Muhammed Ali, dünyanın en iyi boksörü olmak için yıllarca çalıştı, ancak en kısa şiiri yaratması birkaç dakika sürdü. Ali, 1975 yılında Harvard'dan mezun olan bir sınıfın ilgisini birlik ve arkadaşlık mesajıyla çekmişti. Sözü bittiğinde seyirciler daha fazlasını istedi. Bir şiir istediler. Ali ise en kısa şiir olduğu düşünülen şeyi söyledi. "Ben, biz." Yoksa "ben, biiiiiz" miydi? Bundan kimse emin değil. Eğer bu iki kelime bir şiirse, bir şiiri şiir yapan şey tam olarak nedir? Şairler bu soruyla fazlasıyla mücadele ettiler, bir tanım oluşturmak için genelde metaforlar kullandılar. Şiir küçük bir makine midir? Havai fişek mi? Yankı mı? Hayal mi? Şiirin genel olarak bilinen belirli özellikleri vardır. Bir - şiirler bir dilin müziksel özelliğini vurgular. Bu, Shakespeare'in sonelerinde Konfüçyus'un kasidelerinde ve Sanskrit vedalarında olduğu gibi, kafiye, ritm ve ölçüyle elde edilir. İki - şiirler, tıpkı edebiyattan çıkan su gibi, yoğun dil kullanır. Üç - şiirler, Rumi'nin maneviyat şiirlerinden, Pablo Neruda'nın "Soğana Övgü" şiirine kadar, genellikle yoğun hisleri ön plana çıkarırlar. Şiirin de, tıpkı sanat gibi, basit tanımlara meydan okuma biçimleri vardır. Eski şiirlerin ritmik düzenleri, yazı var olmadan önce bile, hikayeleri hatırlamanın bir yoluyken, bir şiirin lirik olması gerekmez. Reinhard Döhl'ün "Apfel" eseri ve Eugen Gomringer'in "silencio" eseri, görsel sanat ve şiir arasındaki çizgiyi ortaya koyuyor. Bu sırada E.E. Cummings de, şekilleri kelimeler kadar önemli olan şiirler yazdı, bu durumda düşen bir yaprağın hüzünlü yalnızlığını güçlendiriyordu. Şiirin görsel doğası arka planda kalsaydı eğer, belki de müzikle baş başa kalırdık ve bu, insanların tartışmayı sevdiği bir konu. Şarkılar şiir midir? Çoğu kişi söz yazarlarını edebi anlamda şair olarak kabul etmiyor, fakat Paul Simon, Bob Dylan ve Tupac Shakur gibi sanatçıların sözleri genellikle müziksiz bile seviliyor. Rap müzikte kafiye, ritm ve imgelem gibi şiir ögeleri biçimin ayrılmaz parçalarıdır. Notorious B.I.G.'nin şu sözlerini ele alalım; "Duyuyorum, suratından ter akıyor, Kalbin koca ayak gibi atıyor, Gürültülü, yeri sarsıyor." Şimdiye dek gördüğümüz örneklerde satır sonları vardı. Hatta Ali'nin şiirinde havayı iki kelimenin oluşturduğunu bile görebiliriz - Ben, Biz. Şiirin, genelde fark edebileceğimiz bir şekli vardır. Satır sonları, okuyucuların, şiirin ritmlerini anlamasına yardımcı olur. Peki bu satır sonları yok olsa ne olurdu? Şiir olarak özünü kaybeder miydi? Belki de hayır. Şimdi düz yazı şiiri geliyor. Düz yazı şiirleri canlı imge ve kelime oyunu kullanırlar fakat paragraf gibi biçimlendirilirler. Şiire, bir biçimden çok, bir kavram gibi bakarsak, etrafımızdaki şiirselliği görebiliriz: tinsel ilahiler, Martin Luther King, Jr., JFK ve Winston Churchill gibi konuşmacıların konuşmaları ve sosyal medya gibi şaşırtıcı yerler. 2010 yılında gazeteci Joanna Smith Haiti'deki depremin haberlerini paylaştı. "İsmimi duyduğumda arka odada giyiniyordum. Sarsıntı. Sürgülü kapıdan dışarıya kaçtım. Şu an sakin. Güvenli. Horozlar ötüyor." Smith, dili güçlü, doğrudan ve canlı imgelerle doldurarak kullanıyor. Yalnızca beş, yedi satır ve beş hece ile kısa bir yoğunluk patlamasını vurgulayan, antik Japon şiir biçimi haiku ile Smith'in dilini karşılaştırın. Şiirin suları derinden ve geniş biçimde akar. Şiir zamanla gelişmiştir ve şimdilerde şiir, düz yazı, şarkı, görsel sanat arasındaki çizgi hiçbir zaman olmadığı kadar bulanıktır. Ancak değişmeyen bir şey var. Kelime şiirleri aslında eylem biçimiyle başlamıştı, bu, antik Yunan'da yaratmak anlamına gelen poiesis kelimesinden geliyor. Şairler, tıpkı zanaatkarlar gibi, yeni anlayışlar yaratmak ve insan olmayı, yalnızca insanın yapabileceği biçimde yorumlamak için, dünyanın ham maddelerini kullanırlar. Dartmouth araştırmacıları, robotlara şiir yazdırarak, bu fikri test ettiler. Bir hakim jürisi de, insanlar ve makineler tarafından yazılanları ayırıp ayıramayacaklarını görmek için, sone yığınlarını sınıflandırdılar. Bilim adamlarının üretim, tıp ve hatta gazetecilikte bile yapay zekayı kullanma konusunda başarılı olmaları sizi mutlu edebilir, fakat şiirin başka bir hikayesi var. Robotlar şiirlerin tümünde suçüstü yakalandılar.