1
00:00:04,230 --> 00:00:05,250
เจริญพร

2
00:00:05,250 --> 00:00:07,085
เร็วไปนิดหนึ่ง

3
00:00:07,085 --> 00:00:15,032
แต่ว่าทุกคนพร้อมแล้วก็เริ่มเลย

4
00:00:15,032 --> 00:00:17,677
เรื่องการปฏิบัติธรรม

5
00:00:17,677 --> 00:00:20,168
เราอย่าคิดว่าเป็นเรื่องยาก

6
00:00:20,168 --> 00:00:22,698
ส่วนใหญ่เราชอบคิดว่า

7
00:00:22,698 --> 00:00:26,547
การปฏิบัติธรรมต้องไปทำอะไรที่มันยากๆ

8
00:00:26,547 --> 00:00:29,526
ที่แท้แล้วการปฏิบัติธรรมอยู่ที่ตัวเราเอง

9
00:00:29,526 --> 00:00:32,858
ถ้าเราคอยมีสติรู้ทันตัวเองบ่อยๆ

10
00:00:32,858 --> 00:00:35,077
รู้ทันร่างกายรู้ทันจิตใจบ่อยๆ

11
00:00:35,077 --> 00:00:39,436
สติจะเกิด

12
00:00:39,436 --> 00:00:44,330
สติไม่ใช่เป็นของเกิดได้ง่ายๆ

13
00:00:44,330 --> 00:00:47,829
เราต้องอาศัยค่อยๆ ฝึก ค่อยๆ ดู

14
00:00:47,829 --> 00:00:50,807
ดูร่างกายบ่อยๆ ดูจิตใจบ่อยๆ

15
00:00:50,807 --> 00:00:53,037
ถ้าเราได้เคล็ดลับตัวนี้

16
00:00:53,037 --> 00:00:54,937
แล้วการภาวนาจะง่าย

17
00:00:54,937 --> 00:00:57,433
เรียกว่าง่ายเพราะมันไม่ได้ทำอะไร

18
00:00:57,433 --> 00:00:59,615
เราใช้ชีวิตของเราปกติอย่างนี้

19
00:00:59,615 --> 00:01:02,060
หลวงพ่อปราโมทย์ท่านบอกเราบ่อยๆ

20
00:01:02,060 --> 00:01:03,272
เวลาจะภาวนา

21
00:01:03,272 --> 00:01:05,709
ใช้จิตธรรมดาปกติของมนุษย์นี่ล่ะ

22
00:01:05,709 --> 00:01:07,338
แต่เราคอยฝึกสติ

23
00:01:07,338 --> 00:01:09,070
คอยรู้ทันร่างกาย

24
00:01:09,070 --> 00:01:12,114
รู้ทันจิตใจตัวเองบ่อยๆ

25
00:01:12,114 --> 00:01:14,290
ร่างกายที่ตัวเองต้องรู้

26
00:01:14,290 --> 00:01:17,224
อย่างคนชอบทำอานาปานสติ

27
00:01:17,224 --> 00:01:19,313
ก็ดูร่างกายหายใจออก

28
00:01:19,313 --> 00:01:20,916
ดูร่างกายหายใจเข้า

29
00:01:20,916 --> 00:01:22,129
คนละอัน

30
00:01:22,129 --> 00:01:25,327
ส่วนใหญ่พอเราบอกให้ไปดูร่างกายหายใจออก

31
00:01:25,327 --> 00:01:27,147
ไปดูร่างกายหายใจเข้า

32
00:01:27,147 --> 00:01:31,194
นักปฏิบัติส่วนใหญ่จะไปเพ่งไปจ้อง

33
00:01:31,194 --> 00:01:33,018
จ้องดูลมหายใจ

34
00:01:33,018 --> 00:01:34,771
ตัวนี้คือการเพ่ง

35
00:01:34,771 --> 00:01:37,268
แต่บางคนพอเราดูลมหายใจออก

36
00:01:37,268 --> 00:01:38,677
ดูลมหายใจเข้า

37
00:01:38,677 --> 00:01:40,400
ดูไปพักหนึ่งก็ไหลไปคิด

38
00:01:40,400 --> 00:01:41,645
ไหลไปฟุ้งซ่าน

39
00:01:41,645 --> 00:01:43,306
อันนี้คือหลงขาดสติ

40
00:01:43,306 --> 00:01:45,888
ทำอย่างไรเราจะดูร่างกายหายใจออก

41
00:01:45,888 --> 00:01:47,918
ร่างกายหายใจเข้าได้บ่อยๆ

42
00:01:47,918 --> 00:01:49,310
ถ้าเราดูได้บ่อยๆ

43
00:01:49,310 --> 00:01:51,554
ต่อไปร่างกายหายใจออกก็รู้สึกตัว

44
00:01:51,554 --> 00:01:54,547
ร่างกายหายใจเข้าก็จะรู้สึกตัว

45
00:01:54,547 --> 00:01:58,626
หัดสังเกตสภาวะไป

46
00:01:58,626 --> 00:02:00,668
อย่างเราจงใจดูลมหายใจเข้า

47
00:02:00,668 --> 00:02:02,387
ดูลมหายใจออก

48
00:02:02,387 --> 00:02:03,884
นี่คือการเพ่ง

49
00:02:03,884 --> 00:02:06,330
แต่ถ้าเราดูลมหายใจเข้าหายใจออก

50
00:02:06,330 --> 00:02:08,432
แล้วใจไหลไปคิดไหลไปฟุ้งซ่าน

51
00:02:08,432 --> 00:02:09,744
อันนี้คือขาดสติ

52
00:02:09,744 --> 00:02:11,634
แต่ถ้าเรามีสติระลึกรู้

53
00:02:11,634 --> 00:02:13,759
เห็นร่างกายหายใจออกก็รู้

54
00:02:13,759 --> 00:02:15,894
เห็นร่างกายหายใจเข้าก็รู้

55
00:02:15,894 --> 00:02:17,478
อันนี้คือเรามีสติ

56
00:02:17,478 --> 00:02:19,870
ถ้าคนชอบอานาปานสติ

57
00:02:19,870 --> 00:02:22,853
อย่างหลวงพ่อปราโมทย์ท่านชอบตัวนี้

58
00:02:22,853 --> 00:02:25,168
เพราะท่านฝึกของท่านมาแต่เด็ก

59
00:02:25,168 --> 00:02:28,794
สมัยที่พระอาจารย์หัดภาวนา

60
00:02:28,794 --> 00:02:31,274
ตัวนี้พระอาจารย์ไม่ค่อยชอบหรอก

61
00:02:31,274 --> 00:02:33,527
เพราะสมัยก่อนเป็นโรคภูมิแพ้

62
00:02:33,527 --> 00:02:34,951
หายใจไม่ค่อยได้

63
00:02:34,951 --> 00:02:37,404
ก็เลยไม่ค่อยชอบทำกรรมฐานตัวนี้

64
00:02:37,404 --> 00:02:39,654
แต่ว่าตัวที่พระอาจารย์ชอบทำคือ

65
00:02:39,654 --> 00:02:41,638
ร่างกายเคลื่อนไหวเรารู้

66
00:02:41,638 --> 00:02:43,458
ร่างกายหยุดนิ่งเรารู้

67
00:02:43,458 --> 00:02:45,335
ร่างกายกระดุกกระดิกเรารู้

68
00:02:45,335 --> 00:02:48,322
ร่างกายเคลื่อนไหวตลอดเวลา

69
00:02:48,322 --> 00:02:50,723
อย่างบางคนก็กระดุกกระดิก

70
00:02:50,723 --> 00:02:52,101
บางคนก็เกาขา

71
00:02:52,101 --> 00:02:54,362
บางคนก็ส่ายไปส่ายมา

72
00:02:54,362 --> 00:02:55,919
ขยับไปขยับมา

73
00:02:55,919 --> 00:02:59,838
คอยรู้สึก รู้สึกบ่อยๆ

74
00:02:59,838 --> 00:03:02,335
ร่างกายเคลื่อนไหวก็รู้สึก

75
00:03:02,335 --> 00:03:04,037
ร่างกายหยุดนิ่งก็รู้สึก

76
00:03:04,037 --> 00:03:06,648
เหมือนกันนะถ้าสมมติเรา

77
00:03:06,648 --> 00:03:10,099
อย่างบางคนทำกรรมฐานเคลื่อนไหวทำจังหวะ

78
00:03:10,099 --> 00:03:13,609
ถ้าเวลาทำจังหวะเราจดจ่อ

79
00:03:13,609 --> 00:03:16,292
หรือว่าจงใจทำจังหวะมากเกินไป

80
00:03:16,292 --> 00:03:19,135
จงใจดูร่างกายเคลื่อนไหวมากเกินไป

81
00:03:19,135 --> 00:03:20,437
นี่คือการเพ่ง

82
00:03:20,437 --> 00:03:23,087
หรือว่าเราเคลื่อนไหวไป

83
00:03:23,087 --> 00:03:24,893
เคลื่อนไหวจนชำนาญ

84
00:03:24,893 --> 00:03:26,444
จำแต่ละรูปได้

85
00:03:26,444 --> 00:03:29,453
ทำไปแล้วก็ใจเราเผลอเพลินไป

86
00:03:29,453 --> 00:03:31,345
ไหลไปคิดไหลไปฟุ้งซ่าน

87
00:03:31,345 --> 00:03:32,579
นี่คือขาดสติ

88
00:03:32,579 --> 00:03:35,709
ฉะนั้นเคลื่อนไหวก็คอยรู้สึก

89
00:03:35,709 --> 00:03:37,507
ร่างกายหยุดนิ่งก็รู้สึก

90
00:03:37,507 --> 00:03:39,734
ร่างกายกระดุกกระดิกก็รู้สึก

91
00:03:39,734 --> 00:03:42,130
เราหัดดูไป ดูไปบ่อยๆ

92
00:03:42,130 --> 00:03:44,811
ต่อไปร่างกายเคลื่อนไหวมันจะรู้สึกเอง

93
00:03:44,811 --> 00:03:47,073
ร่างกายหยุดนิ่งมันจะรู้สึกเอง

94
00:03:47,073 --> 00:03:48,705
ที่รู้สึกเองตัวนี้คือสติ

95
00:03:48,705 --> 00:03:50,474
มันระลึกรู้ร่างกาย

96
00:03:50,474 --> 00:03:53,584
อีกตัวหนึ่งร่างกายยืนก็รู้

97
00:03:53,584 --> 00:03:55,006
ร่างกายเดินก็รู้

98
00:03:55,006 --> 00:03:56,207
ร่างกายนั่งก็รู้

99
00:03:56,207 --> 00:03:59,306
ร่างกายนอนก็รู้ หัดดูไป

100
00:03:59,306 --> 00:04:02,564
เหมือนกันถ้าเราเจตนาจะดู

101
00:04:02,564 --> 00:04:04,738
จงใจดูร่างกายยืน ร่างกายเดิน

102
00:04:04,738 --> 00:04:06,913
ร่างกายนั่ง ร่างกายนอน

103
00:04:06,913 --> 00:04:08,568
อันนี้คือการเพ่ง

104
00:04:08,568 --> 00:04:12,212
หรือว่าเวลาเราดูร่างกายยืน

105
00:04:12,212 --> 00:04:15,773
ร่างกายเดิน ร่างกายนั่ง หรือร่างกายนอน

106
00:04:15,773 --> 00:04:18,046
แต่เวลาเราดูไปดูมา

107
00:04:18,046 --> 00:04:20,150
มันไหลไปคิดไหลไปเพลิดเพลิน

108
00:04:20,150 --> 00:04:21,348
นี่คือขาดสติ

109
00:04:21,348 --> 00:04:23,966
เราต้องมีสติอยู่กับการรู้

110
00:04:23,966 --> 00:04:26,107
รูปยืน รูปเดิน รูปนั่ง รูปนอน

111
00:04:26,107 --> 00:04:28,488
อันนี้ต้องไปค่อยหัดสังเกต

112
00:04:28,488 --> 00:04:30,013
เวลาเราหัดดู

113
00:04:30,013 --> 00:04:34,480
ถ้าเราจงใจเราเจตนาแรงคือการเพ่ง

114
00:04:34,480 --> 00:04:37,496
แต่ว่าถ้าเราดูจนชำนาญ

115
00:04:37,496 --> 00:04:38,924
เราคิดว่าเราดูอยู่

116
00:04:38,924 --> 00:04:41,200
แต่ว่ามันแอบไปคิดแอบไปฟุ้งซ่าน

117
00:04:41,200 --> 00:04:43,008
คือหลงไป ขาดสติ

118
00:04:43,008 --> 00:04:44,648
ทำอย่างไรเราจะฝึก

119
00:04:44,648 --> 00:04:46,580
ให้มีสติอยู่กับร่างกายบ่อยๆ

120
00:04:46,580 --> 00:04:48,070
ถ้าเราฝึกตรงนี้ได้

121
00:04:48,070 --> 00:04:49,946
เราไปฝึกเดินจงกรม

122
00:04:49,946 --> 00:04:51,797
ก็เห็นร่างกายเดินจงกรม

123
00:04:51,797 --> 00:04:54,680
มีสติระลึกรู้อยู่ที่การเดินจงกรม

124
00:04:54,680 --> 00:04:56,608
แต่นักปฏิบัติส่วนใหญ่

125
00:04:56,608 --> 00:04:58,672
ที่ครูบาอาจารย์ท่านบอก

126
00:04:58,672 --> 00:05:01,771
ร้อยทั้งร้อยเวลาเราไปเดินจงกรม

127
00:05:01,771 --> 00:05:03,176
เราก็ไปเพ่ง

128
00:05:03,176 --> 00:05:05,015
ไม่เพ่งบางทีเดินจงกรมไป

129
00:05:05,015 --> 00:05:08,100
เดินจนเพลินๆ ก็ไหลไปคิดไหลไปฟุ้งซ่าน

130
00:05:08,100 --> 00:05:09,496
อันนี้คือขาดสติ

131
00:05:09,496 --> 00:05:12,097
มันคือว่าทำไมนักปฏิบัติส่วนใหญ่

132
00:05:12,097 --> 00:05:13,848
ปฏิบัติแล้วไม่ค่อยได้ผล

133
00:05:13,848 --> 00:05:16,102
เพราะปฏิบัติแล้วมันไม่ค่อยมีสติ

134
00:05:16,102 --> 00:05:19,029
ปฏิบัติแล้วส่วนใหญ่เพ่งเอา

135
00:05:19,029 --> 00:05:23,357
อย่างพวกเราคนจีนที่ส่วนใหญ่ที่มาส่งการบ้าน

136
00:05:23,357 --> 00:05:27,024
ส่วนใหญ่เราตั้งใจปฏิบัติกันมาก

137
00:05:27,024 --> 00:05:29,741
ตั้งใจเรียน ตั้งใจภาวนากันมาก

138
00:05:29,741 --> 00:05:32,406
พอถึงเวลาเราจงใจเยอะ

139
00:05:32,406 --> 00:05:34,174
พอจงใจเยอะ

140
00:05:34,174 --> 00:05:36,679
เราจะกลัวหลงกลัวเผลออะไรอย่างนี้

141
00:05:36,679 --> 00:05:38,043
เราก็ไปเพ่งไว้

142
00:05:38,043 --> 00:05:40,155
จะพุทโธแล้วก็เพ่งพุทโธ

143
00:05:40,155 --> 00:05:42,992
จะดูลมหายใจแล้วก็ไปเพ่งลมหายใจ

144
00:05:42,992 --> 00:05:44,345
จะไปเดินจงกรม

145
00:05:44,345 --> 00:05:46,333
เราก็ไปเพ่งการเดินจงกรม

146
00:05:46,333 --> 00:05:48,216
สติเลยไม่เกิด

147
00:05:48,216 --> 00:05:51,574
สติตัวนี้ที่ว่าไม่เกิดคือสัมมาสติ

148
00:05:51,574 --> 00:05:53,421
ฉะนั้นเราต้องหัด

149
00:05:53,421 --> 00:05:54,752
หัดดูให้มันถูก

150
00:05:54,752 --> 00:05:57,760
รู้ไปสบายๆ

151
00:05:57,760 --> 00:06:00,027
นี่คือส่วนของร่างกาย

152
00:06:00,027 --> 00:06:03,605
สภาวะของรูปธรรมที่เราต้องดู

153
00:06:03,605 --> 00:06:05,078
ไม่ต้องดูทั้งหมด

154
00:06:05,078 --> 00:06:06,447
ดูตัวที่เราถนัด

155
00:06:06,447 --> 00:06:10,726
ตัวไหนก็ได้ไม่จำเป็นต้องดูทั้งหมดหรอก

156
00:06:10,726 --> 00:06:13,794
แต่ว่าถ้าคนที่ท่านสติไวๆ

157
00:06:13,794 --> 00:06:15,367
บางทีดูได้ทั้งหมด

158
00:06:15,367 --> 00:06:18,579
อย่างหลวงพ่อปราโมทย์สมัยที่ท่านดู

159
00:06:18,579 --> 00:06:20,835
ท่านดูลมหายใจ

160
00:06:20,835 --> 00:06:22,513
ตอนหลังท่านไปหัดดู

161
00:06:22,513 --> 00:06:24,879
ร่างกายเคลื่อนไหวร่างกายหยุดนิ่ง

162
00:06:24,879 --> 00:06:27,155
ร่างกายกระดุกกระดิกอะไรอย่างนี้

163
00:06:27,155 --> 00:06:29,160
ท่านก็หัดรู้สึกตัวตรงนี้ได้

164
00:06:29,160 --> 00:06:31,027
ท่านบอกว่ารู้สึกตัวตรงนี้

165
00:06:31,027 --> 00:06:33,231
แล้วสติของท่านไวสติท่านเยอะ

166
00:06:33,231 --> 00:06:36,161
ท่านบอกตอนนอนนี่มันรู้สึกตัวตลอดเลย

167
00:06:36,161 --> 00:06:38,687
ร่างกายพลิกซ้ายพลิกขวาก็รู้หมดเลย

168
00:06:38,687 --> 00:06:39,789
ร่างกายเคลื่อนไหว

169
00:06:39,789 --> 00:06:40,969
ร่างกายกระดุกกระดิกอะไร

170
00:06:40,969 --> 00:06:42,076
รู้สึกหมดเลย

171
00:06:42,076 --> 00:06:44,397
ท่านเลยบอกเลยนอนไม่ค่อยสนุกเลย

172
00:06:44,397 --> 00:06:47,042
เพราะว่าพอร่างกายขยับปุ๊บก็รู้สึกตัว

173
00:06:47,042 --> 00:06:49,227
ร่างกายขยับปุ๊บก็รู้สึกตัวอย่างนี้

174
00:06:49,227 --> 00:06:50,633
เราไปหัดนะ

175
00:06:50,633 --> 00:06:53,630
หัดให้มันรู้สึกตัวขึ้นมา

176
00:06:53,630 --> 00:06:56,990
อย่างตอนนั้นพระอาจารย์ที่เล่าให้ฟังวันก่อน

177
00:06:56,990 --> 00:06:59,699
พระอาจารย์ก็หัดไปดูร่างกายเคลื่อนไหว

178
00:06:59,699 --> 00:07:00,941
ร่างกายหยุดนิ่ง

179
00:07:00,941 --> 00:07:02,398
หัดไปอยู่ 3-4 วัน

180
00:07:02,398 --> 00:07:05,567
พอร่างกายเคลื่อนไหวตอนนั้นเราขาดสติ

181
00:07:05,567 --> 00:07:08,301
ร่างกายเคลื่อนไหวมันรู้สึกตัวขึ้นมาเลย

182
00:07:08,301 --> 00:07:09,851
จิตตื่นออกมา

183
00:07:09,851 --> 00:07:14,019
ตัวนี้จะว่ายากก็ยาก

184
00:07:14,019 --> 00:07:16,279
แต่ว่าถ้าคนที่ค่อยๆฝึก

185
00:07:16,279 --> 00:07:18,817
มันจะรู้สึกตัวขึ้นมาได้

186
00:07:18,817 --> 00:07:24,064
เวลาเราฝึกก็คืออย่าจงใจเยอะ

187
00:07:24,064 --> 00:07:27,049
ถ้าเราจงใจมันคือการเพ่ง

188
00:07:27,049 --> 00:07:29,553
ทีนี้เราไม่จงใจ

189
00:07:29,553 --> 00:07:31,676
มันก็จะหลงขาดสติไป

190
00:07:31,676 --> 00:07:35,805
แต่ว่าต้องคอยรู้ร่างกายรู้รูปบ่อยๆ

191
00:07:35,805 --> 00:07:37,870
รู้ไปจนกว่ามันจะจำสภาวะได้

192
00:07:37,870 --> 00:07:40,898
ต่อไปถ้ามันจำสภาวะของรูปธรรมทั้งหลาย

193
00:07:40,898 --> 00:07:43,233
ที่พระอาจารย์เล่าให้ฟังได้

194
00:07:43,233 --> 00:07:45,938
เวลามันเคลื่อนไหวมันรู้สึกของมันเอง

195
00:07:45,938 --> 00:07:47,294
คล้ายๆ รู้สึกว่า

196
00:07:47,294 --> 00:07:49,465
ร่างกายมันเคลื่อนไหว มันก็รู้

197
00:07:49,465 --> 00:07:51,267
ร่างกายหยุดนิ่งมันก็รู้

198
00:07:51,267 --> 00:07:53,728
ร่างกายยืนเดินนั่งนอนก็รู้

199
00:07:53,728 --> 00:07:55,361
ร่างกายหายใจออก

200
00:07:55,361 --> 00:07:57,593
ร่างกายหายใจเข้าก็จะรู้

201
00:07:57,593 --> 00:08:00,940
นี่ล่ะคือการฝึกสติของการดูร่างกาย

202
00:08:00,940 --> 00:08:04,471
ส่วนการดูเวทนา

203
00:08:04,471 --> 00:08:06,187
บางคนชอบดูเวทนา

204
00:08:06,187 --> 00:08:09,183
เวทนาก็มีความสุข ความทุกข์ ความเฉยๆ

205
00:08:09,183 --> 00:08:10,732
อันนี้เวทนาทางใจ

206
00:08:10,732 --> 00:08:12,429
เวทนาทางกายก็มี

207
00:08:12,429 --> 00:08:14,516
สุขเวทนากับทุกขเวทนา

208
00:08:14,516 --> 00:08:17,462
แต่ส่วนใหญ่ดูเวทนาทางกายมันดูยาก

209
00:08:17,462 --> 00:08:19,907
ต้องอาศัยสมาธิสูงๆ หน่อย

210
00:08:19,907 --> 00:08:23,069
แต่ว่าตัวที่ดูง่ายดูเวทนาทางใจ

211
00:08:23,069 --> 00:08:25,632
เวทนาทางใจเกิดตลอดเวลา

212
00:08:25,632 --> 00:08:28,350
อย่างตอนนี้เรามีความสุข

213
00:08:28,350 --> 00:08:31,675
หรือเรามีความทุกข์หรือว่าเราเฉยๆ

214
00:08:31,675 --> 00:08:32,837
เราก็รู้ไป

215
00:08:32,837 --> 00:08:36,506
รู้ไปจนกว่ามันจะจำสภาวะของเวทนาพวกนี้ได้

216
00:08:36,506 --> 00:08:39,387
สติก็จะเกิดขึ้นมาเอง

217
00:08:39,387 --> 00:08:42,381
จริงๆ ครูบาอาจารย์บางท่าน

218
00:08:42,381 --> 00:08:44,769
ก็บอกตัวเวทนานี่ดูง่าย

219
00:08:44,769 --> 00:08:46,684
แต่จริงๆ มันแล้วแต่คนถนัด

220
00:08:46,684 --> 00:08:48,607
ถ้าเราถนัดเราก็ดู

221
00:08:48,607 --> 00:08:50,621
ถ้าเราไม่ถนัดเราก็ไปดูตัวอื่น

222
00:08:50,621 --> 00:08:54,554
ตัวอีกตัวหนึ่งคือตัวความปรุงแต่ง

223
00:08:54,554 --> 00:08:57,508
ปรุงจิต ปรุงกุศล ปรุงอกุศล

224
00:08:57,508 --> 00:08:58,671
เราหัดดูไป

225
00:08:58,671 --> 00:09:01,047
จิตมีความโกรธเราก็รู้ทัน

226
00:09:01,047 --> 00:09:03,227
จิตไม่โกรธเราก็รู้ทัน

227
00:09:03,227 --> 00:09:05,546
จิตมีความโลภเราก็รู้ทัน

228
00:09:05,546 --> 00:09:07,395
จิตไม่มีความโลภเราก็รู้ทัน

229
00:09:07,395 --> 00:09:09,958
หรือจิตหลงเราก็รู้ทัน

230
00:09:09,958 --> 00:09:12,395
จิตไม่หลงเราก็รู้

231
00:09:12,395 --> 00:09:15,542
แต่ส่วนใหญ่จิตหลงจิตไม่หลงจะดูยาก

232
00:09:15,542 --> 00:09:19,375
จิตหลงนี่มีหลายตัว

233
00:09:19,375 --> 00:09:22,222
อย่างตัวฟุ้งซ่าน ตัวหดหู่

234
00:09:22,222 --> 00:09:24,629
เราค่อยๆ สังเกตไป

235
00:09:24,629 --> 00:09:26,012
เราหัดดูสภาวะไป

236
00:09:26,012 --> 00:09:28,467
อย่างตัวความโกรธนี่มีเยอะแยะเลย

237
00:09:28,467 --> 00:09:30,186
ถ้าเราค่อยๆ สังเกต

238
00:09:30,186 --> 00:09:32,292
โกรธแรงๆ โกรธเบาๆ

239
00:09:32,292 --> 00:09:34,365
หรือว่าหงุดหงิดอะไรอย่างนี้

240
00:09:34,365 --> 00:09:37,116
อย่างรำคาญอะไรอย่างนี้

241
00:09:37,116 --> 00:09:38,252
เราหัดดูไป

242
00:09:38,252 --> 00:09:40,851
ถ้าเราค่อยๆ สังเกต

243
00:09:40,851 --> 00:09:44,318
ค่อยๆ ดูสภาวะของนามธรรมเหล่านี้ไปเรื่อยๆ

244
00:09:44,318 --> 00:09:46,756
ต่อไปจิตมันจำสภาวะ

245
00:09:46,756 --> 00:09:49,084
ของนามธรรมทั้งหลายเหล่านี้ได้

246
00:09:49,084 --> 00:09:51,483
จิตจะตื่นออกมาเอง

247
00:09:51,483 --> 00:09:53,687
ถ้าเราจำสภาวะ

248
00:09:53,687 --> 00:09:56,025
ของรูปของนามธรรมทั้งหลาย

249
00:09:56,025 --> 00:09:58,147
ที่เราฝึกดูสภาวะตัวนี้บ่อยๆ

250
00:09:58,147 --> 00:10:01,353
ถ้ามันจำรูปจำนามธรรมพวกนี้บ่อยๆ

251
00:10:01,353 --> 00:10:03,300
จิตจะตื่นออกมาเอง

252
00:10:03,300 --> 00:10:06,346
แล้วพอมันตื่นออกมาเราจะรู้สึกเลย

253
00:10:06,346 --> 00:10:07,860
เราไม่ได้ทำอะไร

254
00:10:07,860 --> 00:10:09,550
มันแค่รู้ของมันเฉยๆ

255
00:10:09,550 --> 00:10:13,677
แต่ว่าถ้าเรายังบังคับร่างกายบังคับจิตใจ

256
00:10:13,677 --> 00:10:16,379
หรือว่ายังไหลไปคิดเรื่องกรรมฐาน

257
00:10:16,379 --> 00:10:18,147
ไหลไปคิดเรื่องร่างกาย

258
00:10:18,147 --> 00:10:20,655
ไหลไปคิดเรื่องนามธรรมเรื่องจิตใจ

259
00:10:20,655 --> 00:10:22,332
สติไม่เกิด

260
00:10:22,332 --> 00:10:23,788
ใจไม่ตื่นออกมา

261
00:10:23,788 --> 00:10:25,568
ฝึกตัวนี้บ่อยๆ

262
00:10:25,568 --> 00:10:27,951
ถ้าเราฝึกพวกนี้ได้บ่อยๆ

263
00:10:27,951 --> 00:10:30,302
ใจจะตื่นออกมา

264
00:10:30,302 --> 00:10:32,500
ต่อไปร่างกายเคลื่อนไหวก็รู้สึก

265
00:10:32,500 --> 00:10:34,537
นามธรรมเกิดก็รู้สึก

266
00:10:34,537 --> 00:10:37,960
เราค่อยๆ ฝึกสติอยู่กับร่างกาย

267
00:10:37,960 --> 00:10:39,892
อยู่กับจิตใจบ่อยๆ

268
00:10:39,892 --> 00:10:41,660
ถ้าเรามีสติตัวนี้ได้

269
00:10:41,660 --> 00:10:44,204
มันเกิดสัมมาสติขึ้นมาได้

270
00:10:44,204 --> 00:10:47,098
ที่เราระลึกรู้รูปธรรมนามธรรม

271
00:10:47,098 --> 00:10:49,781
ในร่างกายในจิตใจของเราตัวนี้ได้บ่อยๆ

272
00:10:49,781 --> 00:10:52,019
สัมมาสมาธิจะเกิดขึ้นมาเอง

273
00:10:52,019 --> 00:10:56,856
สมัยที่พระอาจารย์ฝึกไม่ได้ว่า...

274
00:10:56,856 --> 00:10:59,944
ช่วงแรกไม่ได้ว่าฝึกยากเย็นอะไร

275
00:10:59,944 --> 00:11:02,120
ฝึกหัดดูสภาวะอย่างนี้

276
00:11:02,120 --> 00:11:04,563
ร่างกายเคลื่อนไหวก็รู้สึก

277
00:11:04,563 --> 00:11:06,098
ร่างกายหยุดนิ่งก็รู้สึก

278
00:11:06,098 --> 00:11:09,098
ตอนที่ฝึกมันมีเจตนา

279
00:11:09,098 --> 00:11:10,920
แต่ไม่ได้เจตนาแรง

280
00:11:10,920 --> 00:11:13,752
เจตนาแรงๆ คือการเพ่งร่างกาย

281
00:11:13,752 --> 00:11:17,623
ตัวนี้จะทำให้สัมมาสติไม่เกิด

282
00:11:17,623 --> 00:11:20,450
เราหัดดูไปสบายๆ อย่างนี้ล่ะ

283
00:11:20,450 --> 00:11:22,292
ดูร่างกายเคลื่อนไหวก็รู้

284
00:11:22,292 --> 00:11:23,766
ร่างกายหยุดนิ่งก็รู้

285
00:11:23,766 --> 00:11:25,879
ตามดูร่างกายไปบ่อยๆ

286
00:11:25,879 --> 00:11:28,148
พอมันจำรูปของร่างกาย

287
00:11:28,148 --> 00:11:30,115
รูปร่างกายตอนนั้นที่พระอาจารย์

288
00:11:30,115 --> 00:11:31,720
ดูรูปของร่างกายคือ

289
00:11:31,720 --> 00:11:33,771
รูปเคลื่อนไหว รูปหยุดนิ่ง

290
00:11:33,771 --> 00:11:35,882
รูปกระดุกกระดิก

291
00:11:35,882 --> 00:11:38,457
พอมันจำรูปของพวกนี้ได้

292
00:11:38,457 --> 00:11:40,210
ต่อไปเราเคลื่อนไหว

293
00:11:40,210 --> 00:11:41,968
สติมันเกิดของมันเอง

294
00:11:41,968 --> 00:11:44,451
ตอนสติมันเกิดของมันเองเรายังรู้สึก

295
00:11:44,451 --> 00:11:45,827
เออ แปลกดี

296
00:11:45,827 --> 00:11:48,758
ไม่คิดว่าตอนที่เราหลงๆ

297
00:11:48,758 --> 00:11:51,325
แล้วเราเคลื่อนไหว สติมันจะเกิด

298
00:11:51,325 --> 00:11:53,739
อย่างหลวงพ่อปราโมทย์ท่านเคยเล่า

299
00:11:53,739 --> 00:11:56,195
ตอนนั้นท่านไปดูสายหลวงพ่อเทียน

300
00:11:56,195 --> 00:11:58,887
ทำกรรมฐานเคลื่อนไหวหยุดนิ่งอะไรอย่างนี้

301
00:11:58,887 --> 00:12:00,254
ทำจังหวะ

302
00:12:00,254 --> 00:12:02,880
ท่านไปดูแล้วตอนแรกท่านเป็นคนโทสะ

303
00:12:02,880 --> 00:12:05,444
ให้ไปทำครบทั้งเซ็ตของจังหวะนั้น

304
00:12:05,444 --> 00:12:07,506
14 หรืออะไรนั่น

305
00:12:07,506 --> 00:12:11,315
ท่านบอกว่าทำแล้วมันเยอะไป

306
00:12:11,315 --> 00:12:13,631
ท่านไม่ชอบ อะไรที่เยอะๆ

307
00:12:13,631 --> 00:12:15,129
ดูแล้วมันรำคาญ

308
00:12:15,129 --> 00:12:17,213
ท่านก็เลยไปขยับมือ

309
00:12:17,213 --> 00:12:19,004
มือเคลื่อนไหวก็รู้สึก

310
00:12:19,004 --> 00:12:21,508
มือกำก็รู้สึก มือแบก็รู้สึก

311
00:12:21,508 --> 00:12:23,744
ทำขยับมือแล้วรู้สึกไป

312
00:12:23,744 --> 00:12:25,836
ท่านบอกทำอยู่ไม่กี่วันหรอก

313
00:12:25,836 --> 00:12:29,577
วันหนึ่งเดินไปที่ถนน

314
00:12:29,577 --> 00:12:30,958
เห็นเพื่อน

315
00:12:30,958 --> 00:12:33,787
เพื่อนสนิท เพื่อนเก่า

316
00:12:33,787 --> 00:12:36,288
ไม่ได้เจอกันนานอยู่ตรงข้ามถนน

317
00:12:36,288 --> 00:12:39,442
ตอนที่เห็นดีใจ

318
00:12:39,442 --> 00:12:41,045
แต่ว่าไม่เห็นจิต

319
00:12:41,045 --> 00:12:43,947
พอขาก้าวจะข้ามถนนไปนี่

320
00:12:43,947 --> 00:12:48,235
ด้วยความที่ท่านเคยฝึกขยับมือจนสติเกิดแล้ว

321
00:12:48,235 --> 00:12:49,625
พอขาก้าวปุ๊บ

322
00:12:49,625 --> 00:12:50,795
สติมันเกิดเลย

323
00:12:50,795 --> 00:12:51,922
มันรู้ทัน

324
00:12:51,922 --> 00:12:53,905
นี่คือสติที่เกิดอัตโนมัติ

325
00:12:53,905 --> 00:12:57,582
เราต้องฝึกจนกว่าสติมันจะเกิดอัตโนมัติ

326
00:12:57,582 --> 00:13:01,112
สติอัตโนมัติเป็นเรื่องที่ทำเอาไม่ได้

327
00:13:01,112 --> 00:13:03,247
แต่มันรู้สึกตัวของมันเอง

328
00:13:03,247 --> 00:13:06,750
ถ้าเรายังบังคับให้มันเกิดมันไม่เกิด

329
00:13:06,750 --> 00:13:08,286
ส่วนใหญ่มันจะเพ่ง

330
00:13:08,286 --> 00:13:10,771
หรือไปคิดจะให้มันเกิดก็ไม่เกิด

331
00:13:10,771 --> 00:13:12,439
ส่วนใหญ่มันจะฟุ้งซ่าน

332
00:13:12,439 --> 00:13:14,063
เราค่อยๆ ฝึกนะ

333
00:13:14,063 --> 00:13:18,174
ตัวนี้มันต้องเห็นทั้งรูปธรรมทั้งนามธรรม

334
00:13:18,174 --> 00:13:19,832
เห็นตัวสภาวะจริงๆ

335
00:13:19,832 --> 00:13:22,783
แล้วมีสติคอยระลึกรู้บ่อยๆ

336
00:13:22,783 --> 00:13:25,576
จะดูร่างกายหายใจออกก็ได้

337
00:13:25,576 --> 00:13:27,901
จะดูร่างกายหายใจเข้าก็ได้

338
00:13:27,901 --> 00:13:30,206
หรือดูรูปหายใจออก

339
00:13:30,206 --> 00:13:31,484
ดูรูปหายใจเข้า

340
00:13:31,484 --> 00:13:35,324
ดูรูปยืน รูปเดิน รูปนั่ง รูปนอน

341
00:13:35,324 --> 00:13:38,234
รูปเคลื่อนไหว รูปหยุดนิ่ง

342
00:13:38,234 --> 00:13:39,464
เราหัดดูไป

343
00:13:39,464 --> 00:13:41,808
จริงๆ รูปมีมากกว่านี้

344
00:13:41,808 --> 00:13:44,147
แต่ว่าอันนี้คือเหมาะกับพวกเรา

345
00:13:44,147 --> 00:13:47,857
เหมาะกับพวกเราที่ไม่ได้ทรงสมาธิ

346
00:13:47,857 --> 00:13:49,390
จิตไม่ได้ทรงฌาน

347
00:13:49,390 --> 00:13:52,394
จริงๆ อย่างรุ่นครูบาอาจารย์ท่านดูกัน

348
00:13:52,394 --> 00:13:55,048
ท่านดูกันถึงธาตุ 4 อย่างนี้

349
00:13:55,048 --> 00:13:57,255
ในร่างกายแต่ละอวัยวะ

350
00:13:57,255 --> 00:13:59,576
พอแยกๆ ออกไปกลายเป็นธาตุ

351
00:13:59,576 --> 00:14:01,922
ธาตุดิน ธาตุน้ำ ธาตุลม ธาตุไฟ

352
00:14:01,922 --> 00:14:03,927
แต่ตัวนี้มันยาก

353
00:14:03,927 --> 00:14:06,734
ถ้าให้เราไปภาวนาส่วนใหญ่ก็จะคิดเอา

354
00:14:06,734 --> 00:14:09,457
ทีนี้รูปที่เราดูได้ง่ายๆ

355
00:14:09,457 --> 00:14:11,191
อย่างที่พระอาจารย์เล่า

356
00:14:11,191 --> 00:14:13,210
รูปร่างกายหายใจออก

357
00:14:13,210 --> 00:14:14,810
ร่างกายหายใจเข้า

358
00:14:14,810 --> 00:14:17,498
อันนี้รูปที่เราดูได้

359
00:14:17,498 --> 00:14:21,007
หรือรูปยืน รูปเดิน รูปนั่ง รูปนอน

360
00:14:21,007 --> 00:14:22,276
อันนี้เราดูได้

361
00:14:22,276 --> 00:14:24,366
รูปเคลื่อนไหว รูปหยุดนิ่ง

362
00:14:24,366 --> 00:14:25,485
อันนี้เราดูได้

363
00:14:25,485 --> 00:14:31,060
นามธรรมอย่างจิตมีความสุขเรารู้

364
00:14:31,060 --> 00:14:33,262
จิตมีความทุกข์เรารู้

365
00:14:33,262 --> 00:14:34,620
จิตเฉยๆ เรารู้

366
00:14:34,620 --> 00:14:37,209
จิตเรามีความโกรธเรารู้

367
00:14:37,209 --> 00:14:39,505
จิตเราไม่มีความโกรธเรารู้

368
00:14:39,505 --> 00:14:41,687
จิตเรามีความโลภเราก็รู้

369
00:14:41,687 --> 00:14:43,680
จิตไม่มีความโลภเราก็รู้

370
00:14:43,680 --> 00:14:45,689
จิตหลงเราก็รู้

371
00:14:45,689 --> 00:14:47,422
จิตไม่หลงเราก็รู้

372
00:14:47,422 --> 00:14:51,752
จิตฟุ้งซ่านจิตหดหู่เราก็หัดรู้ไป

373
00:14:51,752 --> 00:14:54,162
นี่คือสภาวธรรมที่เราดูได้

374
00:14:54,162 --> 00:14:56,198
ถ้าเราดูตัวนี้ได้บ่อยๆ

375
00:14:56,198 --> 00:14:58,316
สัมมาสติจะเกิดเอง

376
00:14:58,316 --> 00:15:01,083
ฝึกไปมันไม่ยากหรอก

377
00:15:01,083 --> 00:15:04,313
เราอย่าไปคร่ำเคร่งกับการภาวนา

378
00:15:04,313 --> 00:15:06,040
หรืออย่าไปคิดธรรมะเอา

379
00:15:06,040 --> 00:15:07,983
แต่ดูให้เห็นเนื้อแท้

380
00:15:07,983 --> 00:15:10,920
ให้เห็นแก่นสารของการปฏิบัติ

381
00:15:10,920 --> 00:15:12,883
คือต้องเห็นสภาวะ

382
00:15:12,883 --> 00:15:15,327
แล้วมีตามรู้ตามดูบ่อยๆ

383
00:15:15,327 --> 00:15:18,775
จนจิตจำสภาวะของรูปธรรมนามธรรมได้

384
00:15:18,775 --> 00:15:22,206
ต่อไปสัมมาสติจะเกิดขึ้นเอง

385
00:15:22,206 --> 00:15:25,098
สมัยก่อนพระอาจารย์ฝึก

386
00:15:25,098 --> 00:15:27,467
ไม่ได้คิดว่ามันจะเกิด

387
00:15:27,467 --> 00:15:29,368
ตอนนั้นเรียนกับหลวงพ่อ

388
00:15:29,368 --> 00:15:31,054
ไม่เข้าใจหรอกเรื่องสติ

389
00:15:31,054 --> 00:15:32,451
พอไม่เข้าใจ

390
00:15:32,451 --> 00:15:35,116
เราก็ไปหัดทำเลยง่ายๆ อย่างนี้ล่ะ

391
00:15:35,116 --> 00:15:41,311
บางทีเราเดินอยู่เห็นของที่เราชอบ

392
00:15:41,311 --> 00:15:44,718
ก็เห็นราคะมันพุ่งขึ้นมา

393
00:15:44,718 --> 00:15:49,064
สติระลึกรู้ทันราคะก็ดับไปได้

394
00:15:49,064 --> 00:15:51,502
เออ เขาดูกันอย่างนี้เอง

395
00:15:51,502 --> 00:15:54,502
ตอนที่ดูนี่ไม่ได้เจตนาจะเห็นมันเลย

396
00:15:54,502 --> 00:15:55,878
เพราะว่าจริงๆ

397
00:15:55,878 --> 00:15:57,517
ตาเรามองสิ่งภายนอก

398
00:15:57,517 --> 00:16:00,099
แต่กิเลสมันพุ่งขึ้นมาจากในใจเรา

399
00:16:00,099 --> 00:16:02,779
เห็นราคะมันพุ่งขึ้นมา

400
00:16:02,779 --> 00:16:06,008
สติมันเห็น เป็นแค่คนเห็น

401
00:16:06,008 --> 00:16:07,632
เป็นแค่คนรู้คนดูเอง

402
00:16:07,632 --> 00:16:09,468
ราคะดับไปเลย

403
00:16:09,468 --> 00:16:13,142
ใจก็เบิกบาน ใจก็มีความสุข

404
00:16:13,142 --> 00:16:15,001
ใจเบิกบานเราก็เห็น

405
00:16:15,001 --> 00:16:16,985
ใจเรามีความสุขเราก็เห็น

406
00:16:16,985 --> 00:16:19,259
ก็ยังอัศจรรย์เลย

407
00:16:19,259 --> 00:16:22,399
แค่เราฝึกจนสติมันเกิด

408
00:16:22,399 --> 00:16:25,537
กิเลสมันดับไปต่อหน้าต่อตาเลย

409
00:16:25,537 --> 00:16:27,354
โดยเราไม่ได้ทำอะไรเลย

410
00:16:27,354 --> 00:16:31,681
บางทีอย่างตอนทำงานคนมาพูดขัดใจ

411
00:16:31,681 --> 00:16:34,007
เห็นโทสะมันพุ่ง

412
00:16:34,007 --> 00:16:36,916
ตอนที่คุยกับเขาจิตก็ยังส่งออกนอก

413
00:16:36,916 --> 00:16:40,005
แต่เขาพูดแล้วเราโมโห

414
00:16:40,005 --> 00:16:42,555
เห็นโทสะมันพุ่งขึ้นมา

415
00:16:42,555 --> 00:16:46,152
สติระลึกรู้ ก็แค่เห็นนะ

416
00:16:46,152 --> 00:16:49,844
เห็นโทสะมันพุ่งขึ้นมานี่โทสะก็ดับไปเลย

417
00:16:49,844 --> 00:16:51,500
เราไม่ได้ทำอะไรเลย

418
00:16:51,500 --> 00:16:53,734
สติระลึกรู้ของมันเอง

419
00:16:53,734 --> 00:16:55,779
โทสะก็ดับไปเลยต่อหน้าต่อตา

420
00:16:55,779 --> 00:16:57,360
ใจก็มีความสุข

421
00:16:57,360 --> 00:16:59,363
มีความเบิกบานขึ้นมาแทน

422
00:16:59,363 --> 00:17:02,680
นี่คือฝึกจนได้สัมมาสติอย่างนี้

423
00:17:02,680 --> 00:17:04,639
หรืออย่างเราดูร่างกาย

424
00:17:04,639 --> 00:17:06,119
เราขาดสติอยู่

425
00:17:06,119 --> 00:17:08,982
ร่างกายเคลื่อนไหวมันรู้สึกตัวของมันเองเลย

426
00:17:08,982 --> 00:17:10,439
หรืออย่างหลวงพ่อ

427
00:17:10,439 --> 00:17:12,750
ชอบยกตัวอย่างเรื่องอานาปานสติ

428
00:17:12,750 --> 00:17:15,636
อย่างเราหายใจออกก็รู้

429
00:17:15,636 --> 00:17:16,967
เราหายใจเข้าก็รู้

430
00:17:16,967 --> 00:17:18,953
ร่างกายหายใจออกเราก็รู้สึก

431
00:17:18,953 --> 00:17:20,972
ร่างกายหายใจเข้าเราก็รู้สึก

432
00:17:20,972 --> 00:17:23,075
อย่างพอคนมายั่วให้เราโกรธ

433
00:17:23,075 --> 00:17:26,777
ลมหายใจมันผิดจังหวะ

434
00:17:26,777 --> 00:17:28,217
พอผิดจังหวะปุ๊บ

435
00:17:28,217 --> 00:17:30,132
สติมันก็เกิดของมันเองเลย

436
00:17:30,132 --> 00:17:31,664
มันรู้ตอนนี้โกรธแล้วนี่

437
00:17:31,664 --> 00:17:35,031
เราฝึกไปนะแล้วถ้าเรามีสตินี่

438
00:17:35,031 --> 00:17:37,914
ชีวิตเราก็จะดีขึ้นเยอะเลย

439
00:17:37,914 --> 00:17:41,207
กิเลสก็จะค่อยๆ ลดลงไป

440
00:17:41,207 --> 00:17:43,336
ถ้าเราฝึกสัมมาสติของเราได้

441
00:17:43,336 --> 00:17:47,003
ทีนี้พอเรามีสัมมาสติบ่อยๆ

442
00:17:47,003 --> 00:17:49,244
ถ้าเราฝึกได้จนดูได้บ่อยๆ

443
00:17:49,244 --> 00:17:51,288
ดูได้แทบทั้งวัน

444
00:17:51,288 --> 00:17:53,659
ใจก็จะมีสัมมาสมาธิขึ้นมา

445
00:17:53,659 --> 00:17:56,404
อย่างที่พระอาจารย์เล่าให้ฟัง

446
00:17:56,404 --> 00:17:59,319
อย่างตอนที่เราเห็นโทสะมันพุ่งขึ้นมา

447
00:17:59,319 --> 00:18:01,715
เรามีสติระลึกรู้ทัน

448
00:18:01,715 --> 00:18:03,004
โทสะมันดับไป

449
00:18:03,004 --> 00:18:04,665
โทสะมันดับไป

450
00:18:04,665 --> 00:18:06,757
เกิดจิตตั้งมั่นขึ้นมาขณะหนึ่ง

451
00:18:06,757 --> 00:18:09,488
จิตที่รู้ตื่นเบิกบานขึ้นมาขณะหนึ่ง

452
00:18:09,488 --> 00:18:13,050
แล้วเราเห็นสภาวะอะไรต่อไปอีกนี่

453
00:18:13,050 --> 00:18:15,561
บางทีเราเห็นจิต

454
00:18:15,561 --> 00:18:18,792
ที่รู้ตื่นเบิกบานขึ้นมาขณะหนึ่ง

455
00:18:18,792 --> 00:18:20,700
บางทีเราเห็นใจมันไหลไป

456
00:18:20,700 --> 00:18:23,167
จิตที่ไหลก็คือจิตที่มันหลงนั่นล่ะ

457
00:18:23,167 --> 00:18:24,352
เรามีสติรู้ทัน

458
00:18:24,352 --> 00:18:25,967
จิตที่หลงมันดับไป

459
00:18:25,967 --> 00:18:27,254
เกิดจิตที่รู้สึกตัว

460
00:18:27,254 --> 00:18:28,785
จิตที่รู้ตื่นเบิกบาน

461
00:18:28,785 --> 00:18:31,114
หรือว่าจิตที่ไม่หลงขึ้นมาขณะหนึ่ง

462
00:18:31,114 --> 00:18:33,053
เดี๋ยวมันก็ไหลไปที่ร่างกายได้

463
00:18:33,053 --> 00:18:34,300
เรามีสติรู้ทัน

464
00:18:34,300 --> 00:18:36,420
จิตที่ไหลไปที่ร่างกายก็ดับไป

465
00:18:36,420 --> 00:18:38,477
เกิดจิตที่รู้สึกตัวตั้งมั่นขึ้นมา

466
00:18:38,477 --> 00:18:42,841
นี่มันจะรู้สึกตัวตั้งมั่นได้ทีละขณะๆๆ

467
00:18:42,841 --> 00:18:44,864
แต่ถ้าเราฝึกบ่อยๆ

468
00:18:44,864 --> 00:18:48,843
ทีละขณะนี่มันเหมือนจะทรงจิตผู้รู้ขึ้นมาได้

469
00:18:48,843 --> 00:18:51,623
หลวงพ่อใช้บอกว่ามีจิตผู้รู้

470
00:18:51,623 --> 00:18:56,050
แบบรู้แบบเด่นดวงขึ้นมา

471
00:18:56,050 --> 00:18:58,440
คือจริงๆ มันไม่ได้เด่นดวงอะไรหรอก

472
00:18:58,440 --> 00:19:00,191
แต่ว่าจิตผู้รู้มันต่อเนื่อง

473
00:19:00,191 --> 00:19:02,441
มันก็เหมือนกับทรงจิตผู้รู้ไว้ได้

474
00:19:02,441 --> 00:19:05,052
แล้วมันก็จะเห็นร่างกายเคลื่อนไหวก็รู้สึก

475
00:19:05,052 --> 00:19:06,677
จิตใจทำงานก็รู้สึก

476
00:19:06,677 --> 00:19:11,802
ถ้าเราฝึกจนมีใจที่ตั้งมั่นขึ้นมาได้แล้วนี่

477
00:19:11,802 --> 00:19:15,559
เรื่องทำวิปัสสนาจะไม่ใช่เรื่องยากแล้ว

478
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
การทำวิปัสสนาก็ทำไปเหมือนเดิมล่ะ

479
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ก็ดูสภาวะเกิดดับไปเหมือนเดิมล่ะ

480
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
แต่ทีนี้จิตมันจะหมาย

481
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ลงไปรู้ว่าทุกสภาวะที่เราดูนี่มันไม่เที่ยง

482
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
หรือว่าเห็นทุกสภาวะนี่มันถูกบีบคั้น

483
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ทนอยู่ในสภาวะเดียวไม่ได้

484
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
หรือว่าเห็นสภาวธรรมทั้งหลาย

485
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
มันไม่ใช่ตัวเราไม่ใช่ของเรา

486
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
มันเป็นอนัตตา

487
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ถ้าเราดูไปบ่อยๆ

488
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ปัญญาจะค่อยๆ เกิดขึ้น

489
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ตัวนี้มันเกิดจากเราเริ่มต้นจากการที่เรามีสติหัดดูสภาวะ

490
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
แต่ถ้าเราไปทำวิธีอื่น

491
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เราไม่เห็นสภาวะ

492
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ไม่มีสัมมาสติเกิดขึ้น

493
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ไม่มีสัมมาสมาธิเกิดขึ้น

494
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เรื่องเดินปัญญาจะเป็นเรื่องยาก

495
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ส่วนใหญ่สายที่เขาทำ

496
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
แล้วไม่เกิดจิตผู้รู้ขึ้นมานี่แล้วจะไปเดินปัญญา

497
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ส่วนใหญ่จะไปคิดเอา

498
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
พอไปคิดเอา

499
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
แล้วได้ความรู้ความเห็นอะไรเกิดขึ้นมา

500
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ก็คิดว่าเข้าใจธรรมะ

501
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
แต่จริงๆ ไม่ได้เข้าใจธรรมะหรอก

502
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เพราะว่าจิตมันผิด

503
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ส่วนใหญ่ไปเห็นอะไรแล้วก็จะ

504
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
...ถ้าภาษาในธรรมะเรียกว่าเกิดวิปัสสนู

505
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ฉะนั้นเราค่อยๆ ฝึกไป

506
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
อย่าไปอยากได้ผล

507
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ถ้าเราอยากได้ผลส่วนใหญ่จะจงใจ

508
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
จะทำด้วยความอยาก

509
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ผลที่ทำด้วยความอยากนี่มันเป็นโลภะ

510
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ทำให้เราทุกข์

511
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ไม่ได้ทำให้เราเกิดปัญญา

512
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
แต่ว่าเรามีสติรู้กายรู้ใจบ่อยๆ

513
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ฝึกให้มีฉันทะที่จะดูตัวนี้ได้บ่อยๆ

514
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ถ้าเราฝึกให้ดูร่างกายดูจิตใจได้บ่อยๆ

515
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เดี๋ยวสัมมาสติมันเกิด

516
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
สัมมาสมาธิมันเกิด

517
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
แล้วปัญญามันจะเกิดตามมา

518
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
พวกเราต้องจับหลักตรงนี้ให้แม่นๆ

519
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ถ้าเราจับหลักตรงนี้ได้แม่น

520
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เราจะไปทำรูปแบบ

521
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เราจะทำได้เลย

522
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ทำได้อย่างสบายๆ

523
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
อย่างเวลาทำกรรมฐานเวลาทำรูปแบบ

524
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
หรือว่าเรียกว่าทำสมาธิก็ได้

525
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เวลาเราไปฝึกรูปแบบฝึกสมาธินี่

526
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
จะมีสภาวะ 3 อัน

527
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
อย่างเราไปฝึกที่เล่าให้ฟัง

528
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
สมมติเราทำกรรมฐานที่เราทำ

529
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ถ้าเราจงใจเยอะมันคือการเพ่ง

530
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
แต่ว่าถ้าเราทำกรรมฐาน

531
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
อย่างเช่นเรานึกพุทโธๆๆ

532
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ถ้าเราจงใจเยอะมันคือการเพ่งพุทโธ

533
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ตัวนี้ไม่ได้สติที่ดีไม่ได้สมาธิที่ดี

534
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
แต่ถ้าเราพุทโธๆ ไปสบายๆ

535
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
แล้วจิตก็อยู่กับพุทโธ

536
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ตัวนี้ได้สมาธิ

537
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
แต่เป็นสมาธิแบบอารัมมณูปนิชฌาน

538
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
แต่ถ้าเราพุทโธๆ ไป

539
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
แล้วใจก็ไหลไปคิดอื่นๆ

540
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ฟุ้งซ่านคือขาดสติคือการหลง

541
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
อย่างเวลาเราเดินจงกรมเราเห็นร่างกายมันเดิน

542
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เรามีสติรู้ร่างกายมันเดิน

543
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เห็นร่างกายเดินจงกรมไป

544
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
แต่ถ้าเราเจตนาแรงจงใจแรง

545
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
นี่คือการเพ่ง

546
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เพ่งร่างกายที่เดินจงกรม

547
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ถ้าเพ่งร่างกายที่เดินจงกรม

548
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
สมาธิที่ดีก็จะไม่เกิด

549
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
จะเป็นสมาธิแบบเพ่งซึ่งเอาไปทำอะไรต่อไม่ได้

550
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
แต่ถ้าเราดูร่างกายเดินจงกรม

551
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เห็นร่างกายมันเดินจงกรมไปสบายๆ

552
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
จิตอยู่กับการเดินจงกรม อันนี้ได้สมาธิ

553
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
สมาธิแบบอารัมมณูปนิชฌาน

554
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
จำเป็นนะเป็นสมาธิที่เอาไว้ใช้พักผ่อน

555
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
แต่ถ้าเดินจงกรม

556
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
บางคนเดินจนชำนาญใช่ไหม

557
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เดินไปก็คิดเรื่องโน้นไปคิดเรื่องนี้ไป

558
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ร่างกายก็เดิน

559
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เดินจงกรมอยู่แต่ว่าใจไหลคิดฟุ้งซ่าน

560
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ไหลหลงไปเรื่องโน้นไปเรื่องนี้

561
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
อันนี้คือขาดสติ

562
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ถ้าเราทิ้งเรื่องหลักของการมีสติ

563
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ทำกรรมฐานไม่ค่อยได้ผล

564
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
แต่ถ้าเรามีสติ

565
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ทำกรรมฐานอะไรก็จะได้ผลขึ้นมา

566
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ต้องจับหลักการภาวนาให้แม่นๆ

567
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
แล้วเราค่อยๆ เดินไป

568
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
อย่างพื้นฐานพวกเราเป็นคนเมือง

569
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
สมาธิเราน้อย

570
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
พอสมาธิเราน้อยเราจะฝึกสัมมาสติ

571
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
มันจะฝึกยากหน่อย

572
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
แต่อย่างหลวงพ่อปราโมทย์นี่

573
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ท่านฝึกสมาธิของท่านมาก่อน

574
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ท่านฝึกมาตั้ง 22 ปี

575
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
จนมีความชำนาญในเรื่องของสมาธิ

576
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
แล้วสมาธิที่ท่านชำนาญนี่เป็นสมาธิ

577
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ที่แบบเป็นสัมมาสมาธิ

578
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ใจตั้งมั่นอยู่กับตัว

579
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ฝึกมาได้ตั้งแต่เด็กแล้ว

580
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
พอท่านไปเจอครูบาอาจารย์

581
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ไปเจอหลวงปู่ดูลย์

582
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ท่านสอนให้ดูจิต

583
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ที่หลวงปู่ดูลย์สอนท่าน

584
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
“อ่านหนังสือมามากแล้ว ต่อไปนี้อ่านจิตตนเอง”

585
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ท่านไปตามดูจิตของท่าน

586
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ท่านดูได้ทั้งวันเลย

587
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ที่ดูได้ทั้งวันเพราะว่าสมาธิท่านเยอะ

588
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
สมาธิท่านเยอะ

589
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ท่านก็จะดูได้ตลอดเวลา

590
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
แต่สมาธิเราไม่เยอะ

591
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ส่วนใหญ่ของเราคนเมือง

592
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ที่เยอะคือความฟุ้งซ่าน

593
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
จิตมันชินที่จะฟุ้งซ่าน

594
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
อย่างยุคนี้เป็นยุคของเทคโนโลยี

595
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ใจฟุ้งซ่านเยอะมาก

596
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
สังเกตได้จาก

597
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
...อันนี้พูดถึงคนไทย

598
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
คือคนจีนนี่พระอาจารย์ไม่รู้ว่า

599
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ชอบติดโซเชียลมีเดียอะไรพวกนี้มากหรือเปล่า

600
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
หรือว่าชอบเล่นมือถือกันมากหรือเปล่า

601
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
พระอาจารย์ไม่รู้

602
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
แต่คนไทยนี่ชอบมากเลย

603
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ว่างไม่ได้

604
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ว่างปุ๊บก็จะหยิบมือถือขึ้นมาดูเลย

605
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
แล้วส่วนใหญ่ดูแพล็บๆ

606
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ก็จะเปลี่ยน

607
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ดูแพล็บๆ ก็จะเปลี่ยน

608
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
คือตัวนี้มันเป็นการทำลายสมาธิของเรา

609
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เพราะว่าใจไม่เคยจดจ่อกับอะไรสักเรื่องหนึ่งเลย

610
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ดูอันนี้นิดหนึ่งเปลี่ยน

611
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ดูอันนี้นิดหนึ่งเปลี่ยน

612
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ดูอันนี้หน่อยหนึ่งก็ข้ามไปอะไรอย่างนี้

613
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ใจจะฟุ้งซ่านตลอด

614
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เทคโนโลยีพวกนี้มันฝึกให้เราฟุ้งซ่าน

615
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เมื่อก่อนเขาออกแบบมาเพื่อให้เราสะดวกสบาย

616
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
แต่จริงๆ ความสะดวกสบายนี่ทำให้เราฟุ้งซ่านมากขึ้น

617
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ฉะนั้นส่วนใหญ่พื้นฐานที่เรามีคือจิตที่มันฟุ้ง

618
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ฉะนั้นเราไม่ค่อยมีสมาธิ

619
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เราต้องไปฝึก

620
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ทำรูปแบบของเรานี่

621
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ฝึกให้มีสติเหมือนที่พระอาจารย์เล่าให้ฟัง

622
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เราฝึกแล้วมีสติอยู่กับกรรมฐานบ่อยๆ

623
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
อยู่กับร่างกายบ่อยๆ

624
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
อยู่กับจิตใจบ่อยๆ

625
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ถ้าสมมติตอนที่เราฝึก

626
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เราใช้จิตที่สบายๆ

627
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
แต่ว่าเวลาเราฝึกจิต

628
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
มันอยู่กับอารมณ์กรรมฐานตัวนี้ได้สมถะที่ใช้พักผ่อน

629
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เป็นอารัมมณูปนิชฌาน

630
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ควรจะต้องทำ

631
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
แต่เวลาทำอย่าไปจริงจังมาก

632
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
จริงจังมากคือการเพ่ง

633
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
จะไม่ได้สมาธิที่ดี

634
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ฉะนั้นถ้าเรามีสมาธิตัวนี้

635
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
แล้วเดี๋ยวเราค่อยพัฒนามาให้เป็นสัมมาสมาธิ

636
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ถ้าเราเกิดสมาธิแบบพักผ่อนนี่

637
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
จนช่วงหนึ่งจิตเราไม่ค่อยฟุ้งซ่าน

638
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
จิตที่ไม่ค่อยฟุ้งซ่านมันอยู่กับอารมณ์กรรมฐานได้บ่อยๆ

639
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ตัวนี้ได้สมาธิแบบพักผ่อนขึ้นมา

640
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ของเราไม่ต้องเอาสมาธิแบบเข้าฌานอะไรอย่างนั้นหรอก

641
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เอาสมาธิแบบพอใจมันสงบ

642
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
พอใจมันสงบเราหัดดูสภาวะไป

643
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ถ้าเราเห็นจิตหลงไปได้จิตไหลไปได้

644
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
จิตที่หลงจิตที่ไหลมันดับไป

645
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ก็จะเกิดจิตตั้งมั่นขึ้นมาอัตโนมัตินั่นล่ะ

646
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ถ้าเราฝึกของเราไปอย่างนี้

647
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เราก็จะเห็นเลยทั้งร่างกายทั้งจิตใจเป็นของถูกรู้ถูกดู

648
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ตัวนี้มันเริ่มกระบวนการทำวิปัสสนาแล้ว

649
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ถ้าเราเห็นร่างกายเป็นของถูกรู้ถูกดู

650
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ร่างกายอยู่ส่วนหนึ่งจิตเป็นคนรู้

651
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เวทนาอยู่ส่วนหนึ่งจิตเป็นคนรู้

652
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
สังขารความปรุงแต่ง

653
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ปรุงดีปรุงชั่ว

654
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ปรุงกุศลปรุงอกุศล

655
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
อยู่ส่วนหนึ่งมีจิตเป็นคนรู้คนดู

656
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
นี่เราเริ่มต้นกระบวนการทำวิปัสสนาแล้ว

657
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ฉะนั้นเราดูไปเลยทั้งรูปธรรมทั้งนามธรรม

658
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ทั้งรูปธรรมทั้งเวทนาทั้งตัวสังขารอย่างนี้

659
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
ล้วนแต่เป็นของไตรลักษณ์

660
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เห็นมันไม่เที่ยงบ้าง

661
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เห็นมันถูกบีบคั้นให้หายไปบ้าง

662
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เห็นว่ามันไม่ใช่ตัวเราบ้าง

663
99:59:59,999 --> 99:59:59,999
เราหัดดูไปบ่อยๆ