1 00:00:01,080 --> 00:00:04,576 Σήμερα θέλω να μιλήσω για τη σημασία των λέξεων, 2 00:00:04,600 --> 00:00:05,896 πώς τις ορίζουμε 3 00:00:05,920 --> 00:00:08,176 και πώς αυτές, σχεδόν σαν εκδίκηση, 4 00:00:08,200 --> 00:00:09,456 ορίζουν εμάς. 5 00:00:09,480 --> 00:00:12,536 Η αγγλική γλώσσα είναι ένα υπέροχο σφουγγάρι. 6 00:00:12,560 --> 00:00:15,216 Λατρεύω την αγγλική γλώσσα. Είμαι ευτυχής που τη μιλάω. 7 00:00:15,240 --> 00:00:17,240 Παρ' όλα αυτά, έχει πολλές τρύπες. 8 00:00:18,480 --> 00:00:20,816 Από το ελληνικό «Λάχεσις» υπάρχει ο «λαχεσισμός»: 9 00:00:20,840 --> 00:00:24,280 που είναι η πείνα για καταστροφή. 10 00:00:24,720 --> 00:00:28,296 Ξέρετε, όταν βλέπετε μια καταιγίδα στον ορίζοντα 11 00:00:28,320 --> 00:00:30,926 και πιάνετε τον εαυτό σας να πανηγυρίζει. 12 00:00:32,080 --> 00:00:34,016 Στα Κινέζικα, έχουν μια λέξη «γιου γι» 13 00:00:34,040 --> 00:00:36,056 -δεν την προφέρω σωστά- 14 00:00:36,080 --> 00:00:39,776 που σημαίνει τη λαχτάρα να νιώσεις έντονα ξανά 15 00:00:39,800 --> 00:00:42,170 όπως όταν ήσουν παιδί. 16 00:00:43,680 --> 00:00:46,816 Στα πολωνικά, έχουν μια λέξη «ζούσκα» 17 00:00:46,840 --> 00:00:50,376 που είναι το είδος της υποθετικής συζήτησης 18 00:00:50,400 --> 00:00:53,060 που διαδραματίζεται μέσα στο κεφάλι σου. 19 00:00:54,400 --> 00:00:57,536 Και τέλος, στα Γερμανικά, -φυσικά στα Γερμανικά- 20 00:00:57,560 --> 00:01:00,416 έχουν μια λέξη που αποκαλείται «ζιλσμερτζ» 21 00:01:00,440 --> 00:01:03,856 που είναι ο φόβος της απόκτησης αυτού που θέλεις. 22 00:01:03,880 --> 00:01:07,566 (Γέλια) 23 00:01:08,000 --> 00:01:10,460 Της κατάκτησης ενός ονείρου ζωής. 24 00:01:11,840 --> 00:01:15,096 Είμαι Γερμανός, οπότε ξέρω ακριβώς πώς είναι αυτό. 25 00:01:15,120 --> 00:01:17,736 Δεν είμαι σίγουρος αν θα χρησιμοποιούσα αυτές τις λέξεις 26 00:01:17,760 --> 00:01:19,416 στην καθημερινή μου ζωή, 27 00:01:19,440 --> 00:01:21,576 αλλά χαίρομαι που υπάρχουν. 28 00:01:21,600 --> 00:01:24,816 Όμως ο μόνος λόγος που υπάρχουν είναι γιατί εγώ τις επινόησα. 29 00:01:25,360 --> 00:01:28,976 Είμαι ο συγγραφέας του «Το Λεξικό Των Επισκιασμένων Μελαγχολιών», 30 00:01:29,000 --> 00:01:32,096 το οποίο γράφω τα τελευταία επτά χρόνια. 31 00:01:32,120 --> 00:01:34,136 Και η όλη αποστολή του σχεδίου 32 00:01:34,160 --> 00:01:39,336 είναι να βρει τρύπες στη γλώσσα του συναισθήματος 33 00:01:39,360 --> 00:01:40,576 και να τις γεμίσει 34 00:01:40,600 --> 00:01:44,496 έτσι ώστε να έχουμε έναν τρόπο να μιλάμε για όλα αυτά τα μικροπταίσματα 35 00:01:44,520 --> 00:01:46,936 και όλες αυτές τις ιδιορρυθμίες του ανθρώπου 36 00:01:46,960 --> 00:01:50,936 που όλοι νιώθουμε αλλά μπορεί να μη σκεφτόμαστε να μιλήσουμε για αυτές 37 00:01:50,960 --> 00:01:53,656 για το λόγο ότι δεν έχουμε τις λέξεις να το κάνουμε. 38 00:01:53,680 --> 00:01:56,096 Και στα μισά αυτού του πρότζεκτ, 39 00:01:56,120 --> 00:01:57,736 όρισα το «σόντερ», 40 00:01:57,760 --> 00:02:01,136 την ιδέα ότι θεωρούμε τους εαυτούς μας ως τον κύριο χαρακτήρα 41 00:02:01,136 --> 00:02:03,680 και όλοι οι άλλοι είναι απλώς κομπάρσοι. 42 00:02:03,680 --> 00:02:06,686 Αλλά στην πραγματικότητα, είμαστε όλοι ο κύριος χαρακτήρας, 43 00:02:06,686 --> 00:02:10,019 και εσύ ο ίδιος είσαι κομπάρσος σε κάποιου άλλου την ιστορία. 44 00:02:11,160 --> 00:02:14,256 Οπότε, μόλις το δημοσίευσα αυτό, 45 00:02:14,280 --> 00:02:15,976 δέχθηκα ανταπόκριση από ανθρώπους 46 00:02:16,000 --> 00:02:20,616 που μου έλεγαν: «Σε ευχαριστούμε που δίνεις βήμα σε κάτι που ένιωθα πάντα 47 00:02:20,640 --> 00:02:23,656 αλλά δεν υπήρχε λέξη για αυτό». 48 00:02:23,680 --> 00:02:25,780 Τους έκανε να νιώθουν λιγότερο μόνοι. 49 00:02:26,160 --> 00:02:28,260 Αυτή είναι η δύναμη των λέξεων, 50 00:02:28,880 --> 00:02:31,920 να μας κάνουν να νιώθουμε λιγότερο μόνοι. 51 00:02:32,400 --> 00:02:34,466 Δεν πέρασε πολύς καιρός μετά απ' αυτό 52 00:02:34,466 --> 00:02:35,936 και πρόσεξα ότι το σόντερ 53 00:02:35,960 --> 00:02:40,256 άρχισε να χρησιμοποιείται σε συζητήσεις στο διαδίκτυο, 54 00:02:40,280 --> 00:02:43,176 και λίγο καιρό αφού το αντιλήφθηκα 55 00:02:43,200 --> 00:02:46,696 το εντόπισα δίπλα μου σε μια πραγματική προσωπική συζήτηση. 56 00:02:46,720 --> 00:02:49,176 Είναι ό,τι πιο παράξενο το να φτιάχνεις μια λέξη 57 00:02:49,200 --> 00:02:53,246 και μετά να τη βλέπεις να αποκτά δική της υπόσταση. 58 00:02:53,520 --> 00:02:55,796 Δεν έχω βρει λέξη για αυτό ακόμα, αλλά θα βρω. 59 00:02:55,796 --> 00:02:57,056 (Γέλια) 60 00:02:57,056 --> 00:02:58,646 Δουλεύω πάνω σε αυτό. 61 00:02:59,600 --> 00:03:02,820 Άρχισα να σκέφτομαι τι κάνει τις λέξεις πραγματικότητα, 62 00:03:03,490 --> 00:03:05,186 καθώς πολλοί άνθρωποι με ρωτούν, 63 00:03:05,186 --> 00:03:07,416 και η κοινή τους απορία είναι: 64 00:03:07,440 --> 00:03:10,696 «Είναι αυτές οι λέξεις επινοημένες; Δεν το καταλαβαίνω». 65 00:03:10,696 --> 00:03:12,720 Και δεν ήξερα τι ακριβώς να τους πω 66 00:03:12,720 --> 00:03:14,856 αφού όταν το σόντερ άρχισε να εξαπλώνεται, 67 00:03:14,856 --> 00:03:18,080 ποιος είμαι εγώ για να πω ποιες λέξεις είναι αληθινές και ποιες όχι. 68 00:03:18,160 --> 00:03:22,776 Ένιωσα σαν τον Στιβ Τζομπς, που περιέγραψε τη μέρα που κατάλαβε 69 00:03:22,776 --> 00:03:24,876 ότι οι πιο πολλοί από εμάς 70 00:03:24,876 --> 00:03:28,966 στην καθημερινή ζωή απλώς αποφεύγουμε να αμφισβητούμε τα όρια γύρω μας 71 00:03:28,966 --> 00:03:31,856 και απλώς ζούμε σύμφωνα με αυτά. 72 00:03:31,880 --> 00:03:34,440 Αλλά όταν συνειδητοποιείς - 73 00:03:36,280 --> 00:03:39,880 ότι αυτός ο κόσμος φτιάχτηκε από ανθρώπους όχι πιο έξυπνους από εσένα, 74 00:03:39,880 --> 00:03:42,296 μπορείς να απλώσεις το χέρι, να αγγίξεις τα τείχη, 75 00:03:42,296 --> 00:03:44,356 ακόμα και να περάσεις το χέρι σου από μέσα 76 00:03:44,356 --> 00:03:46,740 και να συνειδητοποιήσεις ότι έχεις δύναμη αλλαγής. 77 00:03:47,080 --> 00:03:50,736 Και όταν οι άνθρωποι με ρωτούν: «Είναι αυτές οι λέξεις αληθινές;» 78 00:03:50,760 --> 00:03:52,856 είχα μια ποικιλία απαντήσεων που δοκίμασα. 79 00:03:52,880 --> 00:03:55,016 Κάποιες έβγαζαν νόημα, κάποιες όχι. 80 00:03:55,040 --> 00:03:56,616 Αλλά μία από αυτές που δοκίμασα: 81 00:03:56,640 --> 00:03:59,606 «Λοιπόν, μια λέξη είναι αληθινή αν θες να είναι αληθινή». 82 00:04:00,200 --> 00:04:04,416 Όπως αυτό το μονοπάτι είναι αληθινό επειδή οι άνθρωποι θέλησαν να είναι εκεί. 83 00:04:04,440 --> 00:04:06,136 (Γέλια) 84 00:04:06,160 --> 00:04:08,256 Συμβαίνει στις πανεπιστημιουπόλεις συνεχώς. 85 00:04:08,280 --> 00:04:09,616 Ονομάζεται «μονοπάτι πόθου». 86 00:04:09,640 --> 00:04:10,656 (Γέλια) 87 00:04:10,680 --> 00:04:13,016 Αλλά μετά κατάλαβα ότι όταν οι άνθρωποι ρωτούν 88 00:04:13,040 --> 00:04:15,420 αν μια λέξη είναι αληθινή, ουσιαστικά ρωτούν: 89 00:04:15,420 --> 00:04:20,279 «Σε πόσα μυαλά θα μου δώσει αυτή πρόσβαση;» 90 00:04:21,079 --> 00:04:23,816 Νομίζω ότι έτσι πάνω-κάτω κοιτάμε στη γλώσσα. 91 00:04:23,840 --> 00:04:26,616 Μια λέξη είναι ουσιαστικά ένα κλειδί 92 00:04:26,640 --> 00:04:29,616 που μας βάζει στα κεφάλια ορισμένων ανθρώπων. 93 00:04:29,640 --> 00:04:32,450 Και αν μας βάλει σε έναν εγκέφαλο, 94 00:04:32,920 --> 00:04:34,176 δεν το αξίζει στα αλήθεια, 95 00:04:34,200 --> 00:04:35,456 δεν αξίζει να την ξέρεις. 96 00:04:35,480 --> 00:04:37,936 Δύο μυαλά, ε, εξαρτάται από το ποια είναι. 97 00:04:37,960 --> 00:04:40,500 Εκατομμύρια μυαλά, ΟΚ, τότε είναι πολύ σημαντική. 98 00:04:40,800 --> 00:04:47,256 Οπότε η αληθινή λέξη σου δίνει πρόσβαση σε όσο το δυνατόν πιο πολλά μυαλά. 99 00:04:47,280 --> 00:04:50,536 Αυτό της δίνει αξία να την ξέρεις. 100 00:04:50,560 --> 00:04:54,966 Συμπτωματικά, η πιο αληθινή λέξη από όλες, από αυτή την άποψη, είναι αυτή. 101 00:04:54,966 --> 00:04:56,616 [ΟΚ] 102 00:04:56,640 --> 00:04:57,856 Αυτή είναι. 103 00:04:57,880 --> 00:04:59,136 Η πιο αληθινή λέξη. 104 00:04:59,160 --> 00:05:01,736 Το πιο κοντινό πράγμα σε ένα πασπαρτού. 105 00:05:01,760 --> 00:05:04,336 Αυτή είναι η πιο κοινά κατανοητή λέξη στον κόσμο, 106 00:05:04,360 --> 00:05:05,616 όπου και να είσαι. 107 00:05:05,640 --> 00:05:06,856 Το πρόβλημα είναι ότι 108 00:05:06,880 --> 00:05:09,576 κανείς δε γνωρίζει τι αντιπροσωπεύουν αυτά τα 2 γράμματα. 109 00:05:09,600 --> 00:05:11,896 (Γέλια) 110 00:05:11,920 --> 00:05:13,976 Το οποίο είναι περίεργο, σωστά; 111 00:05:14,000 --> 00:05:17,456 Θα μπορούσε να είναι ανορθογραφία του «Όλα Σωστά», φαντάζομαι, 112 00:05:17,480 --> 00:05:18,736 ή «Ολντ Κίντερχουκ». 113 00:05:18,760 --> 00:05:22,616 Κανείς δε φαίνεται να ξέρει, αλλά το γεγονός ότι δεν πειράζει 114 00:05:22,640 --> 00:05:26,136 λέει κάτι για το πώς δίνουμε νόημα στις λέξεις. 115 00:05:26,160 --> 00:05:29,200 Το νόημα δεν είναι οι λέξεις αυτές καθεαυτές. 116 00:05:29,920 --> 00:05:32,960 Εμείς είμαστε αυτοί που ρίχνουμε τον εαυτό μας σε αυτό. 117 00:05:33,440 --> 00:05:37,550 Και νομίζω ότι όταν όλοι ψάχνουμε για νόημα στις ζωές μας, 118 00:05:38,040 --> 00:05:39,896 και ψάχνουμε για το νόημα της ζωής, 119 00:05:39,920 --> 00:05:43,390 θεωρώ ότι οι λέξεις έχουν κάποια σχέση με αυτό. 120 00:05:44,040 --> 00:05:46,816 Και πιστεύω ότι αν ψάχνετε το νόημα ενός πράγματος, 121 00:05:46,840 --> 00:05:49,230 το λεξικό είναι το σωστό μέρος για αρχή. 122 00:05:49,760 --> 00:05:52,136 Φέρνει μια αίσθηση τάξης 123 00:05:52,160 --> 00:05:54,500 σε ένα πολύ χαοτικό σύμπαν. 124 00:05:54,880 --> 00:05:57,310 Η οπτική μας των πραγμάτων είναι τόσο περιορισμένη 125 00:05:57,560 --> 00:06:00,336 που καταλήγουμε σε πρότυπα και συντομεύσεις 126 00:06:00,360 --> 00:06:02,656 και προσπαθούμε να βρούμε έναν τρόπο ερμηνείας 127 00:06:02,680 --> 00:06:04,870 για να μπορέσουμε να προχωρήσουμε. 128 00:06:05,240 --> 00:06:08,930 Χρειαζόμαστε λέξεις να μας περιλαμβάνουν, να μας καθορίζουν. 129 00:06:09,400 --> 00:06:11,900 Πολλοί από εμάς νιώθουμε εγκλωβισμένοι 130 00:06:12,200 --> 00:06:14,026 στο πώς χρησιμοποιούμε τις λέξεις. 131 00:06:14,026 --> 00:06:16,256 Ξεχνάμε ότι οι λέξεις είναι επινοημένες. 132 00:06:16,280 --> 00:06:19,210 Όχι μόνο οι δικές μου λέξεις. Όλες οι λέξεις είναι φτιαχτές, 133 00:06:19,280 --> 00:06:21,370 αλλά δε σημαίνουν όλες κάτι. 134 00:06:21,880 --> 00:06:25,976 Είμαστε απλά όλοι κάπως παγιδευμένοι στα λεξικά μας, 135 00:06:26,000 --> 00:06:30,736 που δεν εχουν κατ' ανάγκην απήχηση σε ανθρώπους που δεν είναι ήδη σαν εμάς 136 00:06:30,760 --> 00:06:35,376 και οπότε νιώθω ότι αποκλίνουμε λίγο - λίγο κάθε χρόνο, 137 00:06:35,400 --> 00:06:37,980 όσο πιο σοβαρά παίρνουμε τις λέξεις. 138 00:06:39,880 --> 00:06:43,040 Επειδή να θυμάστε, οι λέξεις δεν είναι αληθινές. 139 00:06:43,600 --> 00:06:45,990 Δεν έχουν νόημα. Εμείς έχουμε. 140 00:06:46,480 --> 00:06:49,540 Θα ήθελα να σας αφήσω με ένα ανάγνωσμα 141 00:06:49,760 --> 00:06:52,170 ενός από τους αγαπημένους μου φιλοσόφους, 142 00:06:52,170 --> 00:06:55,246 τον Μπιλ Γουότερσον που έγραφε το κόμικ «Κάλβιν Και Χομπς». 143 00:06:55,246 --> 00:06:56,330 Είπε: 144 00:06:57,040 --> 00:07:00,856 «Η δημιουργία ζωής που αντικατοπτρίζει τις αξίες σου και ικανοποιεί την ψυχή σου 145 00:07:00,880 --> 00:07:02,536 είναι ένα σπάνιο επίτευγμα. 146 00:07:02,560 --> 00:07:05,016 Το να εφεύρεις το νόημα της δικής σου ζωής 147 00:07:05,040 --> 00:07:06,576 δεν είναι εύκολο, 148 00:07:06,600 --> 00:07:08,416 αλλά είναι επιτρεπτό 149 00:07:08,440 --> 00:07:10,990 και νομίζω θα είσαι πιο ευτυχής για τα βάσανα». 150 00:07:11,320 --> 00:07:12,536 Σας ευχαριστώ. 151 00:07:12,560 --> 00:07:13,720 (Χειροκρότημα)