9:59:59.000,9:59:59.000
เจริญพร

9:59:59.000,9:59:59.000
เร็วไปนิดหนึ่ง

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ว่าทุกคนพร้อมแล้วก็เริ่มเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
เรื่องการปฏิบัติธรรม

9:59:59.000,9:59:59.000
เราอย่าคิดว่าเป็นเรื่องยาก

9:59:59.000,9:59:59.000
ส่วนใหญ่เราชอบคิดว่า

9:59:59.000,9:59:59.000
การปฏิบัติธรรมต้องไปทำอะไรที่มันยากๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
ที่แท้แล้วการปฏิบัติธรรมอยู่ที่ตัวเราเอง

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าเราคอยมีสติรู้ทันตัวเองบ่อยๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
รู้ทันร่างกายรู้ทันจิตใจบ่อยๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
สติจะเกิด

9:59:59.000,9:59:59.000
สติไม่ใช่เป็นของเกิดได้ง่ายๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
เราต้องอาศัยค่อยๆ ฝึก

9:59:59.000,9:59:59.000
ค่อยๆ ดู ดูร่างกายบ่อยๆ ดูจิตใจบ่อยๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าเราได้เคล็ดลับตัวนี้แล้วการภาวนาจะง่าย

9:59:59.000,9:59:59.000
เรียกว่าง่ายเพราะมันไม่ได้ทำอะไร

9:59:59.000,9:59:59.000
เราใช้ชีวิตของเราปกติอย่างนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
หลวงพ่อปราโมทย์ท่านบอกเราบ่อยๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
เวลาจะภาวนาใช้จิตธรรมดาปกติของมนุษย์นี่ล่ะ

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่เราคอยฝึกสติ

9:59:59.000,9:59:59.000
คอยรู้ทันร่างกาย

9:59:59.000,9:59:59.000
รู้ทันจิตใจตัวเองบ่อยๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
ร่างกายที่ตัวเองต้องรู้

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่างคนชอบทำอานาปานสติ

9:59:59.000,9:59:59.000
ก็ดูร่างกายหายใจออก

9:59:59.000,9:59:59.000
ดูร่างกายหายใจเข้า

9:59:59.000,9:59:59.000
คนละอัน

9:59:59.000,9:59:59.000
ส่วนใหญ่พอเราบอก

9:59:59.000,9:59:59.000
ให้ไปดูร่างกายหายใจออก

9:59:59.000,9:59:59.000
ไปดูร่างกายหายใจเข้า

9:59:59.000,9:59:59.000
นักปฏิบัติส่วนใหญ่จะไปเพ่งไปจ้อง

9:59:59.000,9:59:59.000
จ้องดูลมหายใจ

9:59:59.000,9:59:59.000
ตัวนี้คือการเพ่ง

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่บางคนพอเราดูลมหายใจออก

9:59:59.000,9:59:59.000
ดูลมหายใจเข้า

9:59:59.000,9:59:59.000
ดูไปพักหนึ่งก็ไหลไปคิด

9:59:59.000,9:59:59.000
ไหลไปฟุ้งซ่าน

9:59:59.000,9:59:59.000
อันนี้คือหลงขาดสติ

9:59:59.000,9:59:59.000
ทำอย่างไรเราจะดูร่างกายหายใจออก

9:59:59.000,9:59:59.000
ร่างกายหายใจเข้าได้บ่อยๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าเราดูได้บ่อยๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
ต่อไปร่างกายหายใจออกก็รู้สึกตัว

9:59:59.000,9:59:59.000
ร่างกายหายใจเข้าก็จะรู้สึกตัว

9:59:59.000,9:59:59.000
หัดสังเกตสภาวะไป

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่างเราจงใจดูลมหายใจเข้า

9:59:59.000,9:59:59.000
ดูลมหายใจออก

9:59:59.000,9:59:59.000
นี่คือการเพ่ง

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ถ้าเราดูลมหายใจเข้า

9:59:59.000,9:59:59.000
หายใจออกแล้วใจไหลไปคิด

9:59:59.000,9:59:59.000
ไหลไปฟุ้งซ่าน อันนี้คือขาดสติ

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ถ้าเรามีสติระลึกรู้

9:59:59.000,9:59:59.000
เห็นร่างกายหายใจออกก็รู้

9:59:59.000,9:59:59.000
เห็นร่างกายหายใจเข้าก็รู้

9:59:59.000,9:59:59.000
อันนี้คือเรามีสติ

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าคนชอบอานาปานสติ

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่างหลวงพ่อปราโมทย์ท่านชอบตัวนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
เพราะท่านฝึกของท่านมาแต่เด็ก

9:59:59.000,9:59:59.000
สมัยที่พระอาจารย์หัดภาวนา

9:59:59.000,9:59:59.000
ตัวนี้พระอาจารย์ไม่ค่อยชอบหรอก

9:59:59.000,9:59:59.000
เพราะสมัยก่อนเป็นโรคภูมิแพ้

9:59:59.000,9:59:59.000
หายใจไม่ค่อยได้

9:59:59.000,9:59:59.000
ก็เลยไม่ค่อยชอบทำกรรมฐานตัวนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ว่าตัวที่พระอาจารย์ชอบทำคือ

9:59:59.000,9:59:59.000
ร่างกายเคลื่อนไหวเรารู้

9:59:59.000,9:59:59.000
ร่างกายหยุดนิ่งเรารู้

9:59:59.000,9:59:59.000
ร่างกายกระดุกกระดิกเรารู้

9:59:59.000,9:59:59.000
ร่างกายเคลื่อนไหวตลอดเวลา

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่างบางคนก็กระดุกกระดิก

9:59:59.000,9:59:59.000
บางคนก็เกาขา

9:59:59.000,9:59:59.000
บางคนก็ส่ายไปส่ายมา

9:59:59.000,9:59:59.000
ขยับไปขยับมา

9:59:59.000,9:59:59.000
คอยรู้สึก รู้สึกบ่อยๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
ร่างกายเคลื่อนไหวก็รู้สึก

9:59:59.000,9:59:59.000
ร่างกายหยุดนิ่งก็รู้สึก

9:59:59.000,9:59:59.000
เหมือนกันนะถ้าสมมติเรา

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่างบางคนทำกรรมฐานเคลื่อนไหวทำจังหวะ

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าเวลาทำจังหวะเราจดจ่อ

9:59:59.000,9:59:59.000
หรือว่าจงใจทำจังหวะมากเกินไป

9:59:59.000,9:59:59.000
จงใจดูร่างกายเคลื่อนไหวมากเกินไป

9:59:59.000,9:59:59.000
นี่คือการเพ่ง

9:59:59.000,9:59:59.000
หรือว่าเราเคลื่อนไหวไป

9:59:59.000,9:59:59.000
เคลื่อนไหวจนชำนาญ

9:59:59.000,9:59:59.000
จำแต่ละรูปได้

9:59:59.000,9:59:59.000
ทำไปแล้วก็ใจเราเผลอเพลินไป

9:59:59.000,9:59:59.000
ไหลไปคิดไหลไปฟุ้งซ่าน

9:59:59.000,9:59:59.000
นี่คือขาดสติ

9:59:59.000,9:59:59.000
ฉะนั้นเคลื่อนไหวก็คอยรู้สึก

9:59:59.000,9:59:59.000
ร่างกายหยุดนิ่งก็รู้สึก

9:59:59.000,9:59:59.000
ร่างกายกระดุกกระดิกก็รู้สึก

9:59:59.000,9:59:59.000
เราหัดดูไป ดูไปบ่อยๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
ต่อไปร่างกายเคลื่อนไหวมันจะรู้สึกเอง

9:59:59.000,9:59:59.000
ร่างกายหยุดนิ่งมันจะรู้สึกเอง

9:59:59.000,9:59:59.000
ที่รู้สึกเองตัวนี้คือ

9:59:59.000,9:59:59.000
สติมันระลึกรู้ร่างกาย

9:59:59.000,9:59:59.000
อีกตัวหนึ่งร่างกายยืนก็รู้

9:59:59.000,9:59:59.000
ร่างกายเดินก็รู้

9:59:59.000,9:59:59.000
ร่างกายนั่งก็รู้

9:59:59.000,9:59:59.000
ร่างกายนอนก็รู้ หัดดูไป

9:59:59.000,9:59:59.000
เหมือนกันถ้าเราเจตนาจะดู

9:59:59.000,9:59:59.000
จงใจดูร่างกายยืน ร่างกายเดิน

9:59:59.000,9:59:59.000
ร่างกายนั่ง ร่างกายนอน

9:59:59.000,9:59:59.000
อันนี้คือการเพ่ง

9:59:59.000,9:59:59.000
หรือว่าเวลาเราดูร่างกายยืน

9:59:59.000,9:59:59.000
ร่างกายเดิน ร่างกายนั่ง

9:59:59.000,9:59:59.000
หรือร่างกายนอน

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่เวลาเราดูไปดูมา

9:59:59.000,9:59:59.000
มันไหลไปคิดไหลไปเพลิดเพลิน

9:59:59.000,9:59:59.000
นี่คือขาดสติ

9:59:59.000,9:59:59.000
เราต้องมีสติอยู่กับการรู้รูปยืน

9:59:59.000,9:59:59.000
รูปเดิน รูปนั่ง รูปนอน

9:59:59.000,9:59:59.000
อันนี้ต้องไปค่อยหัดสังเกต

9:59:59.000,9:59:59.000
เวลาเราหัดดูถ้าเราจงใจเราเจตนาแรงคือการเพ่ง

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ว่าถ้าเราดูจนชำนาญ

9:59:59.000,9:59:59.000
เราคิดว่าเราดูอยู่

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ว่ามันแอบไปคิดแอบไปฟุ้งซ่านคือหลงไป

9:59:59.000,9:59:59.000
ขาดสติ

9:59:59.000,9:59:59.000
ทำอย่างไรเราจะฝึกให้มีสติอยู่กับร่างกายบ่อยๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าเราฝึกตรงนี้ได้

9:59:59.000,9:59:59.000
เราไปฝึกเดินจงกรมก็เห็นร่างกายเดินจงกรม

9:59:59.000,9:59:59.000
มีสติระลึกรู้อยู่ที่การเดินจงกรม

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่นักปฏิบัติส่วนใหญ่ที่ครูบาอาจารย์ท่านบอก

9:59:59.000,9:59:59.000
ร้อยทั้งร้อยเวลาเราไปเดินจงกรม

9:59:59.000,9:59:59.000
เราก็ไปเพ่ง

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่เพ่งบางทีเดินจงกรมไปเดินจนเพลินๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
ก็ไหลไปคิดไหลไปฟุ้งซ่าน

9:59:59.000,9:59:59.000
อันนี้คือขาดสติ

9:59:59.000,9:59:59.000
มันคือว่าทำไมนักปฏิบัติส่วนใหญ่

9:59:59.000,9:59:59.000
ปฏิบัติแล้วไม่ค่อยได้ผล

9:59:59.000,9:59:59.000
เพราะปฏิบัติแล้วมันไม่ค่อยมีสติ

9:59:59.000,9:59:59.000
ปฏิบัติแล้วส่วนใหญ่เพ่งเอา

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่างพวกเราคนจีนที่ส่วนใหญ่ที่มาส่งการบ้าน

9:59:59.000,9:59:59.000
ส่วนใหญ่เราตั้งใจปฏิบัติกันมาก

9:59:59.000,9:59:59.000
ตั้งใจเรียน ตั้งใจภาวนากันมาก

9:59:59.000,9:59:59.000
พอถึงเวลาเราจงใจเยอะ

9:59:59.000,9:59:59.000
พอจงใจเยอะ

9:59:59.000,9:59:59.000
เราจะกลัวหลงกลัวเผลออะไรอย่างนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
เราก็ไปเพ่งไว้

9:59:59.000,9:59:59.000
จะพุทโธแล้วก็เพ่งพุทโธ

9:59:59.000,9:59:59.000
จะดูลมหายใจแล้วก็ไปเพ่งลมหายใจ

9:59:59.000,9:59:59.000
จะไปเดินจงกรม

9:59:59.000,9:59:59.000
เราก็ไปเพ่งการเดินจงกรม

9:59:59.000,9:59:59.000
สติเลยไม่เกิด

9:59:59.000,9:59:59.000
สติตัวนี้ที่ว่าไม่เกิดคือสัมมาสติ

9:59:59.000,9:59:59.000
ฉะนั้นเราต้องหัด

9:59:59.000,9:59:59.000
หัดดูให้มันถูก

9:59:59.000,9:59:59.000
รู้ไปสบายๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
นี่คือส่วนของร่างกาย

9:59:59.000,9:59:59.000
สภาวะของรูปธรรมที่เราต้องดู

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่ต้องดูทั้งหมด

9:59:59.000,9:59:59.000
ดูตัวที่เราถนั

9:59:59.000,9:59:59.000
ด ตัวไหนก็ได้ไม่จำเป็นต้องดูทั้งหมดหรอก

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ว่าถ้าคนที่ท่านสติไวๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
บางทีดูได้ทั้งหมด

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่างหลวงพ่อปราโมทย์สมัยที่ท่านดู

9:59:59.000,9:59:59.000
ท่านดูลมหายใจ

9:59:59.000,9:59:59.000
ตอนหลังท่านไปหัดดูร่างกายเคลื่อนไหว

9:59:59.000,9:59:59.000
ร่างกายหยุดนิ่ง

9:59:59.000,9:59:59.000
ร่างกายกระดุกกระดิกอะไรอย่างนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
ท่านก็หัดรู้สึกตัวตรงนี้ได้

9:59:59.000,9:59:59.000
ท่านบอกว่ารู้สึกตัวตรงนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วสติของท่านไวสติท่านเยอะ

9:59:59.000,9:59:59.000
ท่านบอกตอนนอนนี่มันรู้สึกตัวตลอดเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
ร่างกายพลิกซ้ายพลิกขวาก็รู้หมดเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
ร่างกายเคลื่อนไหว

9:59:59.000,9:59:59.000
ร่างกายกระดุกกระดิกอะไรรู้สึกหมดเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
ท่านเลยบอกเลยนอนไม่ค่อยสนุกเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
เพราะว่าพอร่างกายขยับปุ๊บก็รู้สึกตัว

9:59:59.000,9:59:59.000
ร่างกายขยับปุ๊บก็รู้สึกตัวอย่างนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
เราไปหัดนะหัดให้มันรู้สึกตัวขึ้นมา

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่างตอนนั้นพระอาจารย์ที่เล่าให้ฟังวันก่อน

9:59:59.000,9:59:59.000
พระอาจารย์ก็หัดไปดูร่างกายเคลื่อนไหว

9:59:59.000,9:59:59.000
ร่างกายหยุดนิ่ง

9:59:59.000,9:59:59.000
หัดไปอยู่ 3-4 วัน

9:59:59.000,9:59:59.000
พอร่างกายเคลื่อนไหวตอนนั้นเราขาดสติ

9:59:59.000,9:59:59.000
ร่างกายเคลื่อนไหวมันรู้สึกตัวขึ้นมาเลย จิตตื่นออกมา

9:59:59.000,9:59:59.000
ตัวนี้จะว่ายากก็ยาก

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ว่าถ้าคนที่ค่อยๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
ฝึกมันจะรู้สึกตัวขึ้นมาได้

9:59:59.000,9:59:59.000
เวลาเราฝึกก็คืออย่าจงใจเยอะ

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าเราจงใจมันคือการเพ่ง

9:59:59.000,9:59:59.000
ทีนี้เราไม่จงใจมันก็จะหลงขาดสติไป

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ว่าต้องคอยรู้ร่างกายรู้รูปบ่อยๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
รู้ไปจนกว่ามันจะจำสภาวะได้

9:59:59.000,9:59:59.000
ต่อไปถ้ามันจำสภาวะของรูปธรรมทั้งหลาย

9:59:59.000,9:59:59.000
ที่พระอาจารย์เล่าให้ฟังได้

9:59:59.000,9:59:59.000
เวลามันเคลื่อนไหวมันรู้สึกของมันเอง

9:59:59.000,9:59:59.000
คล้ายๆ รู้สึกว่าร่างกายมันเคลื่อนไหวมันก็รู้

9:59:59.000,9:59:59.000
ร่างกายหยุดนิ่งมันก็รู้

9:59:59.000,9:59:59.000
ร่างกายยืนเดินนั่งนอนก็รู้

9:59:59.000,9:59:59.000
ร่างกายหายใจออก

9:59:59.000,9:59:59.000
ร่างกายหายใจเข้าก็จะรู้

9:59:59.000,9:59:59.000
นี่ล่ะคือการฝึกสติของการดูร่างกาย

9:59:59.000,9:59:59.000
ส่วนการดูเวทนา

9:59:59.000,9:59:59.000
บางคนชอบดูเวทนา

9:59:59.000,9:59:59.000
เวทนาก็มีความสุข

9:59:59.000,9:59:59.000
ความทุกข์ ความเฉยๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
อันนี้เวทนาทางใจ

9:59:59.000,9:59:59.000
เวทนาทางกายก็มีสุขเวทนากับทุกขเวทนา

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ส่วนใหญ่ดูเวทนาทางกายมันดูยาก

9:59:59.000,9:59:59.000
ต้องอาศัยสมาธิสูงๆ หน่อย

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ว่าตัวที่ดูง่ายดูเวทนาทางใจ

9:59:59.000,9:59:59.000
เวทนาทางใจเกิดตลอดเวลา

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่างตอนนี้เรามีความสุข

9:59:59.000,9:59:59.000
หรือเรามีความทุกข์หรือว่าเราเฉยๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
เราก็รู้ไป

9:59:59.000,9:59:59.000
รู้ไปจนกว่ามันจะจำสภาวะของเวทนาพวกนี้ได้

9:59:59.000,9:59:59.000
สติก็จะเกิดขึ้นมาเอง

9:59:59.000,9:59:59.000
จริงๆ ครูบาอาจารย์บางท่านก็บอกตัวเวทนานี่ดูง่าย

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่จริงๆ มันแล้วแต่คนถนัด

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าเราถนัดเราก็ดู

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าเราไม่ถนัดเราก็ไปดูตัวอื่น

9:59:59.000,9:59:59.000
ตัวอีกตัวหนึ่งคือตัวความปรุงแต่ง

9:59:59.000,9:59:59.000
ปรุงจิต ปรุงกุศล ปรุงอกุศล

9:59:59.000,9:59:59.000
เราหัดดูไป

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตมีความโกรธเราก็รู้ทัน

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตไม่โกรธเราก็รู้ทัน

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตมีความโลภเราก็รู้ทัน

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตไม่มีความโลภเราก็รู้ทัน

9:59:59.000,9:59:59.000
หรือจิตหลงเราก็รู้ทัน

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตไม่หลงเราก็รู้

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ส่วนใหญ่จิตหลงจิตไม่หลงจะดูยาก

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตหลงนี่มีหลายตัว

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่างตัวฟุ้งซ่าน ตัวหดหู่

9:59:59.000,9:59:59.000
เราค่อยๆ สังเกตไป

9:59:59.000,9:59:59.000
เราหัดดูสภาวะไป

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่างตัวความโกรธนี่มีเยอะแยะเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าเราค่อยๆ สังเกต

9:59:59.000,9:59:59.000
โกรธแรงๆ โกรธเบาๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
หรือว่าหงุดหงิดอะไรอย่างนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่างรำคาญอะไรอย่างนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
เราหัดดูไป

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าเราค่อยๆ สังเกต

9:59:59.000,9:59:59.000
ค่อยๆ ดูสภาวะของนามธรรมเหล่านี้ไปเรื่อยๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
ต่อไปจิตมันจำสภาวะ

9:59:59.000,9:59:59.000
ของนามธรรมทั้งหลายเหล่านี้ได้

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตจะตื่นออกมาเอง

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าเราจำสภาวะ

9:59:59.000,9:59:59.000
ของรูปของนามธรรมทั้งหลาย

9:59:59.000,9:59:59.000
ที่เราฝึกดูสภาวะตัวนี้บ่อยๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้ามันจำรูปจำนามธรรมพวกนี้บ่อยๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตจะตื่นออกมาเอง

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วพอมันตื่นออกมาเราจะรู้สึกเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
เราไม่ได้ทำอะไร

9:59:59.000,9:59:59.000
มันแค่รู้ของมันเฉยๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ว่าถ้าเรายังบังคับร่างกายบังคับจิตใจ

9:59:59.000,9:59:59.000
หรือว่ายังไหลไปคิดเรื่องกรรมฐาน

9:59:59.000,9:59:59.000
ไหลไปคิดเรื่องร่างกาย

9:59:59.000,9:59:59.000
ไหลไปคิดเรื่องนามธรรมเรื่องจิตใจ

9:59:59.000,9:59:59.000
สติไม่เกิด

9:59:59.000,9:59:59.000
ใจไม่ตื่นออกมา

9:59:59.000,9:59:59.000
ฝึกตัวนี้บ่อยๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าเราฝึกพวกนี้ได้บ่อยๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
ใจจะตื่นออกมา

9:59:59.000,9:59:59.000
ต่อไปร่างกายเคลื่อนไหวก็รู้สึก

9:59:59.000,9:59:59.000
นามธรรมเกิดก็รู้สึก

9:59:59.000,9:59:59.000
เราค่อยๆ ฝึกสติอยู่กับร่างกายอยู่กับจิตใจบ่อยๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าเรามีสติตัวนี้ได้มันเกิดสัมมาสติขึ้นมาได้

9:59:59.000,9:59:59.000
ที่เราระลึกรู้รูปธรรมนามธรรม

9:59:59.000,9:59:59.000
ในร่างกายในจิตใจของเราตัวนี้ได้บ่อยๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
สัมมาสมาธิจะเกิดขึ้นมาเอง

9:59:59.000,9:59:59.000
สมัยที่พระอาจารย์ฝึกไม่ได้ว่า.

9:59:59.000,9:59:59.000
..ช่วงแรกไม่ได้ว่าฝึกยากเย็นอะไร

9:59:59.000,9:59:59.000
ฝึกหัดดูสภาวะอย่างนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
ร่างกายเคลื่อนไหวก็รู้สึก

9:59:59.000,9:59:59.000
ร่างกายหยุดนิ่งก็รู้สึก

9:59:59.000,9:59:59.000
ตอนที่ฝึกมันมีเจตนาแต่ไม่ได้เจตนาแรง

9:59:59.000,9:59:59.000
เจตนาแรงๆ คือการเพ่งร่างกาย

9:59:59.000,9:59:59.000
ตัวนี้จะทำให้สัมมาสติไม่เกิด

9:59:59.000,9:59:59.000
เราหัดดูไปสบายๆ อย่างนี้ล่ะ

9:59:59.000,9:59:59.000
ดูร่างกายเคลื่อนไหวก็รู้

9:59:59.000,9:59:59.000
ร่างกายหยุดนิ่งก็รู้

9:59:59.000,9:59:59.000
ตามดูร่างกายไปบ่อยๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
พอมันจำรูปของร่างกาย

9:59:59.000,9:59:59.000
รูปร่างกายตอนนั้นที่พระอาจารย์ดูรูปของร่างกายคือ

9:59:59.000,9:59:59.000
รูปเคลื่อนไหว รูปหยุดนิ่ง

9:59:59.000,9:59:59.000
รูปกระดุกกระดิก

9:59:59.000,9:59:59.000
พอมันจำรูปของพวกนี้ได้

9:59:59.000,9:59:59.000
ต่อไปเราเคลื่อนไหว

9:59:59.000,9:59:59.000
สติมันเกิดของมันเอง

9:59:59.000,9:59:59.000
ตอนสติมันเกิดของมันเองเรายังรู้สึก

9:59:59.000,9:59:59.000
เออ แปลกดี

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่คิดว่าตอนที่เราหลงๆ แล้วเราเคลื่อนไหว

9:59:59.000,9:59:59.000
สติมันจะเกิด

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่างหลวงพ่อปราโมทย์ท่านเคยเล่า

9:59:59.000,9:59:59.000
ตอนนั้นท่านไปดูสายหลวงพ่อเทียน

9:59:59.000,9:59:59.000
ทำกรรมฐานเคลื่อนไหวหยุดนิ่งอะไรอย่างนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
ทำจังหวะ

9:59:59.000,9:59:59.000
ท่านไปดูแล้วตอนแรกท่านเป็นคนโทสะ

9:59:59.000,9:59:59.000
ให้ไปทำครบทั้งเซ็ตของจังหวะนั้น 14 หรืออะไรนั่น

9:59:59.000,9:59:59.000
ท่านบอกว่าทำแล้วมันเยอะไป

9:59:59.000,9:59:59.000
ท่านไม่ชอบ อะไรที่เยอะๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
ดูแล้วมันรำคาญ

9:59:59.000,9:59:59.000
ท่านก็เลยไปขยับมือ

9:59:59.000,9:59:59.000
มือเคลื่อนไหวก็รู้สึก

9:59:59.000,9:59:59.000
มือกำก็รู้สึก มือแบก็รู้สึก

9:59:59.000,9:59:59.000
ทำขยับมือแล้วรู้สึกไป

9:59:59.000,9:59:59.000
ท่านบอกทำอยู่ไม่กี่วันหรอก

9:59:59.000,9:59:59.000
วันหนึ่งเดินไปที่ถนน

9:59:59.000,9:59:59.000
เห็นเพื่อน

9:59:59.000,9:59:59.000
เพื่อนสนิท เพื่อนเก่า

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่ได้เจอกันนานอยู่ตรงข้ามถนน

9:59:59.000,9:59:59.000
ตอนที่เห็นดีใจ

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ว่าไม่เห็นจิต

9:59:59.000,9:59:59.000
พอขาก้าวจะข้ามถนนไปนี่

9:59:59.000,9:59:59.000
ด้วยความที่ท่านเคยฝึกขยับมือจนสติเกิดแล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
พอขาก้าวปุ๊บ

9:59:59.000,9:59:59.000
สติมันเกิดเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
มันรู้ทัน

9:59:59.000,9:59:59.000
นี่คือสติที่เกิดอัตโนมัติ

9:59:59.000,9:59:59.000
เราต้องฝึกจนกว่าสติมันจะเกิดอัตโนมัติ

9:59:59.000,9:59:59.000
สติอัตโนมัติเป็นเรื่องที่ทำเอาไม่ได้

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่มันรู้สึกตัวของมันเอง

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าเรายังบังคับให้มันเกิดมันไม่เกิด

9:59:59.000,9:59:59.000
ส่วนใหญ่มันจะเพ่ง

9:59:59.000,9:59:59.000
หรือไปคิดจะให้มันเกิดก็ไม่เกิด

9:59:59.000,9:59:59.000
ส่วนใหญ่มันจะฟุ้งซ่าน

9:59:59.000,9:59:59.000
เราค่อยๆ ฝึกนะตัวนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
มันต้องเห็นทั้งรูปธรรมทั้งนามธรรม

9:59:59.000,9:59:59.000
เห็นตัวสภาวะจริงๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วมีสติคอยระลึกรู้บ่อยๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
จะดูร่างกายหายใจออกก็ได้

9:59:59.000,9:59:59.000
จะดูร่างกายหายใจเข้าก็ได้

9:59:59.000,9:59:59.000
หรือดูรูปหายใจออก

9:59:59.000,9:59:59.000
ดูรูปหายใจเข้า

9:59:59.000,9:59:59.000
ดูรูปยืน รูปเดิน รูปนั่ง รูปนอน

9:59:59.000,9:59:59.000
รูปเคลื่อนไหว รูปหยุดนิ่ง

9:59:59.000,9:59:59.000
เราหัดดูไป

9:59:59.000,9:59:59.000
จริงๆ รูปมีมากกว่านี้

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ว่าอันนี้คือเหมาะกับพวกเรา

9:59:59.000,9:59:59.000
เหมาะกับพวกเราที่ไม่ได้ทรงสมาธิ

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตไม่ได้ทรงฌาน

9:59:59.000,9:59:59.000
จริงๆ อย่างรุ่นครูบาอาจารย์ท่านดูกัน

9:59:59.000,9:59:59.000
ท่านดูกันถึงธาตุ 4 อย่างนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
ในร่างกายแต่ละอวัยวะ

9:59:59.000,9:59:59.000
พอแยกๆ ออกไปกลายเป็นธาตุ

9:59:59.000,9:59:59.000
ธาตุดิน ธาตุน้ำ ธาตุลม ธาตุไฟ

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ตัวนี้มันยาก

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าให้เราไปภาวนาส่วนใหญ่ก็จะคิดเอา

9:59:59.000,9:59:59.000
ทีนี้รูปที่เราดูได้ง่ายๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่างที่พระอาจารย์เล่า

9:59:59.000,9:59:59.000
รูปร่างกายหายใจออก

9:59:59.000,9:59:59.000
ร่างกายหายใจเข้า

9:59:59.000,9:59:59.000
อันนี้รูปที่เราดูได้

9:59:59.000,9:59:59.000
หรือรูปยืน รูปเดิน รูปนั่ง รูปนอน

9:59:59.000,9:59:59.000
อันนี้เราดูได้

9:59:59.000,9:59:59.000
รูปเคลื่อนไหว รูปหยุดนิ่ง

9:59:59.000,9:59:59.000
อันนี้เราดูได้

9:59:59.000,9:59:59.000
นามธรรมอย่างจิตมีความสุขเรารู้

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตมีความทุกข์เรารู้

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตเฉยๆ เรารู้

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตเรามีความโกรธเรารู้

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตเราไม่มีความโกรธเรารู้

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตเรามีความโลภเราก็รู้

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตไม่มีความโลภเราก็รู้

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตหลงเราก็รู้

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตไม่หลงเราก็รู้

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตฟุ้งซ่านจิตหดหู่เราก็หัดรู้ไป

9:59:59.000,9:59:59.000
นี่คือสภาวธรรมที่เราดูได้

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าเราดูตัวนี้ได้บ่อยๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
สัมมาสติจะเกิดเอง

9:59:59.000,9:59:59.000
ฝึกไปมันไม่ยากหรอก

9:59:59.000,9:59:59.000
เราอย่าไปคร่ำเคร่งกับการภาวนา

9:59:59.000,9:59:59.000
หรืออย่าไปคิดธรรมะเอา

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ดูให้เห็นเนื้อแท้

9:59:59.000,9:59:59.000
ให้เห็นแก่นสารของการปฏิบัติ

9:59:59.000,9:59:59.000
คือต้องเห็นสภาวะ

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วมีตามรู้ตามดูบ่อยๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
จนจิตจำสภาวะของรูปธรรมนามธรรมได้

9:59:59.000,9:59:59.000
ต่อไปสัมมาสติจะเกิดขึ้นเอง

9:59:59.000,9:59:59.000
สมัยก่อนพระอาจารย์ฝึก

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่ได้คิดว่ามันจะเกิด

9:59:59.000,9:59:59.000
ตอนนั้นเรียนกับหลวงพ่อไม่เข้าใจหรอกเรื่องสติ

9:59:59.000,9:59:59.000
พอไม่เข้าใจเราก็ไปหัดทำเลยง่ายๆ อย่างนี้ล่ะ

9:59:59.000,9:59:59.000
บางทีเราเดินอยู่เห็นของที่เราชอบ

9:59:59.000,9:59:59.000
ก็เห็นราคะมันพุ่งขึ้นมา

9:59:59.000,9:59:59.000
สติระลึกรู้ทันราคะก็ดับไปได้

9:59:59.000,9:59:59.000
เออ เขาดูกันอย่างนี้เอง

9:59:59.000,9:59:59.000
ตอนที่ดูนี่ไม่ได้เจตนาจะเห็นมันเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
เพราะว่าจริงๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
ตาเรามองสิ่งภายนอก

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่กิเลสมันพุ่งขึ้นมาจากในใจเรา

9:59:59.000,9:59:59.000
เห็นราคะมันพุ่งขึ้นมา

9:59:59.000,9:59:59.000
สติมันเห็น เป็นแค่คนเห็น

9:59:59.000,9:59:59.000
เป็นแค่คนรู้คนดูเอง

9:59:59.000,9:59:59.000
ราคะดับไปเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
ใจก็เบิกบาน ใจก็มีความสุข

9:59:59.000,9:59:59.000
ใจเบิกบานเราก็เห็น

9:59:59.000,9:59:59.000
ใจเรามีความสุขเราก็เห็น

9:59:59.000,9:59:59.000
ก็ยังอัศจรรย์เลย

9:59:59.000,9:59:59.000
แค่เราฝึกจนสติมันเกิด

9:59:59.000,9:59:59.000
กิเลสมันดับไปต่อหน้าต่อตาเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
โดยเราไม่ได้ทำอะไรเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
บางทีอย่างตอนทำงานคนมาพูดขัดใจ

9:59:59.000,9:59:59.000
เห็นโทสะมันพุ่ง

9:59:59.000,9:59:59.000
ตอนที่คุยกับเขาจิตก็ยังส่งออกนอก

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่เขาพูดแล้วเราโมโห

9:59:59.000,9:59:59.000
เห็นโทสะมันพุ่งขึ้นมา

9:59:59.000,9:59:59.000
สติระลึกรู้ ก็แค่เห็นนะ

9:59:59.000,9:59:59.000
เห็นโทสะมันพุ่งขึ้นมานี่โทสะก็ดับไปเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
เราไม่ได้ทำอะไรเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
สติระลึกรู้ของมันเอง

9:59:59.000,9:59:59.000
โทสะก็ดับไปเลยต่อหน้าต่อตา

9:59:59.000,9:59:59.000
ใจก็มีความสุข

9:59:59.000,9:59:59.000
มีความเบิกบานขึ้นมาแทน

9:59:59.000,9:59:59.000
นี่คือฝึกจนได้สัมมาสติอย่างนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
หรืออย่างเราดูร่างกาย

9:59:59.000,9:59:59.000
เราขาดสติอยู่

9:59:59.000,9:59:59.000
ร่างกายเคลื่อนไหวมันรู้สึกตัวของมันเองเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
หรืออย่างหลวงพ่อ

9:59:59.000,9:59:59.000
ชอบยกตัวอย่างเรื่องอานาปานสติ

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่างเราหายใจออกก็รู้

9:59:59.000,9:59:59.000
เราหายใจเข้าก็รู้

9:59:59.000,9:59:59.000
ร่างกายหายใจออกเราก็รู้สึก

9:59:59.000,9:59:59.000
ร่างกายหายใจเข้าเราก็รู้สึก

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่างพอคนมายั่วให้เราโกรธ

9:59:59.000,9:59:59.000
ลมหายใจมันผิดจังหวะ

9:59:59.000,9:59:59.000
พอผิดจังหวะปุ๊บ

9:59:59.000,9:59:59.000
สติมันก็เกิดของมันเองเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
มันรู้ตอนนี้โกรธแล้วนี่

9:59:59.000,9:59:59.000
เราฝึกไปนะแล้วถ้าเรามีสตินี่

9:59:59.000,9:59:59.000
ชีวิตเราก็จะดีขึ้นเยอะเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
กิเลสก็จะค่อยๆ ลดลงไป

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าเราฝึกสัมมาสติของเราได้

9:59:59.000,9:59:59.000
ทีนี้พอเรามีสัมมาสติบ่อยๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าเราฝึกได้จนดูได้บ่อยๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
ดูได้แทบทั้งวัน

9:59:59.000,9:59:59.000
ใจก็จะมีสัมมาสมาธิขึ้นมา

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่างที่พระอาจารย์เล่าให้ฟัง

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่างตอนที่เราเห็นโทสะมันพุ่งขึ้นมา

9:59:59.000,9:59:59.000
เรามีสติระลึกรู้ทัน

9:59:59.000,9:59:59.000
โทสะมันดับไป

9:59:59.000,9:59:59.000
โทสะมันดับไปเกิดจิตตั้งมั่นขึ้นมาขณะหนึ่ง

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตที่รู้ตื่นเบิกบานขึ้นมาขณะหนึ่ง

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วเราเห็นสภาวะอะไรต่อไปอีกนี่

9:59:59.000,9:59:59.000
บางทีเราเห็นจิต

9:59:59.000,9:59:59.000
ที่รู้ตื่นเบิกบานขึ้นมาขณะหนึ่ง

9:59:59.000,9:59:59.000
บางทีเราเห็นใจมันไหลไป

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตที่ไหลก็คือจิตที่มันหลงนั่นล่ะ

9:59:59.000,9:59:59.000
เรามีสติรู้ทัน

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตที่หลงมันดับไป

9:59:59.000,9:59:59.000
เกิดจิตที่รู้สึกตัว

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตที่รู้ตื่นเบิกบาน

9:59:59.000,9:59:59.000
หรือว่าจิตที่ไม่หลงขึ้นมาขณะหนึ่ง

9:59:59.000,9:59:59.000
เดี๋ยวมันก็ไหลไปที่ร่างกายได้

9:59:59.000,9:59:59.000
เรามีสติรู้ทัน

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตที่ไหลไปที่ร่างกายก็ดับไป

9:59:59.000,9:59:59.000
เกิดจิตที่รู้สึกตัวตั้งมั่นขึ้นมา

9:59:59.000,9:59:59.000
นี่มันจะรู้สึกตัวตั้งมั่นได้ทีละขณะๆๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ถ้าเราฝึกบ่อยๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
ทีละขณะนี่มันเหมือนจะทรงจิตผู้รู้ขึ้นมาได้

9:59:59.000,9:59:59.000
หลวงพ่อใช้บอกว่ามีจิตผู้รู้

9:59:59.000,9:59:59.000
แบบรู้แบบเด่นดวงขึ้นมา

9:59:59.000,9:59:59.000
คือจริงๆ มันไม่ได้เด่นดวงอะไรหรอก

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ว่าจิตผู้รู้มันต่อเนื่อง

9:59:59.000,9:59:59.000
มันก็เหมือนกับทรงจิตผู้รู้ไว้ได้

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วมันก็จะเห็นร่างกายเคลื่อนไหวก็รู้สึก

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตใจทำงานก็รู้สึก

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าเราฝึกจนมีใจที่ตั้งมั่นขึ้นมาได้แล้วนี่

9:59:59.000,9:59:59.000
เรื่องทำวิปัสสนาจะไม่ใช่เรื่องยากแล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
การทำวิปัสสนาก็ทำไปเหมือนเดิมล่ะ

9:59:59.000,9:59:59.000
ก็ดูสภาวะเกิดดับไปเหมือนเดิมล่ะ

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ทีนี้จิตมันจะหมาย

9:59:59.000,9:59:59.000
ลงไปรู้ว่าทุกสภาวะที่เราดูนี่มันไม่เที่ยง

9:59:59.000,9:59:59.000
หรือว่าเห็นทุกสภาวะนี่มันถูกบีบคั้น

9:59:59.000,9:59:59.000
ทนอยู่ในสภาวะเดียวไม่ได้

9:59:59.000,9:59:59.000
หรือว่าเห็นสภาวธรรมทั้งหลาย

9:59:59.000,9:59:59.000
มันไม่ใช่ตัวเราไม่ใช่ของเรา

9:59:59.000,9:59:59.000
มันเป็นอนัตตา

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าเราดูไปบ่อยๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
ปัญญาจะค่อยๆ เกิดขึ้น

9:59:59.000,9:59:59.000
ตัวนี้มันเกิดจากเราเริ่มต้นจากการที่เรามีสติหัดดูสภาวะ

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ถ้าเราไปทำวิธีอื่น

9:59:59.000,9:59:59.000
เราไม่เห็นสภาวะ

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่มีสัมมาสติเกิดขึ้น

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่มีสัมมาสมาธิเกิดขึ้น

9:59:59.000,9:59:59.000
เรื่องเดินปัญญาจะเป็นเรื่องยาก

9:59:59.000,9:59:59.000
ส่วนใหญ่สายที่เขาทำ

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วไม่เกิดจิตผู้รู้ขึ้นมานี่แล้วจะไปเดินปัญญา

9:59:59.000,9:59:59.000
ส่วนใหญ่จะไปคิดเอา

9:59:59.000,9:59:59.000
พอไปคิดเอา

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วได้ความรู้ความเห็นอะไรเกิดขึ้นมา

9:59:59.000,9:59:59.000
ก็คิดว่าเข้าใจธรรมะ

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่จริงๆ ไม่ได้เข้าใจธรรมะหรอก

9:59:59.000,9:59:59.000
เพราะว่าจิตมันผิด

9:59:59.000,9:59:59.000
ส่วนใหญ่ไปเห็นอะไรแล้วก็จะ

9:59:59.000,9:59:59.000
...ถ้าภาษาในธรรมะเรียกว่าเกิดวิปัสสนู

9:59:59.000,9:59:59.000
ฉะนั้นเราค่อยๆ ฝึกไป

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่าไปอยากได้ผล

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าเราอยากได้ผลส่วนใหญ่จะจงใจ

9:59:59.000,9:59:59.000
จะทำด้วยความอยาก

9:59:59.000,9:59:59.000
ผลที่ทำด้วยความอยากนี่มันเป็นโลภะ

9:59:59.000,9:59:59.000
ทำให้เราทุกข์

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่ได้ทำให้เราเกิดปัญญา

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ว่าเรามีสติรู้กายรู้ใจบ่อยๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
ฝึกให้มีฉันทะที่จะดูตัวนี้ได้บ่อยๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าเราฝึกให้ดูร่างกายดูจิตใจได้บ่อยๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
เดี๋ยวสัมมาสติมันเกิด

9:59:59.000,9:59:59.000
สัมมาสมาธิมันเกิด

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วปัญญามันจะเกิดตามมา

9:59:59.000,9:59:59.000
พวกเราต้องจับหลักตรงนี้ให้แม่นๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าเราจับหลักตรงนี้ได้แม่น

9:59:59.000,9:59:59.000
เราจะไปทำรูปแบบ

9:59:59.000,9:59:59.000
เราจะทำได้เลย

9:59:59.000,9:59:59.000
ทำได้อย่างสบายๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่างเวลาทำกรรมฐานเวลาทำรูปแบบ

9:59:59.000,9:59:59.000
หรือว่าเรียกว่าทำสมาธิก็ได้

9:59:59.000,9:59:59.000
เวลาเราไปฝึกรูปแบบฝึกสมาธินี่

9:59:59.000,9:59:59.000
จะมีสภาวะ 3 อัน

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่างเราไปฝึกที่เล่าให้ฟัง

9:59:59.000,9:59:59.000
สมมติเราทำกรรมฐานที่เราทำ

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าเราจงใจเยอะมันคือการเพ่ง

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ว่าถ้าเราทำกรรมฐาน

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่างเช่นเรานึกพุทโธๆๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าเราจงใจเยอะมันคือการเพ่งพุทโธ

9:59:59.000,9:59:59.000
ตัวนี้ไม่ได้สติที่ดีไม่ได้สมาธิที่ดี

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ถ้าเราพุทโธๆ ไปสบายๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วจิตก็อยู่กับพุทโธ

9:59:59.000,9:59:59.000
ตัวนี้ได้สมาธิ

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่เป็นสมาธิแบบอารัมมณูปนิชฌาน

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ถ้าเราพุทโธๆ ไป

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วใจก็ไหลไปคิดอื่นๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
ฟุ้งซ่านคือขาดสติคือการหลง

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่างเวลาเราเดินจงกรมเราเห็นร่างกายมันเดิน

9:59:59.000,9:59:59.000
เรามีสติรู้ร่างกายมันเดิน

9:59:59.000,9:59:59.000
เห็นร่างกายเดินจงกรมไป

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ถ้าเราเจตนาแรงจงใจแรง

9:59:59.000,9:59:59.000
นี่คือการเพ่ง

9:59:59.000,9:59:59.000
เพ่งร่างกายที่เดินจงกรม

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าเพ่งร่างกายที่เดินจงกรม

9:59:59.000,9:59:59.000
สมาธิที่ดีก็จะไม่เกิด

9:59:59.000,9:59:59.000
จะเป็นสมาธิแบบเพ่งซึ่งเอาไปทำอะไรต่อไม่ได้

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ถ้าเราดูร่างกายเดินจงกรม

9:59:59.000,9:59:59.000
เห็นร่างกายมันเดินจงกรมไปสบายๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตอยู่กับการเดินจงกรม อันนี้ได้สมาธิ

9:59:59.000,9:59:59.000
สมาธิแบบอารัมมณูปนิชฌาน

9:59:59.000,9:59:59.000
จำเป็นนะเป็นสมาธิที่เอาไว้ใช้พักผ่อน

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ถ้าเดินจงกรม

9:59:59.000,9:59:59.000
บางคนเดินจนชำนาญใช่ไหม

9:59:59.000,9:59:59.000
เดินไปก็คิดเรื่องโน้นไปคิดเรื่องนี้ไป

9:59:59.000,9:59:59.000
ร่างกายก็เดิน

9:59:59.000,9:59:59.000
เดินจงกรมอยู่แต่ว่าใจไหลคิดฟุ้งซ่าน

9:59:59.000,9:59:59.000
ไหลหลงไปเรื่องโน้นไปเรื่องนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
อันนี้คือขาดสติ

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าเราทิ้งเรื่องหลักของการมีสติ

9:59:59.000,9:59:59.000
ทำกรรมฐานไม่ค่อยได้ผล

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ถ้าเรามีสติ

9:59:59.000,9:59:59.000
ทำกรรมฐานอะไรก็จะได้ผลขึ้นมา

9:59:59.000,9:59:59.000
ต้องจับหลักการภาวนาให้แม่นๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วเราค่อยๆ เดินไป

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่างพื้นฐานพวกเราเป็นคนเมือง

9:59:59.000,9:59:59.000
สมาธิเราน้อย

9:59:59.000,9:59:59.000
พอสมาธิเราน้อยเราจะฝึกสัมมาสติ

9:59:59.000,9:59:59.000
มันจะฝึกยากหน่อย

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่อย่างหลวงพ่อปราโมทย์นี่

9:59:59.000,9:59:59.000
ท่านฝึกสมาธิของท่านมาก่อน

9:59:59.000,9:59:59.000
ท่านฝึกมาตั้ง 22 ปี

9:59:59.000,9:59:59.000
จนมีความชำนาญในเรื่องของสมาธิ

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วสมาธิที่ท่านชำนาญนี่เป็นสมาธิ

9:59:59.000,9:59:59.000
ที่แบบเป็นสัมมาสมาธิ

9:59:59.000,9:59:59.000
ใจตั้งมั่นอยู่กับตัว

9:59:59.000,9:59:59.000
ฝึกมาได้ตั้งแต่เด็กแล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
พอท่านไปเจอครูบาอาจารย์

9:59:59.000,9:59:59.000
ไปเจอหลวงปู่ดูลย์

9:59:59.000,9:59:59.000
ท่านสอนให้ดูจิต

9:59:59.000,9:59:59.000
ที่หลวงปู่ดูลย์สอนท่าน

9:59:59.000,9:59:59.000
“อ่านหนังสือมามากแล้ว ต่อไปนี้อ่านจิตตนเอง”

9:59:59.000,9:59:59.000
ท่านไปตามดูจิตของท่าน

9:59:59.000,9:59:59.000
ท่านดูได้ทั้งวันเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
ที่ดูได้ทั้งวันเพราะว่าสมาธิท่านเยอะ

9:59:59.000,9:59:59.000
สมาธิท่านเยอะ

9:59:59.000,9:59:59.000
ท่านก็จะดูได้ตลอดเวลา