640 --> 00:13:25,520 ไปที่หาดทรายนะคะ ไปถึงก็สังเกตก่อน 240 00:13:25,660 --> 00:13:30,000 ใช้สมองก่อนนิดนึง หนุมานมองไปทั่วๆ เอ๊ ตรีเมฆมันจะอยู่ตรงไหนนะ 241 00:13:30,100 --> 00:13:34,100 มองไปในน้ำนะคะ ปรากฏว่ามันมีจุดหนึ่ง อยู่ดีๆ ก็มีฟองอากาศปุดๆ ขึ้นมา 242 00:13:34,260 --> 00:13:38,960 ปุด ปุด ปุด อ๋อนี่ไงตรีเมฆ หายใจอยู่ตรงนี้แน่ๆ เลย 243 00:13:38,960 --> 00:13:40,720 ก็ไม่รู้ว่ารู้ได้ยังไงนะคะ ว่าเป็นตรีเมฆ 244 00:13:40,780 --> 00:13:42,740 อาจจะเป็นปูเฉฉวนก็ได้ประมาณนั้นนะ 245 00:13:42,740 --> 00:13:48,420 อย่างไรก็ดีค่ะ หนุมานก็แบบว่าแปลงร่างตัวเองนะคะ ให้ตัวใหญ่มากๆ ประมาณว่าฉันจะกอบเม็ดทรายทั้งหมดเนี่ยขึ้นมา 246 00:13:48,420 --> 00:13:49,820 ไอ้ตรีเมฆมันต้องอยู่ประมาณตรงนี้แหละ 247 00:13:49,920 --> 00:13:54,320 ซึ่งถามว่าถ้ากอบขึ้นมาได้จริงๆ เนี่ย จะหาตรีเมฆเจอไหม ยากนะ หาเจอยากมาก 248 00:13:54,320 --> 00:13:56,920 เพราะตรีเป็นแค่เหมือนเม็ดทรายเม็ดหนึ่งหนุมานคงต้องไปแบบ 249 00:13:57,000 --> 00:14:00,640 เอ๊ เอากล้องจุลทรรศน์ส่องแล้วดูเม็ดทรายแต่ละเม็ด อันไหนหน้าตาเหมือนยักษ์นะคะ 250 00:14:00,640 --> 00:14:01,940 จริงๆ ควรจะรอด 251 00:14:01,960 --> 00:14:06,580 แต่ตรีเมฆค่ะ เห็นหนุมานลุยลงมาเอามือกอบทราย ตกใจกลัวตายค่ะ 252 00:14:06,660 --> 00:14:10,820 ดังนั้นก็เลยกลับร่างเป็นยักษ์เหมือนเดิมนะคะ แล้วก็มาไล่สู้กับหนุมาน ซะอย่างงั้น 253 00:14:10,820 --> 00:14:11,320 เลย 254 00:14:11,340 --> 00:14:13,340 เผยตัวเองออกมาซะอย่างงั้นเลยนะคะ 255 00:14:13,400 --> 00:14:17,420 ซึ่งแน่นอนว่าหลังจากกลับร่างตัวเองแล้วเนี่ย หนุมานก็จะต้องไปสู้กับตรีเมฆนะคะ 256 00:14:17,520 --> 00:14:19,520 ทั้งคู่ก็มีการสู้ตะลุมบอนกันต่างๆ นานา 257 00:14:19,560 --> 00:14:21,560 จนกระทั่งอาวุธของตรีเมฆเนี่ยหมด 258 00:14:21,640 --> 00:14:25,840 ตรีเมฆทำอะไรไม่ถูกก็มีการไปถอนต้นไม้มาไล่ฟาดหนุมานอีก ซึ่งถามว่ารอดไหม 259 00:14:25,840 --> 00:14:26,700 ก็ไม่นะคะ 260 00:14:26,780 --> 00:14:33,300 ดังนั้นสุดท้ายแล้วหนุมาน ก็สามารถใช้ตรี อาวุธประจำตัว ตัวเองเนี่ยนะคะ ปาดคอตรีเมฆ ฟึ่บ ตายไปได้ในที่สุดค่ะ 261 00:14:33,360 --> 00:14:38,380 ว่าแล้วหนุมานก็จกหัวตรีเมฆนะคะ แล้วก็เหาะกลับมาหาพระราม เอามาพรีเซนต์ค่ะ ประมาณว่า 262 00:14:38,440 --> 00:14:41,140 นี่ครับพระราม ผมฆ่าตรีเมฆได้สำเร็จแล้วนะคะ 263 00:14:41,240 --> 00:14:43,620 ซึ่งทำให้พระรามเนี่ยชมเชยหนุมานอย่างหนักเลยนะ 264 00:14:43,680 --> 00:14:50,880 ประมาณว่า หนุมานเก่งมากลูก นี่ใช้ได้ดั่งใจเลยนะไม่ว่าจะอะไรที่ข้ามีนะ ใช้ไม่ได้ดั่งใจเหมือนหนุมานสักอย่างเลย 265 00:14:50,880 --> 00:14:52,120 เก่งมากปรบมือให้ 266 00:14:53,060 --> 00:14:55,480 ปะ ทุกคนเลิกทัพวันนี้เราชนะแล้ว นะคะ 267 00:14:55,500 --> 00:14:58,620 ว่าแล้วนะคะ พระรามก็ยกทัพกลับพลับพลาไปค่ะ 268 00:14:58,680 --> 00:15:02,040 ทิ้งให้สปายฝ่ายยักษ์ ยืนตกใจตะลึงตัวสั่น ประมาณว่า 269 00:15:02,120 --> 00:15:05,840 อุ๊ต๊ะ ตายแล้ว จะไปรายงานทศกัณฐ์ยังไงดีนะคะ 270 00:15:05,880 --> 00:15:09,940 ดังนั้นค่ะ สปายก็เลยวิ่งเข้าไปในเมือง แล้วก็ไปรายงานทศกัณฐ์ค่ะ 271 00:15:09,940 --> 00:15:11,580 ซึ่งเรื่องราวจะเป็นยังไงเดี๋ยวเรา 272 00:15:11,580 --> 00:15:13,360 รอติดตามที่สัปดาห์หน้าดีกว่าค่ะ 273 00:15:13,360 --> 00:15:15,600 สำหรับสัปดาห์นี้ ถ้าใครชื่นชอบคลิปนี้อย่าลืม 274 00:15:15,600 --> 00:15:18,940 กด like เป็นกำลังใจให้วิว แล้วก็กด share เพื่อชวนเพื่อนๆ มาดูด้วยกันนะคะ 275 00:15:19,080 --> 00:15:21,260 แล้วพบกันใหม่โอกาสหน้าค่ะ บ๊าย บาย 276 00:15:21,260 --> 00:15:22,320 สวัสดีค่ะ 277 00:15:22,460 --> 00:15:25,520 เอาจริงๆ สังเกตปะ ลักษณะการรบ มันจะค่อนข้างเป็นแพทเทิร์นนะ 278 00:15:25,580 --> 00:15:31,540 ก็คือมันจะเป็นประมาณนี้แหละ ฝั่งหนึ่งก็ยิงลูกศรมา อีกฝั่งหนึ่งก็ยิงแก้ ยิงแก้เสร็จ ฝั่งพระรามเหมือนจะชนะนิดนึง 279 00:15:31,620 --> 00:15:37,640 แต่ฝั่งยักษ์สามารถลูบตัวแล้วลูกศรเด้งออกมาได้ แล้วก็สู้อีกรอบหนึ่ง ก่อนที่จะยิงศรแบบสังหารกันในที่สุดนะคะ 280 00:15:37,740 --> 00:15:41,780 ก็มันจะซ้ำ กันประมาณนี้แหละค่ะ เพราะว่าเขาสร้างขึ้นมาเพื่อให้เล่นเป็นแบบบทละครน่ะนะ 281 00:15:41,780 --> 00:15:44,980 ให้เล่นละคร มันก็ต้องมีความแบบต้องรำโชว์ท่าอะไรต่างๆ 282 00:15:45,040 --> 00:15:48,380 ดังนั้นพอเรามาฟังแบบนี้เราจะรู้สึกว่า เฮ้ย มันซ้ำไปรึเปล่า อะไรอย่างงี้นะคะ 283 00:15:48,380 --> 00:15:51,760 แต่ว่าต้องบอกว่าสมัยก่อน เขาไม่ได้มาอ่านรวดเดียวจบกันแบบนี้นะจ๊ะ 284 00:15:51,880 --> 00:15:55,120 ดังนั้นวันนี้ลาไปก่อนค่ะ บ๊าย บาย สวัสดีค่ะ