1
00:00:01,097 --> 00:00:03,134
آوریل سال گذشته بود.

2
00:00:03,714 --> 00:00:05,461
یک روز عصر با دوستانم بیرون بودیم

3
00:00:05,485 --> 00:00:07,238
تا تولد یکی از اونها رو
جشن بگیریم.

4
00:00:07,677 --> 00:00:10,070
دو هفتهای بود
که دور هم جمع نشده بودیم؛

5
00:00:10,094 --> 00:00:12,490
عصر بسیار خوبی بود چون 
دوباره دور هم بودیم.

6
00:00:13,220 --> 00:00:14,473
اواخر شب،

7
00:00:14,497 --> 00:00:18,182
آخرین قطار مترو را به مقصد
آن سوی لندن سوارشدم.

8
00:00:18,663 --> 00:00:20,455
سفر آرومی بود.

9
00:00:20,479 --> 00:00:21,987
به ایستگاه محله مون رسیدم

10
00:00:22,011 --> 00:00:24,748
و پیادهروی ده دقیقهای
به سمت خونه رو آغاز کردم.

11
00:00:25,159 --> 00:00:27,523
وقتی وارد خیابون خودم شدم،

12
00:00:27,547 --> 00:00:29,063
خونهم اون جلو در دیدرس بود،

13
00:00:29,596 --> 00:00:30,980
پشت سرم صدای پایی شنیدم

14
00:00:31,004 --> 00:00:33,167
که معلوم نبود از کجا میاد

15
00:00:33,191 --> 00:00:34,591
و داشت تندتر می شد.

16
00:00:35,278 --> 00:00:38,305
قبل از این که فرصت فکر کردن داشته باشم
تا ببینم چه اتفاقی داره میافته

17
00:00:38,329 --> 00:00:41,460
دستی دهانم رو گرفت، جوری
که نمیتونستم نفس بکشم،

18
00:00:41,484 --> 00:00:44,184
و مرد جوان از پشت سر
منو روی زمین انداخت،

19
00:00:44,208 --> 00:00:46,334
و سرم را چند بار
به کف پیاده رو کوبوند

20
00:00:46,358 --> 00:00:48,340
تا اینکه خون از صورتم جاری شد،

21
00:00:48,364 --> 00:00:50,572
در حالی که به پشت و گردنم لگد میزد

22
00:00:50,596 --> 00:00:52,248
شروع به تجاوز به من کرد،

23
00:00:52,272 --> 00:00:54,734
لباسم رو پاره کرد
و بهم گفت: خفه شو،

24
00:00:54,758 --> 00:00:56,417
چون سعی کردم
برای کمک داد بزنم.

25
00:00:57,423 --> 00:00:59,819
با هر ضربهی سرم
که به زمین بتنی میخورد

26
00:00:59,843 --> 00:01:02,773
سوالی تو ذهنم می پیچید که هنوزم 
تو ذهنم هست:

27
00:01:03,118 --> 00:01:05,327
"این ماجرا چطور تموم خواهد شد؟"

28
00:01:06,828 --> 00:01:09,740
اصلاً متوجه نشده بودم
که تمام راه رو از ایستگاه

29
00:01:09,764 --> 00:01:11,715
تحت تعقیب بودم.

30
00:01:11,739 --> 00:01:12,942
و چند ساعت بعد

31
00:01:12,966 --> 00:01:16,510
لخت و پابرهنه
جلوی پلیس ایستاده بودم،

32
00:01:16,534 --> 00:01:19,306
و از بریدگیها و کبودیهای روی بدنم
به عنوان مدرک قانونی

33
00:01:19,330 --> 00:01:20,852
عکس گرفته می شد.

34
00:01:21,956 --> 00:01:25,195
هیج کلمهای نمیتونه
اون احساس شدید

35
00:01:25,219 --> 00:01:28,424
بیچارگی، خجالت، ناراحتی
و بی عدالتی رو

36
00:01:28,448 --> 00:01:30,504
که هفتههای بعد درگیرش بودم 
توصیف کنه.

37
00:01:31,868 --> 00:01:34,492
اما از آنجایی که میخواستم راهی پیدا کنم


38
00:01:34,516 --> 00:01:36,838
تا تمام اون احساسات رو هضم کنم،

39
00:01:36,862 --> 00:01:38,997
تصمیم گرفتم کاری کنم
که به نظرم طبیعیترین کار بود:

40
00:01:39,322 --> 00:01:40,777
دربارهش نوشتم.

41
00:01:41,149 --> 00:01:43,582
نوشتن در ابتدا
مثل تمرین تزکیه نفس بود.

42
00:01:43,606 --> 00:01:46,664
نامهای نوشتم به کسی که بهم تجاوز
کرده بود،

43
00:01:46,688 --> 00:01:48,783
بهش با خطاب " تو"
شخصیت انسانی دادم

44
00:01:48,807 --> 00:01:51,684
تا او را به عنوان بخشی از
همون جامعهای به رسمیت بشناسم

45
00:01:51,708 --> 00:01:53,856
که آن شب آن طور وحشیانه
مورد تجاوز قرارداده بود.

46
00:01:54,991 --> 00:01:57,265
برای اینکه روی انعکاس
رفتارش تاکید کنم

47
00:01:57,289 --> 00:01:58,505
نوشتم:

48
00:01:58,920 --> 00:02:01,250
" تاحالا به آدمای توی 
زندگیت فکر کردی؟

49
00:02:01,841 --> 00:02:04,178
نمیدونم اون افراد توی زندگیت
چه کسانی هستند.

50
00:02:04,202 --> 00:02:06,159
من از تو هیچی نمیدونم.

51
00:02:06,183 --> 00:02:07,815
اما اینو میدونم:

52
00:02:07,839 --> 00:02:09,920
تو شب گذشته فقط به من تجاوز نکردی.

53
00:02:10,323 --> 00:02:11,836
من یک دخترم، یک دوستم،

54
00:02:11,860 --> 00:02:13,545
من یک خواهرم، یک شاگردم،

55
00:02:13,569 --> 00:02:14,871
یک دخترخالهام،
یک دختر خواهرم،

56
00:02:14,895 --> 00:02:16,062
یک همسایه هستم؛

57
00:02:16,086 --> 00:02:18,135
من کسی هستم که برای همه
در کافهی زیر راهآهن

58
00:02:18,159 --> 00:02:19,712
قهوه سرو میکنه.

59
00:02:20,362 --> 00:02:22,848
و تمام افرادی که این ارتباط رو میسازند

60
00:02:22,872 --> 00:02:24,525
جامعهی منو تشکیل میدهند.

61
00:02:24,549 --> 00:02:26,684
و تو به تکتک آنها تجاوز کردی.

62
00:02:27,418 --> 00:02:30,254
تو حقیقتی را زیر پا گذاشتی که من هرگز
از جنگیدن به خاطرش از پا نمیایستم،

63
00:02:30,278 --> 00:02:32,215
و تمام این افراد
نمایندهی آن هستند:

64
00:02:32,239 --> 00:02:35,509
اینکه بینهایت آدم خوب 
در دنیا هست تا آدم بد."

65
00:02:36,790 --> 00:02:39,789
مصمم بودم که نگذارم این حادثه
ایمان منو به همبستگی

66
00:02:39,813 --> 00:02:42,526
در جامعه یا کل بشریت
سست کنه.

67
00:02:42,550 --> 00:02:47,028
یاد بمبگداری۷/۷ در ژوییهی ۲۰۰۵
در ایستگاه مترو لندن افتادم،

68
00:02:47,052 --> 00:02:50,452
اینکه چطور شهردار وقت لندن و
حتی والدین خودم،

69
00:02:50,476 --> 00:02:53,323
روز بعد
برای رفتن به مترو پافشاری کردند،

70
00:02:53,347 --> 00:02:55,110
با این کار ما توسط کسانی
که به ما احساس ناامنی می دهند

71
00:02:55,134 --> 00:02:57,033
تعریف نمی شیم و تغییر نمی کینم.

72
00:02:57,490 --> 00:02:58,944
به ضاربم گفتم،

73
00:02:59,740 --> 00:03:01,289
" تو حمله خودت رو انجام دادی،

74
00:03:01,313 --> 00:03:03,453
اما من به مترو برمیگردم.

75
00:03:04,162 --> 00:03:07,429
جامعهی من هنگام شب و برگشتن
به خانه احساس ناامنی نمیکنه.

76
00:03:07,453 --> 00:03:09,156
آخرین قطار را به سمت
خونه سوار میشیم.

77
00:03:09,180 --> 00:03:11,014
و تنها در خیابونهامون راه میریم،

78
00:03:11,038 --> 00:03:13,374
چون ما تسلیم این تفکر نمیشیم که

79
00:03:13,398 --> 00:03:16,166
با این کار خودمون را به خطر میندازیم.

80
00:03:16,190 --> 00:03:18,790
ما همچنان مانند یک ارتش
دور هم جمع می شیم،

81
00:03:18,814 --> 00:03:21,761
وقتی هر یک از ما
مورد تهدید قرار می گیره.

82
00:03:21,785 --> 00:03:23,895
و این جنگیست که تو هرگز
در آن پیروز نمیشی."

83
00:03:25,621 --> 00:03:27,428
موقع نوشتن نامه--

84
00:03:27,452 --> 00:03:28,827
(تشویق)

85
00:03:28,851 --> 00:03:29,996
متشکرم.

86
00:03:30,020 --> 00:03:32,020
(تشویق)

87
00:03:32,717 --> 00:03:34,437
موقع نوشتن این نامه

88
00:03:34,461 --> 00:03:36,316
من داشتم برای امتحاناتم
در آکسفورد درس میخوندم،

89
00:03:36,340 --> 00:03:38,724
و در نشریه دانشجویی
آنجا هم کار میکردم.

90
00:03:38,748 --> 00:03:42,048
با این که دوستان و خانوادهای
داشتم که مرا ساپورت میکردند،

91
00:03:42,072 --> 00:03:43,280
احساس تنهایی می کردم.

92
00:03:43,304 --> 00:03:45,791
نمیدونم آیا کسی قبلاً
چنین تجربهای داشته یا نه؛

93
00:03:45,815 --> 00:03:47,259
حداقل فکر کنم من نداشتم.

94
00:03:47,283 --> 00:03:50,777
اخبار و آمار رو خونده بودم و
میدونستم که تجاوز جنسی چقدر زیاده،

95
00:03:50,801 --> 00:03:52,858
اما هنوز نمیتونم فردی را نام ببرم

96
00:03:52,882 --> 00:03:55,965
که قبلاً شنیده باشم در مورد این
مساله حرفی زده باشه.

97
00:03:55,989 --> 00:03:57,926
بنابراین در یک تصمیم آنی،

98
00:03:57,950 --> 00:04:00,946
تصمیم گرفتم نامهام رو در 
نشریهی دانشجویی چاپ کنم،

99
00:04:00,970 --> 00:04:02,878
به این امید که به دست افراد
دیگری در آکسفورد برسه

100
00:04:02,902 --> 00:04:06,273
که شاید تجربه و 
احساس مشابه داشتهاند.

101
00:04:06,297 --> 00:04:07,523
در انتهای نامه،

102
00:04:07,547 --> 00:04:09,913
از بقیه خواستم که تجربهی 
خودشون را بنویسند

103
00:04:09,937 --> 00:04:11,629
تحت هشتگ "#بیگناه"

104
00:04:11,653 --> 00:04:14,679
تا تاکید کنیم که قربانیان تجاوز
میتونن حرفشان را بزنند

105
00:04:14,703 --> 00:04:17,609
بدون احساس شرم و گناه از
اتفاقی که براشون افتاده--

106
00:04:17,633 --> 00:04:20,209
تا نشان بدهند ما میتونیم
مقابل تجاوز جنسی بایستیم.

107
00:04:20,233 --> 00:04:23,065
چیزی که هرگز پیش بینی
نمیکردم این بود که شبانه،

108
00:04:23,089 --> 00:04:25,007
این نامه در اینترنت
به سرعت پخش شد.

109
00:04:25,619 --> 00:04:28,145
بلافاصله، صدها داستان
به دستمون رسید

110
00:04:28,169 --> 00:04:29,952
از زن و مرد، از سراسر جهان،

111
00:04:29,976 --> 00:04:32,648
که در وبسایتی که من
درست کردم منتشر کردیم.

112
00:04:32,672 --> 00:04:34,730
و هشتگ تبدیل به یک کارزار شد.

113
00:04:35,652 --> 00:04:39,342
یک مادر استرالیایی ۴۰ و چند ساله
نوشته بود

114
00:04:39,366 --> 00:04:40,922
شبی بیرون بوده و
تا دستشویی تعقیب شده

115
00:04:40,946 --> 00:04:43,272
توسط مردی که مرتب 
به وسط پاهایش دست می زده است.

116
00:04:43,296 --> 00:04:44,918
مردی از هلند

117
00:04:44,942 --> 00:04:47,634
تعریف کرده بود چطور
در لندن مورد تجاوز قرار گرفته

118
00:04:47,658 --> 00:04:50,540
و به هر کسی این موضوع را گفته
کسی جدی نگرفته است.

119
00:04:50,564 --> 00:04:53,998
پیامهایی شخصی از هند و امریکای جنوبی
در فیسبوک دریافت کردم،

120
00:04:54,022 --> 00:04:56,793
که چطور میتونیم
پیغام کارزار را به آنجا برسونیم؟

121
00:04:56,817 --> 00:04:59,971
یکی از اولین شرکت کننده ها 
زنی به اسم نیکی بود،

122
00:04:59,995 --> 00:05:02,812
که می گفت وقتی بچه بوده
پدرش بهش تجاوز میکرده.

123
00:05:02,836 --> 00:05:04,319
و دوستانی داشتم که
تجربههاشون رو گفتند

124
00:05:04,343 --> 00:05:07,436
از تجربه ای که هفتهی پیش 
براشون اتفاق افتاده بود

125
00:05:07,460 --> 00:05:10,587
تا اونایی که مربوط به سالها قبل
بود و فراموش شده بود.

126
00:05:11,326 --> 00:05:13,685
و هر چه تعداد این پیام ها بیشتر می شد،

127
00:05:13,709 --> 00:05:16,293
پیامهای امیدوار کننده هم
بیشتر می شدد--

128
00:05:16,317 --> 00:05:18,792
افرادی که احساس قدرت میکردن 
بخاطر یکی شدن صداهایشان

129
00:05:18,816 --> 00:05:21,320
ودر مقابل تجاوز جنسی و سرزش 
بخاطر قربانی بودن میایستادند.

130
00:05:21,344 --> 00:05:22,643
زنی بنام اولیویا،

131
00:05:22,667 --> 00:05:24,452
بعد از اینکه توضیح داد که چطور 
مورد حمله قرار گرفته توسط

132
00:05:24,476 --> 00:05:27,302
کسی که مدتها به او اطمینان داشته
و براش مهم بوده،

133
00:05:27,326 --> 00:05:29,724
گفت، "خیلی از این ماجراها را
اینجا خوندم،

134
00:05:29,748 --> 00:05:32,738
و امیدوارم زنان زیادی اقدام کنند،

135
00:05:32,762 --> 00:05:33,944
تا من هم بتونم.

136
00:05:33,968 --> 00:05:35,275
خیلیها الهام بخش من بودند،

137
00:05:35,299 --> 00:05:37,492
و امیدوارم من هم روزی
مثل اونها قوی بشم.

138
00:05:37,516 --> 00:05:38,670
و مطمئنم که خواهم شد."

139
00:05:39,082 --> 00:05:41,808
توددت ها از سراسر جهان
با این هشتگ شروع شد

140
00:05:41,832 --> 00:05:44,909
و نامه بارها در نشریات سراسری
منتشر شد،

141
00:05:44,933 --> 00:05:48,229
همچنین در سطح جهانی به 
زبانهای مختلف ترجمه شد.

142
00:05:48,642 --> 00:05:51,016
اما نکته ای به ذهنم میرسه
درمورد توجه رسانهها یی

143
00:05:51,040 --> 00:05:52,651
که این نامه براشون جذاب بود.

144
00:05:52,675 --> 00:05:54,753
همین که چیزی
در صدر اخبار قرار بگیره،

145
00:05:54,777 --> 00:05:57,744
همین که بهش نام خبر داده بشه،

146
00:05:57,768 --> 00:06:01,148
میتونیم فرض کنیم که شاید چیز جدید و 
یا شگفتآوری باید باشه.

147
00:06:01,172 --> 00:06:03,398
اما تجاوز جنسی مساله جدیدی نیست.

148
00:06:03,870 --> 00:06:06,731
تجاوز جنسی،
در کنار بقیهی بیعدالتیها،

149
00:06:06,755 --> 00:06:08,643
همیشه در رسانهها گزارش میشه.

150
00:06:09,154 --> 00:06:10,352
اما از طریق کارزار،

151
00:06:10,376 --> 00:06:12,983
به این بی عدالتیها 
نه تنها به عنوان ماجراهای جدید،

152
00:06:13,007 --> 00:06:16,325
بلکه به عنوان تجربیات دست اولی نگاه می شد
که بر سر آدمهای واقعی آمده

153
00:06:16,349 --> 00:06:18,699
و با همبستگی دیگران،

154
00:06:18,723 --> 00:06:20,814
چیزی را خلق می کرد
که آنها نیاز داشتند و قبلاً نبود:

155
00:06:20,838 --> 00:06:22,235
فضایی برای حرف زدن آشکار،

156
00:06:22,259 --> 00:06:25,711
این اطمینان که تنها نیستند یا به خاطر
اتفاقی که افتاده سرزنش نمی شوند

157
00:06:25,735 --> 00:06:29,364
و مباحثی را باز می کنه که
انگشت نما شدن را کم می کنه.

158
00:06:29,388 --> 00:06:33,056
صدای کسانی که مستقیماً درگیر 
بودند در داستان برجسته بود--

159
00:06:33,080 --> 00:06:36,306
نه صدای ژورنالیستها
یا مفسران رسانه ای.

160
00:06:36,733 --> 00:06:39,116
و به همین دلیل
داستان حالت خبر داشت.

161
00:06:40,239 --> 00:06:42,346
در دنیایی زندگی می کنیم
که به شدت به هم مرتبط است

162
00:06:42,370 --> 00:06:44,270
با حجم زیادی از رسانهی اجتماعی،

163
00:06:44,294 --> 00:06:47,927
که البته ابزار بسیار خوبی برای 
ایجاد تغییرات اجتماعی است.

164
00:06:47,951 --> 00:06:50,678
اما این نیز ما را به شدت
حساس کرده،

165
00:06:50,702 --> 00:06:54,089
از کوچکترین مشکلات که مثلا 
"اوه، قطارم دیر کرده،"

166
00:06:54,113 --> 00:06:58,484
تا ناعدالتیهای بزرگی چون جنگ، 
نسلکشی و حملات تروریستی.

167
00:06:58,508 --> 00:07:02,006
پاسخ ما به طور پیش فرض
این شده که به هر مشکلی از طریق

168
00:07:02,030 --> 00:07:04,178
توییت، فیسبوک، و 
هشتگ واکنش نشان بدیم--

169
00:07:04,202 --> 00:07:06,854
هرچیزی که به همه نشان دهیم 
که ماهم واکنش نشان دادهایم.

170
00:07:07,798 --> 00:07:10,111
مشکل این واکنش جمعی اینه که

171
00:07:10,135 --> 00:07:13,056
گاهی به این معنی است که در واقع
اصلا واکنشی نشان نمیدهیم،

172
00:07:13,080 --> 00:07:15,529
مثل اینکه در واقع
کاری انجام نمیشه،

173
00:07:15,553 --> 00:07:17,291
شاید باعث بشه احساس 
بهتری داشته باشیم،

174
00:07:17,315 --> 00:07:19,866
مثل وقتی که درعزاداری یا
اعتراض گروهی شرکت می کنیم،

175
00:07:19,890 --> 00:07:21,852
اما در واقع چیزی تغییر نمی کنه.

176
00:07:21,876 --> 00:07:23,040
به علاوه

177
00:07:23,064 --> 00:07:24,868
گاهی این کار ممکنه صدای کسانی را

178
00:07:24,892 --> 00:07:26,990
تحت الشعاع قرار دهد که مستقیماً
تحت بیعدالتی

179
00:07:27,014 --> 00:07:28,593
هستند و صدایشان
باید شنیده شود.

180
00:07:29,780 --> 00:07:33,633
نگرانی دیگر، تمایل 
برخی واکنش ها به بیعدالتی است

181
00:07:33,657 --> 00:07:35,254
به این که دیوارهای بیشتری بسازند،

182
00:07:35,278 --> 00:07:38,640
اینکه سریع حکم صادر کنیم
به امید پیدا کردن راهحل های ساده

183
00:07:38,664 --> 00:07:39,857
برای مشکلات پیچیده.

184
00:07:40,328 --> 00:07:42,867
یک روزنامهی بریتانیایی
در مورد انتشار نامهی من

185
00:07:42,891 --> 00:07:44,420
تیتری زد با این عنوان،

186
00:07:44,444 --> 00:07:48,101
"دانشجوی آکسفورد کارزار برخطی برای 
شرمنده کردن مهاجم راه انداخت."

187
00:07:49,567 --> 00:07:51,834
اما هدف از کارزار هرگز
شرمنده کردن کسی نبود.

188
00:07:52,237 --> 00:07:55,384
هدف این بواد که به مردم فرصت
حرف زدن بدهد و دیگران بشنوند.

189
00:07:56,186 --> 00:07:59,600
ترولهای جنجالی توییتر به سرعت
بیعدالتی بیشتری را دامن زدند،

190
00:07:59,624 --> 00:08:02,574
با اشاره به طبقه و قومیت فرد مهاجم،

191
00:08:02,598 --> 00:08:04,835
تا برنامههای مورد نظر
خود را پیش ببرند.

192
00:08:05,381 --> 00:08:08,842
و بعضی حتی مرا متهم به
جعل کل ماجرا کردند

193
00:08:08,866 --> 00:08:10,972
و به کنایه از من گفتند،

194
00:08:10,996 --> 00:08:14,810
"برنامهی فمینیستی تنفر از مرد."

195
00:08:14,834 --> 00:08:15,896
(خنده)

196
00:08:15,920 --> 00:08:17,080
فهمیدم، خب؟

197
00:08:17,104 --> 00:08:19,969
مثل این که،
"هی آقایون! ببخشید! من نمی تونم،

198
00:08:19,993 --> 00:08:22,358
وقت ندارم
دارم سعی می کنم تا ۳۰ سالگی

199
00:08:22,382 --> 00:08:23,767
از همهی مردها متنفر شوم."

200
00:08:23,791 --> 00:08:24,929
(خنده)

201
00:08:24,953 --> 00:08:27,001
حال تقریباً مطمئنم

202
00:08:27,025 --> 00:08:29,997
این افراد، به حرفهایی که زدند 
باور ندارند.

203
00:08:30,021 --> 00:08:32,783
اما شاید چون پشت کامپیوتر بودند،

204
00:08:32,807 --> 00:08:34,366
راحت در خانههای خود،

205
00:08:34,390 --> 00:08:35,541
مردم در رسانه های اجتماعی،

206
00:08:35,565 --> 00:08:38,219
از یاد می برند آنچه انجام می دهند
یک اقدام عمومی است--

207
00:08:38,243 --> 00:08:41,019
که دیگران آن را می خوانند و 
تحت تاثیر آن قرار می گیرند.

208
00:08:41,043 --> 00:08:43,772
مثل موضوع مقایسهام 
با برگشتن به قطارهایمان،

209
00:08:44,640 --> 00:08:47,473
نگرانی اصلی دیگرم دربارهی

210
00:08:47,497 --> 00:08:49,373
اثرات واکنش های برخط ما به ناعدالتی

211
00:08:49,397 --> 00:08:52,872
این است که به راحتی می توانند
ما را مانند قربانیان جلوه دهند

212
00:08:52,896 --> 00:08:54,916
و مانند حس اعتراف به شکست،

213
00:08:54,940 --> 00:08:58,659
نوعی مانع ذهنی ایجاد می کنند که مارا
از مشاهده هر گونه فرصت اقدام مثبت یا تغییر

214
00:08:58,683 --> 00:09:00,258
به دنبال یک وضعیت منفی باز می دارد.

215
00:09:01,092 --> 00:09:03,327
یکی دو ماه پیش از آغاز کارزار

216
00:09:03,351 --> 00:09:04,792
یا هر یک از این اتفاق ها،

217
00:09:04,816 --> 00:09:06,562
به کنفرانس تدکس در اکسفورد رفتم،

218
00:09:06,586 --> 00:09:08,521
و دیدم زلدا لاگرنج سخنرانی می کنه،

219
00:09:08,545 --> 00:09:10,806
منشی خصوصی پیشین نلسون ماندلا.

220
00:09:10,830 --> 00:09:12,975
یکی از داستانهایی که گفت
واقعاً برام جالب یود.

221
00:09:13,755 --> 00:09:15,824
از زمانی صحبت کرد
که ماندلا با شکایت اتحادیه

222
00:09:15,848 --> 00:09:17,438
راگبی آفریقای جنوبی
به دادگاه رفت

223
00:09:17,462 --> 00:09:20,013
بعد اینکه او از امور ورزش
درخواست تحقیق و تفحص کرد.

224
00:09:20,037 --> 00:09:21,188
در دادگاه،

225
00:09:21,212 --> 00:09:24,203
او به سمت وکلای اتحادیه راگبی 
افریقای جنوبی رفت،

226
00:09:24,227 --> 00:09:25,387
با آنها دست داد

227
00:09:25,411 --> 00:09:27,854
و با هرکدام از آنها
به زبان خودشان صحبت کرد.

228
00:09:27,878 --> 00:09:29,218
و زلدا می خواست اعتراض کنه،

229
00:09:29,242 --> 00:09:31,149
و بگه اونا شایسته احترام او نیستند

230
00:09:31,173 --> 00:09:33,448
بعد از آن ناعدالتی
که در حق او روا داشتند.

231
00:09:33,837 --> 00:09:35,549
ماندلا به طرف او برگشت و گفت:

232
00:09:36,324 --> 00:09:40,453
"هرگز به دشمن اجاره نده
میدان مبارزه رو تعیین کنه."

233
00:09:41,900 --> 00:09:43,610
زمانی که این حرف رو شنیدم،

234
00:09:43,634 --> 00:09:45,902
واقعاً نمی دونستم
چقدر مهمه،

235
00:09:45,926 --> 00:09:49,287
اما حس کردم مهمه و اونو
در دفتری که داشتم نوشتم.

236
00:09:49,311 --> 00:09:51,808
اما بعد از آن خیلی در 
موردش فکر کردم.

237
00:09:52,198 --> 00:09:54,715
انتقام یا حس نفرت

238
00:09:54,739 --> 00:09:56,675
نسبت به اونایی که در حق ما 
ناعدالتی روا داشتند

239
00:09:56,699 --> 00:09:59,713
در مواجهه با خطا
شاید به نظر غریزی بیاد،

240
00:09:59,737 --> 00:10:01,651
ولی ما باید از این چرخهها بیرون بیاییم

241
00:10:01,675 --> 00:10:04,783
اگر بخوایم امیدوار باشیم
داستانهای ناعدالتی منفی رو

242
00:10:04,807 --> 00:10:06,510
به تغییر مثبت اجتماعی تبدیل کنیم.

243
00:10:06,906 --> 00:10:08,079
در غیر این صورت

244
00:10:08,103 --> 00:10:11,382
اجازه دادیم دشمن میدان
نبرد رو مشخص کنه،

245
00:10:11,406 --> 00:10:12,592
دو جبهه ایجاد میشه،

246
00:10:12,616 --> 00:10:15,120
که ما به عنوان قربانی

247
00:10:15,144 --> 00:10:17,524
در مقابل عاملان
موضع انفعالی داریم.

248
00:10:18,143 --> 00:10:20,013
و درست مثل زمانی که
به قطارهامون برگشتیم

249
00:10:20,037 --> 00:10:23,073
نمیتونیم اجازه بدیم که میدان
روابط و جامعه ما

250
00:10:23,097 --> 00:10:25,169
جایی باشه که شکست رو می پذیریم.

251
00:10:27,072 --> 00:10:30,588
اما نمیخوام به رسانهی اجتماعی
بازخورد منفی بدهم،

252
00:10:30,612 --> 00:10:33,279
چون من شکل گیری
کارزار #بیگناه را

253
00:10:33,303 --> 00:10:34,847
تقریباً به طور کامل مدیونش هستم.

254
00:10:34,871 --> 00:10:37,396
اما میخوام رویکرد 
سنجیده تری رو جا بندازم

255
00:10:37,420 --> 00:10:39,543
برای نحوه پاسخ به ناعدالتی.

256
00:10:39,567 --> 00:10:42,018
فکر میکنم اول باید 
از خودمون دو سوال بپرسیم.

257
00:10:42,042 --> 00:10:44,574
یک: چرا من این را ناعدالتی میدونم؟

258
00:10:44,598 --> 00:10:46,904
در مورد خودم 
پاسخهای زیادی وجود داره.

259
00:10:46,928 --> 00:10:49,161
کسی به من و اونایی که
دوستشون داشتم آسیب زده،

260
00:10:49,185 --> 00:10:52,085
با این فرض که مجبور نیست
مسؤولیت یا عواقب

261
00:10:52,109 --> 00:10:54,022
آسیبی را که وارد کرده بر عهده بگیره.

262
00:10:54,046 --> 00:10:56,954
به علاوه، روزانه هزاران مرد و زن،

263
00:10:56,978 --> 00:10:58,696
اغلب در سکوت،
قربانی آزار جنسی میشوند

264
00:10:58,720 --> 00:11:02,272
اما هنوز مسالهای است که مثل 
بقیهی مسایل پوشش خبری نمیدیم.

265
00:11:02,296 --> 00:11:04,816
هنوز مسالهای است که خیلیها به خاطرش
قربانیها رو سرزنش میکنن.

266
00:11:04,840 --> 00:11:08,122
بعد، از خودتون بپرسین:
با تشخیص این دلایل

267
00:11:08,146 --> 00:11:09,822
چطور میتونم اونها رو خنثی کنم؟

268
00:11:10,183 --> 00:11:13,771
در مورد ما، از مهاجمم 
توضیح بخوایم-- و از خیلی افراد دیگه.

269
00:11:13,795 --> 00:11:16,401
اینکه به اونا اعلام کنیم 
که باعث چه آثاری شدن.

270
00:11:16,425 --> 00:11:19,159
اینکه به مسالهی تجاوز 
جنسی پوشش خبری بدیم،

271
00:11:19,183 --> 00:11:22,544
اینکه بین دوستان و خانواده ها و در رسانه 
بحث هایی راه بندازیم،

272
00:11:22,568 --> 00:11:24,209
که مدتها باب آن ها بسته بود،

273
00:11:24,233 --> 00:11:26,590
و تاکید کنیم که قربانیان نباید سرزنش شوند

274
00:11:26,614 --> 00:11:27,885
برای اتقاقی که براشون افتاده.

275
00:11:27,909 --> 00:11:31,227
هنوز راه درازی تا حل کامل
این مساله در پیش داریم.

276
00:11:31,251 --> 00:11:32,402
اما با این روش میتونیم

277
00:11:32,426 --> 00:11:35,737
از رسانهی اجتماعی به عنوان وسیلهای
برای عدالت اجتماعی استفاده کنیم،

278
00:11:35,761 --> 00:11:37,859
به عنوان ابزاری برای
آموزش تا گفتگو راه بندازیم

279
00:11:37,883 --> 00:11:40,568
تا مقامات رو از مسائل مطلع کنیم

280
00:11:40,592 --> 00:11:43,113
با گوش دادن به حرفای 
کسانی که مستقیم تحت تاثیر بودن.

281
00:11:44,112 --> 00:11:48,582
چون بعضیاوقات این سوالها
جواب راحتی ندارند.

282
00:11:48,606 --> 00:11:50,272
در حقیقت به ندرت دارند.

283
00:11:50,715 --> 00:11:53,979
اما به این معنی نیست که نمیتونیم
به آنان جواب سنجیده ای بدیم.

284
00:11:54,370 --> 00:11:56,574
در مواقعی که نمیتونید فکر کنید

285
00:11:56,598 --> 00:11:58,693
که چطور این احساس 
ناعدالتی رو خنثی کنید،

286
00:11:58,717 --> 00:12:01,371
شاید بهتر باشه به این فکر نکنید که
چه کار میتونید بکنید،

287
00:12:01,395 --> 00:12:02,944
فکر کنید چه کار نمیتونید بکنید.

288
00:12:03,681 --> 00:12:07,373
شما نمیتونید با تعصب بیشتر
به جنگ ناعدالتی رفته و دیوارهای بیشتر

289
00:12:07,397 --> 00:12:08,559
و تنفر بیشتری بسازید،

290
00:12:08,894 --> 00:12:12,736

شما نمیتونید با کسانی که مستقیماً با ناعدالتی
مواجه بودند بحث کنید.

291
00:12:13,121 --> 00:12:17,100
و نمیتونید در مقابل ناعدالتی واکنش نشان
داده و روز بعد فراموشش کنید،

292
00:12:17,124 --> 00:12:19,432
تنها به این دلیل که بقیه در توییتر
اشاره ای به آن نمی کنند.

293
00:12:20,078 --> 00:12:24,265
گاهی واکنش 
سریع ندادن یه جورایی

294
00:12:24,289 --> 00:12:26,683
بهترین اقدام فوریست که
ما میتونیم انجام بدیم.

295
00:12:27,919 --> 00:12:31,729
چون ممکنه ناراحت و عصبانی 
و پرانگیزه باشیم،

296
00:12:32,219 --> 00:12:34,522
اما باید پاسخ های خود را بسنجیم.

297
00:12:35,413 --> 00:12:38,649
باید بذاریم افراد مسوولیت پذیر باشند
بدون این که تنزل کنیم به فرهنگی

298
00:12:38,673 --> 00:12:41,459
که با خجالت و ناعدالتی
خودمان را محروم کنیم.

299
00:12:42,345 --> 00:12:43,992
نباید فراموش کنیم تفاوتی را

300
00:12:44,016 --> 00:12:46,214
که کاربران اینترنت اغلب فراموش می کنند،

301
00:12:46,238 --> 00:12:48,678
تفاوت بین انتقاد و توهین.

302
00:12:49,330 --> 00:12:51,346
نباید فراموش کنیم قبل 
از صحبت فکر کنیم،

303
00:12:51,370 --> 00:12:53,787
فقط چون یک نمایشگر کامپیوتر
جلوی روی ماست.

304
00:12:53,811 --> 00:12:55,782
و وقتی صدامون در رسانههای احتماعی پیچید

305
00:12:55,806 --> 00:12:58,124
نباید نیازهای قربانیان فراموش شود،

306
00:12:58,148 --> 00:13:00,589
بلکه اجازه بدیم صداشون 
چند برابر شنیده بشه،

307
00:13:00,613 --> 00:13:03,555
در نتیجه اینترنت جایی میشه 
که شما یک استثنا نیستید

308
00:13:03,579 --> 00:13:06,747
اگر دربارهی چیزی که در واقع 
براتون اتفاق افتاده حرف بزنید.

309
00:13:06,771 --> 00:13:08,824
تمام این رویکردهای سنجیده
در مقابل ناعدالتی

310
00:13:08,848 --> 00:13:11,544
سنگ بناهایی را احیا میکنه که 
اینترنت روی اونا بنا شده:

311
00:13:12,317 --> 00:13:14,572
ساختن شبکه، ارسال پیام، برقراری ارتباط--

312
00:13:14,596 --> 00:13:17,088
این اصطلاحات به معنی
جمع کردن افراد در کنار هم است،

313
00:13:17,112 --> 00:13:18,335
نه پراکنده کردن آنان.

314
00:13:19,443 --> 00:13:23,165
چون وقتی کلمهی "عدالت"
را در دیکشنری پیدا کنیم،

315
00:13:23,977 --> 00:13:25,243
پیش از مجازات،

316
00:13:25,267 --> 00:13:28,543
پیش از قانون یا دادگاه،

317
00:13:29,529 --> 00:13:30,775
این توضیح را می بینید:

318
00:13:30,799 --> 00:13:32,911
" حفظ چیزی که درست است."

319
00:13:33,794 --> 00:13:37,560
و من فکر میکنم کمتر چیزی "درستتر" 
در این دنیا وجود دارد

320
00:13:37,584 --> 00:13:39,320
از جمع کردن افراد کنار هم،

321
00:13:39,344 --> 00:13:40,646
از اتحاد.

322
00:13:41,395 --> 00:13:43,892
و اگر بگذاریم رسانهی
اجتماعی این کار رو بکنه،

323
00:13:43,916 --> 00:13:47,854
میتونه شکل بسیار قدرتمندی
از عدالت را اشاعه بده.

324
00:13:48,477 --> 00:13:49,706
بسیار متشکرم.

325
00:13:49,730 --> 00:13:56,615
(تشویق)