[Script Info] Title: [Events] Format: Layer, Start, End, Style, Name, MarginL, MarginR, MarginV, Effect, Text Dialogue: 0,0:00:00.00,0:00:03.00,Default,,0000,0000,0000,,จากรูปลักษณ์ภายนอกทั้งหมด Dialogue: 0,0:00:03.00,0:00:06.00,Default,,0000,0000,0000,,จอห์นมีทุกสิ่งทุกอย่างพร้อม Dialogue: 0,0:00:06.00,0:00:08.00,Default,,0000,0000,0000,,เขาเพิ่งเซ็นสัญญา Dialogue: 0,0:00:08.00,0:00:10.00,Default,,0000,0000,0000,,ขายอพาร์ทเมนต์ในนิวยอร์ค (New York) ของเขา Dialogue: 0,0:00:10.00,0:00:12.00,Default,,0000,0000,0000,,ด้วยราคาที่ได้กำไรหกหลัก Dialogue: 0,0:00:12.00,0:00:15.00,Default,,0000,0000,0000,,และเขาเพิ่งจะเป็นเจ้าของมันมาได้แค่ห้าีปีเท่านั้น Dialogue: 0,0:00:15.00,0:00:17.00,Default,,0000,0000,0000,,สถาบันที่เขาจบการศึกษาระดับปริญญาโท Dialogue: 0,0:00:17.00,0:00:19.00,Default,,0000,0000,0000,,พึ่งจะเสนองานสอนให้กับเขา Dialogue: 0,0:00:19.00,0:00:21.00,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งหมายถึง ไม่ใช่แค่เงินเดือน Dialogue: 0,0:00:21.00,0:00:24.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่ยังมีสวัสดิการเป็นครั้งแรกในช่วงหลายปี Dialogue: 0,0:00:25.00,0:00:28.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่กระนั้น ถึงแม้ว่าทุกอย่างกำลังไปได้ดีสำหรับจอห์น Dialogue: 0,0:00:28.00,0:00:30.00,Default,,0000,0000,0000,,เขาก็กำลังดิ้นรน Dialogue: 0,0:00:30.00,0:00:33.00,Default,,0000,0000,0000,,ต่อสู้การเสพติดและความซึมเศร้าที่เกาะกุมอยู่ Dialogue: 0,0:00:35.00,0:00:37.00,Default,,0000,0000,0000,,ในคืนวันที่ 11 มิถุนายน ปีค.ศ. 2003 Dialogue: 0,0:00:37.00,0:00:39.00,Default,,0000,0000,0000,,เขาปีนขึ้นไปที่ขอบ Dialogue: 0,0:00:39.00,0:00:42.00,Default,,0000,0000,0000,,รั้วของสะพานแมนแฮตตัน (Manhattan Bridge) Dialogue: 0,0:00:42.00,0:00:46.00,Default,,0000,0000,0000,,และเขาก็กระโดดลงสู่สายน้ำที่เชี่ยววนเบื้องล่าง Dialogue: 0,0:00:47.00,0:00:49.00,Default,,0000,0000,0000,,เป็นเรื่องเหลือเชื่อ -- Dialogue: 0,0:00:49.00,0:00:51.00,Default,,0000,0000,0000,,ไม่สิ เป็นเรื่องมหัศจรรย์ -- Dialogue: 0,0:00:51.00,0:00:54.00,Default,,0000,0000,0000,,เขารอดชีวิต Dialogue: 0,0:00:54.00,0:00:57.00,Default,,0000,0000,0000,,การตกลงมาทำให้แขนขวาของเขาแหลก Dialogue: 0,0:00:57.00,0:00:59.00,Default,,0000,0000,0000,,ซี่โครงทุกซี่ของเขาหัก Dialogue: 0,0:00:59.00,0:01:01.00,Default,,0000,0000,0000,,เจาะทะลุปอดของเขา Dialogue: 0,0:01:01.00,0:01:03.00,Default,,0000,0000,0000,,และเขาหมดสติไปหลายรอบ Dialogue: 0,0:01:03.00,0:01:06.00,Default,,0000,0000,0000,,และระหว่างที่เขาลอยลงมาตามแม่น้ำอีสต์ (East River) Dialogue: 0,0:01:06.00,0:01:08.00,Default,,0000,0000,0000,,ใต้สะพานบรู๊คลิน (Brooklyn Bridge) Dialogue: 0,0:01:08.00,0:01:11.00,Default,,0000,0000,0000,,และออกมาตรงท่าเรือข้ามฟากเกาะสเตเติน (Staten Island Ferry) Dialogue: 0,0:01:11.00,0:01:13.00,Default,,0000,0000,0000,,ผู้โดยสารเรือข้ามฟาก Dialogue: 0,0:01:13.00,0:01:15.00,Default,,0000,0000,0000,,ได้ยินเสียงร้องครวญครางด้วยความเจ็บปวดของเขา Dialogue: 0,0:01:15.00,0:01:17.00,Default,,0000,0000,0000,,จึงได้ติดต่อกัปตันเรือ Dialogue: 0,0:01:17.00,0:01:19.00,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งติดต่อยามชายฝั่ง Dialogue: 0,0:01:19.00,0:01:21.00,Default,,0000,0000,0000,,ผู้ซึ่งช่วยเขาขึ้นมาจากแม่น้ำอีสต์ Dialogue: 0,0:01:21.00,0:01:24.00,Default,,0000,0000,0000,,และส่งเขาไปยังโรงพยาบาลเบลล์วู (Bellevue Hospital) Dialogue: 0,0:01:24.00,0:01:27.00,Default,,0000,0000,0000,,และนั่นคือจุดเริ่มต้นของเรื่องราวของเรา Dialogue: 0,0:01:27.00,0:01:29.00,Default,,0000,0000,0000,,เพราะเมื่อจอห์นมุ่งมั่น Dialogue: 0,0:01:29.00,0:01:32.00,Default,,0000,0000,0000,,จะรวบรวมชีวิตของเขากลับเข้าด้วยกัน -- Dialogue: 0,0:01:32.00,0:01:35.00,Default,,0000,0000,0000,,อย่างแรกทางกาย และ ต่อมาทางอารมณ์ Dialogue: 0,0:01:35.00,0:01:37.00,Default,,0000,0000,0000,,และต่อมาทางจิตวิญญาณ -- Dialogue: 0,0:01:37.00,0:01:40.00,Default,,0000,0000,0000,,เขาก็พบว่ามันมีแหล่งความช่วยเหลือน้อยเหลือเกิน Dialogue: 0,0:01:40.00,0:01:42.00,Default,,0000,0000,0000,,สำหรับใครบางคนที่เคยพยายามจบชีวิตตนเอง Dialogue: 0,0:01:42.00,0:01:45.00,Default,,0000,0000,0000,,แบบเดียวกับที่เขาทำ Dialogue: 0,0:01:45.00,0:01:47.00,Default,,0000,0000,0000,,งานวิจัยบอกว่า Dialogue: 0,0:01:47.00,0:01:49.00,Default,,0000,0000,0000,,19 ใน 20 คน Dialogue: 0,0:01:49.00,0:01:51.00,Default,,0000,0000,0000,,ที่พยายามฆ่าตัวตายเป็นครั้งแรก Dialogue: 0,0:01:51.00,0:01:53.00,Default,,0000,0000,0000,,จะล้มเหลว Dialogue: 0,0:01:54.00,0:01:56.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่คนที่ล้มเหลว Dialogue: 0,0:01:56.00,0:01:59.00,Default,,0000,0000,0000,,จะมีแนวโน้มทำได้สำเร็จเป็น 37 เท่า Dialogue: 0,0:01:59.00,0:02:02.00,Default,,0000,0000,0000,,ในครั้งที่สอง Dialogue: 0,0:02:02.00,0:02:04.00,Default,,0000,0000,0000,,นี่เป็นความจริงของ Dialogue: 0,0:02:04.00,0:02:06.00,Default,,0000,0000,0000,,ประชากรที่มีความเสี่ยงกลุ่มหนึ่ง Dialogue: 0,0:02:06.00,0:02:09.00,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งพบว่ามีแหล่งที่จะช่วยเหลือพวกเขาน้อยเหลือเกิน Dialogue: 0,0:02:09.00,0:02:11.00,Default,,0000,0000,0000,,และสิ่งที่เกิดขึ้น Dialogue: 0,0:02:11.00,0:02:14.00,Default,,0000,0000,0000,,ในขณะที่คนเหล่านี้พยายามจะกลับมาใช้ชีวิตอีกครั้ง Dialogue: 0,0:02:14.00,0:02:16.00,Default,,0000,0000,0000,,เพราะการฆ่าตัวตายเป็นเหมือนเรื่องต้องห้ามของพวกเรา Dialogue: 0,0:02:16.00,0:02:18.00,Default,,0000,0000,0000,,เราจึงไม่แน่ใจว่าควรพูดอะไร Dialogue: 0,0:02:18.00,0:02:21.00,Default,,0000,0000,0000,,ดังนั้นบ่อยครั้งที่เราจะไม่พูดอะไรเลย Dialogue: 0,0:02:21.00,0:02:23.00,Default,,0000,0000,0000,,และนั้นยิ่งเป็นการเพิ่มระยะห่างของความโดดเดี่ยว Dialogue: 0,0:02:23.00,0:02:26.00,Default,,0000,0000,0000,,แบบเดียวกับที่จอห์นเผชิญ Dialogue: 0,0:02:28.00,0:02:30.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมรู้เรื่องของจอห์นดีมาก Dialogue: 0,0:02:30.00,0:02:33.00,Default,,0000,0000,0000,,เพราะผมเอง คือ จอห์น Dialogue: 0,0:02:34.00,0:02:37.00,Default,,0000,0000,0000,,และในวันนี้ Dialogue: 0,0:02:37.00,0:02:40.00,Default,,0000,0000,0000,,เป็นครั้งแรกต่อหน้าสาธารณชน Dialogue: 0,0:02:40.00,0:02:42.00,Default,,0000,0000,0000,,ที่ผมได้ยอมรับ Dialogue: 0,0:02:42.00,0:02:45.00,Default,,0000,0000,0000,,การเดินทางที่ผมผ่านมา Dialogue: 0,0:02:46.00,0:02:49.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่หลังจากที่สูญเสียครูผู้เป็นที่รักไปในปีค.ศ. 2006 Dialogue: 0,0:02:49.00,0:02:53.00,Default,,0000,0000,0000,,และเพื่อนที่ดีคนหนึ่งเมื่อปีที่แล้วให้กับการฆ่าตัวตาย Dialogue: 0,0:02:53.00,0:02:56.00,Default,,0000,0000,0000,,และการนั่งฟัง TEDActive เมื่อปีที่แล้ว Dialogue: 0,0:02:56.00,0:02:59.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมได้รู้ว่าผมต้องเดินออกมาจากความเงียบของผม Dialogue: 0,0:02:59.00,0:03:01.00,Default,,0000,0000,0000,,ก้าวข้ามความเชื่อเรื่องต้องห้ามของตัวเอง Dialogue: 0,0:03:01.00,0:03:04.00,Default,,0000,0000,0000,,เพื่อพูดถึงความคิดที่ควรค่าแก่การส่งต่อ -- Dialogue: 0,0:03:04.00,0:03:06.00,Default,,0000,0000,0000,,และความคิดนั้นก็คือ ผู้คน Dialogue: 0,0:03:06.00,0:03:09.00,Default,,0000,0000,0000,,ผู้ซึ่งเลือกทางเลือกที่ยากลำบาก Dialogue: 0,0:03:09.00,0:03:11.00,Default,,0000,0000,0000,,ในการกลับมามีชีวิต Dialogue: 0,0:03:11.00,0:03:14.00,Default,,0000,0000,0000,,จำเป็นต้องมีแหล่งช่วยเหลือและต้องการการช่วยเหลือของพวกเรา Dialogue: 0,0:03:15.00,0:03:18.00,Default,,0000,0000,0000,,เหมือนที่โปรเจ๊คเทรเวอร์ (Trevor Project) พูดไว้ว่า มันจะดีขึ้น Dialogue: 0,0:03:18.00,0:03:21.00,Default,,0000,0000,0000,,ดีขึ้นมาก Dialogue: 0,0:03:21.00,0:03:23.00,Default,,0000,0000,0000,,และผมเลือกที่จะก้าวออกมา Dialogue: 0,0:03:23.00,0:03:25.00,Default,,0000,0000,0000,,จากในเงามืดวันนี้ Dialogue: 0,0:03:25.00,0:03:28.00,Default,,0000,0000,0000,,เพื่อส่งเสริมคุณ เพื่อกระตุ้นคุณ Dialogue: 0,0:03:28.00,0:03:30.00,Default,,0000,0000,0000,,ว่าถ้าคุณเป็นคน Dialogue: 0,0:03:30.00,0:03:34.00,Default,,0000,0000,0000,,ที่เคยวางแผนหรือพยายามจะฆ่าตัวตาย Dialogue: 0,0:03:34.00,0:03:37.00,Default,,0000,0000,0000,,หรือคุณรู้จักใครบางคนที่คิดเช่นนั้น Dialogue: 0,0:03:37.00,0:03:40.00,Default,,0000,0000,0000,,จงพูดถึงมัน ขอความช่วยเหลือ Dialogue: 0,0:03:40.00,0:03:43.00,Default,,0000,0000,0000,,มันเป็นการสนทนาที่ควรค่าที่จะมี Dialogue: 0,0:03:43.00,0:03:46.00,Default,,0000,0000,0000,,และเป็นความคิดที่ควรค่าที่จะส่งต่อ Dialogue: 0,0:03:46.00,0:03:48.00,Default,,0000,0000,0000,,ขอบคุณครับ Dialogue: 0,0:03:48.00,0:03:53.00,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงปรบมือ)