1
00:00:06,104 --> 00:00:07,858
เมื่อเราชมหรือเล่นบทภาพยนตร์

2
00:00:07,882 --> 00:00:09,000
เรารู้ว่านักแสดง

3
00:00:09,024 --> 00:00:11,032
อาจท่องบทกันมาก่อนแล้ว

4
00:00:11,056 --> 00:00:14,326
ซึ่งมันจะบอกพวกเขาให้รู้ว่า
จะพูดอะไรและเมื่อไร

5
00:00:15,080 --> 00:00:18,232
ผลงานดนตรีที่ถูกประพันธ์ไว้
ทำหน้าที่ด้วยหลักการอย่างเดียวกัน

6
00:00:18,755 --> 00:00:20,091
ในสาระสำคัญ

7
00:00:20,115 --> 00:00:23,179
มันบอกผู้บรรเลงว่า
ต้องเล่นอะไรและเล่นตอนไหน

8
00:00:23,901 --> 00:00:26,425
หรือพูดให้มีสุนทรีย์หน่อย
มันมีความแตกต่างอย่างมาก

9
00:00:26,449 --> 00:00:29,379
ระหว่างเบโธเฟน และจัสติน บีเบอร์

10
00:00:29,403 --> 00:00:30,642
แต่ศิลปินทั้งสองนั้น

11
00:00:30,666 --> 00:00:33,148
ใช้พื้นฐานเดียวกัน
ในการสร้างสรรค์ผลงานดนตรี

12
00:00:33,172 --> 00:00:34,226
โน้ต

13
00:00:34,250 --> 00:00:36,877
และแม้ว่าผลลัพธ์อาจฟังดูค่อนข้างซับซ้อน

14
00:00:36,901 --> 00:00:40,415
ตรรกะที่อยู่เบื้องหลังโน้ตดนตรี
ค่อนข้างที่จะตรงไปตรงมา

15
00:00:40,439 --> 00:00:41,447
มาลองดูกัน

16
00:00:41,471 --> 00:00:43,662
ถึงสัญลักษณ์พื้นฐานทางดนตรี

17
00:00:43,686 --> 00:00:46,628
และปฏิสัมพันธ์ของมันเพื่อสร้างผลงานศิลป์

18
00:00:47,684 --> 00:00:51,345
ดนตรีถูกประพันธ์ขึ้นบนบรรทัดห้าเส้น
ที่ทอดตัวขวางหน้ากระดาษ

19
00:00:51,822 --> 00:00:53,901
เส้นทั้งห้านี้เรียกว่า บรรทัดห้าเส้น

20
00:00:53,925 --> 00:00:56,194
และบรรทัดห้าเส้นก็ทำหน้าที่ในสองแกน

21
00:00:56,218 --> 00:00:57,493
บนและล่าง

22
00:00:57,517 --> 00:00:58,721
กับ ซ้ายและขวา

23
00:00:59,258 --> 00:01:01,179
แกนบนล่างบอกผู้บรรเลง

24
00:01:01,203 --> 00:01:03,912
ถึงระดับเสียงของโน้ต
หรือว่าต้องเล่นโน้ตอะไร

25
00:01:03,936 --> 00:01:05,437
และแกนซ้ายขวา

26
00:01:05,461 --> 00:01:07,531
บอกผู้บรรเลงถึงจังหวะของโน้ต

27
00:01:07,555 --> 00:01:08,936
หรือว่าจะเล่นมันเมื่อไร

28
00:01:09,436 --> 00:01:10,989
ลองมาเริ่มกันที่ระดับเสียง

29
00:01:11,013 --> 00:01:13,037
เพื่อช่วยให้เราเข้าใจ
เรามาใช้เปียโนกัน

30
00:01:13,061 --> 00:01:16,388
แต่ระบบนี้ใช้งานได้กับเครื่องดนตรี
เกือบทุกชนิดที่คุณรู้จัก

31
00:01:17,186 --> 00:01:18,805
ในวัฒนธรรมดนตรีตะวันตก

32
00:01:18,829 --> 00:01:22,226
ระดับเสียงมีชื่อตามตัวอักษรเจ็ดตัวแรก

33
00:01:22,250 --> 00:01:23,693
เอ บี ซี

34
00:01:23,717 --> 00:01:25,678
ดี อี เอฟ และจี

35
00:01:26,446 --> 00:01:28,595
หลังจากนั้น มันก็จะเริ่มต้นใหม่เป็นวงจร

36
00:01:28,619 --> 00:01:30,634
เอ บี ซี ดี อี เอฟ จี

37
00:01:30,658 --> 00:01:31,992
เอ บี ซี ดี อี เอฟ จี

38
00:01:32,016 --> 00:01:33,079
และอื่น ๆ

39
00:01:33,564 --> 00:01:35,660
แต่ระดับเสียงได้ชื่อเหล่านี้มาจากไหน

40
00:01:36,199 --> 00:01:38,269
ยกตัวอย่างเช่น ถ้าคุณเล่นระดับเสียง เอฟ

41
00:01:38,293 --> 00:01:39,484
และจากนั้นก็เล่นเสียงเอฟอีกตัวหนึ่ง

42
00:01:39,508 --> 00:01:41,192
ที่สูงกว่าหรือต่ำกว่าบนเปียโน

43
00:01:41,216 --> 00:01:43,264
คุณจะสังเกตว่า
เสียงของพวกมันค่อนข้างคล้ายกัน

44
00:01:43,288 --> 00:01:45,064
เมื่อเปรียบเทียบกับ ยกตัวอย่างเช่น เสียง บี

45
00:01:45,738 --> 00:01:46,955
ลองกลับไปที่เส้นขวางกัน

46
00:01:46,979 --> 00:01:49,649
ทุกเส้นและทุกช่องว่างระหว่างเส้น

47
00:01:49,673 --> 00:01:51,325
แสดงเสียงที่แตกต่างกัน

48
00:01:52,051 --> 00:01:55,107
ถ้าหากเรานำตัวโน้ตไปวางไว้บนเส้น
หรือในช่องว่างเหล่านี้

49
00:01:55,131 --> 00:01:57,658
พวกมันจะบอกผู้บรรเลงให้เล่นที่ระดับเสียงนั้น

50
00:01:57,682 --> 00:02:00,009
ยิ่งตัวโน้ตถูกวางไว้บนเส้นที่สูงขึ้นไปเท่าไร

51
00:02:00,033 --> 00:02:01,412
ระดับเสียงของมันก็ยิ่งสูงขึ้นไปเท่านั้น

52
00:02:01,436 --> 00:02:03,913
แต่มันยังมีระดับเสียงอีกมากมาย

53
00:02:03,937 --> 00:02:06,587
กว่าเก้าเส้นและช่องที่เรามี

54
00:02:06,611 --> 00:02:08,140
ยกตัวอย่างเช่น ในแกรนด์เปียโน

55
00:02:08,164 --> 00:02:09,818
คุณสามารถเล่นโน้ตได้แตกต่างกัน
ถึง 88 เสียง

56
00:02:10,281 --> 00:02:13,281
แล้วเราจับเอาโน้ตทั้ง 88 ตัวนั้น
มาวางลงในบรรทัดห้าเส้นนี้ได้อย่างไร

57
00:02:13,774 --> 00:02:15,981
เราใช้บางอย่างที่เรียกว่า กุญแจ

58
00:02:16,005 --> 00:02:18,974
เครื่องหมายหน้าตาประหลาด
ที่ถูกวางไว้ที่ตอนต้นของทุกบรรทัดห้าเส้น

59
00:02:18,998 --> 00:02:20,678
ซึ่งทำหน้าที่เหมือนจุดอ้างอิง

60
00:02:20,702 --> 00:02:22,804
ที่บอกคุณถึงเส้นหรือช่องจำเพาะ

61
00:02:22,828 --> 00:02:25,582
ที่สอดคล้องกับโน้ตใดโน้ตหนึ่ง
บนเครื่องดนตรีของคุณ

62
00:02:25,606 --> 00:02:27,964
ถ้าคุณอยากเล่นโน้ตที่ไม่ได้อยู่บนบรรทัดห้าเส้น

63
00:02:27,988 --> 00:02:30,111
คุณจะต้องสร้างและลากเส้นเล็ก ๆ ขึ้นมาเพิ่ม

64
00:02:30,135 --> 00:02:31,354
มันเรียกว่า เส้นน้อย

65
00:02:31,378 --> 00:02:33,076
และวางโน้ตเอาไว้บนนั้น

66
00:02:33,100 --> 00:02:36,449
ถ้าคุณต้องลากเส้นน้อยมากมาย
จนมันชวนสับสน

67
00:02:36,473 --> 00:02:38,748
คุณต้องเปลี่ยนมาใช้กุญแจอีกตัว

68
00:02:39,872 --> 00:02:42,206
เพื่อที่จะบอกผู้บรรเลงว่า
ต้องเล่นโน้ตตัวนั้นเมื่อไร

69
00:02:42,230 --> 00:02:44,101
สองส่วนสำคัญที่ทำหน้าที่ดังกล่าว

70
00:02:44,125 --> 00:02:46,043
คือเคาะและจังหวะ

71
00:02:46,473 --> 00:02:48,053
เคาะในเพลงคือ

72
00:02:48,077 --> 00:02:50,000
ด้วยตัวของมันเองแล้ว 
เป็นอะไรที่ค่อนข้างน่าเบื่อ

73
00:02:50,024 --> 00:02:51,713
มันมีเสียงประมาณนี้

74
00:02:52,348 --> 00:02:53,577
(เสียงติ๊ก)

75
00:02:54,173 --> 00:02:55,649
สังเกตว่ามันไม่ได้เปลี่ยนแปลง

76
00:02:55,673 --> 00:02:57,961
มันแค่เล่นต่อ ๆ กันไปไม่มีปัญหา

77
00:02:57,985 --> 00:02:59,030
มันอาจช้า

78
00:03:00,546 --> 00:03:01,625
หรือเร็ว

79
00:03:02,490 --> 00:03:03,910
หรือ เอาเข้าจริง ๆ มันจะเป็นอย่างไรก็
ได้ตามที่คุณต้องการ

80
00:03:03,934 --> 00:03:06,604
ประเด็นก็คือ คล้ายกับเข็มวินาทีของนาฬิกา

81
00:03:06,628 --> 00:03:09,172
ที่แบ่งหนึ่งนาทีออกเป็นหกสิบวินาที

82
00:03:09,196 --> 00:03:12,185
โดยที่แต่ละวินาทีมีความยาว
เท่า ๆ กับวินาทีอื่น ๆ

83
00:03:12,209 --> 00:03:13,974
เคาะก็แบ่งเพลง

84
00:03:13,998 --> 00:03:17,092
ออกเป็นส่วนเล็ก ๆ ด้วยส่วนเวลา
ที่มีความยาวเท่า ๆ กัน

85
00:03:17,116 --> 00:03:18,138
เคาะ

86
00:03:18,826 --> 00:03:20,550
ด้วยเคาะที่คงที่เป็นพื้นฐาน

87
00:03:20,574 --> 00:03:22,190
เราสามารถเติมจังหวะ
เข้าไปให้ระดับเสียงของเราได้

88
00:03:22,214 --> 00:03:24,366
และนั่นก็เป็นตอนที่ดนตรีได้เกิดขึ้น

89
00:03:25,413 --> 00:03:27,032
นี่เป็นโน้ตหนึ่งในสี่

90
00:03:27,056 --> 00:03:28,769
มันเป็นหนึ่งพื้นฐานทีสุดของจังหวะ

91
00:03:28,793 --> 00:03:30,271
และมันมีค่าหนึ่งเคาะ

92
00:03:30,749 --> 00:03:33,292
นี่คือโน้ตหนึ่งในสอง
และมันมีค่าสองเคาะ

93
00:03:33,316 --> 00:03:35,413
โน้ตตัวเต็มนี้มีค่าสี่เคาะ

94
00:03:35,437 --> 00:03:37,354
และเจ้าพวกตัวเล็กนี่คือโน้ตหนึ่งในแปด

95
00:03:37,378 --> 00:03:38,713
ที่แต่ละตัวมีค่าครึ่งเคาะ

96
00:03:39,409 --> 00:03:41,829
"ยอดเลย" คุณพูด "นั่นหมายความว่าอย่างไรกัน"

97
00:03:41,853 --> 00:03:44,527
คุณอาจสังเกตแล้วว่า
ตลอดความยาวของบรรทัดห้าเส้น

98
00:03:44,551 --> 00:03:47,215
มีเส้นเล็ก ๆ ที่แบ่งมันเป็นส่วนย่อย

99
00:03:47,239 --> 00:03:48,926
นั่นคือเส้นกั้นห้อง

100
00:03:48,950 --> 00:03:51,355
และเราเรียกแต่ละส่วนว่า ห้อง

101
00:03:51,955 --> 00:03:53,718
ตอนเริ่มต้นเพลง

102
00:03:53,742 --> 00:03:54,843
หลังจากกุญแจ

103
00:03:54,867 --> 00:03:56,939
จะมีบางสิ่งที่เรียกว่า เครื่องหมายกำหนดจังหวะ

104
00:03:56,963 --> 00:03:59,985
ซึ่งบอกผู้บรรเลงว่า
จะมีกี่เคาะต่อหนึ่งห้อง

105
00:04:00,009 --> 00:04:02,154
นี่บอกว่า มีสองเคาะในแต่ละห้อง

106
00:04:02,178 --> 00:04:03,500
นี่บอกว่า มีสามเคาะ

107
00:04:03,524 --> 00:04:05,572
นี่บอกว่า มีสี่ และอื่น ๆ

108
00:04:05,596 --> 00:04:07,861
ตัวเลขที่อยู่ด้านล่าง
บอกเราว่าโน้ตชนิดใด

109
00:04:07,885 --> 00:04:10,332
ที่จะถูกใช้เป็นหน่วยพื้นฐานของเคาะ

110
00:04:10,800 --> 00:04:12,488
หนึ่งหมายถึงโน้ตตัวเต็ม

111
00:04:12,512 --> 00:04:13,618
สองหมายถึงโน้ตหนึ่งในสอง

112
00:04:13,642 --> 00:04:15,546
สี่หมายถึงโน้ตหนึ่งในสี่

113
00:04:15,570 --> 00:04:17,527
และแปดหมายถึงโน้ตหนึ่งในแปด
และอื่น ๆ

114
00:04:17,958 --> 00:04:19,305
ฉะนั้น ตัวกำกับเวลานี้

115
00:04:19,329 --> 00:04:22,101
บอกเราว่ามีโน้ตหนึ่งในสี่อยู่สี่ตัวในแต่ละห้อง

116
00:04:22,125 --> 00:04:24,053
หนึ่ง สอง สาม สี่

117
00:04:24,077 --> 00:04:25,617
หนึ่ง สอง สาม สี่

118
00:04:25,641 --> 00:04:26,697
และอื่น ๆ

119
00:04:27,173 --> 00:04:28,337
แต่อย่างที่พูดถึงก่อนหน้านี้

120
00:04:28,361 --> 00:04:29,800
ถ้าหากเราคงความเร็วของเคาะเอาไว้

121
00:04:29,824 --> 00:04:31,355
มันก็คงน่าเบื่อ

122
00:04:31,379 --> 00:04:34,242
ฉะนั้นเราก็จะแทนที่โน้ตหนึ่งในสี่
ด้วยจังหวะที่แตกต่างออกไป

123
00:04:34,913 --> 00:04:36,913
ลองสังเกตว่า แม้ว่าจำนวนของโน้ต

124
00:04:36,937 --> 00:04:38,402
ในแต่ละห้องจะเปลี่ยนไป

125
00:04:38,426 --> 00:04:40,998
จำนวนทั้งหมดของเคาะในแต่ละห้อง
ก็ไม่ได้เปลี่ยนแปลง

126
00:04:42,112 --> 00:04:45,350
ฉะนั้น เพลงที่เราแต่งขึ้นมา
จะมีทำนองเป็นอย่างไรนะ

127
00:04:45,374 --> 00:04:47,736
(เสียงดนตรี)

128
00:04:47,760 --> 00:04:51,052
อ้า ฟังดูไม่เลว แต่บางทีมันบางไปหน่อย
ใช่ไหม

129
00:04:51,076 --> 00:04:53,969
ลองมาเติมเครื่องดนตรีอื่น
ที่มีระดับเสียงและจังหวะของมันดู

130
00:04:54,435 --> 00:04:56,611
ตอนนี้มันก็ฟังดูเป็นเพลงมากขึ้นแล้ว

131
00:04:57,789 --> 00:05:00,766
แน่นอน มันต้องใช้การฝึกฝน
เพื่อที่จะอ่านภาษาดนตรีนี้ได้อย่างรวดเร็ว

132
00:05:00,790 --> 00:05:02,798
และเล่นมันด้วยเครื่องดนตรีได้อย่างที่เราอ่าน

133
00:05:02,822 --> 00:05:04,584
แต่ด้วยเวลาและความอดทน

134
00:05:04,608 --> 00:05:06,355
คุณอาจเป็น เบโธเฟน คนต่อไป

135
00:05:06,379 --> 00:05:08,484
หรือจัสติน บีเบอร์