0:00:01.520,0:00:04.296
มีใครบ้างที่เคยพบเห็นอะไรบางอย่าง

0:00:04.320,0:00:06.880
แล้วรู้สึกว่าเราควรจะพูดมันออกไป[br]แต่ก็ไม่ได้ทำ

0:00:09.120,0:00:11.136
ถึงฉันจะไม่เห็นใครยกมือเลย

0:00:11.160,0:00:14.216
แต่ฉันแน่ใจว่า[br]มันเคยเกิดขึ้นกับบางคนในที่นี้มาก่อน

0:00:14.240,0:00:17.416
จริง ๆ แล้ว ถ้าเราถามคำถามนี้[br]กับพนักงานในองค์กร

0:00:17.440,0:00:20.936
46% ของพวกเขาจะตอบว่า [br]เคยเห็นอะไรบางอย่าง

0:00:20.960,0:00:22.576
แต่ก็เลือกที่จะไม่พูดอะไร

0:00:22.600,0:00:25.736
ดังนั้น หากคุณยกมือ [br]หรือแอบ ๆ ยกมือ

0:00:25.760,0:00:28.056
ไม่ต้องกังวลไป[br]คุณไม่ได้เป็นแบบนั้นคนเดียว

0:00:28.080,0:00:31.456
คำพูดทำนองว่า "ถ้าคุณพบอะไร..." [br]ไปจนถึง "...พูดอะไรบ้างสิ"

0:00:31.480,0:00:33.256
มีให้เราได้ยินอยู่เสมอ

0:00:33.280,0:00:36.976
แม้กระทั่งเวลาที่คุณขับรถอยู่บนถนน [br]คุณก็ยังเห็นป้ายโฆษณาแบบนี้

0:00:37.000,0:00:40.456
ที่ขอให้คุณช่วยแจ้งเบาะแสอาชญากรรม [br]โดยไม่ต้องเปิดเผยตัวตน

0:00:40.480,0:00:43.216
แต่ฉันก็ยังเห็นหลาย ๆ คนไม่สบายใจ

0:00:43.240,0:00:45.416
ที่จะออกมาพูดความจริง

0:00:45.440,0:00:48.016
ฉันเป็นอาจารย์สอนบัญชี[br]และทำวิจัยเรื่องการทุจริต

0:00:48.040,0:00:52.216
ในชั้นเรียนของฉัน[br]ฉันสนับสนุนให้นักเรียนแจ้งข้อมูล

0:00:52.240,0:00:53.456
หากพวกเขาพบเห็นอะไร

0:00:53.480,0:00:57.216
พูดง่ายๆก็คือ ฉันสนับสนุนให้นักเรียน[br]เป็น "ผู้แจ้งเบาะแส" นั่นเอง

0:00:57.240,0:01:00.296
แต่ถ้าฉันจะไม่หลอกตัวเองแล้วหล่ะก็

0:01:00.320,0:01:03.936
สิ่งที่ฉันบอกนักศึกษาไปนั้น[br]ที่จริงแล้วขัดความรู้สึกของฉันเองมาก

0:01:03.960,0:01:05.160
และนี่คือเหตุผลว่าทำไม

0:01:06.000,0:01:08.800
"ผู้แจ้งเบาะแส" กำลังถูกคุกคาม

0:01:09.560,0:01:12.760
พาดหัวข่าวแบบนี้มีอยู่ตลอดเวลา

0:01:13.960,0:01:16.336
ทำให้หลาย ๆ คน[br]ไม่อยากเป็น "ผู้แจ้งเบาะแส"

0:01:16.360,0:01:18.616
เพราะกลัวจะถูกเอาคืน

0:01:18.640,0:01:22.336
เช่น ถูกลดตำแหน่งหน้าที่ [br]ถูกขู่จะเอาชีวิต

0:01:22.360,0:01:24.256
ถูกโยกย้าย

0:01:24.280,0:01:26.136
หรือตกงานแบบถาวร

0:01:26.160,0:01:29.536
การเลือกเป็นผู้แจ้งเบาะแส[br]เป็นการตัดสินใจที่ลำบาก

0:01:29.560,0:01:31.976
เพราะคนอื่น ๆ[br]จะสงสัยในความภักดีของพวกเขา

0:01:32.000,0:01:35.216
รวมทั้งตั้งคำถามเกี่ยวกับแรงจูงใจ[br]หรือความน่าเชื่อถือของพวกเขาด้วย

0:01:35.240,0:01:38.976
ดังนั้น ในฐานะอาจารย์ที่ห่วงใยลูกศิษย์

0:01:39.000,0:01:41.096
ทำไมฉันถึงสนับสนุนให้เขาเป็น[br]"ผู้แจ้งเบาะแส"

0:01:41.120,0:01:43.680
ในเมื่อฉันรู้ว่า[br]คนทั้งโลกจะคิดอย่างไรกับพวกเขา

0:01:44.720,0:01:47.936
วันหนึ่ง ฉันกำลังเตรียมตัวสอนนักเรียน

0:01:47.960,0:01:49.176
ในหัวข้อ "ผู้แจ้งเบาะแส"

0:01:49.200,0:01:51.336
และฉันกำลังเขียนบทความลงนิตยสาร ฟอร์บส์

0:01:51.360,0:01:53.856
ในชื่อ "เวลส์ฟาร์โก[br]กับการแจ้งเบาะแสของชาวมิลเลนเนียม

0:01:53.880,0:01:55.096
เราจะสอนพวกเขาอย่างไร"

0:01:55.120,0:01:58.176
ขณะที่ฉันกำลังเขียนบทความ [br]และก็อ่านข้อมูลต่าง ๆ

0:01:58.200,0:01:59.576
ฉันรู้สึกโกรธ

0:01:59.600,0:02:03.736
สิ่งที่ทำให้ฉันโกรธ

0:02:03.760,0:02:06.416
คือความจริงที่ว่า[br]พนักงานที่แจ้งเบาะแสนั้น

0:02:06.440,0:02:08.136
สุดท้ายถูกไล่ออก

0:02:08.160,0:02:09.496
ซึ่งมันทำให้ฉันนึกถึง

0:02:09.520,0:02:12.256
สิ่งที่ฉันสอนนักเรียนไป

0:02:12.280,0:02:17.096
ถ้านักเรียนของฉัน[br]เป็นพนักงานของเวลส์ฟาร์โกหล่ะ ?

0:02:17.120,0:02:21.256
ถ้าพวกเขาแจ้งเบาะแส ก็จะถูกไล่ออก

0:02:21.280,0:02:22.616
แต่ถ้าพวกเขาไม่ทำ

0:02:22.640,0:02:25.336
นั่งทับความจริง[br]ทั้ง ๆ ที่ตัวเองก็รู้เรื่อง

0:02:25.360,0:02:27.696
พวกเขาก็ต้องมีความผิดตามกฎหมาย

0:02:27.720,0:02:30.296
ในฐานะที่รู้อยู่แก่ใจ

0:02:30.320,0:02:32.616
แต่ไม่ทำอะไร

0:02:32.640,0:02:35.616
ซึ่งมันเป็นความผิดอาญาด้วย

0:02:35.640,0:02:38.816
แล้วเราจะทำอย่างไรกันดี

0:02:38.840,0:02:42.776
ฉันก็เหมือนกับทุกคน[br]ที่เข้าใจว่า ผู้แจ้งเบาะแส

0:02:42.800,0:02:44.336
ได้ให้อะไรกับสังคมบ้าง

0:02:44.360,0:02:47.896
การทุจริตส่วนใหญ่ ก็เจอได้เพราะเบาะแส

0:02:47.920,0:02:50.856
การทุจริต ถูกพบผ่านการแจ้งเบาะแส[br]สูงถึง 42%

0:02:50.880,0:02:52.736
เมื่อเทียบกับวิธีอื่น ๆ

0:02:52.760,0:02:55.336
สูงกว่าการตรวจสอบโดยผู้บริหาร[br]และโดยผู้ตรวจสอบจากภายนอก

0:02:55.360,0:02:57.696
ถ้าเราลองนึกถึงกรณีทุจริตสำคัญ ๆ

0:02:57.720,0:02:59.336
หรือกรณีที่โด่งดังในอดีต

0:02:59.360,0:03:02.096
ก็มักจะเกี่ยวข้องกับผู้แจ้งเบาะแสเสมอ

0:03:02.120,0:03:04.856
คดีวอเตอร์เกต[br]พบโดยผู้แจ้งเบาะแส

0:03:04.880,0:03:07.776
เอนรอน ก็พบโดยผู้แจ้งเบาะแส

0:03:07.800,0:03:12.376
แล้วใครจะลืมได้ว่าคดี เบอร์นาร์ด แมดดอฟ [br]ก็เจอโดยผู้แจ้งเบาะแส

0:03:12.400,0:03:16.856
มันต้องอาศัยความกล้าหาญเป็นอย่างมาก[br]ในการออกมาพูดความความจริง

0:03:16.880,0:03:19.576
แต่พอคนเรานึกถึงผู้แจ้งเบาะแส

0:03:19.600,0:03:23.256
เราก็มักจะนึกถึงคำอื่น ๆ อีก

0:03:23.280,0:03:24.480
"หนอนบ่อนไส้"

0:03:25.360,0:03:26.560
"งูเห่า"

0:03:27.200,0:03:28.816
"คนทรยศ"

0:03:28.840,0:03:31.216
"คนขี้ฟ้อง" "ตลบตะแลง"

0:03:31.240,0:03:34.816
นี่เอาเฉพาะคำที่ฉันพอจะพูดได้บนเวทีนี้

0:03:34.840,0:03:36.256
เวลาฉันไม่มีสอน

0:03:36.280,0:03:39.176
ฉันจะเดินทางไปทั่วประเทศ [br]เพื่อสัมภาษณ์ผู้กระทำผิด

0:03:39.200,0:03:41.216
ผู้แจ้งเบาะแส และเหยื่อของการทุจริต

0:03:41.240,0:03:44.176
เพราะฉันต้องการทำความเข้าใจ[br]ว่าอะไรผลักดันพวกเขา

0:03:44.200,0:03:46.800
และเอาประสบการณ์เหล่านั้นมาสอนในชั้นเรียน

0:03:47.680,0:03:51.536
การสัมภาษณ์ผู้แจ้งเบาะแส [br]คือสิ่งที่คาใจฉันมาก

0:03:51.560,0:03:52.776
สาเหตุที่ฉันรู้สึกคาใจ

0:03:52.800,0:03:55.096
เพราะพวกเขาทำให้ฉัน[br]สงสัยในความกล้าหาญของตัวเอง

0:03:55.120,0:03:58.976
ถ้าฉันมีโอกาส [br]ฉันจะแจ้งเบาะแสจริง ๆ เหรอ

0:03:59.000,0:04:01.976
และนี่เป็นตัวอย่างสองสามเรื่อง[br]ที่ฉันอยากจะเล่า

0:04:02.000,0:04:03.216
นี่คือ แมรี

0:04:03.240,0:04:06.936
แมรี วิลลิงแฮม เป็นผู้แจ้งเบาะแส[br]จาก มหาวิทยาลัยแห่งรัฐนอร์ท แคโรไลนา

0:04:06.960,0:04:10.136
ที่เมืองแชเปิลฮิลล์[br]นี่เป็นกรณีการทุจริตในสถานศึกษา

0:04:10.160,0:04:13.616
แมรี เป็นผู้เชี่ยวชาญด้านการเรียนรู้[br]ที่มหาวิทยาลัยแห่งนี้

0:04:13.640,0:04:16.656
เธอทำงานกับนักศึกษา[br]ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นโควตานักกีฬา

0:04:16.680,0:04:19.375
ในระหว่างที่ทำงานกับนักศึกษา[br]เธอสังเกตเห็นอะไรบางอย่าง

0:04:19.399,0:04:22.136
นั่นคือรายงานที่นักศึกษาทำส่งนั้น[br]มีคุณภาพสูง

0:04:22.160,0:04:25.256
ซึ่งสูงกว่าทักษะในการอ่านของพวกเขาอยู่มาก

0:04:25.280,0:04:27.216
เธอก็เริ่มที่จะหาข้อมูล

0:04:27.240,0:04:29.256
และเธอพบว่า[br]มันมีฐานข้อมูล

0:04:29.280,0:04:32.656
ที่มีรายงานเตรียมไว้ให้[br]นักศึกษาโควต้านักกีฬาเอาไปส่ง

0:04:32.680,0:04:35.136
เธอยังพบอีกว่า [br]เพื่อนร่วมงานของเธอบางคน

0:04:35.160,0:04:41.376
ได้จัดชั้นเรียนปลอม ๆ ให้นักศึกษากลุ่มนี้[br]ผ่านเกณฑ์และสามารถลงแข่งขันได้

0:04:41.400,0:04:44.136
เมื่อ แมรี พบเรื่องพวกนี้ [br]เธอรู้สึกตกตะลึง

0:04:44.160,0:04:47.096
สิ่งที่เธอทำก็คือเข้าไปพบหัวหน้าของเธอ

0:04:47.120,0:04:48.976
แต่พวกเขาไม่ทำอะไร

0:04:49.000,0:04:52.816
เธอลองแจ้งไปที่ฝ่ายบริหารของมหาวิทยาลัย

0:04:52.840,0:04:54.456
พวกเขาก็ยังไม่ทำอะไร

0:04:54.480,0:04:56.856
คุณจะทำอย่างไรถ้าไม่มีใครฟังคุณเลย

0:04:56.880,0:04:58.096
คุณก็เขียน บล็อก

0:04:58.120,0:04:59.976
แมรีตัดสินใจเขียนเรื่องนี้ลง บล็อก

0:05:00.000,0:05:02.656
บล็อก ของเธอกลายเป็น ไวรัล ภายใน 24 ชม.

0:05:02.680,0:05:05.176
และเธอก็ได้รับการติดต่อโดยนักข่าว

0:05:05.200,0:05:07.496
ซึ่งเมื่อเธอคุยกับนักข่าว

0:05:07.520,0:05:09.296
ตัวตนของเธอก็ถูกเปิดเผย

0:05:09.320,0:05:10.656
ทุกคนรู้ว่าเป็นเธอ

0:05:10.680,0:05:14.496
เมื่อทุกคนรู้ว่าเป็นเธอ[br]เธอก็ถูกลดตำแหน่ง

0:05:14.520,0:05:17.560
ถูกขู่ฆ่า [br]เพียงพราะเรื่องกีฬาในระดับอุดมศึกษานี่แหละ

0:05:18.280,0:05:22.096
แมรีไม่ได้ทำอะไรผิด[br]เธอไม่ได้สมรู้ร่วมคิดในการทุจริต

0:05:22.120,0:05:24.336
เธอคิดแค่ว่าเธอพูดแทนนักศึกษา

0:05:24.360,0:05:26.656
ที่ไม่มีปากมีเสียง

0:05:26.680,0:05:29.056
แต่ความภักดีของเธอกลับถูกตั้งคำถาม

0:05:29.080,0:05:31.720
ความน่าเชื่อถือ และแรงจูงใจของเธอก็เช่นกัน

0:05:33.480,0:05:36.856
ผู้แจ้งเบาะแส[br]ไม่ควรที่จะประสบชะดากรรม

0:05:36.880,0:05:38.576
โดยถูกลดตำแหน่ง[br]หรือถูกขู่เอาชีวิต

0:05:38.600,0:05:42.536
ในปี 2002 ผู้แจ้งเบาะแสที่กล้าหาญสามท่าน

0:05:42.560,0:05:45.896
ได้ขึ้นหน้าปกนิตยสาร ไทม์

0:05:45.920,0:05:48.856
เพราะพวกเค้ากล้าที่จะพูดความจริง

0:05:48.880,0:05:50.536
งานวิจัยชิ้นหนึ่งแสดงให้เห็นว่า

0:05:50.560,0:05:54.136
เพียง 22% ของผู้แจ้งเบาะแส[br]จะเผชิญกับการแก้แค้น

0:05:54.160,0:05:59.616
แปลว่าส่วนใหญ่ผู้แจ้งเบาะแส[br]จะไม่ถูกเอาคืน

0:05:59.640,0:06:01.160
ซึ่งนั่นทำให้ฉันพอจะมีความหวัง

0:06:02.280,0:06:03.936
นี่คือ เคท สวอนสัน

0:06:03.960,0:06:08.376
เธอเป็นเจ้าหน้าที่ของเมืองดิกซัน[br]และปัจจุบันเกษียณแล้ว

0:06:08.400,0:06:12.056
วันหนึ่งเธอทำงานตามปกติ

0:06:12.080,0:06:15.816
แต่บังเอิญไปพบเหตุการณ์ต้องสงสัยเข้า

0:06:15.840,0:06:17.696
ตอนนั้นเป็นข่วงปลายเดือน

0:06:17.720,0:06:20.496
เคท กำลังทำรายงานเงินคงคลังของเมืองอยู่

0:06:20.520,0:06:24.576
โดยปกติ หัวหน้าของเธอ ริตา ครันด์เวลล์[br]จะให้รายการบัญชี และบอกเธอว่า

0:06:24.600,0:06:27.576
"เคท โทรหาธนาคารนะ [br]และขอเฉพาะรายการบัญชีพวกนี้"

0:06:27.600,0:06:29.256
ซึ่ง เคท ก็จะทำตามนั้น

0:06:29.280,0:06:30.656
แต่วันนี้พิเศษหน่อย

0:06:30.680,0:06:33.136
ริตา ไม่อยู่ที่ทำงาน เคท ก็ค่อนข้างยุ่ง

0:06:33.160,0:06:38.336
เธอก็เลยโทรศัพท์หาธนาคาร และบอกว่า[br]"ช่วยแฟกซ์ทุกบัญชีมาให้ฉันเลยนะ"

0:06:38.360,0:06:41.656
เมื่อเธอได้รับแฟกซ์จากธนาคาร เธอก็พบว่า

0:06:41.680,0:06:43.816
มีบัญชีหนึ่งที่มีเงินหมุนเวียน

0:06:43.840,0:06:45.296
ซึ่งเธอไม่เคยรู้จักมาก่อน

0:06:45.320,0:06:48.616
มันเป็นบัญชีที่ ริตา เป็นคนดูแล

0:06:48.640,0:06:52.616
เคท ดูข้อมูลที่ได้มา[br]แล้วก็แจ้งให้หัวหน้าทราบ

0:06:52.640,0:06:54.776
ซึ่งในตอนนั้นก็คือ นายกเทศมนตรี เบอร์ค

0:06:54.800,0:06:58.560
และนั่น ก็นำไปสู่การสืบสวนขนานใหญ่[br]ที่ยาวนานกว่า 6 เดือน

0:06:59.200,0:07:04.216
ผลสรุปคือ ริตา ครันด์เวลล์ ได้ยักยอกทรัพย์

0:07:04.240,0:07:09.456
ไปเป็นมูลค่ากว่า 53 ล้านเหรียญ[br]มาตลอด 20 ปีที่ผ่านมา

0:07:09.480,0:07:11.960
และ เคท ก็แค่บังเอิญไปเจอมันเข้า

0:07:13.080,0:07:16.016
เคท เป็นวีรสตรี

0:07:16.040,0:07:17.736
ที่จริง ฉันมีโอกาสได้สัมภาษณ์ เคท

0:07:17.760,0:07:21.136
ในสารคดีของฉันที่ชื่อว่า [br]"ม้าทุกตัวของราชินี"

0:07:21.160,0:07:23.496
เคท ไม่ได้หวังว่าจะเป็นที่รู้จัก

0:07:23.520,0:07:26.976
จริง ๆ แล้วเธอไม่ยอมให้ฉันสัมภาษณ์[br]อยู่นานทีเดียว

0:07:27.000,0:07:30.096
แต่สุดท้ายก็ทนการต้ามตื๊อ[br]เชิงกลยุทธ์ของฉันไม่ได้

0:07:30.120,0:07:31.256
(หัวเราะ)

0:07:31.280,0:07:33.496
เธอต้องการแค่ความยุติธรรม[br]ไม่ใช่ชื่อเสียง

0:07:33.520,0:07:35.136
ถ้าไม่มี เคท

0:07:35.160,0:07:37.800
เราจะมีโอกาสได้รู้ว่ามีการทุจริตนี้[br]เกิดขึ้นเหรอ?

0:07:39.120,0:07:41.736
ยังจำบทความในนิตยสาร ฟอร์บส์ ได้ใช่มั๊ยคะ

0:07:41.760,0:07:43.665
บทความที่ฉันกำลังเขียนในระหว่างเตรียมสอน

0:07:43.689,0:07:47.256
พอบทความนั้น ได้ตีพิมพ์ออกไป[br]สิ่งที่น่าทึ่งก็เกิดขึ้น

0:07:47.280,0:07:51.976
ฉันเริ่มได้รับ อีเมล์ [br]จากผู้แจ้งเบาะแสทั่วโลก

0:07:52.000,0:07:55.576
ซึ่งในระหว่างที่ฉันอ่าน[br]และตอบอีเมล์เหล่านี้

0:07:55.600,0:07:58.256
ฉันก็พบลักษณะบางอย่างที่คล้ายคลึงกัน

0:07:58.280,0:07:59.496
ซึ่งก็คือทุกคน ๆ จะบอกว่า

0:07:59.520,0:08:03.896
"ฉันเป็นคนแจ้งเบาะแส[br]และทุกคนก็เกลียดหน้าฉันกันหมด"

0:08:03.920,0:08:06.096
บ้างก็บอกว่า [br]"ฉันโดนไล่ออกนะแต่รู้มั๊ยว่า

0:08:06.120,0:08:09.496
ฉันก็จะทำแบบเดิมอีก ถ้ามีโอกาส"

0:08:09.520,0:08:12.736
และในระหว่างที่ฉันอ่านอีเมล์ทั้งหมดนี้

0:08:12.760,0:08:15.576
ฉันก็คิดว่า "แล้วเราจะสอนอะไรนักเรียนดี"

0:08:15.600,0:08:19.176
เมื่อฉันรวมรวมข้อมูลที่ได้มา[br]ฉันก็ได้เรียนรู้ว่า

0:08:19.200,0:08:22.296
เราต้องรู้จักมีความหวัง

0:08:22.320,0:08:24.256
ผู้แจ้งเบาะแสะเป็นคนที่มีความหวัง

0:08:24.280,0:08:25.696
แม้ว่าคนส่วนใหญ่จะคิดอีกแบบ

0:08:25.720,0:08:30.016
คนพวกนี้ ไม่ใช่พนักงานที่เกลียด[br]หรือมีความขัดแย้งกับองค์กร

0:08:30.040,0:08:34.216
แต่พวกเขามีความหวัง[br]ที่ผลักดันให้เขาทำในสิ่งที่ควรทำ

0:08:34.240,0:08:36.655
เราต้องรู้จักรับผิดชอบ

0:08:36.679,0:08:38.535
ผู้แจ้งเบาะแส เป็นคนที่มีความรับผิดชอบ

0:08:38.559,0:08:41.056
ซึ่งนั่นคือความหวังดี [br]ที่พวกเขามีต่อองค์กร

0:08:41.080,0:08:43.496
และทำให้พวกเขากล้าพูดออกมา

0:08:43.520,0:08:45.136
ผู้แจ้งเบาะแส เป็นคนถ่อมตัว

0:08:45.160,0:08:49.216
พวกเค้าไม่ได้อยากจะมีชื่อเสียง[br]แต่อยากได้ความยุติธรรม

0:08:49.240,0:08:52.096
และสุดท้าย [br]เราต้องปลูกฝังความกล้าหาญ

0:08:52.120,0:08:53.696
ผู้แจ้งเบาะแส มีความกล้าหาญ

0:08:53.720,0:08:57.416
บ่อยครั้ง ที่พวกเขา

0:08:57.440,0:09:00.056
ประเมินผลกระทบที่เกิด[br]กับครอบครัวของเขาต่ำไป

0:09:00.080,0:09:05.000
แต่สิ่งที่พวกเขามักจะบอกก็คือ[br]มันยากลำบากกว่าที่จะเก็บงำความจริงไว้

0:09:05.960,0:09:08.776
และจากที่พูดมาทั้งหมด[br]ฉันอยากจะแนะนำให้คุณรู้จักคน ๆ หนึ่ง

0:09:08.800,0:09:10.120
ปีเตอร์ บักซ์ตัน

0:09:11.160,0:09:17.336
เขาอายุ 27 ปี เป็นพนักงานของ[br]หน่วยงานสาธารณสุขแห่งสหรัฐอเมริกา

0:09:17.360,0:09:21.296
เขาถูกจ้างให้ทำหน้าที่สัมภาษณ์ผู้ป่วย

0:09:21.320,0:09:23.696
ที่เป็นโรคติดต่อทางเพศ

0:09:23.720,0:09:25.776
ซึ่งในระหว่างการทำงาน

0:09:25.800,0:09:29.736
เขาได้พบการศึกษาทางคลินิกฉบับหนึ่ง

0:09:29.760,0:09:33.856
ซึ่งเป็นการวิจัยเกี่ยวกับการลุกลาม[br]ของโรคซิฟิลสที่ยังไม่ได้รับการรักษา

0:09:33.880,0:09:36.656
โดยทำการศึกษา[br]ชายชาว แอฟริกัน-อเมริกัน

0:09:36.680,0:09:37.896
จำนวน 600 คน

0:09:37.920,0:09:39.496
ที่ถูกชักชวนให้เข้าร่วมงานวิจัย

0:09:39.520,0:09:43.456
เพื่อแลกกับการได้รับการวินิจฉัยโรคฟรี[br]หรือได้รับประกันฌาปนกิจศพ

0:09:43.480,0:09:47.176
ซึ่งในระหว่างที่การศึกษาวิจัยนี้ดำเนินไป

0:09:47.200,0:09:52.096
ยาเพนนิซิลิน ก็ได้ถูกค้นพบขึ้น[br]ซึ่งยานี้สามารถใช้รักษาโรคซิฟิลิสได้

0:09:52.120,0:09:54.056
สิ่งที่ ปีเตอร์ พบคือ

0:09:54.080,0:09:58.016
ผู้ป่วยที่เข้ารับการวิจัยนี้[br]กลับไม่ได้เคยรับยาเพนนิซิลิน

0:09:58.040,0:09:59.536
เพื่อนำไปรักษาโรคที่พวกเขาเป็น

0:09:59.560,0:10:01.376
โดยที่พวกเขาเองก็ไม่ทราบเรื่องเลย

0:10:01.400,0:10:06.576
คล้าย ๆ กับกรณีของ แมรี[br]คือ ปีเตอร์ พยายามจะรายงานให้หัวหน้าทราบ

0:10:06.600,0:10:08.336
แต่ก็ไม่มีใครสนใจ

0:10:08.360,0:10:10.776
ปีเตอร์ รู้สึกว่าเรื่องนี้ไม่ยุติธรรมเลย

0:10:10.800,0:10:12.376
เขาจึงพยายามรายงานอีกครั้ง

0:10:12.400,0:10:16.056
จนท้ายที่สุด เขาไปเล่าให้ผู้สื่อข่าวฟัง[br]คล้าย ๆ กับเรื่องของ แมรี

0:10:16.080,0:10:20.376
และในปี 1972 บนหน้าหนึ่งของ[br]หนังสือพิมพ์ นิวยอร์คไทมส์

0:10:20.400,0:10:24.480
"เหยื่อของโรคซิฟิลิสในการวิจัยของ สหรัฐฯ[br]ไม่ได้รับการรักษามานานกว่า 40 ปี"

0:10:25.640,0:10:30.056
ปัจจุบันเรื่องนี้พวกเรารู้จักกันดีในนาม[br]การทดลองเรื่องซิฟิลิสที่สถาบันทัสคีจี

0:10:30.080,0:10:32.296
ที่มี ปีเตอร์ เป็นผู้แจ้งเบาะแส

0:10:32.320,0:10:36.376
แล้วเกิดอะไรขึ้นกับชาย 600 คน[br]ที่เข้าร่วมวิจัยนี้ในตอนแรก ?

0:10:36.400,0:10:39.376
28 คนเสียชีวิตจากโรคซิฟิลิส

0:10:39.400,0:10:42.536
100 คนเสียชีวิตจากอาการแทรกซ้อนของโรค

0:10:42.560,0:10:44.416
ภรรยาของชายเหล่านี้จำนวน 40 คนติดเชื้อ

0:10:44.440,0:10:47.296
ลูก ๆ ของพวกเขาอีก 10 คน[br]เป็นโรคนี้โดยกำเนิด

0:10:47.320,0:10:49.656
ตัวเลขเหล่านี้จะเป็นเช่นไร

0:10:49.680,0:10:53.776
หากไม่มีความกล้าหาญของ ปีเตอร์

0:10:53.800,0:10:56.296
พวกเราทุกคนต่างเป็นหนี้บุญคุณ ปีเตอร์

0:10:56.320,0:10:58.896
ถ้าเรารู้จักใครซักคนในการศึกษาวิจัยนี้

0:10:58.920,0:11:02.096
ที่วันนี้เรามีกฎหมายคุ้มครองทางการแพทย์

0:11:02.120,0:11:04.240
ก็เพราะการกระทำที่กล้าหาญ[br]ของ ปีเตอร์ นั่นเอง

0:11:05.400,0:11:06.816
ขอฉันถามอีกหนึ่งคำถาม

0:11:06.840,0:11:09.736
ซึ่งก็เคยถามไปก่อนหน้านี้ว่า

0:11:09.760,0:11:12.856
มีใครบ้างที่เคยใช้คำนี้ ?

0:11:12.880,0:11:15.856
"คนขี้ฟ้อง", "หนอนบ่อนไส้"

0:11:15.880,0:11:17.456
"คนปากโป้ง"

0:11:17.480,0:11:19.136
"งูเห่า"

0:11:19.160,0:11:20.656
"ตลบตะแลง"

0:11:20.680,0:11:21.880
"คนปากโป้ง"

0:11:22.920,0:11:24.120
มีใครมั๊ย ?

0:11:27.640,0:11:30.696
ก่อนที่คุณจะใช้คำพูดนี้อีกครั้ง

0:11:30.720,0:11:32.536
ฉันอยากให้คุณคิดเสียหน่อยว่า

0:11:32.560,0:11:36.440
นั่นอาจจะเป็น แมรี, ปีเตอร์ หรือ เคท อีกคน

0:11:37.480,0:11:40.416
คุณอาจจะเป็นคนที่เปลี่ยนแปลงประวัติศาสตร์

0:11:40.440,0:11:42.976
หรือพวกเค้า[br]อาจจะเปลี่ยนแปลงประวัติศาสตร์ของคุณ

0:11:43.000,0:11:44.216
ขอบคุณค่ะ

0:11:44.240,0:11:48.000
(เสียงปรบมือ)